" Οι ήττες μας δεν αποδεικνύουν Τίποτα παραπάνω από το ότι Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό Και από τους θεατές περιμένουμε Τουλάχιστον να ντρέπονται"
Ο Θάνος Πλεύρης σε διαδήλωση της Χρυσής Αυγής το 1996
Αν κάποιος πριν από μερικά χρόνια μας έλεγε ότι Υπουργός Μετανάστευσης θα ήταν ο Θάνος Πλεύρης θα βάζαμε τα γέλια. Τώρα όμως μπορούμε άνετα να βάλουμε τα κλάματα, γιατί αυτό που φανταζόμασταν ως γελοία πιθανότητα, συνέβη στην πραγματικότητα. Ο φανταστικός κόσμος του Orwell έχει πάρει σάρκα και οστά στην Ελλάδα του Μητσοτάκη και απειλεί να διαστρεβλώσει κάθε έννοια λογικής και ηθικής
Ο Πλεύρης λοιπόν διορίστηκε Υπουργός Μετανάστευσης. Ο τύπος που διακήρυσσε καταχειροκροτούμενος εν μέσω ακροδεξιού όχλου πως «Φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται, εάν δεν υπάρχουν απώλειες. Και για να γίνω κατανοητός, εάν δεν υπάρχουν νεκροί, η φύλαξη των συνόρων θέλει νεκρούς». Και για όσους επιζήσουν, ο Θάνος Πλεύρης είχε την τελική λύση που λίγο απέχει από την τελική λύση των ιδεολογικών του προπατόρων : “Όταν είναι εδώ δεν θα υπάρχουν κοινωνικές παροχές, δεν θα μπορούν να φάνε, να πιούνε, δεν θα μπορούν να πας στο νοσοκομείο. […] Πρέπει να περνάνε χειρότερα από τις χώρες τους. Η κόλαση πρέπει να φαντάζει παράδεισος σε αυτό που θα ζουν εδώ!”
Αυτόν ακριβώς τον τύπο τοποθέτησε ο Μητσοτάκης στη θέση του Υπουργού Μετανάστευσης. Σαν να λέμε ότι στη θέση του τσοπάνη προσελήφθη ένας λύκος.
Είναι προφανές πλέον ότι το μόνο χαρτί που μπορεί να παίξει ο Μητσοτάκης για να κρατηθεί στην καρέκλα του, είναι το Μεταναστευτικό για να θολώσει τα νερά και να αποπροσανατολίσει τον κόσμο. Γιατί σε όλα έχει αποτύχει. Στην εξωτερική πολιτική, η Ελλάδα έχει καταντήσει ένας παρίας που εκλιπαρεί για προσοχή. Στην κοινωνική πολιτική, οι Έλληνες επιβιώνουν με μισθούς πείνας και επιδόματα φτώχειας. Στην οικονομική πολιτική, το χρέος, αυτό το χρέος που μας είχε οδηγήσει στ Μνημόνια, όλο και μεγαλώνει. Η δημόσια υγεία και η δημόσια παιδεία απαξιώνονται και διαλύονται. Το μόνο που μένει στον Μητσοτάκη να κάνει, είναι να οχυρωθεί πίσω από την υποκίνηση των ταπεινών ενστίκτων μιας μεγάλης ομάδας της κοινωνίας μας, αυτής που βλέπει τον εχθρό στο πρόσωπο του φτωχού, κυνηγημένου ξένου, καθώς δεν μπορεί να δει παραπέρα
Και επειδή η ολοφάνερη ανοησία αυτού του τύπου, ίσως του δίνει κάποια ελαφρυντικά στην κρίση μας γι αυτόν, καλό είναι να θυμηθούμε πως μιλάμε για έναν τύπο που
είναι υπέρ της θανατικής ποινής
ζητάει δολοφονίες μεταναστών ή προσφύγων που περνούν τα σύνορα
συμμετείχε σε πορείες της Χρυσής Αυγής φωνάζοντας “Τούρκοι-Μογγόλοι-Δολοφόνοι” και καίγοντας τουρκικές σημαίες
χαιρετιζόταν εγκάρδια και συντροφικά με τον Κασιδιάρη
αποκαλείε “φλώρους” τους φαντάρους που καταγγέλλουν καψόνια και τους κατηγορεί πως “κλαίνε σαν γυναικούλες”
πιστεύει στη “φυλετική καθαρότητα”
καθόλου δεν τον πείραξε το σύνθημα που φώναζε άγημα του Πολεμικού Ναυτικού: «Γαμιέται η Τουρκία». Όπως δήλωσε στο φιλόξενο τηλεοπτικό σταθμό του ΣΚΑΪ «Αύριο το πρωί θα έρθουν οι Belharra (σ.σ φρεγάτες), εγώ τέτοιους ναύτες θέλω να στελεχώσουν τις Belharra. Όχι να λένε περνά, “περνά περνά η μέλισσα” και να τραγουδάνε το μικρό μου πόνι» είπε σε κάποιο σημείο της παρέμβασής του.
Αυτός είναι ο Θάνος Πλεύρης. Και γνωρίζουμε καλά πως ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας μας δεν έχει κανένα πρόβλημα με τις ιδέες του. Είναι όλα αυτά τα ανθρωπάκια που κοιτάζουν μόνο το τομάρι τους την ώρα που μπορεί να παριστάνουν και τους χριστιανούς και δεν εννοούν να καταλάβουν ότι η ίδια η Δύση έχει διαλύσει τις χώρες των κυνηγημένων. Δεν απευθυνόμαστε σε αυτούς.