Στις 17 και 18 Μαΐου του 2024, η ΒΙΟΜΕ γιόρτασε τα 11^α γενέθλιά της. 11 χρόνια έχουν περάσει πλέον από τότε που οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ αρνήθηκαν να σκύψουν το κεφάλι και να αποδεχτούν μοιρολατρικά το κλείσιμο του εργοστασίου στο οποίο δούλευαν. «Αφού δεν μπορείτε εσείς, μπορούμε εμείς» ήταν το σύνθημα με το οποίο ξεκίνησε αυτός ο μοναδικός εργατικός αγώνας για αυτοδιαχείριση και λειτουργία του εργοστασίου χωρίς αφεντικά. «Εμείς λέμε ότι τα εργοστάσια ανήκουν σε αυτούς που τα δουλεύουν. Ανήκουν στους εργάτες» λένε οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ και συνεχίζουν επί 11 συνεχή χρόνια έναν αγώνα που κατέστησε το εγχείρημά τους – ίσως το μοναδικό που αντέχει ακόμη σε όλη την Ευρώπη – ένα πανευρωπαϊκό σύμβολο εργατικής αντίστασης.

Για πόσο ακόμη, άραγε,  θα αντέξει η συνεργατική ΒΙΟΜΕ; Μα αντέχει ήδη 11 χρόνια, παρά τις δυσκολίες και τα αδιάκοπα εμπόδια που συναντά, παρά τις διακοπές παροχής ρεύματος και νερού και παρά την αστυνομική βία που είχε να αντιμετωπίσει αρκετές φορές. Αντέχει, γιατί έχει τη στήριξη της κοινωνίας και γιατί η σχέση της με την κοινωνία είναι αμφίδρομη, καθώς ο χώρος της ΒΙΟΜΕ δεν είναι μόνο ένας χώρος παραγωγής, αλλά παράλληλα και ένας χώρος ανοιχτός σε κάθε είδους πολιτιστικές, πολιτικές και κοινωνικές δράσεις.

Για τα μεγάλα Μέσα Ενημέρωσης, αυτά που ανήκουν σε εφοπλιστές και μεγαλοεπιχειρηματίες, η ΒΙΟΜΕ δεν υπάρχει. Και δεν υπάρχει, γιατί πολύ απλά αποτελεί ένα πολύ «κακό» προηγούμενο. Ένα «κακό» παράδειγμα, που μπορεί να οδηγήσει σε αλυσιδωτές αντιδράσεις από πλευράς εργαζομένων σε άλλους χώρους. Για τον κόσμο της εργασίας όμως και για όσους κυνηγούν την Ουτοπία, η ΒΙΟΜΕ υπάρχει και μας θυμίζει τους στίχους των Social Waste : « Όσο σιμώνω μακραίνει κι έτσι ποτέ δεν τη φτάνω / Άπιαστη, ωραία ουτοπία- καλά τα λέει ο Γκαλεάνο / Μα όταν γιορτάζει,  καινούριους δρόμους μου τάζει / Κι αρχίζω πάλι να πιστεύω πως ο κόσμος αλλάζει»

Μόνο τυχαία δεν είναι η αναφορά στους Social Waste, μιας και είναι ένα από τα πάρα πολλά καλλιτεχνικά σχήματα που πέρασαν από το χώρο της ΒΙΟΜΕ και στήριξαν το μοναδικό συνεργατικό εγχείρημα. Άλλωστε, το video clip του τραγουδιού τους «Στη Γιορτή Της Ουτοπίας» είναι γυρισμένο στο χώρο του κατειλημμένου εργοστασίου

Η Attica Voice συνομίλησε με τον Μάκη Αναγνώστου, έναν από τους εργαζόμενους της ΒΙΟΜΕ και διαπίστωσε τη θέληση και την αποφασιστικότητά τους να ορίσουν μόνοι τους τις τύχες τους: “Έχουμε σημαία την απόλυτη ελευθερία μας μιας και δεν περιμένουμε τις καλύτερες μέρες που μας υπόσχονται, αλλά αποφασίσαμε όλοι μαζί να κάνουμε τις μέρες μας καλύτερες. Σήμερα για μας αλλά και ως μια πρόταση προς την πληττόμενη κοινωνία”

Ακολουθεί η συζήτηση με τον Μάκη Αναγνώστου:

Καλησπέρα σας, κύριε Αναγνώστου. Ευχαριστούμε για την αποδοχή της πρόσκλησης. Η πρόσκληση γεννήθηκε από μια συζήτηση που κάναμε πριν από λίγο καιρό για το εγχείρημα της ΒΙΟΜΕ. Θα μπορούσατε με συντομία να μεταφέρετε και σε μας την ιστορία αυτού του μοναδικού εγχειρήματος; Ποια είναι η ΒΙΟΜΕ, πώς ξεκίνησε και ποια είναι η συνέχειά της

Γεια σας. Κατ’ αρχάς, εμείς ήμασταν ένα εργατικό σωματείο σ΄ ένα εργοστάσιο, θυγατρική της Φιλκεράμ - Τζόνσον.  Όταν το 2011-2012 υπήρξαν τα προβλήματα – οικονομική κρίση και φυσικά πολλές χαμένες θέσεις εργασίας – ένα από τα εργοστάσια που έκλεισαν, ήτανε κι αυτό της Φιλκεράμ και συμπαρέσυρε τη θυγατρική της,  ΒΙΟΜΕ

Μέσα από πολλές συζητήσεις και συνελεύσεις που γίνονταν μέσα στα πλαίσια κατάληψης του εργοστασίου αποφασίσαμε ότι το εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ δεν έπρεπε να κλείσει.  Όταν αποφασίστηκε με ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ότι το εργοστάσιο πρέπει να συνεχίσει να δουλεύει, βάλαμε μπρος τη διαδικασία για να δούμε πώς μπορεί να γίνει αυτό. Υπήρχανε πάρα πολλά πράγματα που γίνονταν αυτή την εποχή και στο δρόμο αλλά και ανάλογα με την περίπτωσή μας. Για παράδειγμα, υπήρξε ένα εστιατόριο εκείνη την εποχή στη Θεσσαλονίκη που το πήραν οι εργαζόμενοι και το δούλεψαν για ένα διάστημα. Είχαμε επίσης τα αντίστοιχα παραδείγματα της Αργεντινής

Έτσι, βάλαμε μπρος, προσπαθώντας να μάθουμε πώς να δουλεύουμε, με πολλές δυσκολίες φυσικά. Στην προσπάθειά μας, βρήκαμε ανθρώπους που αυτό που είχαμε εμείς σαν ιδέα, αυτοί το είχαν όνειρο ζωής, σταθήκανε δίπλα μας και μας βοήθησαν

Το Φεβρουάριο του 2013 ανοίξαμε το εργοστάσιο στον κόσμο και δείξαμε ότι μπορούμε να δουλέψουμε. Βάλαμε μπρος ακόμη και τις μηχανές που ήτανε σε αχρηστία, γιατί άλλαξε εντελώς το αντικείμενο παραγωγής. Από δομικά υλικά και σκληρά  καθαριστικά, αποφασίσαμε να παράξουμε άλλου είδους υλικά με άλλη φιλοσοφία. Ξεκινήσαμε λοιπόν να παράγουμε μια σειρά οικολογικών, φυσικών καθαριστικών και μια σειρά από προϊόντα προσωπικής υγιεινής.

Όλα αυτά με μια φιλοσοφία ώστε να μην κάνουν κακό τόσο στον άνθρωπο όσο και στο περιβάλλον. Μ΄ αυτή τη φιλοσοφία συνεχίζουμε τόσα χρόνια τώρα. Κλείσαμε τα 11 χρόνια συνεχούς λειτουργίας στον ίδιο χώρο, αντιμετωπίζοντας πολλά προβλήματα και πολλές  δυσκολίες. Μας έκοψαν πρώτα το νερό, μπορέσαμε και βρήκαμε νερό, μας έκοψαν μετά το ρεύμα, τα καταφέραμε και μ΄ αυτό. Για ένα μεγάλο διάστημα αναγκαστήκαμε να δουλεύουμε με γεννήτριες που, όπως θα ξέρετε, είναι εξαιρετικά κοστοβόρες

Αυτή τη στιγμή σε ποια φάση είναι το εγχείρημά σας;

Από την αρχή του προηγούμενου χρόνου βρέθηκε ένας αγοραστής για το σύνολο του εργοστασίου της Φιλκεράμ. Όταν ήρθε να ζητήσει τους χώρους που κατείχαμε, εμείς προβάλαμε αντίσταση. Στην αρχή οι λίγες αστυνομικές δυνάμεις που εστάλησαν δεν μπόρεσαν να μας διώξουν, στο τέλος του Οκτώβρη όμως έφεραν τόσες  αστυνομικές δυνάμεις όσες δεν πάνε σε μια πορεία. Με άπειρα ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ασφάλεια, όλα τα χρώματα όπως λέμε στην ανακοίνωσή μας , κατάφεραν να μας περιορίσουν σε ένα μικρότερο χώρο, αλλά εμείς ήμασταν έτσι κι αλλιώς έτοιμοι για να προσαρμοστούμε στο νέο χώρο.

Προσαρμοστήκαμε λοιπόν και σήμερα είμαστε σε αυτό το μικρό  χώρο και δουλεύουμε.  Και μάλιστα στην παρούσα στιγμή δουλεύουμε πολύ, γιατί οι παραγγελίες πλέον είναι πάρα πολλές. Γιατί, καταλαβαίνετε ότι όταν βγάζεις ένα προϊόν με τέτοια φιλοσοφία και κάτω από αυτές τις συνθήκες υπάρχει κι ένας κόσμος που θα υποστηρίξει τόσο το προϊόν, όσο και την πολιτική σου στάση. Και ο κόσμος αυτός αποφασίζει να σταθεί πολιτικά δίπλα σε εργαζόμενους που κρατάνε ένα εργοστάσιο χωρίς να έχουν αφεντικά και προσπαθούν  να σταθούν μέσα στις σκληρές συνθήκες, αυτού που η εξουσία αποκαλεί «αγορά».

Τώρα για να καταλάβουμε, έχετε περιοριστεί σε ένα μικρό χώρο του εργοστασίου, ενώ όλο το υπόλοιπο έχει πουληθεί;

Ακριβώς. Έχουμε μεταφερθεί σε ένα μικρό χώρο 1500 τετραγωνικών μέτρων, που λειτουργούσε ως αποθήκη πρώτα, αλλά εμείς μεταφέραμε όλα τα μηχανήματά μας εκεί και κάνουμε εκεί όλες τις εργασίες μας

Σε ποιoν ανήκει αυτός ο μικρός χώρος; Γιατί δεν πουλήθηκε κι αυτός;

Αυτός ο χώρος είναι δεσμευμένος λόγω ενός μεγάλου χρέους του πρώην αφεντικού μας για μη απόδοση ΦΠΑ. Αυτό το κομμάτι αυτή τη στιγμή εξαιρέθηκε του πλειστηριασμού και παραμένει δεσμευμένο, οπότε είμαστε μέσα και παράγουμε

Δηλαδή είσαστε ασφαλείς τώρα ή πιστεύετε ότι πολύ σύντομα θα έχετε ενοχλήσεις;

Μπορεί να συμβεί και αυτό, δεν είμαστε ασφαλείς ποτέ. Εμείς από την αρχή, το πρώτο που προσπαθήσαμε να κάνουμε ήταν να βρούμε έναν τρόπο λειτουργίας στο χώρο αυτό. Ήρθαμε σε επαφή και είχαμε πολλές συναντήσεις με το υπουργείο Εργασίας, ώστε να βρεθεί μια κατάλληλη φόρμουλα. Ενώ οι υποσχέσεις ήταν πάρα πολλές, οι υπεύθυνοι του υπουργείου δεν έκαναν τίποτα προς την κατεύθυνση αυτή

Αυτό ξεκινάει βέβαια από 6-7 κυβερνήσεις πριν, δεν μιλάω μόνο για μία συγκεκριμένη. Όλες αυτές οι κυβερνήσεις είχαν την ίδια φιλοσοφία. Δεν θέλουν να διευκολύνουν σε καμία περίπτωση τους εργαζόμενους, αλλά θα διευκολύνουν αντιθέτως τους διάφορους επενδυτές από το εξωτερικό που έρχονται χωρίς τη θέληση να παράγουν κάτι, αλλά να συνεχίσουν στο μοντέλο που όλοι βλέπουμε. Δηλαδή η Κίνα να παράγει και όλοι οι υπόλοιποι να καταναλώνουν

Από νομικής απόψεως δεν μπορεί να κυνηγηθεί το θέμα; Δεν υπάρχει κάποιο πλαίσιο, μέσα από το οποίο να διεκδικήσετε τη λειτουργία σας στο χώρο αυτό;

Κοιτάξτε, υπάρχει ένας νόμος, αυτός περί κοινωνικής οικονομίας που αναφέρει ότι στους συνεταιρισμούς είναι υποχρεωμένο το κράτος–η περιφέρεια–οι δήμοι να παρέχουν κτιριακές διευκολύνσεις, ώστε να μπορέσουν οι συνεταιρισμοί να λειτουργήσουν. Αλλά αυτά είναι μόνο στα χαρτιά, στην πράξη δεν εφαρμόζονται. Γιατί, όταν θέσαμε αυτό το θέμα, άρχισαν να βάζουν διάφορα εμπόδια, λέγοντας στο τέλος ότι και ο χώρος  - αυτός ο μικρός που έχουμε και δουλεύουμε τώρα - δεν είναι αρκετά δεσμευμένος για να μπορέσουν να τον παραχωρήσουν σε μας

Έχετε κάποια στήριξη από πολιτικά πρόσωπα ή κόμματα; Και ειδικά τώρα που βρίσκεστε σε μια δύσκολη φάση, ίσως τη δυσκολότερη από όλα αυτά τα χρόνια της πορείας σας;

Πάντα ήταν δύσκολη η φάση, ποτέ δεν ήταν εύκολη. Εμείς από την αρχή ξέραμε ότι καμιά πολιτική ομάδα δε θα σήκωνε ένα τέτοιο βάρος … και ειδικά όταν αναλάμβανε την εξουσία. Γιατί έξω από την εξουσία, πολλά τραγούδια λένε.  Όταν όμως έρθουν στην εξουσία, αυτά τα ξεχνούν

Η τοπική κοινωνία σας στηρίζει; Ποια είναι η σχέση της ΒΙΟΜΕ με την τοπική κοινωνία;

Η κοινωνία μας στηρίζει πολύ και γι’ αυτό υπάρχουμε ακόμη, 11 χρόνια τώρα. Γιατί εκτός από εργατικός, ο αγώνας της ΒΙΟΜΕ είναι και ένας κοινωνικός αγώνας που τόσα χρόνια έχει προσφέρει και αυτός στην κοινωνία πολλά. Όταν είχαμε ολόκληρο το χώρο στη διάθεσή μας, ήταν ανοιχτός σε όποιον ήθελε. Έρχονταν ομάδες να κάνουν εκδηλώσεις, κάναμε εμείς οι ίδιοι εκδηλώσεις με αποκορύφωμα την εκδήλωση για τα 10 χρόνια λειτουργία που μάζεψε πάνω από 10.000 κόσμο με μεγάλες συναυλίες και συζητήσεις που έγιναν για τη συνέχιση αυτού του εγχειρήματος

Όλα αυτά τα οργάνωσαν οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ μαζί με την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης που έχει συσταθεί από την αρχή του εγχειρήματος. Και έγιναν με τη λογική ότι ένα εργοστάσιο δεν πρέπει να είναι μόνο ένας χώρος παραγωγής, αλλά ένας ανοιχτός κοινωνικός χώρος που θα μπορούν να τον επισκέπτονται και να τον χρησιμοποιούν όποιοι θέλουν. Με αυτό το άνοιγμα που κάναμε, έχουν μπει μέσα μεγάλα τμήματα της κοινωνίας που δεν έχουν απαραίτητα ένα συγκεκριμένο ιδεολογικό στίγμα. Και καταφέραμε, όλο αυτό το διάστημα, να έχουν γίνει άπειρες θεατρικές παραστάσεις, παρουσιάσεις βιβλίων, προβολές ταινιών, συζητήσεις, μαθήματα αυτομόρφωσης αλλά και ανταλλαγή εμπειριών, όπως το ταξίδι που κάναμε στην Αργεντινή και τα εκεί συνεργατικά εγχειρήματα

Αυτό που κυρίως χάθηκε με την απώλεια του μεγάλου χώρου, είναι το κοινωνικό κομμάτι της ΒΙΟΜΕ, γιατί ο μεγάλος αυτός χώρος μας επέτρεπε να κάνουμε μεγάλες εκδηλώσεις. Παρόλα αυτά, καταφέραμε και φέτος να γιορτάσουμε – τα 11 χρόνια αυτή τη φορά – με λιγότερο κόσμο βέβαια. Ακόμη και έτσι όμως , 1000 ίσως και περισσότερα άτομα ήρθαν στο χώρο και παρακολούθησαν τις εκδηλώσεις. Και εμείς προσπαθούμε να προσαρμοστούμε στις  νέες συνθήκες, ώστε και αυτός ο καινούργιος χώρος να δημιουργεί αλλά και να είναι ανοιχτός και σε πολλά άλλα πράγματα. Έχουμε για παράδειγμα μια πολιτιστική κίνηση  που ονομάζεται cantina solidaridad που δημιουργεί εκδηλώσεις ανοιχτές στην κοινωνία

Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, η κοινωνία το αποδέχτηκε. Η εξουσία είναι αυτή που δεν θέλει να το αποδεχθεί, γιατί η ΒΙΟΜΕ λειτουργεί σαν ένα «κακό παράδειγμα», ότι έχουν δηλαδή οι εργαζόμενοι ή και μη εργαζόμενοι το δικαίωμα να καταλαμβάνουν χώρους και να φτιάχνουν κοινωνικές εστίες. Αυτό είδαμε να χτυπιέται πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια και μέσα σ΄ αυτά τα χτυπήματα είναι και η ΒΙΟΜΕ

Υπάρχουν άλλα αντίστοιχα «κακά παραδείγματα» στον ελλαδικό χώρο; Και στο εξωτερικό, αυτό το κίνημα είναι ακόμη ζωντανό ή μήπως παρακμάζει;

Κοιτάξτε, υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα, υπάρχουν όμως και πολλές ελπίδες. Κατ΄ αρχήν, αντίστοιχα εγχειρήματα είχαμε αρκετά στον ευρωπαϊκό χώρο, όπως στη Μασσαλία σε ένα εργοστάσιο της Unilever που κατέλαβαν οι εργαζόμενοι και ο τοπικός δήμος βοήθησε στην προσπάθειά τους. Το εργοστάσιο αυτό λειτουργεί ακόμη. Υπάρχει επίσης ένα παράδειγμα εργοστασίου στο Μιλάνο. Υπάρχουν ακόμη και κάποια μεμονωμένα παραδείγματα στην πρώην Ανατολική Ευρώπη. Υπάρχουν όμως άπειρα παραδείγματα στον παγκόσμιο χώρο, για παράδειγμα στην Αργεντινή υπάρχουν 310 εργοστάσια σήμερα που λειτουργούν χωρίς αφεντικά

Αλλά, μιας και αναφέρατε τη λέξη παρακμή, αυτό που εντοπίσαμε ως δυσκολία και μελλοντικά υπάρχει ένας φόβος να οδηγηθούμε σιγά-σιγά στην παρακμή και ίσως και στο κλείσιμο των εργοστασίων είναι ότι σαφώς και μπορείς να παράγεις όσο θες, αλλά πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και η διανομή. Και γι αυτόν ακριβώς το λόγο βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή σε μια διαδικασία δημιουργίας από παραγωγούς ενός νέου εγχειρήματος στο οποίο συμμετέχει και η ΒΙΟΜΕ με σκοπό να δημιουργηθεί ένα logistic χωρίς μεσάζοντες, όπου πολλοί παραγωγοί θα συγκεντρώνουν τα προϊόντα τους σε ένα σημείο και από εκεί θα διανέμονται σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Θα επιδιώξουμε, μάλιστα, ένα μέρος των εργαζομένων να αποτελείται από πρώην χρήστες

Η αρχή θα γίνει με τη Θεσσαλία, όπου ζουν 700.000 άνθρωποι, και θα μπορούν να προμηθεύονται τοπικά κυρίως προϊόντα, αλλά και άλλα προϊόντα που δεν παράγει η Θεσσαλία. Αυτό θα προσπαθήσουμε να βάλουμε σε εφαρμογή, γιατί πιστεύουμε ότι είναι το επόμενο  βήμα που πρέπει να κάνουν όλοι οι παραγωγοί

Και, βέβαια, η σκέψη μας δε σταματάει να βρίσκεται και στο περιβάλλον. Εμείς για παράδειγμα προσπαθούμε να παράξουμε ένα μεγάλο μέρος με διαδικασία zero waste (μηδενικού αποτυπώματος), προσπαθώντας να βρούμε χώρους διακίνησης, όπου θα πηγαίνουν τα προϊόντα μας σε μεγάλες συσκευασίες και θα έρχεται όποιος επιθυμεί, να αγοράζει με τη δική του επαναχρησιμοποιούμενη συσκευασία

Αυτές είναι οι κινήσεις που στοχεύουμε να κάνουμε, ώστε το εγχείρημα να αποκτήσει μόνιμο χαρακτήρα και να μην το αφήσουμε να παρακμάσει

Ποιο μοντέλο διοίκησης ακολουθείτε;

Κατ΄ αρχάς, δεν υπάρχει αφεντικό, δεν υπάρχει κορυφή και βάση. Και δεν μπορώ να σας πω ότι είναι εύκολο αυτό. Κάθε πρωί κοιτάμε πρώτα τα θέματα της διοίκησης και μετά την παραγωγή. Συζητάμε όλοι μαζί τα προβλήματα και τα θέματα που προκύπτουν .

Για παράδειγμα,  είχαμε μια πρόταση από ένα μη συμβατικό τρόπο διακίνησης  προϊόντων. Πρόκειται για μια μαούνα που ξεκινάει  από τη Νότια και ανεβαίνει ως τη Βόρεια Γαλλία μέσα από το ποτάμι. Παίρνει προπαραγγελίες και τις διακινεί στη διάρκεια του ανεβάσματος. Μόλις χθες μας ήρθε η παραγγελία που θα ξεκινήσει αρχές Σεπτέμβρη και θα τελειώσει τον Οχτώβρη.

Έχουμε ακόμη ένα συνεργατικό σουπερ-μάρκετ στο Παρίσι, το δουλεύουν 400 άτομα που παίρνουν τα πράγματα στη μισή τιμή, αλλά προσφέρουν ως αντάλλαγμα 4 ώρες εργασίας το μήνα ο καθένας. Έχουμε επίσης e-shop εκτός Ελλαδικού χώρου. Για παράδειγμα έχουμε παραγγελίες από Αυστρία, Ελβετία, Γαλλία, Γερμανία. Γιατί αγωνιζόμενοι άνθρωποι που βλέπουν ότι υπάρχει και ένας αγώνας, μας βοηθούν. Και όλο αυτό προσπαθούμε να το μεγαλώσουμε και να το ανανεώσουμε

Πώς νιώθει ένας εργαζόμενος που συμμετέχει σ΄αυτό το εγχείρημα;

Κοιτάξτε, εκτός από δικαιώματα, έχει και συνευθύνη. Και δε σας κρύβω ότι κάποιες φορές, κάποιοι εργαζόμενοι ήρθαν στα όριά τους και εγκατέλειψαν,  γιατί όλα αυτά τα προβλήματα που είχαμε να αντιμετωπίσουμε, δεν ήταν εύκολο να αντιμετωπιστούν. Κάποιοι άνθρωποι πιο ευαίσθητοι, ζορίστηκαν πάρα πολύ και εγκατέλειψαν. Αυτοί που είμαστε τώρα μέσα, είμαστε πολύ περήφανοι που μπορούμε και κρατάμε ένα εργοστάσιο χωρίς αφεντικό, αλλά και χωρίς να παίρνουμε το παραμικρό ευρώ από το κράτος ή από ευρωπαϊκά προγράμματα

Για παράδειγμα, αν η εργασία σήμερα δεν ήταν επιδοτούμενη και τα αφεντικά δεν έπαιρναν τεράστια ποσά για να κρατούν τους εργαζόμενους, τα μισά εργοστάσια θα ήταν κλειστά σήμερα. Εμείς είμαστε 11 χρόνια εδώ, δεν έχουμε πάρει το παραμικρό ευρώ από το κράτος και συνεχίζουμε να λειτουργούμε μόνο από την πώληση των προϊόντων που παράγουμε. Μόνο από τον  κόπο μας δηλαδή. Πείτε μου εσείς, πόσα εργοστάσια το κάνουν αυτό στον ελλαδικό χώρο;

Εμείς δε χρωστάμε πουθενά. Ούτε σε ΙΚΑ , ούτε σε ΕΦΚΑ, αυτά τα καλύπτουμε την ώρα που έρχονται και μετά προσπαθούμε να καλύψουμε τον κόπο μας. Μερικές φορές δυσκολευόμαστε να το καταφέρουμε, αλλά παρόλα αυτά, επί 11 χρόνια καταφέρνουμε να λειτουργούμε καλύπτοντας τις υποχρεώσεις μας. Αντίθετα με αυτό που κάνουν τα μεγάλα αφεντικά στον τόπο μας που χρεώνουν το δημόσιο και χρωστάνε τεράστια ποσά στα ταμεία ή στην εφορία, χωρίς να τους ενδιαφέρει τι θα πάθει ο εργαζόμενος που δουλεύει σε αυτούς.

Πώς μπορεί κάποιος να προμηθευτεί τα προϊόντα της ΒΙΟΜΕ;

Όπως σας είπα και πριν, η ΒΙΟΜΕ παράγει μια σειρά οικολογικών, φυσικών καθαριστικών καθώς και μια σειρά από προϊόντα προσωπικής υγιεινής. Τα παράγουμε με τη φιλοσοφία ότι τα προϊόντα αυτά δεν απευθύνονται σε λίγους που έχουν τα χρήματα για να μπορούν να τα προμηθεύονται, αλλά απευθύνονται σε όλο τον κόσμο.

Το πιο εύκολο είναι να μπει κανείς στο site της ΒΙΟΜΕ, να παραγγείλλει ηλεκτρονικά και η παραγγελία να φτάσει σπίτι του με courier ή με μεταφορική. Μέσα στο site επίσης, υπάρχει ένα bullet που όταν κάνεις κλικ επάνω του,  σου λέει όλα τα σημεία που υπάρχουν και μπορείς να προμηθευτείς τα προϊόντα της ΒΙΟΜΕ πανελλαδικά . Φυσικά μπορεί να έρθει και στο εργοστάσιο στη Θεσσαλονίκη, να γνωρίσει και τους εργαζόμενους και να αγοράσει από εκεί. Υπάρχει επίσης και ένα πρατήριο με συναδέλφους στην Αθήνα, στην οδό Ψαρρών 33, στο Περιστέρι

Ευχαριστούμε πολύ κύριε Αναγνώστου. Καλή συνέχεια στον αγώνα σας και καλή δύναμη!