Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Ένα διδακτικό παραμύθι που μας βοήθησε σε πολύ μικρή ηλικία να κατανοήσουμε τις αόρατες στο μη εξοικειωμένο μάτι, σχέσεις μεταξύ των μελών μίας ομάδας, μίας κοινωνίας. Μας βοήθησε να μάθουμε να διαβάζουμε, στο μέτρο που το καταφέραμε, πίσω από τις γραμμές. Να διακρίνουμε το ψέμα από την αλήθεια και κυρίως τους λόγους που θέλουν να μας πούνε ψέματα, όσοι μας τα λένε. Αλλά και τους λόγους που μας κάνουν εμάς τους ανθρώπους, να προτιμάμε ένα φτιασιδωμένο ψέμα από μία γυμνή και σκληρή αλήθεια.
Η ποντικοπαγίδα
Ένα ποντικάκι κάποτε, παρατηρούσε από την φωλιά του έναν αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο.
«Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε εκείνο το πακέτο», αναρωτήθηκε...;
Όταν οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο, το σοκ που έπαθε το ποντικάκι ήταν τεράστιο. Μπροστά του βρισκόταν μία μεγάλη ποντικοπαγίδα. Δεν πρόλαβε να συνέλθει από την τρομάρα όταν είδε τον αγρότη και τη γυναίκα του να βάφουν την ποντικοπαγίδα με ωραία ζωηρά χρώματα, να της κρεμάνε κορδέλες και φιόγκους και να της κρεμάνε μία μεγάλη επιγραφή που έγραφε «Εδώ Παράδεισος».
Ο ποντικός που είχε μάθει να διαβάζει από τον παππού του που πέρασε τη ζωή του στην βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου, έξυσε το κεφάλι του «Γιατί γράφουν τέτοια ψέματα;» αναρωτήθηκε. «Αφού κάτω από τις μπογιές και τις κορδέλες είναι μία παγίδα. Μία ποντικοπαγίδα» σκεφτόταν κι έτρεμε. Σκέφτηκε να πάει να ειδοποιήσει και τα άλλα ζώα γιατί θα μπορούσαν να ξεγελαστούν και να φάνε το δόλωμα της ποντικοπαγίδας και η ποντικοπαγίδα να κάνει κακό σε αυτά. Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο
-Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα ζωγραφισμένη μέσα στο σπίτι! Προσέχετε, φώναζε το ποντικάκι
Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε:
-Κυρ- ποντικέ μου, δεν μ` ενοχλεί καθόλου εμένα η ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Ακόμα και αν πάω να φάω το τυρί που θα βάλουν για εσένα, εμένα θα με ελευθερώσουν αν με πιάσει, γιατί τους δίνω τα αυγά μου
Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε:
-Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι. Έχει μια ποντικοπαγίδα ζωγραφισμένη μέσα στο σπίτι! Προσέχετε
Το γουρούνι έβγαλε έναν στεναγμό, κοίταξε το τρομαγμένο ποντίκι και του απάντησε:
-Λυπάμαι πολύ κυρ-ποντικέ μου, δεν μ` ενδιαφέρει εμένα. Δεν χωράω στην ποντικοπαγίδα οπότε δεν θα μπω, ούτε για να φάω το τυρί που θα βάλουν για δόλωμα. Λυπάμαι πολύ για σένα και πρόσεξε μη ξεγελαστείς και σε πιάσει.
Τότε το ποντίκι, με πολύ άγχος και στεναχώρια, στράφηκε προς το βόδι και του φώναξε κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου:
- Έχει μια ποντικοπαγίδα ζωγραφισμένη μέσα στο σπίτι! Προσέχετε γιατί δεν μοιάζει με ποντικοπαγίδα και μπορεί να σας πληγώσει.
Και το βόδι απάντησε:
-Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει είναι ένα τσιμπηματάκι στο δέρμα μου! Και για να με παγιδέψουν χρειάζονται κάτι μεγαλύτερο.
Έκανε να φύγει ο ποντικός και όπως γύρισε το κεφάλι του βλέπει μία αλεπού που τον κοιτούσε πίσω από κάτι θάμνους. Απελπισμένος την πλησίασε και της φώναξε:
-Κυρά Μάρω, εσύ είσαι διάσημη για την εξυπνάδα σου και θα με καταλάβεις. Στο σπίτι έχει μια ποντικοπαγίδα ζωγραφισμένη. Ζωγραφισμένη και φτιασιδωμένη σου λέω. Πρόσεχε και πες και στα άλλα ζώ να προσέχουν. Εσένα θα σε ακούσουν, όχι σαν κι εμένα που δεν μου δίνουν σημασία....
Η αλεπού που είχε πάει να φάει καμιά κότα τον κοίταξε υποτιμητικά και του είπε:
-Φύγε από μπροστά μου ποντικέ γιατί θα τρομάξεις τις κότες με τη φωνή σου. Τι να πάθω εγώ από την ποντικοπαγίδα; Εσύ να προσέχεις. Εγώ είμαι έξυπνη και δεν θα με γελάσει μία παγίδα για ποντίκια.
Έτσι, ο ποντικός έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε μόνος του να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας.
..........
Την επόμενη νύχτα, ένας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν το θόρυβο που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τι συνέβη. Μέσα στη νύχτα όμως, δεν πρόσεξε πως στην παγίδα πιάστηκε από την ουρά ένα φίδι... Φοβισμένο το φίδι όμως, δάγκωσε τη γυναίκα.
Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα και την πήγε στο νοσοκομείο. Την περιποιήθηκαν οι γιατροί αλλά όταν την έφερε πίσω στο σπίτι, ανέβασε υψηλό πυρετό. Ο γιατρός τον συμβούλεψε να της κάνει ζεστές σουπίτσες... Έτσι ο αγρότης έσφαξε την κότα για να κάνει μια καλή κοτόσουπα.
Η γυναίκα όμως πήγαινε απ' το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες έρχονταν στη φάρμα να βοηθήσουν. Για να τους ταΐσει όλους αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει το γουρούνι.
Τελικά η γυναίκα δε γλίτωσε και λίγο καιρό αργότερα, πέθανε.
Στην κηδεία της, ήρθε πάρα πολύς κόσμος, γιατί ήταν καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι. Για να φιλοξενήσει όλον αυτόν τον κόσμο ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει το βόδι.
Αφού έφαγαν όλοι, ο αγρότης μάζεψε τα αποφάγια για να τα πετάξει αφού δεν είχε πια ούτε κότες ούτε γουρούνι. Η αλεπού το ήξερε και περίμενε τον αγρότη να πετάξει τα αποφάγια για να πέσει πάνω τους. Και είχε μία πείνα τεράστια. Για κακή της τύχη την είδε ο αγρότης και κατάλαβε τι του έτρωγε τις κότες, όταν είχε κότες. Πριν προλάβει η αλεπού να φύγει την άρπαξε από την ουρά και φώναξε τα σκυλιά του τα οποία την σκότωσαν
Ο ποντικός έβλεπε όλο αυτό το πέρα δώθε και το θανατικό των ζώων, από την τρύπα του με πάρα πολύ μεγάλη θλίψη... Τους είχε προειδοποιήσει όλους γιατί ήξερε καλά πως η ποντικοπαγίδα έφερνε την καταστροφή του αγροκτήματος, αλλά τα άλλα ζώα δεν ήθελαν να καταλάβουν πως εκείνο το στολισμένο με ζωγραφιές, χρώματα και μεγάλα ωραία γράμματα ήταν το δόλωμα που όλοι τελικά έφαγαν και το πλήρωσαν με τη ζωή τους.
Για τον ελληνικό, σκοτεινό νεομεσαίωνα που διανύουμε, ένα ευχάριστο νέο φώτισε τη μέρα και μας έρχεται από την Επιτροπή Πολιτισμού (CULT) του Ευρωκοινοβουλίου. Κόντρα στις μηνύσεις και αγωγές που αποσκοπούν στη φίμωση και στην πράγμασι κατάργηση της ελευθερία του λόγου, η επιτροπή προσέθεσε τέσσερις ακόμα λόγους στους οποίους θα "σκοντάφτουν" διώξεις εκπορευόμενες από συμφέροντα ή άλλες αφετηρίες, εναγόντων που θέλουν να εργαλειοποιήσουν τη δικαιοσύνη για την επίτευξη των ανόσιων σκοπών τους. Αναδημοσιεύουμε από την Εφημαρίδα των Συντακτών της 25ης Μαΐου τη σχετική είδηση:
«Ναι» στην νομοθετική γνωμοδότηση για την προστασία από τις SLAPP
Υπερψηφίστηκε η νομοθετική γνωμοδότηση της Επιτροπής Πολιτισμού (CULT) του Ευρωκοινοβουλίου για την προστασία των δημοσιογράφων και άλλων πολιτών από τις εκφοβιστικές, εκβιαστικές και καταχρηστικές αγωγές SLAPP.
Η Επιτροπή συνεδρίασε σήμερα το πρωί (ΣτAV 25/5) στο πλαίσιο της κατάρτισης της ευρωπαϊκής οδηγίας με αυτό το ζήτημα, που λαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις.
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και εισηγητής της γνωμοδότησης στην οδηγία antiSLAPP, Στέλιος Κούλογλου, δήλωσε πως η Επιτροπή βελτίωσε την οδηγία εισάγοντας τέσσερις ακόμη παραμέτρους προστασίας.
Λάβαμε και δημοσιεύουμε καταγγελία κίνησης κατοίκων του Οχυρού της Ραφήνας, σχετικά με τις καταστροφές που λαμβάνουν χώρα σε έναν ξεχωριστό δημόσιο χώρο πρασίνου και αναψυχής. Έναν χώρο που για μεγάλους και παιδιά είναι ένας παράδεισος. Οι κάτοικοι καταγγέλλουν τον δήμαρχο της Ραφήνας, σεσημασμένο από τα αντιπεριβαλλοντικά έργα του. Σεσημασμένο και για τη δράση του στην μετατροπή των δημοσίων χώρων ιδιώτικούς.
Ακολουθεί η καταγγελία της Κίνησης Κατοίκων Οχυρού
Να μην Μείνει Ίχνος πράσινου στην Αττική
Έργα και ημέρες του Δήμαρχου Ραφήνας‐Πικερμίου
Στο Δάσος Οχυρού
Με απίστευτη ταχύτητα και με εντολή του Δήμαρχου Ραφήνας‐Πικερμίου, εργολαβικά συνεργία καταστρέφουν άλλον ένα πνεύμονα πρασίνου στην πολύπαθη Αττική.
Με τους γνωστούς ψευδεπίγραφους χαρακτηρισμούς της «Ανάδειξης και αξιοποίησης του Λόφου Οχυρού» μπουλντόζες και εκσκαφείς, σκάβουν και τσιμεντώνουν μια αμιγώς δασική έκταση. Ισοπεδώνουν και εκχερσώνουν, καταστρέφοντας δεκάδες μικρά πεύκα σε μια περιοχή που η φυσική αναδάσωση οργίαζε.
Ο δήμαρχος χαρακτηρίζοντας την έκταση Δημοτική‐ Ιδιωτική (νεολογισμός) δηλώνει ότι σκοπεύει να περιφράξει, να κλείσει τον χώρο και να απαγορεύσει την ελεύθερη πρόσβαση στους πολίτες. Όπως «ενημερώνει» θα μεταφέρει και θα εκθέσει ΤΑΝΚΣ και κανόνια (δεν είναι για γέλια) και θα φτιάξει τσιμεντένια Escape Rooms για να «παίζουν» τα παιδιά.
«Αξιοποίηση» για ποιόν και γιατί;
Αξιοποίηση αυτού του δημόσιου ελεύθερου χώρου είναι η δυνατότητα πρόσβασης σε όποιον πολίτη θέλει όποια ώρα θέλει χωρίς εισιτήριο και περιορισμούς. Τα παιδιά πρέπει να συνεχίσουν να παίζουν ανέμελα και ελεύθερα στο δάσος και το Μεγάλο Ρέμα, οι δημότες της Ραφήνας πρέπει να συνεχίσουν να βλέπουν τις εποχές να αλλάζουν κι όχι τσιμέντα και άρματα καταστροφής ανθρώπινων ζωών.
Τα τσιμέντωμα, οι περιφράξεις, οι απαγορεύσεις, τα εκατομμύρια ευρώ στο όνομα της «ανάπτυξης» μας έχουν φέρει στο χάλι που ζούμε, στην κλιματική αλλαγή στην περιβαλλοντική καταστροφή.
Η Αττική, η Ραφήνα, το Πικέρμι δεν έχει ανάγκη από άλλο τσιμέντο, έχει ανάγκη από πράσινο, και από ελευθέρους δημόσιους χώρους.
Τι κάνει άραγε το Δασαρχείο απέναντι στο έγκλημα που συντελείται, υπάρχουν άδειες και από ποιόν;
Είναι πολλά τα λεφτά Βαγγέλη αλλά η ανθρώπινη διαβίωση έχει μεγαλύτερη αξία από τα ευρώ.
Κίνηση κατοίκων Οχυρού Ραφήνας
Ακολουθεί το κείμενο της καταγγελίας της Κίνησης Κατοίκων Οχυρού Ραφήνας σε pdf αρχείο για μεταφόρτωση, εκτύπωση ή περαιτέρω ανεξάρτητη κοινοποίηση
Είναι από τα κυρίαρχα μότο των ημερών αλλά και της εποχής, είναι το «Αχ, ΠΑΣΟΚ, ωραία χρόνια!!», παρμένο από την τηλεοπτική σειρά των Ρήγα - Αποστόλου στην ΕΡΤ «Η τούρτα της μαμάς» και το εκφέρει τόσο όμορφα η ηθοποιός Λυδία Φωτοπούλου
Δεν στεκόμαστε στο τι νοστάλγησε η τηλεοπτική ηρωίδα από τα χρόνια του ΠΑΣΟΚ αλλά θαυμάζουμε τη νοσταλγία που νιώθουν οι άνθρωποι από τον καιρό που δεν είχαν κάνει εθελούσια ή αναγκαστικά, άβολους για τους ίδιους, συμβιβασμούς για να συνεχίσουν την καριέρα τους, την πορεία τους ή τη ζωή τους γενικά. Έτσι ο νους μας πέταξε σε άλλον έναν νοσταλγό, που όμως δεν μπορεί (ή δεν μπορούσε) να ομολογήσει τη νοσταλγία του για τα παλιά. Όχι τα παλιά του ΠΑΣΟΚ αλλά τα άλλα παλιά. Τα δικά του και των ομοϊδεατών του που μοιράστηκαν έντονες συγκινήσεις σε δρόμους και νυχτερινές εφόδους, σε πανεπιστήμια, στη Νομική, στο Χημείο, στα Εξάρχεια. Η νοσταλγία βγάζει δυνατά συναισθήματα. Η ανομολόγητη και ανέκφραστη νοσταλγία ακόμα δυνατότερα. Πως να μιλήσει όμως ο πάλαι ποτέ Tsecurator του πάλαι ποτέ ΛάΟΣ του Καρατζαφέρη (Καρατζαφύρερ για τους φίλους του) για τα χρόνια εκείνα τα παλιά; Τα χρόνια του ΛάΟΣ και τα ακόμα πιο παλιά, όταν ήταν 21 ετών (αλλά 19 κατά τον ίδιο*) και κράδαινε ένα αυτοσχέδιο τσεκούρι, τον Μάρτιο του 1985 στα Εξάρχεια.
Ήταν τότε μια ομάδα διαδηλωτών που διαμαρτυρόταν για την αστυνόμευση των Εξαρχείων και την αστυνομική βία, στα πλαίσια του διαβόητου σχεδίου των «επιχειρήσεων Αρετή» του τότε υπουργού του ΠΑΣΟΚ, Αντώνη Δροσογιάννη . Το πρόσχημα του Δροσογιάννη ήταν η «εκκαθάριση» των Εξαρχείων από τους αναρχικούς. Μία ομάδα από ΕΠΕΝίτες, οπλισμένη με ρόπαλα, σιδηρολοστούς και κράνη όρμηξε στους διαδηλωτές κι αυτοί αμύνθηκαν εξωθώντας τους στα τότε γραφεία της χουντικής οργάνωσης στην Ακαδημίας και Κιάφας. Ένας από τους συμμετέχοντες στη συμμορία των φασιστών μπήκε στο κάδρο μίας φωτογραφικής μηχανής. Ήταν ο Μαυρουδής (Μάκης) Βορίδης, ο οποίος είχε πάει εκεί για να αυτοαμυνθεί(!!!) και γι' αυτόν τον λόγο κράδαινε ένα... αυτοσχέδιο τσεκούρι! Υπουργός με το τσεκούρι του δηλαδή και «ΕΠΕΝ, ωραία χρόνια!!» μονολογεί νοσταλγώντας.
Ήρθε αργότερα και η εποχή Καρατζαφέρη με τις κοινές πορείες με τη Χ.Α. στην αρχή, με τον Άδωνι να διαφημίζει το αγαπημένο του βιβλίο, η είσοδος στο Κοινοβούλιο το 2007 και μάλιστα χωρίς τσεκούρι ή λοστό. Μία παρέα ευκαιρίας δηλαδή με Καρατζαφέρη, Άδωνι, Πλεύρη, Λιακόπουλο, Βελόπουλο. Όλα τα μπουμπούκια σε μια παρέα.
Η συνέχεια είναι σχετικά φρέσκια και δεν έχει σκεπαστεί από την σκόνη του χρόνου. Η συγκυβέρνηση Παπαδήμου (μαζί με Άδωνι Γεωργιάδη, Αστέριο Ροντούλη, και Γιώργο Γεωργίου) το άδειασμα του πρώην αρχηγού Καρατζαφέρη από κοινού με Άδωνι, Βελόπουλο,, Κιλτίδη και Πλεύρη και η ενσωμάτωση του στη Σαμαρική τότε και έπειτα Μητσοτακική ΝΔ, σχεδόν αθόρυβα αλλά πολύ παραγωγικά για τον ίδιο.
Από την εποχή της πρώτης εισόδου στη Βουλή ΤΟ 2007 και λίγο μετά, προέρχεται και η Χολυγουντιανή υπερπαραγωγή του εξειδικευμένου σε θέματα ΛάΟΣ, ιστολογίου Jungle -REPORT
Μία ζωή γεμάτη νοσταλγία για τον γνωστό και ως The Tsecourator υπουργό. Νοσταλγία που πηγάζει και από παλαιότερα και από την ΕΠΕΝ χρόνια, εκεί που βρέθηκε διαδεχόμενος τον Μιχαλολιάκο με τις ευλογίες του Παπαδόπουλου μέσα από τον Κορυδαλλό.
Ενδεικτικά:
Ο Βορίδης υπήρξε δημιουργός του εθνικιστικού κινήματος Ελεύθεροι Μαθητές κατά το 1979 που ξεκίνησαν ως μαθητική παράταξη από το Κολλέγιο Αθηνών όπου σπούδαζε ο σημερινός υπουργός.. Διετέλεσε και πρόεδρος του 15μελούς σε αυτό το φυτώριο αυριανών πολιτικών και επιχειρηματικών προσωπικοτήτων. Οι Ελεύθεροι Μαθητές γνώρισαν μεγάλη απήχηση στα βόρεια προάστια απ' όπου στρατολογούσαν τα (ανήλικα) μέλη τους από ένα οργανωμένο δίκτυο στα σχολεία των περιοχών αυτών. Στις στρατολογήσεις των Ε.Μ. συμμετείχε ενεργά και η ΝΟΠΟ, το σκληροπυρηνικό παρακλάδι της Θύρας 13, δηλαδή η διαβόητη Ναζιστική Οργάνωση Παναθηναϊκών Οπαδών.
