Δεξιός, χωρίς ισχυρή δόση φιλοτομαρισμού και απανθρωπιάς, δεν νοείται. Και οι πολιτικοί της Νέας Δημοκρατίας δεν αμελούν σε κάθε ευκαιρία να επιβεβαιώνουν τη διαπίστωση αυτή. Δεν έχουν περάσει πολλές ημέρες από τότε που 12 πρόσφυγες πνίγηκαν ανοιχτά των Παξών. Ευρισκόμενος στο πάνελ τηλεοπτικής εκπομπής του ΑΝΤ1 ο φερόμενος ως υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης, αντί να σιωπήσει μια φορά, τουλάχιστον μπροστά στο θάνατο, εξαπέλυε τις γνωστές εμετικές απόψεις του: «Φανταστείτε πόσο καλά προετοιμασμένοι είναι που γνώριζαν ότι λειτουργεί και το 112 και πήραν τηλέφωνο. Έχουμε πέσει θύματα ομαδικής προσπάθειας αλλοίωσης της χώρας αλλά θα το αντιμετωπίσει η κυβέρνηση!». Ούτε μπροστά στο θάνατο δεν νιώθει ντροπή ο ανερμάτιστος περιφερόμενος σαλτιμπάγκος.

Σήμερα πήρε σειρά ένας άλλος γνωστός περήφανος δεξιός, ο Άρης Πορτοσάλτε. Μπορεί ο Άρης να μην έχει γίνει ακόμη βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας καθώς όπως φαίνεται είχαν προτεραιότητα οι δύο άλλοι συνάδελφοί του στον ΣΚΑΪ, είμαστε σίγουροι όμως ότι δεν θα αργήσει και η σειρά του. Και για να μην αργήσει πολύ, ο Άρης φροντίζει να συντηρεί τη δημόσια εικόνα του με δηλώσεις που ξεχειλίζουν από αναλγησία και απανθρωπιά. Ούτε λίγο ούτε πολύ, σε εκπομπή του ΣΚΑΪ, υποστήριξε πως «Αν δεν θέλουμε να πνιγεί κανείς θα έρχονται όλοι στην Ελλάδα» και συνέχισε: «Όταν σε πιάνει ο ανθρωπισμός να μην πνιγεί κανείς, τελείωσε το θέμα … Να μην υποκρινόμαστε … Αν δεν θέλουμε να πνιγεί κανείς θα έρχονται όλοι στην Ελλάδα … Τελειώσαμε».

O Άδωνις χλευάζει και αδιαφορεί μπροστά στο θάνατο ανθρώπων και ο Άρης προτείνει ανοιχτά και ξεκάθαρα να κάνουμε στην άκρη τον ανθρωπισμό μας και να αφήσουμε τους ανθρώπους να πνίγονται. Κανείς όμως από τους δύο δεν ξεπερνά τον Θάνο Πλεύρη, ο οποίος εισηγείται την εκτέλεση όσων προσφύγων προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα. Σε εκδήλωση του ακροδεξιού περιοδικού Patria το 2011, ο Πλεύρης δήλωνε πως δύο είναι οι τρόποι αντιμετώπισης της μετανάστευσης: η φύλαξη των συνόρων και τα “αντικίνητρα” παραμονής των μεταναστών στη χώρα.

 Και συνέχισε καταχειροκροτούμενος “η φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται αν δεν υπάρχουν απώλειες και για να γίνω κατανοητός, αν δεν υπάρχουν νεκροί!”. Εξήγησε, επίσης, τι εννοεί με τα αντικίνητρα: “Όταν είσαι εδώ δεν θα υπάρχουν κοινωνικές παροχές, δεν θα μπορείς να φας, να πιεις, δεν θα μπορείς να πας στο νοσοκομείο. […] Πρέπει να περνάνε χειρότερα από τις χώρες τους. Η κόλαση πρέπει να φαντάζει παράδεισος σε αυτό που θα ζουν εδώ!”

Είμαστε σίγουροι πως όλοι οι παραπάνω δε θα διστάσουν να δηλώσουν ευσεβείς χριστιανοί. Και γιατί να μην το κάνουν άλλωστε αφού και ίδια η Εκκλησία, η αποκαλούμενη και Εκκλησία του Χριστού, για μια φορά ακόμη στέκει προκλητικά αδιάφορη ακόμη και εχθρικά απέναντι σε ένα ανθρώπινο δράμα. Οι φωτεινές εξαιρέσεις κάποιων φωτισμένων και ανθρωπιστών ιερέων απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα.