Πάνω από τον καταρράκτη του Βαλανάρη, εκεί ππυ μοιράζονται πρόστιμα στους επισκέπτες για τελείως λάθος λόγο, είναι το τμήμα του ποταμοή που έρχεται από τις πηγές του και περνώντας από τα Καλλίσια χύνει το νερό του στον καταρράκτη. Το τμήμα αυτό αποκαλείται με το παλιό του  όνομα, για να διακρίνειεται από τον κύριο ρου Βαλανάρη. Είναι το Λυκόρεμα, ένα ρέμα συνεχούς ροής, ένα ποτάμι που συστηματικά υποφέρει από παρεμβάσεις της άγαρμπης περιφέρειας Αττικής. 

Την Πρωτομαγιά λοιπόν  και ενώ έπεφταν πρόστιμα στους επισκέπτες του Βαλανάρη, για "άσκοπες μετακινήσεις" ενώ θα έπρεπε να πέφτουν πρόστιμα για την βαρβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζουν το θαυμάσιο αυτό ποτάμι οι "επισκεπτες της Κυριακής", στο Λυκόρεμα υψώθηκε άλλο ένα πανό. Μία κραυγή για την κτηνωδία που φέρνει στα νομικά και περιβαλλοντικά πράγματα της χώρας ένας μικρός, ένας ηθικός νάνος, θιασώτης του νεοφιλελευθερισμού, που εννοεί πως όλα αποτιμούνται σε χρήμα. Σε χρήμα και κέρδος για τους πάτρωνες του και αυτούς που τον τοποθετούν εκεί που τους χρειάζεται για να κάνει τη βρώμικη, την ανήθικη δουλειά του.

Το Λυκόρεμα φωνάζει κι αυτό. Όπως ακούσαμε να φωνάζει και ο Βαλανάρης. Όπως φωνάζει το Δασαμάρι, όπως φωνάζει το Πεντελικό και τα δάση του, τα ελληνικά βουνά με τη φύση τους. Με μία φωνή που έρχεται από πολλές χιλιάδες χρόνια πίσω και που δεν μπορεί κανένας Χατζηδάκης και κανένας Μητσοτακης να τα προσφέρυν γεύμα στο πιάτο των αφεντικών τους.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ

ΟΣΕΣ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΤΟ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΘΑ ΔΟΥΝ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΣΤΙΣ ΜΕΛΝΟΤΕΡΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΧΩΡΕΙΤΑΙ