Αναδημοσιεύουμε από το έγκριτο ηλεκτρονικό περιοδικό Χωρίς εφημερίδα το άρθρο του δημοσιογράφου Δημήτρη Ψαρρά ατο οποίο αφού τεκμηριώνει περαιτέρω την οργανική σχέση της Ομάδας Αλήθειας με το κόμμα και τις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας, ήδη από την ποχή Σαμαρά, προχωρά και στην ιδιαίτερη σχέση της με την ΕΥΠ η οποία τονίζει την παρακρατική της δράση. Τέλος, ο Δ. Ψαρράς ασχολείται και με τη σχέση της Ομάδας Αλήθειας με την ίδια την ...Αλήθεια. Άλλωστε και ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης το είχε επισημάνει πως η μισή αλήθεια είναι πολλές φορές χειρότερη από ένα ολόκληρο ψέμα.

Στο άρθρο που αναδημοσιεύουμε οι τονισμοί (bold στοιχεία) είναι δικοί μας

Τι γιόρτασε η «Ομάδα [της μισής] Αλήθειας»;

Οι δύο ιστότοποι της «Ομάδα Αλήθειας», η ΕΥΠ και οι επιτελείς του Κυριάκου Μητσοτάκη

του Δημήτρη Ψαρρά

[22.6.2025]

Οι τρεις πιο στενοί συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη ανέλαβαν να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη του κ. πρωθυπουργού στους επίσημους προπαγανδιστές του «επιτελικού κράτους». Τους είδαμε λοιπόν την Πέμπτη (19.6) να ποζάρουν σε πολλές στάσεις με τους δύο εκπροσώπους της «Ομάδας Αλήθειας» (Κίμωνα Μπένο και Κώστα Δογάνη), σε μια εκδήλωση που διοργανώθηκε ως αντιπερισπασμός σε όσα έχουν αποκαλυφτεί τον τελευταίο καιρό για τη χρηματοδότηση αυτής της «Ομάδας» και τη σχέση της με το «βαθύ κράτος» της Δεξιάς-Ακροδεξιάς που κυβερνά.   

Ήταν ο Άδωνης Γεωργιάδης, ο Παύλος Μαρινάκης και ο Γρηγόρης Δημητριάδης. Οι δύο πρώτοι εμφανίστηκαν ως ομιλητές, μαζί με τον Άρη Πορτοσάλτε, ο οποίος προστέθηκε στο πάνελ, φαντάζομαι ως αντικειμενικός πολιτικός σχολιαστής. Αλλά εκείνος που έκλεψε την παράσταση, χωρίς καν να λάβει τον λόγο ήταν ο κ. Δημητριάδης, ο ανιψιός του κ. Μητσοτάκη, στον οποίο είχε αναθέσει ο θείος του τη διεύθυνση του γραφείου του, στη συνέχεια τη θέση του γενικού γραμματέα του πρωθυπουργού και τελικά την ευθύνη για την ΕΥΠ.

Αλλά για ποιο λόγο διοργανώθηκε αυτή η εκδήλωση για τα δέκατα τρίτα γενέθλια της «Ομάδας Αλήθειας», κάτι που βέβαια δεν είχε ξανασυμβεί μέχρι σήμερα στα δώδεκα προηγούμενα; Σύμφωνα με τους διοργανωτές, σκοπός τους ήταν να στηριχτεί η «Ομάδα», η οποία υποτίθεται ότι δέχεται άδικη κριτική και αστήρικτες επιθέσεις από την αντιπολίτευση.

Μετέχοντας κι εμείς στον εορτασμό της επετείου μελετήσαμε κι εμείς τα ντοκουμέντα της «Ομάδας Αλήθειας», όπως προκύπτουν από τον επίσημο ιστότοπό της (omadaalithias.gr). Συμπληρώνουμε έτσι την πρώτη σχετικά αναφορά μας που αναρτήθηκε στο «Χωρίς Εφημερίδα» στις 17.5.2025 («Η “Ομάδα Αλήθειας” και τα ψέματα του Μαξίμου»). Φυσικά, αν χρειαστεί, θα επανέλθουμε.

1. Η σχέση της «Ομάδας» με τη Νέα Δημοκρατία

Με τον ευθύ (δηλαδή κυνικό) τρόπο που χαρακτηρίζει την επιχειρηματολογία του όταν αισθάνεται στριμωγμένος, ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ. Άδωνης Γεωργιάδης ομολόγησε αυτό που δεν είχαν παραδεχτεί μέχρι εκείνη τη στιγμή :

«Λοιπόν ναι η Ομάδα Αλήθειας έχει σχέση με τη Νέα Δημοκρατία από την πρώτη μέρα. Σιγά την αποκάλυψη».

Πού το κακό; Μα όταν πριν από δύο μήνες ξεκίνησαν οι αποκαλύψεις για τη σχέση της «Ομάδας» με το κόμμα και την κυβέρνηση, ο επίσημος κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης το είχε διαψεύσει κατηγορηματικά: «Δεν είμαι εκπρόσωπος καμίας εταιρείας και καμίας ιστοσελίδας, ούτε της Ομάδας Αλήθειας. [….] Καμία εργασιακή – υπαλληλική σχέση δεν υπάρχει με την Ομάδα Αλήθειας. […] Ούτε το Μαξίμου, ούτε η Ν.Δ. δεν έχει κάποια υπαλληλική σχέση με την Ομάδα Αλήθειας, αλλά η Ομάδα Αλήθειας έχει μια συγκεκριμένη πολιτική τοποθέτηση» (14.4.2025).

Και την επομένη επαναλάμβανε: «Δεν έχουν καμία σχέση ούτε υπαλληλική ούτε χρηματοδότησης ούτε με την Κυβέρνηση ούτε με τη Ν.Δ.» (15.4.2025).

