Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο ΚακόΗ κύρωση της AEWA (μετά από 28 χρόνια) επιβάλλει ένα προστατευτικό πλαίσιο για τους σημαντικότατους υγροτόπους της Αττικής που ανατρέπει πολλά δεδομένα γι΄ αυτούς που σχεδιάζουν καταστρεπτικές επεμβάσεις (εγκιβωτισμούς, συρματοκιβώτια, εντατικούς μηχανικούς καθαρισμούς) σε ρέματα, ποτάμια και άλλους Αττικούς υγροτόπους. Είναι μείζον θέμα πολιτισμού η τήρηση των όρων του προστατευτικού πλαισίου αφού επί 28 χρόνια η μη υπογραφή του από την τριτοκοσμική χώρα μας, επέτρεψε την καταστροφή σημαντικών βιοτόπων στην Αττική και αλλού. Δημοσιεύουμε την ευχάριστη είδηση, με την ελπίδα πως έστω και τώρα, θα μπει ένα τέλος στα σχέδια όσων επιβουλεύονται τη Φύση και μάλιστα στην απογυμνωμένη από τα δάση και τα ποτάμια της, Αττική. Το ελληνικό Κοινοβούλιο ψήφισε το προστατευτικό πλαίσιο και δεν του μένει τίποτα άλλο από το να το εφαρμόσει επιτέλους.
Όπως πληροφορηθήκαμε από την ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ, μετά από 28 χρόνια αναμονής, η χώρα μας προχώρησε στην κύρωση της σημαντικής Διεθνούς Συμφωνίας για τη Διατήρηση των Μεταναστευτικών Υδρόβιων Πουλιών και των βιοτόπων τους (AEWA)
Την Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2023, ψηφίστηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο η κύρωση της Συμφωνίας για τη Διατήρηση των Μεταναστευτικών Υδρόβιων Πουλιών Αφρικής και Ευρασίας (AEWA), η οποία είχε υπογραφεί στη Χάγη στις 16 Ιουνίου 1995 και τέθηκε σε ισχύ την 1η Νοεμβρίου 1999. Η Ελλάδα, ενώ είχε πρωτοστατήσει τότε μεταξύ των κρατών στην υπογραφή της Συμφωνίας, δεν είχε προχωρήσει στην κύρωσή της μέχρι σήμερα.*
Η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ τονίζει ότι παρά το γεγονός ότι η απόφαση έρχεται σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά, η κύρωση της AEWA έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς αποτελεί το πρώτο βήμα για την εφαρμογή και από τη χώρα μας των δεσμεύσεων που απορρέουν από την εν λόγω Συμφωνία η οποία όχι μόνο αναγνωρίζει τη σημασία της διασυνοριακής συνεργασίας για την προστασία των μεταναστευτικών διαδρόμων αλλά επιπλέον προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή της επιστημονικής κοινότητας στη λήψη αποφάσεων που έχουν άμεση επίδραση στην προστασία των υδρόβιων πουλιών και των βιοτόπων τους.
Ο Εκτελεστικός Γραμματέας της AEWA, Dr. Jacques Trouvilliez με αφορμή την κύρωση της Συμφωνίας δήλωσε ότι «η Ελλάδα είναι μια χώρα-κλειδί για την προστασία των υδρόβιων πουλιών και αποτελεί προπύργιο για μερικά από τα πιο απειλούμενα είδη όπως η Νανόχηνα και ο Αργυροπελεκάνος. Η Γραμματεία της UNEP/AEWA συγχαίρει το Ελληνικό Κοινοβούλιο και την Ελληνική Κυβέρνηση για την απόφασή τους να ενταχθούν στην οικογένεια της AEWA και, ως εκ τούτου, να δεσμευτούν περισσότερο για τη διατήρηση των υδρόβιων πουλιών και των ενδιαιτημάτων τους κατά μήκος της αφρο-ευρασιατικής μεταναστευτικής διαδρομής!»
