Είχαν προηγηθεί, αλλά και ακολούθησαν οι αποκαλύψεις. Ο βιαστής και δολοφόνος της Ελένης Τοπαλούδη,  Μανώλης Κούκουρας* είναι ανιψιός στελέχους της ΝΔ και περιφερειάρχη Ν. Αιγαίου Γ. Χατζημάρκου**. Επίσης, ακολούθησε εμετική ανάρτηση σρο facebook για τη νεκρή, από κουμπάρο του περιφερειάρχη κ στέλεχος της ΝΟΔΕ Ρόδου υποψήφιο της Τ. Αυτοδιοίκησης.

Όλα αυτά έδωσαν πολιτική χροιά στην δίκη, κάτι που βέβαια ήταν λάθος αλλά που οφειλόταν αποκλειστικά στα εμετικά σχόλια των «τοπικών παραγόντων» αλλά και την παρέμβαση του γιάπη υφυπουργού. Το πολιτικό χρώμα δόθηκε αμέσως μετά τις παρεμβάσεις αυτών των ανθρώπων.

Γιατί άλλος είναι ο πολίτης Σκέρτσος και άλλος είναι ο ....υπουργός

Κανείς δεν μπορεί να μεμφθεί την κα. Δόγκα για την αγόρευση της. Με ενσυναίσθηση και επιδεικνύοντας απόλυτη αντίληψη του κοινού περί δικαίου αισθήματος, ολοκλήρωσε το έργο της ευσυνείδητα και υπηρετώντας πιστά το πνεύμα του νόμου. Άλλωστε ως εισαγγελέας γνωρίζει πως το γράμμα του νόμου είναι ένα κουφάρι αν λείψει το πνεύμα του.

Από την αγόρευση της κυρίας Δόγκα μένει το γεγονός πως,

• σε μία τρομακτική δίκη, των –όπως κρίθηκε τελικά- ενόχων ενός από τα πιο φρικτά εγκλήματα στα ελληνικά ποινικά χρονικά,
• σε συνθήκες πίεσης, πολιτικής και ηθικής

εξυπηρετήθηκε το πνεύμα του νόμου δίχως να επισκιάσει το κοινό περί δικαίου αίσθημα, πράγμα που συνήθως συμβαίνει σε δίκες τέτοιας βαρύτητας, όπου υπάρχουν και πολιτικές παρεμβάσεις και ανοίκειοι συσχετισμοί.

Πέρα από κάθε συναισθηματική ταύτιση ή απόσταση που μπορεί να έχει κανείς σε σχέση με την υπόθεση, καμία μομφή δεν μπορεί να αποδοθεί στην εισαγγελέα κ. Δόγκα, πολύ περισσότερο όταν συνυπολογίσουμε τις πολιτικές παρεμβάσεις και πιέσεις που δέχτηκε (και μάλλον θα συνεχίσει να δέχεται γιατί ως γνωστόν, το σύστημα εκδικείται σε ανύποπτο χρόνο)

*,** Δεν θα δημοσιεύαμε και εδώ τα ονόματα τους, αν δεν ήταν εξαιρετικά αποτρόπαιες (ο ένας) οι πράξεις τους ή δεν κατείχαν υψηλές διοικητικές (και μάλιστα αιρετές) θεσεις (ο άλλος)