Λευκωσία, πράσινη γραμμή. Δύο φυλάκια, ένα ελληνοκυπριακό και ένα τουρκοκυπριακό, στις απέναντι ταράτσες του δρόμου που χωρίζει τη Λευκωσία στα δύο. Δυο στρατιώτες διαφορετικοί από το συνηθισμένο, ένας από κάθε στρατόπεδο, βρίσκουν τον τρόπο να ξεφύγουν από τον καταπιεστικό και βίαιο περίγυρο, δίνοντας το μήνυμα πως όλοι μπορούμε να βρούμε έναν τρόπο να συνυπάρξουμε Μια τολμηρή ταινία, κυρίως γιατί η υπόθεση τοποθετείται μέσα σε ένα ιδιαίτερο πλαίσιο που δεν αφήνει πολλά περιθώρια για διαφορετικές προσεγγίσεις. Αν όμως η Τέχνη δεν μπορεί να προβοκάρει, τότε ποιος;

Το "Buffer Zone” είναι μία από τις ταινίες που θα παιχτούν την πρώτη ημέρα του 5ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους στον κινηματογράφο Αελλώ της Ραφήνας (Παρασκευή 27/9 και ώρα 21.00)

Σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο Σάββας Σταύρου, γεννημένος στην Κύπρο και με έδρα το Λονδίνο. Σε συνέντευξή του στο flix.gr  και στην ερώτηση για το πώς επέλεξε το θέμα της ταινίας και ποια η ανάγκη να αφηγηθεί αυτή την ιστορία, ο Σάββας Σταύρου είπε:

«Η ιδέα της ταινίας προήλθε από μια συζήτηση γύρω από το τι εστί να είσαι άνδρας. Αν δούμε τα μιούζικαλ, είναι στερεοτυπικά «θηλυκά». Αυτό το είδος ταινιών, με την πάροδο του χρόνου, έχει γίνει συνώνυμο με το ευαίσθητο, και αυτό το στοιχείο δεν θεωρείται αρρενωπό στην κουλτούρα μας. Έτσι, ήθελα να εξερευνήσω την ιδέα του τι εστί να είναι κανείς άνδρας, μέσω της μουσικής και του είδους του μιούζικαλ. Είναι κάτι το οξύμωρο! Εδώ και πολύ καιρό με απασχολεί το θέμα της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας στην Κύπρο και το πώς αυτό τροφοδοτεί στη συνέχεια το ευρύτερο πατριαρχικό σύστημα που αντιμετωπίζουμε. Πιστεύω πως αυτό είναι η πηγή αρκετού θυμού, απογοήτευσης, και μια αίσθηση αποτυχίας όσον αφορά τις προσδοκίες μας - πόσο μάλλον για μένα, όντας ένα queer παιδί που έχει μεγαλώσει εκεί. Και να μην ξεχνάμε πως το Κυπριακό είναι μέρος της συλλογικής μας συνείδησης ως έθνος και έτσι κάπως δύσκολο να το ξεχάσουμε. Όταν ξεκίνησα να γράφω την ταινία, αναρωτήθηκα: ποια είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχουμε στην Κύπρο; Ποιο είναι το χειρότερο πράγμα που συμβαίνει στους ανθρώπους που πιστεύουν σε αυτό το σύστημα; Έτσι προέκυψαν οι δύο άνδρες που, παρά τις εχθρικές γραμμές που τους χωρίζουν, ερωτεύονται. Ήταν μια ιδέα σίγουρα προβοκατόρικη, αλλά εν τέλει μήπως αυτό είναι που χρειαζόμαστε τώρα περισσότερο από ποτέ; Όμως, το πώς εξερευνάται αυτό το θέμα εμπεριέχει ένα θετικό μήνυμα και δεν κατακρίνει κανένα. Προέρχεται από την ανάγκη μου να πω πως: η μουσική όντως μπορεί να μας ενώσει - δύο αγόρια μπορούν να ερωτευτούν - ακόμα κι αν τους έχουν αναγκάσει να πιστεύουν πως είναι εχθροί. Ίσως πιο ευρύτερα μπορώ να πω πως ναι, μπορούμε όλοι να βρούμε έναν τρόπο να συνυπάρξουμε, γιατί μέσω της μουσικής πάντα μας ενώνουν περισσότερα παρά μας χωρίζουν»

Το «Buffer Zone» απέσπασε το Βραβείο Drama Queer και το Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας στο 46^ο Φεστιβάλ Δράμας

Σκηνοθεσία: Σάββας Σταύρου

Σενάριο: Σάββας Σταύρου

Διεύθυνση φωτογραφίας: Anna MacDonald

Μοντάζ: Mdhamiri Á Nkemi

Ήχος: Joakim Sundström

Μουσική: Angus MacRae

Ηθοποιοί: Ανδρέας Μάρκου, Adnan Mustafa

Παραγωγή: Soña Films

Παραγωγοί:Sophie Reynolds, Thomas Hawkins, Peter Stephanou

Συμπαραγωγή:Seahorse Films

Κοστούμια: Caterina Ttakka

Σχεδιασμός παραγωγής: Λυδία Μανδρίδου

Χώρα Παραγωγής: Κύπρος, Ηνωμένο Βασίλειο

Έτος Παραγωγής:2023

Διάρκεια:16'