Πάνω από 400 άτομα και πολλά παιδιά, μαθητές-μαθήτριες δήλωσαν ξεκάθαρα και δυνατά την αντίθεση τους στο έγκλημα που συντελείται στη Ραφήνα. Μία κραυγαλέα παράνομη επέμβαση στο Μεγάλο Ρέμα από υπουργείο. περιφέρεια και δυστυχώς και από τον δήμο. Μία επέμβαση που όπως αποδείχθηκε προωθήθηκε από ξένα προς το κοινό καλό, συμφέροντα και που θα εγκαταστήσει μία μεγάλη απειλή πάνω από την ανατολική Αττική εξαφανίζοντας παράλληλα ένα πολύτιμο και σε καιρούς κλιματικής κρίσης, αναγκαίο για τη ζωή, οικοσύστημα.

Ο κόσμος μαζεύτηκε και φώναξε ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ' ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΡΕΜΑ και ΚΑΤΩ  ΑΧΕΡΙΑ ΑΠ' ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΜΑΣ προς κάθε εξουσία που προωθεί οικονομικά και άλλα συμφέροντα υπονομεύοντας την ίδια την κοινωνία και το μέλλον της.

Ακολουθούν φωτογραφίες και βίντεο με πλάνα από την συγκέντρωση και την πορεία, που αποδεικνύουν το πρωτοφανές για ην περιοχή, μέγεθος της, τον παλμό της και την ένταση των διεκδικήσεων της. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν και μίλησαν στελέχη του ΚΚΕ, της περιφερειακής παράταξης Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική, του ΚΚΕ (μ-λ), της ΑΝΙΜΑ - Σύλλογος περίθαλψης Άγριας Πανίδας, μέλη του Συλλόγου ΡΟΗ - Πολίτες υπέρ των ρεμάτων, καλλιτέχνες όπως η Νέλλη Ψαρρού, σκηνοθέτιδα των ντοκιμαντέρ ΣΤΑΓΩΝΕΣ και ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ και πλήθος εκπρόσωποι περιβαλλοντικών οργανώσεων και ΜΚΟ.

Παρατήρηση: Θλιβερό γεγονός που γεννάει και πολλές απορίες μαζί, ήταν η περιγραφή της μεγάλης κινητοποίησης από τοπικό μέσο που δηλώνει και "ενημερωτικό". Αφενός το "μέσο" αυτό "είδε" 100 άτομα να διαμαρτύρονται, πράγμα που προκαλεί θλίψη για το πόσο χαμηλά έχει πέσει η αποκαλούμενη "ενημέρωση" στον τόπο. Αφετέρου απορούμε γιατί με τη στάση αυτή του συγκεκριμένου μέσου τεκμηριώνεται πως δεν το ενδιαφέρει ο τόπος και το μέλλον του αλλά η εξυπηρέτηση και προώθηση των σχεδίων της κάθε εξουσίας που επιβουλεύεται τον τόπο και τις τύχες των ανθρώπων του. Γιατί άραγε κάποιοι να προδίδουν με αυτόν το τρόπο, τον ίδιο τους τον τόπο;

Μερικές φωτογραφίες 

Πληρέστερο φωτογραφικό άλμπουμ θα σας προσφέρουμε σε επόμενη ανάρτηση

Ακολουθούν βιντεοσκοπημένα πλάνα από τη συγκέντρωση και κυρίως από την πορεία που αποδεικνύουν το πρωτοφανές για την περιοχή μέγεθος της και παράλληλα δείχνουν την αντίθεση στα σχέδια καταστροφής του ποταμού και του τόπου στον βωμό της εξυπηρέτησης συμφερόντων

 Επιπλέον πληροφορίες μπορείτε να βρείτε και σε μεγαλύτερους ιστοτόπους όπως 

902.gr

Ημεροδρόμος

και από τοπικά μέσα, στο Kirkinews.gr

Επαναλαμβάνουμε πως είναι θλιβερή και γεννά απορίες η στάση άλλων τοπικών ιστοσελίδων

Η Κίνηση για την Προστασία και την Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας απευθύνει κάλεσμα σε όλους τους πολίτες που αντιτίθενται στις βάρβαρες, ανωφελείς, επικίνδυνες και λίαν επιζήμιες και για τον άνθρωπο, επιθέσεις στο περιβάλλον. Επιθέσεις που δέχεται το φυσικό περιβάλλον από κυβέρνηση, περιφέρεια και δήμο, μόνο και μόνο για να εξυπηρετηθούν ξένα προς το κοινό καλό, οικονομικά συμφέροντα, Η επίθεση  αυτή τη φορά έχει στόχο το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας και πρόσχημα την δήθεν "αντιπλημμυρική θωράκιση" του τόπου με απαράδεκτους και επιζήμιους τρόπους, όπως αποδεικνύεται από τα διεθνή δεδομένα της επιστήμης, της εμπειρίας και της πρακτικής. Αναδημοσιεύουμε το κάλεσμα και καλούμε κι εμείς, από την Attica Voice, όσο το δυνατό μεγαλύτερη συμμετοχή στη δημιουργία μίας μεγάλης ασπίδας προστασίας του περιβάλλοντος, του μέλλοντος και των επόμενων γενεών.

Η Κίνηση για την Προστασία και την Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας καταγγέλλει την παράνομη έναρξη του βάρβαρου έργου διευθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Οι μπουλντόζες της αναδόχου εταιρείας ΙΝΤΡΑΚΑΤ εισέβαλαν στην κοίτη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας στις 24/4/2023 και αποψίλωσαν την περιοχή της εκβολής στο πλαίσιο του έργου διευθέτησής του με φορέα το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών. Οι εργασίες επιλέχθηκε ν’ αρχίσουν εν μέσω αναπαραγωγικής περιόδου. Τα πουλιά φεύγουν πανικόβλητα από τις φωλιές τους, τα αυγά, τα νεογνά και οι φωλιές καταστρέφονται. Κι αυτό, παρότι η σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία (2009/147) για τη διατήρηση των άγριων πουλιών, ορίζει ότι απαγορεύεται κάθε καταστροφή ή βλάβη των φωλιών και των αυγών των πουλιών. Ως εκ τούτου, η ζημιογόνος επέμβαση στην κοίτη κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου των πουλιών, δεν είναι απλώς μία απαράδεκτη πράξη αλλά επιπλέον είναι και παράνομη. Τα χέλια, ένα κρισίμως κινδυνεύον παγκοσμίως, απομακρύνονται προς τη θάλασσα. Το έργο εκτελείται σε περιοχή που έχει καταγραφεί το Αττικόψαρο, ενδημικό προστατευόμενο είδος.

Το δεύτερο μεγαλύτερο ποτάμι της Αττικής απειλείται να μετατραπεί με τσιμεντοποίηση στον «Κηφισό» της Ανατολικής Αττικής, έναν οχετό ομβρίων. Σήμερα είναι ένα πλούσιο οικοσύστημα, μοναδικό για την ταλαιπωρημένη περιβαλλοντικά περιφέρεια Αττικής. Με πλούσιους υγροτόπους και πλημμυρικά πεδία, με πάνω από 150 είδη πουλιών (πολλά από αυτά απειλούμενα) να ζουν ή να το επισκέπτονται, με ψάρια που κινδυνεύουν με εξαφάνιση, με βλάστηση που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει πάνω από 2500 δέντρα, το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας έχει δίκαια χαρακτηριστεί από το κράτος υδατόρεμα Α προτεραιότητας, ρέμα «Ιδιαίτερου Περιβαλλοντικού Ενδιαφέροντος» με Προεδρικό Διάταγμα και δίκαια έχει ενταχθεί στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2000/60/ΕΚ για τα νερά, ως «περιοχή που προορίζεται για την προστασία οικοτόπων και ειδών».

Παρόλες τις καταπατήσεις, τα κατά τόπους μπαζώματα και τα απαρχαιωμένα και ανεπαρκή έργα διέλευσης (γέφυρες), το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας έχει σώσει μέχρι σήμερα τη Ραφήνα από καταστροφικές πλημμύρες τύπου «Μάνδρας» γιατί έχει παραμείνει φυσικό (με εξαίρεση κάποιες τοπικές παρεμβάσεις πχ .στην εκβολή του) και οι πλημμυρικές του ζώνες στην πεδιάδα των Σπάτων που απορροφούν τα πλεονάζοντα νερά είναι ακόμη άχτιστες. Το έργο διευθέτησης θα αποκόψει το ρέμα από αυτές τις υγροτοπικές εκτάσεις και θα επιτρέψει την … αξιοποίηση και εκμετάλλευση όλων αυτών των άχτιστων εκτάσεων.

Το έργο διευθέτησης του ρέματος προϋπολογισμού 101 εκ. Ευρώ με ενωσιακή συγχρηματοδότηση και δανεισμό από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ακολουθεί απαρχαιωμένες και επικίνδυνες μεθόδους τσιμεντοποίησης, που στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο έχουν αποδειχθεί καταστροφικές για τη φύση (και τον άνθρωπο ως μέρος της) και έχουν εδώ και χρόνια εγκαταλειφθεί. Τουναντίον, ενόψει της κλιματικής αλλαγής στην Ευρώπη δαπανώνται εκατομμύρια Ευρώ για την επαναφορά των ποταμών στη φυσική τους κοίτη (renaturalization) και έχει τεθεί ως στόχος μέχρι το 2030 η επαναφορά της φυσικής ροής σε 25.000 χιλιόμετρα των ποταμών της Ευρώπης.

Το έργο ξεκίνησε, ενώ επιμελώς αποκρύπτεται το γεγονός ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν έχει αποφανθεί για τη νομιμότητα της οριοθέτησης του ποταμού, η οποία από το 2019 έχει προσβληθεί από κατοίκους και φορείς της Ραφήνας, που επικαλούνται κατάφωρη παραβίαση του ενωσιακού και εθνικού μας περιβαλλοντικού δικαίου. Η συζήτηση της υπόθεσης στο ΣτΕ έχει προσδιοριστεί για τις 4.10.2023.

Εφαλτήριο της επέμβασης ήταν δημοτικός χώρος 12 στρεμμάτων Ζώνης Πρασίνου Α και μέσα στην οριογραμμή του ρέματος, που ο Δήμος Ραφήνας-Πικερμίου σκανδαλωδώς παραχώρησε/μίσθωσε στην εταιρεία ΙΝΤΡΑΚΑΤ για απαγορευόμενη χρήση εργοταξίου για (5+2=) 7 χρόνια. Σύσσωμη η αντιπολίτευση του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου και κάτοικοι-μέλη της Κίνηση για την Προστασία και την Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας έχουν προσφύγει διοικητικά και ήδη και δικαστικά κατά της παραχώρησης αυτής.

Σας καλούμε σε διαμαρτυρία κάθε μέρα, από ώρα 8:00 το πρωί στην οδό Αύρας, έναντι του εργοταξίου της ΙΝΤΡΑΚΑΤ, για να εμποδιστεί το έγκλημα και σε ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ και ΠΟΡΕΙΑ το ΣΑΒΒΑΤΟ 29 Απριλίου και ώρα 11:00 στην Κεντρική Πλατεία της Ραφήνας (Πλατεία Πλαστήρα)

Η καταστροφή του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, που ξεκίνησε στις 24 Απριλίου δεν αποτελεί μια ακόμη άστοχη ενέργεια, αλλά προσχεδιασμένο οικολογικό έγκλημα…

Ας μη το επιτρέψουμε.

Προσπαθώντας να πάρουμε την ενημέρωση στα χέρια μας και να σπάσουμε την ένοχη σιωπή που πλανάται στην πόλη της Ραφήνας και του Πικερμίου, παρουσιάζουμε την εξαιρετικά επιτυχημένη εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 23/4 στη Ραφήνα, όπου πλήθος κόσμου είχε την ευκαιρία να ακούσει όλους όσοι αγωνίζονται ενάντια στην τσιμεντοποίηση του δεύτερου μεγαλύτερου ποταμού της Αττικής. Μιλάμε για ένα φαραωνικό έργο που οφείλεται σε μια κοντόφθαλμη και οπισθοδρομική αντίληψη σε συνδυασμό με την εξυπηρέτηση πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων. Την ώρα που στην υπόλοιπη Ευρώπη έχουν πάρει το μάθημά τους και ανοίγουν τα ποτάμια που έχουν κλείσει τις προηγούμενες δεκαετίες, στην Ελλάδα συνεχίζουμε αμετανόητοι το ίδιο εγκληματικό λάθος, επικαλούμενοι δήθεν αντιπλημμυρικούς λόγους ενώ την ίδια στιγμή ψελλίζουμε υποκριτικά λόγια περί κλιματικής αλλαγής. Μιας αλλαγής που οφείλεται ακριβώς σε αυτή τη λάθος νοοτροπία

Ακολουθούν τα βίντεο με τις ομιλίες των τεσσάρων ομιλητών. Με διαφορετική στόχευση ο καθένας, με έναν όμως κοινό στόχο. Τη σωτήρία ενός μεγάλου πνεύμονα ζωής της Ανατολικής Αττικής

................................................................................................................

Ο Αντώνης Λαζαρής, βιoλόγος και διακεκριμένος στην κοινωνία, εκπαιδευτικός Μέσης Εκπαίδευσης, ένας από τους εμβριθέστερους γνώστες του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας μιλάει για την επικείμενη καταστροφή του. ΄Ένας σπάνιας αξίας βιότοπος, ο οποίος έχει αναπτυχθεί με κεντρικό άξονα το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας απειλείται. Ένας τόπος - εργαστήριο της Φύσης, όπου οι μαθητές παίρνουν πραγματικά μαθήματα οικολογίας και βιολογίας, ερχόμενοι σε επαφή με τις σχέσεις των ειδών και με τον άνθρωπο τελεί υπό κατάργηση. Ο ρυθμιστής του κλίματος της ανατολικής Αττικής κινδυνεύει και οι επιπτώσεις της ανθρώπινης εγκληματικής ανοησίας δεν θα αργήσουν να φανούν

Ο Ηλίας Ταρναράς, πολιτικός μηχανικός, εξειδικευμένος μελετητής υδραυλικών έργων και κάτοικος Ραφήνας με κοινωνική δράση, αφού ήταν και πρόεδρος του Εξωραϊστικού Συλλόγου του Νηρέα Ραφήνας, μιλάει για τις λάθος επιλογές που περιλαμβάνονται στο έργο διευθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Αναφέρεται στην ευεργετική επίδραση των πλημμυρικών πεδίων του, τα οποία επί χιλιετίες συγκρατούν την απορροή και προστατεύουν τη Ραφήνα από πλημμύρες. Το στένεμα της κοίτης με τον εγκιβωτισμό και η μετατροπή της σε ανοιχτό αγωγό και μάλιστα ανεπαρκή για τα απορρέοντα ύδατα, αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης πλημμυρών, οι οποίες θα έχουν και μεγαλύτερη ένταση από παλαιά

Ο Γιώργος Μπάλιας, δικηγόρος και αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Γεωγραφίας του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου Αθηνών, επισημαίνει για όσους ακόμη πιστεύουν πως ο εγκιβωτισμός του Μεγάλου Ρέματος πρόκειται για δήθεν αντιπλημμυρική θωράκιση : "Τέλος θα ήθελα να τονίσω ότι διαβάζοντας την τελευταία εργασία που μου την έστειλε η Εμμανουέλα, που τη ζητήσαμε από το υπουργείο, από το 2018, εκεί νομίζω, κατά τη γνώμη μου προκύπτει με τον πιο ανενδοίαστο τρόπο ότι ό,τι γίνεται δεν γίνεται για την αντιπλημμυρική προστασία. Ό,τι γίνεται είναι μία παρέμβαση στο ποτάμι - θα το πως, ίσως φανεί λίγο σκληρό - για της εξυπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων. Δεν βρίσκω άλλη εξήγηση. Ίσως να είναι σκληρό αυτό, αλλά πράγματι δεν βρίσκω καμία άλλη εξήγηση. Η κοινή λογική μας οδηγεί προς την εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Εάν κάποιος ή κάποια έχει κάτι επ' αυτού να μου πει, πολύ ευχαρίστως"

Η Εμμανουέλα Τερζοπούλου, ιδρυτικό μέλος της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, παρουσιάζει τα συμφέροντα που υπαγορεύουν την καταστροφή του ποταμιού της Ραφήνας. Δίνει μία εικόνα του ζοφερού αύριο της πόλης που θα υποβαθμιστεί και θα είναι ασύνδετη πλέον με τα οργανικά της στοιχεία, όπως οι παραλίες και το τωρινό λιμάνι της. Αναφέρεται και στο εργοτάξιο του αναδόχου, μέσα στον οικιστικό ιστό και σε γειτνίαση με σχολεία, πράγμα που εκθέτει σε κινδύνους παιδιά και περαστικούς. Μιλάει για τα συνεχή ψεύδη περί απόρριψης των προσφυγών από το ΣτΕ. αφού η δεύτερη προσφυγή δεν έχει συζητηθεί ακόμα. Ψεύδη που καλλιεργεί ανερυθρίαστα ο δήμος και οι εκπρόσωποι του.Σημαντική είναι η αναφορά της στον μη αναστρέψιμο χαρακτήρα των παρεμβάσεων, πράγμα που προκαλεί οριστική υποβάθμιση και στον τόπο και στην Αττική ολόκληρη τελικά

Αλήθεια, έχουμε αναρωτηθεί ποτέ ως άνθρωποι που έτυχε να ζήσουμε μέσα σε περιβάλλον που το δημιούργημα μας, ο αστικός πολεοδομικός ιστός, συναντάει τους ιθαγενείς πληθυσμούς ποιος είναι ο  δικαιωματικός χρήστης της γης που βαφτίσαμε δική μας; Μάλλον όχι αλλά αυτό δεν είναι λόγος για να αισθανόμαστε άσχημα που ζούμε εδώ που ζούμε. Είτε αυτόχθονες είτε ετερόχθονες, κάπου θα έπρπε να μείνουμε. Να κατοικήσουμε και να μεγαλώσουμε. Μπορεί εμείς οι ίδιοι, μπορεί και τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας και σε κάθε περίπτωση, οι επόμενες γενιές. Άλλωστε -όπως λέει και ο μέγας Νίκος Τσιφόρος- "Λες έχω αμπέλια και χωράφια και σπίτια και γης. Κουράδες έχεις. Κανένας άνθρωπος δεν έχει γη. Η γης έχει εμάς και σπάει κέφι μαζί μας, άσε που την ενοχλάμε κάθε λίγο σαν κοτόψειρες"* και με αυτόν τον λόγο του θέλει να μας διδάξει πως αφού η γη δεν ανήκει σε κανέναν, οφείλουμε να τη σεβόμαστε. Να την αντικρύζουμε με δέος και να της φερόμαστε με τον απαραίτητο σεβασμό.

Όταν ο Τσιφόρος γράφει τη λέξη "γη" στο συγκεκριμένο διήγημα, αναφέρεται στον τόπο, τον "σταθμό" που ζει το υποκείμενο του, θα λέγαμε με άλλα λόγια. Δηλαδή η γη είναι το σύνολο των βιοτικών και αβιοτικών παραγόντων που ισορροπούν, αλληλοεπιδρώντας μεταξύ τους και έτσι εξασφαλίζουν την ύπαρξη μας. Το υπέδαφος, το έδαφος, το νερό, ο αέρας ως αβιοτικοί παράγοντες και τα φυτά και τα ζώα όλων των βασιλείων, των συνομοταξιών, των ομοταξιών, των τάξεων, των οικογενειών, των γενών και των ειδών.

Τι ωραία ερμηνεία που αποδώσαμε στον Νίκο Τσιφόρο! Μία ερμηνεία που ενδεχομένως δεν θα την είχε ποτέ σκεφτεί ο ίδιος ή -λογικότερα- δεν θα την έγραφε ποτέ. Και όμως. Αυτή είναι η σωστή απόδοση της έννοιας που θέλει να εκφράσει ο συγγραφέας αφού αυτή είναι και η περιγραφή της ταιριαστής στη γη, λέξης "οικοσύστημα". Μόνο που επειδή στην περίπτωση του Τσιφόρου αλλά και τη δική μας, υπάρχει άλλος ένας βιοτικός παράγοντας, ο θεωρούμενος και πιο σημαντικός, που δεν αναφέρεται. Δεν αναφέρεται (λόγω εγγενούς υπεροψίας) αλλά περιλαμβάνεται και είναι ο άνθρωπος. Αυτός που άτομα του είδους του πιστεύουν πως τους ανήκει η γη. Άλλοι πιστεύουν πως τους ανήκει ολόκληρη και άλλοι αρκούνται σε μέρος της. Είναι θέμα πολιτισμικό. Σε αυτούς αναφέρεται ο συγγραφέας και αυτούς προσπαθεί να συνετίσει με το εύστοχο αλλά αηδιαστικό "κουράδες έχεις".

