Ναι, φταίνε οι ανεμβολίαστοι για όλα. Για την εξάπλωση του ιού, για τους θανάτους, για τις διασωληνώσεις, για την οικονομία, για τον Ερντογάν, για την έκθεση Τσιόδρα – Λύτρα. Για τα πάντα και για πιο πολλά ακόμη. Ακόμα και για την  διαρκή παραγωγή μεταλλάξεων, ως απάντηση του ιού στο φράγμα που υψώνει απέναντι του το καθαρό(!!)  αιματάκι τους.

Ναι, φταίνε οι εμβολιασμένοι που ενώ αρπάνε κανονικά  τη νόσο και τη μεταδίδουν, επιμένουν να θέλουν να πάνε σε ταβέρνες, σινεμά και θέατρα. Σε μπουζούκια και κουτούκια και όπου γουστάρουν και αγαπούν. Και χωρίς τεστ και χωρίς τίποτα. Φταίνε ακόμα και για την  διαρκή παραγωγή μεταλλάξεων, ως απάντηση του ιού στο φράγμα που υψώνει απέναντι του η κάθε δόση εμβολίου που μπαίνει στο μολυσμένο από  ρυπαρό m-RNA, που μπορεί και να μεταλλάξει ακόμα και το γνήσιο, το ελληνικό Ιχώρ και να το κάνει m-Ιχώρ.

Όχι δεν φταίει η κυβερνησάρα που δεν έχουμε ΜΕΘ και νοσοκομεία για να αντιμετωπίσουμε το κακό. Τι θα πει πως είχε χρόνο να ετοιμάσει την κατάσταση αλλά επέλεξε να ξύνεται; Τι θα πει πως ο πρωθυπουργάρας έγραψε στα αρχεία του την έκθεση των συμβούλων του και ειδικά του οσίου Σωτήρη, ο οποίος  αποδείχθηκε και ανεπαρκής ως άνθρωπος και δεινός οσφυοκάμπτης  τελικά. Και αν για τον μηχανικό, κανείς δεν δίνει δεκάρα για το τι άνθρωπος είναι αφού η σχέση του διαμεσολαβείται από σχέδια, μπετά και σίδερα, που περνάνε τελικά και από 40 ελέγχους, άδειες και επαληθεύσεις, για τον γιατρό η ιδιότητα του ανθρώπου είναι εκ των ων ουκ άνευ. Είναι αυτή η ευαίσθητη προσωπική σχέση με τον ασθενή που τον καθιστά τη σιωπή του και την αδιαφορία του, εγκληματικές. Παραδείγματα «φακελοστόλιστων γιατρών» και της εκτίμησης που έχει η κοινωνία στο πρόσωπο τους, έχουμε όλοι. Αλλά άλλο είναι να έχουμε μπροστά μας έναν γιατρό και έναν ασθενή και άλλο τον ειδήμονα  και μία ολόκληρη κοινωνία που περιμένει από τον ρυθμιστή της ζωής της να αποφασίσει για το καλό της και το μέλλον της.  

Ποιος θα εμπιστευτεί τον Χατζηαβάτη σε ιατρική πράξη; Ακόμα και αν τέλειωσε το Χάρβαρντ του Βεζύρη του και η υπακοή στα κελεύσματα του είναι υποχρεωτική.  Κανείς δεν χάνει την τιμή του όταν έχει ήδη επιλέξει τον αυτοεξευτελισμό, σαν τον ήρωα μας. Ο αυτοεξευτελισμός είναι ασφαλής επιλογή για να αποφύγει κανείς την ξεφτίλα αλλά είναι και εξίσου ασφαλής για να χάσει κανείς δια παντός την αξιοπιστία του. Κανένα κουρέλι δεν είναι ούτε μπορεί να γίνει αξιόπιστο. Μπορεί όμως να αναλάβει υπουργείο, σε αντιστάθμισμα της ξεπουλημένης αξιοπιστίας του. Ο Βεζύρης του, ο οποίος καλύπτεται πίσω από τη ρόμπα του οσίου, θα τον ανταμείψει πλουσιοπάροχα, μιας και του έκλεψε την αξιοπρέπεια του.

Και μετά μένει μία ολόκληρη κοινωνία να αναρωτιέται γιατί αφενός οι διοικήσεις δεν πείθουν τους ανεμβολίαστους να εμβολιαστούν. Γιατί δεν πείθονται οι εμβολιασμένοι πως ο εμβολιασμός είναι για το καλό τους.  Και γιατί ενώ οι προμήθειες εμβολίων είναι διαρκείς, οι προμήθειες φαρμάκων είναι ελάχιστες και αφορούν μόνο τα ακριβά σκευάσματα. Άντε τώρα να ρωτήσουμε και γιατί ενώ υπήρχε χρόνος δεν φτιάχτηκαν και δεν εξοπλίστηκαν καινούργιες ΜΕΘ.

Εμβολιασμένοι  και ανεμβολίαστοι ορμάτε στην αρένα. Η μάχη μπορεί να ξεκινήσει. Μόνο μη ξεχάσετε πριν αρχίσετε τη μάχη, να κοιτάξετε προς το θεωρείο και να φωνάξετε στον αυτοκράτορα  

*Χαίρε Αυτοκράτορα. Οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν

….θα αναπλάσουμε τον τόπο μας, θα δώσουμε στοιχεία νοτίων προαστίων

Β. Μπουρνούς – δήμαρχος Ραφήνας 7/11/2021

Αν στο μέλλον γραφτεί ένα βιβλίο, ένα χρονικό της καταστροφής της Αττικής, στο ειδικό κεφάλαιο που θα είναι αφιερωμένο στην ανατολική Αττική, η παραπάνω -πλήρης ελαφρότητας και κενή περιεχομένου- φράση του σημερινού  δημάρχου της Ραφήνας, θα πρέπει να αποτελέσει  το συμπύκνωμα των αιτίων της καταστροφής. Θα αποτελεί την κατακλείδα της έρευνας που θα αναζητά τους υπεύθυνους για την εξαφάνιση του μοναδικού αυτού τόπου.

Η πλήρης και ακριβής φράση, της οποίας τμήμα είναι το παράθεμα της αρχής του κειμένου μας, αναφέρεται μεταξύ πολλών άλλων και στα έργα αλλοίωσης της φυσικής ακτογραμμής της Ραφήνας, σε πλάτος που εισβάλει στον πολεοδομικό ιστό: «…..μέσω των χρημάτων που θα έρθουν στην περιοχή μας για την αποκατάσταση των υποδομών μετά την μεγάλη καταστροφή που έγινε το 2018, θα αναπλάσουμε τον τόπο μας, θα δώσουμε στοιχεία νοτίων προαστίων»*. Είναι μία φράση που μοιάζει να είναι βγαλμένη από παλιά ηθογραφία, ή κωμωδία σαν τη «μαντάμ Σουσού» του Ψαθά ή το «Υπάρχει και φιλότιμο»** των Γιαννακόπουλου Σακελλάριου και έχει διπλό νόημα: 

Αφενός η φράση καθαυτή φανερώνει έναν επαρχιωτισμό και μία αδικαιολόγητα συμπλεγματική στάση, η οποία θεωρεί πως η ανατολική παραλία της Αττικής υστερεί σε σχέση με τη νότια - νοτιοδυτική. Αλήθεια τι μπορεί να ζηλέψει η Χαμολιά, η Βραυρώνα, οι Μαρίκες, το Μπλε Λιμανάκι, το Κόκκινο Λιμανάκι, το καμένο Μάτι, η δημοφιλής αλλά πολλάκις βιασθείσα παραλία Ζούμπερι, ο Σχοινιάς η Ραμνούντα ή ο Βαρνάβας και το Σέσι, από την παραλία της Γλυφάδας, τα λιμανάκια της Βουλιαγμένης ή άλλες νοτιοδυτικές παραλίες;  Και μάλιστα με τις καλύτερες νότιες – νοτιοδυτικές να είναι αποκλεισμένες για τον κόσμο και να αποτελούν «διαμερίσματα» ξενοδοχείων πολυτελείας.

