" Οι ήττες μας δεν αποδεικνύουν
Τίποτα παραπάνω από το ότι
319205339 712219783586309 2265634222543469205 n  Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Και από τους θεατές περιμένουμε
Τουλάχιστον να ντρέπονται"
                                               Μπρεχτ
Nikos Simos

Nikos Simos

Στο δεύτερο ντοκιμαντέρ της Raf-West Journal οι ερευνητές της καλής εφημερίδας αναζητούν τα μυστήρια που κρύβουν οι πινακίδες και οι φράχτες που τοποθετήθηκαν τελευταία στο Οχυρό της Ραφήνας. Τι προσπαθεί να καταστρέψει άραγε ο δήμος με τον στόλο μηχανημάτων που έστησαν εργολάβοι πάνω στον ιστορικό λόφο;

Η έρευνα της RAF-WEST Journal στο Οχυρό της Ραφήνας φέρνει στο φως φαντάσματα του παρελθόντος που για χρόνια γυρνούσαν στις υπόγειες στοές του. Ο ρεπόρτερ Κ. Πορτοσάλτε και ο οπερατέρ Μίνως Herrera συναντούν ένα απόκοσμο πλάσμα, έναν στρατιωτικό που μοιάζει να έρχεται από τα βάθη των αιώνων. Ούτε Έλληνας ούτε Γερμανός ούτε Κινέζος ούτε Αμερικάνος. Γνώστης των σηράγγων, του δημάρχου και της τέχνης του πολέμου, ο ντόπιος Σουν Τζου, ξεναγεί το συνεργείο της Raf West στον τόπο και τον χρόνο.

Μία παραγωγή της RAF-WEST Journal για την Attica Voice

Ο λόγος που δημοσιεύουμε το δελτίο τύπου του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας είναι τα όσα λαμβάνουν χώρα με τις υπηρεσίες πρασίνου των δήμων, οι οποίες είτε από αδιαφορία είτε από ανεπάρκεια, ευθύνονται για τις άπειρες βάναυσες επεμβάσεις πάνω στο αστικό πράσινο. Με αιχμή του κακόμορφου δόρατος την κατακρεούργηση (αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον όρο) των δέντρων.

Αφού το επιμελητήριο αναγνωρίζει την αύξηση των παραπόνων που φτάνουν σε αυτό, σχετικά με τη βάναυση διαχείριση του αστικού πρασίνου, δίνει στοιχεία και κανόνες που πρέπει να ακολουθούνται. 

Το δελτίο είχε διανεμηθεί στις 24/5/2022. Το κοινοποιούμε με την ευχή να μη ξανακούσουμε από στόμα δημάρχου ή και αρμοδίου υπηρεσίας πρασίνου, την φοβερή ατάκα "Α! οι ευκάλυπτοι έτσι κλαδεύονται" θέλοντας να δικαιολογήσει εγκληματικές, βαθύτατες κλαδεύσεις (και εκτός εποχής). Να δικαιολογήσει τα προφανώς αδικαιολόγητα και δείγματα κακής δουλειάς που είτε δεν ελέγχεται είτε ελέγχεται "για τα μάτια". Σημειώνουμε εδώ πως η ασχετοσύνη (ακόμα και η ανοησία) πλεονάζουν και σε πολλούς διαδικτυακούς απολογητές των εγκλημάτων αυτών, αλλά οι απολογητές και οι απολογήτριες έχουν τέτοιο λόγο που φωνάζει από την αρχή πως πρόκειται για ανθρώπινα bots στην υπηρεσία του πράσινου δημαρχιακού πλυντηρίου. Συνεπώς δεν μας απασχολούν.

Τώρα περιμένουμε από το επιμελητήριο να υλοποιήσει αυτά που προγραμματίζει και από τους δήμους να έχουν το φιλότιμο να παραδεχτούν τα εγκληματικά λάθη τους (ή και την πλημμελή επίβλεψη των εργασιών τους) και να οργανώσουν την κατάρτιση και ενημέρωση του προσωπικού τους, μαζί με την αυστηροποίηση της επίβλεψης των εργολάβων πρασίνου τους οποίους χρησιμοποιούν.

Ακολουθεί το Δελτίο Τύπου του ΓΕΩΤΕΕ (οι τονισμοί των γραμματοσειρών και οι υπογραμμίσεις δικές μας). Στο τέλος δίνεται και το σχετικό PDF για μεταφόρτωση ή κάθε νόμιμη χρήση, ανεξάρτητα.

 

Header

 

Δ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ
Σχετικά με κλαδέματα αστικού πρασίνου


Το Παράρτημα Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας γίνεται συχνά αποδέκτης παραπόνων των πολιτών σχετικά με τη διαχείριση του αστικού πράσινου και μάρτυρας μιας νέας πρακτικής που δεν συνάδει με διαχείριση βιολογικού υλικού από εξειδικευμένο προσωπικό. Υπάρχει πλέον πλούσιο υλικό που καταδεικνύει πλήθος λανθασμένων παρεμβάσεων κλαδέματος σε δένδρα και θάμνους του δημόσιου χώρου. Διαπιστώνεται δηλαδή, σε πολλές περιπτώσεις στην περιοχή ευθύνης των ΟΤΑ και της Περιφέρειας Αττικής, μη ορθολογικό κλάδεμα των αστικών δένδρων, όπως επίσης και άκαιρη παρέμβαση σε αυτά.

Οι πρακτικές αυτές σε κάποιες περιπτώσεις είναι αναγκαίες, προκειμένου να αντιμετωπιστούν σημαντικά προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί από έλλειψη σχεδιασμού, φύτευση ακατάλληλων φυτικών ειδών σε συγκεκριμένες θέσεις και έλλειψη της συστηματικής διαχείρισης των αστικών δέντρων. Η διασφάλιση της κυκλοφορίας και της ακεραιότητας των πεζών, των διερχόμενων ή σταθμευμένων οχημάτων αλλά και των υποκείμενων κατασκευών και αντικειμένων, υποδεικνύει ορισμένες φορές την ανάγκη αυστηρών κλαδεύσεων, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις είναι αναγκαία η απομάκρυνση ακατάλληλων δέντρων και η αντικατάστασή τους με νέα είδη που ενδείκνυται για τις συγκεκριμένες θέσεις. Το πλήθος όμως των σχετικών λανθασμένων χειρισμών δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με όρους δημοσίου συμφέροντος.

Γενικά, τα δένδρα στον αστικό ιστό είναι, πέραν των άλλων και στοιχείο περιβαλλοντικής βελτιώσεως της πόλης, ώστε αυτή να μπορεί καλύψει τις ανάγκες υγιεινής διαβίωσης των πολιτών. Συμβάλουν με τρόπο καθοριστικό και αναντικατάστατο στην ποιότητα ζωής των πολιτών. Η συμβολή των δένδρων στο αστικό και κοινωνικό περιβάλλον δεν είναι πολυτέλεια, αλλά απαραίτητο συστατικό βιωσιμότητας. Επίσης, ως ζωντανοί και δυναμικοί οργανισμοί έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που ποικίλουν ανά φυτικό είδος. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο διαχειρίζονται από ειδικευμένους επιστήμονες ή τεχνικούς με γεωτεχνική γνώση και εμπειρία, που παρέχεται μέσω πολυετών προγραμμάτων σπουδών. Δεν νοείται τη στιγμή που δαπανώνται μεγάλα ποσά εθνικών και κοινοτικών πόρων για την συνεχή προσαρμογή των δήμων της Αττικής στις συνθήκες της κλιματικής αλλαγής, το αστικό πράσινο να διαχειρίζεται με αυτό τον τρόπο, ενώ είναι ο κύριος παράγοντας ανάσχεσης της υπερθέρμανσης.

Η Ελλάδα και ειδικότερα η Αττική και οι περισσότεροι δήμοι της, είναι εδώ και δεκαετίες ουραγός στην αναλογία πράσινου ανά κάτοικο σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτή η θέση θα έπρεπε να οδηγεί στην, με κάθε τρόπο, προσπάθεια ενίσχυσης του αστικού πράσινου και της επέκτασής του, όπου είναι δυνατό. Αντίθετα, γινόμαστε μάρτυρες, ειδικά τα τελευταία χρόνια, μιας διαχείρισης που δεν ικανοποιεί τις ανάγκες αυτού του πολύτιμου παράγοντα για τη διαβίωση των πολιτών.

Εκ του αποτελέσματος, φαίνεται πως το κλάδεμα των δένδρων σε πολλές περιπτώσεις, δεν συμβάλει στη διατήρηση και ανάπτυξη των αστικών δένδρων αλλά αποτελεί διεκπεραίωση αφαίρεσης φυτικής μάζας με χαμηλό κόστος και σε ανεπίκαιρο και συμπιεσμένο χρονικό διάστημα. Το αποτέλεσμα είναι ορατό σχεδόν στο σύνολο των δήμων της Αττικής και οι συνέπειες αυτών των πρακτικών είναι συνοπτικά οι ακόλουθες:
 
Ριζική μείωση της φυτικής βιομάζας μέσα στον αστικό ιστό η οποία οδηγεί σε:
o Μείωση των σκιαζόμενων επιφανειών με αποτέλεσμα την ένταση της υπερθέρμανσης της πόλης και αύξηση των αναγκών δαπάνης ενέργειας για ψύξη.
o Μείωση της δυνατότητας ανάσχεσης των ραγδαίων βροχοπτώσεων με αποτέλεσμα αύξηση της πιθανότητας πλημμυρικών φαινομένων στο αστικό περιβάλλον.
o Μείωση της διαπνοής και συνεπώς μείωση της δροσισιστικής ικανότητας των δενδροφυτεμένων χώρων.
o Μείωση της δυνατότητας ανάσχεσης του θορύβου από την ύπαρξη πλούσιου φυλλώματος στα πεζοδρόμια.
o Μείωση της δυνατότητας κατακράτησης και περιορισμού της ατμοσφαιρικής ρύπανσης μέσω της φυλλικής επιφάνειας.
o Μείωση των διαθέσιμων χώρων για φωλεασμό, διαβίωση και αναπαραγωγή ωφέλιμων ζώων, εντόμων και πτηνών.
o Επιδείνωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων μέσω του αυξημένου θερμικού στρες, και της συρρίκνωσης των φυσικών χώρων.
o Μείωση της αξίας των ακινήτων μέσω της μείωσης του αστικού πράσινου.
 
Κλάδεμα των δένδρων χωρίς την συστηματική τήρηση των απαραιτήτων επιστημονικών αρχών με αποτέλεσμα:
o Αισθητική υποβάθμιση του δομημένου περιβάλλοντος.
o Δημιουργία κακού υποδείγματος για κλαδέματα των δένδρων προς τους πολίτες.
o Διατάραξη της βιολογίας των δένδρων με αποτέλεσμα έως και την πιθανή ξήρανσή τους.
o Διασπορά και εξάπλωση φυτοπαθολογικών προσβολών και προβλημάτων μέσω των εκτεταμένων τομών στα δένδρα.
o Αυξημένο κόστος εργατικού δυναμικού και μηχανικού εξοπλισμού για τον έλεγχο και διαχείριση της βλαστομανίας που προκύπτει.
 
Ριζικό κλάδεμα σε λάθος εποχή (κυρίως όψιμο) που οδηγεί σε:
o Διαταραχή της βιολογικής ισορροπίας του δένδρου.
o Ανεξέλεγκτη βλάστηση είτε από την κορυφή ή και στη βάση του δένδρου
o Αυξημένη πύκνωση της φυτοκόμης που εντείνει την ανάπτυξη των παθογόνων και αυξάνει την ανάγκη εφαρμογής φυτοπροστατευτικών ουσιών μέσα στο αστικό περιβάλλον.
 
Συμπερασματικά, για να ενισχύσουμε τη βιωσιμότητα των πόλεων πρέπει να υποστηρίξουμε και να αναπτύξουμε ακόμα περισσότερο το αστικό πράσινο. Συνεπώς είναι αναγκαίο να αναθεωρηθούν το πλαίσιο και οι πρακτικές μέσω των οποίων διενεργούνται τα κλαδέματα των αστικών δένδρων και θάμνων. Επιπλέον όμως, κρίνεται απαραίτητο να αναθεωρηθεί ο γενικότερος σχεδιασμός δενδροφυτεύσεων ανάλογα με το κατάλληλο φυτικό είδος, πλάτος πεζοδρομίου, κ.ά..
 
Για τους παραπάνω λόγους, το Παράρτημα Ανατολικής Στερεάς του Γεωτεχνικού Επιμελητήριου Ελλάδας προγραμματίζει τις ακόλουθες δράσεις:
 
1. Δημιουργία καταλόγου γενικών οδηγιών για την εκτέλεση εργασιών διαχείρισης αστικού πρασίνου. Δημιουργία καταλόγου με είδη δέντρων που είναι κατάλληλα για φυτεύσεις σε διαθέσιμες θέσεις του αστικού περιβάλλοντος (στενά πεζοδρόμια, φαρδιά πεζοδρόμια, νησίδες δρόμων, ερείσματα δρόμων, σχολεία, δίπλα από πολυκατοικίες κ.α.). Οι κατάλογοι αυτοί έχουν σκοπό να ενημερώσουν τις αρμόδιες υπηρεσίες και τους πολίτες και θα διανεμηθούν μέσω μιας ποικιλίας μέσων (έντυπων και ηλεκτρονικών)
 
2. Δημιουργία παρατηρητηρίου κατάστασης αστικού πράσινου στην περιοχή αρμοδιότητάς του.
 
3. Διοργάνωση εκπαιδευτικής διαδικασίας για τους δημόσιους υπάλληλους και τεχνικούς των ΟΤΑ και της Περιφέρειας που σχετίζονται με τη διαχείριση του αστικού πράσινου.
 
4. Παρεμβάσεις προς τους αρμόδιους φορείς που θα στοχεύουν στην ανάδειξη της ανάγκης εξορθολογισμού των τιμών των Ενιαίων Τιμολογίων Έργων Πρασίνου, προκειμένου αυτές να ανταποκρίνονται στις ιδιαίτερες απαιτήσεις που έχει η πραγματοποίηση εργασιών κλαδεύσεων εντός αστικού ιστού.

Από το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας – Παράρτημα Ανατολικής Στερεάς
 

Εγκαινιάζουμε σήμερα τη σειρά αληθινών συνεντεύξεων δρόμου της RAF-WEST Journal η οποία φεύγει από τα κλειστά δημοσιογραφικά γραφεία  και μας προσφέρει το πρωτογενές υλικό των ερευνών της. Τις συνεντεύξεις δρόμου με καθημερινούς ανθρώπους που μπορεί να μη σκέφτηκε κανείς να τους ρωτήσει για το πως βλέπουν τα πράγματα γύρω τους, πως βλέπουν την πόλη τους, τη χώρα τους. Τι τους ενοχλεί και τι θα ήθελαν να αλλάξουν.

Η εκκίνηση της νέας αυτής σειράς που προσφέρει η RAF-WEST Journal δίνεται με αφορμή μία παράξενη διαφημιστική πινακίδα που κάποιοι απίθανοι τύποι (που εκ των πραγμάτων δεν έχουν ιδέα από τον τόπο αλλά και από απλά στοιχεία γεωγραφίας) πήγαν και τοποθέτησαν στην όχθη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, στο ύψος της γέφυρας του νεκροταφείου (για το οποίο γίνεται πολύς λόγος τελευταία).

Επελέχθη -μεταξύ πολλών άλλων- η συνέντευξη ενός απλού περαστικού που όμως αν και απλός άνθρωπος "από χωριό" όπως ο ίδιος δήλωσε, είναι εξαιρετικά πληροφορημένος για το τι θέλουν να κάνουν στο ποτάμι και το συνέκρινε με την εικονική πραγματικότητα της πινακίδας. Το γεγονός πως υπήρξε και εκτροφέας φλαμίνγκο στη νότια Γαλλία, όπως επίσης είπε ο ίδιος, καθιστά τη συνέντευξη του άκρως ενδιαφέρουσα. Με λόγο γάργαρο και τολμηρό έγινε μία όαση σε έναν τόπο που όλοι φοβούται να μιλήσουν. Γιατί να συμβαίνει αυτό; Που πήγε η δημοκρατική ελευθερία του λόγου και της  έκφρασης;

Απολαύστε υπεύθυνα το βίντεο παραγωγή της RAF-WEST Journal

 

Πιστή στο εβδομαδιαίο ραντεβού με το κοινό, η RAF-WEST Journal, η .αγαπημένη συνήθεια του Σαββατοκύριακου, ως ένθετο στην Attica Voice, κυκλοφορεί με πλούσια και ενδιαφέρουσα ύλη, για όλα όσα σημαντικά συμβαίνουν στη χώρα και τον τόπο

Διαβάστε στην RAF-WEST #12 που κυκλοφορεί το Σαββατοκύριακο 10-11 Ιουνίου 2023 :

  • Δύο μεγάλα ερωτήματα πλανώνται πάνω από την πόλη 
    • Περίεργο δημοσίευμα ηλεκτρονικής εφημερίδας θέλει τον σερίφη να αποδέχεται την προαιώνια πρόκληση. Την πρόκληση που κανείς από τους τιτάνες των ριγκ και των πεδίων των μαχών δεν τόλμησε να αποδεχτεί και να απαντήσει
    • Στο ίδιο δημοσίευμα ο σερίφης εμφανίζεται να προκαλεί και οι μεγάλοι σκληροί παίρνουν θέση. Δηλώσεις του Τσακ Νόρις, της Ζήνα, του Ρόκυ 4, του Κώστα Πρέκα, του Σούπερ Γκούφη, του Χουλκ και του Κώστα Γκουσγκούνη
  • Αγάπη Μόνο!
    • Η Ζωή Κωνσταντοπούλου δίνει το καλό παράδειγμα και ο χαλύβδινος σερίφης υποχωρεί στην επίθεση αγάπης του Γιώργου Πατούλη
  • Ο Θάνος Πλεύρης σώζει την κατάσταση
    • Ένα τάγμα υβριδικών οδηγών ασθενοφόρων που στις εκτός βάρδιας ώρες μετατρέπονται σε άγρυπνους φρουρούς της τάξης και της αγάπης που διδάσκει η Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο σερίφης της Ραφ Τάουν
  • Πλέουμε ελεύθεροι, πλέουμε μπροστά.
    • Η Ζωή έγινε μόδα αλλά η οικειοποίηση των ιερών της λέξεων από διεκδικητές της θέσης του σερίφη, προκάλεσε αναταραχή στο Πέκος Χάιτς. Η αντίδραση του σερίφη έμοιαζε ψύχραιμη αλλά όχι και των κατοικίδιων του που άρχισαν να γαβγίζουν τους περαστικούς. Αναμένονται εξελίξεις

Η Εφημερίδα των Συντακτών δημοσιεύει άρθρο σχετικό με την ψήφιση από το Ευρωκοινοβούλιο γνωμοδότησης για την προστασία δημοσιογράφων, ΜΚΟ, επιστημόνων, ερευνητών, πολιτών, απέναντι στις διώξεις τύπου SLAPP. Ένα καλό βήμα προς την ελευθερία του λόγου και του Τύπου και ένα κακό νέο για τα υποπόδια της κάθε τύπου εξουσίας, που αποπειρώνται να εργαλειοποιήσουν τη Δικαιοσύνη για τα ανόσια συμφέροντα τους

 

Η ΠΟΕΣΥ χαιρετίζει την ψήφιση από το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο της γνωμοδότησης για την προστασία των δημοσιογράφων από τις καταχρηστικές αγωγές (SLAPPs).

Με συντριπτική πλειοψηφία υπερψηφίστηκε -μετά από εισήγηση του ευρωβουλευτή Στέλιου Κούλογλου- η νομοθετική γνωμοδότηση της επιτροπής Πολιτισμού (CULT) του Ευρωκοινοβουλίου, στο πλαίσιο της κατάρτισης της ευρωπαϊκής οδηγίας για την προστασία των δημοσιογράφων, αλλά και άλλων πολιτών, από τις καταχρηστικές αγωγές, που στόχο έχουν τη φίμωσή τους μέσω οικονομικής πίεσης.  Συγκεκριμένα, με τη γνωμοδότηση της επιτροπής αυτής:

  • Εξειδικεύεται η ορολογία και εισάγονται κριτήρια για τον χαρακτηρισμό μιας υπόθεσης ως SLAPP.

  • Επεκτείνεται η προστασία αυτή και για τις κατηγορίες άλλων πολιτών, όπως ΜΚΟ, επιστημόνων, ερευνητών, καλλιτεχνών.

  • Προσφέρεται προστασία και στο διαδικτυακό επίπεδο.

  • Διευρύνεται το πεδίο εφαρμογής ώστε να καλύπτονται όσο δυνατόν περισσότερες περιπτώσεις εκφοβισμού, ακόμα και σε τρέχουσες υποθέσεις, από τη στιγμή έναρξης της ισχύος της. Συνιστάται, επίσης, στα κράτη-μέλη να καταργήσουν τις ποινές φυλάκισης για υποθέσεις δυσφήμησης και να ευνοήσουν τη χρήση του διοικητικού ή αστικού δικαίου, αντί του ποινικού, γι’ αυτές τις υποθέσεις.

  • Παράλληλα, διευρύνεται και η διασυνοριακή ισχύς της οδηγίας.

Όπως έχει ήδη ανακοινωθεί, η ΠΟΕΣΥ έχει προχωρήσει στη δημιουργία παρατηρητηρίου για τις αγωγές σε βάρος δημοσιογράφων που αφορούν σε θέματα σχετικά με τον έλεγχο και την εποπτεία του δημόσιου συμφέροντος, αλλά και τη στήριξη και την προστασία τους από αυτές.

Σκοπός του παρατηρητηρίου είναι η καταγραφή και δημοσιοποίηση των απαράδεκτων αυτών αγωγών και η άσκηση πίεσης για μεταβολές στο νομικό πλαίσιο, σε συνεργασία με τις διεθνείς, ευρωπαϊκές και ελληνικές δημοσιογραφικές οργανώσεις. Σχετικά έχει ήδη ενημερωθεί και το υπουργείο Δικαιοσύνης, σύμφωνα με την ΠΟΕΣΥ.

Η Ένωση αποτιμά ως πολύ θετική την ψήφιση της γνωμοδότησης στο Ευρωκοινοβούλιο στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης των καταχρηστικών αγωγών, που έχουν στόχο τη φίμωση της αποκαλυπτικής δημοσιογραφικής έρευνας που πλήττει τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα υπέρ των πολιτών και των δημοκρατικών θεσμών και ελευθεριών. Άλλωστε, οι πρακτικές αυτές αποτελούν ευθεία επίθεση στην ελευθερίας του Τύπου και στις αξίες του δημοσιογραφικού λειτουργήματος.


Δείτε εδώ τη σχετική γνωμοδότηση του Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

πηγή

Όπως κάθε Σάββατο απόγευμα, η RAF-WEST Journal, η .αγαπημένη συνήθεια του Σαββατοκύριακου, έρχεται ως ένθετο στην Attica Voice, στα σπίτια σας, στη δουλειά σας και στα κινητά σας,  με πλούσια ύλη και τους αγαπημένους σας ήρωες της Ραφ Τάουν και του Πέκος Χάιτς

Διαβάστε στην RAF-WEST #11 που κυκλοφορεί το Σαββατοκύριακο 3-4 Ιουνίου 2023 :

  • Ο σερίφης της Ραφ Τάουν κατέβασε τα άρματα στους δρόμους 
    • Άρματα μάχης στους δρόμους της Ραφ Τάουν με τελικό προορισμό το Οχυρό / Ο σερίφης διαψεύδει τις φήμες για εξελισσόμενο πραξικόπημα και διαβεβαιώνει πως η ιδέα του επιτέλους θα βάλει τάξη 
  • Τα νέα του γατόσπιτου
    • Αναστάτωση μεταξύ των γατιών της πόλης / Αναστάτωση και στο γραφείο του σερίφη όταν τον περικύκλωσαν οι αναστατωμένες γάτες / Προσωρινή λύση με Βιώσιμη Υπνοθεραπεία από την αρμόδια επιτροπή
  • Μετά τον κ. Λίστα Πέτσα και ο Άδωνις Γεωργιάδης στη Ραφ Τάουν
    • Ίδρυση ακαδημίας εκμάθησης αρχαίων ελληνικών σε σκύλους. Έδρα το δημοτικό κυνοκομείο / Ο υπουργός απένειμε τιμητικά διπλώματα στον σερίφη και τους βοηθούς του που τους χαρακτήρισε Κύωνες του πολιτισμού, αποδεικνύοντας  την εμβρίθεια του στην αρχαιογνωσία

 

Και τέλος, η RAF-WEST Journal ευχαριστεί τους αναγνώστες της που έκαναν ανάρπαστη και την έντυπη ανασκόπηση του Μαΐου, η οποία κυκλοφόρησε χθες και εξαντλήθηκε σε ένα μόλις εικοσιτετράωρο. Σας ευχαριστούμε και σας υποσχόμαστε πως θα φροντίσουμε να ικανοποιήσουμε τη μεγάλη ζήτηση της εφημερίδας μας, ανταποκρινόμενοι στην αγάπη σας.

Το ό,τι σε μία πολύκροτη υπόθεση σαν αυτή της δίκης των υπαιτίων για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, στις 23/7/2018, θα έρχονταν στο φως ανήθικες και παράνομες ενέργειες παραγόντων, οι οποίοι θα πίεζαν με κάθε τρόπο τους μάρτυρες προκειμένου να μην τους βάλουν στο κεντρικό "κάδρο" των ευθυνών, ήταν αναμενόμενο. Στην Ελλάδα ζούμε και ξέρουμε πολύ καλά πως όσοι ασκούν εξουσία οιασδήποτε μορφής, δεν διστάζουν να τη χρησιμοποιήσουν ακόμα και για να παραπλανήσουν τη Δικαιοσύνη. Όταν δε η εξουσία τους αποδειχθεί ανεπαρκής στο να πετύχουν τους ανόσιους στόχους τους, δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν και την ίδια τη Δικαιοσύνη, εργαλειοποιώντας την για να εκφοβίσουν, να φιμώσουν, να απαξιώσουν τα θύματα τους. Έτσι, μετά την απόπειρα εκφοβισμού του πραγματογνώμονα Δ. Λιότσιου, αποκαλύφθηκε και η απόπειρα εκφοβισμού άλλου αξιωματικού της Πυροσβεστικής, του Γ. Κώστα, ο οποίος στην κατάθεση του στις 30/5/2023, κατήγγειλε σοβαρές παραλείψεις και ανεπάρκεια του μηχανισμού πρόληψης, αν όχι της πυρκαγιάς καθαυτής, των συνεπειών της σίγουρα. Αναδημοσιεύουμε από την Εφημερίδα των Συντακτών και την ηλεκτρονική της έκδοση της 30ης Μαΐου 2023

Δίκη για Μάτι: Μάρτυρας κατήγγειλε παραλείψεις, αλλά και προσπάθεια εκφοβισμού

Μοιραία ήταν η απουσία εναέριας συνδρομής στην κατάσβεση της πυρκαγιάς στο Μάτι, σύμφωνα με αξιωματικό της πυροσβεστικής που κατέθεσε στη δίκη και ο οποίος επίσης μίλησε για σωρεία παραλείψεων, που οδήγησαν στην καταστροφή. Επίσης, ο Γιάννης Κώστας μίλησε για απόπειρα εκφοβισμού από κατηγορούμενο, μέσω μήνυσης που κατέθεσε εις βάρος του.

Στην κατάθεσή του, ο αντιπυραγός τόνισε ότι «θα μπορούσε να είχε διαταχθεί εκκένωση. Θα μπορούσε να γίνει διάσωση με ντουντούκες, αυτό το απλό: να μπουν οι πυροσβέστες στον οικισμό και να μπορέσει ο κόσμος να φύγει».

Ο τότε διοικητής του 12ου ΠΣ Αθηνών, αντιπύραρχος Ιωάννης Κώστας, αναφέρθηκε σε όλα εκείνα που δεν έγιναν με αποτέλεσμα μία κατάσταση που θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί, να μεταβληθεί σε μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες σε παγκόσμιο επίπεδο, με 104 νεκρούς, ενώ επισήμανε ότι τόσο ο ίδιος όσο και ο δικαστικός πραγματογνώμονας επιπυραγός Δημήτρης Λιότσιος, έχουν μηνυθεί από κατηγορούμενο για την τραγωδία με στόχο, όπως τόνισε, «να μας φοβίσουν και να μειώσουν την αξιοπιστία μας στο δικαστήριο».

Ελλείψεις σε μέσα και προετοιμασία

Σύμφωνα με την εκτίμηση του αξιωματικού, η έλλειψη εναέριας συνδρομής ήταν ουσιαστικά αυτή που άφησε τη φωτιά να γιγαντωθεί: «Αν έρχονταν τρία, τέσσερα εναέρια μέχρι τις πέντε με πέντε και μισή , η φωτιά δεν θα είχε φτάσει ούτε στον Βουτζά», είπε ενώ σημείωσε ότι από την προηγούμενη μέρα της πυρκαγιάς (23 Ιουλίου 2018) ήταν σε γνώση της υπηρεσίας του όλα τα στοιχεία της επικινδυνότητας.

Ως εκ τούτου οφείλαμε «να επανδρώσουμε τα οχήματα στον σταθμό μας σε στάδιο αυξημένης ετοιμότητας», είπε.

Περιέγραψε λεπτό προς λεπτό την κατάσταση που κλήθηκε να αντιμετωπίσει, ενώ σημείωσε ότι μετά την εκδήλωση της φωτιάς στην Κινέτα τού ζητήθηκε και έδωσε οχήματα που είχε για επιτήρηση και περιπολία τα οποία ο ίδιος φρόντισε να αντικαταστήσει εγκαίρως.

«Εκείνη την ημέρα είδα από το πρωί ότι δεν υπήρχε κάποιο εναέριο για να κάνει προληπτική εναέρια επιτήρηση λόγω του υψηλού βαθμού επικινδυνότητας. Θα μπορούσε το εναέριο μέσο να εντοπίσει τον καπνό και να χτυπήσει τη φωτιά εν τη γένεση της για να μην γίνει ανεξέλεγκτη…», κατέθεσε.

Επίσης, είπε ότι ο ίδιος ζητούσε απεγνωσμένα ένα εναέριο να συνδράμει στη φωτιά, αλλά μάταια.

«Εκείνη την ώρα είχα οκτώ εθελοντικά οχήματα και ένα με μόνιμο πυροσβέστη με χωρητικότητα μόνο πεντακόσια λίτρα. Στις 17:07 πήρα τηλέφωνο είπα ότι έχουμε πρόβλημα και χρειαζόμαστε ενισχύσεις. Στις 17:11 ήρθε το εναέριο και έκανε μια βολή και αναθαρρήσαμε γιατί η πυρκαγιά όπως λέμε εμείς στη γλώσσα μας ”έκατσε”. Και πιστέψαμε ότι θα την κρατούσαμε. Αρκεί να έρχονταν και άλλα εναέρια μέσα. Δυστυχώς δεν ήρθαν! Στις 17:20 η φωτιά είχε μπει μέσα στο μοναστήρι Παντοκράτορα στο Νταού. Στις 17:30 η φωτιά είχε γίνει πλέον ανεξέλεγκτη. Εναέρια δεν υπήρχαν. Κυρία πρόεδρε, ένα εναέριο ήρθε. Δεν ήρθε ξανά άλλο. Αν έρχονταν τρία, τέσσερα εναέρια μέχρι τις πέντε με πέντε και μισή, η φωτιά δεν θα είχε φτάσει ούτε στον Βουτζά. Η φωτιά ήταν σε εξέλιξη αλλά δεν ήταν ανεξέλεγκτη» κατέθεσε ο αξιωματικός της Πυροσβεστικής.

Mati

Ανακριβή στοιχεία

Επιπλέον είπε πως, όταν αναζήτησε στοιχεία για να συντάξει δελτίο για την πυρκαγιά, διαπίστωσε ότι υπήρχαν ανακριβή στοιχεία στο σύστημα Engage, το λογισμικό που καταγράφει τη θέση και την κίνηση των οχημάτων της Πυροσβεστικής. Σύμφωνα με τον κ. Κώστα, ενημέρωσε αρμοδίως ότι πρέπει να λάβει γνώση και ο εισαγγελέας για τις ανακρίβειες που υπήρχαν. Ο εισαγγελέας. όμως, όπως κατέθεσε ο αξιωματικός, δεν ενημερώθηκε από τους ανωτέρους του και έτσι «για εμένα ήταν μονόδρομος: το κατήγγειλα στον εισαγγελέα και τον Λιότσιο».

Αναδημοσιεύουμε από το The Press Project την είδηση για ακόμα μία περίπτωση εργαλειοποίησης της δικαιοσύνης για να επιβληθεί λογοκρισία σε πολίτη. Η δημοσιογραφική ιδιότητα της κας. Γιαννουδάκη (αθλητικογράφος) είναι πρόσθετος λόγος για την απόρριψη της εναντίον της δίωξης.  Η προστασία έναντι των SLAPPS είναι υποχρέωση της νομοθετικής εξουσίας  που απορρέει από το Σύνταγμα, το οποίο εγγυάται την ελευθερία του λόγου με το άρθρο 14 παρ.1. Επίσης και ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ εγγυάται την  Ελευθερία έκφρασης και πληροφόρησης με το άρθρο 11. Μέχρι στιγμής, η τήρηση του Συντάγματος εξαρτάται από τους δικαστές οι οποίοι καλούνται να δικάσουν διώξεις SLAPP. Απαιτείται άμεσα νομοθετική ρύθμιση προκειμένου να πάψει το θλιβερό αυτό φαινόμενο που υπονομεύει την ίδια τη δημοκρατία μας, έστω με τα ελαττώματα που έχει.

 

«Δικάζομαι επειδή έγραψα στο facebook σε έναν ρατσιστή ότι ξερνά ρατσιστικό μίσος. Είμαι αθλητική δημοσιογράφος και με έχουν ταράξει στα slapps (αγωγές για να μου κλείσουν το στόμα), τον Γενάρη εκδικάστηκαν δύο τέτοιες αγωγές και πλήρωσα από την τσέπη μου δύο χιλιάδες ευρώ σε αγωγές που μου έκαναν ο Πύρρος Δήμας και η Χριστίνα Τσιλιγκίρη, πολιτεύτρια της ΝΔ στις εκλογές του 2019 και έκτοτε πρόεδρος στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Τα οικονομικά μου δεν μου επιτρέπουν να εκπροσωπηθώ από δικηγόρο και ως εκ τούτου θα υπερασπιστώ μόνη μου τον εαυτό μου» γράφει η Αργυρώ Γιαννουδάκη.

Η δημοσιογράφος Αργυρώ Γιαννουδάκη με εκτενή ανάρτησή της στο Facebook περιγράφει πώς έφτασε στα δικαστήρια και επί μήνες την  «έχουν ταράξει στα slapps (αγωγές για να μου κλείσουν το στόμα)» απλά και μόνο επειδή …καταγγέλλει τον ρατσισμό.

 
Ολόκληρη η ανάρτηση της κας Γιαννουδάκη:
 
Προς τους Κρητικούς φίλους μου,
Στις 20 Ιουνίου στις 9 π.μ. δικάζομαι στα Χανιά επειδή έγραψα στο facebook σε έναν ρατσιστή ότι «ξερνά ρατσιστικό μίσος». Για όσους δεν το γνωρίζετε είμαι αθλητική δημοσιογράφος και με έχουν ταράξει στα slapps (αγωγές για να μου κλείσουν το στόμα), τον Γενάρη εκδικάστηκαν δύο τέτοιες αγωγές και πλήρωσα από την τσέπη μου δύο χιλιάδες ευρώ σε αγωγές που μου έκαναν ο Πύρρος Δήμας και η Χριστίνα Τσιλιγκίρη, πολιτεύτρια της ΝΔ στις εκλογές του 2019 και έκτοτε πρόεδρος στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.
Τα οικονομικά μου δεν μου επιτρέπουν να εκπροσωπηθώ από δικηγόρο και ως εκ τούτου θα υπερασπιστώ μόνη μου τον εαυτό μου.
Θεωρώ σημαντικό όμως, να έχω στο πλευρό μου ανθρώπους που πιστεύουν ότι η ορατότητα των ΛΟΑΤΚΙ+ είναι δικαίωμα και η τοξική αρρενωπότητα πρέπει κάποτε να σταματήσει, ώστε στο μέλλον να μην έχουμε Βαγγέληδες Βαρνακιώτηδες ώστε να πάψουμε να θρηνούμε και Βαγγέληδες Γιακουμάκηδες.
Σημαντικό είναι επίσης να έχω τη στήριξη των συναδέλφων μου προκειμένου αυτή η υπόθεση να πάρει διαστάσεις, καθότι έχουμε περάσει σε άλλη πίστα, στην οποία στοχοποιούνται όσοι καταγγέλουν τον ρατσισμό.
 
ΥΓ Επισυνάπτω τη μήνυση και τις επίμαχες αναρτήσεις.

Update: Ο Βαγγέλης Βαρνακιώτης είναι δημοσιογράφος και ιδιοκτήτης του Κρητικού Πρακτορείου Ειδήσεων (cna.gr)

 

Πηγή

Η οριζόντια επίθεση που δέχεται το φυσικό περιβάλλον και η κοινωνία από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα παντού στην επικράτεια, στην Αττική έχει αποκτήσει διαστάσεις αγώνα ζωής και θανάτου, Η επίθεση γίνεται με επεμβάσεις που προσχηματικά  αποσκοπούν στην προστασία ή την εξέλιξη των τόπων και τις ανάγκες του ανθρώπου αλλά στην πραγματικότητα αποσκοπούν στην κατάληψη, οικειοποίηση και αποκλειστική εκμετάλλευση του φυσικού περιβάλλοντος και δημοσίων αγαθών, με πρώτο στάδιο την αποστέρηση του δημοσίου χαρακτήρα τους.

Το αποτρόπαιο είναι πως σε αυτόν τον αγώνα μεταξύ κοινωνίας και συμφερόντων, οι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης παίρνουν το μέρος των δεύτερων, χρησιμοποιώντας την κοινωνία μέσω των διαχρονικά ισχυουσών πελατειακών σχέσεων, μόνο ως μέσο υφαρπαγής μίας εικονικής νομιμοποίησης τους μέσω εκλογών

 

Τα τελευταία χρόνια, κυρίως από το 2014 και μετά, πύκνωσαν οι παρεμβάσεις  σχετικά με την  αντιπλημμυρική θωράκιση της Περιφέρειας Αττικής.  Με αφορμή τις τότε πρόσφατες πλημμύρες στον Πειραιά, στη Νίκαια και στη δυτική Αττική,  ξεκίνησε η συζήτηση για τον συνολικό αντιπλημμυρικό σχεδιασμό στην περιφέρεια.

Μέχρι το 2000 την αποκλειστική αρμοδιότητα σε θέματα αντιπλημμυρικής προστασίας στην Αττική είχε η ΕΥΔΑΠ ενώ τα επόμενα χρόνια η αρμοδιότητα αυτή  καταμερίστηκε σε όλους τους βαθμούς διοίκησης. Από τον Οκτώβριο του 2011 δημοπρατήθηκαν περισσότερα από 160 έργα και μελέτες προϋπολογισμού άνω των 430 εκ. € σε όλους τους Δήμους της Αττικής, από κοινοτικά κονδύλια και ίδιους πόρους της Περιφέρειας. Ο τότε επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης Σγουρός δήλωνε πως χρειάζονται τουλάχιστον 2 δις ευρώ, ώστε να αποκτήσει το λεκανοπέδιο επαρκείς αντιπλημμυρικές υποδομές. Και αυτό διότι η κακοποίηση που έχει υποστεί η Αττική τις περασμένες δεκαετίες είναι άνευ προηγουμένου, συμπλήρωνε.  

Αξίζει να αναφέρουμε πως περιγράφοντας την κακοποίηση της Αττικής, ο Γ. Σγουρός το 2014, σημείωνε πως  «Σήμερα δεν μπορούν να εντοπισθούν περισσότερα από 70 από τα 700 ρέματα που υπήρχαν, ενώ το μήκος τους έχει μειωθεί από τα 1.280 χιλιόμετρα το 1945, σε 434. Επίσης στην Αττική η δασική βλάστηση από το 40 % το 1995 έχει φτάσει σήμερα στο 4 %. Η άκρατη τσιμεντοποίηση όχι μόνο τροποποίησε τη φυσική ροή των υδάτων, αλλά μείωσε την απορροφητικότητα του εδάφους και ταυτόχρονα αύξησε τις ταχύτητες απορροής με αποτέλεσμα οι υφιστάμενες υποδομές να αδυνατούν να ανταποκριθούν». Τελικά απέδωσε και ευθύνες στην  τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου βαθμού, η οποία έχει κατ’ εξακολούθηση αποφασίσει την ένταξη στο σχέδιο πόλεως περιοχών χωρίς να έχει λάβει καμία μέριμνα για το αν υπάρχει ή αν προβλέπεται να κατασκευασθεί σε αυτές επαρκής αντιπλημμυρική υποδομή, στο εάν υπάρχει ή όχι ρέμα.

Η τότε περιφερειάρχις Δούρου απευθυνόμενη στον Σγουρό, πρόσθεσε χαρακτηριστικά ότι «εργαζόμαστε πάνω στον τρόπο που προσπαθήσατε να χαρτογραφήσετε τα ρέματα, διότι γι’ αυτές τις μελέτες έχει δοθεί δημόσιο χρήμα που δεν θα αφήσει η Περιφερειακή Αρχή αναξιοποίητο». Στην βάρδια της Δούρου «έκατσαν» μετά (όπως είπε η ίδια) η πλημμύρα στη Μάνδρα και η πυρκαγιά στο Μάτι και σταμάτησε να «εργάζεται στον τρόπο χαρτογράφησης» των ρεμάτων της Αττικής.

Η Δέσποινα  Κουτσούμπα, σύμβουλος της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής, έκανε πιο σοβαρή τοποθέτηση για το θέμα των πλημμυρών, αναδεικνύοντας την κυρίαρχη πολιτική και κυρίως ταξική τους διάσταση. 'Ήταν και η μόνη που μίλησε για την  επιλογή της πλήρους περιβαλλοντικής υποβάθμισης περιοχών, Πρόσθεσε δε ότι «η βιασύνη να καθαρίσουμε τα ρέματα δεν θα πρέπει να είναι εις βάρος της περιβαλλοντικής προστασίας των βιότοπων που πολλές φορές βρίσκονται κοντά σε αυτά τα ρέματα». Αυτά το 2014.

  • Να η ευκαιρία

Τότε ήταν που ανοίχτηκε πεδίο δόξης λαμπρό, για μεγάλους τζίρους  από αντιπλημμυρικά έργα και μελέτες αλλά και βρέθηκε το βασικό πρόσχημα για «αναπτυξιακές παρεμβάσεις». Συντάχθηκαν  μελέτες που όμως δεν ελάμβαναν υπόψη δύο βασικά κριτήρια, όπως φάνηκε εκ των υστέρων, Το ένα ήταν η σοβαρή περιβαλλοντική υποβάθμιση που είχε υποστεί η Αττική, από την εξαφάνιση των 700 ρεμάτων που είχε αναφέρει ήδη ο Γ. Σγουρός και το άλλο ήταν το θέμα της δημόσιας γης (τα ρέματα και τα ποτάμια είναι δημόσιες γαίες κατά το Σύνταγμα) και του δημόσιου χώρου, όσον αφορά επεμβάσεις στα ποτάμια και ρέματα που εφάπτονταν ή διέσχιζαν οικιστικό ιστό. Με τις μελέτες των αντιπλημμυρικών, ο δημόσιος χώρος θα  επηρεαζόταν και μάλιστα θα μειωνόταν δίνοντας χώρο σε «αξιοποιήσιμη» από τους επενδυτές, γη. Οι παραλείψεις αυτές αποτυπώνονται και στις μελέτες αντιπλημμυρικών που ακολούθησαν και οι οποίες αγνόησαν τις σημαντικότερες κοινωνικές επιπτώσεις του λάθος σχεδιασμού, προφανώς στρατευμένες σε στρατηγικούς στόχους των φορέων ανάθεσης.. Επρόκειτο για την ταξική διάσταση που είχε αναφέρει η Δ. Κουτσούμπα

Χαρακτηριστικό σε αυτές τις μελέτες είναι πως δεν υπήρχε η πρόβλεψη άρσης των αυθαιρεσιών που εντοπίζονταν στα ρέματα της Αττικής, παρά μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις. Η πρόταση διαχείρισης των ρεμάτων από τους μελετητές αποσκοπούσε σε έναν γενικό στόχο. Την καναλοποίηση τους και τη μετατροπή τους σε ανοιχτούς ή ημίκλειστους αγωγούς ομβρίων, δίχως να ληφθεί υπόψη καμία εναλλακτική (στην πραγματικότητα αναγκαία λύση)  των ηπίων παρεμβάσεων στις λεκάνες απορροής, η βελτίωση των υδρονομικών συνθηκών με αναδασώσεις ή με την κατασκευή μικρών αναβαθμών στα ανάντη των ίδιων λεκανών. Δηλαδή εξαιρέθηκε ό,τι θα έθιγε την ιδιωτική περιουσία, ακόμα και αν αυτή ήταν παράνομα και  αυθαίρετα αποκτηθείσα. Και συστηματικά προτιμάται ό,τι πειώνει τη δημόσια γη της ζώνης οριοθέτησης των ρεμάτων.

 Petreza visitΜεγάλο Ρέμα Ραφήνας - Πετρέζα

 

  • 2017-2020 Ο καιρός των αμφιλεγόμενων μελετών

Την τριετία 2017 - 2019 εμφανίστηκε σε διαβουλεύσεις αρχικά η ΜΠΕ για την υποτιθέμενη οριοθέτηση του Μεγάλου ρέματος Ραφήνας, η οποία στην ουσία ήταν ΜΠΕ για τη διευθέτηση του. Μία διευθέτηση που δεν ελάμβανε υπόψη της κανέναν βιότοπο, καμία χρήση γης και υποτιμούσε τη νοημοσύνη του αναγνώστη της, ειδικά όταν αναφερόταν στην ιχθυοπανίδα και την ορνιθοπανίδα. Μαρίδες, καβούρια, περιστέρια και άλλα κοινά είδη παρέλαυναν από  μία μελέτη που αν είχε τη στοιχειώδη σοβαρότητα, θα αναφερόταν σε 150 είδη πτηνών και σε ενδημικά και μοναδικά είδη ψαριών. Ήταν μία μελέτη κομμένη και ραμμένη στις απαιτήσεις της σχεδιαζόμενης καναλοποίησης. Μίας επέμβασης των μεγάλων τζίρων και υποταγμένη στις απαιτήσεις της περαιτέρω πολεοδόμησης της περιοχής και του υπό μεγέθυνση λιμανιού της Ραφήνας. Το Master Plan του λιμανιού της Ραφήνας, επιβεβλημένο και από την απαίτηση των παραχωρησιούχων του λιμανιού του Πειραιά για να απομακρύνουν την ακτοπλοΐα από το «τσιφλίκι» τους, απαιτούσε τη μείωση των φερτών που θα κατέβαιναν στο νέο, τερατώδες λιμάνι.

Αλλά οι κρυμμένοι στόχοι της μελέτης θα γίνονταν πια ξεκάθαροι, αν κάποιος τη συνδύαζε με μία άλλη, λίγο μεταγενέστερη  μελέτη «αντιπλημμυρικής προστασίας». Μία μελέτη που επίσης προκάλεσε αντιδράσεις των κατοίκων της περιοχής στην οποία  εστίαζε. Αστικής περιοχής αυτή τη φορά. Αυτή η άλλη μελέτη «Δούρειος Ίππος» ήταν η μελέτη αντιπλημμυρικής προστασίας και «ανάπλασης» του λόφου του Στρέφη, στην καρδιά της Αθήνας, που υπέκρυπτε μία «ανάπλαση» απαραίτητη για την κτηματομεσιτική εταιρεία, η οποία είχε «υιοθετήσει» τη γειτονιά και είχε ήδη αρχίσει τις «επενδύσεις».

 

  • Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας – Λόφος Στρέφη. Μία επένδυση δρόμος.

Strefis Efsyn

Μετά από χρόνια εγκατάλειψης και αγνόησης των αιτημάτων των κατοίκων του Στρέφη και του παρακείμενου  σχολείου, για αντιπλημμυρικά έργα και στήριξη των πρανών, ο δήμος Αθηναίων βρήκε την πρόφαση και τη χρυσή ευκαιρία για να ξεκινήσει τα έργα ανάπλασης. Με πρόφαση τις έντονες βροχοπτώσεις του 2020-2021 ανέθεσε το αντιπλημμυρικό έργο στην Prodea Investments, δηλαδή σε μία ιδιωτική κτηματομεσιτική εταιρεία επενδύσεων. Τα αντιπλημμυρικά έργα και η στήριξη των πρανών είχαν προγραμματιστεί από το 2019 και είχαν συμπεριληφθεί στο τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου Αθηναίων για το 2021. Για έναν «ανεξήγητο λόγο» όμως εξαφανίστηκαν από τον προγραμματισμό του Δήμου απ' όταν «υιοθετήθηκε» ο Λόφος απ' την κτηματομεσιτική εταιρία Prodea, με επισπεύδοντα τον δήμαρχο Κώστα Μπακογιάννη.

galitisΣύμφωνα με την τεχνική μελέτη της εταιρείας, τα αντιπλημμυρικά έργα περιλαμβάνουν κόψιμο και αποψίλωση δέντρων για την τοποθέτηση γεωπλεγμάτων. Δηλαδή –αν και σε άλλη κλίμακα- πρόκειται για το ίδιο που έχει προβλεφθεί για το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, με το κόψιμο και την απομάκρυνση πλέον των 2.500 δέντρων και μάλιστα δέντρων που συνθέτουν σπάνιους οικότοπους όπως παραρεμάτιες ιτιές, μανγκρόβιες διαπλάσεις και προστατευόμενα «δάση στοές». Τη θέση των οικότοπων θα πάρουν συρματοκιβώτια και μπετό στα σημεία εκείνα.

Στον Στρέφη, η φυτοτεχνική μελέτη προβλέπει το κόψιμο δέντρων στην παιδική χαρά, σε μέρη με πυκνή βλάστηση και στο θεατράκι για λόγους επιτήρησης, με το πρόσχημα την ασφάλεια των επισκεπτών. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό και σε ποσοτική θεώρηση, 1 δέντρο που απομακρύνεται από τον Στρέφη, μπορεί να προκαλέσει ανάλογη επιβάρυνση με κάθε 10 ή παραπάνω δέντρα που απομακρύνονται από την παραρεμάτια βλάστηση του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.  Αν λάβουμε υπόψη πως στην περίπτωση του Μεγάλου Ρέματος δεν απομακρύνονται μεμονωμένα δέντρα αλλά φυτοκοινωνικές ενώσεις, δηλαδή ολοκληρωμένες οργανικές ενότητες, τότε καταλαβαίνουμε πως προκαλούνται σημαντικές, εντονότερες και μεγαλύτερης έκτασης  περιβαλλοντικές επιπτώσεις. που δεν αναφέρονται όμως στη σχετική «μελέτη επιπτώσεων»

Η οικολογική σημασία κάθε δέντρου στο κέντρο της Αθήνας, ποσοτικά και μόνο, μπορεί να είναι πολλαπλάσια από εκείνη του κάθε δέντρου στον κάμπο των Σπάτων ή της Παλλήνης. Πέραν του ότι οι επεμβάσεις αυτές παραβιάζουν κάθε κανόνα λογικής, συνιστούν και εγκληματική πράξη. Κυρίως εν μέσω κλιματικής κρίσης, το κόψιμο έστω και ενός δέντρου σε μια πόλη με τη μικρότερη αναλογία πρασίνου ανά κάτοικο πανευρωπαϊκά, αποτελεί δυνάμει έγκλημα κατά της ζωής των κατοίκων. Όταν το όριο που θέτει ο Π.Ο.Υ. είναι 9 m2/κάτοικο και η Αθήνα έχει μόλις 0,96 m2, δηλαδή δέκα φορές χαμηλότερα από το όριο βιωσιμότητας, πόσο ακόμα μπορεί το πράσινο να μειωθεί; Και στο όνομα ποιου κοινωνικού οφέλους;

Μελετητές, εργολάβοι, περιφέρεια και δήμοι προσπαθούν να νομιμοποιήσουν την κοπή των δέντρων με το επιχείρημα του «πράσινου ισοζυγίου», αλλά αυτό δε σημαίνει πως θα φυτευτούν νέα δέντρα στην ίδια περιοχή που ξηλώνονται. Ιδιαίτερα οι κάτοικοι του τσιμεντένιου  κέντρου της Αθήνας, επιβαρύνονται περισσότερο από το σόφισμα που αποκαλείται «περιβαλλοντικό ισοζύγιο 1 προς 1 αφού η πραγματική ανάγκη για πράσινο εκεί, δεν καλύπτεται ακόμα και με ισοζύγιο 10 δέντρων για κάθε δέντρο που θα κοπεί στα πλαίσια της «ανάπλασης». Στο δε Μεγάλο Ρέμα, το θέμα δεν είναι ποσοτικό. Εκεί προβλέπεται η καταστροφή εξελιγμένων οικοτόπων που αλληλοεπιδρούν  με το περιβάλλον και βρίσκονται σε μία ισορροπία, έστω και αν αυτή είναι «ισορροπία του τρόμου» σε μερικές περιπτώσεις. Οι εργασίες θα προκαλέσουν ανεπανόρθωτη ζημιά και η διαλαληθείσα φύτευση που προβλέπει το σχέδιο «αποκατάστασης» του έργου διευθέτησης, είναι περισσότερο  κηποτεχνική διαμόρφωση παρά οικολογική αποκατάσταση.

 

  • Η υποβάθμιση στην Αττική και στο βάθος ιδιωτικοποίηση

Αν στην ανατολική Αττική η ευκαιρία και το εναρκτήριο λάκτισμα  για την εκμετάλλευση του τόπου από «επενδυτές», δόθηκε από τις μεγάλες συγκοινωνιακές υποδομές (Αττική Οδός, Αεροδρόμιο Σπάτων, Λιμάνι Ραφήνας) στο κέντρο της Αθήνας αυτή δόθηκε από το αναδιαμορφούμενο και διαρκώς ελισσόμενο Real Estate (με το AirBNB μέσα). Το ίδιο Real Estate που γνώρισε δόξες και στην ανατολική Αττική εκμεταλλευόμενο τις μεγάλες συγκοινωνιακές υποδομές. Το βλέπουμε στην ανάπτυξη των εμπορικών πάρκων της Γυαλού στα Σπάτα αλλά και στους νέους οικισμούς (Λόφος Παλλήνης, επέκταση πολεοδόμησης σε Διώνη, ΖΑΑ, και αλλού)  και (αν ευδοκιμήσει το έργο διευθέτησης του Μεγάλου Ρέματος) σύντομα και στην Πετρέζα, όπως μας προϊδεάζει ο σχεδιασμένος περιορισμός του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.

Όπως διαφαίνεται από τη δραστηριότητα στην περιοχή Γυαλού με τα μεγάλα εκπτωτικά χωριά και το καινούργιο που προστέθηκε πρόσφατα στον δρόμο που συνδέει το Πικέρμι με τα Σπάτα, με τη μεταστέγαση μεγάλων ιδιωτικών σχολείων, η πίεση για εκτάσεις προχωρά και βορειότερα στην Πετρέζα. Έτσι, το εμπόδιο που λέγεται Μεγάλο ρέμα Ραφήνας πρέπει να περιοριστεί σε ένα κανάλι, ώστε να «απελευθερώσει δημόσια γη προς αξιοποίηση» αφού η ζώνη οριοθέτησης του ρέματος είναι δημόσια γη. Με τα έργα διευθέτησης αυτή μειώνεται και ό,τι βγαίνει εκτός, παραδίδεται στους επενδυτές προς «αξιοποίηση» δηλαδή προς κατανάλωση.

Στον Στρέφη τον ρόλο του «επενδυτή» ανέλαβε η Prodea Investments που είναι η μεγαλύτερη εγχώρια εταιρεία επενδύσεων ακίνητης περιουσίας. Είναι το διάδοχο σχήμα της αμαρτωλής ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΝΓΑΙΑ (θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας) με τις 22 ποινικές διώξεις εναντίον στελεχών της για το οικονομικό έγκλημα της κατάχρησης δημοσίου χρήματος. Οι διωκόμενοι τη γλίτωσαν λόγω παραγραφής όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη πέρασε φωτογραφική Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. εν μέσω πανδημίας.

Η Prodea ως εταιρεία Real Estate, σκοπεύει αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση των ιδιωτικών συμφερόντων της και στην άνοδο των αξιών γης στη ζώνη που δραστηριοποιείται. Με τις μελέτες που εκπόνησε η ίδια, καθόρισε ταυτόχρονα τη φυσιογνωμία και τη μελλοντική χρήση του Λόφου Στρέφη ως ενός πολυτελούς προορισμού. Από κοντά πάει και η UNISON Facilities Services, η οποία αναλαμβάνει ως εργολάβος τις εργασίες του δήμου. Δραστηριοποιείται σε πολλά πεδία, όπως η καθαριότητα, η φύλαξη και ασφάλεια και η διαχείριση εστιατορίων. Η εταιρεία αποτελεί μετονομασία της εταιρείας ενοικίασης εργαζόμενων ISS, γνωστή από  την υπόθεση της εκφοβιστικής επίθεση με βιτριόλι που δέχτηκε η συνδικαλίστρια-καθαρίστρια Βενετία Μανωλοπούλου το 2009, ένα χρόνο μετά την αντίστοιχη δολοφονική επίθεση με βιτριόλι εναντίον της Κωνσταντίνας Κούνεβα.