Αλλά το αστείο είναι ότι –όπως προκύπτει από το ΦΕΚ- ακριβώς πριν από 13 χρόνια, τις μέρες δηλαδή που τοποθετούν οι ίδιοι την ίδρυση της «Ομάδας Αλήθειας», ο Αντώνης Σαμαράς είχε μόλις αναλάβει καθήκοντα πρωθυπουργού και διόριζε στο γραφείο του τα δύο στελέχη που εμφανίζονται σήμερα ως επικεφαλής της «Ομάδας».

α) Τον Κίμωνα Μπένο:

β) Τον Κωνσταντίνο Δογάνη:   

2. Η σχέση της «Ομάδας» με την ΕΥΠ

Η παρουσία στην εκδήλωση του Γρηγόρη Δημητριάδη, στον οποίο είχε αναθέσει ο θείος του την «εποπτεία» της ΕΥΠ, προκάλεσε αρχικά κάποια έκπληξη. Όχι τόσο επειδή συμμετείχε, όσο επειδή οι ομιλητές εμφανίστηκαν να αποδίδουν σ’ αυτόν τον πρωταγωνιστικό ρόλο της «Ομάδας». Και όχι μόνο επέλεξαν να φωτογραφηθούν οι πέντε ομιλητές μαζί με τον κ. Δημητριάδη, αλλά τους ακούσαμε να τον υμνούν ως κρυφό αρχηγό της «Ομάδας».

Προηγήθηκε ο κ. Δογάνης: «Πρέπει να κάνω μία ιδιαίτερη αναφορά στον Γρηγόρη Δημητριάδη, στον μόνιμο αφανή ήρωα, σε έναν άνθρωπο που είναι πάντα δίπλα μας και εμείς είμαστε πάντα δίπλα του και θα είμαστε πάντα δίπλα του».

Ακολούθησε ο κ. Γεωργιάδης: «Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που είναι εδώ σήμερα και ο Γρηγόρης. Από τις διάφορες θέσεις μου έχω απόλυτη γνώση, αγαπητέ Γρηγόρη Δημητριάδη, πόσο έχεις συμβάλει προσωπικά για να υπάρχει η “Ομάδα Αλήθειας” και να έχει γίνει ό,τι έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια».

Ώστε ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε αναθέσει στον ανιψιό του, τον υπεύθυνο της ΕΥΠ τη δημιουργία και τη στήριξη της «Ομάδας Αλήθειας»! Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο ωμή παραδοχή όχι μόνο του ρόλου της «Ομάδας Αλήθειας», αλλά κυρίως της σχέσης αυτής της Ομάδας με την ΕΥΠ Μητσοτάκη-Δημητριάδη. Και βέβαια μην ξεχνάμε ότι ο κ. Μητσοτάκης ήταν εκείνος που φρόντισε να υπαγάγει την ΕΥΠ στο Γραφείο του με το πρώτο νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνησή του, τον Ιούλιο του 2019. Κάτι που είχε προλάβει το 2015 ο Αντώνης Σαμαράς να χαρακτηρίσει ως μέθοδο Βόρειας Κορέας (!), νομίζοντας ο καημένος ότι θα το κάνει ο Αλέξης Τσίπρας.

Το πώς λειτουργούσε ο «Ομάδα Αλήθειας» σε σχέση με την ΕΥΠ μπορεί κανείς να το αναζητήσει στον ίδιο της τον ιστότοπο, ο οποίος φιλοξενεί το τμήμα που ονομάζεται «Editor» (https://dev.omadaalithias.gr). Εκεί φιλοξενούνται τα πιο σκληρά προπαγανδιστικά βίντεο. Εκεί θα βρούμε και ένα βίντεο, στο οποίο δικαιολογείται η ΕΥΠ για τις υποκλοπές! Ειδικά για την παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη, το βίντεο αρνείται ακόμα και τη δήλωση του κ. Μητσοτάκη ότι ήταν λάθος. Σύμφωνα με την «Ομάδα Αλήθειας», «αυτό δεν μπορούμε να το πούμε, τουλάχιστον ακόμα, γιατί δεν ξέρουμε γιατί τον παρακολουθούσαν και εκείνος, για λόγους που ο ίδιος θεωρεί ορθούς, δεν πάει να ενημερωθεί και να μας ενημερώσει».

Αλλά υπάρχουν και χειρότερα. Μπορεί καθένας να διαπιστώσει μόνος του τη σχέση της Ομάδας με την Αλήθεια. Αν αναζητήσετε στον ιστότοπο της Ομάδας (omadaalithias.gr) τις αναφορές σε «υποκλοπές» θα συναντήσετε επτά (7) αναρτήσεις. Ούτε μία (1) δεν αναφέρεται στις αποκαλύψεις του 2022.

• Η πρώτη (10.8.2022) αφορά τις «υποκλοπές» που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στην «τρόικα»!
• Η δεύτερη (4.10.2022) αφορά την ανταλλαγή μηνυμάτων Παπαδημούλη-Λέναερς.
• Η τρίτη (10.11.2022) είναι δήλωση βουλευτή του ΚΚΕ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε τις υποκλοπές από κακούργημα πλημμέλημα.
• Η τέταρτη (15.11.2022) και η πέμπτη (15.12.2022) είναι δηλώσεις μιας βουλεύτριας του ΣΥΡΙΖΑ και μιας του ΠΑΣΟΚ.
• Η έκτη και η έβδομη (30.7.2024) αναφέρονται στην απόφαση του Αρείου Πάγου ότι δεν είχε σχέση η ΕΥΠ και ο κ. Δημητριάδης με το Predator.

3. Η σχέση της «Ομάδας» με την αλήθεια

Υπάρχει, βέβαια, και ένα τελευταίο «επιχείρημα» που χρησιμοποιούν οι κυβερνητικοί προστάτες της «Ομάδας Αλήθειας». Αφήνουν αναπάντητο το ζήτημα της χρηματοδότησης και του στησίματος του προπαγανδιστικού αυτού μηχανισμού και ισχυρίζονται ότι όποια κι αν είναι αυτή η «Ομάδα», δεν έχει βρεθεί ποτέ να λέει ψέματα.

Να τι έλεγε ο Παύλος Μαρινάκης στην εκπομπή «Κοινωνία Ώρα MEGA» με τους δημοσιογράφους Ιορδάνη Χασαπόπουλο και Βελίκα Καραβάλτσιου:

«Όπως έχετε δει, δεν έχει καταρριφθεί τίποτε μέχρι τώρα από αυτό το οποίο έχουν αναδείξει» (28.4.2025).

Αλήθεια κ. κυβερνητικέ εκπρόσωπε;

Μα ακόμα και το δικό μας κείμενο πριν ένα μήνα είχε αναφορά στο γεγονός ότι την παραμονή της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 2022, η «Ομάδα Αλήθειας» ανάρτησε ένα οκτάλεπτο βίντεο που είχε μοναδικό στόχο να συκοφαντηθεί η εξέγερση και να καταγγελθούν οι αριστερές δυνάμεις που πρωταγωνίστησαν σ’ αυτήν. Έτσι, ενώ ο κ. Μητσοτάκης «τιμούσε» την επέτειο, λέγοντας «όσα διεκδίκησαν το 1973 λαός και φοιτητές γίνονται τώρα βήματα προόδου», η «Ομάδα Αλήθειας» ανάρτησε ένα υποτίθεται «ιστορικό» αφιέρωμα, το οποίο για όποιους γνωρίζουν έστω και στοιχειωδώς τα γεγονότα ήταν για γέλια. 

Και τι έγινε μετά από αυτή τη δική μας αποκάλυψη; Μα πολύ απλά, κατέβασαν το βίντεο από το Youtube και όποιος επιχειρήσει να το δει πέφτει πάνω στη γνωστή μαύρη σελίδα:

Και βέβαια δεν μπορεί να κρυφτεί η «Ομάδα» και το επιτελικό κράτος πίσω από το γεγονός ότι στα προπαγανδιστικά τους βίντεο περιλαμβάνουν αυτούσιες δηλώσεις των πολιτικών τους στόχων. Δεν πρέπει να είναι κανείς τέρας ευφυΐας για να καταλάβει ότι κόβοντας δέκα λέξεις από μια φράση μπορείς να εμφανίσεις ό,τι θέλεις. Αυτή είναι η μισή αλήθεια κύριε Μητσοτάκη. Εσείς, άλλωστε δεν λέγατε στη Βουλή τον περασμένο Γενάρη, απευθυνόμενος στον κ. Ανδρουλάκη ότι «η μισή αλήθεια είναι μερικές φορές χειρότερη από ένα ολόκληρο ψέμα»;

Αυτοκριτική ανάρτηση της «Ομάδας Αλήθειας»

πηγή

Η δικαστική εξουσία σε μία υγιή δημοκρατία δυτικού τύπου δηλαδή μία αστική δημοκρατία, μπορεί να περιγραφεί ως Δικαιοσύνη, έστω αδόκιμα ή άγαρμπα. Στη χώρα που το σύστημα Μητσοτάκη έχει επιβάλλει τον αυταρχισμό του φύρερ ηγέτη του ως κυβερνητική επιλογή και η ανάθεση του αρμόδιου υπουργείου σε έναν τύπο σαν τον Φλωρίδη, η δικαστική εξουσία δεν έχει καμία σχέση με τη Δικαιοσύνη. Γι' αυτό και κανείς πια δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στην αποκαλούμενη "ελληνική Δικαιοσύνη" και η σχετική φράση που ακούγεται συχνά ως τελετουργική επωδός για κάθε δίκη που προγραμματίζεται, αποτελεί ένα πολύ σύντομο ανέκδοτο.

Το σύστημα Μητσοτάκη θέλοντας να προσφέρει ατους υπάκουους - υπηκόους του μία επίφαση σεβασμού προς τον θεσμό της δικαιοσύνης  είπε να εκμεταλλευτεί γι' αυτό τον σκοπό τις ενδοδικαστικές εκλογές για την ανάδειξη της ηγεσίας του Αρείου Πάγου. Θυμόμαστε όλοι πως οι εκτιμήσεις πως σε μία από τις κορυφαίες θέσεις θα αναρριχηθεί ο αδελφός του υπουργού Φλωρίδη. Πράγμα απαράδεκτο λόγω Α βαθμού συγγένειας με τον υπουργό. Αλλά αυτά δεν είναι εμπόδια για το σύστημα Μητσοτάκη.

Από το ηλεκτρονικό περιοδικό Χωρίς Εφημερίδα αναδημοσιεύουμε άεθεο της Άντας Ψαρρά γαι το θέμα των ενδοδικαστικών εκλογών και των χειρισμών του συστήματος Μητσοτάκη και καταλαβαίνουμε το θράσος με το οποίο φέρεται το σύστημα και ο αρχηγός του που όπως άλλωστε είπε από βήματος Βουλής στη συνεδρίαση για την πρόταση προανακριτικής για τον Καραμνλή: "Αποφάσισα να έρθω εδώ....." (άρα κοινοβουλευτικές διαδικασίες υπάρχουν μόνο όταν το αποφασίζει  αυτός)

Η δικαστική εξουσία στο απόσπασμα της εκτελεστικής

Θα σεβαστεί η κυβέρνηση τις εκλογές για την ανάδειξη της ηγεσίας του Αρείου Πάγου;

της Άντας Ψαρρά  - [15.6.2025]

Πριν από λίγες ημέρες έγιναν οι ενδοδικαστικές εκλογές για την ανάδειξη της ηγεσίας του Αρείου Πάγου. Ο πολύ θεσμικός πρωθυπουργός μας αποφάσισε, μαζί με τον βασιλικότερο του βασιλέως υπουργό του κ. Γ. Φλωρίδη, να δώσει μια ανάσα ελευθερίας στον κατά τα άλλα ανεξάρτητο πυλώνα της δημοκρατίας και να επιτρέψει έστω τη γνωμοδότηση των δικαστών για τους άξιους να αναλάβουν το τιμόνι του Αρείου Πάγου.

Προφανώς ο επικοινωνιακού τύπου πανηγυρισμός για τη νέα πρωτοβουλία Μαξίμου προκλήθηκε από τη διεθνώς καταγραμμένη συνεχή υποβάθμιση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης στα μάτια των πολιτών και των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων. Όλες οι σχετικές εκθέσεις καταγράφουν τα μεγάλα ποσοστά κυβερνητικών παρεμβάσεων στη δικαιοσύνη, όχι μόνο με σχετικούς ευκαιριακούς νόμους περιορισμού της ελευθερίας των δικαστικών λειτουργών, αλλά και με τον τρόπο επιλογής της ηγεσίας και της ανέλιξης δικαστικών στην ιεραρχία της δικαιοσύνης.

Δυστυχώς το ισχύον σύστημα και οι πολύ στενές σχέσεις της εκτελεστικής με τη δικαστική εξουσία είναι εξ αρχής δομημένο σε ένα προβληματικό οικοδόμημα. Ήδη από τη σχολή δικαστών, στην οποία διδάσκουν αποκλειστικά δικαστές και όχι για παράδειγμα επιστήμονες του δικαίου, ποινικολόγοι, νομικοί κλπ. το σύστημα αυτό προδιαθέτει για μια μονομερή εκπαίδευση των νέων δικαστών και εισαγγελέων, άσχετα με το αν πολλοί από τους διδάσκοντες είναι αξιόλογοι δικαστικοί. Το ίδιο προβληματικό πλαίσιο οικοδόμησης στενών σχέσεων ισχύει σε ό,τι αφορά και την ανέλιξη των δικαστών, τις προαγωγές τους και την πιθανότητα να φτάσουν στις υψηλότερες θέσεις της δικαστικής εξουσίας.

Οι ίδιοι οι δικαστικοί λειτουργοί το γνωρίζουν καλά αυτό μια και διαχρονικά σε υποθέσεις ευρύτερου δημοσίου συμφέροντος ή κρίσεων σε κυβερνητικά νομοθετήματα για τη δικαιοσύνη, οι αποφάσεις και οι απόψεις τους είτε ανταμείφθηκαν από την εκτελεστική εξουσία με υψηλές θέσεις είτε αποτέλεσαν προφανές εμπόδιο στις προαγωγές και στην εξέλιξή τους. Δυστυχώς πολλοί δικαστικοί προσαρμόζονται με το ισχύον ασφυκτικό αυτό σύστημα και φτάνουν σε στροφή 180°, είτε πριν είτε αφού αναλάβουν μια σημαντική θέση. Φυσικά μεγάλος αριθμός έγκριτων δικαστικών επιμένει να μην «βάζει νερό στο κρασί» και αδιαφορούν για το αν π.χ. αμέσως μετά τη συνταξιοδότηση τους ανατεθεί από την εκτελεστική εξουσία ένα κρίσιμο πόστο και ακόμα κι αν γίνει αυτό επιμένουν στις αρχές τους, δυσαρεστώντας τους κυβερνώντες που σπεύδουν να τους λοιδορήσουν με κάθε μέσο.

Η επιρροή και οι συνεχείς παρεμβάσεις της εκτελεστικής εξουσίας στην πρόσφατη περίοδο έχουν λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις με νομοθετήματα που φτάνουν να περιορίζουν δραστικά τη δικανική ελευθερία κρίσης των λειτουργών της δικαιοσύνης. Απόρροια αυτής της περιρρέουσας νεοφιλελεύθερης εμμονής είναι ως φαίνεται και η αλλαγή πλεύσης του ΣτΕ που για πρώτη φορά αγνόησε το αρ. 16 του Συντάγματος και έκρινε συνταγματικό τον νόμο για τα ιδιωτικά ΑΕΙ. Μοναδική εξαίρεση, από όλους τους πριν προέδρους του ΣτΕ, ο Χρήστος Ράμμος που εντόπισε με δημόσια δήλωση το επικίνδυνο μονοπάτι στο οποίο εισέρχεται το Ανώτατο Δικαστήριο.

Εκλογές ή στάχτη στα μάτια;

Η κυβερνητική διάταξη που θέσπισε εκλογές ανάδειξης της ηγεσίας της δικαιοσύνης φυσικά έχει μόνο γνωμοδοτικό χαρακτήρα -μην το παρακάνουμε κιόλας!- , χαιρετίστηκε μεγαλόφωνα όχι μόνο από το «Σκάι» και την «ΕΡΤ-Μαξίμου» αλλά από το σύνολο των ΜΜΕ και των πολιτικών. Ως εδώ καλά! Αμέσως μετά τις εκλογές που έγιναν στον Άρειο Πάγο στις 6 Ιουνίου, και ενώ διέρρευσαν σε όλα τα φιλοκυβερνητικά και μη Μέσα τα ονόματα, ο γνωστός «γαλάζιος» εκπρόσωπος Τύπου του Αρείου Πάγου κ. Π. Λυμπερόπουλος εξέδωσε ανακοίνωση, η οποία μεταξύ άλλων έλεγε ότι «Τα μέλη της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, τηρώντας την από 20-12-2024 απόφασή τους, δεσμεύονται από τη μη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων των ψηφοφοριών».

