Με αφορμή την απόφαση του εισαγγελέα του δικαστηρίου αναστολών, το οποίο αποφάσισε την αποφυλάκιση του χρυσαυγίτη Πατέλη με περιοριστικούς όρους μέχρι να τελεσιδικήσει η απόφαση στο Εφετείο, με την προκλητική αιτιολογία πως «δεν υπάρχει σοβαρά μεγάλη πιθανότητα τέλεσης νέας πράξης καθώς το συγκεκριμένο αδίκημα (σ.σ. η συνέργεια στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα) τελέστηκε για συγκεκριμένους λόγους εν όψει συγκεκριμένων συνθηκών», ο Διονύσης Τεμπονέρας γράφει στη Μάγδα Φύσσα

Ξέρω πως νοιώθεις. Θες να πάρεις μια πέτρα και να την πετάξεις πάνω του, με όλη σου τη δύναμη. Να φτύσεις, όσο πιο δυνατά μπορείς, μέχρι να μην σου μείνει σάλιο στο στόμα. Να τον κάνεις κομμάτια.

Πάντα σκεφτόμουν, τι θα του έλεγα εγώ, αν τον συναντούσα μπροστά μου.

Πέρασαν 30 χρόνια, μα τώρα ξέρω: «Σε λυπάμαι και τώρα όπως και τότε…» και θα συνέχιζα, στο δρόμο μου. Έμαθα να μην μισώ, αλλά και να μην αλλάζω δρόμο.

Στον ίδιο δρόμο, βαδίσαμε πριν λίγες ημέρες μαζί και κουβαλήσαμε, τους νεκρούς μας. Ένα ποτάμι δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης που ξεκίνησε, όπως κάθε χρόνο, από τον τόπο της θυσίας και κατέληξε στο μπλόκο της Κοκκινιάς, εκεί που ο θάνατος του ενός, γίνεται ζωή για τον άλλο.

Γιατί οι δικοί μας νεκροί, φεύγουν για να δώσουν ζωή και αξιοπρέπεια, σε όσους έμειναν πίσω.

Ξέρω ότι, ο πόνος είναι αβάσταχτος και θα γίνει χειρότερος. Πως είναι δυνατόν να ακούς ότι, ήταν «υποδειγματικός κρατούμενος»; Ότι το αδίκημα «τελέστηκε εν όψει συγκειμένων συνθηκών» όταν, πριν λίγες μέρες, τα ίδια χέρια, υψώνονταν ναζιστικά, μέσα στο σχολείο; Όταν τα απομεινάρια των φασιστοειδών, ξεμύτησαν πάλι και διεκδικούν ρόλο, όχι στην πολιτική ζωή, αλλά στην καθημερινότητα των ανθρώπων, βάζοντας συχνά και την ατζέντα;

Και ποια δικαιοσύνη είναι αυτή, που έγινε τώρα ξαφνικά, «πονόψυχη» με το φταίχτη, ενώ είναι κόλαφος, για κάθε αδύναμο;

Στα στενά της Αμφιάλης, ο κόσμος ανασαίνει ελεύθερα, μα χρειάστηκε το παλληκάρι σου, για να σταματήσει, το στιλέτο της μαυρίλας και του μίσους.

Πριν ένα χρόνο όμως, εσύ και το παλληκάρι σου, τους νικήσατε. Δώσατε τη μάχη για όλους μας. Γίνατε φάρος και οδηγός, κρίκος μια αλυσίδας, που στην άλλη άκρη, οδηγεί με σιγουριά, σε ένα δικαιότερο και καλύτερο κόσμο.

Από τότε χιλιάδες νέα παιδιά και μεγάλοι, ζουν με το σύνθημα «Ο Παύλος Ζει». Μαζί με το σύνθημα ζουν με τις αξίες και τα ιδανικά του Παύλου, αυτά που του έμαθες εσύ και συνεχίζεις να μας διδάσκεις, με την στάση σου, όλα αυτά τα χρόνια.

Ο Παύλος δεν έμεινε εκεί, για τους φίλους του. Έμεινε εκεί για όλους μας.

Για όλα αυτά σε ευγνωμονούμε, σου στέλνουμε την αγάπη μας και να ξέρεις ότι, δεν εφησυχάζουμε.

Δεν θα τους χαρίσουμε, ούτε μια σπιθαμή δημοκρατίας.

Ξέρουμε άλλωστε.

«Η θέση μας είναι χειρότερη απ’ όσο νόμιζες.

Είναι τέτοια, που αν δεν καταφέρουμε το αδύνατο

δεν έχουμε ελπίδα.» (Μπέρτολτ Μπρέχτ)

Κράτα…

Από ένα γιο, στη μάνα όλου του κόσμου…

Ήταν ένα υπέροχο απόγευμα και το ακολούθησε ένα ακόμα πιο υπέροχο βράδυ. Οι φίλοι, οι γνωστοί και αρκετός ακόμα κόσμος, που ενδεχομένως να μη γνώριζε τον Σταύρο, αλλά θέλησε να τον γνωρίσει από την εκδήλωση – αφιέρωμα του χθεσινού Σαββάτου, ενώθηκαν σε μία κοινή εμπειρία.

Από τις 4 το απόγευμα συγκεντρώθηκαν όλοι στην πλατεία του Νηρέα Ραφήνας, δίπλα στο σπίτι του Σταύρου και ξεκίνησε ένας περίπατος προς τις Μαρίκες  και μέσω αυτών, στο ακρωτήριο του Ασκηταριού.  Δύο τόποι αγαπημένοι για τον τιμώμενο φίλο μας, αλλά και για όλο τον κόσμο.  Στο Ασκηταριό σταθήκαμε και απολαύσαμε τη θέα, τη συμπυκνωμένη ζωντανή Ιστορία και τους μοναδικούς φυσικούς σχηματισμούς. Συζητήσαμε επί τόπου  για το πως συνέδεσε ο καθένας, λιγότερο ή περισσότερο την παραλία, τον αρχαιολογικό τόπο αυτόν με τον Σταύρο. Κοινές εμπειρίες που είναι αποτυπωμένες  δυνατά στη μνήμη μας, όπως τελικά ξέραμε πως είναι για όλους μας.

Εκεί μιλήσαμε και για την ιστορία και την ανεκτίμητη αρχαιολογική αξία του Ασκηταριού. Για τον εξαιρετικά σπάνιο οικότοπο των αμμοθινών στις Μαρικες και του παραθαλασσίου δάσους αρκεύθου. Για τη μάχη που δίνει η θάλασσα να κατακτήσει τη στεριά την οποία προστατεύσει σαν πέτρινη ασπίδα η ακτολιθική γραμμή. Γελάσαμε και με τα όσα λέγονται από «γνώστες» που βαφτίζουν τον ακτόλιθο «γερμανικά τσιμέντα» αφού η ύπαρξη του καταγράφεται και μαρτυρείται για τις Μαρίκες, πολλά χρόνια πριν την Κατοχή. Ανησυχήσαμε με όσα βάρβαρα και επικίνδυνα επιφυλάσσουν αλαζόνες εξουσιαστές για τον τόπο.

Σε μια μεριά της Καλκούτας, η Ινδία σε ανυπόφορη κατάσταση από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, τα πράγματα παίρνουν μια σκοτεινή στροφή όταν μια οικογένεια προσφύγων από την κλιματική αλλαγή παγιδεύεται από μια τίγρη στους πλημμυρισμένους δρόμους της πόλης.

Η επιτάχυνση της κλιματικής αλλαγής κάνει το Wade να μην είναι και τόσο μακρινή υπόθεση. Ούτε για τη ραγδαία και διαρκώς "αναπτυσσόμενη" Ινδία ούτε και για την "ανεπτυγμένη" -υποτίθεται-  Ελλάδα. Φυσικά ούτε και για τις εξουσιάζουσες τον πλανήτη χώρες, δυνάμεις  και ομάδες συμφερόντων.

Trailer

Το PSAROKOKALO INTERNATIONAL SHORT FILM FESTIVAL παρουσιάζει σττο 2ο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους στη Ραφήνα το Wade στις 25/9/2021, ημέρα Σάββατο. 

Πρόκειται για μία πολύ ενδιαφέρουσα συγκυρία δεδομένης της πρόθεσης διοίκησης και αυτοδιοίκησης να επιταχύνουν κι άλλο την κλιματική αλλαγή, εξαφανίζοντας το Μεγάλο Ρέμα και τους σπάνιους και μοναδικούς βιοτόπους του. Η υπόθεση του Wade έρχεται ακόμα πιο κοντά στον τόπο και τη χώρα

Ανοίγει η αυλαία σήμερα για το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Ραφήνας 2021. Ένα Φεστιβάλ που έκανε πέρυσι δειλά-δειλά τα πρώτα του βήματα και, προς ευχάριστη έκπληξη όλων μας, βρήκε πολύ μεγάλη ανταπόκριση. Φέτος, συνεχίζει ωριμότερο και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.

Σήμερα, Παρασκευή 24/9 πρώτη ημέρα του Φεστιβάλ, θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε έξι βραβευμένες ελληνικές ταινίες μικρού μήκους από το 43ο Φεστιβάλ Δράμας. Αυτό που εμείς θέλουμε να προσθέσουμε είναι πως οι ταινίες είναι εξαιρετικές και τρανή απόδειξη της πολύ σοβαρής δουλειάς σε όλα τα επίπεδα που γίνεται πλέον στο χώρο αυτό

Οι ταινίες που θα παιχτούν, κατά σειρά προβολής, είναι :

1. Bella της Θέλγιας Πετράκη, διάρκειας 24 λεπτών. Είναι η μεγάλη νικήτρια του κινηματογραφικού, 43ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Εκτός από το Χρυσό Διόνυσο, η ταινία απέσπασε τέσσερις τιμητικές διακρίσεις (φωτογραφίας, γυναικείας ερμηνείας για την Έλενα Τοπαλίδου, κοστουμιών και μακιγιάζ), καθώς και το βραβείο της ΟΚΛΕ.

2. ΒΟΥΤΑ του Δημήτρη Ζάχου, διάρκειας 18 λεπτών. Στο 43ο φεστιβάλ Δράμας απέσπασε Ειδικό Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής, Βραβείο Σεναρίου και Τιμητική Διάκριση Σκηνογραφίας

3. ΤΕΟ ο γείτονάς μου, του Χρήστου Καρτέρη, διάρκεια 14 λεπτών. Απέσπασε Βραβείο Ντοκιμαντέρ

4. Pashka, του Oltjon Lipe, διάρκειας 22 λεπτών. Απέσπασε Εύφημο Μνεία

5. Φυσαρμόνικα Μαν του Αλέξανδρου Σκούρα, διάρκειας 19 λεπτών. Απέσπασε το Βραβείο σκηνοθεσίας

6. Το νόημα του Αυγούστου, του Μάνου Παπαδάκη, διάρκειας 26 λεπτών. Απέσπασε Τιμητική Διάκριση Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας για την ερμηνεία του Παύλου Ιορδανόπουλου

Έφτασε η δεύτερη μέρα του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Ραφήνας 2021. Ένα Φεστιβάλ που δείχνει πως το αγκαλιάζει ο κόσμος της Ραφήνας,, παρ' ότι καινούργιο στον τόπο. 

Σήμερα, Σάββατο 25/9 και δεύτερη ημέρα του Φεστιβάλ, θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε διακεκριμένες σε διεθνή φεστιβάλ ταινίες μικρού μήκους από το PSAROKOKALO International Short Film Festival. Πρόκειται για μία ανθοδέσμη που αποτελείται από 11 όμορφα άνθη. Τις ταινίες που μας συστήνει το PISFF για το 2021, όπως πέρυσι μας παρουσίασε την πρόταση του για το 2020. Η παρουσίαση του πέρυσι οποία απέσπασε τις καλύτερες εντυπώσεις και κριτικές από τον κόσμο που παρακολούθησε το φεστιβάλ και αυτό ήταν και ο λόγος που επαναλαμβάνεται και φέτος, με νέες ταινίες.

Σε αυτή τη δεύτερη μέρα του φεστιβάλ, την αφιερωμένη στο PSAROKOKALO θα παρακολουθήσουμε τις παρακάτω ταινίες: 

O Godard γράφει πως, σε αντίθεση με την τηλεόραση, η οποία προάγει τη λήθη, ο κινηματογράφος γεννά αναμνήσεις. Κλασική πια απόδειξη της ορθότητας του λόγου του Γάλλου σκηνοθέτη, είναι κάθε κινηματογραφικό φεστιβάλ. Κάθε γιορτή του κινηματογράφου γεννά αναμνήσεις είτε από τις ταινίες που βρίσκονται στο επίκεντρο είτε από τα όσα διαδραματίζονται «έξω από την οθόνη», εννοώντας τις σχέσεις των ανθρώπων που μοιράζονται τη γιορτή και το πως αυτές συσφίγγονται ή διαφοροποιούνται.

Για δεύτερη χρονιά οργανώθηκε από τα κάτω και από τρεις συλλογικότητες του τόπου μας, ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους. Ένα φεστιβάλ με δομημένες θεματικές προβολές ή με επιλογές ταινιών με κριτήριο τις διακρίσεις τους σε μεγάλα διεθνή φεστιβάλ. Ένα φεστιβάλ που έδωσε στο κοινό του Πικερμίου και της Ραφήνας  την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με εκείνο το είδος κινηματογραφικών ταινιών, που περιέχουν την πιο φρέσκια, νεανική, πηγαία και συνάμα πιο συμπυκνωμένη μορφή ταλέντου, στην υπηρεσία της τέχνης αυτής.

 Οι ταινίες μικρού μήκους είναι επικίνδυνες για όσους δεν έχουν ταλέντο. Τους εκθέτουν στο κοινό και έτσι τους αποβάλλουν από την υπηρεσία της 7ης τέχνης και τους στέλνουν στην υπηρεσία της παραγωγής, εννοώντας τον αμιγώς εμπορικό κινηματογράφο του multiplex. Εκεί που ανάμεσα στο απέραντο, μεγάλο και συχνά κενό περιεχομένου, μήκος των ταινιών, την υψηλή ένταση του ήχου και τα nachos, η απουσία ταλέντου δεν έχει καμία σημασία.  

Η πίστη στην υψηλή καλλιτεχνική αξία των ταινιών μικρού μήκους, βρίσκεται στην καρδιά του αυτοοργανωμένου φεστιβάλ που ξεκίνησε στη Ραφήνα τον Σεπτέμβρη του 2020 και συνεχίστηκε και φέτος. Με αυτά τα κριτήρια επιλέχθηκαν διακεκριμένες ταινίες μικρού μήκους και μεγάλης αξίας, από διεθνή φεστιβάλ, όπως της Δράμας, του Μόντρεαλ, των Καννών, του Sarajevo, του Clermont Ferrand κ.ά. Έτσι, στο κοινό του τοπικού φεστιβάλ έφτασαν ταινίες υψηλής αισθητικής και αξίας, τόσο από το Drama International Short Film Festival – DISFF όσο και από το Psarokokalo International Short Film Festival- PISFF.

Πέρα από την αισθητική και την τέχνη που υπηρετεί, ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ εφόσον γεννιέται από τα σπλάχνα της κοινωνίας, υποστηρίζει τον κοινωνικό του χαρακτήρα.  Ένα αυτοοργανωμένο από την κοινωνία φεστιβάλ δεν αποτελεί μέσο προώθησης και διαφήμισης εξουσιών (που ουδεμία σχέση έχουν με τον πολιτισμό αλλά τον χρησιμοποιούν για διαφήμιση δίχως να τον καταλαβαίνουν).

 Η τέχνη και η γιορτή της (το φεστιβάλ) οφείλουν να έχουν κοινωνική δράση. Να επιχειρούν  άνοιγμα στον κόσμο και αναβάθμιση της κοινωνικής συνοχής εξαλείφοντας τις διακρίσεις. Να υποστηρίζουν τις περιθωριοποιημένες από τον συντηρητισμό κοινότητες και να τους δίνουν λόγο. Η τέχνη και η γιορτή της οφείλουν  να καταδεικνύουν τα στερεότυπα και να επιδιώκουν την κατάργηση τους. Η τέχνη οφείλει να αφυπνίσει, να ζεστάνει τις παγωμένες, στο ανύπαρκτο πια παρελθόν, συνειδήσεις. Να ανοίγει τα σκοτεινιασμένα από τον διάχυτο φασισμό των ημερών, μυαλά των ανθρώπων. Λαμπρό παράδειγμα κινηματογραφικού φεστιβάλ που εκτός από την ικανοποίηση του αισθητικού κριτηρίου της τέχνης, κινείται σε αυτόν τον άξονα είναι το Positively Different Short Film Festival, το οποίο παρουσιάστηκε στη γιορτή κινηματογράφου της Ραφήνας, κορυφώνοντας την και κλείνοντας έτσι και το φεστιβαλικό τριήμερο.

Στον Βάσκο ποιητή Μιγκέλ ντε Ουναμούνο αποδίδεται η μνημειώδης διαπίστωση πως «Ο φασισμός νικιέται με το διάβασμα και ο ρατσισμός με τα ταξίδια». Στην εποχή του ποιητή ο κινηματογράφος βρισκόταν σε σπαργανική μορφή. Σήμερα που η 7η τέχνη και ειδικότερα η παγκόσμια παραγωγή ταινιών μικρού μήκους, είναι μαζί και διάβασμα και ταξίδι, οι γιορτές κινηματογράφου είναι το καλύτερο όπλο που διαθέτουμε για να απαλλάξουμε την κοινωνία μας από τη μισαλλοδοξία του φασισμού και του ρατσισμού. Είναι το καλύτερο μέσο για να επιτύχουμε μία δίκαιη κοινωνία. Μία δημοκρατική πολιτεία ανθρώπων και όχι ταυτοτήτων πλούτου, φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού, φυλής ή εθνικότητας.

Το 2ο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους της Ραφήνας έριξε την αυλαία του για το 2021, δίνοντας υπόσχεση για ένα ακόμα καλύτερο, ευρύτερο και διαδραστικότερο, τρίτο φεστιβάλ, το 2022. Άλλωστε όπως δηλώνουν και οι διοργανωτές του «Η τέχνη είναι ένα από τα λίγα πράγματα (μαζί με τον έρωτα και τη φιλία) που αξίζει να ενδιαφέρεται κανείς»

Μια πολύ όμορφη εκδήλωση έλαβε χώρα χθες, Κυριακή 3/10/2021, στο Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας, όπου δεκάδες παιδιά και ενήλικες είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την απελευθέρωση πουλιών στο φυσικό τους περιβάλλον.

Η δράση οργανώθηκε από την ΑΝΙΜΑ-Σύλλογος Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής με  τοπική  στήριξη της δράσης από την Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.  

Αφορμή για την οργάνωση της δράσης ήταν η Πανευρωπαϊκή Γιορτή των Πουλιών που γιορτάζεται κάθε πρώτο Σάββατο του Οκτώβρη και η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων που είναι στις 4 Οκτωβρίου, δύο σημαντικές ημερομηνίες για την άγρια ζωή. 

Το πρώτο πουλί που απελευθερώθηκε ήταν ένας σταχτοτσικνιάς (είδος ερωδιού). Το πανέμορφο αυτό πουλί απελευθερώθηκε στην πεζογέφυρα του πάρκου της Ραφήνας , όπου μετά από μερικά διστακτικά τινάγματα των φτερών του πέταξε πάνω από τα νερά του Ρέματος και βρήκε καταφύγιο μέσα στους καλαμιώνες της όχθης του

Αναδημοσιεύουμε ανακοίνωση - καταγγελία της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, για τα έκτροπα  των τελευταίων ημερών, που μεθόδευσε, οργάνωσε και εκτέλεσε η -καταχρηστικά και χωρίς ντροπή αποκαλούμενη- "αυτοδιοίκηση"και των δύο βαθμων, ενώ γνώριζαν πολύ καλα πως εισβάλλουν σε προστατευόμενο υγρότοπο. Γνωρίζουν την παρανομία αλλά την πράττουν. Και γιατί άλλωστε να φοβηθούν; Τα καταγγελόμενα γεγονότα αφορουν και την αδιαφορία της αστυνομίας η οποία παρότι κλήθηκε επανειλημμένα, ούτε καν εμφανίστηκε. Γιατί; Γιατί αν εμφανιιζόταν θα έπρεπε να συλλάβει τους ενόχους αφού θα τους έπιανε επ' αυτοφώρω να πράττουν έγκλημα το οποίο διώκεται αυτεπάγγελτα. Αλλά και στην ασκηθείσα μήνυση, ούτε τότε ενδιαφέρθηκαν.

Αυτοί ειναι οι "κύριοι" αυτοδιοικητικοί που δρουν με την πλήρη ανοχή των αρχών.

Πριν ολοκληρώσουν την καταστροφή του ποταμιού, της φύσης του τόπου και τελικά της ζωής μας, έχουν καταφέρει να διαλύσουν τον κοινωνία που τους παρακολουθεί  να εγκληματούν, με αδιαφορία ή και (στις πιο σάπιες περιπτώσεις) με επιδοκιμασία. 

ΚΠΑΜΡΡ: Βανδαλισμός εις βάρος του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας με συνενοχή Περιφέρειας-Δήμου-Αστυνομίας

Μπουλντόζες και ερπυστριοφόρα χωματουργικά μηχανήματα αποψιλώνουν εδώ και τρείς ημέρες περίπου 100 μέτρα του προστατευόμενου υγροτόπου της εκβολής του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.

Οι εργασίες εκτελούνται από την τεχνική εταιρία  ΙΕΡΑ ΑΤΕ  που ενεργεί για λογαριασμό της Περιφέρειας Αττικής  σε συνεργασία με το Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου σύμφωνα με δημοσιεύματα σε τοπικά ΜΜΕ (https://rpn.gr/xekinise-o-katharismos-toy-megaloy-rematos-rafinas-foto/"}">https://rpn.gr/xekinise-o-katharismos-toy-megaloy-rematos-rafinas-foto/)

Οι εργασίες  συνίστανται σε πλήρη εκχέρσωση της υδροχαρούς βλάστησης και απομάκρυνση της φερτής ύλης του ρέματος από την κοίτη. Γίνονται μέσα σε αυστηρά προστατευόμενο υγρότοπο Α’ προτεραιότητας (ν.4277/2014), που έχει επακριβώς οριοθετηθεί με  το ν.4559/2018 και περιλαμβάνει τα τελευταία 1037 μέτρα του ρέματος πριν την εκβολή του στη θάλασσα ( από την πεζογέφυρα Σκλαβενίτη)  μέχρι και μεγάλο θαλάσσιο τμήμα στην μπούκα της εκβολής.

Με κείμενο που διένειμε σήμερα η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας ενημέρωσε τους πολίτες, για άλλη μια φορά πως οι παρεμβάσεις που έγιναν στο ραφηνιώτικο ποτάμι  είναι ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΕΣ και αποτελούν ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ με βάση την αυστηρή νομοθεσία που διέπει τους υγροτόπους.

Η «Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος» κατήγγειλε το γεγονός στην αστυνομία από την πρώτη στιγμή και κατέθεσε μήνυση, η αστυνομία όμως δεν προχώρησε στη διαδικασία της αυτόφωρης δίωξης των υπευθύνων όπως θα όφειλε!!!

Ο καθαρισμός των ρεμάτων, εφόσον είναι αναγκαίος, χρειάζεται ειδική αντιμετώπιση γιατί τα ρέματα είναι οικοσυστήματα. Δε νοείται καθαρισμός που τα μετατρέπει αρχικά σε εργοτάξια και στη συνέχεια σε κρανίου τόπο. Χρειάζεται να γίνεται με αυστηρές προδιαγραφές ώστε να μην υποβιβάζει την οικολογική κατάσταση των ρεμάτων (χειρονακτικά, επιλεκτική αραίωση βλάστησης, κατάλληλη εποχή κλπ), προδιαγραφές που η πολιτεία δεν έχει θεσπίσει παρά τις δεσμεύσεις όλων των κρατών-μελών προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ενημερώνουμε και ζητάμε την ενεργή συμμετοχή των συμπολιτών μας στον αγώνα για:

-ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ «ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ» ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΡΕΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ

-ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΕΓΚΙΒΩΤΙΣΜΟΥ 17 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΩΝ ΤΟΥ ΡΕΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗΣ ΤΣΙΜΕΝΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΥΓΡΟΤΟΠΟΥ ΤΗΣ ΕΚΒΟΛΗΣ

ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΊΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ, ΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΙΓΟΥΣ ΠΝΕΥΜΟΝΕΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΠΟΥ ΑΠΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΦΩΤΙΕΣ

Ολόκληρη η σχετική ανακοίνωση  εδώ: https://megalo-rema.blogspot.com/2021/10/100.html

Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας