Το δημοσίευμα αποτελεί τον σχολιασμό μας πάνω στις ενέργειες του δήμου Ραφήνας (και Πικερμίου) που περιγράφονται στην ανάρτηση με τίτλο "Εγκληματική απόφαση πλειοψηφίας δήμου Ρ-Π η κοπή 360 μργάλων ζωντανών δέντρων στο Πικέρμι" του τοπικού ενημερωτικό site kirkinews. και της ανάρτησης με τίτλο "Αμαλία Τόκα : Αποφάσισαν... να κόψουν 360 "ζωντανά" μεγάλα δένδρα κυρίως στο Πικέρμι!" του έτερου rpn.gr

 Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ραφήνας – Πικερμίου της 16ης Ιανουαρίου 2019, η πλειοψηφία της διοίκησης του Δήμου, έδωσε με τις γνωστές συνοπτικές διαδικασίες την άδεια για την κοπή 360 πεύκων. Τα δέντρα αυτά εντοπίζονταν κυρίως στην Δημοτική ενότητα Πικερμίου (Διώνη-Ντράφι) και μερικά στην περιοχή Καλλιτεχνούπολης, της Δημοτικής ενότητας Ραφήνας (δίπλα στο πρόσφατα καμένο Νέο Βουτζά).

Τα παραπάνω καταγγέλονται από την ανεξάρτητη δημοτική σύμβουλο Ραφήνας (και Πικερμίου) Αμαλία Τόκα, όπως άλλωστε έχει καταγραφεί και στους δύο προαναφερθέντες τοπικούς ειδησεογραφικούς ιστοτόπους.

Ο σκοπός της υλοτομίας των δέντρων ήταν η κατασκευή πεζοδρομίων με χρηματοδότηση της Περιφέρειας Αττικής,  χωρίς όμως να υπάρχει συγκεκριμένος (και εγκεκριμένος) σχεδιασμός, μελέτη, ή τελικά κατάρτιση απλών πινάκων υλοτομίας και τούτο διότι:

-Άλλες είναι οι προδιαγραφές  για τους αστικούς δρόμους και άλλες για τους περιαστικούς ,

-Άλλες  είναι οι προδιαγραφές όταν ο δρόμος έχει μεγάλη ροή αυτοκινήτων και  άλλες  σε μη πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές .

Για τη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος των κατασκευών αυτών, υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις. Οι λύσεις αυτές αποσκοπούν στη διάσωση των περισσοτέρων δέντρων,  σε περιαστικούς οικισμούς -όπως είναι στην περίπτωσή μας. Στην περίπτωση του δήμου Ραφήνας Πικερμίου, εναλλακτικές λύσεις που αφορούν στην προστασία του περιβάλλοντος, σπανίως εξετάζονται και ποτέ δεν συζητούνται..

Υπάρχουν εναλλακτικές όπου οι  ζωτικής σημασίας, κοινόχρηστοι χώροι, μπορούν να εξυπηρετούν τις ανάγκες των κατοίκων αλλά  και να αναβαθμίζουν  της ποιότητας της ζωής τους,  με την συμβολή του πρασίνου η οποία είναι αδιαμφισβήτητη.

Όταν πρόκειται να κατασκευαστούν νέα πεζοδρόμια πλησίον ή εντός πρώην δασοσκεπών εκτάσεων, εκεί που δεν υφίστανται παλαιά πεζοδρόμια, πρέπει να οργανώνουμε τη διαχείριση σεβόμενοι τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του τόπου. Δηλαδή το τουλάχιστον, μερικώς υφιστάμενο δασικό προφίλ του.

Η διαχείριση πρέπει να λαμβάνει υπόψη και την μεταβολή και εξέλιξη του προφίλ των ακόμα υφιστάμενων συστάδων ή λοχμών, όσον αφορά στη βλάστηση αλλά και τις ανάγκες της όποιας πανίδας για καταφύγιο ή χώρο ανάπαυσης και προστασίας.

Οι κηποτεχνικές διαμορφώσεις δεν αποτελούν τίποτα άλλο παρά έκφραση της βαρβαρότητας του ανθρώπου – εισβολέα, σε ένα σύστημα που ήρθε για να το αλλοιώσει κατά τρόπο που εξυπηρετεί τον άνθρωπο αλλά δεν εξελίχθηκε ποτέ φυσικά, κατά αυτό τον τρόπο και για αυτό τον σκοπό. Οι κηποτεχνικές επεμβάσεις μετά την καταστροφή ΔΕΝ ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΤΟ ΔΙΑΤΑΡΑΧΘΕΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ και αυτό το γνωρίζει ακόμα και ο μαθητής του γυμνασίου.

Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις για την ελαχιστοποίηση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος και την ελαχιστοποίηση των περαιτέρω ζημιογόνων επιπτώσεων,  από την κοπή όλων αυτών των δέντρων, όπως η μονοδρόμηση δρόμων με διαπλάτυνση του επιτρεπόμενου πλάτους του πεζοδρομίου, ή η βύθισή του όταν είναι ανυπέρβλητο το πρόβλημα. Όλα αυτά δεν γίνονται στο «πόδι» αλλά με μελέτη και η οποία προφανώς  δεν υπήρξε, ούτε και ως πρόθεση και αυτό είναι το χειρότερο.    

Με  αυτή την λογική η πλειοψηφία  αποφάσισε να κοπούν 38 μικρά, 305 μεσαία, και 17 μεγάλα πεύκα!

Δεν γνωρίζουν αλήθεια ότι η μεγάλη ασπίδα προστασίας στην κλιματική αλλαγή είναι η προστασία των δέντρων και μάλιστα των κωνοφόρων όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες;

Δεν γνωρίζουν όπως οι ίδιοι σημειώνουν ότι ένα δένδρο μεσαίου μεγέθους μπορεί να προκαλέσει εξάτμιση περίπου 1460 κιλών νερού, διεργασία με επίδραση δροσισμού αντίστοιχη της λειτουργίας 5 κλιματιστικών συσκευών;

Δεν γνωρίζουν πως με τον ίδιο μηχανισμό, τα δέντρα εξασφαλίζουν ηπιότερες συνθήκες στις αλλαγές του καιρού;

Δεν γνωρίζουν πως τα δένττρα προστατεύουν το έδαφος;

Είναι κρίμα το να παίρνονται τέτοιες αποφάσεις στο πόδι. Αποφάσεις που αφορούν τελικά την υγεία των κατοίκων αλλά και αποτελούν ακόμα ένα βήμα υποβάθμισης του τόπου στον οποίο γεννηθήκαμε, κατοικήσαμε ή τελικά επιλέξαμε να κατοικήσουμε.

Και εντέλει, είναι βέβαιο πως οι πιο περιβαλλοντικά ανήσυχοι από τους δημότες θα αρνούνταν να πληρώνουν δημοτικά τέλη για να χρηματοδοτυήσουν την καταστροφή του τόπου τους και την υποβάθμιση της ζωής τους.