Στη συνέχεια, στην αλάνα δίπλα από το νεκροταφείο της Ραφήνας, απελευθερώθηκαν τέσσερις υπέροχες γερακίνες. Τα εντυπωσιακά αυτά πουλιά, μόλις αφέθηκαν ελεύθερα, πέταξαν  χωρίς κανένα δισταγμό προς το δάσος του Οχυρού

Σε ανακοίνωσή της, η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας που στήριξε τη σημερινή δράση, καταλήγει:  «Ελπίζουμε τέτοιοι μικροί αλλά σημαντικότατοι υγρότοποι να διατηρηθούν και να μη θαφτούν κάτω από τσιμέντα, ώστε αυτά τα πανέμορφα πλάσματα να μπορέσουν να διατηρήσουν τους βιοτόπους τους και να ομορφαίνουν τους τόπους μας!»

ΥΓ. Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε ο τρόπος παρουσίασης του θέματος από τοπικό μέσο δήθεν «ενημέρωσης», το οποίο ακολούθησε την πεπατημένη και γλοιώδη οδό της προβολής κάποιων «επώνυμων» προσώπων από το Δήμο Ραφήνας, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η δράση γίνεται και με τη δική τους στήριξη. Μιλάμε για πρόσωπα που βρέθηκαν στο χώρο της εκδήλωσης κατά τον ίδιο τρόπο που βρέθηκαν δεκάδες άλλοι συμπολίτες, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της ΑΝΙΜΑ και της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Και σαν να μην έφτανε αυτό, από το Μέσο «ενημέρωσης» απουσίασε κάθε αναφορά στην Κίνηση για το Μεγάλο Ρέμα. Ας συμπληρώσουμε, δε, πως δεν πήρε καν είδηση τη δεύτερη φάση της δράσης, την απελευθέρωση των γερακίνων, που έγινε λίγο παραπέρα.

Με μία λέξη: Ντροπή. (Αλλά ποιος την έχασε...)