Συνέβη όμως στη συνέχεια κάτι πολύ παράξενο: ενώ όλοι δημοσίευσαν τα ονόματα των δικαστών και εισαγγελέων που εκλέχτηκαν για την ηγεσία του Α.Π. εν τούτοις αποσιωπήθηκε από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ ο αριθμός των ψήφων που έλαβε ο καθένας αλλά και η σειρά που εξελέγησαν. Παράξενο! Ειδικά όταν ήταν εντυπωσιακό –αν φυσικά ισχύουν οι πληροφορίες που διέρρευσαν σε ορισμένα Μέσα – το γεγονός μιας πολύ μεγάλης αποδοχής της κας Αικ. Αποστολάκη, με διπλάσιους ψήφους από την αμέσως επόμενη. Το φαβορί που επί μέρες πρόβαλλαν τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ ουσιαστικά έμεινε πολύ πίσω και ακόμα πιο πίσω ο νυν εκπρόσωπος Τύπου του Α.Π. Τώρα το τι θα πράξει το Μαξίμου και ο Γ. Φλωρίδης και κατά πόσο θα σεβαστούν τη διάταξη που νομοθέτησαν οι ίδιοι θα φανεί προσεχώς.

Σε ό,τι αφορά βέβαια την εισαγγελία του Αρείου Πάγου εκεί δεν υπήρξαν εκπλήξεις.

Είναι γνωστό άλλωστε το πόσο παραδοσιακά συντηρητική και συνήθως σύμφωνη με ό,τι πιο αυστηρό μοντέλο υιοθετεί η εκτελεστική εξουσία, είναι η Ένωση Ελλήνων Εισαγγελέων. Για τη θέση του εισαγγελέα Α.Π. εξελέγη πρώτος ο πρώην εποπτεύων την ΕΥΠ εισαγγελέας (το 2012) κ. Κωνσταντίνος Τζαβέλλας, οπότε μάλλον δεν θα χρειαστεί να παρακαμφτεί η προτίμηση. Θυμίζουμε εδώ ότι τόσο ο κ. Τζαβέλλας όσο και η εισαγγελέας ΕΥΠ κ. Βλάχου επικαλέστηκαν μια απλή γνωμοδότηση του Αρείου Πάγου (2011) έτσι ώστε να μην καταθέσουν στην Επιτροπή Θεσμών της Βουλής για το σκάνδαλο των υποκλοπών και τις χιλιάδες παρακολουθήσεις «εθνικά υπόπτων» πολιτικών, δημοσιογράφων, δικαστικών στρατιωτικών κλπ.

Μεταξύ των τριών πρώτων εξελέγη και ο αδελφός του υπουργού Δικαιοσύνης, εισαγγελέας Β. Φλωρίδης, η υποψηφιότητα του οποίου δεν μπορεί πάρα να είναι τουλάχιστον άκομψη, λόγω πρώτου βαθμού συγγένειας.

Αναμένοντας σύντομα την οριστική επιλογή της κυβέρνησης και στη συνεχεία της διάσκεψης των προέδρων της Βουλής όπου πλειοψηφεί φυσικά η Νέα Δημοκρατία, τον δρόμο της αποχώρησης έχουν ήδη πάρει η πρόεδρος και η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κυρίες Γ. Αδειλίνη και Ι. Κλάπα-Χριστοδουλέα, αφήνοντας στους πολίτες τις όποιες εντυπώσεις από τα πεπραγμένα τους.

Εμείς για την κα Κλάπα κρατάμε ότι ως εφέτης είχε διενεργήσει με τη συνάδελφό της Μαρία Δημητροπούλου την ανάκριση για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, που αποτέλεσε και τη βάση για τη μεγάλη δίκη. Δυστυχώς κρατάμε και την ευθεία παρέμβασή της με την παραγγελία πειθαρχικής δίωξης -εν μέσω σφοδρών αντιδράσεων- στους δικαστές στην υπόθεση της πολεοδομίας Ρόδου. Η κα Κλάπα διαφώνησε με την απόφαση για τη μη προφυλάκιση σε μια ήσσονος σημασίας υπόθεση διαφθοράς αλλά δεν βρήκε λέξη να πει για όλες τις άλλες καραμπινάτες υποθέσεις ατιμώρητης διαφθοράς και κυρίως για τις κραυγαλέες ετσιθελικές αθρόες προφυλακίσεις με βάση ιδεοληψίες και αστυνομικά σενάρια με σακούλες σκουπιδιών.

Αρνητικές εντυπώσεις προκάλεσαν στους πολίτες και οι μονομερείς επικλήσεις της ηγεσίας του Αρείου Πάγου για σεβασμό του θεσμού της δικαιοσύνης στην υπόθεση των Τεμπών αλλά και στην υπόθεση του σκανδάλου των υποκλοπών. Η κα Αδειλίνη, τον Οκτώβριο του 2023 είχε αφαιρέσει απροσχημάτιστα τη δικογραφία των υποκλοπών από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών αναθέτοντάς την κατεπειγόντως μάλιστα στον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Αχιλλέα Ζήση ο οποίος επί της ουσίας δεν είδε κανένα σκάνδαλο υποκλοπών και καμία εμπλοκή της ΕΥΠ με το Predator (Κώστας Ζαφειρόπουλος, «Ο Ζήσης τίναξε το πόρισμα στον αέρα», «Εφημερίδα των Συντακτών», 2.8.2024). Όλα καλώς καμωμένα!

Σε ό,τι αφορά τα Τέμπη, η κα Αδειλίνη έσπευσε να παρέμβει κατεπειγόντως για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες περιελήφθησαν στο πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ τα συμπεράσματα για την πυρόσφαιρα. Όλα τα υπόλοιπα τεκταινόμενα και τα μπαζώματα στο έγκλημα των Τεμπών προφανώς δεν την αναστάτωσαν.

Η ίδια είχε επίσης προσπαθήσει να διαψεύσει τις παράνομες επαναπροωθήσεις ενώ η αναφορά του επιτρόπου του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Μάικλ Ο’ Φλάερτι την άφηνε απολύτως έκθετη. (Δημήτρης Αγγελίδης, «Έκθετη η Γ. Αδειλίνη για τις επαναπροωθήσεις», «Εφημερίδα των Συντακτών», 7.5.2025).

