Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Ήταν καιρός μία επιστημονική ένωση και μάλιστα ένωση ειδικών επί του αστικού πρασίνου, να εκφράσει τις απόψεις της για τα όσα εγκληματικά συμβαίνουν στις ελληνικές πόλεις με μόνιμο θύμα το αστικό πράσινο. Μπορεί η αφορμή του προβληματισμού της ΕΔΕ να είναι το αστικό πράσινο της Θεσσαλονίκης και η διαχείριση του αλλά ποιος μπορεί να αμφισβητήσει πως οι αναφορές των ειδικών έχουν εφαρμογή και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας; Πόλεις μικρές ή μεγαλύτερες.
Στο δελτίο τύπου της ΕΔΕ γίνεται αναφορά στο γεγονός πως στον τόπο μας, συχνότατα οι κλαδεύσεις των δέντρων αποτελούν τον απαράδεκτο κανόνα, αντί να αποτελούν την εξαίρεση. Δηλαδή, αντί η κλάδευση να αποτελεί μία εργασία με στόχο τον εστιασμένο δενδροκομικό (ή δασοκομικό προκειμένου για άλση) χειρισμό, αποτελεί τακτική, οριζόντια ρουτίνα με σκοπούς άσχετους μα την διατήρηση της υγείας και ομαλής ανάπτυξης των δέντρων.
Αλλού επισημαίνεται η "οριζόντια" εφαρμογή κλαδεύσεων, όπου τα συνεργεία και οι υπεύθυνοι παραβλέπουν τις ιδιαιτερότητες κάθε είδους. Αν τις αγνοούν τίθεται σοβαρό θέμα τεχνικής επάρκειας τους. Ομοίως επισημαίνεται και διακριτικά καυτηριάζεται, η άγνοια των αρμοδίων των δήμων περί της απαραίτητης για την αισθητική των πόλεων, κλάδευσης μορφής. Αντ' αυτής, οι υπηρεσίες και οι εργολάβοι τους κλαδεύουν βαθιά, με ένα απαράδεκτα συχνό κλάδεμα "ανανέωσης". Αυτό βέβαια οδηγεί στην υποβάθμιση της αισθητικής αξίας των δέντρων και τελικά στον αφανισμό τους.
Διαβάστε το Δελτίο Τύπου της ΕΔΕ, το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει εγχειρίδιο του ενδεικνυόμενου σχεδιασμού και της εφαρμογής διαχειριστικών ενεργειών επί του αστικού πρασίνου. Όσοι ζείτε στην Αττική, συγκρίνετε την εμπειρία σας από τη διαχείριση των δέντρων στο δικό σας μέρος και κατόπιν αξιολογείστε από τον κάθε δήμαρχο, αντιδήμαρχο, "παράγοντα", τεχνικό υπεύθυνο ή εργολάβο, σύμφωνα με τα πεπραγμένα τους επί του δικού σας αστικού πρασίνου. Εμείς, αν κρίνουμε από όσα συμβαίνουν στον δικό μας τόπο, αισθανόμαστε βαθιά ως απόλυτα απογοητευμένοι.
Ακολουθεί το δελτίο τύπου της ΕΔΕ σε pdf format.
Αναδημοσιεύουμε από το ιστολόγιο "Δασαμάρι SOS" ανάρτηση για τα ηχητικά ντοκουμέντα με τις πιέσεις που δέχτηκε ο πραγματογνώμονας Δημ. Λιότσος κατά την έρευνά του για τις ευθύνες της φονικής πυρκαγιάς στην Ανατολική Αττική (23/7/2018). Η αναφερόμενη πηγή είναι άρθρο της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 19ης Ιουλίου 2020 και συνοδεύεται από σχετικό βίντεο που περιέχει απόσπασμα της ηχογραφημένης συνομιλίας Ματθαιόπουλου - Λιότσου, της 21ης Σεπτεμβρίου 2018.
Αποκαλύπτονται οι πιέσεις που ασκήθηκαν (και τίποτα δεν μας κάνει να πιστέψουμε πως δεν ασκούνται ακόμη) για να βγουν από το κάδρο των ενόχων. Άλλωστε αναφέρεται ξεκάθαρα και στο βίντεο που περιέχει την ηχογραφημένη συνομιλία- ντοκουμέντο, Λιότσου - Ματθαιόπουλου
Ενδεικτικά:
Έτσι είναι τα πράγματα στην Ελλάδα
Κοίτα ποια έχουν, ποια δεν έχουν και θαψ' τα
Και μη γράψει ότι ευθύνεται ο δήμαρχος ή η Δούρου , ο καθένας ή κάποια υπηρεσία ή το δασαρχείο
Εγώ στο είπα, στο λέω γιατί έχεις 15 χρόνια. Είκοσι για να πάρεις σύνταξη
Έτσι γίνονται τα παιχνίδια
Το παιχνίδι παίζεται...
Πηγές:
Μετά από το 2022, ακόμα μία πικρή χρονιά για τη χώρα και ακόμα πιο πικρή για τον δικό μας τόπο (τη Ραφήνα και το Πικέρμι), έρχεται το 2023, με την ελπίδα κάθε Πρωτοχρονιάς.
