Μπορεί να θυμώνεις μέσα σου, αλλά εκεί μένει η οργή, μέχρι να ξεθυμάνει ή να σε πνίξει και αυτή, τόσο μπόσικος που είσαι.

Ναι, δεν αντέχεται τόσο δούλεμα. Ειδικά σε ένα θέμα που το ξέσπασμα της πρόσφατης πανδημίας, σύμφωνα με όσα πιστεύαμε και όσα απέδειξαν στιβαρά οι τελευταίες έρευνες, το έκανε να στέκεται στην πρώτη γραμμή. Ζούμε σε ένα φυσικό περιβάλλον το οποίο σχοινοβατεί. Κάθε απώλεια ισορροπίας, δεξιά ή αριστερά μεταφέρει την κολοσσιαία ταλάντωση της στη ζωή μας. Μπορεί να είναι με τη μορφή μίας σπάνιας και δυσεξήγητης ασθένειας, μπορεί να είναι με τη μορφή μίας καλπάζουσας θανατηφόρου ασθένειας, μπορεί να είναι με τη μορφή της τοξικής δηλητηρίασης. Αργή, αλλά σταθερή και τελικά θανατηφόρα.

Πολύ σύντομα αναμένουμε να βιώσουμε την έκτη εξαφάνιση ειδών στον πλανήτη. Το διαβάζαμε σε σχετικές μελέτες που παρουσιάσαμε κι εδώ χθες. Και παρά τη σημασία που έχει η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος για τη ζωή μας, παρακολουθούμαποτυχημένους πολιτικούς* να έχουν μετατρέψει τις μέρες τις αφιερωμένες στο περιβάλλον, σε ευκαιρία εξωραϊσμού και διαφήμισης της αποδεδειγμένα ανύπαρκτης ευαισθησίας τους. 

Τέρατα που καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον αυτοδιαφημίζονται ως «προστάτες» του. Αυτοί που υπηρετούν συμφέροντα με το αζημίωτο για τους ίδιους και το κονκλάβιο τους, προωθούν καταπατήσεις δασών, εκχερσώσεις, τσιμεντώματα οικοτόπων, οικοδόμηση σε ευαίσθητες και προστατευόμενες περιοχές, κατάργηση των προστατευτικών πλημμυρικών πεδίων ρεμάτων, άλωση βιοτόπων, εγκατάσταση βαριών βιομηχανικών δομών σε δασικούς παραδείσους ή σε νησιά και παραλίες. Αυτά τα τέρατα, με περισσό θράσος διατυμπανίζουν «με την ευκαιρία της παγκόσμιας μέρας περιβάλλοντος» ή «με την ευκαιρία του εορτασμού της ημέρας της μάνας γης» ή με όποια άλλη «ευκαιρία» πως πρέπει να σκεφτούμε και να προστατεύουμε το περιβάλλον.  Έτσι αόριστα. Το από ποιους πρέπει να προστατεύσουμε το περιβάλλον όμως δεν το λένε αλλά το ξέρουμε καλά. Όσο και αν αυτοί νομίζουν πως κρύβονται ο "πισινός" τους φαίνεται.

Κοροϊδία τοπικής κλίμακας Απριλίου 2020

Κοροϊδία τοπικής κλίμακας, Ιουνίου 2020

Το ίδιο βράδυ που κάνουν τις δηλώσεις περί «προστασίας», χαμογελούν και πέφτουν για ύπνο αφού η έλλειψη συνείδησης που τους χαρακτηρίζει τους γεμίζει με ικανοποίηση πως κοροίδεψαν πάλι το πόπολο. Και τα οφέλη που προσδοκούν, τους γεμίζουν με χαρά τα όνειρα που κάνουν. Εις βάρος (και όχι εις υγείαν) των χαχόλων. Των κορόιδων. Των αιώνιων χειροκροτητών.

Η απόλυτη νίκη είναι ο αφανισμός κάθε έννοιας ισορροπίας

Σε εθνική κλίμακα, ο Χατζηδάκης καμαρώνει για το "Εθνικό Σχέδιο Αναδασώσεων", για τις «αναδασώσεις» που "θα" κάνει.  Την ίδια ώρα με τον νομο του εντατικοποιεί την αποδάσωση, ειδικά στην Αττική με 30.000 στρέματα περίπου να φεύγουν απο τους δασικούς χάρτες. Μάλλον πρόκειται για Εθνικό Σχέδιο Αποδάσωσης.

Για τις αναδασώσεις που "θα" κάνει, "θα" βρει ένα "κοινωφελές ίδρυμα" να τις χρηματοδοτήσει. Ο ίδιος τα λεφτά του υπουργείου του τα έχει για να καταστρέφει το περιβάλλον. Όχι για να αναδασώνει.

Έφερε και ψήφισε τον χειρότερο κι αντισυνταγματικότερο νόμο που μόνο στημένοι εκτελεστές συμφερόντων θα μπορούσαν να επινοήσουν. 

Όμως καμαρώνει πως «προστατεύει το περιβάλλον» αφού η δασική υπηρεσία (λες και αυτή είχε τον προϋπολογισμό) μας άφησε πίσω, Τώρα θα φύγουμε μπροστά. Χωρις δάση, αλλά μπροστά

Κοροϊδία εθνικής κλίμακας, Μάιος 2020

-Χωριάτες είναι. Αμόρφωτοι. Θα πιστέψουν ότι τους λέμε, δίδασκε ο κομματάρχης Γκρούεζας και εκφωνούσε ο Μαυρογιαλούρος στην παλιά ελληνική ταινία. Άξιος μαθητής του ο Χατζηδάκης.