L'État, c'est moi, είπε ο Λουδοβίκος της Ραφήνας και αποφάσισε : Νοτιοπροαστικοποίηση (μετά τα έριξε σε άλλους για καλό και για κακό)

Αφετέρου δείχνει έλλειψη αισθητικής και ανείπωτη άγνοια ή περιφρόνηση του βασικού συγκριτικού πλεονεκτήματος της ανατολικής Αττικής, που δεν είναι άλλο από την με κόπο επιβιώσασα  Αττική Φύση. Αν εκλείψει αυτή η Φύση, οι ανατολικές παραλίες θα είναι πια νεκρές και δεν θα υπάρχει λόγος σύγκρισης ή ανταγωνισμού με κανένα άλλο μέρος της Αττικής ή όπου αλλού. Κανένα κουφάρι δεν είναι ελκυστικό άλλωστε.

Άφησαν τις Βερσαλλίες και αναζητούν θέσεις για τους φοίνικες και τα μπανανόδεντρα στο Μπλε Λιμανάκι

Η καλύτερη παραλία είναι η ανύπαρκτη παραλία για τους παραισθητικούς που πουλάνε τις παραισθήσεις και την άγνοια για "όραμα". Νότια προάστια

• Ραφήνα. Η μικρή πόλη που θέλει να ασχημύνει  να γίνει κακέκτυπο του Πειραιά

Η απαράδεκτη ονείρωξη που περιέχεται ως στόχος στη φράση του δημάρχου, προοιωνίζεται πολλά δεινά για τον τόπο. Αλλοίωση φυσικών χαρακτηριστικών, ανθρωπογενούς περιβάλλοντος, οπτική, φυσική και χημική ρύπανση. Ένα κομμάτι από αυτά τα δεινά, που το ζήσαμε και το ζούμε τα τελευταία χρόνια στη Ραφήνα κυρίως αλλά και στο Πικέρμι, είναι ο συστηματικός αφανισμός της αστικής και περιαστικής βλάστησης, ειδικά των δέντρων.

Είναι γνωστές, οι πολλές και συστηματικές υλοτομίες*** των «εχθρών πεύκων» μέσα από τον αστικό ιστό της Ραφήνας, με κάθε πρόσχημα, κατασκευασμένο ή μη.  Ακόμα και γιατί μπορεί να «ενοχλούν»  τους αστούς (!!!) της μικρής πόλης και ο αφανισμός τους μπορεί να αποτελέσει «εξυπηρέτηση» ή καλοπουλημένη εκδούλευση. Τώρα αυτό το νοσηρό φαινόμενο εντατικοποιήθηκε. Με τα έργα «νοτιοπροαστικοποίησης» αφανίστηκαν ώριμες και λειτουργικές δενδροστοιχίες, όπως για παράδειγμα, τα αρμυρίκια που είχαν μεταφυτευθεί στο Μπλε Λιμανάκι, από τον χώρο απέναντι από το δημαρχείο της πόλης.

• Μία άρρωστη ατμόσφαιρα

Μέσα στην άρρωστη ατμόσφαιρα των ορατών αλλά ακόμα θεωρούμενων ως «ενδεχόμενων» συνδιαλλαγών, στον ζόφο των έργων «για τα έργα» και «για τα μάτια», η Φύση υποχωρεί. Οι διαρκώς επαγγελλόμενες «αποκαταστάσεις» αποτελούν στην ουσία παραπλάνηση. Αποτελούν προπέτασμα καπνού και στάχτη στα μάτια των ανθρώπων, που αποχαυνωμένοι ή απορροφημένοι από την καθημερινότητα, δέχονται ως αλήθεια το εξόφθαλμο ψέμα. Ίσως γιατί δεν έχουν χρ'ονο αλλά ούτε και την απαραίτητη, ανόθευτη και σφαιρική πληροφόρηση, ενώ λαμβάνουν και καταναλώνουν  εκόντες – άκοντες, άφθονη παραπληροφόρηση.

Οι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν πως αυτό που τους κλέβουν, δεν πρόκειται να το ξαναδούν. Και πολύ παραπάνω, το ότι τους το κλέβουν για το κέρδος κάποιων αόριστων ή αόρατων «επενδυτών» που έρχονται για να καταναλώσουν και να φύγουν, αφού αποκομίσουν τα μέγιστα οφέλη και όχι βέβαια για το δημόσιο καλό.

Αστέρας. Αποκλεισμένη για τους πλήβείους παραλία, εκτός αν πληρώσουν 22 ευρώ το κεφάλι. Γη συνταγματικά δημόσια, παραχωρημένη δε στον Αστέρα Βουλιαγμένης

• Το κοινό (το δημόσιο) καλό

Η έννοια που πάνω της χτίζονται ή γκρεμίζονται τόποι και κοινωνίες, χρησιμοποιείται πάντα ως κριτήριο για την επιλογή στρατηγικών, τακτικών ή άμεσων στόχων και είναι το δημόσιο (ή κοινό) καλό. Με αυτό ως κριτήριο υποτίθεται πως σχεδιάζεται το μέλλον τόπων, πόλεων και εντέλει της ίδια της χώρας. Ποιο είναι όμως το «κοινό καλό»;

Ως κοινό καλό προβάλλεται πάντα αυτό που έχει θέσει ως στόχο η κάθε εξουσία, προκειμένου να κατασκευάσει την αναγκαία  συναίνεση για τους σχεδιασμούς της. Με λίγα λόγια, τις περισσότερες φορές , αυτό που προβάλλεται ως κοινό καλό, δεν είναι ούτε «κοινό» ούτε καλό. Ας πάρουμε για παράδειγμα τη μεγαλύτερη υποδομή που εγκαταστάθηκε στην ανατολική Αττική. Το αεροδρόμιο στα Σπάτα. Πέρα από την κερδοφορία των μεταφορών που αυξήθηκε και που κατευθύνθηκε σε ιδιώτες, το δημόσιο έλαβε ελάχιστο κλάσμα και οι κάτοικοι και ο τόπος στον οποίο εντοπίζεται η «πλουτοπαραγωγική δραστηριότητα» έλαβε –εκτός από τον θόρυβο και την αύξηση του φόρτου κίνησης- απλά μπιχλιμπίδια και καθρεφτάκια****. Ήταν το "ευχαριστώ για την ανοχή σας". Και ο κόσμος έμεινε άφωνος και εθαύμασε και ευχαρίστησε τον ευεργέτη του.....

Το κοινό καλό επιβάλλει ανοχή και αντοχή στην ηχορρύπανση και όποιος αντέξει αμείβεται με χλοοκοπτικό! 

Τα ίδια θα γίνουν και με την σχεδιαζόμενη έλευση του προαστιακού και της Αττικής οδού στη Ραφήνα. Το προαπαιτούμενο έργο της τσιμεντοποίησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας θα καταστρέψει την ισορροπία του τόπου. Θα εξαφανίσει οικοτόπους και ρυθμιστικούς – σταθεροποιητικούς  παράγοντες για την επίτευξη ασφαλούς διαβίωσης του οικονομούντος ανθρώπου στον τόπο. Αλλά το επίσημο αφήγημα της εξουσίας, που είναι στην υπηρεσία των μεγάλων επιχειρήσεων, ονομάζει την καταστροφή «ανάπτυξη» και μάλιστα «για το κοινό καλό». Βέβαια στις φυσικές καταστροφές που θα προκαλέσει η ανατροπή των φυσικών ισορροπιών, τη νύφη θα την πληρώσει ο κάτοικος και όχι η κερδοσκοπούσα  από τις καταστροφικές παρεμβάσεις, επιχείρηση ή οι πλασιέ της. Και πολύ περισσότερο δεν θα την πληρώσει αυτός που θα καρπωθεί κέρδη από το τεράστιο real estate που θα γίνει πάνω στην τελευταία τεράστια, αδόμητη έκταση της Αττικής. Την Πετρέζα, την αγία προστάτη της Ραφήνας και πλημμυρικό πεδίο του Μεγάλου Ρέματος. Αλλά για την καταστροφή που θα σαρώσει και για την οποία όλοι οι σοβαρολι επιστήμονες προειδοποιούν από σήμερα, θα φταίει η κλιματική αλλαγή και τα ακραία φαινόμενα. Μόνο ακραίο η ανθρώπινη απληστία που εκμεταλλεύεται την ανθρώπινη βλακεία

Επίσημα η διοίκηση παραπλανά τους κατοίκους, βαφτίζοντας τις παρεμβάσεις των κερδοσκόπων ως «αντιπλημμυρική θωράκιση». Μία θωράκιση από έναν ανύπαρκτο εχθρό, αφού μία, δύο ή τρεις ασήμαντες πλημμύρες σε 60 χρόνια δεν συνιστούν απειλή. Και επιπλέον στο όνομα της «θωράκισης» αφενός σχεδιάζουν με ορίζοντα και χρόνο επαναφοράς των φαινομένων την 20ετία και αφετέρου θέλουν να καταστρέψουν τον πραγματικό προστάτη του τόπου από τις  πλημμύρες, την αγία Πετρέζα. Αλλά είπαμε, Τη νύφη την πληρώνει ο παραπλανημένος κάτοικος ενώ τα οφέλη τα παίρνουν άλλοι.

Τα ίδια και με τις παρεμβάσεις στο Πράσινο και Μπλε Λιμανάκι. Θέλουν να αλλάξουν την πόλη για να ταιριάξει καλύτερα στο επερχόμενο master plan του κυρίαρχου λιμανιού. Η Φύση και οι γραμμές της πρέπει να υποχωρήσουν και δοθεί χώρος στις υπερυποδομές. Για το «κοινό καλό». Μόνο ας αναρωτηθούμε οι κάτοικοι για το αν θέλαμε ένα τέτοιο καλό γιατί δεν πήγαμε να μείνουμε στον Πειραιά (πχ) που έχει και παραλιακό περίπατο και λιμάνι και αντί αυτών, ήρθαμε να μείνουμε στην περιοχή αυτή;

Αυτά λοιπόν και για την έννοια του «κοινού καλού» την οποία οι διοικήσεις κάνουν λάστιχο για να πετύχουν τον ανίερο στόχο τους και να επιρρίψουν την ευθύνη της αστοχίας στους δημότες. Για το «κοινό καλό» τους, πάντα, αφού επιθυμούν (όσοι δεν αντιδρούν) μία εικόνα «νοτίων προαστίων» για την πόλη τους, όπως λέει και ο δήμαρχος

Παραπομπές:

*          Όπως μας μεταφέρεται από το έγκυρο (και με άποψη) site RPN σε κείμενο της 7/11/2021   με τίτλο «Ένας πανέμορφος δρόμος περιπάτου θα ενώνει τον Άγιο Νικόλαο της Ραφήνας με το Μάτι!»

**        Μοιάζει με σενάριο διεστραμμένης φαντασίας το ότι η ταινία «Υπάρχει και φιλότιμο» γυρίστηκε στην Παλλήνη, στο κτήμα Καμπά και πολύ κοντά στο Μεγάλο Ρέμα

***      «Κοπές» τις ονομάζει το δημοτικό συμβούλιο που δεν υπάρχει εδώ και δύο χρόνια

****      Τι άλλο μπορεί να είναι τα παρκάκια, οι σκούπες και τα  τρακτεράκια ως αποζημίωση για τον συνεχή θόρυβο και τις επιπτώσεις του στην υγεία των δημοτών;

-Σου δίνω την υγεία των δημοτών μου και μου δίνεις τρακτεράκι.

-Δεν απαντά κανείς, άρα έτσι πρέπει να είναι

Πρόσθετες πληροφορίες

Πάρτε και μία ιδέα από διαφημιστική ανάρτηση των ακτών των νοτίων προαστίων και με αναφορά στο πόσο κοστίζει η βουτιά για τους κοινούς θνητούς σ’ αυτές τις εξωτικές και παράταιρες, αττικές παραλίες

Πάρτε και μία ιδέα από την «άλλη όψη» των ακτών των νοτίων προαστίων (σε καιρό κρίσης 2017 αλλά η κρίση όπως και οι εικόνες είναι ακόμα εδώ)

Συγκρίνετε και αποφασίστε αν τελικά θέλετε την  Ραφήνα συνοικία της Αθήνας με παραλία σαν τον νέο μώλο της Δραπετσώνας και ακτές που θα προσεγγίζετε με 22 ευρώ το κεφάλι.

Δύο εικόνες από το όραμα που έχουν οι εξουσίες για την πόλη της Ραφήνας. Πάνω, σε μία εικόνα, μαζί και το πρίν και το μετά, που έρχεται να επικρατήσει.

Στην κάτω, αριστερά το παρόν και  δεξιά το αύριο που θέλουν για το Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας. Για το κοινό καλό πάντα...