Σας ευχόμαστε καλή χρονιά αλλά σας θυμίζουμε πως μόνο εμείς οι ίδιοι και οι επιλογές μας μπορούν να κάνυν το 2023 μία πραγματικά καλή χρονιά
Ενώ ο χρόνος διένυε τις τελευταίες του μέρες, στην Ευρώπη και συνεπώς και στην «ευρωπαϊκή πόλη» της Ραφήνας (ένα είδος χιούμορ είναι και αυτό), ο ασθενής δήμαρχος της πόλης έγινε πάλι πηγή γέλιου. Γράφοντας στο facebook για μία εκδήλωση βράβευσης φοιτητών και ανάμεσα στις γραμμές του κειμένου που θα το ζήλευε η -γνωστή για τους σεναριακούς σολοικισμούς της- ηθοποιός Δέσποινα Στυλιανοπούλου, έγραψε: «Είναι από τις εκδηλώσεις που ως καθηγητής αλλά και ως δήμαρχος δεν θέλω να χάνω…….»
Αυτό το «ως καθηγητής» τι το ‘θελε; Αν ήταν καθηγητής που συνετέλεσε στην εκπαίδευση παιδιών, θα είχε κάποια αλήθεια. Αλλά δεν είναι.
Αν ήταν έστω δήμαρχος που υποστήριξε έμπρακτα την εκπαιδευτική διαδικασία, πάλι θα είχε νόημα. Αλλά δεν είναι ούτε αυτό.
Στην περίπτωση που αυτοπεριγράφεται ως «καθηγητής» για να κερδίσει «σημείο» έναντι ανταγωνιστή του υποψηφίου που τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιεί για τον εαυτό του τον ίδιο όρο, τότε θα πρέπει να του πει κάποιος πως πρόκειται για μάταια αντιδιαστολή, αφού αυτό δεν ισχύει ούτε για τον έναν ούτε για τον άλλον. Μοιάζει με αντιπαράθεση δύο φαλακρών για μία …τσατσάρα, για να θυμηθούμε τον Μπόρχες.
Μέχρι τις εκλογές, η Ραφήνα αναμένεται να αναδειχθεί σε «Ακαδημία» με τόσους «καθηγητές» που διεκδικούν τη δημαρχία της. Εμείς απλά θα θυμηθούμε τον Δοκησίσοφο του Ανδρέα Λασκαράτου, από το έργο του «Ίδε ο Άνθρωπος»
Ο δοκησίσοφος έλαβε από τη φύση του το χάρισμα του να έχη μεγάλην ιδέαν δια τον εαυτόν του, δια τας γνώσεις του. Ο δε τοιούτος και ζη μεγάλος με τη φαντασία του, έως ότου η περίστασες του το επιτρέπουνε, έως ότου απαντήματα με ανυπομόνους δεν τον εχθέτουνε σε δυσάρεστα ξεγελάσματα.
Καλά γεμάτος από την ιδέα του, και συνηθισμένος ακολούθως να μιλή ως από καθέδρας δια πράγματα που κάπως εννοεί, ξεθαρρεύει αγάλι΄ - γάλι, και απλώνεται να φλυαρή με τον ίδιον διδαχτικόν τρόπον και δια πράγματα εις τα οποία δεν έχει διόλου γνώριση.
Ότι δε η μεγάλη ιδέα του εαυτού του φυσικώ τω λόγω τόνε φέρνει στη φλυαρία, ευκόλως ημπορεί να εννοηθή· επειδή, αφού έφθασε να πείση τον εαυτόν του ότι είναι κάτοχος μιας σπανίας νοημοσύνης, μιας σωστότητος κρίσεως αλανθάστου, ενός πνεύματος οπού από λίγο εννοεί πολύ... από τότε δεν αμφιβάλλει πλέον ότι τον φθάνει ν΄ απαντήθηκε κάπου και να ομίλησε με τον Αραγγό, δια να μπορή να εξηγή τες περιοδείες των κομήτων· να εχαιρετήθηκε με τον Βίσμαρκ, δια να ημπορεί να αποφθέγγεται στα πολιτικά· να επισκέφθηκε το Παρίσι, δια να εξευγενίσθηκε· να είδε τη Σμύρνη, δια να γνωρίζη την Ασία· ότι έχει γνώσες ανώτερες από τους άλλους· ότι ακολούθως είναι άνθρωπος με βάρος· και έτσι, εκεί κοντά σοφός και αλάνθαστος να νομίζη ότι μπορεί να μιλή από καθέδρας δια κάθε πράγμα.
Εις την διεξαγωγήν όμως της δοκησισοφίας του, απαντά κάθε τόσο χάσματα εις τα οποία και αυτή του η οίηση πρέπει να σταματήση. Φιλονεικώντας τότε με άλλους, και αντιπαθώντας να ομολογήση αμάθειαν, ριψοκινδυνεύει να περάση το χάσμα δια πηδήματος, εις το οποίον ενδέχεται και να πέση μέσα.
-Ναι, κύριε Χ, αλλά σεις βέβαια θα γνωρίζετε με πόσην επιτυχίαν ο Dnieper καταπολεμεί αυτά τα οποία πρεσβεύετε.
-Α, τον Dnieper εγώ τον εδιάβασα απ΄ αρχής έως τέλους· αλλά τα επιχειρήματά του είναι σαθρά.
-Έχετε υπομονήν, κ. Χ, αλλά ο Dnieper δεν είναι συγγραφεύς. Είναι ποταμός εις την Ρωσίαν.