 

  • Η ενορχήστρωση της ιδιωτικοποίησης από τους δήμους

Strefis2

Ο δήμος Αθηναίων με την ανάπλαση του Στρέφη στοχεύει να αλλάξει το δημόσιο χαρακτήρα του Λόφου και να τον μετατρέψει σ' ένα περιφραγμένο οικόπεδο ιδιωτικών συμφερόντων. Ότι ακριβώς επιδιώκει και ο δήμος Ραφήνας με την εμμονική υπεράσπιση του έργου διευθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, όπως εξηγήσαμε παραπάνω. Μία εμμονή που στρέφεται άμεσα  κατά της ποιότητας ζωής των κατοίκων της περιοχής, αλλά και έμμεσα μέσω της υποστήριξης που θα προσφέρει το έργο αυτό, τόσο στην περαιτέρω οικοπεδοποίηση όσο και στην εγκατάσταση ενός λιμανιού – τέρατος στην πόλη.

Με πρόσχημα τα αντιπλημμυρικά και την ανάπλαση του λόφου Στρέφη και τα αντιπλημμυρικά στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, ανοίγουν τις πόρτες σε πολυεθνικές και άλλους επενδυτές, να αναλάβουν όχι μόνο τα έργα, αλλά και τη διαχείριση των δημόσιων χώρων.  Στην Αθήνα το δημοτικό πρόγραμμα «Υιοθέτησε τη πόλη σου» μέσα από το οποίο γίνεται η ανάπλαση του Λόφου, δημιουργεί συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) και όπως αντίστοιχα προγράμματα νεοφιλελεύθερης κοπής, κοινωνικοποιεί τα κόστη και ιδιωτικοποιεί τα κέρδη. Σύντομα θα δούμε να συμβαίνει κάτι ανάλογο και στην ανατολική Αττική.  

Είναι άραγε αυτό που ονειρευόμαστε για τους τόπους που ζούμε;

 

Πηγές:

Εφημερίδα των Συντακτών

Ανοιχτή Συνέλευση για την υπεράσπιση του λόφου του Στρέφη

Ο Λόφος του Στρέφη ελεύθερος θα μείνει (ντοκιμαντέρ από το Αυτολεξί)

Θα πέσει τσιμέντο στο μεγάλο ρέμα Ραφήνας; Τι λέει η μελέτη;

Τσιμεντοποίηση του Μεγάλου Ρέματος, μία μεγάλη απειλή για τη Ραφήνα

 Γιατί καταστρέφουν το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας;

 Μία ανάρτηση από από την ιστοσελίδα του δικτύου Groundwork USA για την αποκάλυψη του ποταμού και τις ευεργετικές συνέπειες της

 

Διαβάζοντας την ανάρτηση του Δ. Ζαρρή (πολιτικός μηχανικός, μελετητής υδραυλικών έργων και ,απόφοιτος της σχολής Υδρολογίας του Imperial College of Science, Technology and Medicine) στην ομάδα Πολίτες υπέρ των ρεμάτων  θεωρήσαμε πως είναι επιτακτική ανάγκη να  μεταφέρουμε την αναφερόμενη δημοσίευση και στην Attica Voice, προκειμένου να υπάρχει η εικόνα του πως σκέφτεται και πως δουλεύει ο λεγόμενος και προηγμένος κόσμος. Είναι μία ακόμα απόδειξη του πόσο οπισθοδρομικές είναι οι προτάσεις διευθετήσεων και ειδικά σε επιβαρυμένες περιοχές, όπως η Αττική. Οι υποστηρικτές  των καλούμενων "γκρίζων λύσεων" αποδεικνύονται για ακόμα μία φορά αμφιλεγόμενοι, στη μάταιη προσπάθεια τους να υπερθεματίσουν σε ζημιογόνες και εξαιρετικά επικίνδυνου αποτελέσματος λύσεις. Και όταν διαπιστώνουν πως ο καιρός τους έχει αφήσει πίσω, καταφεύγουν σε λοιδορίες και ψέματα αυτογελοιοποιούμενοι. Αλλά αυτό είναι κάτι αδιάφορο και ξεπερασμένο για τον σκεπτόμενο άνθρωπο.

Ας δούμε όμως τις εξελίξεις στο θέμα της διαχείρισης επιφανειακών ροών, ποτάμιων ροών και ρεμάτων, στον πολιτισμένο κόσμο του οποίου μέρος διατεινόμαστε πως είμαστε κι εμείς.  Σημειώνουμε πως στην περίπτωση της Νέας Υόρκης και του Saw Mill είχαμε αναφερθεί και σε παλαιότερη ανάρτηση μας, που ασχολούνταν με εργολάβοι οικοδομών που υπερθεμάτιζε για την καναλοποίηση του Μεγάλου Ρέματος επικαλούμενος μία παρουσιασμένη ως δική του, δήθεν επιστημονική, αλήθεια

 

DAYLIGHTING THE SAW MILL RIVER

Groundwork USA

Λίγα περιβαλλοντικά έργα καταφέρνουν να εστιάσουν το ενδιαφέρον της κοινότητας τόσο έντονα όσο εκείνα που αποσκοπούν στη δημιουργία ή την ανάκτηση πάρκων και διαδρομών  κατά μήκος αστικών, υδάτινων ροών. Το Groundwork network έχει να επιδείξει αξιοσημείωτη επιτυχία σε τέτοια έργα, μεταξύ των οποίων είναι και η αποκάλυψη (Daylighting) του ποταμού Saw Mill και του πάρκου που γεννήθηκε στο Yonkers της Νέας Υόρκης, του πράσινου διάδρομου του ποταμού Spicket στο Lawrence της Μασαχουσέτης,  του πράσινου διαδρόμου του ποταμού Elizabeth στο Elizabeth του New Jersey και του πράσινου διαδρόμου του ρέματος Mill στο Cincinnati.  Η δημιουργία πάρκων κατά μήκος υδάτινων ροών μπορεί να είναι από απλή μέχρι μεγάλη και περίπλοκη.

Pic1Saw Mill River, Yonkers, NY, μετά την αποκάλυψη του (daylighting)

Τα έργα αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν προκυμαίες (ντόκους), προβλήτες για ψάρεμα, διαδρομές για κανό, γήπεδα, πράσινες διαδρομές και άλλες παραποτάμιες βελτιώσεις, όλα με δεδομένη τη δημόσια πρόσβαση στο ποτάμι, στην υδάτινη ροή. Τα παραποτάμια πάρκα γίνονται χώροι για εκδηλώσεις, για εκπαίδευση, αναψυχή ή απλά αναπόληση και για μοναχικές, προσωπικές στιγμές. Μπορούν να γίνουν καταλύτες για την αναζωογόνηση της γειτονιάς και σε κάποιες περιπτώσεις να γίνουν οδηγοί σε μεγάλη οικονομική ανάπτυξη πιεσμένων από την ανθρώπινη δραστηριότητα  ή υποβαθμισμένων περιοχών.

Η παρουσία του ποταμού Saw Mill και η δύναμη του νερού του που τροφοδοτούσε νερόμυλους,  έκανε το Yonkers μια ακμάζουσα βιομηχανική πόλη. Η ακμή της αυτή ξεκίνησε το 1650.  Στο πέρασμα του χρόνου και λόγω της έλλειψης γης (αφού η ζήτηση της είχε αυξηθεί) «συμπίεσε» τον ποταμό με αποτέλεσμα αυτός να καλυφθεί σε διάφορα σημεία. Τελικά, στη δεκαετία του 1920 καλύφθηκε και το τελευταίο τμήμα του ποταμού από έναν χώρο στάθμευσης (που μετονομάστηκε σε Larkin Plaza). Στη δεκαετία του 1960, η βιομηχανική δραστηριότητα άρχισε να μεταφέρεται αλλού και μέχρι το 2000 έμειναν άδεια και εγκαταλελειμμένα κτήρια να περιστοιχίζουν τα πάρκινγκ και το κέντρο της πόλης.

Το έργο

Pic2Daylighting σε εξέλιξη. Φωτογραφία Saw Mill River Coalition

Οι συνθήκες που συνέτειναν για να γίνει πραγματικότητα η αποκάλυψη και αποκατάσταση  των προηγουμένως θαμμένων τμημάτων του ποταμού Saw Mill πλήθυναν έως το 1992. Εκείνη τη χρονιά ο στρατός των ΗΠΑ χαρακτήρισε την αποκάλυψη – αποκατάσταση της φυσικής κατάστασης του ποταμού στη θέση του χώρου στάθμευσης Larkin Plaza, ως την ενδεδειγμένη – έγκυρη  λύση.

Το 1999, η Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (EPA) και η Εθνική Υπηρεσία Πάρκων εγκαινίασαν τη Groundworks Yonkers  με εξαγορές για να εστιάσουν  σε περιβαλλοντικά έργα. Η αποκάλυψη και επαναφορά των ποταμών ήταν ένα έργο προτεραιότητας και το 2002, το δίκτυο Groundwork στρατολόγησε φοιτητές του πανεπιστημίου Columbia για να εμπνευστούν ένα όραμα. Ο οργανισμός Scenic Hudson ανέλαβε τη χρηματοδότηση  του δικτύου για τη διεξαγωγή συνεδρίων εισαγωγής της κοινότητας στο έργο. Στην ιδέα, στα επιμέρους τμήματα του και στους στόχους του. Και, η πόλη τότε άρχισε να φλερτάρει με την αποκάλυψη του σκεπασμένου ποταμού και την ανάπλαση του,  αξιοποιώντας την και για να αναζωογονήσει και την τοπική οικονομία.

