Μεταφέρουμε το δημοσίευμα του ΑΠΕ-ΜΠΕ για την αντιπυρική περίοδο 2023 με κάθε επιφύλαξη, αφού και η περσινή αναφορά την αντιπυρική περίοδο του 2022, πάνω κάτω τα ίδια έλεγε. Αποτέλεσμα πέρυσι, ήταν να καεί το ανατολικό Πεντελικό ακόμα μία φορά, να υποστούν ζημιές σπίτια και άλλα κτίσματα και φυσικά να μην υπάρχει καμία πρόληψη, αλλά και στο τέλος, καμία ευθύνη. Και η αντιπυρική περίοδος έχει το νόημα της ευθύνης της επιφυλακής και της πρόληψης αλλά τελικά καταλήγει σε "μάθημα που πήραμε και δεν θα επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος" και λοιπές δικαιολογίες ανευθυνοϋπευθύνων.. Οι λέονταρισμοί της έναρξης της περιόδου, από δήμους, περιφέρειες, υπουργείο, υπηρεσίες και πυροσβεστική, καταλήγουν σε μυκτηρισμούς και ατελείωτη, ντροπιαστική κλάψα

Για άλλη μια φορά διαβάζουμε πόσο έτοιμοι  είμαστε, πόσο καλά οργανωμένες  είναι οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες, πόσα χρήματα θα διατεθούν (εννοείται το μεγαλύτερο μερίδιο θα είναι για την αεροπυρόσβεση) και πόσο καλά σχεδιασμένα είναι όλα, ώστε για άλλη μια φορά (!!!)  να έχουμε μια επιτυχημένη αντιπυρική περίοδο!

Ως επιτυχημένη αντιπυρική περίοδο θεωρείται εκείνη που στο τέλος της, θα έχει μηδενικές απώλειες τόσο σε δασικές εκτάσεις όσο και σε περιουσίες. Έστω και μία από τις προαναφερόμενες συνθήκες να μην ισχύσει τότε μιλάμε για αποτυχία. Αλλά η ανακοίνωση της ετοιμότητας  των αρχών της αντιπυρικής περιόδου καταντάει χρήσιμη μόνο για την αντπαράθεση της με τα αποτελέσματα, στο τέλος της περιόδου. Και μάλιστα μίας περιόδου που είναι και εκλογική και η σατιστική λέει πως οι εκλογικές περίοδοι είναι φορτωμένες με βαριά περιστατικά δασικών πυρκαγιών

Στην τελική ευθεία ο σχεδιασμός για την αντιπυρική περίοδο

17/4/2023

Στην τελική ευθεία έχει μπει ο σχεδιασμός της φετινής αντιπυρικής περιόδου που επισήμως ξεκινάει την 1η Μαΐου. Φέτος, τα πρώτα μισθωμένα πτητικά μέσα θα είναι στη διάθεση της Ελλάδας, σχεδόν έναν μήνα νωρίτερα από πέρυσι, καθώς αναμένεται να διατεθούν στις αρχές Μαΐου, με την έναρξη δηλαδή της αντιπυρικής περιόδου. Ο αριθμός των εναέριων μέσων (εθνικός στόλος και μισθωμένα πτητικά μέσα) θα κυμανθεί στα ίδια περίπου επίπεδα με την περσινή περίοδο, όπου στο έργο της αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών από αέρος είχαν συμβάλλει συνολικά 86 εναέρια μέσα. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο σχετικός διεθνής ανοιχτός διαγωνισμός μέσω της υπηρεσίας NSPA (NATO Support and Procurement Agency) για τη μίσθωση επιπλέον μέσων βρίσκεται στο στάδιο της ολοκλήρωσης. Σημειώνεται ότι πέρσι επιλύθηκε το ζήτημα οφειλής της Ελλάδας προς την υπηρεσία NSPA, συνολικού ύψους 8.457.481,64 ευρώ, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για τη μίσθωση αεροσκαφών.

Ο στρατηγικός σχεδιασμός του υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας βασίζεται και φέτος στο δόγμα πρόληψη και επιχειρησιακή ετοιμότητα έχοντας ως γνώμονα την εμπειρία και τα διδάγματα της περσινής περιόδου ώστε τα μέτρα και οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν πέρσι να βελτιωθούν περαιτέρω. Το υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας έχει ξεκινήσει από το τέλος Ιανουαρίου, νωρίτερα από ποτέ, τις πρώτες συσκέψεις για την προετοιμασία της αντιπυρικής περιόδου, ενώ οδηγοί του σχεδιασμού θα είναι το νέο δόγμα που έχει τεθεί και βασίζεται στο τρίπτυχο «Πρόληψη, Προετοιμασία, Ετοιμότητα» σε συνδυασμό με την άμεση απόκριση στα έκτακτα συμβάντα αλλά και η περαιτέρω ενίσχυση συνεργασίας και συντονισμού όλων των φορέων: Πυροσβεστικού Σώματος, Ενόπλων Δυνάμεων, Ελληνικής Αστυνομίας, Λιμενικού Σώματος, ΕΚΑΒ, Δασικών Υπηρεσιών, Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Εθελοντών. Μία συνεργασία-κλειδί, όπως τονίζουν κύκλοι του υπουργείου, για την ταχεία και αποτελεσματική διαχείριση κάθε πρόκλησης.

Η συνολική δύναμη δασοπυρόσβεσης στην Ελλάδα αποτελείται, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, από 14.168 πυροσβέστες και πυροσβέστριες (ανάμεσά τους και οι 500 δασοκομάντος - ΕΜΟΔΕ, αλλά και 2.399 πυροσβέστες πενταετούς υποχρέωσης, καθώς και 292 αξιωματικοί ειδικών καθηκόντων από τους οποίους οι 125 αποφοίτησαν από τη Σχολή Αξιωματικών της Πυροσβεστικής Ακαδημίας στις 24 Μαρτίου 2023 και είναι πτυχιούχοι οικονομολόγοι, πολιτικοί μηχανικοί, μετεωρολόγοι, νομικοί, ηλεκτρολόγοι μηχανικοί, μηχανολόγοι μηχανικοί, καθώς και πτυχιούχοι κλάδων πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών). Σημειώνεται πάντως ότι φέτος οι μόνιμοι πυροσβέστες είναι λιγότεροι σε σχέση με πέρυσι (14.168 έναντι 14.616 το 2022). Αυτό σύμφωνα με το αρχηγείο της Πυροσβεστικής οφείλεται σε συνταξιοδοτήσεις. Ωστόσο, οι εποχικοί πυροσβέστες που θα συμβάλλουν και φέτος θα είναι 2.500 άτομα. Ειδικότερα, στις 31 Οκτωβρίου του 2022 έληξε η σύμβαση 2428 εποχικών πυροσβεστών. Αυτοί πρόκειται να επαναπροσληφθούν και τα κενά που θα προκύψουν θα συμπληρωθούν με νέα προκήρυξη θέσεων. 

Επίσης, σημαντικό ρόλο στην μάχη για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών θα έχουν και οι εθελοντές πυροσβέστες, καθώς για πρώτη φορά φέτος θα υπάρχουν περισσότεροι από 4.000 εθελοντές εκ των οποίων οι 900 πιστοποιήθηκαν και εντάχθηκαν στις υπηρεσίες του Πυροσβεστικού Σώματος το 2023. Παράλληλα, ενισχυμένη και αναβαθμισμένη θα είναι η συνεργασία και με τις εθελοντικές ομάδες καθώς όσες έχουν ολοκληρώσει επιτυχώς την εκπαίδευσή τους στην Ακαδημία Πολιτικής Προστασίας (η οποία λειτουργεί από τα μέσα Νοεμβρίου 2022 στα Βίλια) αναμένεται να ενταχθούν στο επιχειρησιακό πλάνο του Πυροσβεστικού Σώματος.

Επιπλέον, η Ελλάδα για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά θα φιλοξενήσει πυροσβέστες από 5 ευρωπαϊκές χώρες στο πλαίσιο του προγράμματος προεγκατάστασης του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας. Οι μονάδες θα προεγκατασταθούν σε Αθήνα, Λάρισα και Τρίπολη και στόχος είναι τόσο η συνδρομή όσο και η ανταλλαγή τεχνογνωσίας στην καταπολέμηση των δασικών πυρκαγιών. Το πιλοτικό πρόγραμμα Προ-εγκατάστασης Πυροσβεστών («pre-positioning pilot project») κρίθηκε επιτυχημένο, σύμφωνα με κύκλους του υπουργείου, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενώ φέτος στο πλαίσιο της επέκτασης του προγράμματος, Ευρωπαίοι πυροσβέστες θα εγκατασταθούν και στη Γαλλία και την Πορτογαλία.

Παράλληλα, σημειώνεται ότι η Ελλάδα από πέρσι αποτελεί κόμβο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας και του rescEU στην Ανατολική Μεσόγειο.

Καίριας σημασίας επίσης θα είναι και η έγκαιρη ολοκλήρωση των καθαρισμών των οικοπέδων κι άλλων χώρων έως την 30η Απριλίου. Μάλιστα αναμένεται διάταξη που θα παρέχει τα νομοθετικά εργαλεία στους δήμους προκειμένου να διασφαλίζεται ο καθαρισμός οικοπέδων καθ' όλη τη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου, ώστε να αποτραπεί ο κίνδυνος πρόκλησης ή επέκτασης πυρκαγιάς. Η διάταξη αυτή έχει επικαιροποιηθεί προκειμένου να διευρυνθεί το πεδίο εφαρμογής της και να ενισχυθούν οι αρμοδιότητες των δήμων, ιδίως σε επείγουσες περιπτώσεις ιδιαίτερα υψηλού και άμεσου κινδύνου πυρκαγιάς.

Παράλληλα, και φέτος θα εκπονηθεί το πρόγραμμα ANTINERO, που θα περιλαμβάνει προληπτικούς καθαρισμούς δασών καθώς και συντήρηση και διάνοιξη δασικών δρόμων και αντιπυρικών ζωνών. Ταυτόχρονα, στο επίκεντρο, όπως και πέρσι, έχουν τεθεί οι καθαρισμοί αρχαιολογικών χώρων, με τη λίστα να διευρύνεται κι άλλο, σε συνεργασία και συνεννόηση με το υπουργείο Πολιτισμού. Σημειώνεται, ότι οι περιοχές αυξημένου κινδύνου έχουν επισημανθεί ήδη από την Πολιτική Προστασία, σε συνέχεια αυτοψιών από μικτά κλιμάκια, και έχουν ενημερωθεί σχετικά οι περιφέρειες και οι δήμοι όπου υπάγονται αυτές οι περιοχές. Στις αρχές Απριλίου πραγματοποιήθηκε, μάλιστα, ευρεία σύσκεψη στο υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας για τη θωράκιση αρχαιολογικών χώρων και αποφασίστηκε να επιταχυνθούν οι ενέργειες και οι δράσεις τους για θέματα πυροπροστασίας. Ακόμη, σύμφωνα με πηγές της Πολιτικής Προστασίας, έχει δοθεί η χρηματοδότηση μέσω του υπουργείου Εσωτερικών στην τοπική αυτοδιοίκηση για την κάλυψη δράσεων πυροπροστασίας, πολύ νωρίτερα φέτος, και το ποσό είναι σημαντικά αυξημένο σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές.

Επιπλέον, στα σχέδια του υπουργείου είναι οι αυξημένες περιπολίες της Πυροσβεστικής, της ΕΛΑΣ και του ΓΕΕΘΑ κατά τις ημέρες με υψηλό δείκτη επικινδυνότητας (4 ή 5) ενώ το Πυροσβεστικό Σώμα βρίσκεται ήδη σε ετοιμότητα για την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου μέσω συνεχών εκπαιδεύσεων και ασκήσεων που πραγματοποιεί.

   Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ Ιωάννα Καρδάρα

Ήταν τέτοιες μέρες, πριν από 195 χρόνια, όταν ο Γκόγια πέθανε στην εξορία. Στη Γαλλία όπου είχε καταφύγει κυνηγημένος από την Ιερά Εξέταση. Από τους Φαρισαίους του καιρού του. 

Στο νεκροκρέβατο του, ο Γκόγια πρόφερε ακατανόητα λόγια. Αναφέρθηκε στο σπίτι που αγαπούσε, έξω από τη Μαδρίτη, δίπλα στον ποταμό Μανθανάρες. Στους τοίχους του σπιτιού του είχε ζωγραφίσει το πιο αντιπροσωπευτικό του έργο. Το σπίτι αυτό πουλήθηκε πολλές φορές μετά τον θάνατο του. Στο τέλος, το έργο του εκείνο, το πιο αντιπροσωπευτικό, αποτελούμενο από 14 ζωγραφιές που βρίσκονταν στους τοίχους του σπιτιού,  πέρασε στον καμβά. Ήταν άγριες προφητείες του επόμενου αιώνα που η οδύνη σκοτώνει το χρώμα και ο τρόμος εμφανίζεται σε όλο του το μεγαλείο, όπως γράφει ο Eduardo Galeano και κανείς δεν έδειχνε διάθεση να τις αγοράσει. Ούτε  η Διεθνής Έκθεση του Παρισιού θέλησε να αγοράσει αυτά τα έργα ούτε και το μουσείο Prado, στο οποίο όμως κατέληξαν το 1882 ως δωρεά. Εκεί βρίσκονται μέχρι σήμερα.

Ο Γκόγια έλεγε για τους πίνακες αυτούς "Τους ζωγραφίζω για μένα"

Ο Γκόγια δεν ήξερε πως τους ζωγράφιζε για εμάς

Fr. Goya Ο Κρόνος καταβροχθίζει τον γιο του

Παραπομπή: Eduardo Galeano "Οι μέρες αφηγούνται" (ΠΑΠΥΡΟΣ 2012)

Τον Ιούλιο του 2019, το ιστιοφόρο Alex* περισυνέλλεξε ναυαγούς πρόσφυγες** και μετανάστες, από τα νερά της Μεσογείου. Μαζί με τους ανθρώπους περισυνέλλεξε και σωσίβια. Σωσίβια που φορούσαν οι ναυαγοί αλλά και σωσίβια κενά, που λίγο προτού περισυλλεχθούν, τα φορούσαν άτυχοι και πλέον αγνοούμενοι άνθρωποι.

 Τα Χριστούγεννα της ίδιας χρονιάς, ο πάπας Φραγκίσκος (Jorge Mario Bergoglio) πήρε έναν ξύλινο σταυρό, το πιο ιερό σύμβολο του Χριστιανισμού, εκεί όπου σταυρώθηκε ο Ιησούς και πάνω του έπλεξε το σωσίβιο ενός «λαθρομετανάστη μουσουλμάνου», δηλαδή ενός φτωχού πρόσφυγα που έχασε την ζωή του στην Μεσόγειο, στην προσπάθεια του να επιβιώσει μακριά από αυτούς που του έκλεψαν τη γη και τη ζωή του. Κρέμασε αυτή τη «σύνθεση» στο Βατικανό δηλώνοντας:

«Για να μας θυμίζει ότι πρέπει να κρατάμε τα μάτια μας ανοιχτά, τις καρδιές μας ανοιχτές. Για να θυμούνται όλοι την υποχρέωση να σώζουν κάθε ανθρώπινη ζωή. Με το να μπλοκάρουμε τις βάρκες δεν λύνεται το πρόβλημα. Πρέπει να βάλουμε στην άκρη τα οικονομικά συμφέροντα για να υπερασπιστούμε την ζωή και αξιοπρέπεια του κάθε ανθρώπου»***

Ο ιερωμένος δεν έκανε κάτι διαφορετικό από το να μετατρέψει σε εικόνα για τα μάτια των πιστών χριστιανών, τη διδασκαλία του ίδιου του Χριστού. «Αγαπάτε αλλήλους» είναι το κεντρικό μήνυμα της διδασκαλίας του Χριστού και δυστυχώς, αν και πέρασαν 21 αιώνες, οι χριστιανοί ακόμα δεν μπορούν να το καταλάβουν.  Δεν συνειδητοποιούν ούτε και τις αναφορές του Ιησού στους μακαρισμούς.