Και ιδού ο δοκησίσοφος εις την ξυλόγατα!...-
Στον «πολιτικά ορθό» (politically correct) κόσμο μας, από το 2010 και εντεύθεν, μάθαμε να ισχυριζόμαστε πως υπάρχουν κανόνες. Κανόνες για κάθε παιχνίδι, όπως στα επιτραπέζια ή εκείνα της πράσινης τσόχας ή εκείνα του γηπέδου, κλειστού ή ανοιχτού. Ακόμα και στο πολύ πιο ενδιαφέρον, παιχνίδι της νομής της πολιτικής εξουσίας. Όπως και να ‘ναι, στα πάντα υπάρχουν πια κανόνες και οι κανόνες είναι για να τηρούνται σε έναν πολιτικά ορθό κόσμο. Η τήρηση των κανόνων του κάθε παιχνιδιού δεν συνεπάγεται και τήρηση των νόμων που διέπουν μία κοινωνία, είτε αυτοί είναι γραπτοί είτε είναι άγραφοι. Ακόμα και ένας αποστειρωμένος και πολιτικά ορθός κόσμος που έχει τους κανόνες του, μπορεί να παραβλέπει ή να παρακάμπτει κατά το δοκούν τους νόμους, ακόμα και αν αυτοί διέπουν το μεγάλο παιχνίδι της εξουσίας των οργανωμένων θεσμών επί του Ανθρώπου.
Οι κανόνες για να επιτύχει κανείς ως διεφθαρμένος δήμαρχος είναι απλοί. Κλέψε όσο μπορείς και συγκέντρωσε μεγάλο ποσό χρημάτων στον λογαριασμό σου στην Ελβετία ή όπου αλλού μπορείς να κρατήσεις τα κέρδη σου μακριά από αδιάκριτα βλέμματα και –κυρίως- την Εφορία.. Δωροδόκησε, εξαπάτησε, βοήθα κατασκευαστικές ή άλλες εμπορικές εταιρείες. Εξασφάλισε εικονικά ή εντελώς πλαστά τιμολόγια. Εξασφάλισε μία επίφαση δημοκρατίας σε ένα σώμα ή ένα συμβούλιο το οποίο διατηρείς υπό τον έλεγχο σου με οικονομικά ανταλλάγματα, υποσχέσεις ή ακόμα και εκβιασμούς. Προώθησε τα συμφέροντα σου πάντα υπό το κάλυμμα, την επίφαση της ανάπτυξης και της προόδου. Κατασκεύασε συναίνεση ελέγχοντας με τους ίδιους τρόπους τα μέσα ενημέρωσης ή φτιάξε δικά σου, καινούργια μέσα. Γίνε ο έμπιστος (εντός των ορίων του δικού σου συμφέροντος) της κεντρικής εξουσίας, ακόμα και αν χρειαστεί να μοιραστείς τα κέρδη – όπως και τη διαφθορά- με τους άλλους παίκτες της κεντρικής σκηνής.
Όλα τα παραπάνω είναι βασικές δεξιότητες για τη διαχείριση καταστάσεων που καλείσαι να αντιμετωπίσεις ως παίκτης του δημοφιλούς (από το 2015) παιχνιδιού «Ο διεφθαρμένος δήμαρχος». Πρόκειται για μία εφαρμογή για κινητά τηλέφωνα (Android και iOS) που έφτιαξαν 3 νέοι Ισπανοί το 2015.
Χαρακτηριστικές είναι οι «παραινέσεις» που δίνει η «κάρτα του παιχνιδιού, που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει και τα εξής:
Και να θυμάστε, το να σκέφτεστε μόνοι σας είναι κακό για την υγεία σας
Ξέρετε ήδη ποιον να ψηφίσετε, σωστά;
Εγκαινιάζεται αυτό το χαριτωμένο μπάλωμα
Ο Λόπεθ Κάμπα, εκ των δημιουργών του παιχνιδιού, λέει σε συνέντευξη που παραχώρησε για τις καταστάσεις που περιλαμβάνονται στην εφαρμογή: «Είναι σχεδόν όλες εμπνευσμένες από πραγματικά γεγονότα. Καθημερινά, όταν βλέπουμε τηλεόραση, εμφανίζεται και μια νέα υπόθεση διαφθοράς. Το παιχνίδι θα συνεχίσει να εξελίσσεται και να εμπλουτίζεται με φράσεις διάσημων... διεφθαρμένων».
Έτσι, ο «δήμαρχος» θα εμφανίζεται να απαντά στον δημοσιογράφο που του παίρνει συνέντευξη για την ύποπτη εξαφάνιση δημόσιων πόρων: «Θα διεξάγω όλες τις αναγκαίες έρευνες για να μάθουμε ποιος έκλεψε τα χρήματα» ή «Το δημοτικό συμβούλιο, στο οποίο δεν μετέχω, το αποφάσισε» ή «Το λάθος είναι της προηγούμενης διοίκησης» ή «Κάποιοι θέλουν να με βλάψουν» και άλλα ωραία και …γνωστά.
Οι τρεις δημιουργοί του παιχνιδιού διαβεβαιώνουν ότι για το πρώτο εξάμηνο κυκλοφορίας του παιχνιδιού δεν είχαν κερδίσει ούτε μισό ευρώ από το παιχνίδι τους. Φυσικά μπορούν να ελπίζουν σε κέρδη μετά την αναμενόμενη μετάφραση και κυκλοφορία του παιχνιδιού στην Ελλάδα.