Σε μία πόλη που η προφανής αδιαφορία των δημοτών για τα κοινά έχει αφήσει ελεύθερο πεδίο σε εκείνους  -ας τους αποκαλέσουμε ευφημιστικά "επενδυτές της διοίκησης και αυτοδιοίκησης"- να αλωνίζουν ασύδοτα και να προκαλούν ανεπανόρθωτες ζημιές για το κοινωνικό σύνολο και το μέλλον του τόπου, υπάρχουν ακόμα κάποποιοι που αντιστέκονται. Και αντιστέκονται με όπλο και συμπαραστάτη το δίκαιο του ανθρώπου που θέλει να προστατέψει τη γη και το περιβάλλον από τους κάπηλους αλλά και την ίδια τη νομοθεσία του ελληνικού κράτους. Άλλες φορές οι αγώνες αυτοί χάνονται και άλλες κερδίζονται, αλλά όσο υπάρχουν αυτοί που κερδοσκοπούν πάνω στην επέκταση του πολεοδομικού τέρατος της Αθήνας μέχρι να σκεπάσει όλη την Αττική, τόσο θα υπάρχουν και εκείνοι που αντιστέκονται*. Το δίλημμα είναι ένα. Με το τέρας ή μετον άνθρωπο; Οι -συνδεδεμένοι με τους πακτωλούς της εξουσίας- "οραματιστές - επενδυτές" το έχουν λύσει το πρόβλημα. Είναι με το τέρας, αφού αυτό ξερνά τσιμέντα και ρύπανση άρα και λεφτά. Είναι απλό και μάλιστα υποστηρίζόμενο και επιδοτούμενο από κρατικές υπηρεσίες, τράπεζες και κυβερνήσεις μαζί με τους διάφορους αόρατους, εκτελεστικούς  βραχίονες τους.

Οι απέναντι μένουν να αγωνίζονται με κόπο και δικά τους έξοδα, αφού η αξιοπρέπεια και το ανάστημα έχουν και έξοδα και κόπο. Αλλιώς μία θέση εξ ευωνύμων του τέρατος θα ήταν πάντα διαθέσιμη γι΄αυτούς. Αλλά εκείνοι επιμένουν να αγαπούν τον τόπο τους και να παίρνουν θέση αντίθετη στο τέρας και τους υπηρέτες του, Μία τέτοια περίπτωση θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι και οι άνθρωποι που αγωνίζονται κατά της επιχείρησης αλλοιωσης της ακτογραμμής της Ραφήνας, σε Πράσινο και Μπλε Λιμανάκι, από τα τσιμεντένια οράματα που τελικά αποτελούν αναπτυξιακές παραισθήσεις και εντέλει καταδίκη σε αφανισμό, ενός ακόμα όμορφου τμήματος της ανατολικής ακτής της Αττικής. Στην Attica Voice έχουμε φιλοξενήσει πολλάκις δημοσιεύματα και καταγγελίες κατοίκων για την παράνομη δραστηριότητα που οργιάζει στις δύο αυτές περιοχές. Σήμερα αναρτούμε κείμενο των κατοίκων όπου συνοψίζουν τα τελευταία γεγονότα και μας προσφέρουν συνολική ενημέρωση για τα όσα έχουν συμβεί μέχρι σήμερα με τα παράνομα έργα στο Μπλε Λιμανάκι. Παράνομα μεν συνεχιζόμενα δε αφού οι προαναφερθέντες "βραχίονες" εξασφαλίζουν μία ασυλία στους παρανομούντες με νομότυπα ή άλλα μέσα.

Συνημμένο το κείμενο των κατοίκων σε αρχείο PDF που προσφέρεται και για download αλλά και για online ανάγνωση και φυσικά και για διαμοιρασμό (share)

 *Είναι άραγε τυχαίο πως πολλοί παλιοί κάτοικοι της ανατολικής Αττικής ονειρεύονται για τον τον τόπο τους ένα τσιμεντένιο μέλλον ενώ μεγάλο μέρος όσων κατοίκησαν εκεί,  προερχόμενοι από το κέντρο της Αθήνας και μεγαλωμένοισ' αυτό, αγωνίζονται για τη διατήρηση της φύσης και του χαρακτήρα του νέου τους τόπου;

Πριν περάσει και πολλή ώρα και σίγουρα πριν αλλάξει η μέρα, από την ώρα που γράφαμε για την δράση της ΚΠΑΜΡΡ στο Μπλε Λιμανάκι και τη διαμαρτυρία για τις συνεχιζόμενες καταστροφές από τις εργασίες ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ που εκτελούνται εκεί, λάβαμε την παρακάτω επιστολή καταγγελίας από τους κατοίκους που προσπαθούν να προστατέψουν το Μπλε Λιμανάκι. Αφορά εργασίες που εκτελούνται στο Πράσινο Λιμανάκι και οι οποίες είναι στα πλαίσια του έργου που εκτελείται στο Μπλε. Δεν χρειάζεται βέβαια να το γράψουμε εδω, αφού θα το μαντέψατε.

ΝΑΙ και εδώ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ. Ζουμε σε χωρα κωμωδία που τελικά νόμος είναι το δίκιο του ισχυρού, όποιος αν είναι αυτός. Διαβάστε την επιστολή που λάβαμε από τους κατοίκους και θα καταλάβετε πολλά, από την  ανεξήγητη (για εμάς μόνο τελικά) στάση της αστυνομίας και σε αυτή την περίπτωση

ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΧΩΜΑΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΛΙΜΑΝΑΚΙ (ελήφθη με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο τμν Κυριακή 19/12/2021 21:26)

Παράνομες (χωρίς περιβαλλοντική αδειοδότηση) χωματουργικές εργασίες για την κατασκευή νέου τεχνικού οχετού ρέματος εκτελούνται από 16/12/2021 μέσα και δίπλα στην κοίτη του ρέματος, που εκβάλλει στο Πράσινο Λιμανάκι Ραφήνας (δίπλα στο Μπλε Λιμανάκι) και σε μικρή απόσταση από την Χερσαία Ζώνη Λιμένος και τον αιγιαλό. Οι εργασίες εντάσσονται στο πλαίσιο του ίδιου έργου που αφορά και το Μπλε Λιμανάκι και εκτελείται από το Υπουργείο Υποδομών σε προγραμματική σύμβαση με το Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου και ανάδοχο την εταιρεία «INTRAKAT».

Ακολουθούν οι φωτογραφίες της από 16.12.2021 διάνοιξης και της σημερινής από 19.12.2021 κατάστασης (και η φωτογραφία του τίτλου του παρόντος).

Οι εργασίες αυτές είναι παράνομες, στο μέτρο που εκτελούνται χωρίς περιβαλλοντική αδειοδότηση:

• επειδή πρόκειται για έργο υποδομής με έντονη την ανάγκη για εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων λόγω της τοποθεσίας του (συνδυαστικά ρέμα, χερσαία ζώνη λιμένος και αιγιαλός).
• επειδή πρόκειται για νέα διάνοιξη (έστω και προσωρινή), που απαγορεύεται ρητά χωρίς προηγούμενη περιβαλλοντική αδειοδότηση σύμφωνα με το από 2.3.2021 έγγραφο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας
• επειδή η δυνατότητα εξαίρεσης από την υποχρέωση περιβαλλοντικής αδειοδότησης αφορά μόνον τα έργα που απαιτούνται για την άμεση αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών και όχι αυτά που γίνονται αργότερα, ακόμη και με σκοπό την πρόληψη άλλης τυχόν μελλοντικής φυσικής καταστροφής (Οδηγία 2014/52).