Θρηνούν οι χριστιανοί απόψε κάτω από τον Σταυρό ή πάνω από τον Επιτάφιο στις εκκλησίες, αλλά ο Επιτάφιος Θρήνος δίχως αυτό το «Αγαπάτε αλλήλους» μοιάζει τόσο ψεύτικος, τόσο απωθητικός. Και είμαστε εμείς, οι άνθρωποι που ορφανέψαμε τον Θρήνο από το κεντρικό του μήνυμα.

Στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο συναντάμε μία φράση που καταδικάζει σαφώς την υποκρισία των «πιστών»: «Αλίμονο σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, γιατί τριγυρνάτε στη στεριά και στη θάλασσα για να κερδίσετε έναν προσήλυτο· κι όταν τον κερδίσετε, τον κάνετε ν’ αξίζει για την κόλαση»

Στο ορθρινό της Μεγάλης Τρίτης όπου περιγράφεται η απόπειρα των Φαρισαίων να παγιδέψουν τον Ιησού με νοητικά άλματα ως προς τη σχέση της εξουσίας με τη θρησκεία, ο Χριστός δείχνει να απορρίπτει  αυτή την σχέση ως ανίερη: «Πες μας, λοιπόν, τι νομίζεις; Επιτρέπεται να δώσει κανείς φόρο στον Καίσαρα ή όχι;» ρωτούν οι Φαρισαίοι. Η απάντηση του Ιησού ήταν  «Τι με πειράζετε, υποκριτές; Δείξτε μου το νόμισμα του φόρου». Εκείνοι του έφεραν ένα δηνάριο. Τότε τους ρώτησε «Ποιανού είναι η εικόνα αυτή και η επιγραφή;» Απάντησαν «Του Καίσαρα». Και τους εξηγεί  «Αποδώστε λοιπόν τα πράγματα του Καίσαρα στον Καίσαρα, και τα πράγματα του Θεού στο Θεό».

Και αν ο Χριστός αποφάσιζε να «ξεχωρίσει την ήρα από το στάρι» στον πλανήτη; Πιστεύει κανείς πως θα εκτιμούσε τους λιβανωτούς και την πλαστή ευσέβεια αυτών που στέκονται συγκινημένοι μπροστά στον Επιτάφιο ή στην ανάγνωση των Ευαγγελικών περικοπών της Μ. Πέμπτης και μετά μιλάνε για «λαθρομετανάστες», «παράνομους» και «κατακάθια» αναφερόμενοι στους φτωχούς που αναζητούν μάταια μία κάποια ελπίδα στη γη των «πολιτισμένων»;

Ο Χριστός ως κυρίαρχη μορφή του χριστιανισμού θα τους αγαπάει όλους αλλά με τους σύγχρονους «Γραμματείς και Φαρισαίους» πρέπει να νιώθει κάπως αμήχανα.

Αγαπάτε αλλήλους λοιπόν και ας θυμόμαστε πάντα πως οι εξουσίες δεν είχαν ποτέ σχέση με αυτό που θα ήθελε ο Θεός κάθε θρησκείας να αποδίδουμε ως πιστοί.

Παραπομπές:

*Πρόκειται για το ιστιοφόρο που χωρίς να είναι διασωστικό ή να ανήκει σε κάποιον κρατικό φορέα, έσπασε την απαγόρευση που είχε επιβάλλει η Ιταλία του Σαλβίνι

**Πρόσφυγας ή μετανάστης είναι ένα και το αυτό σε έναν κόσμο που αναγκάζει τους ανθρώπους να εγκαταλείπουν τη γη τους για να γλιτώσουν από τα δεινά του πολέμου και της φτώχειας. Δεινά που πάντα έχουν την ίδια μήτρα και στόχους όλους τους φτωχούς του κόσμου

***Από τη σελίδα του διασώστη και μέλος του πληρώματος του Alex, Ιάσονα Αποστολόπουλου

Διαβάστε στην πασχαλινή έκδοση της RAF-WEST -που κυκλοφορεί εκτάκτως Μεγάλη Παρασκευή:

•  Ραφήνα, υποδεχόμαστε τον σερίφη με το Άγιο Φως με τιμές αρχηγού γαλαξία. Στα χέρια του σερίφη. θαύματα συμβαίνουν
• Πασχαλινά έθιμα, Ήταν μια φορά. ένα γατόσπιτο
• Πολιτισμός: Οι θίασοι στήνονται και "ζεσταίνονται" ενόψει της θεατρικής περιόδου

Οι σημαντικές εξελίξεις σε μεγάλα γεγονότα, στη χώρα και τον τόπο, οδήγησαν στην έκδοση εκτάκτου παραρτήματος της Ραφ Ουέστ Τζέρναλ (RAF WEST Journal) 

• Στη Ραφ Τάουν εντοπίζονται ρόμπες να περπατούν σε δημόσια θέα. Αντιδήμαρχος αποκαλύπτει και ανακαλύπτει την πυρίτιδα - Διάβημα από την κινεζική πρεσβεία - Κρίνει η ανακάλυψη τις εκλογές; Περισσότερα στην έκτακτη Ραφ Ουέστ Τζέρναλ
• Περιθωριακοί οικολόγοι vs σερίφη. Ποια ήταν η έκβαση της μάχης; Διαβάστε σήμερα στη Ραφ Ουέστ Τζέρναλ που κυκλοφορεί
• Τελικός του κυπέλλου Ελλάδας στη Ραφ Τάουν; Ποια η θέση του σερίφη; Μεγάλο ρεπορτάζ επί του πιεστηρίου

Στην Εφημερίδα των Συντακτών της 9ης Απριλίου 2022 διαβάσαμε ένα άρθρο με τον τίτλο «Πάγος» από την Κομισιόν στα «σπιτάκια ανακύκλωσης». Το άρθρο αναφερόταν στην ενόχληση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα «σπιτάκια» της Ανταποδοτική Ανακύκλωση ΑΕ και το κόστος τους, το οποίο ανέρχεται σε 372.000 ευρώ ανά σπιτάκι. Στην Αττική, η προμήθεια τέτοιων «σπιτιών ανακύκλωσης» γίνεται μέσω του -ελεγχόμενου από τον περιφερειάρχη Αττικής, Γ. Πατούλη- φορέα διαχείρισης απορριμμάτων της πολυπληθέστερης περιφέρειας της χώρας (ΕΔΣΝΑ: Ειδικός Διαβαθμιδικός Σύνδεσμος Νομού Αττικής) και διανέμονται στους δήμους. Η Κομισιόν άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο ανάμιξης της OLAF (Office européen de lutte antifraud δηλαδή της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας καταπολέμησης της Απάτης). Θυμηθήκαμε και κάτι έρευνες για διπλές αποφάσεις και προνομιακές σχέσεις της ΑΑ, αλλά αυτά ακόμα διερευνώνται

Αν θα έχει μπλεξίματα ο κολλητός του Μίχου, ο Πατούλης, ποσώς μας ενδιαφέρει. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι το ενδεχόμενο επιστροφής ή απόδοσης των χρημάτων για τους οικίσκους, των ευρωπαϊκών πόρων, από το ελληνικό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων

«Πάγος» από την Κομισιόν στα «σπιτάκια ανακύκλωσης»

του Στέργιου Ζιαμπάκα

Με επιστολή της στον Αδ. Γεωργιάδη η επίτροπος Ελίζα Φερέιρα ζητεί διευκρινίσεις για τις επενδύσεις που αφορούν τα της αγοράς εξοπλισμού και παγώνει ως τότε την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση ● Στην Αττική ο σχετικός διαγωνισμός προέβλεπε την προμήθεια έως 180 τέτοιων «σπιτιών» αντί του ποσού των 66,6 εκατ. ευρώ ● Από τις Βρυξέλλες αφήνονται υπόνοιες για το ενδεχόμενο μελλοντικής εμπλοκής της OLAF.

Στον «πάγο» με τον πλέον επίσημο τρόπο βάζει η Κομισιόν ευρωπαϊκούς πόρους για την αγορά εξοπλισμού ανακύκλωσης που προωθείται στην ελληνική Αυτοδιοίκηση. Με μια επιστολή από την οποία αναδύεται δυσαρέσκεια έως και εκνευρισμός από την Ευρωπαϊκή Ενωση προς τις ελληνικές αρχές, η επίτροπος για τη Συνοχή και τις Μεταρρυθμίσεις, Ελίζα Φερέιρα, ενημερώνει τον Ελληνα υπουργό Ανάπτυξης, Αδ. Γεωργιάδη, ότι η Κομισιόν απαιτεί διευκρινίσεις γύρω από τις επενδύσεις που αφορούν τα «σπίτια ανακύκλωσης» («recycling houses») και, μέχρι αυτές να παρασχεθούν, η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση αποσύρεται.

