Αλήθεια, έχουμε αναρωτηθεί ποτέ ως άνθρωποι που έτυχε να ζήσουμε μέσα σε περιβάλλον που το δημιούργημα μας, ο αστικός πολεοδομικός ιστός, συναντάει τους ιθαγενείς πληθυσμούς ποιος είναι ο  δικαιωματικός χρήστης της γης που βαφτίσαμε δική μας; Μάλλον όχι αλλά αυτό δεν είναι λόγος για να αισθανόμαστε άσχημα που ζούμε εδώ που ζούμε. Είτε αυτόχθονες είτε ετερόχθονες, κάπου θα έπρπε να μείνουμε. Να κατοικήσουμε και να μεγαλώσουμε. Μπορεί εμείς οι ίδιοι, μπορεί και τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας και σε κάθε περίπτωση, οι επόμενες γενιές. Άλλωστε -όπως λέει και ο μέγας Νίκος Τσιφόρος- "Λες έχω αμπέλια και χωράφια και σπίτια και γης. Κουράδες έχεις. Κανένας άνθρωπος δεν έχει γη. Η γης έχει εμάς και σπάει κέφι μαζί μας, άσε που την ενοχλάμε κάθε λίγο σαν κοτόψειρες"* και με αυτόν τον λόγο του θέλει να μας διδάξει πως αφού η γη δεν ανήκει σε κανέναν, οφείλουμε να τη σεβόμαστε. Να την αντικρύζουμε με δέος και να της φερόμαστε με τον απαραίτητο σεβασμό.

Όταν ο Τσιφόρος γράφει τη λέξη "γη" στο συγκεκριμένο διήγημα, αναφέρεται στον τόπο, τον "σταθμό" που ζει το υποκείμενο του, θα λέγαμε με άλλα λόγια. Δηλαδή η γη είναι το σύνολο των βιοτικών και αβιοτικών παραγόντων που ισορροπούν, αλληλοεπιδρώντας μεταξύ τους και έτσι εξασφαλίζουν την ύπαρξη μας. Το υπέδαφος, το έδαφος, το νερό, ο αέρας ως αβιοτικοί παράγοντες και τα φυτά και τα ζώα όλων των βασιλείων, των συνομοταξιών, των ομοταξιών, των τάξεων, των οικογενειών, των γενών και των ειδών.

Τι ωραία ερμηνεία που αποδώσαμε στον Νίκο Τσιφόρο! Μία ερμηνεία που ενδεχομένως δεν θα την είχε ποτέ σκεφτεί ο ίδιος ή -λογικότερα- δεν θα την έγραφε ποτέ. Και όμως. Αυτή είναι η σωστή απόδοση της έννοιας που θέλει να εκφράσει ο συγγραφέας αφού αυτή είναι και η περιγραφή της ταιριαστής στη γη, λέξης "οικοσύστημα". Μόνο που επειδή στην περίπτωση του Τσιφόρου αλλά και τη δική μας, υπάρχει άλλος ένας βιοτικός παράγοντας, ο θεωρούμενος και πιο σημαντικός, που δεν αναφέρεται. Δεν αναφέρεται (λόγω εγγενούς υπεροψίας) αλλά περιλαμβάνεται και είναι ο άνθρωπος. Αυτός που άτομα του είδους του πιστεύουν πως τους ανήκει η γη. Άλλοι πιστεύουν πως τους ανήκει ολόκληρη και άλλοι αρκούνται σε μέρος της. Είναι θέμα πολιτισμικό. Σε αυτούς αναφέρεται ο συγγραφέας και αυτούς προσπαθεί να συνετίσει με το εύστοχο αλλά αηδιαστικό "κουράδες έχεις".

Με τη μαύρη περίσταση της εγκληματικής παρέμβασης στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, θυμηθήκαμε τον συγγραφέα. Ειδικά στην περίπτωση εκείνων που θεωρούν εφικτό το να θέσουν τη γη υπό τη δεσποτεία τους και να τη χρησιμοποιήσουν για να επιτύχουν οικονομικό όφελος. Κανείς δεν ισχυρίζεται πως η γη δεν είναι από τους θεμελιώδεις συντελεστές παραγωγής, Είναι και παραείναι. Όμως πως αντιλαμβάνεται την αξία της ο σημερινός άνθρωπος (ο Homo economicus); Η αστικοποίηση γεννά αύξηση αξιών. Αξιών που δεν έχουν σχέση με την παραγωγή αλλά με την κατανάλωση του ίδιου του συντελεστή παραγωγής. Δεν είναι η γη που θα καλλιεργηθεί και θα αποδώσει, δεν είναι η γη που θα κατοικηθεί. Είναι η χρηματιστηριακή γη που θα γεννά πλασματικές αξίες στις διαδοχικές μεταβιβάσεις της μέχρι να εξαντληθούν τα στοιχεία που την καθιστούν ελκυστική, οπότε θα αρχίσει η απαξίωση της. Έτσι καταναλώνουν σήμερα οι άνθρωποι του λεγόμενου "πολιτισμένου" κόσμου. Στη διάρκεια της μακάβριας (αλλά και σύντομης σε πλανητικό χρόνο) ιστορίας, θα εμφανιστούν επενδυτές, αξιοποιητές - εκμεταλλευτές, μεσίτες και πελάτες. Όλοι για να κερδοσκοπήσουν πάνω στο κοινό μας αγαθό. Και όταν λήξει η ιστορία με την απαξίωση του, τότε θα φύγουν και θα αφήσουν πίσω τους ερείπια από Mall, πάρκα αναψυχής, δρόμους και υποδομές. Στο σύντομο δηλαδή πέρασμα μας διαλύουμε ό,τι γέννησε η μακροχρόνια διαδικασία της φυσικής επιλογής και εξέλιξης**

Και όμως. Έχουμε αποδείξει πως και μυαλό έχουμε και όταν θέλουμε, μπορούμε να επιλέξουμε το να ζήσουμε αρμονικά με το περιβάλλον γύρω μας, χωρίς να το καταναλώσουμε σαν να μην υπάρχει αύριο. Η έννοια κλειδί για την επιλογή μας αυτή δεν είναι άλλη από το οικονομικό σύστημα που προκρίνουμε με τις επιλογές μας, να επικρατήσει. Ναι, "είναι ο καπιταλισμός" που με την ανάγκη του για διαρκή μεγέθυνση καταναλώνει ασύστολα. Από τη γη και το νερό, μέχρι την ανθρώπινη ζωή όπως μαρτυρούν τα δυστυχήματα σε χώρους με μεγάλη ένταση εργασίας ή με παράκαμψη των μέτρων ασφαλείας για την επιτάχυνση της παραγωγής. Ή με την εκμετάλλευση μικρών παιδιών για την εξόρυξη σπανίων γαιών που χρειάζονται τα κινητά μας τηλέφωνα ή ο υπολογιστής στον οποίο γράφεται το παρόν κείμενο.

Η μύγα (ή η πεταλούδα αν θέλετε) που πέταξε στην Κίνα ήρθε μέχρι τον Πειραιά για να στήσει σταθμό μεταφόρτωσης εμπορευματοκιβωτίων, αξίωσε την απομάκρυνση των επιβατικών πλοίων και οι αδέσμευτες κυβερνήσεις μας έσπευσαν να την εξυπηρετήσουν.  Η επιβατική κίνηση όμως κάπου έπρεπε να πάει και εφόσον επιλέχθηκε η Ραφήνα ως προορισμός, έπρεπε να γίνουν οι απαραίτητες υπερ-υποδομές υποδοχής και ο χώρος στον οποίο θα εγκαθίσταντο δεν ήταν άλλος από τον ελεύθερο, δημόσιο και φυσικό χώρο του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Όπως και ο χώρος του λιμανιού που το αποκαλούμενο "Monster" Plan βρίσκεται επί θύραις, Ζούμε στην πράξη μία επιθετική παραλλαγή της θεωρίας του χάους που εδώ καταλήγει πάλι σε χάος και υποβάθμιση. Καταλήγει στο χάος που θέλουν να δημιουργήσουν οι κάθε λογής ακαλλιέργητοι "πολιτισμένοι'  που η φιλοδοξία τους είναι να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των αφεντικών τους με αντάλλαγμα τον τίτλο "αντιδήμαρχος" στην πόρτα τους ή στο προφίλ τους στο facebook.

Ούτε "κοινωνικοί λόγοι" ούτε συγκοινωνιακοί - για την εξυπηρέτηση του κοινού, λόγοι ούτε "αναπτυξιακοί λόγοι" επιβάλλουν την καταστροφή, που οι ύποπτοι "οραματιστές" αποκαλούν πρόοδο και τη συνοψίζουν στην εμετική φράση "Μα για πόσο θα μείνει η Ραφήνα ένα ψαροχώρι;" εννοώντας πως τώρα είναι ψαροχώρι που δεν τους χωράει και η καταστροφή της θα την αναγορεύσει σε "μητρόπολη". Μητρόπολη αφιλόξενη με οσμή ψαροχωρίου. Σαν τον Καραγκιόζη με λουστρίνια.

Και ποιος θα θυσιαστεί στο όνομα της "προόδου";

Πρώτα πρώτα οι ίδιοι οι κάτοικοι, αφού όπως δείχνει η διεθνής εμπειρία, τα μεγάλα αντιπλημμυρικά δεν είναι τίποτα άλλο από πεπαλαιωμένης αντίληψης παρεμβάσεις που στις προηγμένες χώρες θεωρούνται ξεπερασμένα και επικίνδυνα. Το είχε εξηγήσει και πριν από 3 χρόνια ο καθηγητής του University of Oklahoma (Oklahoma State τότε) Jason Vogel αλλά ενώ "αρμόδιος" διοικητικός υπήρχε στο χώρο, προτίμησε να στρέψει τα νώτα του στην εκδήλωση με μία μωρουδίστικη και αγενέστατη κίνηση. Κανονικά  δεν αξίζει να ασχολείται κανείς με όσους κάνουν σα μωρά όταν η αλήθεια τους ξεβολεύει από αυτό που βολικά έχουν ετοιμάσει, αλλά τα μωρά δεν μπορούν να κρίνουν. Έτσι και οι μωροί είναι ακατάλληλοι για να κρίνουν και αυτό τους καθιστά επικίνδυνους όταν τους δίνεται εξουσιοδότηση λήψης απόφασης για τα κοινά. Έτσι, όπως η Μάνδρα πνίγηκε από ένα εγκιβωτισμένο ρέμα, έτσι και στη Ραφήνα το ίδιο σενάριο χτίζεται. Από μωρά.

Ακόμα και αν οι άνθρωποι βρουν λύση, με βάρκες, φουσκωτά, σχεδίες ή ό,τι άλλο μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους, υπάρχουν και εκείνοι που δεν ανησυχούν για αυτά. Γιατί δεν τα έχουν υπόψη τους ως κάτι ασυνήθιστο αλλά ως κάτι ενταγμένο στον κύκλο της ζωής. Κυρίως όμως γιατί εφόσον συμβούν όλα αυτά τα άσχημα, αυτοί  θα είναι ήδη εξαφανισμένοι. Νεκροί ή μετανάστες σε άλλα μέρη, δεν θα είναι εδώ αν και όταν υλοποιηθούν τα σχέδια καταστροφής του υπουργείου και της περιφέρειας, με φανατικό χειροκροτητή τον δήμο. Λίγοι από τους προαιώνιους κατοίκους του τόπου που θέλουμε να τους κλέψουμε, απεικονίζονται παρακάτω. Κάποιες από αυτές τις υπάρξεις δεινοπαθούν τις τελευταίες μέρες. Η μέρα τους ξεκινάει νωρίς, με ήχους και τραγούδια αλλά πολύ γρήγορα ξεκινάει ο τρόμος των μηχανών. Ο τρόμος του Homo economicus που δεν εννοεί να καταλάβει πως "Κουράδες έχει"

 Τα παιδιά ακόμα αγωνίζονται να καλύψουν τα κενά που γεννάμε οι μεγάλοι

* Τα παιδιά της πιάτσας - Το απόλυτο μηδέν, Εκδόσεις ΕΡΜΗΣ 1978.

**Διαδικασία η οποία απέτυχε τελικά και απόδειξη είναι η παρουσία του "homo economicus"

Η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας εξέδωσε κάλεσμα στις κινητοποιήσεις εναντίον της βάρβαρης, ανώφελης, καταστροφικής παρέμβασης στο Μεγάλο Ρέμα από τον ανάδοχο του αμφιλεγόμενου έργου, ανεπαρκούς σχεδιασμού και πεπαλαιωμένης αντίληψης. Έργου που όπως έχει σχεδιαστεί καταστρέφει τον τόπο και εξυπηρετεί μονάχα ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα. Η ανακοίνωση της ΚΠΑΜΡΡ δημοσιεύεται παρακάτω και ως συνημμένο PDF αρχείο για ανεξάρτητη διανομή και κυκλοφορία

Έξω οι μπουλντόζες από το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας. Σώστε το οικοσύστημα του 2ου μεγαλύτερου ποταμού της Αττικής

Η Κίνηση για την Προστασία και την Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας καταγγέλλει τη σημερινή βάρβαρη έναρξη του έργου διευθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Οι μπουλντόζες της αναδόχου εταιρείας ΙΝΤΡΑΚΑΤ εισέβαλαν στην κοίτη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας και αποψίλωσαν την περιοχή της εκβολής στο πλαίσιο του έργου διευθέτησής του με φορέα το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών. Οι εργασίες επιλέχθηκε ν’ αρχίσουν εν μέσω αναπαραγωγικής περιόδου. Τα πουλιά φεύγουν πανικόβλητα από τις φωλιές τους, τα αυγά, τα νεογνά και οι φωλιές καταστρέφονται. Κι αυτό,παρότι η σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία (2009/147) για τη διατήρηση των άγριων πουλιών, ορίζει ότι απαγορεύεται κάθε καταστροφή ή βλάβη των φωλιών και των αυγών των πουλιών. Ως εκ τούτου, η ζημιογόνος επέμβαση στην κοίτη κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου των πουλιών, δεν είναι απλώς μία απαράδεκτη πράξη αλλά επιπλέον είναι και παράνομη. Τα χέλια, ένα κρισίμως κινδυνεύον παγκοσμίως, απομακρύνονται προς τη θάλασσα. Το έργο εκτελείται σε περιοχή που έχει καταγραφεί το Αττικόψαρο, ενδημικό προστατευόμενο είδος.

Το δεύτερο μεγαλύτερο ποτάμι της Αττικής απειλείται να μετατραπεί με τσιμεντοποίηση στον «Κηφισό» της Ανατολικής Αττικής, έναν οχετό ομβρίων. Σήμερα είναι ένα πλούσιο οικοσύστημα, μοναδικό για την ταλαιπωρημένη περιβαλλοντικά περιφέρεια Αττικής. Με πλούσιους υγροτόπους και πλημμυρικά πεδία, με πάνω από 150 είδη πουλιών (πολλά από αυτά απειλούμενα) να ζουν ή να το επισκέπτονται, με ψάρια που κινδυνεύουν με εξαφάνιση, με βλάστηση που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει πάνω από 2500 δέντρα, το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας έχει δίκαια  χαρακτηριστεί από το κράτος υδατόρεμα Α προτεραιότητας, ρέμα «Ιδιαίτερου Περιβαλλοντικού Ενδιαφέροντος» με Προεδρικό Διάταγμα και δίκαια έχει ενταχθεί στο Μητρώο  Προστατευόμενων Περιοχών της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2000/60/ΕΚ για τα νερά, ως «περιοχή που προορίζεται για την προστασία οικοτόπων και ειδών».

Παρόλες τις καταπατήσεις, τα κατά τόπους μπαζώματα και τα απαρχαιωμένα έργα διέλευσης (γέφυρες), το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας έχει σώσει μέχρι σήμερα τη Ραφήνα από καταστροφικές πλημμύρες τύπου «Μάνδρας» γιατί έχει παραμείνει φυσικό (με εξαίρεση κάποιες τοπικές παρεμβάσεις πχ .στην εκβολή του) και οι πλημμυρικές του ζώνες στην πεδιάδα των Σπάτων που απορροφούν τα πλεονάζοντα νερά είναι ακόμη άχτιστες. Το έργο διευθέτησης θα αποκόψει το ρέμα από αυτές τις υγροτοπικές εκτάσεις και θα επιτρέψει την … εκμετάλλευση όλων αυτών των άχτιστων εκτάσεων.

Το έργο διευθέτησης του ρέματος προϋπολογισμού 101 εκ. Ευρώ με ενωσιακή συγχρηματοδότηση και δανεισμό από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ακολουθεί απαρχαιωμένες και επικίνδυνες μεθόδους τσιμεντοποίησης, που στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο έχουν αποδειχθεί καταστροφικές για τη φύση (και τον άνθρωπο ως μέρος της) και έχουν εδώ και χρόνια εγκαταλειφθεί. Τουναντίον, ενόψει της κλιματικής αλλαγής στην Ευρώπη δαπανώνται εκατομμύρια Ευρώ για την επαναφορά των ποταμών στη φυσική τους κοίτη (renaturalisation) και έχει τεθεί ως στόχος μέχρι το 2030 η επαναφορά της φυσικής ροής σε 25.000 χιλιόμετρα των ποταμών της Ευρώπης.

Το έργο ξεκίνησε, ενώ επιμελώς αποκρύπτεται ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν έχει αποφανθεί για τη νομιμότητα της οριοθέτησης του ποταμού, η οποία από το 2019 έχει προσβληθεί από κατοίκους και φορείς της Ραφήνας, που επικαλούνται κατάφωρη παραβίαση του ενωσιακού και εθνικού μας περιβαλλοντικού δικαίου. Η συζήτηση της υπόθεσης στο ΣτΕ έχει προσδιοριστεί για τις 4.10.2023. 

Εφαλτήριο της επέμβασης ήταν δημοτικός χώρος 12 στρεμμάτων Ζώνης Πρασίνου Α και μέσα στην οριογραμμή του ρέματος, που ο Δήμος Ραφήνας-Πικερμίου σκανδαλωδώς παραχώρησε/μίσθωσε στην εταιρεία ΙΝΤΡΑΚΑΤ για απαγορευόμενη χρήση εργοταξίου για (5+2=) 7 χρόνια. Σύσσωμη η αντιπολίτευση του Δήμου Ραφήνας- Πικερμίου και κάτοικοι-μέλη της Κίνηση για την Προστασία και την Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας έχουν προσφύγει διοικητικά και ήδη και δικαστικά κατά της παραχώρησης αυτής.

Η καταστροφή του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας δεν αποτελεί μια ακόμη άστοχη ενέργεια, αλλά
προσχεδιασμένο οικολογικό έγκλημα… Ας μη το επιτρέψουμε!

Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. , hJps://megalo-rema.blogspot.com, hJps://www.facebook.com/KPAMRR

O Immanuel Kant είχε διατυπώσει στη "Μεταφυσική των Ηθών" του ξεκάθαρα, πως το ηθικό είναι νόμιμο, αλλά το νόμιμο δεν είναι πάντα ηθικό. Και ο άνθρωπος - μέλος της οργανωμένης κοινωνίας του 2023, οφείλει να αγωνίζεται κατά της ανηθικότητας που κρύβουν πολλές τεχνητές, νομιμοφανείς αποφάσεις της όποιας διοίκησης, είτε τοπικής είτε εθνικής ή υπερεθνικής. Είναι αυτό που τελικά αναδεικνύει τον άνθρωπο ως έλλογο ον, με κοινωνική συγκρότηση, άξιο ενός υψηλού πολιτισμικού εποικοδομήματος. 

