Όπως είχαμε γράψει και σε παλιότερη ανάρτηση, στα ζοφερά εργαστήρια της ακροδεξιάς, δύο είναι τα βασικά συστατικά για την παρασκευή ενός φασίστα. Η ανοησία και η μισανθρωπία.

Αν στο καζάνι πέσει περισσότερη ανοησία, προκύπτει ένας Άδωνις Γεωργιάδης. Αν πέσει περισσότερη μισανθρωπία, προκύπτει ένας Μάκης Βορίδης. Αν πέσει μεγάλη ποσότητα και από τα δύο συστατικά, προκύπτει ένας Θάνος Πλεύρης

Για το Θάνο Πλεύρη μιλάμε, που είναι βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και κοινοβουλευτικός της εκπρόσωπος και που παλιότερα είχε διατελέσει και Υπουργός Υγείας του Μητσοτάκη

Για τον πολιτικό που είναι υπέρ της θανατικής ποινής

Γι΄ αυτόν που θέλει να τουφεκίζονται όσοι μετανάστες ή πρόσφυγες περνούν τα σύνορα

Γι’ αυτόν που συμμετείχε σε πορείες της Χρυσής Αυγής και φώναζε “Τούρκοι-Μογγόλοι-Δολοφόνοι” και έκαιγε τουρκικές σημαίες

Γι’ αυτόν που χαιρετίζεται εγκάρδια και συντροφικά με τον Κασιδιάρη

Γι’ αυτόν που αποκαλεί “φλώρους” τους φαντάρους που καταγγέλλουν καψόνια και τους κατηγορεί πως “κλαίνε σαν γυναικούλες”

Γι’ αυτόν που πιστεύει στη “φυλετική καθαρότητα”

Αυτόν τον άνθρωπο βέβαια, καθόλου δεν τον πείραξε το σύνθημα που φώναζε άγημα του Πολεμικού Ναυτικού: «Γαμιέται η Τουρκία». Πώς θα μπορούσε άλλωστε; “Ό,τι σκατό και το φτυάρι”, λέει μια λαϊκή παροιμία

Όπως δήλωσε σήμερα το πρωΐ στο φιλόξενο τηλεοπτικό σταθμό του ΣΚΑΪ

«Αύριο το πρωί θα έρθουν οι Belharra (σ.σ φρεγάτες), εγώ τέτοιους ναύτες θέλω να στελεχώσουν τις Belharra.  Όχι να λένε περνά, “περνά περνά η μέλισσα” και να τραγουδάνε το μικρό μου πόνι» είπε σε κάποιο σημείο της παρέμβασής του.

Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος πήγαινε χαράματα στα Εξάρχεια και ψιθύριζε γυρνώντας γύρω-γύρω το κεφάλι του, όπως κάνει η αντιλόπη όταν πίνει νερό στη ζούγκλα. Για τόσο μάγκα μιλάμε. Γι’ αυτό ακριβώς υποστηρίζουμε πως όποιος τον έφτιαξε τον Θάνο τον Πλεύρη, έβαλε στη συνταγή μεγάλες δόσεις μισανθρωπίας και ανοησίας ταυτόχρονα.

Να τον χαίρονται οι άνθρωποί του και ιδίως οι γυναίκες της ζωής του που έχουν έναν τόσο βαρβάτο άντρα

Να τον χαίρονται οι ψηφοφόροι του

Να τον χαίρεται η Νέα Δημοκρατία και ο Μητσοτάκης

Και προπαντός να τον χαιρόμαστε όλοι εμείς οι υπόλοιποι καθώς μας επιβεβαιώνει την πεποίθηση πως η περιβόητη «εθνική ενότητα» είναι ένας μύθος και μια ανοησία. Καμία ενότητα δεν επιθυμούμε με Πλεύρηδες, με Βορίδηδες και με Κασιδιάρηδες. Και καμία ενότητα βεβαίως με τα αρπακτικά που πλουτίζουν στις πλάτες μας

Ο Θανάσης Καμπαγιάννης, κατά τη διάρκεια της αγόρευσής του στη δίκη της Χρυσής Αυγής, είχε ρωτήσει τον πρόεδρο του δικαστηρίου: «Εσείς κ. Πρόεδρε, με ποιόν είστε. Με τις μέλισσες ή με τους λύκους;»

Εμείς επιλέγουμε να είμαστε με τις μέλισσες. Με τον κόσμο της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς. Με τους λαούς που εξεγείρονται για ισότητα και δικαιοσύνη. Και δε μας νοιάζει καθόλου αν είναι Τούρκοι, Σέρβοι ή Αλβανοί

Όσο για τους Λύκους, ας μαζευτούν οι δικοί μας λύκοι, οι Γκρίζοι Λύκοι της Τουρκίας και όποιοι  άλλοι κακοί λύκοι επιθυμούν και ας τους παραχωρήσουμε μια αρένα στα σύνορα να σφάζονται όσο θέλουν