Η επιστολή της κ. Φερέιρα υπεγράφη ηλεκτρονικά στις 8 Μαρτίου 2023 και αποτελεί απάντηση σε προηγούμενη επιστολή, υπογεγραμμένη από τον κ. Γεωργιάδη, στις 10 Φεβρουαρίου 2023. Οπως προκύπτει από την αλληλογραφία, ο Ελληνας υπουργός περιέγραφε στις ευρωπαϊκές αρχές λεπτομέρειες σχετικά με τα «σπιτάκια ανακύκλωσης», που τα προμηθεύονται οι ελληνικοί ΟΤΑ με ευρωπαϊκούς πόρους, μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Υποδομές, Μεταφορές, Περιβάλλον & Αειφόρος Ανάπτυξη» (ΥΜΕΠΕΡΑΑ) 2014-2020.

Είχε υπάρξει προηγούμενη αλληλογραφία για τον συγκεκριμένο εξοπλισμό ανακύκλωσης μεταξύ ευρωπαϊκών και ελληνικών υπηρεσιών, τον Οκτώβριο του 2022 και τον Ιανουάριο του 2023, μέχρι που ο κ. Γεωργιάδης απευθύνθηκε στην ίδια την επίτροπο, περιγράφουν πηγές της Κομισιόν, κατόπιν ερωτημάτων της «Εφ.Συν.».

Στην τελική απάντησή της προς τον υπουργό Ανάπτυξης, η κ. Φερέιρα ήταν ξεκάθαρη: Μέχρι οι ελληνικές αρχές να αξιολογήσουν την αποτελεσματικότητα και την αναλογία κόστους/απόδοσης των «σπιτιών ανακύκλωσης» και επομένως να διευθετηθεί οριστικά το ζήτημα, «…το καλύτερο βήμα είναι να αποσύρουμε τις σχετικές δαπάνες από τις αποζημιώσεις και να μην τις συμπεριλάβουμε σε επόμενες αξιώσεις πληρωμής».

Ο οικίσκος τη νύχτα. 372.000 ευρώ ίσως να είναι και λίγα για τέτοιο ωραίο θέαμα

Προφανείς αιχμές

«Έχω ζητήσει από τις υπηρεσίες μου να ενημερώσουν τους ομολόγους μου στην ελληνική διοίκηση για περαιτέρω ενέργειες που είναι απαραίτητες για τη διευθέτηση αυτού του ζητήματος, με σκοπό να διασφαλιστεί ότι η χρηματοδότηση της Ε.Ε. εφαρμόζεται ανά πάσα στιγμή με στρατηγικό, αποτελεσματικό και οικονομικά αποδοτικό τρόπο», καταλήγει -με προφανείς αιχμές προς την ελληνική κυβέρνηση- η επιστολή της Ευρωπαίας επιτρόπου.

Η αναφορά στα «σπίτια ανακύκλωσης» παραπέμπει ευθέως στην «Ανταποδοτική Ανακύκλωση Α.Ε.» -πρόκειται για το σύστημα εναλλακτικής διαχείρισης ανακυκλώσιμων απορριμμάτων στα «σπιτάκια», του οποίου οι καταναλωτές μπορούν να αφήνουν συσκευασίες μιας χρήσης (π.χ. πλαστικά μπουκάλια, αλουμινένια κουτάκια), εισπράττοντας αντίτιμο μέσω κουπονιών αξίας 0,03 ευρώ ανά συσκευασία.

Στην Αττική, η προμήθεια τέτοιων σπιτιών ανακύκλωσης γίνεται μέσω του -ελεγχόμενου από τον περιφερειάρχη Αττικής, Γ. Πατούλη- φορέα διαχείρισης απορριμμάτων της πολυπληθέστερης περιφέρειας της χώρας (ΕΔΣΝΑ: Ειδικός Διαβαθμιδικός Σύνδεσμος Νομού Αττικής) και διανέμονται στους δήμους.

Ο διαγωνισμός-μαμούθ που είχε υλοποιήσει ο ΕΔΣΝΑ το 2020 προέβλεπε –μεταξύ άλλων εξοπλισμών ανακύκλωσης- την προμήθεια έως 180 (90+90) τέτοιων σπιτιών, με τελικό κόστος (συμπεριλαμβανομένου δικαιώματος προαίρεσης και ΦΠΑ) τα 66.625.000 ευρώ, που μεταφράζεται σε κόστος 372.000 ευρώ/σπιτάκι.

Ανάδοχος και μοναδικός μειοδότης με έγκυρη προσφορά ήταν η «ΤΕΧΑΝ ΑΒΕΕ» που κατασκευάζει αυτά τα σπιτάκια. Οι συνολικές προμήθειες εξοπλισμού του διαγωνισμού του ΕΔΣΝΑ (συνολικού κόστους 219 εκατ. ευρώ, συμπεριλαμβανομένου δικαιώματος προαίρεσης και ΦΠΑ) εντάχθηκαν στο ΥΜΕΠΕΡΑΑ, εφόσον είχαν προκύψει μειοδότες.

Εθνικοί πόροι

Πηγές του ΕΔΣΝΑ, επικαλούμενες στοιχεία από το λογιστήριο του Συνδέσμου μέχρι τα μέσα Μαρτίου, ανέφεραν στην «Εφ.Συν.» ότι έχουν παραληφθεί 44 σπιτάκια και έχουν πληρωθεί τα 41 –ποσότητα που ισοδυναμεί με κόστος κατά τι μεγαλύτερο των 15 εκατ. ευρώ.

Πηγές από τον κλάδο της διαχείρισης απορριμμάτων, που έχουν μάλιστα γνώση της επιστολής της κ. Φερέιρα, επισημαίνουν το ενδεχόμενο, μετά την αντίδραση της Κομισιόν, να αντικατασταθούν οι ευρωπαϊκοί πόροι με εθνικούς πόρους, σημειώνοντας ότι οι συμβάσεις που έχει υπογράψει το ελληνικό Δημόσιο για την προμήθεια των σπιτιών είναι νόμιμες και δεν μπορούν να αθετηθούν.

Τι θα συμβεί σε μια τέτοια περίπτωση; Θα αντικατασταθούν οι πόροι του ΥΜΕΠΕΡΑΑ από πόρους του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ); Θα αναγκαστούν οι ΟΤΑ ή Σύνδεσμοι των ΟΤΑ (όπως ο ΕΔΣΝΑ) να καλύψουν τις προμήθειες από τους δικούς τους πόρους, επιβαρύνοντας –κατ’ επέκταση– τους προϋπολογισμούς των δημοτών; Ανάλογες –και πολλές άλλες διευκρινιστικές– ερωτήσεις απηύθυνε η «Εφ.Συν.» στο υπουργείο Ανάπτυξης, χωρίς να λάβει απαντήσεις.

Το σχόλιο κύκλων του υπουργείου σε 9 πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα της «Εφ.Συν.» για την επιστολή της κ. Φερέιρα ήταν το εξής και μόνο:

«Η αλληλογραφία μεταξύ του υπουργού κ. Γεωργιάδη και της επιτρόπου αποτελεί συνέχεια αλληλογραφίας που απεστάλη από υπηρεσιακά στελέχη της Ε.Ε. και αφορά το ΣΔΙΤ Πελοποννήσου. Σε καμία περίπτωση δεν έχει τεθεί θέμα απόσυρσης της χρηματοδότησης από την πλευρά της Ε.Ε., καθώς ήδη εκ των 464,2 εκατ. ευρώ που έχουν διατεθεί για δράσεις απορριμμάτων, ποσό 203 εκατ. ευρώ έχει ήδη επιστραφεί από την Ε.Ε. προς την Ελλάδα. Επιπλέον, σημειώνεται ότι ο αναφερόμενος τρόπος ανακύκλωσης είναι σύμφωνος με τον Περιφερειακό Σχεδιασμό Διαχείρισης Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ) και αναφέρεται ρητά σε αυτόν, ενώ η ελληνική πλευρά έχει ήδη προβεί στην πρόσληψη συμβούλου που θα εκτιμήσει τη σχέση κόστους-οφέλους της διαδικασίας ανακύκλωσης μέσα από τα “σπιτάκια”».

Η  ανακύκλωση τους κάνει όλους χαρούμενους

Υπόνοιες από τις Βρυξέλλες

Σημειώνεται ότι η κ. Φερέιρα στην επιστολή αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στα «σπιτάκια ανακύκλωσης» και όχι σε κάποιον ευρύτερο σχεδιασμό διαχείρισης αποβλήτων. Μάλιστα, πηγές της Κομισιόν που απάντησαν σε διευκρινιστικές ερωτήσεις της «Εφ.Συν.» αποσαφήνισαν ότι η αλληλογραφία για τα «σπιτάκια ανακύκλωσης» αφορά περιοχές της Αττικής, της Κρήτης και της Πελοποννήσου.

Οσον αφορά την απόσυρση πόρων που -κατά το υπουργείο- «δεν έχει τεθεί», η επιστολή της κ. Φερέιρα είναι ξεκάθαρη (βλ. έγγραφο). Σημειώνεται ακόμα ότι, τη στιγμή που το υπουργείο Ανάπτυξης περί άλλα τυρβάζει, πηγές των Βρυξελλών σπεύδουν να αφήσουν υπόνοιες ακόμα και για το ενδεχόμενο μελλοντικής εμπλοκής της OLAF, εάν προκύψουν συγκεκριμένες υποψίες απάτης.

Υπενθυμίζεται ότι το όνομα της «Ανταποδοτικής» είχε εμφανιστεί και σε υποκλαπείσες συνομιλίες μεταξύ κυβερνητικών στελεχών, συγκεκριμένα του γενικού γραμματέα Αποβλήτων, Μ. Γραφάκου, και του (πρώην υπουργού Περιβάλλοντος) Κ. Χατζηδάκη.

Θα αναμιχθεί η OLAF; Κανείς δεν ξέρει αλλά το ενδεχόμενο κάλυψης του κόστους από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων μένει ανοιχτό (το απευχόμαστε)

Σε συνομιλία που είχε αποκαλύψει η εφημερίδα «Documento» και φέρεται να είχε γίνει στις 21/11/2020, ο κ. Γραφάκος εμφανίζεται να λέει ότι ασχολείται «δύο μέρες με την έκθεση του ΕΟΑΝ για την Ανταποδοτική» και ο προϊστάμενός του υπουργός τον κόβει, επισημαίνοντας: «Δεν ξέρω αν πρέπει να τα πούμε από εδώ» (βλ. «Εφ.Συν.» 12/12/2022: «Οι υποκλοπές και τα συμφέροντα...»). Περίπου 40 ημέρες μετά, η κυβέρνηση προχώρησε σε ανασχηματισμό και ο κ. Χατζηδάκης μετακινήθηκε στο υπουργείο Εργασίας.

Πηγή

Ενδιαφέρουσες συνδέσεις

Το σκοτάδι πίσω από τη ξεριζωμένη Μανόλια του Πικερμίου

Ποια είναι τελικά η Ανταποδοτική Ανακύκλωση;

Ποιος υπονομεύει τον ΕΟΑΝ;

Όπως μας έχουν δυστυχώς, συνηθίσει, σε μία σχεδόν εικονική διαβούλευση, μόνο και μόνο για να τηρηθούν τα προσχήματα, κατατέθηκε η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για την κατασκευή του παραλιακού πεζόδρομου και τις επεμβάσεις στην ακτογραμμή και στον πυθμένα . 

Διαβάσαμε τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), διαβάσαμε και σχετική ανάρτηση του Εξωραϊστικού Συλλόγου "Μάτι" και αποφασίσαμε -έστω και με μικρή καθυστέρηση- να γράψουμε  τις εντυπώσεις μας, οι οποίες επιβεβαιώνουν τους φόβους μας πως πρόκειται για μία εντατική και εκτατική επέμβαση που απειλεί να αλλοιώσει οριστικά μία από τις ομορφότερες φυσικές  και αντιπροσωπευτικές του Αττικού τοπίου, περιοχές. Φυσικά οι ήπιες εναλλακτικές που στο εξωτερικό προτιμώνται και αποδεδειγμένα λειτουργούν, δεν τέθηκαν καν ως πιθανή επιλογή. Συνηθισμένο φαινόμενο εκεί όπου ο τζίρος έχει προτεραιότητα έναντι της αισθητικής, της λειτουργίας αλλά και της ουσιαστικής προστασίας του τόπου.

Οι προτεινόμενες επεμβάσεις.

Οι επεμβάσεις που προτείνονται είναι η αποθέωση της ανθρώπινης αλαζονείας και της εχθρικής προς τη φυσικά συμβατή διαχείριση. Πρόκειται για επεμβάσεις  που απαιτούν εκτατική και εντατική χρήση σκυροδέματος και ξένων προς τον τόπο υλικών,  επιδιώκοντας την πλήρη και μη αναστρέψιμη, αλλοίωση έως καταστροφή, του υπάρχοντος φυσικού τοπίου και των λειτουργιών του.

1. Προτείνεται η αφαίρεση σε όλο το μήκος του παραλιακού μετώπου και σε πλάτος 3,5 μέτρων του εδαφικού υλικού σε βάθος 50 εκατοστών. Προτείνεται δηλαδή η καταστροφή του φυσικού προστατευτικού μανδύα, την άρση της φυσικής προστασίας, του φυσικού «οπλισμού» των εδαφικών και υπεδαφικών στρώσεων. Το ριζικό πλέγμα που έχει αναπτυχθεί επί σειρά ετών είναι ο φυσικός προστατευτικός μανδύας της ακτογραμμής και ο μόνος που -αποδεδειγμένα στην πάροδο του χρόνου- λειτουργεί. Εδώ σημειώνουμε πως στη ΜΠΕ παραλείπεται η αναφορά του συνόλου των ειδών της χλωρίδα της περιοχής, ειδικά του προστατευτικού Carpobrotus eduliw και γίνεται αναφορά (και αυτή αόριστα) μόnο στο σχίνο (Pistacia lentiscus. Λάθος ή παράλειψη με στόχο;

2. Προτείνεται να αφαιρεθεί από τις 3 παραλίες του Ματιού, παραλία Γαβριήλ , παραλία κάτω από ξενοδοχείο «Μάτι» και την παραλία Αργυράς Ακτής, η άμμος σε βάθος 25εκ. Συνολικά 190 κυβικά, περίπου  20 μεγάλα φορτηγά. Στη θέση της άμμου θα μπει γεωύφασμα και υποδομή από οπλισμένο σκυρόδεμα. Πρόκειται για υποδομή ξύλινου deck. Διαδρόμου δηλαδή από ξύλινες σανίδες οι οποίες σε μερικά χρόνια θα έχουν αλλοιωθεί ή/και  καταστραφεί. Οι δε μεταλλικές δοκίδες πάνω στις οποίες θα διαστρωθούν τα ξύλα πολύ σύντομα θα σκουριάσουν, δεδομένης της έκθεσης στις συνθήκες της θαλάσσιας ακτής. Πρόκειται για επέμβαση η οποία δεν εντάσσει τη διαδρομή στο περιβάλλον παρά μόνο οπτικά και μάλιστα για παρατηρητές που θέλουν να παραβλέψουν πως πρόκειται για διατάραξη της περιβαλλοντικής ισορροπίας με την προσθήκη ξένων προς το περιβάλλον στοιχείων.

Στη συνέχεια της διαδρομής, στο Κόκκινο Λιμανάκι ο πεζόδρομος (η όδευση) βγαίνει και συνεχίζει στο πεζοδρόμιο. Αντίθετα στο Μάτι για κάποιο ακατανόητο λόγο, η διαδρομή πρέπει να είναι ακριβώς δίπλα στην θάλασσα. Ακόμα και αν καταστρέφεται η ακτή.

Η ακόμα χειρότερη εναλλακτική

Η δεύτερη προτεινόμενη «λύση», εναλλακτική πρόταση, είναι η έμπηξη  κατά μήκος της όδευσης, μεταλλικών πασσάλων διαμέτρου  30 εκατοστών σε βάθος δύο μέτρων. Επί των πασσάλων θα κατασκευαστεί  εξέδρα από σκυρόδεμα. Και πάλι οι συνθήκες του θαλασσίου μετώπου θα προσδώσουν ελάχιστο χρόνο ζωής σε υποδομή και επιδομή, αλλά το χειρότερο είναι οι επιπτώσεις από τη φάση κατασκευής.

Οι οπές στην άμμο θα γίνουν με πασσαλομπήχτη, δηλαδή μηχάνημα (ή μηχανήματα) τα που σίγουρα δεν χωράνε στο παραλιακό μέτωπο και η καταστροφή που θα προκαλέσουν με την είσοδο τους θα είναι σοβαρότατη.  

Το τσιμεντένιο μέτωπο

Η σταθεροποίηση των κλίσεων του παραλιακού μετώπου προτείνεται να γίνει με εκτοξευόμενο σκυρόδεμα (shotcrete ή gunite) .Το εκτοξευόμενο σκυρόδεμα χρησιμοποιείται στη διάνοιξη σηράγγων για την σταθεροποίηση της διανοιχθείσας διατομής, η οποία κατόπιν επενδύεται με προκατασκευασμένα στοιχεία (προφίλ) γιατί το gunite είναι αντιαισθητικό και δεν εξασφαλίζει μόνιμη σταθεροποίηση. Αν στις σήραγγες το gunite είναι πρακτικά αόρατο για τους διερχόμενους, σε μία ακτή θα είναι σε θέση βιτρίνας. Θα αποτελεί κυρίαρχο τοπιακό χαρατηριστικό. Ο ψεκασμός ενός παραλιακού μετώπου με gunite θα εξαφανίσει το φυσικό τοπίο, αυτό που χαρακτήριζε μέχρι σήμερα την παραλία, με αμφίβολη αποτελεσματικότητα. Οι κοιλότητες των βράχων θα γεμίσουν με εκτοξευόμενο σκυρόδεμα και το τελικό αποτέλεσμα θα είναι επιεικώς απαράδεκτο. Επιπλέον, μέρος του σκυροδέματος θα καταλήξει στις παραλίες και τη θάλασσα προκαλώντας έντονη ρύπανση του θαλασσίου περιβάλλοντος.

Το πρότυπο για το θαλάσσιο μέτωπο στο Μάτι

Μία ακόμα φρικτή αλλοίωση θα είναι η «λείανση» του μετώπου με κοπή ή αφαίρεση των βραχωδών εξάρσεων. Δηλαδή αφανισμό αυτού που γνωρίσαμε ως κύριο τοπίο των παραλιών της Αττικής. Ακόμα η αφαίρεση βραχώδους υλικού θα αποκαλύψει επιφάνειες τρωτές στη διάβρωση καθιστώντας το όλο εγχείρημα μία αποτυχία, που  η αποκατάσταση της ίσως και να μην είναι πλέον εφικτή.

Για όλες τις παραπάνω εργασίες απαιτείται χώρος κίνησης των μηχανημάτων, ο οποίος δεν υπάρχει. Συνεπώς θα αυξηθούν οι παρεμβάσεις σε μεγαλύτερη έκταση από την έκταση του έργου, προκαλώντας καταστροφές, μη αποκαταστάσιμες οι περισσότερες εξ αυτών

Η φύση προσφέρει λύσεις

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να διαφωνεί στο ότι η ίδια η Φύση λύνει τα προβλήματα. Αρκεί και οι άνθρωποι να συνεργαστούν μαζί της.

Σχετικά κοντά στις παραλίες του Ματιού βρίσκεται η παραλία Μαρίκες. Η παραλία αυτή έχει στην πλάτη της ένα θαυμάσιο αμμοθινικό σύστημα που γέννησαν οι αποθέσεις άμμου από τη θάλασσα. Η προστασία της παραλίας Μαρίκες από τη θαλάσσια διάβρωση (και με τη θάλασσα να προσφέρει άμμο αντί να την παρασέρνει) οφείλεται στον beachrock σχηματισμό, δηλαδή έναν επιμήκη ύφαλο μπροστά στην αμμώδη παραλία. Όσοι δέρνονται από άγνοια έχουν βαφτίσει τον σχηματισμό αυτόν ως «τσιμέντα των Γερμανών» έχοντας φτιάξει στο φαντασιακό τους και μία ιστορία που θέλει τους Γερμανούς στην κατοχή να το έχουν εγκαταστήσει για να αποβιβάζονται στρατιώτες και πολεμικό υλικό στη Ραφήνα. Τόσο βαθιά στο υποσυνείδητο τους έχει εισχωρήσει αυτό το μύθευμα που κάποιοι έχουν και ψευδείς μνήμες των κατοχικών στρατευμάτων να σκυροδετούν την ακτή. Φυσικά τα ιστορικά και επιστημονικά στοιχεία τους διαψεύδουν με κρότο αλλά είπαμε. Πιο εύκολα περνάμε καμήλα από μάτι βελόνας παρά τους πείθουμε πως πρόκειται για παραμύθι που κάποιος, κάποτε και για άγνωστο λόγο, κυκλοφόρησε στο καφενείο. Μάλιστα οι πιο φανατικοί της ανοησίας θέλουν και να απομακρύνουν αυτόν τον προστατευτικό μανδύα ως «αντιτουριστικό» ή «αντικολυμβητικό»

Η μίμηση της Φύσης με την κατασκευή ύφαλων κυματοθραυστών στο Μάτι, όχι μόνο θα προστατεύσει τις παραλίες από τη διάβρωση αλλά θα τους προσφέρει και επιπλέον άμμο ως φερτό υλικό από τα κύματα, το οποίο θα συγκρατείται. Έτσι αμβλύνεται έως εκμηδενισμού το πρόβλημα της παράκτιας διάβρωσης σε συνεργασία με την ίδια τη Φύση. Κάθε επέμβαση εχθρική προς τη φυσική εξέλιξη είναι καταδικασμένη σε αποτυχία και δεν χρειάζεται να λάβουμε τα επίχειρα της αλαζονείας μας για να το καταλάβουμε. Όπως το gunite ή η εκσκαφή και επανεπίχωση με ….άμμο.

Διατομή του εμπλουτισμού με άμμο (ΜΠΕ)

Η εκβολή του ρέματος Παππά (Αργυρά Ακτή) - Η ανθρωπογενής ζημιά

Ο ισχυρισμός πως η μελέτη δεν είναι πλήρης βρίσκει έρεισμα (ενδεικτικό των στόχων της μελέτης) στην περίπτωση της Αργυράς Ακτής. Εκεί οι ζημιές και οι διαβρώσεις δεν έχουν προκληθεί από φυσικά αίτια (πλημυρίδα, κυματισμός κλπ) αλλά είναι ανθρωπογενείς. Τα ανθρωπογενή αίτια που έχουν προκαλέσει τη διάβρωση δεν αναφέρονται καν και φυσικά δεν προτείνεται και η ακύρωση τους (όπως η ταβέρνα στην Αργυρά Ακτή, η απαραίτητη κατεδάφιση της και η ακόλουθη απελευθέρωση του χώρου).  Παρόλα αυτά η μελέτη θέλει να αντιμετωπίσει τις «φυσικές απειλές….»

Η ταβέρνα Αργυρά Ακτή στην εκβολή του ρέματος Παππά

Η παραλία της Αργυράς Ακτής είναι το σημείο εκβολής του ρέματος Παππά. Έχει μεγάλο εύρος παραλίας αλλά καταλαμβάνεται το 70% από κατασκευή με επεκτάσεις και τσιμεντένιες βεράντες. Οι κατασκευές φτάνουν μέχρι την ακτογραμμή σε βαθμό που αν θες να περπατήσεις κατά μήκος της παραλίας πρέπει να το κάνεις μέσα από τη θάλασσα. Κανονικά και λογικά θα πρέπει να κατεδαφιστεί η κατασκευή η οποία είναι παράνομη και βρίσκεται μέσα στη ζώνη Θ1 της ΖΟΕ Μεσογείων. Επίσης είναι χτισμένη ακριβώς πάνω στην εκβολή του ρέματος Παππά εμποδίζοντας και τη στερεομεταφορά δηλαδή εμποδίζει τον εμπλουτισμό της παραλίας. Αν η κατασκευή αυτή κατεδαφιστεί τότε θα ελευθερωθεί η ζώνη του αιγιαλού και της παραλίας σε όλο της το πλάτος (πάνω από 10μ από τη ακτογραμμή προς τη λ. Δημοκρατίας) και θα αποκαλυφθεί ελεύθερη, η ζώνη αιγιαλού και παραλίας. Και φυσικά θα συνεχίσει να εμπλουτίζεται με φερτά υλικά από το ρέμα οπότε δεν θα είναι απαραίτητος ο εμπλουτισμός της. Οι δε κυματοθραύστες που προτείνονται δεν θα χρειαστούν (αφού  είναι παράλογο να υποστηρίξουν μία παράνομη κατασκευή αφενός και δεν απαιτούνται για να δημιουργήσουν μεγαλύτερη αμμουδιά ενώ μπορεί να δημιουργηθεί φυσικά άρα και πιο σταθερά). Και αυτό ήταν ένα μόνο παράδειγμα της ανεπάρκειας της μελέτης (εκτός αν η αυτή η  ανεπάρκεια εξυπηρετεί άλλους σκοπούς)

Η συντονισμένη επίθεση στον τόπο

Το παραλιακό μέτωπο της ανατολικής Αττικής αποτελεί ένα ιδιαίτερο τοπίο, φυσικά σχηματισμένο αλλά και σημειακά κατεστραμμένο από την ανθρώπινη αλαζονεία και την κακώς εννοούμενη «ανάπτυξη». Μάθαμε να θεωρούμε ως ανάπτυξη όσα θέλουν να επιβάλλουν στην αισθητική, την κοινωνία και τις λειτουργίες της, οι ανάγκες των κάθε λογής ιδιωτικών συμφερόντων, «επενδυτών» και των αρπακτικών που παρασιτούν γύρω τους. Οι επιτήδειοι που συχνά είναι οι ίδιοι με αυτούς που αναφέραμε στην προηγούμενη πρόταση, προωθούν μία αντίληψη «μεγαλοϊδεατισμού» περί του οικιστικού ιδεώδους, το οποίο το συνοψίζουν με εκφράσεις που μόνο πικρό γέλιο προκαλούν. Εκφράσεις όπως «Ματιώτικη Ριβιέρα» ή «εκσυγχρονισμός τουριστικού προϊόντος» αντιδιαστέλλονται με έννοες συμβατές με το μέτρο που επιβάλλει η φύση και η λογική, οι οποίες συμπυκνώνονται σε δήθεν ευφυολογήματα τύπου «δεν θα μείνουμε ένα ψαροχώρι» ή «η περιοχή αναπλάθεται προς όφελος της κοινωνίας» και άλλα τέτοια φαιδρά. Ακόμα και η έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης έχει γίνει παιχνίδι στα χέρια των ίδιων συμφερόντων Η αλήθεια όμως που προσπαθούν να κρύψουν με ψέματα και φανφάρες δεν μπορεί να μείνει στο σκοτάδι πια.

Και ποιος ο λόγος όλων αυτών των τερατωδών σχεδιασμών;

Όλοι οι σχεδιασμοί αποτελούν τα επιμέρους βήματα για την κατασκευή μίας νέας Αττικής. Μίας Αττικής που θα διαμορφωθεί όπως ζητούν αυτοί που διαθέτουν δύναμη και πλούτο. Η επέκταση του λιμανιού της Ραφήνας για να δεχτεί την επιβατική κίνηση που δεν θέλει ο παραχωρησιούχος του Πειραιά, θα αυξήσει την πίεση για την υποδοχή περισσότερου κόσμου στις γύρω περιοχές και μαζί την πίεση για αναδιαμόρφωση και αναδιανομή των χώρων αυτών. Η φωτιά που κατέκαψε το Μάτι ήταν η ευκαιρία που έψαχναν για να εδραιώσουν τη νέα κατάσταση και δεν ορρωδούν προ ουδενός. Η περιοχή από το Κόκκινο Λιμανάκι και βόρεια, στον σχεδιασμό τους πρέπει να αποκτήσει χαρακτηριστικά τόπου υποδοχής χρηστών των μεγάλων μεταφορικών και συγκοινωνιακών υποδομών. Έστω κι αν καταστραφεί ο τόπος και το περιβάλλον, με έργα εκτός του μέτρου που ορίζει ο ίδιος ο τόπο και οι αντοχές του. Του μέτρου που τον χαρακτήριζε κάποτε. Ήδη το ανατολικό Πεντελικό οικοδομείται εντατικά με μοντέλο τους οικισμούς που εγκαταστάθηκαν εκεί, ακόμα και λίγο πριν την επταετία. Τώρα νέες περιοχές (καμένου) δάσους αποκτούν σχέδιο πόλης. Το ίδιο και η παραλία. Ειδικά χωρικά και «προτάσεις» τύπου «Ριβιέρας» πλημμυρίζουν την καθημερινότητα μας.

Χρειάζεται η κοινή δράση όλων των κατοίκων που αγαπούν τον τόπο, είτε ζουν στα ορεινά (ακόμα και στις περιοχές των διαβόητων οικοδομικών συνεταιρισμών) είτε ζουν στα παράλια. Αν δεν υπάρξει κοινή δράση που να αξιώνει το μέτρο στην αισθητική και την ανάπτυξη των πόλεων και των οικισμών, είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε τον θάνατο αυτού που κάποτε θεωρούσαμε το πιο όμορφο κομμάτι της Αττικής και των παιδικών μας χρόνων.

Θα επανέλθουμε στο θέμα, μόλις συγκεντρώσουμε περισσότερες πληροφορίες γιατί πρόκειται για ακόμα μία κραυγαλέα περίπτωση επιλογής της χειρότερης λύσης, αντίθετα στις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης και της πρόκρισης των επιλογών εκείνων που έχουν ελάχιστες  ως μηδενικές επιπτώσεις σε ευπαθή συστήματα.

Στοιχεία αντλήθηκαν από

Παρουσίαση θέσεων που αναρτήθηκαν στη σελίδα του Εξωραϊστικού Συλλόγου «Μάτι»

Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων έργων που προβλέπονται στο ρυμοτομικό σχέδιο εφαρμογής στο Μάτι

Με περισσή χαρά ανακοινώνουμε στο φιλοθεάμον κοινό την κυκλοφορία της νέας ηλεκτρονικής εφημερίδας RAF-WEST JOURNAL. Από εδώ θα μαθαίνουμε όλα τα σημαντικά θέματα που θα ενσκήπτουν στην άγρια πλευρά της πόλης. Όποιος θέλει, μπορεί να την εκτυπώνει και να την κολλάει όπου θέλει. Προσοχή μόνο, μην τον δει ο σερίφης που πασχίζει να κρατήσει την πόλη καθαρή από τις αφίσες των άλλων.

Ένα κείμενο του Αντώνη Λαζαρή εις μνήμην της Ρένας Κουμιώτη

Χθες 3/4/2023 έφυγε από τη ζωή η Ρένα Κουμιώτη, η φωνή του λιμανιού της Ραφήνας και του "Αγία Κυριακή". Το 1973 τραγούδησε το περίφημο τραγούδι "Αγία Κυριακή" σε στίχους του Κώστα Βίρβου και σε μουσική του Μίμη Πλέσσα.

Η Ρένα Κουμιώτη (Νέα Ιωνία, 3 Μαΐου 1941 - Αθήνα 3 Απριλίου 2023) ήταν τραγουδίστρια του νέου κύματος. Οι γονείς της ήταν πρόσφυγες, ο πατέρας της από τη Σμύρνη και η μητέρα από την Κωνσταντινούπολη.

Το λιμάνι της Ραφήνας γνώρισε πολύ μεγάλες στιγμές κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Από εδώ πραγματοποιήθηκαν εκατοντάδες αποδράσεις αντιστασιακών κάτω από τη μύτη των Γερμανών. Μέρες δόξης λαμπρές που σιγά-σιγά σβήνονται από το σβηστήρα της λήθης του πανδαμάτορα χρόνου. 

Στην Κατοχή το λιμάνι έπαιξε σημαντικό ρόλο στην διαφυγή πολυάριθμων πατριωτών, ελλήνων και ξένων, προς τη Μέση Ανατολή. Σύμφωνα με αφηγήσεις παλιών κατοίκων της Ραφήνας, οι διαφυγές ήταν πολύ καλά σχεδιασμένες και γίνονταν κάτω από τη μύτη των Γερμανών. Ένα καλά οργανωμένο δίκτυο εξασφάλιζε την επιτυχία των επιχειρήσεων αυτών. Η μεταφορά τους γινόταν, συνήθως, μέχρι το Φελλό της Άνδρου ή τον Πλατανιστό της Καρύστου. Από εκεί τους παραλάμβανε κάποιο συμμαχικό υποβρύχιο για να τους προωθήσει προς την Τουρκία, ή την Αλεξάνδρεια. Άλλοτε πάλι τα καΐκια έφθαναν μέχρι τη Σμύρνη.

Το θρυλικό καΐκι "Αγία Κυριακή" έχει μείνει βαθιά ριζωμένο στη συλλογική μνήμη των ανθρώπων. Το καΐκι ανήκε στον Καρυστινό καπετάνιο Καδή. Πέρασε στην ιστορία γιατί τραγουδήθηκε από τη Ρένα Κουμιώτη σε ένα τραγούδι του Μίμη Πλέσα σε στίχους του Κώστα Βίρβου. Το γνωστό τραγούδι αποτυπώνει με το δικό του τρόπο μια ηρωϊκή εποχή για τη Ραφήνα και την Ελλάδα. Στη Ραφήνα το Ε.Α.Μ. διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη αυτής της ιστορίας.

• Η «Αγία Κυριακή»

Στη φωτογραφία εξωφύλλου βλέπουμε το "Αγία Κυριακή" στο λιμάνι της Ραφήνας στα μέσα της δεκαετίας του '50 σε μια σπάνια φωτογραφία από το Αρχείο του Στάθη του Δημητρακού.

Το λέγαν "Άγια Κυριακή"
εκείνο το καΐκι
που στη σκλαβιά, στην κατοχή
δούλευε στη διαφυγή,
πάλευε για τη νίκη.
Αλεξάνδρεια Ραφήνα
πήγαινε τα χρόνια εκείνα
και για μπάρκο μες στ' αμπάρια
είχε όλο παλληκάρια.
Τώρα η "Άγια Κυριακή"
στην αμμουδιά σαπίζει
κι όταν τη βλέπω στο γιαλό
τρέχει το δάκρυ μου θολό
και η καρδιά ραγίζει.
Αλεξάνδρεια Ραφήνα
πήγαινε τα χρόνια εκείνα
και για μπάρκο μες στ' αμπάρια
είχε όλο παλληκάρια.

Στο κείμενο του Στάθη του Δημητρακού για τον Σίμο Φραγκουλάκη και το Μπλόκο της Ραφήνας διαβάζουμε μεταξύ άλλων:

«Με εντολή του συντάγματος πάμε στο λιμάνι των Τσακαίων, προς τη μεριά του νησιού που βλέπει στην Τουρκία. Εκεί έρχονταν Εβραίοι που τους έστελνε ο Έβερτ, διοικητής της Αστυνομίας από την Αθήνα και με το καΐκι "Αγία Κυριακή" περνούσαν στην Τουρκία ή έφευγαν για την Αίγυπτο. Είχαν χρήμα και χρυσό και άμα ήθελες γινόσουν πλούσιος»[...]

Ένα ταξίδι στον μαγικό κόσμο της ποίησης του Νίκου Καββαδία.

Ένα ονειρικό ταξίδι στον μελοποιημένο κόσμο των ποιημάτων του Μαραμπού από τον Θάνο Μικρούτσικο.

Ένα ταξίδι φυγής στο όνειρο με τον Στάθη Μπίρμπα.

To μουσικό ταξίδι έλαβε χώρα στο φιλόξενο στέκι Beery-Beery στην πλατεία Δημητρακού της Ραφήνας.

Το όμορφο μαγαζί της Νάντιας αγκαλιάζει όλες τα είδη μουσικής έκφρασης και πολιτιστικής δημιουργίας σε έναν τόπο όπου ο πολιτισμός στερείται χώρων έκφρασης της δημιουργίας.

Ο Στάθης ο Μπίρμπας, έξι χρόνια πριν, είχε παρουσιάσει τα τραγούδια του Μαραμπού στην αίθουσα εκδηλώσεων του Γυμνασίου-Λυκείου Ραφήνας.

Τότε ήταν μαθητής.

Σήμερα, ως φοιτητής που πλησιάζει προς την ολοκλήρωση των σπουδών του, συνέχισε το ταξίδι στον μαγικό θαλασσινό κόσμο του ποιητή.

Κόσμος πολύς ήρθε να τιμήσει τον Μαραμπού, τον Θάνο Μικρούτσικο, τον Στάθη και την Νάντια.

Όλα έμοιαζαν μαγικά.

Σας σκηνές από ένα υπέροχο όνειρο.

Η μουσική, τα τραγούδια, ο όμορφος κόσμος, οι φίλοι οι καλοί, ο Στάθης και ο μοναδικός του τρόπος να αποδίδει αυτά τα τραγούδια.

Μας είπε πως δύο από τα τραγούδια που έπαιξε, η "Εσμεράλδα" και το "Επτά νάνοι στο s/s Cyrenia", τον έχουν βαθιά επηρεάσει στη ζωή του.

Η κόρη «ξανθή και γαλανή που όλο εμελέτα» είναι η ανιψιά του ποιητή, η Έλγκα Καββαδία.

Σε αυτήν είναι αφιερωμένο το ποίημα «¨Επτά νάνοι στο s/s “CYRENIA”.

Oι στίχοι του γράφτηκαν εν πλω στο s/s “CYRENIA”, ενώ πλησίαζε το λιμάνι Φρεμαντλ της Δυτικής Αυστραλίας, κοντά στο Περθ.

Ήταν στα 1954-1955 όταν ο ποιητής ταξίδευε με το «CYRENIA” στην μακρινή γραμμή που ένωνε την Ελλάδα με την Αυστραλία.

Της αφιερώνει του στίχους λέγοντας της πως «είναι ένα ποίημα που βρωμά πετρέλαιο και ελπίζει να της χαρίσει κάποτε ένα πραγματικά ωραίο ποίημα».

Οι στίχοι του περιγράφουν την ζωή του ίδιου του Μαραμπού με αναφορές στους ήρωες ενός βιβλίου που ο ίδιος συνήθιζε να διαβάζει στην μικρή Έλγκα.

Η Έλγκα Καββαδία μίσεψε πέρυσι για το στερνό ταξίδι της ζωής για να σμίξει ξανά με τον αγαπημένο της θείο.

Από μακριά φάνηκε ένα καράβι μέσα στην νύχτα.

Καράβι ολόφωτο να σχίζει να θάλασσα.

Ίσως, μέσα να ήταν ο Μαραμπού, η Έλγκα, ο Θάνος και να άκουγαν όλα αυτά τα υπέροχα.

Ο ίδιος ο Νίκος Καββαδίας δεν άκουσε ποτέ τη μελοποίηση των ποιημάτων του από τον Θάνο Μικρούτσικο.

Τα τραγούδια που αργότερα αποτέλεσαν τον περίφημο δίσκο "Ο Σταυρός του Νότου" πρωτογράφτηκαν του για μία εκπομπή στην τηλεόραση που καλά-καλά δεν πρέπει να προβλήθηκε ποτέ, ή αν προβλήθηκε κατέληξε στα αζήτητα.

Η εκπομπή είχε τον τίτλο "Πορεία 090".

Τα τραγούδια ακολούθησαν τελικά το δικό τους ταξίδι και έγιναν κομμάτι της συλλογικής μας μνήμης.

Ευχαριστούμε από καρδιάς τον Στάθη, την Νάντια, τον Νίκο, τον Αλέξη, τον Αριστείδη και όλους τους φίλους που παραβρέθηκαν στο φιλόξενο "Βeery-Beery" της Ραφήνας...