Αυτή η παλιά αντιδιαστολή μεταξύ του νόμιμου και του ηθικού έρχεται στις ζωές μας ακόμα μία φορά με τη μορφή της απειλής έναντι της ύπαρξης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Ένα ποτάμι που η παλιά, γλώσσα με μία αφέλεια που αγνοούσε το πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο όρος από επιτήδειους, το ονομάτισε "ρέμα", φορτώνοντας του όλους τους αρνητικούς συσχετισμούς που συνδέονται με τον όρο.  Αρνητικούς συσχετισμούς που ακόμα και στις πιο ακραίες περιπτώσεις αρνητικής προπαγάνδας, δεν οφείλονται στον ίδιο τον φυσικό σχηματισμό, την υδάτινη ροή αλλά στις παρεμβάσεις του ανθρώπου. Με έωλα λοιπόν προσχήματα περί "αντιπλημμυρικής θωράκισης" (1) και εναντίον κάθε λογικής, επιχειρείται η απόσπαση της δημόσιας γης που αποτελούν τα ρέματα και η μετατροπή της σε "αξιοποιήσιμη οικονομικά γη". Οι συνέπειες αυτής της ύβρεως είναι γνωστές στους ανθρώπους από την κοινή εμπειρία. Ειδικά τους κατοίκους της Αττικής από την οποία εξαφανίστηκαν τα 500 σχεδόν ρέματα της και από τότε ξεκίνησαν οι πλημμύρες. Έτσι ο σύγχρονος άνθρωπος, με την γνώση της μεγάλης απώλειας της φυσικής ισορροπίας, δεν μπορεί να δεχτεί ακόμα μία απώλεια και μάλιστα εξαιρετικά μεγάλη. Το Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας είναι ένα ποτάμι (αφού είναι συνεχούς ροής) που έχει προστατεύσει την ανατολική Αττική από πλημμύρες τύπου Μάνδρας. Σε αυτό συντελούν και τα πλημμυρικά του πεδία, τα οποία πρέπει εξίσου να προστατευτούν μαζί με τον κύριο αποδέκτη και τους κλάδους του. Το Μεγάλο Ρέμα είναι και ένα οργανωμένο και ισορροπημένο οικοσύστημα του οποίου η διατάραξη θα σημάνει την έναρξη της αντίστροφης μέτρησης  για τις μεγάλες καταστροφές που θα προκληθούν από τα νερά που δεν θα μπορεί πια να δεχτεί και να απορροφήσει το ποτάμι..

Το ηθικό λοιπόν είναι η προάσπιση αυτού του θείου δώρου που προστατεύει επί χιλιετίες τον τόπο.

Οι εξουσίες, πάντα στενά συνδεδεμένες με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και τους σχεδιασμούς τους πέτυχαν να χαρακτηρίσουν μέσα από γραφειοκρατικές διαδικασίες την παρέμβαση πάνω στο ποτάμι ως "νόμιμη". Όμως δεν πρόκειται για τίποτα άλλο από μία γραφειοκρατική πράξη που καμία σχέση δεν έχει με όσα συντελούνται καθημερινά "εκεί έξω". Πρόκειται για μία χυδαία προβολή σχεδιασμών γραφείου, με κατεύθυνση την οικειοποίηση φυσικού, ελεύθερου χώρου  (προστατευόμενου από το Σύνταγμα ως δημοσίου χαρακτήρα) προκειμένου να αναπτυχθούν οικονομικές δραστηριότητες προς όφελος των ολίγων. Η κοινωνία μένει έξω και μόνο ως παρατηρητής. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούνται ως εργαλεία υπεράσπισης των επιλογών της εξουσίας μέσω της προπαγάνδας, η οποία τους εμποδίζει να δουν το πόσο αναλώσιμοι θεωρούνται από αυτήν.

Στον αγώνα αυτόν, που διεξάγει επί χρόνια η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας (ΚΠΑΜΡΡ) βρίσκει καθημερινά νέους συμπαραστάτες, όλο και περισσότερους. Κατοίκους της περιοχής, περιβαλλοντικές οργανώσεις, ευαισθητοποιημένους ανθρώπους από παντού. Ακόμα και από ξένες χώρες. Ο κόσμος όλο και συσπειρώνεται κατά της βαρβαρότητας που προσπαθεί να καλύψει τον τόπο, έχοντας σαν μοχλό τοπικές και άλλες εξουσίες και μία συστηματική, εξόφθαλμα αντιεπιστημονική και χυδαία προπαγάνδα. 

Σήμερα έγινε συγκέντρωση έξω από το εργοτάξιο της ΙΝΤΡΑΚΑΤ, δηλαδή του αναδόχου του νομιμοποιημένου εγκλήματος και η εισβολή των βαρβάρων εμποδίστηκε. Χρειάζεται όμως κι άλλος κόσμος που να καταλάβει πως δεν γίνεται να μένει αδρανής, δίνοντας έτσι ισχύ στην πλευρά της νομιμοφανούς βαρβαρότητας. Οι λαοί οφείλουν να στέκονται στο πλευρό του ηθικού που είναι και νόμιμο, όπως γράφει και ο Κάντ και όχι στην πλευρά του νομιμοφανούς παράνομου, που στην περίπτωση αυτή είναι κατάφωρα ανήθικο και υπονομεύει τον τόπο και το μέλλον του. Δεν πρόκειται για δίλημμα. Πρόκειται για πρόσκληση σε λαϊκή συμπαράταξη για την ακύρωση των σχεδίων που προσπαθούν να μας επιβάλλουν ένα σκοτεινό και απάνθρωπο μέλλον

(1) Δείτε και ακούστε την ομιλία του Γ. Μπάλια, δικηγόρου, ειδικού στο δίκαιο του περιβάλλοντος και αναπληρωτή καθηγητή του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου στο τμήμα Γεωγραφίας

Μία μόλις ημέρα πριν την εισβολή των βανδάλων (που δεν περιμέναμε να τους διακρίνει καμία ανησυχία για τις πλημμύρες που θα προκαλέσουν ή για την περιβαλλοντική ζημιά που προκαλούν) στο πάρκο της εκβολής του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, αυτού του σπάνιου οικοτόπου με την τεράστια σημασία, για την Ελλάδα για την Ευρώπη, διεξήχθη μία ανοιχτή συζήτηση με πολύ κόσμο, που ήθελε να ενημερωθεί γιατί πρέπει να αποφευχθεί η καταστροφή του μεγάλου ποταμού της ανατολικής Αττικής.

Παρουσιάστηκαν όλες οι παράμετροι. Τεχνικές, οικολογικές, νομικές, κοινωνικές και όλες οδηγούν σε ένα συμπέρασμα. Το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας δεν πρέπει να καταστραφεί με κανέναν τρόπο και για κανέναν λόγο.

Υδραυλικά, γιατί η τσιμεντοποίηση του, δηλαδή η αντικατάσταση της φυσικής του κοίτης με σκληρά υλικά, θα οδηγήσει σε κλιμάκωση του κινδύνου και της έντασης πλημμυρών,

Οικολογικά γιατί το ποτάμι αποτελεί ένα ολοκληρωμένο και σπάνιο οικοσύστημα που ο αφανισμός του θα διαταράξει την Ευρωπαϊκή και παγκόσμια βιοποικιλότητα,

Νομικά γιατί η επέμβαση παραβιάζει εθνική νομοθεσία και ευρωπαϊκές οδηγίες που άλλες έχουν κανονιστικό χαρακτήρα και άλλες αναμένουν την ενσωμάτωση τους στην ελληνική νομοθεσία ,

Κοινωνικά γιατί το όλο έργο δεν παράγει κοινωνικό όφελος αλλά μόνο οικονομικό αποτέλεσμα για τους ολίγους

Οι εισηγητές της εκδήλωσης ήταν:

• Ο Γεώργιος Μπάλιας, δικηγόρος και αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Γεωγραφίας του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου
• Ο Αντώνης Λαζαρής, βιολόγος καθηγητής ΜΕ και από τους εμβριθέστερους γνώστες του ποταμού και της οικολογίας του
• Ο Ηλίας Ταρναράς, πολιτικός μηχανικός μελετητής και ειδικός στον σχεδιασμό υδραυλικών έργων
• Η Εμμανουέλα Τερζοπούλου, ιδρυτικό μέλος της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας και μέλος της Ρεμματικής, συλλογικότητας για τνην προστασία των ρεμάτων της Αττικής.

τεκμηρίωσαν με τις εισηγήσεις τους και και κατέστησαν σαφείς όλες τις παραπάνω διαπιστώσεις.

Ήταν μία εκδήλωση που απευθύνθηκε στην κοινωνία των νοημόνων ανθρώπων που δεν διαπλέκονται με συμφέροντα και ζητούν μόνο το καλό του τόπου και του μέλλοντος του. 

Μόλις μία μέρα μετά, άλλοι που προφανώς είχαν άλλα συμφέροντα, αποφάσισαν να ξεκινήσουν άμεσα το έγκλημα. Ίσως θέλουν να δημιουργήσουν τετελεσμένο εν όψει της εκδίκασης της υπόθεσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Ίσως,..... Χιλιάδες τα "ίσως" που συνοδεύουν τους λόγους που επισπεύθηκε το έγκλημα. Πιθανόν και λιγότερα. Δυσεξήγητο όμως το γιατί υπάρχει τόσο μεγάλη βιασύνη και πίεση για ένα έργο που αποδεδειγμένα αποτελεί παράλογη περιττή δαπάνη, παράνομη και με αμφιλεγόμενα, αν όχι ξεκάθαρα επικίνδυνα αποτελέσματα για το κοινωνικό σύνολο

Όλη η αλήθεια σε 2 εικόνες

Αφενός η διαδικτυακή προβολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης που υποτίθεται πως προστατεύει τη βιοποικιλότητα και αφετέρου χωματουργικά μηχανήματα σε εκβολή ποταμού, σταθμό της μεταναστευτικής ορνιθοπανίδας και τόπο αναπαραγωγής της.

Όλα στην μεσαιωνική, σκοταδιστική Ελλάδα του 2023.. 

Την ώρα που γράφεται η παρούσα ανάρτηση, μηχανήματα του αναδόχου του έργου διευθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας έχουν εισβάλλει στο ποτάμι ξεκινώντας τις εργασίες καταστροφής του. Είναι πράγματι οδυνηρή η εικόνα της βαρβαρότητας και της αναισθησίας μπροστά στο τείχος επιχειρημάτων για τον αποτρόπαιο χαρακτήρα της επέμβασης. Ο άνθρωπος δείχνει να συμμορφώνεται στα αναπτυγμένα κράτη, με την ανάγκη της ένταξης των κατασκευών του σε Natural Based Solutιons (επιλογές βασισμένες στη φυσική τάξη και συμβατές με την ίδια τη Φύση θα το αποδίδαμε για την καλύτερη κατανόηση). Στην τριτοκοσμική (με την αρνητική έννοια του όρου) Ελλάδα, δείχνουμε να "μην ιδρώνει το αυτί μας". Η Ελλάδα πιστή και υπάκουη σε συμφέροντα άσχετα με το κοινό καλό και το δημόσιο συμφέρον, επαναλαμβάνει λάθη που για την υπόλοιπη Ευρώπη είναι ένα κακό παρελθόν.

Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν σήμερα ενώ ακόμα δεν έχει εκδικαστεί η δεύτερη προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Κατά παράβαση κάθε λογικής, ακόμα και αυτής που θέλει να είναι προσκολλημένη στην τυπολατρία και σε διαδικασίες. Αυτή είναι η εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας, η εικόνα ενός κράτους που ζει 200 χρόνια πίσω από τον πραγματικό χρόνο. Και όλα όσα ισχυρίζονται οι εξουσίες περί δήθεν εκσυγχρονισμού και προόδου, καταρρέουν μπροστά στην αποτρόπαια εικόνα των πράξεων.

Ξαναδημοσιεύουμε σήμερα το βίντεο από το Πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα των ΗΠΑ και τον καθηγητή Jason Vogel για τη διαχείριση των ποτάμιων ροών εκεί. Για να καταλάβουμε το πόσα χρόνια πίσω μας έχουν σπρώξει  τα συμφέρονται και οι μικρονοϊκοί της αδίστακτης εξουσίας

Ζεστή ζεστή από το τυπογραφείο η Ραφ Ουέστ Journal της 23ης Απριλίου 2023, αριθμός φύλλου #4 με πλούσια θέματα και εκρηκτικές αποκαλύψεις

• Ανακαλύφθηκε μέσα στην κοίτη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας η φωλιά του πτηνού συμβόλου της αθανασίας. Του Φοίνικα. Μία ανακάλυψη που πυροδότησε εξελίξεις στη Ραφ Τάουν

• Ο σερίφης είδε τους βανδάλους, η πόλις εάλω. Επιδρομές του βαρβαρικού φύλου που θεωρούσαμε εξαφανισμένο. Θα οδηγηθεί ο σερίφης σε γενική επιστράτευση στη Ραφ Ταουν για να τους αποκρούσει;

• Ο Βαγγέλης Μπουρνούς καθαρίζει από την πρώτη Κυριακή. Αρχίζει γενική καθαριότητα στη Ραφ Τάουν, Όλοι περιμένουν με κομμένη ανάσα την ημέρα του τινάγματος των χαλιών. Αδιευκρίνιστη είναι η ημερομηνία που θα κάνει τα τζάμια

Ραφ Ουέστ journal. Για καουμπόηδες και  Ινδιάνους ενημερωμένους

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 20/4/2023

Σε ευθύνες συγκεκριμένων κατηγορουμένων από την θέση και την αρμοδιότητα που είχε ο καθένας αναφέρθηκε ο τεχνικός σύμβουλος των θυμάτων της φωτιάς, αντιστράτηγος της Πυροσβεστικής ε.α.

Σε ευθύνες συγκεκριμένων κατηγορουμένων από τη θέση και την αρμοδιότητα που είχε ο καθένας όταν η φωτιά σάρωσε το Μάτι, αφήνοντας πίσω της εκατόμβη νεκρών, αναφέρθηκε κατά τη σημερινή δεύτερη ημέρα κατάθεσής του ο τεχνικός σύμβουλος των θυμάτων της φωτιάς, αντιστράτηγος της Πυροσβεστικής ε.α., Ανδριανός Γκουρμπάτσης.

Ο μάρτυρας, απαντώντας σε ερωτήσεις συνηγόρων των θυμάτων, αναφέρθηκε σε συγκεκριμένα πρόσωπα που κατά το μερίδιο της ευθύνης που είχαν είτε αδράνησαν είτε δεν αντέδρασαν με τον ενδεδειγμένο τρόπο το απόγευμα της 23ης Ιουλίου 2018, όταν η φωτιά στο Νταού Πεντέλης δεν αντιμετωπίστηκε αμέσως.

Η θέση που διατύπωσε ο μάρτυρας, αντίστοιχη με αυτήν που έχει και ο πραγματογνώμονας της Εισαγγελίας, Δημήτρης Λιότσιος, είναι ότι έπρεπε να εκτιμηθεί η κατάσταση και να δοθεί εντολή για προληπτική απομάκρυνση πολιτών πριν τις 17.30, οπότε η φωτιά δεν είχε ακόμη διασπαστεί σε δύο μέτωπα.

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση συνηγόρου προς Υποστήριξη της Κατηγορίας ο Α. Γκουρμπάτσης επικαλέστηκε δύο περιπτώσεις εκκενώσεων, με πρώτη αυτή στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, λίγους μήνες μετά το Μάτι, και δεύτερη αυτή στα Ψαχνά Εύβοιας τον Αύγουστο του 2019, όταν απομακρύνθηκαν με λεωφορεία περίπου 300 κάτοικοι χωριών, με επικεφαλής της Πυροσβεστικής, τότε, τον κατηγορούμενο Βασίλη Ματθαιόπουλο.

Αναφερόμενος στον κατηγορούμενο που στη φωτιά στο Μάτι ήταν υπαρχηγός επιχειρήσεων, ο πραγματογνώμονας των θυμάτων είπε πως «ο κ. Ματθαιόπουλος δεν ήταν κομιστής εντολών, αλλά εκ της θέσεώς του έπρεπε να δίνει εντολές».

Επίσης αναφέρθηκε και στον τότε διοικητή του ΕΣΚΕ, Γιάννη Φωστιέρη, λέγοντας πως «έπρεπε άμεσα να είχε κινητοποιήσει τον μηχανισμό του 199». Τόνισε, δε, πως «πρώτο μέλημα της Πυροσβεστικής είναι η διάσωση των ανθρώπων και μετά να σβήσει η φωτιά, ή ταυτόχρονα. Εδώ δεν σώθηκε ο κόσμος…».

Ο μάρτυρας επανέλαβε πως οι πυροσβεστικές δυνάμεις έπρεπε να αντιδράσουν άμεσα στο Νταού Πεντέλης για να περιοριστεί η φωτιά και επεσήμανε ότι «Πιστεύω ότι δεν αξιολογήθηκε ορθά ο κίνδυνος και υπήρξε ολιγωρία κινητοποίησης των εναέριων και επίγειων δυνάμεων». Είπε επίσης πως εκείνη την ημέρα δεν έκλεισε κανένα αεροδρόμιο λόγω καιρικών συνθηκών και ότι υπήρχαν διαθέσιμα εναέρια μέσα για να διατεθούν για την κατάσβεση της πυρκαγιάς.

Απαντώντας σε ερώτηση για τις ενέργειες του κατηγορούμενου, τότε δήμαρχου Πεντέλης, Δημήτρη – Στέργιου Καψάλη, ο αντιστράτηγος είπε πως καθυστέρησε να ειδοποιήσει για τη φωτιά και ανέφερε ότι ο κατηγορούμενος «φημολογείται πως είναι κουμπάρος με τον κάτοικο της περιοχής, και επίσης κατηγορούμενο στην υπόθεση, στον οποίο αποδίδεται η έναρξη της φωτιάς». Ο μάρτυρας είπε πως γι’ αυτόν τον λόγο, πιθανότατα, «υπήρχε μια καθυστέρηση ενημέρωσης από τον δήμαρχο Πεντέλης για τη φωτιά. Κινητοποίησε πρώτα τα δικά του οχήματα. Δεν τηλεφώνησε ποτέ στην Πυροσβεστική, δεν προκύπτει από καταγραφικά τέτοιο τηλεφώνημα… Μετά τις 5 τηλεφώνησε και ενημέρωσε τον κ. Τόσκα».

Επίσης συμπλήρωσε ότι δεν είχε γίνει καθαρισμός των ρεμάτων στον δήμο.

Αντίστοιχα, σε ερώτηση για τον κατηγορούμενο δήμαρχο Ραφήνας – Πικερμίου, Ευάγγελο Μπουρνούς*, ο κ. Γκουρμπάτσης είπε: «Τον άκουσα που έδωσε συνέντευξη και είπε πως η φωτιά κατευθύνεται προς Διόνυσο, βόρεια, και ότι στο Μάτι δεν θα πάει. Πώς να αποφασίσει για οργανωμένη απομάκρυνση αφού είχε άλλη αντίληψη για την κατεύθυνση της πυρκαγιάς;».

Ο μάρτυρας κατέθεσε πως για όσα συνέβησαν στο Μάτι δεν διατάχθηκε ποτέ Ενορκη Διοικητική Εξέταση και ότι γενικότερα ποτέ δεν έχει γίνει έρευνα για καμία φωτιά.

«Επειδή στην προκειμένη περίπτωση εμπλεκόμενος ήταν ο αρχηγός, θα μπορούσαν να διατάξουν έρευνα ο κ. Τόσκας ή η κ. Γεροβασίλη από τη Γενική Επιθεωρήτρια Δημόσιας Διοίκησης. Εγώ έκανα μια αναφορά στην κυρία Γεροβασίλη πως θα έπρεπε να γίνει έρευνα. Δεν έγινε», είπε.

Η κατάθεση του πραγματογνώμονα συνεχίζεται τη Δευτέρα 24 Απριλίου.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ (via ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

* Σημειώνουμε πως η κατάθεση του μάρτυρα από της 20/4 περιλαμβάνει τα εξής:

• 20/4/2023

Εισαγγελέας: Εσείς λέτε, πάντως, ότι ακόμα και να διατασσόταν δεν θα υλοποιούνταν;

Γκουρμπάτσης: Ναι, οι δήμοι και η Περιφέρεια δεν είχαν οργανωθεί, όπως έλεγε ο νόμος.

Εισαγγελέας: Λέτε, δηλαδή, πως δεν υπήρχαν μνημόνια ενεργειών και πως η μη εισήγηση από την Πυροσβεστική λειτούργησε ως άλλοθι;

Γκουρμπάτσης : Δεν έγινε η απομάκρυνση διότι φοβήθηκαν πως, εάν διατασσόταν, θα υπήρχαν περισσότερα θύματα. Δεν υπήρχε πρόβλεψη για το πώς θα απομακρυνθεί ο κόσμος, πού θα συγκεντρωθεί, κ.λπ. και προτίμησαν να μη γίνει απομάκρυνση.

• 21/4/2023

Γκουρμπάτσης για Μπουρνούς: «Τον άκουσα που έδωσε συνέντευξη και είπε πως η φωτιά κατευθύνεται προς Διόνυσο, βόρεια, και ότι στο Μάτι δεν θα πάει. Πώς να αποφασίσει για οργανωμένη απομάκρυνση αφού είχε άλλη αντίληψη για την κατεύθυνση της πυρκαγιάς;»

Άμεσα ξεκινούν τα έργα διευθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Το δεύτερο μεγαλύτερο ποτάμι της Αττικής απειλείται να μετατραπεί στον «Κηφισό» της Αν.Αττικής.

Σε μία χώρα που βρίσκεται στη θέση 108 σε ό,τι αφορά στην ελευθερία και την ανεξαρτησία της ενημέρωσης, η -μερική έστω- καταδίκη του alterthess.gr στην αγωγή μεγαλοστελέχους της "Ελληνικός Χρυσός ΑΕ" εναντίον της σελίδας και της δημοσιογράφου της, αποτελεί άλλο ένα καρφί στο φέρετρο της δημοκρατίας. Στη χώρα που τα επίσημα και ημιεπίσημα ενημερωτικά μέσα ελέγχονται από τις εξουσίες (από την κεντρική μέχρι τις τοπικές μέσω χρηματοδοτήσεων, αγοράς διαφήμισης και μεθοδεύσεων τύπου "λίστας Πέτσα"), οι φωνές που ελέγχουν τα κακώς κείμενα ενοχλούν. Στον βάλτο της διαρκούς αναπαραγωγής προκατασκευασμένων δελτίων τύπου από κέντρα εξουσίας, ο καθαρός αέρας του ελέγχου της ασυδοσίας των εξουσιαστών, είναι ανεπιθύμητος. Μηνύσεις και αγωγές που εργαλειοποιούν τη Δικαιοσύνη στην κατεύθυνση της κατάργησης του θεμέλιου λίθου της δημοκρατίας, δηλαδή του ελέγχου των εξουσιών, είναι κατακριτέες και καταδικαστέες. Όπως έγραψε και ο Εισαγγελέας που έκρινε μήνυση κατά της Attica Voice και του ιστολογίου Δασαμάρι SOS από "επίσημες ενημερωτικές σελίδες": Τα Μέσα κρίνουν και κρίνονται και ως εκ τούτου απέρριψε και κατέκρινε τους μηνυτές, δικαιώνοντας την Attica Voice. Δεν αρκεί όμως η οξυδέρκεια και η επιστημονική κατάρτιση των δικαστικών λειτουργών. Η θέσπιση σχετικής νομοθεσίας είναι πιο απαραίτητη σήμερα από ποτέ. Το παράδειγμα του Alterthess.gr το καθιστά σαφές.  Αναδημοσιεύουμε ανάρτηση του alterthess.gr σχετικά με την ανακοίνωση του Διεθνούς Ινστιτούτου Τύπου  για την υπόθεση της αγωγής κατά του alterthess και της δημοσιογράφου Σταυρούλας Πουλημένη.

Ανακοίνωση έξι διεθνών οργανώσεων Τύπου για την καταδικαστική απόφαση κατά του Alterthess

Το Διεθνές Ινστιτούτο Τύπου (International Press Institute) μαζί με τους εταίρους του στο Media Freedom Rapid Response (MFRR) εκφράζει την απογοήτευσή του για την πρόσφατη δικαστική απόφαση σχετικά με την αγωγή SLAPP κατά του ανεξάρτητου ελληνικού μέσου ενημέρωσης Alterthess και μιας από τις δημοσιογράφους του, της Σταυρούλας Πουλημένη.

Το IPI υπενθυμίζει ότι στις αρχές του 2023 δικαστήριο της Αθήνας έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή που κατέθεσε πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος της εταιρείας εξόρυξης χρυσού Hellas Gold, επιδικάζοντας στο συνεργατικό μέσο ενημέρωσης 3.000 ευρώ ως αποζημίωση στον ενάγοντα.

Όπως έχει ήδη αναφερθεί, η αγωγή προέκυψε από δικαστικό ρεπορτάζ που είχε δημοσιεύσει η δημοσιογράφος τον Οκτώβριο του 2020 σχετικά με την πρωτοβάθμια ποινική καταδίκη δύο στελεχών της Hellas Gold για την φερόμενη ρύπανση των υδάτινων πηγών στη Βόρεια Χαλκιδική από την εταιρεία. Μετά από μια πρώτη έφεση, οι καταδίκες επιβεβαιώθηκαν στο Εφετείο τον Σεπτέμβριο του 2021, όπως είχε αναφέρει τότε το Alterthess.