Το 1984 ο σημερινός υπουργός Βορίδης, φοιτητής πλέον της Νομικής Σχολής, διαγράφεται από τη Γενική Συνέλευση των φοιτητών ως φασίστας. Ειρωνεία: στη διαγραφή πρωτοστάτησε η ΔΑΠ-Νομικής.
Προηγήθηκε την ίδια χρονιά η αναρίχηση του στην προεδρία της νεολαίας της ΕΠΕΝ στη θέση του Νίκου Μιχαλολιάκου και μάλιστα με τις ευλογίες του δικτάτορα Παπαδόπουλου τον οποίον ο Μάκης επισκέφτηκε στις φυλακές του Κορυδαλλού. Από κείνη ακριβώς την περίοδο προέρχεται η φωτογραφία με το αυτοσχέδιο τσεκούρι
Στις 22/4/1986 το ρεπορτάζ της "Ελευθεροτυπίας" αναφέρει: "Επιδρομή από φασιστοειδή στοιχεία και μέλη της ΕΠΕΝ οπλισμένα με στιλέτα και λοστούς έγινε χθες το πρωί στη Νομική Σχολή της Αθήνας, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν εννιά φοιτητές και να προκαλέσουν ζημιές στο κτίριο. Την ίδια ώρα συνεδρίαζε το κεντρικό Συμβούλιο της ΕΦΕΕ, που αποφάσισε να υποβάλει μήνυση κατά του Μάκη Βορίδη (πρόκειται για φοιτητή της Νομικής σχολής που έχει διαγραφεί από τον φοιτητικό σύλλογο για φασιστική δράση) που ηγείτο της ομάδας των φασιστών". Για το επεισόδιο έβγαλαν ανακοινώσεις καταγγελίας όλες οι φοιτητικές παρατάξεις, συμπεριλαμβανομένης της ΔΑΠ"
Στη συνέχεια ιδρύει το Ελληνικό Μέτωπο και κουμπαριάζει με τον Λεπέν.
Ανέπτυξε υπόγειες σχέσεις με την ΜΑΒΗ, την παραστρατιωτική οργάνωση που η ίδια καμάρωνε τότε με προκηρύξεις στην Ελευθεροτυπία για την ανάμειξή της στην επίθεση σε αλβανικό στρατόπεδο στην Επισκοπή όπου δολοφόνησαν δύο στρατιώτες, παίρνοντας ομήρους τρεις και άρπαξε δεκαπέντε όπλα. Όταν σε μπλόκο της αστυνομίας συνελήφθησαν δύο «πρωτοπαλίκαρα», ο Γιώργος Αναστασούλης και ο Απόστολος Καρβελάς, με πλουσιότατο οπλικό εξοπλισμό στο αυτοκίνητό τους και σε ένα διαμέρισμα, ο Μάκης Βορίδης πρόσφερε άλλοθι στον ηγέτη της ΜΑΒΗ Γιώργο Αναστασούλη λέγοντας πως το βράδυ της επίθεσης στην Επισκοπή, ο τελευταίος ήταν στο ιδρυτικό συνέδριο του Ελληνικού Μετώπου στην Αθήνα...
Σήμερα ο «υπουργός με το τσεκούρι του» περιστοιχισμένος από τους τοπικούς δημάρχους και κομματικούς παράγοντες, ζητάει την ψήφο του λαού της ανατολικής Αττικής. Είναι ένα είδος εξαγνισμού η ψήφος, μία κολυμβήθρα του Σιλωάμ ακόμα και για όσους δεν έχουν αποκηρύξει ρητώς την εγκληματική τους δραστηριότητα. Αλλά για έναν λαό δίχως μνήμη ή στην καλύτερη περίπτωση, με μνήμη χρυσόψαρου, ο Βορίδης μοιάζει να είναι ακριβώς αυτό που αρμόζει. Παιδί της αμνησίας μας. Όπως και οι πρώην συμμαθητές του στη μεγάλη του Καρατζαφέρη σχολή, οι οποίοι είναι υπουργοί, αρχηγοί κομμάτων, κομματάρχες και γενικά επηρεάζουν τις εξελίξεις στη χώρα. Παντρεμένοι με τον νεοφιλελευθερισμό του Μητσοτάκη συνθέτουν την πιο ρεαλιστική απεικόνιση της τεκμηριωμένης και από παντού άποψης, πως ο φασισμός είναι αναπόσπαστο τμήμα και αναντικατάστατο εργαλείο του σκληρού καπιταλισμού.
Με λίγα λόγια, ο Μητσοτάκης αν δεν έβρισκε αυτή την παρέα του ΛάΟΣ που πρόσφερε έτοιμη ο Καρατζαφέρης στον Σαμαρά, θα έπρεπε να την κατασκευάσει
Σκηνές από την προετοιμασία μίας ακόμα τελετής δημοκρατικού εξαγνισμού στη Ραφήνα, αλλά ερήμην της δημοκρατίας
______________
_____
(*) Η σχετική φωτογραφία είναι από το 1985. Ο υπουργός Tsecourator είναι γεννημένος το 1964. Έτσι παραμένει αίνιγμα η δήλωση του στο MEGA και τον Γ. Οικονομέα (Κοινωνία ώρα MEGA) το 2008 όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε για τη φωτογραφία, πως «Παλιές αμαρτίες. Ήμουν 19 ετών και σε κάποια επεισόδια με αναρχικούς είχε τραυματιστεί ένας φίλος μου και είχαμε φτιάξει αυτά τα όπλα για αυτοάμυνα».
Πηγές:
Διαβάστε στην RAF-WEST #9 που κυκλοφορεί εκτάκτως, σήμερα Παρασκευή 19/5/2023 λόγω των εθνικών εκλογών της 21ης Μαΐου:
Είναι κοινό συμπέρασμα για όσες και όσους δεν κλείνουμε τα μάτια μπροστά στην πολιτισμική και πολιτιστική μας υποβάθμιση ως χώρα, πως ζούμε 200 χρόνια πίσω από όλον τον αποκαλούμενο "πολιτισμένο" κόσμο. Με τον όρο "πολιτισμένος κόσμος" συνοψίζουμε εκείνες τις χώρες που βρίσκονται στην αιχμή του ανθρώπινου πολιτισμού. Στην πρωτοκαθεδρία των επιστημών, των τεχνών, της οικονομίας, της κοινωνίας και τέλος της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής του σήμερα.
Δεν έχει περάσει εβδομάδα από την εκδίκαση αίτησης αναστολής εργασιών καταστροφής του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας στο τμήμα αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας. Σε άλλες χώρες, από εκείνες του πολιτισμένου κόσμου, χώρες που μάλιστα τις θεωρούμε "συμμάχους και εταίρους" εντός του υπερεθνικού, οικονομικού σχηματισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το θέμα της σκληρής διευθέτησης, της καναλοποίησης ενός φυσικού ποταμού συνεχούς ροής, δεν θα έφτανε στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο. Γιατί; Γιατί απλά οι μέθοδοι αυτές στον πολιτισμένο κόσμο έχουν καταδικαστεί, χρόνια πριν. Σήμερα οι αρχές και οι στόχοι που τίθενται από τις οδηγίες του ευρωπαϊκού σχηματισμού στον οποίο μετέχουμε κι εμείς, κινούνται σε ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Έχοντας διαπιστώσει (οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί) από την εμπειρία ετών, πως η καναλοποίηση των επιφανειακών ροών είναι αναποτελεσματική, αυξάνει τους κινδύνους από τους οποίους υποτίθεται πως προστατεύει και τέλος είναι ακραία επιβαρυντική για τον άνθρωπο και τη Φύση, έχουν προχωρήσει στη λεγόμενη "επαναφυσικοποίηση" των ροών αυτών. Προς καταγραφή των επιδόσεων τους στον τομέα αυτόν και για τη συγκρότηση πλέγματος ενεργειών κατά της κλιματικής κρίσης, έχουν δημιουργηθεί και οι σχετικοί φορείς - παρατηρητήρια της προόδου.
Εννοείται πως η Ελλάδα ούτε κατά διάνοια δεν μπορεί να μετέχει στις μετρήσεις αυτές ή να καταγράψει σχετικές επιδόσεις. Ο λόγος είναι προφανής και όποιος δεν τον βλέπει ας κοιτάξει όσα διαμείβονται πάνω στο θέμα της τσιμεντοποίησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, αλλά και στο θέμα της συνεχούς και άμετρης εγκατάστασης φραγμάτων και μικροφραγμάτων κατά μήκος των ελληνικών ποταμών.
Ισπανία: Ποταμός Deba (2022) Ένα υποβαθμισμένο ποτάμι που οι προσπάθειες των τελευταίων ετών τον αναβάθμισαν με τη σταδιακή επαναφορά του υδάτινου οικοσυστήματος
Ο ελληνικός υδρολογικός και υδραυλικός Μεσαίωνας
Οι φραγμοί και οι διευθετήσεις στους ποταμούς της Ελλάδας είναι σοβαρή απειλή για την βιοποικιλότητα και την υδρολογία τους. Σε πολλές χώρες της Ευρώπης, αν και όχι ακόμα στην Ελλάδα, μία νέα τάση είναι η απελευθέρωση ποταμών με την απομάκρυνση τεχνητών φραγμών.