Όπως δήλωσε η Κωνσταντίνα Ντεμίρη, Διευθύντρια της Ελληνικής ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ Εταιρείας, «Εκφράζουμε την ικανοποίησή μας για την πολυαναμενόμενη ψήφιση της AEWA, αποτέλεσμα κυρίως των άοκνων και συστηματικών προσπαθειών της ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία στο πλαίσιο των προγραμμάτων LIFE για την κρισίμως απειλούμενη Νανόχηνα. Διατηρούμε, ωστόσο, επιφυλάξεις εάν η Συμφωνία αυτή θα εφαρμοστεί στην πράξη και δεν θα αποτελέσει απλώς μια τυπική εκπλήρωση των υποχρεώσεων της χώρας μας. Την ίδια στιγμή, αναμένουμε από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας να θέσει αντίστοιχα ένα τέλος και στην παρομοίως αδικαιολόγητη καθυστέρηση** της έκδοσης των Προεδρικών Διαταγμάτων και των Σχεδίων Διαχείρισης για τις περιοχές του Δικτύου Natura 2000».
Η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ επισημαίνει πως είναι εξαιρετικά κρίσιμο η ψήφιση αυτή να μεταφραστεί σε δράσεις για την πλήρη προστασία όλων ανεξαιρέτως των περιοχών στις οποίες απαντούν μεταναστευτικά υδρόβια πουλιά, με χαρακτηριστικότερο το πιο απειλούμενο υδρόβιο πουλί της Ευρώπης, τη Νανόχηνα (Anser erythropus), που κάθε χρόνο διανύει χιλιάδες χιλιόμετρα από τη Σκανδιναβία έως τους υγροτόπους της Βόρειας Ελλάδας για να διαχειμάσει.
Η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ υποστηρίζει ότι θα παρακολουθεί στενά την εφαρμογή της Συμφωνίας AEWA για τη Διατήρηση των Μεταναστευτικών Υδρόβιων Πουλιών Αφρικής και Ευρασίας και, στο πλαίσιο των σκοπών και δραστηριοτήτων της, θα ασκήσει όλες τις αναγκαίες πιέσεις ώστε η κύρωση της Συμφωνίας αυτής να μην μείνει ένα «κενό γράμμα», αλλά να συνοδευτεί από όλα τα απαραίτητα βήματα για την ορθή και άμεση εφαρμογή της.
Η εκβολή του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Η AEWA δεν πρόλαβε την πρώτη καταστροφή αλλά προλαβαίνει την ολοκλήρωση της
Σύμφωνα με το τεύχος του προγράμματος παρακολούθησης ορνιθοπανίδας στους υγροτόπους της Αττικής του 2011, «οι υγρότοποι της Αττικής είναι από τους πλέον σημαντικούς βιοτόπους για τα πουλιά» και «οι υγρότοποι της Αττικής χρησιμοποιούνται ως τόποι αναπαραγωγής, τόποι διαχείμασης ή απλά ως στάσεις ανεφοδιασμού κατά τη διάρκεια της μετανάστευσης». Αυτό είναι που περιλαμβάνεται στην AEWA και που το ελληνικό Κοινοβούλιο ψήφισε πως πρέπει να εφαρμοστεί. Τι γίνεται όμως στους υγρότοπους που σχεδιάζονται επεμβάσεις που θα καταστρέψουν τα ενδιαιτήματα αυτά, όπως το Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας; Η λογική (και ο νόμος πλέον) λένε πως πρέπει να αναθεωρηθεί ο άθλιος σχεδιασμός και να εναρμονιστεί στα δεδομένα που απαιτούν προστασία των ενδιαιτημάτων. Στην Ελλάδα όμως που θάβει τα ποτάμια της, καίει τα δάση της και μπαζώνει τις παραλίες της, όλοι αυτοί που επιζητούν το κέρδος (τους) σίγουρα θα αντιπαλέψουν και αυτό το προστατευτικό πλαίσιο. Αλλά αυτοί θέλουν να κερδίσουν από την ανάλωση των οικοσυστημάτων. Το θέμα είναι το τι θα κάνουμε όλοι οι υπόλοιποι που είμαστε αυτοί που μας κλέβουν το μέλλον μας.
Το πρόγραμμα παρακολούθησης υγροτόπων της Αττικής και η ορνιθοπανίδα (Ορνιθολογική Εταιρεία)
Σημειώσεις - παραπομπές
* και σίγουρα οι λόγοι της καθυστέρησης δεν ήταν ούτε η γραφειοκρατία ούτε η αμέλεια κάποιου αργόσχολου υπαλλήλου.