Με τη μαύρη περίσταση της εγκληματικής παρέμβασης στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, θυμηθήκαμε τον συγγραφέα. Ειδικά στην περίπτωση εκείνων που θεωρούν εφικτό το να θέσουν τη γη υπό τη δεσποτεία τους και να τη χρησιμοποιήσουν για να επιτύχουν οικονομικό όφελος. Κανείς δεν ισχυρίζεται πως η γη δεν είναι από τους θεμελιώδεις συντελεστές παραγωγής, Είναι και παραείναι. Όμως πως αντιλαμβάνεται την αξία της ο σημερινός άνθρωπος (ο Homo economicus); Η αστικοποίηση γεννά αύξηση αξιών. Αξιών που δεν έχουν σχέση με την παραγωγή αλλά με την κατανάλωση του ίδιου του συντελεστή παραγωγής. Δεν είναι η γη που θα καλλιεργηθεί και θα αποδώσει, δεν είναι η γη που θα κατοικηθεί. Είναι η χρηματιστηριακή γη που θα γεννά πλασματικές αξίες στις διαδοχικές μεταβιβάσεις της μέχρι να εξαντληθούν τα στοιχεία που την καθιστούν ελκυστική, οπότε θα αρχίσει η απαξίωση της. Έτσι καταναλώνουν σήμερα οι άνθρωποι του λεγόμενου "πολιτισμένου" κόσμου. Στη διάρκεια της μακάβριας (αλλά και σύντομης σε πλανητικό χρόνο) ιστορίας, θα εμφανιστούν επενδυτές, αξιοποιητές - εκμεταλλευτές, μεσίτες και πελάτες. Όλοι για να κερδοσκοπήσουν πάνω στο κοινό μας αγαθό. Και όταν λήξει η ιστορία με την απαξίωση του, τότε θα φύγουν και θα αφήσουν πίσω τους ερείπια από Mall, πάρκα αναψυχής, δρόμους και υποδομές. Στο σύντομο δηλαδή πέρασμα μας διαλύουμε ό,τι γέννησε η μακροχρόνια διαδικασία της φυσικής επιλογής και εξέλιξης**

Και όμως. Έχουμε αποδείξει πως και μυαλό έχουμε και όταν θέλουμε, μπορούμε να επιλέξουμε το να ζήσουμε αρμονικά με το περιβάλλον γύρω μας, χωρίς να το καταναλώσουμε σαν να μην υπάρχει αύριο. Η έννοια κλειδί για την επιλογή μας αυτή δεν είναι άλλη από το οικονομικό σύστημα που προκρίνουμε με τις επιλογές μας, να επικρατήσει. Ναι, "είναι ο καπιταλισμός" που με την ανάγκη του για διαρκή μεγέθυνση καταναλώνει ασύστολα. Από τη γη και το νερό, μέχρι την ανθρώπινη ζωή όπως μαρτυρούν τα δυστυχήματα σε χώρους με μεγάλη ένταση εργασίας ή με παράκαμψη των μέτρων ασφαλείας για την επιτάχυνση της παραγωγής. Ή με την εκμετάλλευση μικρών παιδιών για την εξόρυξη σπανίων γαιών που χρειάζονται τα κινητά μας τηλέφωνα ή ο υπολογιστής στον οποίο γράφεται το παρόν κείμενο.