Οι ευρωπαϊκές επιδόσεις στην απελευθέρωση των υδάτινων επιφανειακών ροών ανά χώρα για το 2022. Η Ελλάδα είναι στο γκρίζο του τσιμέντου (πηγή DRE)
Στην τελευταία έκθεση του συνασπισμού οργανώσεων Dam Removal Europe (DRE), διαβάζουμε πως τουλάχιστον 325 τεχνητοί φραγμοί απομακρύνθηκαν από ποτάμια συστήματα στην Ευρώπη το 2022. Το νούμερο αυτό αντιστοιχεί σε αύξηση 36% σε σχέση με το 2021 και καταδεικνύει την αυξητική τάση και δυναμική τουκινήματος απομάκρυνσης φραγμών στην Ευρώπη που αποσκοπεί στην αποκατάσταση της συνεκτικότητας και της υδρομορφολογικής και οικολογικής ακεραιότητας των ποταμών.
Στην Ευρώπη εκτιμάται ότι υπάρχουν πάνω από 1 εκατομμύριο τεχνητοί φραγμοί, διαφόρων τύπων και διαστάσεων, που διακόπτουν τη συνεκτικότητα των ποτάμιων συστημάτων, με το 15% αυτών να θεωρούνται απαρχαιωμένα. Η πλειονότητα (71%) των φραγμών που απομακρύνθηκαν το 2022 ήταν χαμηλού ύψους (< 2 m) υδατοφράκτες (weirs), καθώς τα φράγματα αυτού του τύπου είναι ως επί το πλείστον παλαιά, δεν επιτελούν πλέον κάποιο ρόλο και η απομάκρυνσή τους είναι οικονομική και επωφελής.
Η Ισπανία, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, ηγείται του κινήματος απομάκρυνσης φραγμών και αναίρεσης διευθετήσεων στην Ευρώπη. Πιο πίσω βρίσκονται Σουηδία και η Γαλλία. Οι χώρες που το 2022 δήλωσαν για πρώτη φορά επισήμως την απομάκρυνση φραγμών ήταν το Λουξεμβούργο και η Λετονία. Κι όμως, η Ελλάδα δεν έχει ακόμη υιοθετήσει την εν λόγω πρακτική, παρά τις εκτιμήσεις για ύπαρξη χιλιάδων φραγμών παντός τύπου στα ποτάμια συστήματα της χώρας.
Ο Δρ. Φοίβος Μουχλιανίτης, ερευνητής και συγγραφέας της ετήσιας έκθεσης της Dam Removal Europe, αναφέρει πως «η απομάκρυνση φραγμάτων και λοιπών φραγμών αποτελεί ακόμη αμφιλεγόμενο ζήτημα στην Ευρώπη. Υπάρχουν χώρες όπου το θέμα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο, συχνά και λόγω έλλειψης επαρκούς πληροφόρησης ή/και παραπληροφόρησης. Τα προβλήματα που προκαλούν οι τεχνητοί φραγμοί στα ποτάμια συστήματα είναι πολυάριθμα και η απομάκρυνσή τους – ειδικά όσων έχουν εξαντλήσει τη χρησιμότητά τους – έχει αποδειχθεί επανειλημμένως ότι επιφέρει άμεσα και πολύπλευρα οφέλη.».
Ο Herman Wanningen, διευθυντής του ιδρύματος World Fish Migration Foundation (WFMF) και ιδρυτής του φορέα DRE (Dam Removal Europe) δηλώνει πως “Όλα δείχνουν πως οι χώρες επιταχύνουν στην υλοποίηση του εργαλείου της επαναφυσικοποίησης των ποταμών”. Επίσης ξεκαθαρίζει πως "Απομακρύνοντας φραγμούς και αποκαθιστώντας τη φυσική ροή στα ποτάμια εξασφαλίζονται πλεονεκτήματα όπως η αντιπλημμυρική προστασία και ο καθαρισμός του νερού, παρέχοντας παράλληλα πάρα πολλές δυνατότητες ανάπτυξης δραστηριοτήτων αναψυχής στον άνθρωπο"
Διαβάστε (στα Αγγλικά) τη σχετική έκθεση της DRE και σχετικό άρθρο του Guardian (βρίσκονται στις πηγές στο τέλος του παρόντος).
Στα ελληνικά πράγματα, πέρα από τις σχεδιαζόμενες ή τις προγραμματισμένες καταστροφές (που αποτελούν ντροπή για μία χώρα που ισχυρίζεται σαν άλλη μαντάμ Σουσού πως ανήκει στην Ευρώπη), η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης γράφει στον ιστότοπο της πως πιστεύει στην διατήρηση και υπεράσπιση της φυσικότητας των ποταμών της Ελλάδας, που αντιμετωπίζουν σήμερα σημαντικές απειλές από φράγματα και μικρά υδροηλεκτρικά, μέχρι διευθετήσεις.
Αλλά ακόμα και αυτό το ζήτημα πολιτισμού, εξαρτάται από μία ή πολλές δικαστικές αποφάσεις
Πηγές:
Dam Removal Europe (DRE)
Το έχουμε γράψει επανειλημμένα, πως διώξεις τύπου SLAPP πρέπει να αντιμετωπίζονται (και να καταδικάζονται) από σχετική νομοθεσία ώστε να μην απαιτείται από τους δικαστές να χάνουν χρόνο με δίκες που είναι άδικες εξ' ορισμού, αφού παραβιάζουν εξόφθαλμα συνταγματικές ελευθερίες. Από την Κρήτη έρχεται το πρόσφατο παράδειγμα, όπου αντιδήμαρχος υπέβαλλε μήνυση κατά της έντυπης έκδοσης του ιστότοπου neakriti.gr, δηλαδή της εφημερίδας ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ. Ως παθόντες στην Attica Voice αλλά και δικαιωμένοι από το τον Εισαγγελέα στην εξέλιξη της υπόθεσης μας, έχουμε αναπτύξει ιδιαίτερη ευαισθησία στις διώξεις αυτού του τύπου, που στόχο έχουν τη φίμωση ή την εξόντωση των εναγόμενων και αφετηρία έχουν την απόπειρα απόκρυψης της σκληρής αλήθειας ή άλλες προβληματικές συμπεριφορές και δράσεις -ακόμα και προσωπικά προβλήματα- που συχνά χαρακτηρίζουν τους ενάγοντες.
Αναδημοσιεύουμε τη ανάρτηση τη σχετική με την απόρριψη της μήνυσης του αντιδημάρχου Βαρδαβά κατά της εφημερίδας ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ, με απώτερο στόχο τη φίμωση του μέσου, από το candiadoc.gr
Ηράκλειο: Δικαστική απόφαση δικαιώνει το δικαίωμα της κριτικής από τα μέσα ενημέρωσης στην κάθε εξουσία (17/5/2023)
Απόφαση “κόλαφος” του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ηρακλείου για μηνύσεις / αγωγές με αβάσιμο χαρακτήρα προς εκφοβισμό
Πανηγυρική δικαίωση της έντυπης “Νέα Κρήτη” και του neakriti.gr ύστερα από μήνυση του αντιδημάρχου Κώστα Βαρδαβά – Στις 4 Μαΐου 2023, με απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ηρακλείου, αθωώθηκε πανηγυρικά ο πρόεδρος του Ομίλου “ΚΡΗΤΗ TV” Αντώνης Δημητρίου, μετά από αβάσιμη μήνυση του αντιδημάρχου Ηρακλείου Κωνσταντίνου Βαρδαβά
Το φαινόμενο SLAPP (ακρωνύμιο από τα αρχικά των λέξεων Strategic Lawsuit Against Public Participation) είναι ουσιαστικά αβάσιμες μηνύσεις/αγωγές με στόχο να εκφοβίσουν, εκβιάσουν, τη σιωπή και την αποχή από την άσκηση δημόσιας κριτικής σε βάρος προσώπων με δημόσιο αξίωμα και θεσμικό ρόλο, από πρόσωπα, φορείς, ακτιβιστές και κυρίως δημοσιογράφους.
Σε ελεύθερη μετάφραση, παραπέμπουν σε ποινικές στρατηγικές για να αποθαρρύνουν την ενασχόληση με τα κοινά και την άσκηση δημόσιας κριτικής σε θέματα δημόσιου ενδιαφέροντος και προστασίας του κοινού καλού. Ο σκοπός του SLAPP είναι απλός: Να “κόψουν τον βήχα” και εντέλει να λογοκρίνουν φωνές που ασκούν δημόσια κριτική. Τα “θύματα” που υπόκεινται σε μηνύσεις και αγωγές τύπου SLAPΡ υπόκεινται σε μια μήνυση/αγωγή που έχει σκοπό να λογοκρίνει, να εκφοβίσει και να φιμώσει όσους ασκούν κριτική, επιβαρύνοντάς τους με το κόστος της νομικής τους υπεράσπισης μέχρις ότου εγκαταλείψουν την κριτική ή την αντίθεσή τους.
Τα θύματα του SLAPP στοχεύονται μέχρι που αργά ή γρήγορα αποθαρρύνονται, αποκαρδιώνονται και… σωπαίνουν, μέθοδο που οι έχοντες κάθε μορφής εξουσία ασκούν κατά κόρον σε βάρος των δημοσιογράφων και της ερευνητικής δημοσιογραφίας, που ασκεί δημόσια κριτική και ελέγχει την όποια εξουσία. Μιλάμε στην ουσία για ένα ιδιότυπο νομικό “μπούλινγκ”, που τα τελευταία χρόνια έχει προβληματίσει, καθώς είναι κάτι περισσότερο από πασιφανές ότι “απειλεί” άμεσα το καθολικό αίτημα για διαφάνεια και συνέπεια και εντέλει την ίδια τη Δημοκρατία.
