Όλοι υπηρέτες ενός συστήματος, που καταπίνει φύση και αποβάλει τσιμέντα και σκουπίδια. Όλοι ψηφισμένοι από τον λαό και για τον λαό, ψευδόμενοι πως δεν είναι τίποτα άλλο από υπηρέτες του. Αποκρύπτοντας πως τελικά αποδεικνύεται πως είναι υπηρέτες ενός συστήματος διαπλοκής, που θα τους εκτινάξει σε υψηλότερα αξιώματα, όταν περάσει ο χρόνος και οι ευθύνες τους για τη βρωμιά που κληροδοτούν στις επόμενες γενιές ξεχαστεί. Όταν οι ευθύνες τους για την καταστροφή που ετοιμάζουν θα δεν θα έχουν πια το αποκρουστικό τους  πρόσωπο.

Πέρα από το ινδουϊστικό trimurti της συμφοράς, από κοντά τους και οι «θεληματάρηδες» τους, μωροφιλόδοξοι δήμαρχοι - μειράκια  των εντεταλμένων των κομμάτων αυτοδιοικητικών, υπηρέτες των καταστροφέων για να πάρουν και αυτοί ένα μερίδιο κερδών, από αυτά που μοιράζει η εξουσία. Μία θέση υποψηφίου βουλευτή, αντιπεριφερειάρχη, γενικού γραμματέα και ό,τι περιλαμβάνεται στα αηδιαστικά υποκείμενα στα οποία μας καλεί ο ποιητής να αντισταθούμε*.

Αντισταθείτε
σ’ αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι
και λέει: καλά είμαι εδώ.
Αντισταθείτε σ’ αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι
και λέει: Δόξα σοι ο Θεός.

Αντισταθείτε
στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρεία εισαγωγαί – εξαγωγαί
στην κρατική εκπαίδευση
στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε
σ’ αυτόν που χαιρετάει απ’ την εξέδρα ώρες
ατελείωτες τις παρελάσεις
σ’ αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει
έντυπα αγίων λίβανον και σμύρναν
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε πάλι σ’ όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι
στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε
στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες
σ’ όλα τ’ ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ’ όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα
στις κολακείες τις ευχές στις τόσες υποκλίσεις
από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό αρχηγό τους.

Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών
και διαβατηρίων
στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία
στα εργοστάσια πολεμικών υλών
σ’ αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια
στα θούρια
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους
στους θεατές
στον άνεμο
σ’ όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς
στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ
αντισταθείτε.

Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την
Ελευθερία.

(Μιχάλης Κατσαρός - Η διαθήκη μου)

_________________

*εμείς -αντίθετα- έχουμε παραδοθεί στην αδιαφορία άν όχι στην υποστήριξη αυτών των υποκειμένων που μας έφεραν εδώ που είμαστε. Είναι βέβαιο πως τα χειρότερα έπονται ενώ εμείς σφυρίζουμε αδιάφορα