O Godard γράφει πως, σε αντίθεση με την τηλεόραση, η οποία προάγει τη λήθη, ο κινηματογράφος γεννά αναμνήσεις. Κλασική πια απόδειξη της ορθότητας του λόγου του Γάλλου σκηνοθέτη, είναι κάθε κινηματογραφικό φεστιβάλ. Κάθε γιορτή του κινηματογράφου γεννά αναμνήσεις είτε από τις ταινίες που βρίσκονται στο επίκεντρο είτε από τα όσα διαδραματίζονται «έξω από την οθόνη», εννοώντας τις σχέσεις των ανθρώπων που μοιράζονται τη γιορτή και το πως αυτές συσφίγγονται ή διαφοροποιούνται.

Για δεύτερη χρονιά οργανώθηκε από τα κάτω και από τρεις συλλογικότητες του τόπου μας, ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους. Ένα φεστιβάλ με δομημένες θεματικές προβολές ή με επιλογές ταινιών με κριτήριο τις διακρίσεις τους σε μεγάλα διεθνή φεστιβάλ. Ένα φεστιβάλ που έδωσε στο κοινό του Πικερμίου και της Ραφήνας  την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με εκείνο το είδος κινηματογραφικών ταινιών, που περιέχουν την πιο φρέσκια, νεανική, πηγαία και συνάμα πιο συμπυκνωμένη μορφή ταλέντου, στην υπηρεσία της τέχνης αυτής.

 Οι ταινίες μικρού μήκους είναι επικίνδυνες για όσους δεν έχουν ταλέντο. Τους εκθέτουν στο κοινό και έτσι τους αποβάλλουν από την υπηρεσία της 7ης τέχνης και τους στέλνουν στην υπηρεσία της παραγωγής, εννοώντας τον αμιγώς εμπορικό κινηματογράφο του multiplex. Εκεί που ανάμεσα στο απέραντο, μεγάλο και συχνά κενό περιεχομένου, μήκος των ταινιών, την υψηλή ένταση του ήχου και τα nachos, η απουσία ταλέντου δεν έχει καμία σημασία.  

Η πίστη στην υψηλή καλλιτεχνική αξία των ταινιών μικρού μήκους, βρίσκεται στην καρδιά του αυτοοργανωμένου φεστιβάλ που ξεκίνησε στη Ραφήνα τον Σεπτέμβρη του 2020 και συνεχίστηκε και φέτος. Με αυτά τα κριτήρια επιλέχθηκαν διακεκριμένες ταινίες μικρού μήκους και μεγάλης αξίας, από διεθνή φεστιβάλ, όπως της Δράμας, του Μόντρεαλ, των Καννών, του Sarajevo, του Clermont Ferrand κ.ά. Έτσι, στο κοινό του τοπικού φεστιβάλ έφτασαν ταινίες υψηλής αισθητικής και αξίας, τόσο από το Drama International Short Film Festival – DISFF όσο και από το Psarokokalo International Short Film Festival- PISFF.

Πέρα από την αισθητική και την τέχνη που υπηρετεί, ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ εφόσον γεννιέται από τα σπλάχνα της κοινωνίας, υποστηρίζει τον κοινωνικό του χαρακτήρα.  Ένα αυτοοργανωμένο από την κοινωνία φεστιβάλ δεν αποτελεί μέσο προώθησης και διαφήμισης εξουσιών (που ουδεμία σχέση έχουν με τον πολιτισμό αλλά τον χρησιμοποιούν για διαφήμιση δίχως να τον καταλαβαίνουν).

 Η τέχνη και η γιορτή της (το φεστιβάλ) οφείλουν να έχουν κοινωνική δράση. Να επιχειρούν  άνοιγμα στον κόσμο και αναβάθμιση της κοινωνικής συνοχής εξαλείφοντας τις διακρίσεις. Να υποστηρίζουν τις περιθωριοποιημένες από τον συντηρητισμό κοινότητες και να τους δίνουν λόγο. Η τέχνη και η γιορτή της οφείλουν  να καταδεικνύουν τα στερεότυπα και να επιδιώκουν την κατάργηση τους. Η τέχνη οφείλει να αφυπνίσει, να ζεστάνει τις παγωμένες, στο ανύπαρκτο πια παρελθόν, συνειδήσεις. Να ανοίγει τα σκοτεινιασμένα από τον διάχυτο φασισμό των ημερών, μυαλά των ανθρώπων. Λαμπρό παράδειγμα κινηματογραφικού φεστιβάλ που εκτός από την ικανοποίηση του αισθητικού κριτηρίου της τέχνης, κινείται σε αυτόν τον άξονα είναι το Positively Different Short Film Festival, το οποίο παρουσιάστηκε στη γιορτή κινηματογράφου της Ραφήνας, κορυφώνοντας την και κλείνοντας έτσι και το φεστιβαλικό τριήμερο.

Στον Βάσκο ποιητή Μιγκέλ ντε Ουναμούνο αποδίδεται η μνημειώδης διαπίστωση πως «Ο φασισμός νικιέται με το διάβασμα και ο ρατσισμός με τα ταξίδια». Στην εποχή του ποιητή ο κινηματογράφος βρισκόταν σε σπαργανική μορφή. Σήμερα που η 7η τέχνη και ειδικότερα η παγκόσμια παραγωγή ταινιών μικρού μήκους, είναι μαζί και διάβασμα και ταξίδι, οι γιορτές κινηματογράφου είναι το καλύτερο όπλο που διαθέτουμε για να απαλλάξουμε την κοινωνία μας από τη μισαλλοδοξία του φασισμού και του ρατσισμού. Είναι το καλύτερο μέσο για να επιτύχουμε μία δίκαιη κοινωνία. Μία δημοκρατική πολιτεία ανθρώπων και όχι ταυτοτήτων πλούτου, φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού, φυλής ή εθνικότητας.

Το 2ο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους της Ραφήνας έριξε την αυλαία του για το 2021, δίνοντας υπόσχεση για ένα ακόμα καλύτερο, ευρύτερο και διαδραστικότερο, τρίτο φεστιβάλ, το 2022. Άλλωστε όπως δηλώνουν και οι διοργανωτές του «Η τέχνη είναι ένα από τα λίγα πράγματα (μαζί με τον έρωτα και τη φιλία) που αξίζει να ενδιαφέρεται κανείς»