Ο τυπικός ενάγων μιας τέτοιας μήνυσης ή αγωγής SLAPP συνήθως δεν περιμένει να την κερδίσει. Οι στόχοι του ενάγοντος έχουν επιτευχθεί αν ο εναγόμενος υποκύψει στον φόβο, την τρομοκράτηση, τα αυξανόμενα δικαστικά έξοδα ή απλώς την εξάντληση και εγκαταλείψει την κριτική. Γι’ αυτό η συνήθης πρακτική του μηνυτή είναι οι διαρκείς πιέσεις και δικαστικές εκκρεμότητες, ως εκεί που δεν πάει άλλο, με στόχο την πολυετή “ομηρία” έως φίμωση του “κατηγορουμένου”.
Μία μήνυση ή αγωγή SLAPP μπορεί, επίσης, να εκφοβίσει άλλους και να τους αποτρέψει από τη συμμετοχή στον δημόσιο διάλογο και την κριτική.
Το φαινόμενο και στην Ευρώπη τείνει να λάβει εκρηκτικές διαστάσεις, καθώς πρόσωπα με δημόσιες θέσεις, που δεν αντέχουν σε κριτική και έλεγχο των πεπραγμένων τους, προχωρούν σε SLAPP. Στο πλαίσιο αυτό, ήδη η Ε.Ε. έχει λάβει πρωτοβουλία για σχετική νομοθετική παρέμβαση, συγκεκριμένα με την πρόταση Οδηγίας υπό τον τίτλο “Δράση της Ε.Ε. κατά της καταχρηστικής προσφυγής στη Δικαιοσύνη (στρατηγικές μηνύσεις/αγωγές προς αποθάρρυνση της συμμετοχής του κοινού – SLAPP), με στόχο δημοσιογράφους και υπερασπιστές δικαιωμάτων”.
Η πρόταση «αποσκοπεί στην προστασία δημοσιογράφων και ακτιβιστών των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, στο πλαίσιο στρατηγικών μηνύσεων/αγωγών προς αποθάρρυνση της συμμετοχής του κοινού (SLAPP). Πρόκειται για αγωγές που κατατίθενται κατά των προσώπων αυτών, με σκοπό να αποτραπεί η ενημέρωση του κοινού και η υποβολή εκθέσεων σχετικά με ζητήματα δημόσιου συμφέροντος».
Από τον Μάρτιο του 2021 με τη σύσταση του Expert Group Αgainst SLAPP, που εντάχθηκε στο Ευρωπαϊκό Σχέδιο Δράσης για τη Δημοκρατία, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Κομισιόν δηλαδή, φιλοδοξεί να αποκτήσει το φόρουμ εκείνο, μέσω του οποίου θα λαμβάνει την ειδική γνώση για το επικίνδυνο αυτό φαινόμενο.
Οι μεγάλες νίκες κατά του SLAPP σε δικαστήρια περιφερειακών πόλεων, όπως το Ηράκλειο
Κι αν όλα αυτά ακούγονται ως θεωρίες, στην πράξη είναι κάτι περισσότερο από παρήγορο το γεγονός ότι τον ρόλο να διασφαλίσουν την ελευθερία της έκφρασης και του λόγου και εντέλει τα δημοκρατικά δικαιώματα που εκπορεύονται από το Σύνταγμα και τις επιταγές του καταφέρνουν να επιτελούν περιφερειακά δικαστήρια της χώρας. Ανάμεσά τους και το Ηράκλειο, που το τελευταίο διάστημα, σε μια σειρά υποδειγματικών ακροαματικών διαδικασιών, οι δικαστές του βάζουν εμφατικό stop σε τέτοιου είδους πρακτικές, που επιχειρούν πρόσωπα με δημόσιες θέσεις ή αξιώματα κάθε βαθμού, τοπικά ή και κεντρικά.
Μία από αυτές τις υποθέσεις αφορά και στην εφημερίδα μας, τη “Νέα Κρήτη” και το neakriti.gr, και αποτελεί και την πιο πρόσφατη απόφαση ενός ταπεινού μεν Τριμελούς Πλημμελειοδικείου του Ηρακλείου, αλλά εξόχως εκκωφαντικού για τα μηνύματα που εξέπεμψε ως προς το δικαίωμα της ελεύθερης άσκησης του συνταγματικού δικαιώματος στην ελευθερία έκφρασης του Τύπου και των δημοσιογράφων, ως αυταπόδεικτου του ρόλου τους στην άσκηση κριτικής και ελέγχου προσώπων με δημόσια αξιώματα και για θέματα δημόσιου ενδιαφέροντος και συμφέροντος.
Στη σημασία αυτής της απόφασης και στους συμβολισμούς που περιλαμβάνει, συνυπολογίστε και τις επανειλημμένες καταδίκες της χώρας μας από το Δικαστήριο του Στρασβούργου για παραβίαση του άρθρου 10 της ΕΣΔΑ για την ελλιπή προστασία της ελευθερίας της έκφρασης από την ελληνική νομολογία. Μόνο έτσι θα βγάλετε το καθαρό συμπέρασμα ότι, όταν υπάρχει γενναιότητα και οι δικαστικές αποφάσεις έρχονται να ευθυγραμμιστούν με τα όσα προστατεύουν οι συνταγματικοί κανόνες, τότε ένα περιφερειακό δικαστήριο με αποφάσεις του μπορεί να δείξει τον δρόμο σε πανελλήνια διάσταση.
Μια απόφαση- “κόλαφος”
Στις 4 Μαΐου 2023, με απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ηρακλείου, αθωώθηκε πανηγυρικά ο πρόεδρος του Ομίλου “ΚΡΗΤΗ TV” Αντώνης Δημητρίου, μετά από αβάσιμη μήνυση του αντιδημάρχου Ηρακλείου Κωνσταντίνου Βαρδαβά, μετά από μια συγκλονιστική εισήγηση ως προς την αλήθεια των γεγονότων και το δικαίωμα στην άσκηση κριτικής από τους συντάκτες της έντυπης «Νέα Κρήτη» και του neakriti.gr, ακόμη και με οξύτητα, σκώμμα στην κριτική και τον έλεγχο ενός δημόσιου προσώπου, από την εισαγγελέα της έδρας, την οποία υιοθέτησε πλήρως το δικαστήριο.
Η εισαγγελέας αιτιολόγησε πλήρως την πρότασή της με το σκεπτικό ότι όλα όσα ανεγράφησαν στα ελεγχόμενα από το δικαστήριο σχόλια της εφημερίδας “Νέα Κρήτη” και του neakriti.gr ήταν αληθινά, ουδέν ψευδές, ακόμη και οι αιχμηρές και δηκτικές καταγραφές αποτελούν σχόλια που συντάχθηκαν από το δικαιολογημένο ενδιαφέρον των δημοσιογράφων στο πλαίσιο ενημέρωσης του κοινού για τη δράση ενός δημόσιου προσώπου, όπως είναι ο αντιδήμαρχος Ηρακλείου, που ενδιαφέρει το κοινωνικό σύνολο.
Μετά από δημοσιογραφική έρευνα δημοσιογράφων της εφημερίδας “Νέα Κρήτη” και του neakriti.gr, σε επαφή με ευρύ κύκλο προσώπων, διαπιστώθηκαν κρίσιμα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αφορούσαν στη συμπεριφορά του Κωνσταντίνου Βαρδαβά ως αντιδημάρχου. Τα περιστατικά αυτά κατέδειξε σε σχόλιά της η εφημερίδα, για ενημέρωση του αναγνωστικού της κοινού.
Ο διώκτης αντιδήμαρχος Ηρακλείου Κ. Φ. Βαρδαβάς
Η κρίση του δικαστηρίου – Αληθή γεγονότα οι αποκαλύψεις της «Νέα Κρήτη» και του neakriti.gr
Το δικαστήριο του Ηρακλείου έκρινε πανηγυρικά και, υιοθετώντας πλήρως την εισήγηση της εισαγγελικής λειτουργού της Έδρας, ότι:
– Ήταν αληθές το δημοσίευμα της εφημερίδας μας «Νέα Κρήτη» και του neakriti.gr, πως τον Αύγουστο του 2018 ο αντιδήμαρχος Ηρακλείου και, μεταξύ άλλων, και πρόεδρος της ΑΑΗ Α.Ε. ΟΤΑ, που διαχειρίζεται τις αθλητικές υποδομές του Δήμου Ηρακλείου, σύναψε προσωπική συμφωνία με τον πρόεδρο της Επιτροπής Μπάσκετ του Ερασιτέχνη ΟΦΗ και υπεύθυνο τοπικού τηλεοπτικού σταθμού, για μεταφορά της ομάδας από τις εγκαταστάσεις της στο ΒΑΚ στο κλειστό του Δήμου στα Δύο Αοράκια, χωρίς να έχει προηγηθεί εισήγηση, συνεδρίαση, συζήτηση και απόφαση του Δ.Σ. της ΑΑΗ Α.Ε. ΟΤΑ, στο οποίο είναι πρόεδρος, με την τήρηση πρακτικών αλλά και τη σχετική ανάρτηση στη “Διαύγεια” σχετικής απόφασης με τους όρους παραχώρησης του κλειστού γηπέδου στα Δύο Αοράκια. Μάλιστα, στην ακροαματική διαδικασία καταδείχτηκε ότι, έξω από κάθε θεσμική λειτουργία του Δ.Σ. της δημοτικής εταιρείας, ο αντιδήμαρχος Ηρακλείου σύναψε τη συμφωνία με εντελώς επαχθείς όρους, μεταξύ των οποίων να εισπράττει 15 ευρώ ημερησίως για 8 μήνες για την παραχώρηση αυτή, προσφέροντας μια γκάμα υπηρεσιών που σε άλλους συλλόγους χρεώνονταν από 300 έως 500 ευρώ ημερησίως. Υπηρεσίες όπως κεντρικό κλειστό γήπεδο, βοηθητικό για προπονήσεις, κυλικεία, αποδυτήρια, ηλεκτρονικούς πίνακες σκορ και χρόνου, ντους, προσωπικό φύλαξης, χώρους στάθμευσης, προσωπικό λειτουργίας των χώρων, ηλεκτρικό ρεύμα και νερό με 15 ευρώ ημερησίως.
Αίσθηση προκάλεσε ότι η σύμβαση αυτή, όπως ειπώθηκε στην ακροαματική διαδικασία, ουδέποτε αναρτήθηκε, παρά την υποχρεωτικότητα από το 2011 για θεσμούς όπως οι Δήμοι και οι εταιρείες τους, στη “Διαύγεια”, θεσμό κατοχύρωσης της διαφάνειας και του ελέγχου των αποφάσεων του κάθε βαθμού εξουσίας. Δεν αναρτήθηκε, γιατί ουδέποτε υπήρξε τέτοια συζήτηση και απόφαση στο Δ.Σ. της ΑΑΗ Α.Ε. ΟΤΑ, αλλά προσωπική συμφωνία του προέδρου της και αντιδημάρχου Ηρακλείου με τον εκπρόσωπο της ερασιτεχνικής ομάδας, που όλως τυχαίως, ως υπεύθυνος τοπικού τηλεοπτικού σταθμού, πύκνωσε τις εμφανίσεις τού εν λόγω αντιδημάρχου στον συγκεκριμένο σταθμό και ενώ πλέον εισερχόμασταν σε προεκλογική χρονιά για τις δημοτικές εκλογές του 2019.
Μάλιστα, εν αντιθέσει με αυτή τη σύμβαση, που ποτέ δεν είδε το φως της “Διαύγειας”, η ανανέωσή της στην εκλογική χρονιά του 2019 αναρτήθηκε στη “Διαύγεια” με επίκληση σε όρους και τίμημα της αρχικής του 2018, που ποτέ όμως δε δημοσιοποιήθηκε, ως όφειλε, αν πράγματι υπήρχε απόφαση του Δ.Σ. της ΑΑΗ Α.Ε. ΟΤΑ του Δήμου Ηρακλείου. Ακόμη χειρότερα που ο μηνυτής, μετά από 6 αναβολές εκδίκασης της υπόθεσης με υπαιτιότητά του, εμφανίστηκε στο δικαστήριο για να υποστηρίξει ότι η σύμβαση καταχωρίστηκε στο TAXISnet ως εμπορική συμφωνία της ΑΑΗ Α.Ε. ΟΤΑ (!).
Δηλαδή, ο αντιδήμαρχος, αν και έχει απόλυτη γνώση της σπουδαιότητας της υποχρεωτικότητας από το 2011 της ανάρτησης στη “Διαύγεια” για λόγους διαφάνειας, δημόσιου ελέγχου και έρευνας, διαφορετικά απαγορεύεται η εκτέλεσή τους ως συμβάσεις, ουσιαστικά ζητούσε από τους δημοσιογράφους της εφημερίδας μας και του neakriti.gr να είναι γνώστες και κάτοχοι των κωδικών εισόδου στη φορολογική ταυτότητα της δημοτικής εταιρείας και της εμπορικής πράξης που σύναψε ο ίδιος με τον εκπρόσωπο μιας αθλητικής ομάδας!
– Ήταν αληθές το δημοσίευμά μας, πως ο ίδιος ο αντιδήμαρχος Ηρακλείου εμφανίστηκε να μεσολαβεί τηλεφωνικά για να πειστεί εκλιπών πλέον παράγοντας ερασιτεχνικού αθλητισμού, με μεγάλη κοινωνική προσφορά, να κλείσει συμφωνία με τον ίδιο πάλι τότε πρόεδρο της Επιτροπής του Ερασιτέχνη ΟΦΗ στο μπάσκετ και εκπρόσωπο τηλεοπτικού σταθμού, ώστε να καλύψει με χορηγίες των 20 χιλιάδων ευρώ την ομάδα μπάσκετ του ΟΦΗ και με άλλες 20 χιλιάδες ευρώ την τηλεοπτική κάλυψη των αγώνων του, από τον τηλεοπτικό σταθμό που ήταν επίσης υπεύθυνος ο πρόεδρος της Επιτροπής Μπάσκετ του Ερασιτέχνη ΟΦΗ και μάλιστα καθ’ οδόν για το ραντεβού του εκλιπόντα εν δυνάμει χορηγού στον τοπικό τηλεοπτικό σταθμό που εκπροσωπούσε.
– Ήταν αληθές το δημοσίευμά μας για τη μεθόδευση του αντιδημάρχου Ηρακλείου μετονομασίας της οδού Κονίτσης στον Πόρο σε οδό “Φαίδωνα Βαρδαβά”, στη μνήμη του πατέρα του, αειμνήστου ομοίως αντιδημάρχου Ηρακλείου, οδό που σχετίζεται με την οικία της οικογένειας, αντί να επιλεχθεί γι’ αυτήν την τιμή άλλη οδός της πόλης και ενδεχομένως μέχρι τότε ανώνυμη. Μια μεθόδευση που ξεσήκωσε τότε “θύελλα” διαμαρτυριών κατοίκων της οδού και της περιοχής, όπως και επιχειρηματιών επί της οδού για τη ζημία που θα τους επέφερε η μετονομασία του δρόμου. Κυρίως όμως, επειδή “έσπαγε” μια ιστορική ενότητα δρόμων στον Πόρο, με ονοματοθεσίες αφιερωμένες στο έπος του ’40- ’41 και τη διακριτή συνεισφορά και των Κρητικών σε αυτό το έπος, με οδούς τιμής, όπως Κονίτσης, Φλωρίνης, Κορυτσάς, Αργυροκάστρου, Κατεχάκη, κ.ά.
Το δημοσίευμα αυτό στις 7 Σεπτεμβρίου του 2018, διόλου τυχαία είναι και η ημερομηνία της κατάθεσης μήνυσης του αντιδημάρχου Ηρακλείου και μάλιστα απευθείας στον πρόεδρο του Ομίλου που υπάγεται η “Νέα Κρήτη” και το neakriti.gr, Αντώνη Δημητρίου, είναι και η απτή απόδειξη του τύπου μήνυσης/αγωγής SLAPP, αφού συνοδεύτηκε με αναρτήσεις του στα προσωπικά του μέσα κοινωνικής δικτύωσης και με την ευθεία απειλή αναγραφή «θα τους τελειώσω… τελειώσατε και άλλα κοσμητικά επίθετα για τη δημοσιογραφία».
Δικαίωση των δημοσιογράφων του ομίλου – Μια απόφαση που θωρακίζει την ελευθεροτυπία
Η απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ηρακλείου στις 4 Μαΐου ξεσκέπασε πλήρως την αλήθεια των γεγονότων, προς μεγάλη λύπη του αντιδημάρχου Ηρακλείου. Κυρίως όμως κατέδειξε ότι οι μεγάλες μάχες κατά της βιομηχανίας των μηνύσεων/αγωγών SLAPP, με στόχο να εκφοβίσουν και να φιμώσουν τον ρόλο της δημοσιογραφίας, ως προς τον έλεγχο και την κριτική ακόμη και με οξύτητα προσώπων με δημόσιες θέσεις και αξιώματα, όσο υπάρχουν ακόμη δικαστές στο Ηράκλειο, κερδίζονται σε περιφερειακά δικαστήρια, που μπορεί να μην έχουν την άνεση και την πολυτέλεια των Βρυξελλών, έχουν όμως την κρίση και την αποφασιστικότητα των δικαστών και των εισαγγελικών λειτουργών, μέσα από τον νόμο, να προασπιστούν την ελευθεροτυπία και τη συνταγματικά κατοχυρωμένη θέση των δημοσιογράφων να ελέγχουν και να κριτικάρουν την κάθε μορφή εξουσίας.
Η αθωωτική αυτή απόφαση προστίθεται σε μια σειρά άλλων ανάλογων υποθέσεων του Ηρακλείου, για άλλους δημοσιογράφους και ΜΜΕ, ομοίως σχετικά πρόσφατες με μηνύσεις/αγωγές SLAPP, από άλλα δημόσια πρόσωπα και της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Γεγονός που ήδη προκαλεί το ενδιαφέρον όλου του δημοσιογραφικού κόσμου της χώρας, των ΜΜΕ, αλλά και φορέων, ακτιβιστών και πανεπιστημιακών, που είτε ασκούν δημόσια κριτική, είτε αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα τέτοιων αποφάσεων για την ίδια τη Δημοκρατία, βασικό συστατικό της οποίας είναι η ελευθερία της έκφρασης και της ελευθεροτυπίας.