Το γεγονός καταγγείλαμε στις 16.12.2021 στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Ραφήνας, τον Οργανισμό Λιμένος Ραφήνας, το Γενικό Γραμματέα Λιμένων και Λιμενικής Πολιτικής του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, τον Γενικό Γραμματέα Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και το Τμήμα Επιθεώρησης Περιβάλλοντος του ΥΠΕΝ.
Το Λιμεναρχείο διενήργησε αυτοψία στις  και μας απάντησε ότι δεν έχει αρμοδιότητα γιατί το συγκεκριμένο σημείο βρίσκεται εκτός της Χερσαίας Ζώνης Λιμένος. Η καταγγελία μας παραπέμφθηκε στην Αστυνομία, χωρίς μέχρι σήμερα καμία ενημέρωσή μας.  

Παράλληλα, με την από 17.12.2021 επιστολή μας ζητήσαμε από τον Οργανισμό Λιμένος Ραφήνας τη χορήγηση των σχετικών οριζοντιογραφιών και του τεύχους «Μελέτη Αποχέτευσης Ομβρίων» του ως άνω έργου, όπου εμφαίνεται η προβλεπόμενη κατασκευή νέου τεχνικού οχετού ρέματος στο Πράσινο Λιμανάκι και η θέση του σε σχέση με την Χερσαία Ζώνη Λιμένος και τον αιγιαλό.

Θυμίζουμε ότι ακόμη δεν έχουν απομακρυνθεί τα μπάζα από την κοίτη του ρέματος και τα παρανόμως εκσκαφέντα πρανή στο Μπλε Λιμανάκι, με αποτέλεσμα κάθε φορά που βρέχει να προκαλείται σημαντική θαλάσσια ρύπανση από την παράσυρσή τους στη θάλασσα. Το ίδιο θα συμβεί και στο Πράσινο Λιμανάκι με τις επόμενες βροχές.

Είναι προφανής η προσπάθεια δημιουργίας τετελεσμένων, που όμως δεν συνάδουν με τον δημόσιο χαρακτήρα και τη δημόσια χρηματοδότηση του έργου, ενώ εξάλλου αποτελούν κατάφωρη παραβίαση του εθνικού και ενωσιακού δικαίου του περιβάλλοντος.

Ντέτα Πετρόγλου

Γιώργος Αποστολόπουλος

Το σήμα της απαγόρευσης εισόδου θα μονιμοποιηθεί σιγά σιγά, τόσο για το Πράσινο όσο και για το Μπλε Λιμανακι

Σήμερα 19/12/2021, μέλη της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, προχώρησαν σε μία συμβολική δράση. Σε μία δράση αφύπνισης και κατάδειξης του λάθος δρόμου που έχουν πάρει τα πράγματα στη Ραφήνα και το Πικέρμι. Μέσα στην ζοφερή ατμόσφαιρα που έχει επικρατήσει στον δήμο Ραφήνας – Πικερμίου, όπου δικαίωμα λόγου έχει μόνο ένας και οι αυλικοί του. Εκεί που έχει πάψει να υφίσταται δημόσια διαβούλευση για τα κοινά, ήδη από το 2016 και δεν υπάρχει δημοτικό συμβούλιο εδώ και 2 χρόνια. Εκεί που λαμβάνουν χώρα περιβαλλοντικά εγκλήματα, που θα αποδειχθούν και εγκλήματα κατά της ανθρώπινης ζωής. Εκεί η ΚΠΑΜΡΡ προχώρησε σε φύτευση Αρμυρικιών στο Μπλε Λιμανάκι, στο σημείο που έκοψαν τα προηγούμενα, τα συνεργεία που εκτελούν έργα χωρίς περιβαλλοντική αδειοδότηση.

Ακολούθησε η φύτευση Φράξων (Μέλεγων) στην παραρεμάτια ζώνη, επεκτείνοντας και ενισχύοντας έτσι τη φυτεία που είχαν ξεκινήσει τα παιδιά του 4^ου δημοτικού σχολείου, με πικροδάφνες.

Ανθρώπινες και κατοικήσιμες πόλεις είναι εκείνες που διαθέτουν αστικά και περιαστικά δάση. Που διαθέτουν χώρους  πρασίνου σε ικανή αναλογία προς τον πληθυσμό τους  εντός του ιστού τους. Δεν είναι οι «Ριβιέρες» και πολύ περισσότερο οι «βλαχοριβιέρες» που καμία σχέση δεν έχουν με το πέριξ φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον.

ΥΓ Αντιπαρερχόμαστε (προς το παρόν) τη χρήση χρημάτων που προορίζονταν για την αποκατάσταση των πυρόπληκτων περιοχών και σε καμία περίπτωση για νέα και άσχετα με αποκατάσταση πυρόπληκτων, έργα. Ενδιαδφέρον θα είχε η θέση των πυρόπληκτων για τη χρήση των σχετικών πόρων

Το ότι ο Μητσοτάκης είναι ακραία νεοφιλελεύθερος και οπαδός της κοινωνικής ζούγκλας, της κατάστασης εκείνης που το ανώτερο σαρκοβόρο θα τραφεί με τη σάρκα του κατώτερου στην κοινωνική τροφική αλυσίδα, είναι γνωστό. Είναι βαθιά εδραιωμένο ήδη από τα χρόνια που τον έστειλε ο μπαμπάκας του (ξέρετε εκείνος που είχε τρία κουτάλια στην Κατοχή και έτρωγε από τρία συσσίτια, τρεις φασολάδες "ανάλατες" την ώρα που συμπατριώτες του πέθαιναν στους δρόμους της Αθήνας, δίπλα του, από την πείνα, καταστρέφοντας τον μεσημαριανό ύπνο του "πολιτικού όντος" της οικογένειας Μητσοτάκη. Ο ισχυρός (ο φοιτητής της Νομικής Κ. Μητσοτάκης έτρωγε τις φασολάδες του χωρίς ενοχές, αφού ήταν ο ισχυρός, ο ανώτερος, Οι άλλοι ήταν καταδικασμένοι να πεθάνουν, με κανόνα την ταξική διάιρεση της τότε κοινωνίας. Όπως και σήμερα, οι φτωχοί είναι καταδικασμένοι να πεθάνουν αφού αταβιστικά, η πείναι και ο κολασμός της, έφτασε μέχρι τις ημέρες μας με γνήσιο και αποτρόπαιο εκφραστή, τον μικρό γιο του τότε κουταλοκτήτη. Μόνο που τώρα οι πεινασμένοι πεθαίνουν αθόρυβα. Χωρίς να ενοχλούν τον ύπνο του απογόνου της Δυναστείας.

Ο Κυριάκος -Κούλης- Μητσοτάκης δεν έχει πρόβλημα να το παραδεχτεί . Όχι σε γλώσσα ελληνική ούτε και ευθέως. Το κάνει σαφές με τον τρόπο του. Τον γνωστό τρόπο που μπερδεύει τη γλώσσα και τη σκέψη και εκτοξεύει την πιο απάνθρωπη κουβέντα ως οργασμό βλακείας και δυεσερμήνευτο εποκορύφωμα ανοησίας. Έτσι, για ξεκάρφωμα ίσως.