Άξιοι μαθητές του υπάρχουν και σε τοπικό επίπεδο, εδώ στο Ραφηνοκρατούμενο Πικέρμι, που συμβιώνει σε έναν παράταιρο «γάμο» που θα το έχει πάντα σε δεύτερη μοίρα. Κι εδώ  το δούλεμα πάει επίσης σύννεφο. Η σχολή Γκρούεζα έχει επιβληθεί για τα καλά.

Την ίδια ώρα που ο τοπικός παράγοντας (και οι κομματάρχες του, οι Γκρούεζες του μαζί)  πανηγυρίζει για την πλήρη πολεοδόμηση της ομορφότερης ακτής που υπήρχε στην Αττική, την ίδια αυτή ώρα ποστάρει χέρια να ποτίζουν αρτίφυτρα και μιλάει για την προστασία το υπεριβάλλοντος. Είναι ο ίδιος που μαζί με την περιφέρεια και το υπουργείο θέλει να τσιμεντωθεί ο σημαντικότερος υγρότοπος της ανατολικής Αττικής. Είναι ο ίδιος που παρεμβαίνει κατά των δημοτών και υπέρ του υπουργείου, για να προωθήσει το τσιμέντωμα. Είναι ο ίδιος που παρενέβη κατά της Κίνησης για την Προστασία και την Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος στο Συμβούλιο της Επικρατείας, όπου συνειιδητοποιημένοι πολίτες και όχι χειροκροτητές, προσέφυγαν

(Attica Voice 2018 - σκίτσο Theo) 

Είναι ο ίδιος που θέλει να ξυρίσει το δάσος για να φτιάξει «αντιπυρική ζώνη» δίχως να έχει ιδέα του τι είναι αυτό και περιγράφει τον στόχο του ως κατασκευή ενός «σεληνιακού τοπίου». Γιατί ο δυστυχής δεν ξέρει (ή κάνει πως δεν ξέρει) πως τα συστηματικά  καλλιεργούμενα και  ομαλά διαχειριζόμενα δάση και δασικές εκτάσεις δεν αναφλέγονται . Άλλωστε μία βόλτα στις πολεοδομημένες αλλά δασοσκεπείς εκτάσεις του δήμου είναι ικανή να κάνει και τον πιο αισιόδοξο να βάλει τα κλάματα από απελπισία

Η κλιματική αλλαγή είναι πια ολοκάθαρα ορατή και ο ίδιος παλεύει με τη Φύση

για να κάνει την κλιματική αλλαγή ταχύτερη και τα φσινόμενα εντονότερα(!!!!)

Είναι ο ίδιος άλλωστε  που θεωρεί το δάσος «βραχνά»

Είναι όμως και  ο ίδιος που κάνει τις ήδη αναφερθείσες δημοσιεύσεις στο facebook προβάλλοντας το φιλοπεριβαλλοντικό του προφίλ, σήμερα παγκόσμια μέρα περιβάλλοντος. Και εμείς τον ακούμε αποσβολωμένοι και απορημένοι για το πόσο θράσος και αναίδεια χωράει στο δέμας αυτού του ανθρώπου

Αν τον ένοιαζε το φυσικό περιβάλλον, αν τον ένοιαζε το ποτάμι του Πικερμίου, ο Βαλανάρης, δεν θα τον είχε γεμίσει μπάζα ή τουλάχιστον θα φρόνριζε να τα πάρει αφού η ίδια η Περιφέρεια Αττικής καταδεικνύει ως υπεύθυνο και αρμόδιο για την ποκομιδη, τον δήμο στον οποίο έχει στείλει και ειδική εντολή εδώ και ένα μήνα

Φτύνουν τα ψέματα κατάμουτρα, δίχως περίσκεψη, δίχως αιδώ. Μας προσβάλλουν κι εμείς τους ακούμε. Δυστυχώς, όσο δεν κάνουμε κάτι για να τους εμποδίσουμε στα αισχρά σχέδια τους  θα είμαστε αναγκασμένοι να τους υφιστάμεθα.

Η δημοκρατία μας τους δίνει τέσσερα χρόνια. Η Φύση όμως δεν τους δίνει τίποτα. Ούτε σε αυτούς, ούτε σε εμάς. Το ξέρουν και γι’ αυτό θα καταστρέψουν όσο γίνεται περισσότερα, αν τους αφήσουμε

*Η επιτυχία ενός πολιτικού προσώπου κρίνεται από το αν ωφελεί ή όχι την κοινωνία και όχι από την εκλογή του σε παραβιασμένες από τη διαφήμιση και τα φερεφωνα διαδικασίες εκλογών

Για την περιβαλλοντική εποποιία του περιβαλλοντικά ευαίσθητου παραγοντίσκου, στο Πικέρμι (αλλά και τη Ραφήνα) μπορείτε να διαβάσετε και ένα χθεσινό δημοσίευμα στο ιστολόγιο της Ανεξαρτητης Πρωτοβουλίας Πολιτών «Δασαμάρι SOS» επί τη ευκαιρία της τοπικής μέρας «περιβάντολου».

Περιβάντολο (τοπική αργκό)  = ότι απομένει από το φυσικό περιβάλλον αφού περάσει από μία περιοχή ο δήμος Ραφήνας