Ένα μήνα αργότερα, τον Οκτώβριο του 2021, ένα από τα στελέχη, ο Ευστάθιος Λιάλιος, κατέθεσε αγωγή που βασίστηκε εν μέρει στον Κανονισμό της ΕΕ για τη Γενική Προστασία Δεδομένων (GDPR), με την οποία ζητούσε αποζημίωση 100.000 ευρώ, υποστηρίζοντας ότι η δημοσιογράφος τον δυσφήμισε και παραβίασε παράνομα τα προσωπικά του δεδομένα, δημοσιεύοντας το πλήρες όνομα και τη θέση του κατά την αναφορά της πρωτόδικης καταδίκης. Έπειτα από δεύτερη έφεση, οι καταδίκες και των δύο στελεχών ανατράπηκαν στη συνέχεια από ανώτερο δικαστήριο τον Μάιο του 2022, όπως ανέφερε τότε και το Alterthess.

Το Διεθνές Ινστιτούτο Τύπου σημειώνει μεταξύ άλλων αναφερόμενο στην καταδικαστική απόφαση πως «το Πρωτοδικείο της Αθήνας απέρριψε τον ισχυρισμό του Λιάλιου για δυσφήμιση, αλλά τάχθηκε υπέρ του ενάγοντος όσον αφορά τον ισχυρισμό του για παραβίαση του Γενικού Κανονισμού Προσωπικών Δεδομένων, επιδικάζοντας αποζημίωση για “ηθική βλάβη”».

«Αν και η αποζημίωση ήταν σημαντικά χαμηλότερη από τα 100.000 ευρώ που είχε αρχικά ζητηθεί, πιστεύουμε ότι οι επιπτώσεις αυτής της απόφασης ξεπερνούν κατά πολύ τα χρηματικά όρια και αγγίζουν αρχές θεμελιώδεις για την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης» σημειώνει το IPI εξηγώντας ότι «με την καταδίκη μιας δημοσιογράφου για τη δημοσιοποίηση λεπτομερειών σχετικά με μια πρωτοβάθμια ποινική καταδίκη, η ετυμηγορία του δικαστηρίου υπονομεύει τις αρχές τόσο της ανοικτής δικαιοσύνης όσο και του δικαστικού ρεπορτάζ. Η εν λόγω δίκη διεξήχθη σε ανοικτή συνεδρίαση, χωρίς περιορισμούς στην ενημέρωση, και η πρωτοβάθμια ετυμηγορία ανακοινώθηκε δημοσίως στο δικαστήριο. Η αναφορά ειδήσεων σχετικά με την καταδίκη, συμπεριλαμβανομένων των ονομάτων και των θέσεων των ατόμων, αποτελεί συνήθη δημοσιογραφική πρακτική σε όλο τον κόσμο» σημειώνει στην ανακοίνωση που συνυπογράφει με άλλες πέντε οργανώσεις για την Ελευθερία του Τύπου.

Σύμφωνα με το IPI, το σκεπτικό του δικαστηρίου ότι η δημοσιογράφος θα έπρεπε να είχε ζητήσει τη συγκατάθεση του ατόμου για τη δημοσίευση του ονόματος και της θέση του «είναι εντελώς αδικαιολόγητο».

Όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση των έξι οργανώσεων «οι πολίτες που ζουν στη Χαλκιδική και τη Βόρεια Ελλάδα έχουν δικαίωμα να λαμβάνουν έγκαιρη ενημέρωση για τα άτομα που κρίνονται ένοχα σε πρώτο βαθμό, ειδικά όταν πρόκειται για ένα θέμα σοβαρού δημόσιου ενδιαφέροντος, όπως η ρύπανση των υδάτων στην περιοχή τους. Συνεπώς, το δικαίωμα των μέσων ενημέρωσης να δημοσιεύουν τέτοιες πληροφορίες υπερτερεί σαφώς της προσδοκίας ιδιωτικότητας ενός καταδικασθέντος ατόμου. Παρόλο που οι καταδικαστικές αποφάσεις των στελεχών μπορεί αργότερα να ανατράπηκαν, τον Οκτώβριο του 2020 ήταν σαφώς προς το δημόσιο συμφέρον να αναφερθεί το πρώτο στάδιο της δικαστικής διαδικασίας».

Οι διεθνείς οργανώσεις τονίζουν ότι η απόφαση αυτή δημιουργεί ένα επικίνδυνο νομικό προηγούμενο. «Εάν η απόφαση αυτή ισχύσει, θα μπορούσε να προκαλέσει ένα κύμα παρόμοιων αγωγών που θα βασίζονται στον ΓΚΠΔ για τη φίμωση της δημοσιογραφικής πληροφόρησης δημόσιου συμφέροντος και τη διατήρηση ορισμένων πληροφοριών ως μυστικών. Συνεπώς, η απόφαση αυτή κινδυνεύει να ενθαρρύνει άλλα ισχυρά άτομα ή εταιρείες να χρησιμοποιήσουν τους κανονισμούς του ΓΚΠΔ για να προσπαθήσουν να κρατήσουν ορισμένες πληροφορίες ή ονόματα εκτός δημόσιας σφαίρας. Πιστεύουμε, επομένως, ότι η απόφαση αυτή αποτελεί απειλή για την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα, η οποία ήδη βρίσκεται υπό σημαντική πίεση».

Οι οργανώσεις του MFRR αποφάσισαν να παράσχουν χρηματοδότηση για την κάλυψη των νομικών εξόδων που απαιτούνται για την έφεση. Επιπλέον, εκφράζουν την ελπίδα τους ότι το δικαστήριο θα αναγνωρίσει τα ζητήματα που διακυβεύονται και τελικά θα ανατρέψει αυτή την ανησυχητική πρωτοβάθμια απόφαση. Η εξασφάλιση ενός δίκαιου αποτελέσματος θα είναι σημαντική όχι μόνο για τo Alterthess και τη Σταυρούλα Πουλημένη, αλλά και για όλους τους δημοσιογράφους που πραγματοποιούν παρόμοιο έργο στην Ελλάδα.

Δείτε ολόκληρη την ανακοίνωση που υπογράφουν οι παρακάτω οργανώσεις:

ARTICLE 19 Europe

European Centre for Press and Media Freedom (ECPMF)

European Federation of Journalists (EFJ)

Free Press Unlimited (FPU)

International Press Institute (IPI)

OBC Transeuropa (OBCT)

Πηγή

Για να μη ξεχνιόμαστε (πηγή JoDi graphics)