Μιλώντας στην πολιτική (λέμε τώρα) επιτροπή της ΝΔ, εκτόξευσε το παρακάτω, αντιπαραθέτοντας στην ίδια πρόταση, στην ίδια ζυγαριά, τις απώλειες της πανδημίας με τις επιδόσεις της οικονομίας

"Οι απώλειες μας πληγώνουν. Και μας πληγώνουν πολύ. Ωστόσο αυτές κινούνται λίγο κάτω από τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους ενώ οι επιδόσεις της κοινωνίας και της οικονομίας τους υπερβαίνουν"

Και όμως! Το είπε ο βρυκόλακας. Ακόμα και αν τους "πληγώνουν" οι απώλειες, συγκρινόμενες με τις επιδόσεις της οικονομίας, πρέπει να χαιρόμαστε. Δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμός. Το γιατί αυτός ο τύπος φέρει τον χαρακτηρισμό "άνθρωπος" είναι κάτι που ίσως ανακαλύψουν οι ψυχολόγοι και οι κοινωνιολόγοι του μακρινού, ίσως, μέλλοντος. 

Απολαύστε άλλη μία φορά το τι είπε ο Μητσοτάκης με την έγκριση και των λογογράφων του για να καταλάβετε τι κρύνεται πίσω από την ομοβροντία προπαγάνδας που δεχόμαστε καθημερινά. 

Το απόσπασμα από την ραδιοφωνική Ελληνοφρένεια

Πρόκειται για τον τίτλο του άρθρου της περιφερειακή συμβούλου με την  Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική, Δέσποινας Κουτσούμπα, σχετικά με το διαβόητο και άκρως επικίνδυνο,  Master Plan του Πατούλη για τα αντιπλημμυρικά έργα. Η Δέσποινα Κουτσούμπα μας δίνει μία  περίληψη όσων πραγματικά ακούστηκαν την ημερίδα της Περιφέρειας Αττικής, στις 16/12/2021, για την αντιπλημμυρική θωράκιση

«Τσιμέντο να γίνει, αρκεί να γίνει με απευθείας ανάθεση» - η περίληψη όσων πραγματικά ακούσαμε σήμερα στην ημερίδα της Περιφέρειας Αττικής για την αντιπλημμυρική θωράκιση - της Δέσποινας Κουτσούμπα

Τα όσα ακούστηκαν σήμερα στην ημερίδα της Περιφέρειας Αττικής για τις πυρκαγιές και τα ρέματα είναι πραγματικά ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ. Και είναι ακόμη πιο επικίνδυνα γιατί ο κ. Πατούλης, πιστός εφαρμοστής κάθε συνταγής της κυβέρνησης οι Υπουργοί της οποίας παραβρέθηκαν για να τον χειροκροτήσουν, επέλεξε να προσδώσει «επιστημονικό μανδύα» στην τσιμεντοποίηση και την επικίνδυνη καταστροφή της φύσης.

Με την αμέριστη συμβολή των προσεκτικά επιλεγμένων «επιστημόνων» του εργαστηρίου Beyond (συνεργάτες του Αστεροσκοπείου), οι οποίοι προτείνουν για τα ρέματα μόνο «σαρζανέτια» γιατί «τα κορμοδέματα και τα κορμοφράγματα είναι επικίνδυνα» και «δεν υπολογίζονται τεχνικά» (ναι ναι, τα είπε ο «ειδικός επιστήμονας» κ. Ραμπαούνης, ο προσεκτικά επιλεγμένος επικεφαλής μελετητής του master Plan της Περιφέρειας που παρουσιάζεται ως συνεργάτης του Ευθ. Λέκκα), επιστήμονες που επέλεξαν να προσδώσουν το «κύρος» τους στη στήριξη των απευθείας αναθέσεων, καταφερόμενοι κατά των νόμων και των αποφάσεων του ΣτΕ που προστατεύουν τις φυσικές κοίτες των ρεμάτων! Με το αζημίωτο, φυσικά: 2,2 εκ. ευρώ είναι το σύνολο της «Μελέτη θωράκισης» της Αττικής που εκπονούν…

Όποια κι αν είναι η ερώτηση, η απευθείας ανάθεση είναι η απάντηση

Αυτό που σήμερα παρουσιάστηκε δεν είναι master plan για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και των κατοίκων της Αττικής. Είναι η προσπάθεια του Περιφερειάρχη Αττικής να ντύσει με επιστημονικό περιτύλιγμα τα έργα τσιμεντοποίησης που θα προχωρήσει με fast-track ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΕΙΣ στους εργολάβους που περιμένουν σαν τα κοράκια, στηριζόμενος στην τροπολογία που ψήφισε ειδικά για το σκοπό αυτό η κυβέρνηση της αρπαχτής (Ν. 4831/202*). Άλλωστε, σύμφωνα με μελέτες που κατέχει κατ’ αποκλειστικότητα το Μαξίμου ΑΕ, οι απευθείας αναθέσεις εκατομμυρίων ευρώ είναι το πλέον σύγχρονο φάρμακο για κάθε κίνδυνο: πανδημία, πυρκαγιά, πλημμύρα και κάθε φυσική καταστροφή αντιμετωπίζεται με απευθείας αναθέσεις σε «ημέτερους». Η κυβέρνηση δεν το κρύβει: δηλώνει ευθαρσώς ότι οι φυσικές καταστροφές «αποτελούν ευκαιρία» (για κερδοσκοπία των φίλων της…).

Ο Περιφερειάρχης Αττικής που δεν έχει κάνει ακόμη κανένα από τα ενδεδειγμένα έργα φυσικής αποκατάστασης, όπως τα κορμοδέματα και τα κορμοφράγματα, στα κατάντη των ρεμάτων που είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ, βγήκε σήμερα να πει ότι τον "εμποδίζει η γραφειοκρατία" και τώρα ξαφνικά (που είναι ήδη χειμώνας) όλα θα επιταχυνθούν. Δείτε τι εννοεί.

Τσιμέντο να γίνει;

Τι παρουσιάστηκε σήμερα, σε μια φιέστα που θύμιζε Χόλιγουντ, στο Hlilton; Τα έργα «πρώτης και δεύτερης προτεραιότητας» στα ρέματα των περιοχών Γεράνεια (Μεγάλο Ρέμα, ρέμα Μαυρατζά), Βίλια (Σαρανταπόταμος, Ρέμα Καμάρας, Ρέμα Γιώργης), Βαρυμπόμπη Αφίδνες, Κρυονέρι (Ρέματα Χάραδρος και Λιαγκοίρη, Ρέμα Βαρυμπόμπης, Τμήμα ρέματος Κηφισού). Μιλάμε για περιοχές με πλούσιο φυσικό περιβάλλον και βλάστηση. Μιλάμε για περιοχές στις οποίες η Περιφέρεια Αττικής ΔΕΝ έχει κάνει ακόμη, τόσους μήνες μετά, ΚΑΝΕΝΑ έργο προστασίας, παρότι έχουν περάσει μήνες από τις πυρκαγιές και οι έντονες βροχοπτώσεις έχουν ήδη προκαλέσει διαβρώσεις και παράσυρση χωμάτων!

Ιδού τα έργα που προτείνονται: σαρζανέτια ύψους 4 μέτρων!

 -Για αρχή «η δημιουργία αναβαθμών από λιθοπλήρωτα συρματοκιβώτια ύψους έως 4 μέτρων», δηλαδή τσιμεντοποίηση αντί για αποκατάσταση της φυσικής κοίτης, κορμοδέρματα και κορμοφράγματα. Αυτά μάλιστα ονομάζονται από τους μελετητές δίκτυα φραγμάτων αλλά «έργα μικρής κλίμακας» που δεν χρειάζονται καν αδειοδότηση!Τι ετοιμάζει τώρα η Περιφέρεια Αττικής για την εξάλειψη του πλημμυρικού κινδύνου στις περιοχές αυτές; Στη Μελέτη προτείνονται:

-Αμέσως μετά, προτείνεται η «διευθέτηση» των ρεμάτων και ειδικά εκεί που περνάνε δρόμοι και η «βελτίωση των οδικών τμημάτων». Γιατί το ρέμα ενοχλεί τον δρόμο και πρέπει να προσαρμοστεί σε αυτόν και όχι το ανάποδο, σύμφωνα με τις «μελέτες». Σε σημεία ανερυθρίαστα προτείνεται η «υποκατάσταση των ρεμάτων με κλειστούς αγωγούς»: περίεργη αντίληψη έχουν οι συνεργάτες του Εθυ. Λέκκα για το τι είναι φυσικό περιβάλλον και πώς προστατεύεται…

-Όλα αυτά θα γίνουν με τη μέθοδο της «μελετοκατασκευής» -δηλαδή ο εργολάβος θα κάνει ό,τι γουστάρει! Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο κ. Ραμπαούνης «τη γεωλογική μελέτη, την τοπογραφική μελέτη, τη δασική μελέτη και την εδαφική μελέτη την αποφασίζει ο Ανάδοχος που έχει αναλάβει τη δουλειά»! Το είπε και δεν ντράπηκε καν! Στο μυαλό της Περιφέρειας Αττικής δεν υπάρχει δασική υπηρεσία, υπηρεσία περιβάλλοντος, δεν υπάρχει κανένας ελεγκτικός μηχανισμός. Μπαίνει ένας εργολάβος στα ρέματα και στα καμένα και… πράττει κατά το δοκούν! Άλλωστε και για αυτό έχει προβλέψει η κυβέρνηση της ΝΔ: σύμφωνα με τις νέες νομοθεσίες, τα δημόσια έργα μπορούν πλέον να τα εποπτεύουν ιδιώτες μηχανικοί και να βεβαιώνουν ότι έγιναν όλα όπως έπρεπε…

Τι δεν μας είπε σήμερα ο Πατούλης, αλλά είναι σαφές από τα "συμφαζόμενα"; Ότι δεν έκανε κανένα έργο ως τώρα γιατί τα φυσικά έργα (κορμοδέματα, κορμοφράγματα) δεν είναι "του γούστου του", γιατί δεν έχουν αρκετό τσιμέντο και οικοδομικά υλικά. Τώρα που οι μελέτες είναι για τσιμέντα, και γίνονται με απευθείας αναθέσεις σε εργολάβους, οι οποίοι θα τα σχεδιάζουν και θα τα υλοποιούν όπως τους βολεύει, τώρα τα έργα θα προχωρήσουν! Να το κάνουμε πιο σαφές;

Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη

Σύμφωνα με την εν λόγω "Μελέτη", που έχει σταλεί ήδη στα αρμόδια Υπουργεία (ενώ παρουσιάστηκε ως τετελεσμένη στο Περιφερειακό Συμβούλιο χωρίς βέβαια να συζητηθεί ουσιαστικά ή να τεθεί για ψήφιση, περιττές πολυτέλειες για τον Πατούλη όλα αυτά τα «δημοκρατικά»), προτείνονται:

Γεράνεια όρη: 4 εκ. ευρώ μελέτες, 40 εκ. ευρώ έργα τσιμεντοποίησης

Βίλια: 14,5 εκ. ευρώ μελέτες, 164,5 εκ. ευρώ έργα τσιμεντοποίησης

Βαρυμπόμπη, Αφίδνες, Κρυονέρι: 14,3 εκ. ευρώ μελέτες, 95 εκ. ευρώ έργα τσιμεντοποίησης

Αν είστε εργολάβος και διαβάζετε τα παραπάνω ίσως έχετε λόγους να χαρείτε -όπως χάρηκαν ο Α. Γεωργιάδης, ο Στυλιανίδης, ο Αμυράς, ο Πέτσας και όλοι οι κυβερνητικοί που παραβρέθηκαν στην ημερίδα. Αν είστε κάτοικος της Αττικής, πυρόπληκτος ή μη, αν έχετε ποτέ χαρεί τη φύση στις όχθες ενός ρέματος ή στις πηγές του Κηφισού, αν έχετε δει πώς πλημμυρίζουν τα ρέματα εκεί που γίνονται τα «έργα διευθέτησης»-τσιμεντοποίησης, έχετε πολλούς λόγους να φοβηθείτε. Όλα αυτά που δήθεν θα γίνουν «για το καλό μας», θα γίνουν κόντρα στη φύση. Θα γίνουν για να «τιθασεύσουν» με τεχνικά έργα τα φυσικά ρέματα. Κι έχει αποδειχτεί ότι τα μεγαλύτερα προβλήματα στη ροή προκαλούν ακριβώς αυτά τα «τεχνικά έργα» στις κοίτες. Εν μέσω της κλιματικής κρίσης, που οφείλεται ακριβώς στην αδιανόητη εκμετάλλευση και καταστροφή της φύσης από την καπιταλιστική οικονομία, ο Πατούλης μας υπόσχεται να συνεχίσουμε στον ίδιο αδιέξοδο δρόμο, μέχρι τελικής καταστροφής!

Είναι ανάγκη να τους σταματήσουμε! Αυτά τα έργα θα κάνουν κακό. 

Το φυσικό περιβάλλον της Αττικής χρειάζεται προστασία. Δεν χρειάζεται φιέστες, τσιμεντοποίηση και απευθείας αναθέσεις!

Το φυσικό περιβάλλον στο λεκανοπέδιο της Αττικής αντιμετωπίζεται εδώ και πολλά χρόνια ως πεδίο κερδοσκοπίας: με την τσιμεντοποίηση βουνών και ρεμάτων, την καταστροφή των δασών και προστατευόμενων περιοχών για οικοπεδοποίηση, τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς και τις νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων, με το συνεχιζόμενο έγκλημα των χωματερών. Το σώμα της Αττικής είναι πληγωμένο. Σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν οι ορέξεις των «επενδυτών» real estate στο παραλιακό μέτωπο, στο Ελληνικό, στην ΠΥΡΚΑΛ, στο Τατόι κ.α., οι φαραωνικές προβλήτες της COSCO στον Πειραιά, τα εργοστάσια καύσης απορριμμάτων, κι όλα αυτά εν μέσω κλιματικής κρίσης! Οι καταστροφικές πυρκαγιές του φετεινού καλοκαιριού δημιούργησαν μια ακόμη πιο ασφυκτική κατάσταση:

Το χειμώνα κινδυνεύουμε από τις πλημμύρες και το καλοκαίρι με την πρώτη ζέστη δεν θα μπορούμε να αναπνεύσουμε στην Αττική. Θέλουμε νέο μοντέλο ΖΩΗΣ στην Αττική. Νέο μοντέλο ζωής που να μη βλέπει ως εχθρό τη φύση και το δάσος, να μη βλέπει ως «ανάπτυξη» το τσιμέντο.  Κι αυτό σημαίνει συγκεκριμένα πράγματα στην Αττική: ούτε ένα δέντρο λιγότερο σε πόλεις και οικισμούς, προστασία των δασικών εκτάσεων από την τσιμεντοποίηση και κάθε αλλαγή χρήσης ώστε να αναγεννηθεί φυσικά το δάσος, προστασία των ρεμάτων και αποκατάσταση της φυσικής τους κοίτης με προστασία της παραρεμάτιας βλάστησης, προστασία του πράσινου και δημιουργία πάρκων στον αστικό ιστό.