Θυμίζουμε ότι με βουτιά στην επετηρίδα επελέγησαν οι δύο δικαστικές λειτουργοί ενώ η κα Κλάπα ήταν πρόεδρος του Ειδικού Δικαστηρίου που λίγους μήνες πριν είχε κρίνει ένοχο για παράβαση καθήκοντος τον πρώην υπουργό Νίκο Παππά.

Έχει σημασία εδώ να σταθούμε και στην πρόσφατη για το θέμα της εκλογής ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, η οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Τυχόν παράκαμψη του εκλογικού αποτελέσματος με οποιοδήποτε επιχείρημα θα αποτελούσε σημαντική οπισθοδρόμηση και περιφρόνηση της απόφασης της Ολομέλειας. Τονίσαμε και κατά τη διαδικασία ψήφισης της σχετικής νομοθετικής διάταξης, πως η γνώμη των δικαστικών λειτουργών πρέπει να γίνει δεσμευτική για την Κυβέρνηση η οποία στη συνέχεια θα επιλέγει μεταξύ των εκλεγέντων, να καταργηθεί η διαδικασία ακρόασης των υποψηφίων ενώπιον της Βουλής και στην εκλογική διαδικασία να συμμετέχουν οι δικαστικοί λειτουργοί όλων των βαθμών Δικαιοδοσίας». Η ΕνΔΕ, η οποία όπως είναι γνωστό δεν μασά τα λόγια της ούτε αποφεύγει να δει τα τρωτά σημεία του θεσμού της δικαιοσύνης, στις 19 Ιουνίου μαζί με την Ολομέλεια των δικηγορικών Συλλόγων διοργανώνουν Επιστημονική ημερίδα με θέμα την «Δικαστική Ανεξαρτησία» ( Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων).

πηγή

Η ΄Αντα Ψαρρά στο ηλεκτρονικό περιοδικό "Χωρίς εφημερίδα¨και στην ανάρτηση της 23ης Μαίου 2025 ασχολείται με την "πράσινη γκουμούτσα" που φύτρωσε στο "The Ellinikon" όπως αποκαλείται πλέον το Ελληνικό που είναι η ονομασία που δόθηκε στην περιοχή την παλαιότερα αποκαλούμενη ως "Λοιμικό" λόγω του λοιμοκαθαρτηρίου που υπήρχε στις αρχές του 20ου αιώνα. Μπορεί να το έλεγαν Λοιμικό αλλά η εικόνα της δαντελωτής Αττικής ακτής αποκαθιστούσε το κακό προσωνύμιο. Σήμερα φαντεζί ονόματα όπως επί παραδείγματι "The Ellinikon" ή "Αττική Ριβιέρα" δεν μπορούν να ααπαλύνουν ή να αποκαταστήσουν τη ζημιά που έχει γίνει και συνεχίζεται στην Αττική ακτή αλλά οι πελάτες στους οποίους απευθύνεται αυτή η εξαμβλωματική κατασκευή έχουν τόση σχέση με την αισθητική και την αρμονία του τοπίου όσο έχει και η LAMDA development και οι μεγαλομέτοχοι της με το κάλλος και το μέτρο.

Η «πράσινη» γκουμούτσα του Ομίλου Λάτση

Το Ελληνικό γίνεται πλέον The Ellinikon

Το πράσινο πολυώροφο εξάμβλωμα που μαγάρισε αισθητικά την δαντελένια ακτογραμμή της Αττικής υψώνει πλέον απειλητικά το ανάστημα του έτοιμο να διαθέσει τα ακριβά του διαμερίσματα προς όφελος του ομίλου Λάτση. Αφήνουμε στην άκρη το πώς απέκτησε ο όμιλος το Ελληνικό μπιρ παρά ή το πώς και κυρίως το πόσο έχασε και θα χάσει το δημόσιο με τις πάσης φύσεως χορηγίες στους ομίλους –ιδιοκτήτες της χώρας. Όλα αυτά δεν συγκίνησαν την κοινή γνώμη που περίμενε με αγωνία τις μπουλντόζες και τη μετατροπή της μισής παράκτιας Αττικής σε Ριβιέρα των λίγων. Η άλλη μισή φυσικά ανήκει εν πολλοίς στα μέλη όλων αυτών των ομίλων. Κι ενώ εκεί στους λόφους στο Καβούρι και στη Βουλιαγμένη οι βίλες όλων αυτών είναι σχετικά διακριτικές παρά τις απειλητικές μάντρες στην περιοχή που χτίζεται η Ριβιέρα κυριαρχεί το ύψος, ο όγκος και κάθε επιβλητική επιθετικού μεγέθους διάσταση που μπορεί να τροφοδοτεί τη μεγαλομανία των επίδοξων πλούσιων ενοικιαστών αλλοδαπών και ημεδαπών.

Έτσι και η γκουμούτσα-πύργος ήρθε δυστυχώς για να μείνει και να χαλάσει για πάντα την όμορφη δαντελωτή ακτογραμμή του Σαρωνικού.

Ο ανερχόμενος «πύργος» The Ellinikon. Εικόνα από το Μικρολίμανο, πρωί και βράδυ.

Από όποιο σημείο κι αν αγναντέψει κανείς τη θέα είτε από τη θάλασσα είτε από τη στεριά θα σκοντάψει άγαρμπα πάνω στο ψηλό αυτό μπαούλο, το οποίο μάλιστα το βράδυ φωτίζεται και αναβοσβήνει κάνοντας ακόμα πιο τρομακτικό το βεβηλωμένο τοπίο. Το μοναδικό πλέον σημείο που μπορεί ένας άνθρωπος να δει την ωραία ακτογραμμή χωρίς να πονέσει το μάτι του είναι να νοικιάσει σπίτι μέσα στον πύργο μια και μόνο έτσι δεν θα τον βλέπει. Ο όμιλος Λάτση άξια συναγωνίζεται πλέον σε αναπτυξιακό «πράσινο» αισθητικό καρακιτσαριό ακόμα και τον αλήστου μνήμης Σκυλίτση, δήμαρχο της χούντας, που όρθωσε τον Πύργο τερατούργημα στον Πειραιά μαγαρίζοντας ανεξίτηλα την εικόνα του λιμανιού. Το χειρότερο δε είναι πως ακόμα κι αν επισκεφτεί κανείς τη δική τους ιστοσελίδα όπου παρουσιάζονται illustration όλα αυτά τα έργα και ειδικά ο πύργος θα φρικάρει. Όλα αυτά τα τερατώδη κτηριακά συγκροτήματα βρήκαν και πάλι εύφορο έδαφος στη χώρα της αντιπαροχής.

Υ.Γ. Στην εικόνα του τίτλου η μακέτα του έργου από τον επίσημο ιστότοπο της εταιρείας Lamda.

πηγή

Πάλι πιάστηκε να αντιγράφει τους "πολιτικούς" (ή καλύτερα αυταρχικούς) προπάτορες του ο Κ. Μητσοτάκης. Ο Δημήτρης Ψαρράς, αξιοποιώντας το πλούσιο αρχείο του, μας δείχνει στον ιστότοπο του "Χωρίς Εφημερίδα" (x-efimerida) πως τα προβεβλημένα από το μηντιακό σύστημα "Ωνάσεια Σχολεία" του Μητσοτάκη, της ("εκπαιδευτικού" κατά δήλωση της) Ζαχαράκη, του Πιερρακάκη και λοιπών ανθών του δύσοσμου μπουκέτου, δεν είναι παρά η εφαρμογή του μοντέλου  Παπαδοπούλου, όπως το είχε παρουσιάσει ο ίδιος ο δικτάτορας, ήδη από το 1971. 

«Ανισόρροπος έχει καταστή η κοινωνία των ανθρώπων σήμερον και οφείλομεν, εάν αισθανθώμεθα ότι έχομεν υποχρέωσιν να αγωνισθώμεν διά την επιβίωσίν της, να δώσωμεν πάλιν εις αυτήν το έρμα, το έρμα του μέτρου, του μέτρου της λογικής, του μέτρου του λόγου, του λόγου των αξιών, των αξιών, μέσω των οποίων ο άνθρωπος τιθασεύει το ένστικτον του θηρίου εις την δύναμιν του πνεύματος και, αποκτών την ισορροπίαν, κατορθώνει εκάστοτε να προσδιορίζη το πρέπον ανάμεσα εις το δυνατόν και το επιθυμητόν» ανακοίνωσε ο δικτάτορας Παπαδόπουλος το 1971 για να τον "διαφημίσει" και ο επίσημος προπαγανδιστής του, Σάββας Κωνσταντόπουλος του "Ελεύθερου Κόσμου" χαιρετίζοντας ως ιστορικό «σταθμό» την ίδρυση των σχολείων αριστούχων, υποστηρίζοντας ανοιχτά ότι πρόκειται για ρατσιστικό μέτρο: «σήμερον πρέπει να δεσπόζη η αρχή της φυσικής επιλογής του ικανωτέρου». Και επανέλαβε ότι όλα αυτά ήταν τόσο σπουδαία, ώστε «αν δεν υπήρχε ο κ. Γ. Παπαδόπουλος θα έπρεπε να τον εφεύρωμεν» (2.7.1971).

Προφητικά λόγια. Τις τελευταίες μέρες, καθώς φαίνεται κάποιοι εφευρίσκουν πάλι τον Παπαδόπουλο.

Αλλά ας διαβάσουμε όλο το άρθρο του Δημήτρη Ψαρρά από το "Χωρίς Εφημερίδα" για να καταλάβουμε καλύτερα πως όταν η ΝΔ του Σαμαρά ενσωμάτωνε τους ακροδεξιούς του ΛάΟΣ, η ενσωμάτωση αυτή δεν ήταν καθόλου δύσκολη. Η ακροδεξιά, αυταρχική ουσία της ΝΔ ήταν ήδη δομικό της στοιχείο. Αυτή η ουσία είναι που παρουσιάζεται πότε με τον μανδύα της δεξιάς του 1950 (βλ. το νεκραναστημένο "πατρίς - θρησκεία - οικογένεια" της γλοιώδους τηλεπερσόνας)  και πότε ως νεοφιλελεύθερη -"εκσυγχρονιστική" πτέρυγα. Η συνεργασία των δύο απαίσιων όψεων σήκωσε από τον τάφο τους και τα Παπαδοπουλικά σχολεία των αρίστων, μόνο που τα λένε πια "Ωνάσεια"

Το on-line περιοδικό Χωρίς εφημερίδα είναι ένα εγχείρημα των Άντας και  Δημήτρη Ψαρρά, των γνωστών σοβαρών και διακεκριμένων δημοσιογράφων και συγγραφέων. Όπως επισημαίνουν στο προφίλ του περιοδικού  "Ποτέ δεν είναι αργά. Μετά από δεκαετίες δουλειάς σε περιοδικά και εφημερίδες αποφασίσαμε να κάνουμε ένα νέο πείραμα στον χώρο του διαδικτύου. Ένα νέο site ανοιχτό και προσβάσιμο και φιλικό σε όλους εκείνους που θέλουν να διαβάσουν τη δική μας ματιά και τις δικές μας αποκαλύψεις για όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας."  Μπορείτε να διαβάσετε το προφίλ του περιοδικού. Από το περιοδικό αυτό λοιπόν αναδημοσιεύουμε το άρθρο του Δημήτρη Ψαρρά, της 4ης Μαρτίου 2025 που αναφέρεται σε μία παλαιότερη τραγωδία με τραίνα και τη συγκάλυψη της. Σύνδεσμος ειδικά για το πρωτότυπο άρθρο δίνεται στο τέλος του παρόντος.