Πηγή: candiadoc.gr από αρχική πηγή εφημερίδα Νέα Κρήτη (εδώ ο ιστότοπος)
Δημοσιεύουμε δελτίο τύπου της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας για τη συζήτηση της 15ης Μαΐου 2023 στην τριμελή Επιτροπή Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας
Ένα άρθρο της Αφροδίτης Τζιαντζή και του Γιάννη Κιμπουρόπουλου από την Εφημερίδα των Συντακτών της 12ης Μαΐου 2023, για τις σκανδαλώδεις συμβάσεις της περιόδου 2019-2023. Η βιομηχανία των απευθείας αναθέσεων εντάσσεται στο πλέγμα των κυβερνητικών χειρισμών για τον έλεγχο της κοινωνίας μέσω των προνομιούχων ιδιοκτητών ΜΜΕ και εργοληπτικών ή εμπορικών επιχειρήσεων. Πάντα "ημετέρων" και αχόρταγων. Αυτόν τον συρμό των απευθείας αναθέσεων, αποπειράθηκε να ξεπλύνει ο πρωθυπουργός με εκφράσεις όπως «Αν νομίζει κανείς ότι υπάρχει άλλος τρόπος από τις απευθείας αναθέσεις...».και . «Ας είμαστε ρεαλιστές» αλλά και με το αίσχος της λίστας που φέρει και όνομα υποψηφίου στην ανατολική Αττική (λίστα Πέτσα). Η ντροπή αυτή όχι μόνο δεν ξεπλύθηκε αλλά συνεχίζει να υφίσταται αφού καμία αντίδραση δεν καταγράφηκε. Επίσης εδραιώθηκε σταδιακά και σε κατώτερες βαθμίδες διοίκησης, όπως η τοπική αυτοδιοίκηση που πάντα θεωρούταν άντρο διαφθοράς με την ανοχή της κοινωνίας. Με την ανοχή του θιγόμενου δηλαδή, που παρακολουθεί αποχαυνωμένη να της «κλέβουν ακόμα και τα πόμολα απο τις πόρτες»
Ο απολογισμός του μεγάλου πλιάτσικου των... 8,45 δισ. ευρώ
Αφροδίτη Τζιαντζή, Γιάννης Κιμπουρόπουλος
1. Επισκευαστικά έργα ύψους 250.000 με κατατμήσεις και απευθείας αναθέσεις, χωρίς διαγωνισμό, σε κτίριο που δεν ανήκει στο Δημόσιο αλλά στη Eurobank, στην «Εφ.Συν.» 5/2/2021: «Υπουργείο Δικαιοσύνης και Απευθείας Αναθέσεων», 2. «Εφ.Συν.» 22 Σεπτεμβρίου 2021: Με τροπολογία του υπ. Εσωτερικών παρακάμπτεται η Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων και δίνεται η δυνατότητα να ανατίθενται έργα σε εργολάβους από 4 περιφέρειες έως 5,325 εκατ. ευρώ, 3. Ερευνα των Reporters United (βλ. «Εφ.Συν»., «Το “χρυσό” Ταμείο και η εκλεκτή σύμβουλος», 24/10/2022) αποκάλυψε ότι η PWC είναι ταυτόχρονα σύμβουλος στο σχεδιασμό του Ταμείου Ανάκαμψης και ανάδοχος έργου που χρηματοδοτείται από αυτό, 4. Η υπόθεση Πάτση είναι «κορυφή του παγόβουνου» στο σκάνδαλο των απευθείας αναθέσεων («Εφ.Συν.» 26/10/2021 «Τι ωραίο πλιάτσικο!»)
Το βιβλίο του Τζόναθαν Κόου «Τι ωραίο πλιάτσικο!», μια σάτιρα της θατσερικής Αγγλίας, περιέγραφε το πώς η εθνική πολιτική εξυπηρετούσε τα συμφέροντα μιας χούφτας «ημετέρων», με πανίσχυρες διασυνδέσεις στους διαδρόμους της εξουσίας. Όταν το πρωτοσέλιδο της «Εφ.Συν.» δανειζόταν τον τίτλο του βιβλίου, τον Οκτώβριο του 2022, με αφορμή την υπόθεση του «γαλάζιου» βουλευτή Ανδρέα Πάτση, διευκρίνιζε ότι πρόκειται απλώς «για την κορυφή του παγόβουνου στο σκάνδαλο των απευθείας αναθέσεων».
Οι συμβάσεις του Πάτση με τα ΕΛΤΑ, για νομικές υπηρεσίες, ύψους άνω των 800.000 ευρώ, συνιστούν μεν πολιτικό ασυμβίβαστο και οδήγησαν στη διαγραφή του, αλλά είναι παρωνυχίδα μπροστά στον πακτωλό δημόσιου χρήματος, που μοιράστηκε είτε μέσω απευθείας αναθέσεων είτε με άλλους νομιμοφανείς μεν, αδιαφανείς δε τρόπους, όπως η διαπραγμάτευση χωρίς δημοσίευση.
Ήδη, ο λογαριασμός των απευθείας αναθέσεων από την κυβέρνηση Μητσοτάκη και των αμφιλεγόμενων κλειστών διαγωνισμών, σε διάστημα δυόμισι χρόνων (από 1/1/2020 ως 1/6/2022), άγγιζε τα 8,45 δισ. ευρώ, με βάση τα στοιχεία από την Ενιαία Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων, με την αντιπολίτευση να κάνει λόγο για «μεγάλο φαγοπότι».
Η απάντηση της κυβέρνησης δόθηκε μέσω του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη σε συνέντευξη Τύπου, τον Ιανουάριο του 2023: «Αν νομίζει κανείς ότι υπάρχει άλλος τρόπος από τις απευθείας αναθέσεις... Ας είμαστε ρεαλιστές». Παραδέχτηκε ότι «δεν υπάρχει διαφάνεια παντού» και ότι οι απευθείας αναθέσεις πρέπει να είναι η εξαίρεση και επικαλέστηκε πάλι την πανδημία. «Δεν νομίζω ότι υπήρξε καμία χώρα που να μην προχώρησε σε αυτές τις διαδικασίες όταν χρειαζόμασταν μάσκες, εμβόλια».
Μόνο που το πάρτι δεν αφορούσε μόνο τις προμήθειες υγειονομικού υλικού, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, αλλά απλώνεται σε πλήθος έργων και υπηρεσιών, μέσω υπουργείων ή εποπτευόμενων φορέων και οργανισμών του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Παράλληλα, οι αλλαγές στον νόμο 4412/2016 για τις δημόσιες συμβάσεις ξεχείλωσαν τα όρια για τις απευθείας αναθέσεις και αποδυνάμωσαν τη δικαιοδοσία ανώτατων αρχών, όπως το Ελεγκτικό Συνέδριο.
Μόνο μέσα από την Κοινωνία της Πληροφορίας, Α.Ε. του Δημοσίου που εποπτεύεται από τον υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης, δόθηκαν πάνω από 26 εκατ. ευρώ, σε 475 συμβάσεις, είτε με απευθείας ανάθεση είτε με διαπραγμάτευση χωρίς δημοσίευση. Στην κορυφή της λίστας φιγουράρουν από πολυεθνικές ελεγκτικές-συμβουλευτικές, όπως η Price Water House Coopers, η οποία ανέλαβε έργα συνολικής αξίας 1,9 εκατ. ευρώ, η Grant Thornton, η Τeleperformance, αλλά και ελληνικές, όπως η Tool Box IKE, η Carnegie Μελετητική και η ΟΝΕΧ Technologies, θυγατρική του ομώνυμου ομίλου του Π. Ξενοκώστα.
Μάλιστα, ειδικά για την PWC προκύπτει το ασυμβίβαστο, να είναι ταυτόχρονα σύμβουλος στον σχεδιασμό του Ταμείου Ανάκαμψης και ανάδοχος έργου που χρηματοδοτείται από αυτό - όπως αποκάλυψε έρευνα των Reporters United (βλ. «Εφ.Συν»., «Το “χρυσό” Ταμείο και η εκλεκτή σύμβουλος», 24/10/2022).
Ζημιά για το Δημόσιο που αγγίζει τα 2 εκατομμύρια ευρώ προέκυψε, σύμφωνα με το πόρισμα του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος, μέσα από τις δεκάδες απευθείας αναθέσεις της Γενικής Γραμματείας Αντεγκληματικής Πολιτικής, σκάνδαλο επί των ημερών της Σοφίας Νικολάου, το οποίο συντέλεσε στο «ξήλωμά» της από τα ψηφοδέλτια της Ν.Δ. Στις απευθείας αναθέσεις και τις διαπραγματεύσεις χωρίς δημοσίευση διέπρεψε και το Ίδρυμα Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης (βλ. «Εφ.Συν.», «Ίδρυμα Διά Βίου... αναθέσεων, κατατμήσεων και εργολάβων», 2/1/2021).
Από τους πλέον μαχητικούς βουλευτές στις αποκαλύψεις των υποθέσεων διασπάθισης δημόσιου χρήματος υπήρξε ο Παύλος Πολάκης, υπεύθυνος του Τομέα Διαφάνειας του ΣΥΡΙΖΑ. Στα σκάνδαλα που κατήγγειλε περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, η ανάθεση αλλαγής φωτιστικών, ύψους 20 εκατ. ευρώ, από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το τετραετές πλαίσιο σύμβασης 6,2 εκατ. ευρώ για συμβουλές κατασκευής μεταναστευτικών δομών από το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, η οποία δεν εμπίπτει μεν τυπικά στις απευθείας αναθέσεις, αλλά δεν παύει να δημιουργεί ερωτηματικά.
Το ίδιο ισχύει και με τη βροχή αναθέσεων σε συμβουλευτικές εταιρείες, κυρίως του εξωτερικού, με κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης και εθνικούς πόρους, κυρίως μέσα από ηλεκτρονικούς διαγωνισμούς υπουργείων, με διαδικασίες που, όπως σημειώνουν οι Data Journalists στην έρευνά τους, «δεν είναι κάθε φορά κατατοπιστικές και απόλυτα συγκεκριμένες για τον λόγο που το Ελληνικό Δημόσιο πρέπει να δαπανά αυτά τα χρήματα για… συμβουλές» (βλ. datajournalists.co.uk «Πάρτι αναθέσεων – 63,5 εκατ. ευρώ σε συμβούλους παραμονές εκλογών»). Εκτός όμως από τις απευθείας αναθέσεις, σκάνδαλο συνιστούν και αδιαφανείς συμφωνίες, όπως αυτή του υπουργείου Παιδείας με τον κολοσσό Cisco για την πλατφόρμα τηλεκπαίδευσης, η οποία όχι μόνο κόστισε στο Δημόσιο 2 εκατ. ευρώ ετησίως -ενώ παρουσιάστηκε ως «δωρεά»- αλλά οδήγησε και σε διαρροή -και πιθανή εκμετάλλευση- προσωπικών δεδομένων. Για τους κινδύνους που κρύβουν η κατάχρηση της «διαδικασίας του κατεπείγοντος» και το ξήλωμα του νόμου για τις δημόσιες συμβάσεις, αρχικά με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου την πρώτη περίοδο της πανδημίας, είχε προειδοποιήσει και η Ενιαία Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΑΔΗΣΥ), με επιστολή της προς τους υπουργούς Ανάπτυξης, Υποδομών και Επικρατείας, το καλοκαίρι του 2022.
Στο κείμενό της χτυπούσε καμπανάκι για την πιθανότητα να βρεθεί η χώρα στο μικροσκόπιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία, που διερευνώνται για καταχρηστικές πρακτικές στην εφαρμογή της διαδικασίας διαπραγμάτευσης, χωρίς προηγούμενη δημοσίευση προκήρυξης διαγωνισμού.
Η κυβέρνηση και ιδιαίτερα ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Θ. Σκυλακάκης, έκαναν έναν... θηριώδη υπολογισμό του δημοσιονομικού κόστους του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., υποστηρίζοντας ότι η υλοποίησή του απαιτεί σχεδόν μισό ΑΕΠ, επικαλούμενοι το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Θα ήταν πολύ χρήσιμο να έκαναν το ίδιο με τις δημόσιες συμβάσεις έργων, προμηθειών και υπηρεσιών που κατά τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη ξεπέρασαν τα 35 δισ. ευρώ. Στα 2,5 χρόνια για τα οποία υπάρχουν πλήρη διαθέσιμα στοιχεία, το συνολικό κόστος όλων των δημόσιων συμβάσεων έφτασε τα 24,3 δισ. Από αυτά, 5,5 δισ. ευρώ (το 22,3% του συνόλου) δόθηκαν σε εκλεκτούς εργολάβους και προμηθευτές του Δημοσίου, με διαδικασία απευθείας ανάθεσης ή με τις εξίσου διαβλητές διαπραγματεύσεις, χωρίς προηγούμενη δημοσίευση. Ίσως, πιο εντυπωσιακός είναι ο αριθμός των συμβάσεων με μη διαγωνιστικές διαδικασίες: 373.000 συμβάσεις με απευθείας ανάθεση, σε σύνολο 526.000, ήτοι το 71% του συνόλου. Αντιλαμβάνεται κανείς το εύρος της πολιτικής επιρροής που μπορεί να ασκήσει το «βαθύ κράτος», μοιράζοντας δημόσιο χρήμα σε δεκάδες χιλιάδες μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις. Κι αν το όριο των 60.000 ευρώ στις απευθείας αναθέσεις είναι εμπόδιο για να γίνει μεγάλο «παιχνίδι» με το δημόσιο χρήμα, η πανδημία Covid-19 το «έσπασε», δίνοντας την ευκαιρία στην κυβέρνηση να «νομοθετήσει» κατά παρέκκλιση αναθέσεις ανεξαρτήτως ποσού, ενώ και οι «κλειστοί διαγωνισμοί» των 3 δισ. ευρώ ανεβάζουν τον λογαριασμό της γκρίζας ζώνης των δημόσιων συμβάσεων στα 8,5 δισ.. ευρώ, ή στο 34,5%.
Σχεδόν στα 400 εκατομμύρια έχει φτάσει το συνολικό ύψος των απευθείας αναθέσεων, με πρόσχημα την πανδημία, με την ειδική διάταξη που θεσπίστηκε από το 2020 και επιτρέπει απευθείας αναθέσεις χωρίς ταβάνι ποσού. Αν και η πανδημία έχει κηρυχθεί λήξασα, «γραμμάτια» του λογαριασμού των απευθείας αναθέσεων Covid-19 εξακολουθούσαν και εξοφλούνταν μέχρι το τέλος του 2022. Από τα στοιχεία της ΕΑΑΔΗΣΥ προκύπτουν 20 συμβάσεις με απευθείας ανάθεση για ποσά άνω του 1 εκατ. και μάλιστα χωρίς να είναι όλες άμεσα συναφείς με την ίδια την πανδημία και τις επιπτώσεις της στους διάφορους τομείς οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας.
Το ρεκόρ το κρατάει ο ΟΑΣΑ, με τη σύμβαση των 48,2 εκατ. ευρώ που υπογράφηκε το 2020, για την ανάθεση σε ιδιοκτήτες λεωφορείων και ΚΤΕΛ, συμπληρωματικού συγκοινωνιακού έργου, που είναι άγνωστο αν και σε ποιον βαθμό παρασχέθηκε.
Ακολουθεί με 33 εκατ. ευρώ ο ΕΟΦ με τις αναθέσεις για προμήθεια ράπιντ τεστ, στις επόμενες θέσεις. Με ποσά άνω των 2 εκατ. ευρώ βρίσκουμε ΔΥΠΕ ή περιφέρειες με αναθέσεις για προμήθεια γαντιών, μασκών ή αντιδραστηρίων, αλλά στην ένατη θέση βρίσκουμε μια απευθείας ανάθεση 2,2 εκατ. ευρώ για έργα οδικής αποκατάστασης στον Δήμο Λοκρών στη Φθιώτιδα, λόγω καταστροφών από έντονα καιρικά φαινόμενα. Είναι ένα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα «ξεχειλώματος» της έκτακτης ανάγκης της πανδημίας και της ακραίας παρέκκλισης από τον βασικό κανόνα για τις απευθείας αναθέσεις. Εξ ου και στη συνέχεια, βλέπουμε αναθέσεις άνω του 1 εκατ. για προμήθειες οικοδομικών υλικών από σχολική επιτροπή δήμου, για τη σίτιση φοιτητών ή για προμήθειες απροσδιόριστης χρησιμότητας από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΑΔΗΣΥ), τα τελευταία 11 χρόνια (από το 2013, οπότε υπάρχει παρακολούθηση δεδομένων) έγιναν 536 αλλαγές κάθε είδους στη νομοθεσία που διέπει τις συμβάσεις και προμήθειες του Δημοσίου. Ο αριθμός αυτός περιλαμβάνει κάθε τροποποίηση και νέα νομοθεσία, από οδηγίες και κανονισμούς της Ε.Ε., μέχρι υπουργικές αποφάσεις. Σχεδόν οι μισές αλλαγές, για την ακρίβεια οι 251, έγιναν από τον Αύγουστο του 2019, με πρώτη παρέμβαση τον περίφημο νόμο Μητσοτάκη για το επιτελικό κράτος, μέχρι και τον Απρίλιο του 2023, λίγες ημέρες πριν από την προκήρυξη των εκλογών. Από αυτές τις νομοθετικές παρεμβάσεις, εννέα ήταν Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) που, με πρόσχημα την πανδημία, επέτρεπαν αποκλίσεις από την εφαρμογή της νομοθεσίας για τις δημόσιες συμβάσεις, και οι 160 τροποποιήσεις διατάξεων κυρίως του ν. 4412/2016, που παραμένει το βασικό νομοθέτημα για τις δημόσιες συμβάσεις. Στις περισσότερες από τις τροποποιήσεις, που έρχονταν στη διάρκεια της τελευταίας τετραετίας καταιγιστικά, είτε με τη μορφή πολυνομοσχεδίων είτε ως τροπολογίες της τελευταίας στιγμής, κρύβονταν εξυπηρετήσεις και βολικές για προμηθευτές και εργολάβους αλλαγές, που ο κοινοβουλευτικός έλεγχος δεν προλάβαινε καν να εντοπίσει. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα 379 άρθρα του ν. 4412/2016 για τις Δημόσιες Συμβάσεις Έργων, Προμηθειών και Υπηρεσιών, σύμφωνα με την καταγραφή της ΕΑΑΔΗΣΥ, μέχρι και τα μέσα του 2022, είχαν τροποποιηθεί τα 166 άρθρα μέσω πέντε νομοσχεδίων της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Και η νομοθετική αποξήλωση συνεχίστηκε μέχρι και τον περασμένο Απρίλιο. Για λόγους σύγκρισης, αξίζει να αναφέρουμε ότι την αμέσως προηγούμενη περίοδο 2015, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. προσέφυγε μία φορά σε ΠΝΠ για τροποποιήσεις της νομοθεσίας για τις δημόσιες συμβάσεις (αφορούσε τη λειτουργία των σχολείων) και περιορίστηκε σε 80 νέες νομοθετήσεις ή τροποποιήσεις διατάξεων. Ωστόσο, η βασική νομοθετική καινοτομία αυτής της περιόδου ήταν ο νόμος 4412/2016 που ενσωμάτωνε τις τελευταίες ευρωπαϊκές οδηγίες (2014/24/Ε.Ε. και 2014/25/Ε.Ε.) για τους ενιαίους κανόνες δημοσίων συμβάσεων για έργα, προμήθειες και υπηρεσίες, από τον οποίο η διακυβέρνηση της Ν.Δ. έχει αφήσει μόνο την ισχνή σκιά του.
Διόλου τυχαία η ΕΑΑΔΗΣΥ, στην τελευταία έκθεσή της, που περιλαμβάνει τα δύο πρώτα χρόνια αυτής της κυβέρνησης, την καρφώνει χαρακτηριστικά για την κάκιστη νομοθέτηση: «...η Αρχή έχει, επανειλημμένα, εκφράσει την ανησυχία και τον προβληματισμό της τόσο σχετικά με τη συστηματική υιοθέτηση της διαδικασίας της επείγουσας νομοθέτησης, κατά παρέκκλιση του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων, όσο και με τη δια νόμου ουσιώδη τροποποίηση-παράταση συμβάσεων, χωρίς την ανάλογη πρόβλεψη στις αρχικές συμβάσεις, καθώς και την προσφυγή στη διαδικασία διαπραγμάτευσης χωρίς δημοσίευση προκήρυξης... που ενέχουν κίνδυνο ασυμβατότητάς τους με το ενωσιακό δίκαιο». Και δεν είναι το μόνο για το οποίο «ανησυχεί» η ΕΑΑΔΗΣΥ, που πλέον έχει γίνει «ανεξάρτητη».
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