Πηγές:
Corrupt Mayor Clicker (το λινκ της εφαρμογής από το Google Play)
Άλλη μία πρόταση για την Πρωτοχρονιά από την Attica Voice, είναι τα κλασικά πρωτοχρονιάτικα διηγήματα του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη, όπως βρίσκονται αναρτημένα στην ανοιχτή βιβλιοθήκη του openbooks.gr. Εδώ σας τα προσφέρουμε μέσα από την πλατφόρμα της Attica Voice. Πρόκειται για διηγήματα που όσες φορές και αν τα έχει διαβάσει κανείς, κάθε φορά μοιάζει με την πρώτη φορά. Κάθε νέα ανάγνωση των διηγημάτων του Παπαδιαμάντη, είναι μια ανάγνωση ανακάλυψης όπως η πρώτη.
Επιπλέον, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Κούλουμα και Πάσχα χωρίς Παπαδιαμάντη, μοιάζουν με απλές, καθημερινές ημέρες.
Καλή ανάγνωση και μην αμελήσετε να προτρέψετε και τα παιδιά σας να γνωρίσουν αυτόν τον πλούτο. Δεν μας έμειναν και πολλά που να μας δίνουν αυτή τη χαρά, άλλωστε
Μέσα στην καρδιά των αργιών (που δυστυχώς έχουν καταργηθεί για τους περισσότερους) είπαμε να προτείνουμε ένα φανταστικό παραμύθι του μεγάλου της λογοτεχνίας, Fyodor Dostoyevsky (Φιόντορ Ντοστογιέφσκι). Πρόκειται για ένα παραμύθι που έχει γνωρίσει αρκετές θεατρικές αποδόσεις. Αυτό που το καθιστά καταπληκτικό, είναι η ατμόσφαιρα που μεταφέρει στον αναγνώστη που έχει μεταφυσικές ελπίδες ένα αίσθημα προσδοκίας της μεταθανάτιας ζωής, ενώ για τους πιο ρεαλιστές ή τους πιο κυνικούς (όπως και ο ήρωας του παραμυθιού), αποτελεί ένα καλαίσθητο εργαλείο ανάγνωσης του κόσμου γύρω τους. Τους μαθαίνει πως είναι αναπόσπαστο μέρος του ή τουλάχιστον μέρος της γελοιότητας του.
Ενδεικτικά, όπως διαπιστώνει και ο ήρωας του παραμυθιού, ακόμα και ο Παράδεισος δεν είναι αρκετά...Παράδεισος: "Αυτά λέγανε και, ύστερα από κάτι τέτοια λόγια, ο καθένας ξανάρχιζε ν' αγαπάει τον εαυτό του με ολοένα πιο εγωιστική αγάπη, γιατί θα τους ήταν αδύνατο να κάνουν διαφορετικά. Και τότε, ο καθένας τους αγαπούσε τόσο ζηλότυπα την προσωπικότητά του που προσπαθούσε να εξευτελίσει και να ταπεινώσει με κάθε μέσο την προσωπικότητα των άλλων∙ ήτανε ζήτημα ζωής. Εμφανίστηκε η δουλεία, και μάλιστα και η εθελοδουλεία. Οι αδύνατοι υποτάχθηκαν πρόθυμα στους ισχυρότερους, φτάνει αυτοί να τους βοηθούσαν να συντρίψουν τους πιο αδύνατους απ' αυτούς. Εμφανίστηκαν και οι δίκαιοι, που ήρθαν σ' αυτούς τους ανθρώπους για να τους μιλήσουν, θρηνώντας για την αλαζονεία τους και κατηγορώντας τους που έχασαν το μέτρο και την αρμονία, που χάσανε την αιδημοσύνη τους. Μα τους κορόιδεψαν και τους λιθοβόλησαν. "
Το αρχείο .pdf μπορεί είτε να αναγνωστεί από το site είτε να μεταφορτωθεί στον υπολογιστή σας. Επίσης μπορεί και να εκτυπωθεί για όσους προτιμούν το χαρτί.
Καλή ανάγνωση.
Ένα άρθρο της Ματίνας Παπαχριστούδη στο ΠΡΙΝ που αφορά στην κατασκευή της νέας "Επιτροπής Λογοκρισίας" από μία κυβέρνηση που επιδιώκει τη μαζική συσκότιση του πληθυσμού. Προφανής στόχος είναι η φίμωση των ελεύθερων φωνών, όπως αυτές που έφεραν στη δημοσιότητα σκάνδαλα και επιχειρήσεις εκτροπής (π.χ. υποκλοπές) αλλά και κατέδειξαν τις οπισθοδρομικές και φασίζουσες επιλογές της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Φωνές και μέσα που κάλυψαν το κενό που άφησαν τα παραδοσιακά συστημικά (και ανομολόγητα εξαρτημένα) "μίντια", τα οποία είναι πλήρως ενσωματωμένα στην προπαγανδιστική επικοινωνιακή διαχείριση και χαρακτηρίζονται πια από τη συστηματική κατασκευή μίας βολικής για τους εξουσιαστές, πραγματικότητας. Η απάντηση στα εξαγορασμένα μέσα ήταν η άνθηση των μικρών, ανεξάρτητων και ανένταχτων φωνών (έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα) τα οποία δεν εξαρτώνται οικονομικά από "επιχειρηματικές δραστηριότητες" αλλά αυτοχρηματοδοτούνται ή ενισχύονται από τους αναγνώστες τους.
Οι διώξεις τύπου SLAPP απαιτούσαν και αντίστοιχη συμπόρευση στον κατήφορο και των δικαστών, πράγμα που δεν σύναδε με τον θεσμικό τους ρόλο και λόγω αυτού δεν μπορούσε να "αξιοποιηθεί" από τους θιασώτες της χειραγώγησης. Η κυβέρνηση του Μητσοτάκη ακολουθώντας την πεπατημένη φασιστικών καθεστώτων, προτίμησε να "πάρει τον έλεγχο", ακόμα μία φορά με αντιδημοκρατικές διαδικασίες. Έτσι διαλύει κάθε έννοια ανεξαρτησίας του τύπου, τον οποίο προσδένει έτι περισσότερο στο άρμα του Μαξίμου και κάθε αυταρχικού "διοικούντα". Η κατηφόρα της εκτροπής που δείχνει το Μαξίμου δεν είναι παρά η θεσμοθέτηση αυτού που συμβαίνει ήδη σε πολλούς τόπους ανά τη χώρα, άτυπα και έχει γίνει πια κανόνας, δίχως ντροπή.
Η μαγική εξαφάνιση της λίστας Πέτσα για τα ΜΜΕ
της Ματίνας Παπαχριστούδη από την εφημερίδα ΠΡΙΝ
Με την ψήφιση, την περασμένη εβδομάδα, του νόμου για τα ΜΜΕ (που προβλέπει την ένταξη των έντυπων-διαδικτυακών Μέσων στα μητρώα του Μαξίμου και την άνωθεν εποπτεία ειδήσεων, ρεπορτάζ και ερευνών με το «μακρύ χέρι» των ενσωματωμένων δημοσιογράφων) έκλεισε και τυπικά η προεκλογική συμφωνία-πακέτο της κυβέρνησης Μητσοτάκη με τους ολιγάρχες της ενημέρωσης. Εκκρεμεί, στις αρχές του 2023, ένα ακόμη πακέτο χαριστικών ρυθμίσεων στην αγορά της οπτικοακουστικής παραγωγής και το ουσιαστικό χάρισμα δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ στην κοινή εταιρεία των καναλαρχών, Digea, για επενδύσεις στο ψηφιακό της δίκτυο. Ο νόμος πρακτικά, αποτελεί έναν ευρύ κατάλογο «δωροεπιταγών» στήριξης στους ολιγάρχες και τους μικρότερους ιδιοκτήτες των μίντια, υπό την προϋπόθεση ένταξής τους υπό την εποπτεία της υπηρεσίας επικοινωνίας του Μεγάρου Μαξίμου.
Οι όποιες αντιρρήσεις εκδοτών έντυπων-ηλεκτρονικών Μέσων που εκφράστηκαν, αφορούσαν την ασφυκτική εποπτεία μέσω των μητρώων του Μαξίμου, κάμφθηκαν όμως με την ικανοποίηση ορισμένων απαιτήσεών τους — όπως η διατήρηση του αφορολόγητου ποσοστού 30% της ετήσιας διαφήμισης στα μίντια, η παράταση μη πληρωμής του ειδικού φόρου διαφήμισης για τα περιφερειακά ΜΜΕ, η δυνατότητα να αποκτούν «μετοχικό μερίδιο» σε διαφημιστικές εταιρείες έναντι πακέτων διαφημίσεων…
Ο νόμος καθιστά τους εργαζόμενους στα τηλεοπτικά κανάλια υποψήφια θύματα σε μια νέα εργασιακή σφαγή, με τη μεταφορά ενός ποσοστού άνω του 25% σε θυγατρικές, συνεργαζόμενες εταιρείες των ιδιοκτητών, κάτι που μεταφράζεται πρακτικά σε 100 εργαζόμενους ανά σταθμό. Η διάταξη πέρασε μέσα από τις ανούσιες και ανέξοδες ανακοινώσεις της συνδικαλιστικής ένωσης της ΕΣΗΕΑ, η οποία ελέγχεται από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
Οι καναλάρχες, στο μεταξύ, έχουν πολύ συγκεκριμένο σχέδιο. Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής περιεχομένου (κυρίως εκπομπές, αλλά και ρεπορτάζ, έρευνες, ραδιοφωνικές υπηρεσίες ή βίντεο) βγαίνει εκτός σταθμού, σε εταιρείες είτε θυγατρικές είτε συνεργαζόμενες. Σε αυτές θα απασχολούνται εργαζόμενοι και δημοσιογράφοι χωρίς σταθερές εργασιακές σχέσεις και ασφάλιση, για περισσότερα κανάλια και υπηρεσίες, αλλά θα λογίζονται ως «προσωπικό» των καναλιών.
Ο νόμος ψηφίστηκε με χαρακτηριστική αφωνία των συνδικαλιστών ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στις συνδικαλιστικές ενώσεις, καθώς οι δυνάμεις αυτές έχουν ήδη εξαργυρώσει τη σιωπή τους για την εργασιακή-επαγγελματική κατρακύλα δημοσιογραφίας και δημοσιογράφων, με θεσάρες και θεσούλες εξουσίας σε όργανα και φορείς. Η συναίνεσή τους στην επιτροπή λογοκρισίας που θα ελέγχει το περιεχόμενο ειδήσεων-ρεπορτάζ θα μείνει μελανό σημείο στη δράση τους.
Μορφή επιδημίας έχουν πάρει οι αγωγές και οι διώξεις SLAPP, δηλαδή οι διώξεις της εξουσίας και υποχείριων της. κατά πολιτών, συλλογικοτήτων, δημοσιογράφων (αληθινών και όχι υποποδίων των "από πάνω"). Αυτές οι διώξεις αποπειρώνται να εργαλειοποιήσουν τη Δικαιοσύνη χρησιμοποιώντας άλλες φορές το αποστερημένο πνεύματος, γράμμα συγκεκριμένων νόμων και με αυθαίρετες ερμηνείες επιδιώκουν τη φίμωση και τελικά την ηθική και οικονομική εξόντωση των θυμάτων τους.
Συγκεκριμένοι λειτουργοί της Δικαιοσύνης έχουν αποδείξει πως διαθέτουν την ικανότητα να διαχωρίσουν τις περιπτώσεις SLAPP και να τις βάλουν στο αρχείο, συχνά με μία απόφαση που κάνει σαφές στους διώκτες πως η Δικαιοσύνη αρνείται να εξυπηρετήσει τις διεστραμμένες και υστερόβουλες ορέξεις των περισσότερων διωκτών. Πρόσφατα είχαμε τέτοιες αποφάσεις όπως στις περιπτώσεις του Παρατηρητηρίου Ποιότητας Περιβάλλοντος Σύρου ή της Attica Voice. Δεν αρκεί όμως η ευθυκρισία και η ικανότητα των δικαστικών λειτουργών. Χρειάζεται και σχετική νομοθεσία που να ερμηνεύει και να θεσμοθετεί τις Συνταγματικές εγγυήσεις για την ελευθερία του λόγου και της έκφρασης. Το Μέρα25 πρωτοστατεί στην διεκδίκηση σχετικής νομοθετικής ρύθμισης και πρόσφατα οργάνωσε σχετική εκδήλωση. Εδώ αναδημοσιεύουμε από το pressenza.com το δεύτερο μέρος της καταγραφής των πεπραγμένων της εκδήλωσης.
SLAPP #2: Οι αγωγές ενάντια στα κινήματα σε Σύρο, Βόλο και κατά δημοσιογράφων
Ο Τομέας Δικαιοσύνης του ΜέΡΑ25 διοργάνωσε την Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου εκδήλωση – συζήτηση για τις SLAPP ή αλλιώς τις στρατηγικές αγωγές ενάντια στους πολίτες που ασχολούνται με τα κοινά. Στο πρώτο μέρος παρουσιάσαμε την πρόταση της Εναλλακτικής Παρέμβασης Δικηγόρων Αθήνας – Δικηγορική Ανατροπή για το νομικό πλαίσιο στο οποίο θα πρέπει να εμπίπτουν και να εξετάζονται από την ελληνική δικαιοσύνη αυτές οι στρατηγικές αγωγές. Στο δεύτερο μέρος παρουσιάζουμε μερικές περιπτώσεις SLAPP που συνέβησαν ή συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα απέναντι σε κινήματα πολιτών και δημοσιογράφους.
Ο Αλέξανδρος Μπίστης, πολιτικός επιστήμονας, εκπρόσωπος του Παρατηρητηρίου Ποιότητας Περιβάλλοντος Σύρου, εξήγησε στη δική του ομιλία το ιστορικό της κινητοποίησης στη Σύρο απέναντι στις πρώτες δειγματοληψίες που πραγματοποιήθηκαν αρχές του 2020 και έδειξαν ανησυχητικά αποτελέσματα για την ποιότητα των θαλάσσιων νερών στο λιμάνι της Ερμούπολης. Οι κάτοικοι και οι τοπικοί φορείς που υποστηρίζουν το Παρατηρητήριο ζητούσαν επίμονα από τους αρμόδιους μια εμπεριστατωμένη μελέτη των υδάτινων πόρων. Αντ’ αυτού βρέθηκαν αντιμέτωποι με τρεις αγωγές, συνολικού ύψους 3 εκατομμυρίων ευρώ, τις οποίες κατέθεσε η εταιρεία που διαχειρίζεται το ναυπηγείο.
Ο Αλέξανδρος Μπίστης αναφέρεται στο μέγεθος της παραπληροφόρησης, στη σιωπή των τοπικών ΜΜΕ και στα όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια της δίκης, σε μια απόφαση που το Παρατηρητήριο δέχθηκε με μεγάλη ανακούφιση. Αναφέρεται όμως και στα όσα κόστισαν στους ανθρώπους του Παρατηρητηρίου αυτές οι αγωγές και κυρίως στο ότι στην προσπάθειά τους να οργανωθούν απέναντι στο δικαστήριο, δεν είχαν περαιτέρω ενέργεια να εστιάσουν στο πρόβλημα από το οποίο όλα ξεκίνησαν: τη ρύπανση στο λιμάνι της Ερμούπολης.
Δείτε όλη την ομιλία του που περιλαμβάνει και τις τελευταίες εξελίξεις στο θέμα της μελέτης των νερών του λιμανιού της Σύρου στο παρακάτω βίντεο που κατέγραψε το πρακτορείο μας (ΣτΣ pressenza), διάρκειας 15′:32″.
Το πρόβλημα της καύσης σκουπιδιών RDF στο Βόλο από την ΑΓΕΤ – Lafarge είναι γνωστό εδώ και πέντε χρόνια, ειδικά μετά τις δύο μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις περίπου δέκα χιλιάδων κατοίκων εκάστη. Ουσιαστικά η εταιρεία επιδόθηκε στην καύση σκουπιδιών ως φτηνότερη ενεργειακή λύση για τη λειτουργία του εργοστασίου τσιμέντου. Η Φαίη Τζανετουλάκου, Δρ Ιστορικός Τέχνης, παρουσίασε στοιχεία που δείχνουν την επίδραση αυτών των καύσεων στην υγεία του πληθυσμού, αλλά και την έλλειψη δημόσιων επιστημονικών ελέγχων παρά τις κλήσεις των κατοίκων. Ενημέρωσε για τις εντατικές αφίξεις καραβιών που μεταφέρουν σκουπίδια όχι μόνο από την Ιταλία, όπως λέγεται και νομίζουμε, αλλά και από τις πόλεις Θέουτα και την Ουέλβα. Η δεύτερη μάλιστα πόλη αντιμετωπίζει κατηγορίες στα ευρωπαϊκά δικαστήρια για την κακή διαχείριση ραδιενεργών αποβλήτων.
Στο βίντεο που ακολουθεί η Φαίη Τζανετουλάκου εξηγεί τις δράσεις guerilla μελών της Περιβαλλοντικής Πρωτοβουλίας Μαγνησίας, τις δικαστικές διαμάχες με την εταιρεία και ζητά υποστήριξη για το επικείμενο δικαστήριο της SLAPP αγωγής που είναι προγραμματισμένο για τις 17 Μαρτίου 2023. Διάρκεια 11′:21″.
Η Σταυρούλα Πουλημένη και ο Μάριος Διονέλλης, καλεσμένοι στην εκδήλωση του Τομέα Δικαιοσύνης του ΜέΡΑ25, παρενέβησαν διαδικτυακά και μοιράστηκαν επίσης την εμπειρία τους ως δημοσιογράφοι που δέχθηκαν αγωγές εκφοβισμού. Και οι δύο αναφέρθηκαν στην εμβληματική αγωγή κατά του Τάσου Σαραντή από την εταιρεία WRE ΕΛΛΑΣ, ύψους 225.000 ευρώ, για το άρθρο του στην Εφημερίδα των Συντακτών με τίτλο “Τα αιολικά γεννούν βιομηχανία διώξεων”. Στο παρακάτω τετράλεπτο βίντεο, ο ίδιος ο Τάσος Σαραντής σε παλαιότερη εκδήλωση το καλοκαίρι, της πρωτοβουλίας “Μας σκάβουν το λάκκο”, εξηγεί την περίπτωση της αγωγής SLAPP που δέχθηκε.
Όπως εξήγησε η Σταυρούλα Πουλημένη τόσο η ίδια όσο και το alter thess δέχθηκαν αγωγή από την Ελληνικός Χρυσός που αξιώνει 100.000 ευρώ, για ρεπορτάζ που δημοσίευσαν τον Οκτώβριο του 2020 και αφορούσε τελεσίδικη απόφαση δικαστηρίου για δύο μέλη της εταιρείας, θέμα που σαφώς και με βάση τη διαμάχη στις Σκουριές αφορούσε το δημόσιο συμφέρον. Η αγωγή, μετά από δύο αναβολές, συζητήθηκε τον Μάιο του 2022 και βρίσκονται ακόμα σε αναμονή της απόφασης. Δημοσιογράφος και μέσον εξήγησαν ότι παρακολουθούν το θέμα των εξορύξεων χρυσού από την αρχή, έχουν αποτυπώσει όλων των ειδών τις επιπτώσεις στην περιοχή και στους ανθρώπους που ζουν και εργάζονται στην περιοχή, τη χρηματοδότηση της εταιρείας μέσα από το ταμείο ανάκαμψης και τις δικές της κινήσεις με σκοπό να φτιάξει την εικόνα της με διάφορους τρόπους και αρκετά υψηλή χρηματοδότηση.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον φέρνει η εμπειρία της για τα προβλήματα που επιφέρουν τέτοιες στρατηγικές αγωγές και μέχρι την εκδίκασή τους αλλά και μετά: “Πέρα από το ψυχικό, ηθικό και οικονομικό βάρος που επιφέρουν για πολλούς μήνες, οι επιπτώσεις είναι πολλαπλές και δρουν εκφοβιστικά και σε άλλους, πέραν αυτού ή αυτής που έχει δεχθεί την αγωγή. Λειτουργούν παραδειγματικά σε όσες και όσους σκεφτούν να ασχοληθούν ερευνητικά με το ίδιο ή με παρόμοια θέματα. Λειτουργούν εκφοβιστικά και για τους πολίτες, που δεν έχουν το προνόμιο να μπορούν να βρουν βήμα έκφρασης, εκτός από την περίπτωση της Σύρου, της Τήνου και άλλων περιοχών, του Τάσου Σαραντή από την Εφημερίδα των Συντακτών, του Θοδωρή Χονδρόγιαννου από τους reporters united και πρόσφατα δύο γυναικών θυμάτων SLAPP από τη Λευκάδα, για την τοποθέτησή τους σχετικά με την επιχειρούμενη ιδιωτικοποίηση της παραλίας του Κάστρου. Μέσω λοιπόν των SLAPP δεν επιχειρείται να εμποδιστεί το καθήκον μας να παρέχουμε μια ανεξάρτητη από πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα ενημέρωση. Σταδιακά περιορίζεται το δικαίωμα όλων μας να λαμβάνουμε πληροφορίες γύρω από κοινωνικά ζητήματα.”
Ολοκλήρωσε την παρέμβαση υπογραμμίζοντας την υποστήριξη και την αλληλεγγύη που δέχθηκαν και αφενός την ανάγκη και να υπάρχει ένα νομικό πλαίσιο απέναντι στις SLAPP, αφετέρου την ανάγκη να υπερνικηθεί ο φόβος που υποδαυλίζεται από τέτοιου είδους πρακτικές, μέσω του συλλογικού ενδιαφέροντος και της υποστήριξης.
Η δημοσιογράφος Σταυρούλα Πουλημένη, φωτογραφία pressenza.
Ο Μάριος Διονέλλης, δημοσιογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός, παρουσίασε τη δική του ιστορία, που χρονολογείται από το 2015. Τρεις μέρες πριν από το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, ο συνάδελφός του Αλέκος Ανδρικάκης και το Candia news δημοσιεύουν την πληροφορία ότι ένας πολιτικός παράγοντας της πλευράς του ΝΑΙ, απαίτησε και μπήκε σε ένα υποκατάστημα των τότε κλειστών τραπεζών και έχει αποπειραθεί ή καταφέρει ενδεχομένως να αποδεσμεύσει 1.000.000 ευρώ για τις προσωπικές του, επαγγελματικές και όχι πολιτικές, δοσοληψίες (φωτοβολταϊκά). Στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι για να συμβεί αυτό υπήρξε παρέμβαση από “άτομο με υψηλή θέση”, φωτογραφίζοντας τον κο Στουρνάρα. Την επόμενη μέρα (Σάββατο 4 Ιουλίου) βγαίνει ο βουλευτής Ηρακλείου της ΝΔ, Λευτέρης Αυγενάκης, αισθανόμενος θιγμένος από το παραπάνω ρεπορτάζ, πάει στην εισαγγελία του Ηρακλείου, ζητά να κληθεί σε εξηγήσεις ο Αλέκος Ανδρικάκης καθώς το δημοσίευμα τορπιλίζει το κλίμα – εκδίδει και ανακοίνωση στην οποία αρνείται ότι είναι αυτός ο βουλευτής, στον οποίο το δημοσίευμα αναφέρεται. Ο δημοσιογράφος αρνείται να αποκαλύψει τις πηγές του παρά μόνο του ασκηθούν κατηγορίες.
Τη Δευτέρα 6 Ιουλίου, δημοσιεύει πλέον ο ίδιος ο Μάριος Διονέλλης στην ΕΦΣΥΝ τα όσα συνέβησαν (άρθρο Ανδρικάκη και ανακοίνωση Αυγενάκη) από καθαρά δημοσιογραφική σκοπιά και δέχεται αγωγή από τον Λευτέρη Αυγενάκη που ζητά 21.000 και τη φυλάκισή του, όπως αγωγή δέχθηκε και ο Αλέκος Ανδρικάκης. Όπως αναφέρει ο Διονέλλης, είχε τη στήριξη της ΠΟΕΣΥ και τελικά έφτασε σε συμβιβασμό με τον βουλευτή. Ο Αλέκος Ανδρικάκης όμως και αφού πέρασαν 7 ολόκληρα χρόνια, καταδικάστηκε σε 10 μήνες φυλάκιση, όχι για το εν λόγω δημοσίευμα αλλά επειδή στα σχόλια κάτω από το άρθρο υπήρξε μια ένοχη κατά το δικαστήριο στιχομυθία. Έτσι τα σχόλια, ακόμα πιθανά και τα λάικ κάτω από αναρτήσεις στα ΜΚΔ από έναν δημοσιογράφο αποτελούν δυνητικά αντικείμενο νομικής διερεύνησης.
Ο Μάριος Διονέλλης συνέδεσε τις SLAPP και με τις ευθείες απειλές του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ισίδωρου Ντογιάκου, απέναντι στους δημοσιογράφους, που εκτοξεύθηκαν πριν μερικές ημέρες.
Ο δημοσιογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός Μάριος Διονέλλης, φωτογραφία pressenza
Καλήν ημέραν άρχοντες κι ανοίχτε τα στραβά σας
Η ιστορία που θα πω να μπει μες στα μυαλά σας
Όταν την “έπινε” ο θεός την “πίναν” κι αγγέλοι
Την “πίνανε” κι οι άνθρωποι και όλα γάλα μέλι
Ήταν παράδεισος η γης κι ολόγλυκα τραγούδια
Ψέλναν ανθρώποι και πουλιά· μαζί και τ’ αγγελούδια
Μα ένα διαβολόφιδο -αμάν κακό στην φύση!…-
Τους πρωτοπλάστους γέλασε κι έκλεψε το χασίσι
Τότε ξενέρωσε ο Θεός και χαρμανιάσαν όλοι
Οι ανθρώποι γίνανε κακοί κι οι άγγελοι διαόλοι
Έγινε κόλαση η γης, παντού φωτιές να καίνε
Και τώρα τα τραγούδια μας μόνο για πόνο λένε
Καλήν σας μέρα άρχοντες και βάλτε στο μυαλό σας
Αυτά που σας τραγούδησα θε να βγουν σε καλό σας…
Χρόνια καλά και ελεύθερα σε όλες και όλους
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