Τραγωδία Τεμπών:
ποιον αντιγράφει ο κ. Μητσοτάκης;

Πώς συγκάλυψε η χούντα τις ευθύνες της για την πολύνεκρη σύγκρουση τρένων την παραμονή Χριστουγέννων του 1971

του Δημήτρη Ψαρρά  4/3/2025

Χειμώνας 1971. Ήταν η εποχή που η σιδηροδρομική διαδρομή Αθήνας-Θεσσαλονίκης διέθετε μια μόνο γραμμή. Στις 23 Δεκεμβρίου 1971 το απόγευμα, 30 χιλιόμετρα έξω από την Αθήνα, στο Κρυονέρι, συγκρούστηκαν μια επιβατική και μια εμπορική αμαξοστοιχία και προκλήθηκε ο θάνατος τεσσάρων ατόμων και τραυματίστηκαν πάνω από 30. Ένας από τους τραυματίες κατέληξε σε λίγες μέρες. Η εμπορική αμαξοστοιχία ήταν σταματημένη και έπεσε επάνω της η επιβατική που ερχόταν πίσω της με ταχύτητα.

Ο «Ελεύθερος Κόσμος», η επίσημη εφημερίδα της χούντας αφιέρωσε στις 24.12.1971 το πρωτοσέλιδό του στο δυστύχημα:

Την επομένη, ο «Ελεύθερος Κόσμος» είχε ήδη βγάλει το «πόρισμα». Έφταιγε «μάλλον ο νεκρός μηχανοδηγός». Το δημοσίευμα συνοδευόταν από την επίσκεψη του «αντιπροέδρου» της χούντας Στυλιανού Παττακού στο νοσοκομείο όπου περιθάλπονταν οι τραυματίες:

Την εποχή εκείνη ίσχυε φυσικά η λογοκρισία του δικτατορικού καθεστώτος και απαγορευόταν κάθε δημοσίευμα που θα αμφισβητούσε την επίσημη κυβερνητική γραμμή. Παρόλα αυτά, η περιγραφή του δυστυχήματος από τον Τύπο επέτρεπε στον αναγνώστη να κατανοήσει ότι το πρόβλημα βρισκόταν στον τρόπο οργάνωσης και σηματοδότησης της γραμμής. Διαβάζουμε στα «Νέα» της 25.12.1971:

«Στο μεταξύ, η προανάκριση κατέληξε στα εξής συμπεράσματα, από την εξέταση μαρτύρων και την αυτοψία. Μετά τη διέλευση της εμπορικής αμαξοστοιχίας από το Μπογιάτι κι ενώ κατευθυνόταν προς Δεκέλεια, “πορτοκαλί” σήμα προειδοποιούσε ότι ακολουθεί “κόκκινο” (προπορευόταν η μηχανή). Η αμαξοστοιχία πέρασε το πρώτο σήμα και σταμάτησε προ του “κόκκινου”. Κατά την προανάκριση, ο προϊστάμενος της αμαξοστοιχίας Γ. Γεννηματάς είπε στον μηχανοδηγό Η. Παπαδόπουλο, να προχωρήσει περί τα 250 μέτρα από του σημείου της αρχικής σταθμεύσεως, για να τοποθετήσει το φορητό τηλέφωνο σε ειδικό βύσμα που υπήρχε σε κολόνα, προκειμένου να επικοινωνήσει με τον σταθμάρχη και να τον ρωτήσει τι συμβαίνει και να τού εκφράσει τις ανησυχίες του για την αυτοκινητάμαξα από τη Χαλκίδα που ακολουθούσε. Πράγματι, ο συρμός προχώρησε περί τα 250 μέτρα και σταμάτησε. Τα 25 βαγόνια κατελάμβαναν επί της σιδηροδρομικής γραμμής μήκος 340 μ. Με το να περάσει, όμως, το “κόκκινο φωτοσήμα” ελευθερώθηκε η δίοδος για την αυτοκινητάμαξα από τον σταθμό Μπογιατίου. Στην πορεία της, όμως, η αυτοκινητάμαξα συνάντησε το φωτοσήμα με το πορτοκαλί χρώμα, που την προειδοποιούσε ότι το επόμενο φωτοσήμα ήταν κόκκινο, μια και η προπορευόμενη αμαξοστοιχία δεν είχε φθάσει ακόμα στον επόμενο σταθμό Δεκέλειας.

Τη στιγμή που ο προϊστάμενος της εμπορικής αμαξοστοιχίας ζητούσε να ελευθερωθεί η γραμμή [πράγμα που δέν ήταν δυνατό να γίνει, γιατί στη Δεκέλεια δεν είχε φθάσει ακόμα η μηχανή) κατέφθασε η αυτοκινητάμαξα κι έπεσε με σφοδρότητα στον σταθμευμένο συρμό. Διαπιστώθηκε, επίσης, ότι ο Γ. Γεννηματάς, όταν πληροφορήθηκε από τον σταθμάρχη ότι δεν ήταν δυνατό ν’ ανοίξει η γραμμή, έστειλε τον τροχοπεδητή Εμμανουήλ Κόλπαση στην “ουρά” τού συρμού να προειδοποιήσει τον μηχανοδηγό της αυτοκινητάμαξας. Ήταν, όμως, πολύ αργά για να αποφευχθεί η σύγκρουση».

Από την αναλυτική περιγραφή προκύπτει ότι το δυστύχημα οφειλόταν ακριβώς σε κενά ασφαλείας της οργάνωσης των σιδηροδρόμων και ήταν αδύνατον να τα φανταστούν οι εργαζόμενοι και να τα ξεπεράσουν. Μ’ άλλα λόγια, οι μηχανοδηγοί και ο προϊστάμενος έκαναν ό,τι είχαν μάθει να κάνουν, ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες που είχαν. Και τι έκανε το χουντικό καθεστώς; Απλώς τα έριξε όλα πάνω στον μηχανοδηγό και συγκάλυψε τα πραγματικά αίτια του δυστυχήματος.

Ναι, συγκάλυψε.

Πηγή: Χωρίς εφημερίδα 4/3/2025