** πίσω από τον όρο «αδικαιολόγητη» κρύβεται σχεδόν πάντα το επίθετο «ύποπτη». Είναι πολλά τα συμφέροντα που αντιτίθενται στις συνθήκες προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος
Λάβαμε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, την ακόλουθη επερώτηση του Κροάτη ευρωβουλευτή Ivan Vilibor Sinčić προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (την Κομισιόν, όπως τη λέμε εδώ) με την ενημέρωση της της 10ης Ιανουαρίου 2023. Η αρχική της υποβολή είχε γίνει στις 22/12/2022. Αφορά στην υπόθεση του ΟΕΔΑ Γραμματικού και την κατασκευή χώρου υγειονομικής ταφής απορριμμάτων (ΧΥΤΑ). Δημοσιεύτηκε αρχικά από τον Κυριάκο Γκίκα (ιστολόγιο Για τα Μπάζα 2). Την αναδημοσιεύουμε για δύο πολύ σημαντικούς λόγους. Ο πρώτος είναι πως αφορά το σύνολο της ανατολικής Αττικής και ο δεύτερος έχει να κάνει με τη συνάφεια της ως προς τον τρόπο που αποφασίζονται καταστρεπτικά έργα σε όλη την Αττική με πρόσχημα τη δήθεν «πρόοδο» και «αναβάθμιση» αποκρύπτοντας παράλληλα την σχεδιαζόμενη υποβάθμιση ζωής και τόπου.
Επερώτηση Ε-004153/2022
προς την Επιτροπή
Κανόνας 138
Ivan Vilibor Sinčić (NI)
Θέμα: Κατασκευή χώρου διάθεσης απορριμμάτων υγιεινής (ΧΥΤΑ) στον ΟΕΔΑ Βορειοανατολικής Αττικής στο Μαύρο Βουνό Γραμματικό και κλείσιμο έργου του Ταμείου Συνοχής
Ο ΧΥΤΑ Γραμματικού εγκυμονεί κινδύνους για τον υδροφόρο ορίζοντα και για την υγεία των κατοίκων της Αττικής και όχι μόνο. Ο χώρος έχει κατασκευαστεί πάνω σε ρέματα, κατά παράβαση της ελληνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας και των κριτηρίων επιλογής χώρου. Έτσι, το έργο είναι επικίνδυνο για το περιβάλλον και υπάρχει διαρκής κίνδυνος ρύπανσης και υποβάθμισης του περιβάλλοντος.
1. Έχουν επιβληθεί πρόστιμο στις ελληνικές αρχές επειδή επέτρεψαν να προχωρήσει αυτό το περιβαλλοντικά επιζήμιο και απαγορευμένο έργο και για υπεξαίρεση ευρωπαϊκών κεφαλαίων και χρημάτων των ευρωπαίων φορολογουμένων;
2. Μετά από κάθε βροχόπτωση γίνονται κατολισθήσεις και πρανή μεταφέρονται στην ευρύτερη παραλιακή περιοχή του Νότιου Ευβοϊκού Κόλπου. Θα γίνει άμεση επεξεργασία του χώρου υγειονομικής ταφής και θα αποκατασταθεί στην αρχική του μορφή και θα φυτευτούν δέντρα για την αποφυγή κατολισθήσεων και μεταφοράς πρανών;
3. Θα χρησιμοποιήσει η Επιτροπή τον ΧΥΤΑ Γραμματικού ως σημείο συζήτησης και μελέτη περίπτωσης για μελλοντικά ευρωπαϊκά έργα και για αλλαγή της νομοθεσίας της ΕΕ για την προστασία του περιβάλλοντος και των χρημάτων των ευρωπαίων φορολογουμένων;
Αρχική υποβολή: 22.12.2022 και ενημέρωση 10.01.2023
ΥΓ Είναι αστείο τελικά για τα μείζονα να καλείται να αποφασίσει αφενός η Κομισιόν (ΧΥΤΑ Γραμματικού) και αλλού να αποφασίζει ετσιθελικά ο περιφερειάρχης ή ο δήμαρχος (Μεγάλο Ρέμα).
Δύο νεκρούς και μεγάλες υλικές καταστροφές άφησε πίσω της το περασμένο Σάββατο η μεγάλη βροχόπτωση στον οικισμό της Αγίας Πελαγίας στην Κρήτη. Τα περισσότερα Μέσα μιλούν για μια ακόμη συνέπεια της βολικής - για τις ανθρώπινες ευθύνες και την ανεπάρκεια της εξουσίας - κλιματικής αλλαγής, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τις εγκληματικές ανθρώπινες επεμβάσεις στο περιβάλλον της περιοχής
Λίγες είναι οι φωνές που προτάσσουν τις ανθρώπινες ευθύνες. Μία από αυτές είναι του Γεράσιμου Παπαδόπουλου (Δρ Σεισμολόγος, τ. Διευθυντής Ερευνών, Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών) που γράφει:
“ Όχι, δε φταίει η κλιματική αλλαγή! Οι εικόνες πλημμυρικής καταστροφής που είδαμε στο Ηράκλειο Κρήτης, και παλιότερα αλλού, οφείλονται στην άναρχη δόμηση, στην αλόγιστη εκμετάλλευση του ιδιωτικού και δημόσιου χώρου και των αιγιαλών, στην παραβίαση βασικών φυσικών λειτουργιών του περιβάλλοντος, που μετέτρεψαν τις φυσικές κοίτες απορροής σε δρόμους-χειμάρρους, αυξάνοντας δραματικά την τρωτότητα των οικισμών.
Επιτέλους, να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Επιτέλους, να καταλάβουμε ότι αυτό είναι ένα κλασικό παράδειγμα ενσυνείδητης ανατροπής της οικολογικής ισορροπίας”
Στην Αγία Πελαγία, στο πεδινό κομμάτι η δόμηση σήμερα είναι ασφυκτική, όπως φαίνεται στη δεξιά φωτογραφία σε σύγκριση με τη φωτογραφία αριστερά,
που απεικονίζει τη δόμηση στην περιοχή το 1945. [ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ]
Μια ακόμη φωνή είναι αυτή του Μιχάλη Δρετάκη, μέλους του Εργαστηρίου Οικολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, που γράφει πως η βροχόπτωση στην Αγία Πελαγία δεν ήταν και τόσο ακραία, αλλά ένα ισχυρό φαινόμενο που συμβαίνει σχετικά συχνά στην περιοχή (κάθε 3-5 χρόνια). Λίγες μόλις ώρες μετά το πέρασμα της φονικής κακοκαιρίας, ο Μιχάλης Δρετάκης γράφει αφενός για τις τεράστιες ευθύνες αυτών που επέτρεψαν την άναρχη δόμηση στην περιοχή και αφετέρου για την τραγική αναποτελεσματικότητα του λεγόμενου «αντιπλημμυρικού» έργου
Από την ανάρτησή του στο fb διαβάζουμε:
«Η κεντρική οδός Αγίας Πελαγίας ήταν κάποτε το βασικό ρέμα του όλου κόλπου. Με τη σειρά:
1. Έχτισαν παντού στα γύρω πρανή, δεν υπήρχε πλέον χώμα να απορροφήσει νερό, όλο το “περίσσιο” συσσωρεύεται στην όποια διέξοδο, παλιό ρέμα.
2. Το ποτάμι έγινε δρόμος, άσφαλτος και κόπηκε η όποια παλιά βλάστηση, αν θυμάμαι καλά είχε πλατάνια και πολλά καλάμια. Άρα δεν υπήρχε πλέον κάτι να συγκρατήσει την ορμή του νερού, αυτή πολλαπλασιάζεται χωρίς “εμπόδια”.
3. Ακριβώς στην εκβολή η διάμετρος περιορίζεται με χτίσιμο στις 2 πλευρές. Το παραπάνω νερό από τις όποιες ισχυρές βροχοπτώσεις μπαίνει εύκολα στα τουριστικά μαγαζιά.
4. Το ΜΕΓΑΛΟ έργο, ή μάλλον η χοντρή ΠΑΤΑΤΑ. Εγκιβωτισμός, εκβάθυνση εκβολής και τοιχίο και όλα αυτά λεγόμενα ως “αντιπλημμυρικό” έργο. Τι ακριβώς έκαναν με αυτό το έργο; Πρόκειται για το άκρον άωτον της ΒΛΑΚΕΙΑΣ. Συσσωρευμένης βλακείας σε κόσμο που άγεται και φέρεται από πολιτικές υποσχέσεις έργων που τελικά αποδίδει μόνο ΕΡΓΟΛΑΒΙΚΟ όφελος, και στην τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και σε μέρος του επιστημονικού κόσμου που αντιμετωπίζει τέτοια έργα ως αναγκαία για την Πολιτική Προστασία! ΜΠΟΥΡΔΕΣ ΤΡΑΓΙΚΕΣ.
Και επεξηγώ:
α) δεν έχουμε ακριβή στοιχεία πόσο έβρεξε το επίμαχο χρονικό διάστημα στην περιοχή αλλά οι δορυφόροι έδωσαν περίπου 120 χιλιοστά στη θαλάσσια περιοχή και άλλα τόσο ένας σταθμός ερασιτέχνη στην Παντάνασσα. Πιθανολογώ ότι δεν έπεσαν πάνω από 200mm στην περιοχή του κόλπου της Αγίας Πελαγίας το επίμαχο διάστημα, πιθανότατα ήταν λιγότερα. Αυτό σημαίνει ότι ΔΕΝ ΗΤΑΝ τόσο ΑΚΡΑΙΟ φαινόμενο όσο θέλουν να λέγεται ότι ήταν αλλά ήταν ένα ισχυρό φαινόμενο από αυτά που γίνονται σχετικά συχνά στην περιοχή (κάθε 3-5 χρόνια) και ΘΑ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΝ. Θα γίνουν σίγουρα και πολύ πιο ισχυρά φαινόμενα.
β) Θα πρέπει να γίνουν επεξηγήσεις για ποιο όγκο νερού έχει σχεδιαστεί το αντιπλημμυρικό, και γιατί ΑΣΤΟΧΗΣΕ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΑ. Θεωρώ ότι φαινόμενα 50ετίας + που πρέπει να “βλέπουν” οι προδιαγραφές μελετών τέτοιων “έργων” στην περιοχή περιλαμβάνουν πιθανότητα για 300+mm στο ίδιο χρονικό διάστημα. Το ΑΒΑ ρεύμα στην περιοχή θα δώσει και θα ξαναδώσει τέτοια φαινόμενα, μάλιστα τα τελευταία χρόνια με την κλιματική κρίση – άνοδο θερμοκρασίας της θάλασσας βλέπουμε όλο και πιο συχνά τέτοια χαμηλά που δίνουν αυτό το ρεύμα. Αν το χαμηλό είχε πιο αργή πορεία – όπως συχνά συμβαίνει – οι καταιγίδες θα κρατούσαν περισσότερο χρόνο με πολλαπλάσιες συνέπειες.
γ) Η Αγία Πελαγία δεν έχει μέλλον όπως συνεχίζει να αναπτύσσεται. Πολιτικές γενναίες αποφάσεις για αυτά που γράφω στην προηγούμενη ανάρτηση δεν θα παρθούν. Τα ίδια ισχύουν φυσικά για τους κόλπους Λυγαριάς και Μαδέ
δ) το ανέκδοτο ΒΟΑΚ στην περιοχή, και η όλη παράκτια ζώνη από “Θησέα” ως Παλαιόκαστρο: Εδώ μιλάμε για σχιστολιθικά γκρεμνά, γεωλογικά η περιοχή είναι “ρευστή” με τα εδάφη σιγά σιγά να κυλούν προς τα κάτω. Έπρεπε κάθε δόμηση, κατασκευή δρόμου κλπ. να είχαν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΕΙ. Κάποια στιγμή θα δούμε τεράστιες κατολισθήσεις με τρομερές συνέπειες εκεί».
Στην αμέσως προηγούμενη ανάρτησή του, ο Μιχάλης Δρετάκης δεν φαίνεται διατεθειμένος να χαϊδέψει αυτιά και προτείνει λύσεις καθόλου δημοφιλείς μέσα στο συντηρητικό κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο και που γνωρίζει εκ των προτέρων ότι ακριβώς γι αυτό δεν πρόκειται ποτέ να υιοθετηθούν
«Οι κάτοικοι είναι αγανακτισμένοι, οκ. Όμως έχτισαν πάνω, δίπλα σε ρέματα. Ο Δήμος που πριν 2 χρόνια πανηγύριζε γιατί λέει το αντιπλημμυρικό είχε σώσει τότε την Αγία Πελαγία τώρα τα λέει κάπως αλλιώς: η μελέτη ήταν παλιά και εμείς απλώς έπρεπε να παραδώσουμε το έργο.
Η Περιφέρεια μιλά κλασικά για κλιματική αλλαγή.
ΚΑΝΕΙΣ "υπεύθυνος" δε λέει το λογικό: Σταματάει ΑΜΕΣΑ κάθε πολεοδομική πράξη σε όλη την περιοχή. Γίνεται ορθότερη οριοθέτηση των ρεμάτων φεύγει κάθε τσιμέντωμα σε κοίτες και όχθες, αφήνεται ελεύθερη από τσιμέντα, χτίσματα, δρόμους μια λογική ακτίνα κάποιων δεκάδων μέτρων από τις 2 πλευρές για να υπάρχει έδαφος να συγκρατάει νερά των βροχών. Δηλαδή ΓΚΡΕΜΙΣΜΑΤΑ σπιτιών, πισινών, ξενοδοχείων κλπ κλπ.
Φυσικά δεν θα γίνει κάτι τέτοιο και να ξέρετε ότι θα υπάρξουν χειρότερες καταστροφές στο - εγγύς μπορούμε να λέμε - μέλλον. Όλα τα "αντιπλημμυρικά" που έχω δει στην Κρήτη, εγκιβωτισμοί, συρματοκιβώτια, "καθαρισμοί" τελικά λειτουργούν ως ΠΛΗΜΜΥΡΙΚΑ»
Εν τω μεταξύ στη Ραφήνα ετοιμάζεται το έργο εγκιβωτισμού του Μεγάλου Ρέματος. Ένα έργο σχεδιασμένο από ανθρώπους που ούτε στο ελάχιστο δεν διδάσκονται από όσα συμβαίνουν γύρω τους. Παράγοντες, εργολάβοι και παπαγαλάκια έχουν στήσει ένα τρελό και παρανοϊκό χορό. Κι εμείς, άλλοι διάφοροι, άλλοι αδύναμοι, άλλοι απογοητευμένοι παρακολουθούμε αμέτοχοι. Κάποιοι, λίγοι, εξακολουθούν να αντιστέκονται και αντιμετωπίζονται ως γραφικοί και εχθροί της «προόδου»
Ο δήμαρχος του Δήμου Μαρκοπούλου, ήδη από το 2020 όπως είδαμε, απέρριψε την πρόταση να κατασκευαστεί το διαδημοτικό (και όχι μόνον) εργοστάσιο επεξεργασίας βιοαποβλήτων, το οποίο μεταξύ άλλων περιλαμβάνει κομποστοποίηση υπολειμμάτων και παραγωγή βιοαερίου, στην περιοχή του, απεμπολώντας ..την ευκαιρία (!!!) να τεθεί ο δήμος του στην … «πρωτοπορία» της Ανατολικής Αττικής .
Ο δήμαρχος της Ραφήνας κ. Μπουρνούς αντίθετα, δεν ….έχασε τη μεγάλη ευκαιρία ! Πρότεινε στην ΕΔΣΝΑ να κατασκευαστεί το εργοστάσιο επεξεργασίας βιοαποβλήτων (με κομποστοποιηση και παραγωγή βιοαερίου) δίπλα στο Πικέρμι , απέναντι από την Καλλιτεχνούπολη, σε απόσταση αναπνοής από τους οικισμούς Βουνόπολη , Αγία Τριάδα, Αγία Κυριακή , Βγένα καθώς και την υπό ένταξη περιοχή του ΑΟΟΑ.
Ο κ. Μπουρνούς προσδιόρισε τη χωροθέτηση του εν λόγω εργοστασίου χωρίς να έχει ληφθεί σχετική απόφαση από το Δημοτικό Συμβούλιο. Την όρισε χωρίς να τον ενδιαφέρει η κοινωνική συναίνεση και χωρίς να αιτιολογήσει την επιλογή αυτής της περιοχής, όταν σύμφωνα με το Π.Δ. 199Δ’/2003 η εν λόγω περιοχή ανήκει στην ζώνη Γ2 (γεωργική γη) και φυσικά δεν είναι βιομηχανική ζώνη για να δεχτεί τέτοιες χρήσεις.
Σε ένα crescendo επίδειξης αυταρχισμού και αντιπεριβαλλοντικής νοοτροπίας και αποδεικνύοντας για ακόμα μία φορά την αδιαφορία του για το φυσικό περιβάλλον του τόπου, ξεπερνά την ανάγκη και το συνεπαγόμενο για πολιτισμένες χώρες καθεστώς προστασίας, του -χαρακτηρισμένου ως ιδιαιτέρου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος – ρέματος συνεχούς ροής, του Βαλανάρη. Τα ίδια ισχύουν και για το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας που πάνω του χωροθετήθηκαν και κατασκευάστηκαν Σταθμός Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων και εγκαταστάσεις τσιμεντοβιομηχανίας, σε πολύ μικρή απόσταση από τη μονάδα που έρχεται τώρα -με πρωτοβουλία δημάρχου- να επιβαρύνει περαιτέρω την περιοχή (και όχι μόνο)
Η σχεδιαζόμενη και από τον κ. Μπουρνούς επιβάρυνση, αφορά και την γειτνιάζουσα περιοχή των παλαιοντολογικών ανασκαφών, η οποία είναι παγκοσμίως χαρακτηρισμένη ως Ακρόπολη της παλαιοντολογίας. Ο κ. Μπουρνούς οραματίζεται να μετατρέψει την Ακρόπολη της Παλαιοντολογίας σε μία de facto βιομηχανική ζώνη.
Η προταθείσα χωροθέτηση αφορά μια ήδη περιβαλλοντικά επιβαρυμένη περιοχή, όπου έχει αποφασιστεί να κατασκευαστεί το τεράστιο και διαδημοτικό Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων (ΚΕΛ) και μάλιστα μέσα στην πλημμυρική ζώνη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Σε μικρή απόσταση επίσης, υπάρχει και λειτουργεί, ο Σταθμός Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ) που προαναφέρθηκε. Όλα αυτά σε μία περιοχή μόλις 260 στρεμμάτων περίπου και ανάμεσα σε δύο από τα σημαντικότερα ρέματα συνεχούς ροής της Αττικής
Ο δήμαρχος κ. Μπουρνούς κομπάζει ότι «Η Ριβιέρα της Ανατολικής Αττικής έχει πλέον τοπωνύμιο συνώνυμο με τον Δήμο Ραφήνας – Πικερμίου» και επαίρεται έναντι του συναδέλφου του δήμαρχου του Δήμου Μαρκοπούλου, ο οποίος για περιβαλλοντικούς λόγους και για την προστασία της υγείας των δημοτών του, απέρριψε το ενδεχόμενο η περιοχή του να γίνει "Ριβιέρα" !!! Μάλιστα ο κ. Μπουρνούς προπαγανδίζει συστηματικά το «κατόρθωμα» του ως «περιβαλλοντικό έργο». Δεν εξηγεί όμως το γιατί ο δήμος Μαρκοπούλου δεν μπόρεσε να «καταλάβει» την περιβαλλοντική (όπως διατείνεται) διάσταση των έργων αυτών, όπως και δεν εξηγεί το πως θα παρακάμψει τα προβλήματα αδειοδότησης τους, πρόβλημα που του εξέθεσε ένα χρόνο πριν, ο Αρχιτέκτονας Μηχανικός, συνάδελφός του δήμαρχος Φυλής, Δ. Μπουραΐμης. Η επίκληση της ιδιότητας του ως «δημόσιος υπάλληλος» δεν αρκεί, όσο και αν την επικαλείται, για να αδειοδοτήσει εγκαταστάσεις υποβάθμισης του δήμου που διοικεί.
Το μόνο σίγουρο είναι πως οι ενέργειες αυτές του δημάρχου δεν έχουν στόχο το καλό του δήμου, ούτε των δημοτών, όπως δεν έχουν στόχο και την προστασία του φυσικού του περιβάλλοντος, κάτι που αποτελεί συγκριτικό πλεονέκτημα της περιοχής (ακόμα και τώρα). Είναι αναγκαία η λήψη πρωτοβουλίας, πρωτίστως από τους δημότες. Τους δημότες που ούτε ρωτήθηκαν, ούτε γνωμοδότησαν για σχετικές δεσμεύσεις (αλήθεια, απέναντι σε ποιον;)
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