Η μύγα (ή η πεταλούδα αν θέλετε) που πέταξε στην Κίνα ήρθε μέχρι τον Πειραιά για να στήσει σταθμό μεταφόρτωσης εμπορευματοκιβωτίων, αξίωσε την απομάκρυνση των επιβατικών πλοίων και οι αδέσμευτες κυβερνήσεις μας έσπευσαν να την εξυπηρετήσουν.  Η επιβατική κίνηση όμως κάπου έπρεπε να πάει και εφόσον επιλέχθηκε η Ραφήνα ως προορισμός, έπρεπε να γίνουν οι απαραίτητες υπερ-υποδομές υποδοχής και ο χώρος στον οποίο θα εγκαθίσταντο δεν ήταν άλλος από τον ελεύθερο, δημόσιο και φυσικό χώρο του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Όπως και ο χώρος του λιμανιού που το αποκαλούμενο "Monster" Plan βρίσκεται επί θύραις, Ζούμε στην πράξη μία επιθετική παραλλαγή της θεωρίας του χάους που εδώ καταλήγει πάλι σε χάος και υποβάθμιση. Καταλήγει στο χάος που θέλουν να δημιουργήσουν οι κάθε λογής ακαλλιέργητοι "πολιτισμένοι'  που η φιλοδοξία τους είναι να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των αφεντικών τους με αντάλλαγμα τον τίτλο "αντιδήμαρχος" στην πόρτα τους ή στο προφίλ τους στο facebook.

Ούτε "κοινωνικοί λόγοι" ούτε συγκοινωνιακοί - για την εξυπηρέτηση του κοινού, λόγοι ούτε "αναπτυξιακοί λόγοι" επιβάλλουν την καταστροφή, που οι ύποπτοι "οραματιστές" αποκαλούν πρόοδο και τη συνοψίζουν στην εμετική φράση "Μα για πόσο θα μείνει η Ραφήνα ένα ψαροχώρι;" εννοώντας πως τώρα είναι ψαροχώρι που δεν τους χωράει και η καταστροφή της θα την αναγορεύσει σε "μητρόπολη". Μητρόπολη αφιλόξενη με οσμή ψαροχωρίου. Σαν τον Καραγκιόζη με λουστρίνια.

Και ποιος θα θυσιαστεί στο όνομα της "προόδου";

Πρώτα πρώτα οι ίδιοι οι κάτοικοι, αφού όπως δείχνει η διεθνής εμπειρία, τα μεγάλα αντιπλημμυρικά δεν είναι τίποτα άλλο από πεπαλαιωμένης αντίληψης παρεμβάσεις που στις προηγμένες χώρες θεωρούνται ξεπερασμένα και επικίνδυνα. Το είχε εξηγήσει και πριν από 3 χρόνια ο καθηγητής του University of Oklahoma (Oklahoma State τότε) Jason Vogel αλλά ενώ "αρμόδιος" διοικητικός υπήρχε στο χώρο, προτίμησε να στρέψει τα νώτα του στην εκδήλωση με μία μωρουδίστικη και αγενέστατη κίνηση. Κανονικά  δεν αξίζει να ασχολείται κανείς με όσους κάνουν σα μωρά όταν η αλήθεια τους ξεβολεύει από αυτό που βολικά έχουν ετοιμάσει, αλλά τα μωρά δεν μπορούν να κρίνουν. Έτσι και οι μωροί είναι ακατάλληλοι για να κρίνουν και αυτό τους καθιστά επικίνδυνους όταν τους δίνεται εξουσιοδότηση λήψης απόφασης για τα κοινά. Έτσι, όπως η Μάνδρα πνίγηκε από ένα εγκιβωτισμένο ρέμα, έτσι και στη Ραφήνα το ίδιο σενάριο χτίζεται. Από μωρά.

Ακόμα και αν οι άνθρωποι βρουν λύση, με βάρκες, φουσκωτά, σχεδίες ή ό,τι άλλο μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους, υπάρχουν και εκείνοι που δεν ανησυχούν για αυτά. Γιατί δεν τα έχουν υπόψη τους ως κάτι ασυνήθιστο αλλά ως κάτι ενταγμένο στον κύκλο της ζωής. Κυρίως όμως γιατί εφόσον συμβούν όλα αυτά τα άσχημα, αυτοί  θα είναι ήδη εξαφανισμένοι. Νεκροί ή μετανάστες σε άλλα μέρη, δεν θα είναι εδώ αν και όταν υλοποιηθούν τα σχέδια καταστροφής του υπουργείου και της περιφέρειας, με φανατικό χειροκροτητή τον δήμο. Λίγοι από τους προαιώνιους κατοίκους του τόπου που θέλουμε να τους κλέψουμε, απεικονίζονται παρακάτω. Κάποιες από αυτές τις υπάρξεις δεινοπαθούν τις τελευταίες μέρες. Η μέρα τους ξεκινάει νωρίς, με ήχους και τραγούδια αλλά πολύ γρήγορα ξεκινάει ο τρόμος των μηχανών. Ο τρόμος του Homo economicus που δεν εννοεί να καταλάβει πως "Κουράδες έχει"

 Τα παιδιά ακόμα αγωνίζονται να καλύψουν τα κενά που γεννάμε οι μεγάλοι

* Τα παιδιά της πιάτσας - Το απόλυτο μηδέν, Εκδόσεις ΕΡΜΗΣ 1978.

**Διαδικασία η οποία απέτυχε τελικά και απόδειξη είναι η παρουσία του "homo economicus"

Σήμερα μπήκαν στο Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας οι μπουλντόζες των αναδόχων εργολάβων της ΙΝΤΡΑΚΑΤ προκειμένου να ξεκινήσει ένα έργο που βαφτίζεται ως «αντιπλημμυρικό» , αλλά στην πραγματικότητα προορίζεται να καταστρέψει 17 χιλιόμετρα φυσικού ποταμού με συνεχή ροή σε όλη τη διάρκεια του χρόνου τσιμεντώνοντας την κοίτη και τα πρανή του, ξεριζώνοντας χιλιάδες δέντρα και εξοβελίζοντας τα εκατοντάδες είδη που βρίσκουν εκεί μόνιμο ή προσωρινό καταφύγιο. Η άγνοια, η αναισθησία, η διαφθορά και ο αυταρχισμός συναντήθηκαν προκειμένου να εξαφανίσουν το μεγαλύτερο φυσικό ποτάμι της Αττικής. Και λέμε το μεγαλύτερο, γιατί τον Κηφισό τον έχουν θάψει προ πολλού στο μεγαλύτερο μέρος του. Όπως είχαν θάψει παλαιότερα και τον Ιλισό. Και αμετανόητοι, οπισθοδρομικοί και μη διαδασκόμενοι, ετοιμάζουν παρόμοια μοίρα και για το Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας

Από την πρώτη κιόλας ημέρα, Μέσα Ενημέρωσης με μεγάλη πανελλαδική απήχηση, όπως η Καθημερινή, η Εφημερίδα των Συντακτών, η Αυγή  και το Κουτί της Πανδώρας προβάλλουν το θέμα εκφράζοντας την ανησυχία τους και παραχωρούν το λόγο στην Κίνηση για την Προστασία του Μεγάλου Ρέματος. Για το ίδιο θέμα μάλιστα, η ΑΝΙΜΑ  βγάζει κραυγή αγωνίας και απευθύνει έκκληση να σταματήσει η βάρβαρη επέμβαση στο ποτάμι, ιδιαίτερα αυτή την εποχή που η αναπαραγωγική περίοδος των πουλιών είναι σε πλήρη ανάπτυξη

Την ίδια στιγμή στην πόλη της Ραφήνας έχει απλωθεί ένα τεράστιο τείχος σιωπής και αποπροσανατολισμού. Τα «επίσημα» Μέσα ενημέρωσης, όπως αυτάρεσκα αυτοαποκαλούνται, αποκρύπτουν τις αντιδράσεις των κατοίκων, αντί για ρεπορτάζ αναπαράγουν τις αναρτήσεις του δημάρχου στο facebook και αβασάνιστα αποκαλούν αυτή τη βαρβαρότητα «αντιπλημμυρικό έργο»

Ο κόσμος το'χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι. Αυτό το τείχος της σιωπής στην πόλη της Ραφήνας και του Πικερμίου πρέπει να σπάσει. Παίρνουμε την ενημέρωση στα χέρια μας, διαδίδουμε , κοινοποιούμε, ενημερώνουμε