Η χρηματοδότηση ήταν κρίσιμη για την αποκατάσταση των ενδιαιτημάτων και την ενεργό  συμμετοχή της κοινότητας

Η ύπαρξη ενός συνεργάτη μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ο οποίος εμπλέκεται βαθιά στην συμμετοχή της κοινότητας και στις περιβαλλοντικές λεπτομέρειες, ήταν ένα όφελος για την πόλη του Yonkers. Η χρηματοδότηση τοπικών ιδρυμάτων (Westchester Community, Hudson River) παρείχε προσωπικό για να ξεκινήσει μια ευρύτερη προσπάθεια σχεδιασμού. Η κρίσιμη πολυετής χρηματοδότηση από το EPA Office of Water και το Πρόγραμμα NY-NJ Harbor Estuary στήριξε με τη συμμετοχή της κοινότητας, ένα σχέδιο οικότοπου και τις επιτόπιες εργασίες με το City's Downtown and Waterfront Development Office και την ομάδα μελέτης και κατασκευής . Ενώ η Groundwork ξεκίνησε τη συνεργασία, η προσπάθεια έβρισκε όλο και μεγαλύτερη απήχηση με τη συμμετοχή τοπικών επιχειρήσεων, πολλών κοινοτικών εταίρων και κρατικών και ομοσπονδιακών χρηματοδοτικών φορέων. Αυτά έχουν εξελιχθεί σήμερα σε μακροχρόνιες εργασιακές σχέσεις.

Ένα νέο ποτάμι γεννήθηκε

Ένα από τα πιο ωραία πράγματα σε αυτό το έργο είναι ότι δημιουργήθηκε μία νέα διαδρομή  για το ποτάμι. Το υπόγειο κανάλι του ποταμού αφέθηκε στη θέση του ως υπερχειλιστής (διάταξη ασφαλείας)  σε έντονες βροχοπτώσεις - οι οποίες διαφορετικά θα είχαν πλημμυρίσει το πάρκο. Ένας θάλαμος κατασκευάστηκε γύρω από το υπόγειο κανάλι του ποταμού για να εκτρέψει μέρος της ροής του ποταμού στη νέα διαδρομή του ποταμού. Επειδή η παρουσία μολυσματικών ουσιών από την παλιά βιομηχανική χρήση, είχε  μετατρέψει το ποτάμι σε μία «σκούρα ροή», το νέο μονοπάτι ήταν επενδεδυμένο με βαρύ βινύλιο.

Τον Απρίλιο του 2012, μέσα σε έξι μήνες από τη ροή του νερού, το ποτάμι συνδεόταν και πάλι με τη ζωή!

Pic3Πρασινοκεφαλόπαπια και κυπρίνος στον ελεύθερο Saw Mill River

Οικολογικές επιπτώσεις: 1.300 τετραγωνικά μέτρα νέου υγροτόπου, συμπεριλαμβανομένης μιας πιο παλιρροϊκής λίμνης – εφήμερου υγροτόπου  και δύο ακόμα μικρότερων, που υποστηρίζουν πολλά είδη (χελώνα, πάπιες, μπλε καβούρι, το απειλούμενο με εξαφάνιση αμερικανικό χέλι και άλλα). Τα εγγενή είδη φυτών που φυτεύονται ως παραποτάμιοι βιότοποι προσελκύουν ωφέλιμα έντομα για να αναπτυχθεί φυσιολογικά η τροφική αλυσίδα.

Πολιτιστικές επιπτώσεις:  Το πάρκο ελκύει τους επισκέπτες με τον ήχο του ρέοντος νερού και την ομορφιά του. Το πάρκο φιλοξενεί περιηγήσεις, παραστάσεις τέχνης, εκδηλώσεις, μουσική, δημόσιες παραστάσεις τέχνης και μια εποχική αγορά αγροτών που διαχειρίζεται από την Groundwork Hudson Valley. Γίνονται και μαθήματα, διαλέξεις για το αμερικάνικο χέλι (American Eel).  Πρόκειται για πλήρη εκπαιδευτική σειρά  με ένα μωσαϊκό που δείχνει το ταξίδι του χελιού από τη θάλασσα των Σαργασσών στον ποταμό, διαθέσιμο στον κόσμο και σε εκπαιδευτικούς.

Οικονομικές επιπτώσεις: Το νέο πάρκο έχει ήδη πιστωθεί από την πόλη  το ότι ενεργοποίησε με την παρουσία του τα εξής:

την ανάπλαση της περιοχής, συμπεριλαμβανομένης της ανανέωσης μιας εταιρείας τεχνολογίας, αξίας 7 εκατομμυρίων δολαρίων, με 180 θέσεις εργασίας

μια ιστορική αναπαλαίωση αξίας  43 εκατομμυρίων δολαρίων, που αφορούσε  πέντε έως επτά κτήρια και έναν ουρανοξύστη διαμερισμάτων.

Επίσης στο πάρκο πιστώνεται και η δημιουργία  ενός συγκροτήματος κτηρίων μικτής χρήσης, για την αντικατάσταση των εγκαταλελειμμένων κτηρίων κατά μήκος της μίας πλευράς του πάρκου.

Μαθήματα που αντλήθηκαν κατά την πορεία - Οδηγίες που προέκυψαν

  1. Ένα μεγάλο όραμα για να προχωρήσει πρέπει να είναι κοινό. Δεν μπορεί να δημιουργηθεί μεμονωμένα από έναν φορέα ή από «απόντες» σχεδιαστές, δηλαδή κάποιους μελετητές που δεν έχουν το αντικείμενο που μελετούν ως μέρος της ζωής τους. Σχέδια που δεν εμπλέκουν ολόκληρη την κοινότητα συχνά οδηγούν σε ελαττωματικά σχέδια και αμφιλεγόμενες δημόσιες συναντήσεις.
  2. Ένα όραμα μένει ζωντανό μέσω εκδηλώσεων (συχνά για πολλά χρόνια) που συνδέονται με διαφορετικά κοινά.
  3. Είναι απαραίτητη η κοινοποίηση των οικονομικών, οικολογικών, εκπαιδευτικών και εργασιακών ωφελειών του έργου αποκάλυψης και αποκατάστασης των
  4. Απαραίτητη είναι και η προώθηση συνεργασιών για την πολιτική, οικονομική και επιχειρηματική που μπορεί να χρειαστεί
  5. Στο τραπέζι της συζήτησης πρέπει να μπούνε οι πόροι και οι ειδικοί.
  6. Νέοι άνθρωποι πρέπει να εμπλέκονται σε αυτά τα έργα
  7. Η τεχνική πληροφορία που αφορά σε κόστη, μεθόδους, ενδιαιτήματα πρέπει να είναι αξιόπιστη.
  8. Αναμενόμενες προκλήσεις:
    • Η κοινότητα πρέπει να εξασφαλίσει θέση στον σχεδιασμό εφόσον η χρηματοδότηση επιβεβαιωθεί.
    • Πρέπει να εξασφαλίζεται πως ο σχεδιασμός αναβαθμίζει βιότοπους και την ποιότητα των νερών.
    • Πρέπει να εξασφαλιστεί πως προγράμματα λειτουργίας των αποκαταστημένων χώρων θα εκκινήσουν αμέσως μόλις ολοκληρωθούν οι εργασίες αποκατάστασης και δεν θα εγκαταλειφθεί ο χώρος..
    • Πρέπει να υπάρξει πρόνοια για την αντιμετώπιση εγκληματικών ενεργειών, βανδαλισμών κλπ.
    • Pic4
    • Το μωσαϊκό  με τα χέλια του Haifa Bint-Kadi στο πάρκο του αποκαλυμμένου Saw Mill River

Τα επόμενα βήματα (μετά την αποκατάσταση) και νέες συνεργασίες

Με την ολοκλήρωση του πρώτου σταδίου του έργου αποκάλυψης του ποταμού και επαναφοράς του στη φυσική κατάσταση, η πόλη προχώρησε με το Daylighting Phase II-Mill Street και το Daylighting Phase III-Chicken Island. Αν και αυτά είναι πολύ πιο μικρά, εστιάζουν την προσοχή στην ιστορία της κάλυψης ποταμών, την έκπληξη που η φύση μπορεί να ανταποκριθεί γρήγορα στις επεμβάσεις αποκάλυψης και επαναφυσικοποίησης, το ενδιαφέρον για το πού τρέχει ακόμα το ποτάμι υπόγεια και στην απόλαυση του ήχου του νερού σε περιοχές που χαρακτηρίζονται από ξηρότητα.

Η Groundwork χρησιμοποίησε τις εργασίες στο πάρκο και το ποτάμι ως ερέθισμα  για τη νεολαία και τους κατοίκους της περιοχής για να τους εμπλακούν στη διαχείριση. Τον Αύγουστο του 2014, η Υπηρεσία Ψαριών & Άγριας Ζωής των ΗΠΑ όρισε τη συνεργασία της με την Groundwork Hudson Valley, για την ενίσχυση των διαχειριστών αστικών ποταμών, ως Συνεργασία Urban Wildlife Refuge Partnership.

Η Groundwork έλαβε επίσης μια μικρή επιχορήγηση της Urban Waters για τη δημιουργία ενός προγράμματος διαχείρισης «Eyes on the River».

Πηγές (διαθέσιμες για κατέβασμα υλικού

Daylighting Saw Mill River

http://www.UrbanWatersLearningNetwork.org)

και

  • Lessons Learned: Reclaiming Urban Waters Across the U.S., May 2012, Groundwork USA.
  • Daylighting: New Life for Buried Streams, 2000, Rocky Mountain Institute

Warning: count(): Parameter must be an array or an object that implements Countable in /srv/disk3/2763186/www/atticavoice.gr/templates/ts_news247/html/com_k2/templates/default/user.php on line 269

Youtube Playlists

youtube logo new

Χρήσιμα

farmakia

HOSPITAL

youtube logo new

© 2022 Atticavoice All Rights Reserved.