Δ Ι Ε Κ Δ Ι Κ Ο Υ Μ Ε:

Ενιαία πανελλαδική δυνατή και στελεχωμένη δασική Υπηρεσία με αρμοδιότητα την προστασία, την διαχείριση του δάσους και την δασοπυρόσβεση, με επαρκή μέσα και προσωπικό. Άμεση πρόσληψη 5000 δασοπυροσβεστών, δασολόγων, γεωπόνων και όλου του απαραίτητου επιστημονικού εργατοτεχνικού προσωπικού για τη στελέχωση.

Προστασία της φυσικής αναγέννησης του δάσους με επεμβάσεις για συγκράτηση χωμάτων και υποβοήθηση της φυσικής αναδάσωσης, δασικοί δρόμοι και αντιπυρικές ζώνες, μετά από σχετικές μελέτες με την εποπτεία των Δασαρχείων. Προστασία της φυσικής κοίτης των ρεμάτων. Η Περιφέρεια Αττικής να δεσμευτεί ότι θα παράσχει όλα τα μέσα και χρήματα στα Δασαρχεία για να κάνουν την επιστημονική και μακρόχρονη δουλειά που έχει ανάγκη το δάσος για να ξαναγίνει δάσος καθώς και στα ρέματα. Να φύγουν οι ιδιώτες «ανάδοχοι» από τα καμένα. Κύρωση των δασικών χαρτών, καμία «επένδυση» στα καμένα.

Προστασία των ρεμάτων με αποκατάσταση της φυσικής κοίτης, με απομάκρυνση των επικίνδυνων «τεχνικών» από τις κοίτες, καθαίρεση τσιμέντων, απομάκρυνση αυθαίρετων (με πρόβλεψη για μετεγκατάσταση με έξοδα τους δημοσίου για τους φτωχούς που μένουν κοντά σε ρέματα)

Ούτε ένα δέντρο λιγότερο σε πόλεις και οικισμούς, προστασία του πράσινου και δημιουργία πάρκων στον αστικό ιστό. Το Ελληνικό να γίνει πραγματικό μητροπολιτικό πάρκο υψηλού πρασίνου. Το Κτήμα Τατοίου να ξαναγίνει δάσος ανοιχτό για όλους τους κατοίκους της Αττικής, με μόνη τη φροντίδα για τη φύση και τα μνημεία, χωρίς καμία σκέψη για «αξιοποίηση»-ιδιωτικοποίηση. Η ΠΥΡΚΑΛ να γίνει πάρκο και όλα τα πάρκα της Αττικής να ενισχυθούν φυσικά και να προστατευτούν.

Άμεση αποκατάσταση στους πληγέντες από τις καταστροφικές πυρκαγιές και πλημμύρες

Η βιντεοσκοπημένη παράσταση - παρουσίαση του masterplan

----------------------------------------------

* Η σκανδαλώδης τροπολογία:

ΝOMOΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 4831/2021

ΦΕΚ 170/Α/23-9-2021

Οργανισμός του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ) και κατάσταση των λειτουργών και των υπαλλήλων του και άλλες διατάξεις.

Άρθρο 136

Μέτρα επιτάχυνσης έργων και μελετών για τον έλεγχο και τη ρύθμιση των πλημμυρικών ροών - Προσθήκη παρ. 7 στο άρθρο 100 του ν. 3852/2010

Στο άρθρο 100 του ν. 3852/2010 (Α’ 87) προστίθεται παρ. 7 ως εξής:

«7. Έργα και μελέτες για τον έλεγχο και τη ρύθμιση των πλημμυρικών ροών σε περιοχές των Περιφερειών Αττικής, Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Στερεάς Ελλάδας που αναλαμβάνονται από τις ως άνω Περιφέρειες δυνάμει προγραμματικής σύμβασης που συνάπτεται με την αρμόδια διεύθυνση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας μπορούν να ανατίθενται με προσφυγή στη διαδικασία με διαπραγμάτευση χωρίς προηγούμενη δημοσίευση σύμφωνα με την περ. γ’ της παρ. 2 του άρθρου 32 του ν. 4412/2016 (Α’ 147) εάν η εκτιμώμενη αξία της σύμβασης είναι μεγαλύτερη των ορίων του άρθρου 5 του ν. 4412/2016 ή με προσφυγή στη διαδικασία απευθείας ανάθεσης του άρθρου 118 του ίδιου νόμου σε κάθε άλλη περίπτωση. Στις περιπτώσεις αυτές, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης:

α) το σύνολο των πράξεων της διαδικασίας ανάθεσης εκδίδεται από τον αρμόδιο περιφερειάρχη χωρίς να απαιτείται προηγούμενη γνωμοδότηση ή εισήγηση άλλου συλλογικού οργάνου,

β) η διαδικασία ανάθεσης ολοκληρώνεται με την κοινοποίηση στον ανάδοχο της πρόσκλησης της παρ. 4 του άρθρου 105 του ν. 4412/2016 εντός σαράντα πέντε (45) ημερών από την έναρξη της διαδικασίας ανάθεσης κατά την παρ. 2 του άρθρου 120 του ιδίου νόμου, με αντίστοιχη σύντμηση στο ήμισυ, όπου είναι αναγκαίο, των προθεσμιών του άρθρου 102 και της παρ. 4 του άρθρου 105 του ν. 4412/2016,

γ) ο προσυμβατικός έλεγχος του σχεδίου της σύμβασης που ασκείται από το Ελεγκτικό Συνέδριο σύμφωνα με τον ν. 4700/2020 (Α’ 127) ολοκληρώνεται εντός είκοσι (20) ημερών από τη διαβίβαση του σχετικού φακέλου σε αυτό και

δ) δεν απαιτείται η προηγούμενη σύμφωνη γνώμη της Ε.Α.Α.ΔΗ.ΣΥ. της υποπερ. δδ’ της περ. γ’ της παρ. 2

του άρθρου 2 του ν. 4013/2011 (Α’ 204), εφόσον συντρέχουν γεγονότα που εντάσσονται στην έννοια της ανωτέρας βίας.

Η παρούσα εφαρμόζεται στις διαδικασίες ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων που θα εκκινήσουν μέχρι την 30η.11.2021.».

------------------

πηγή

Τις μέρες τούτες στη χώρα των αντιφάσεων, του παραλόγου και των ταξικών φαραγγιών που χάσκουν κάτω από την πατριωτική επίφαση και την στείρα ελληνοπάθεια, εκτυλίσσεται ένα ακόμα επεισόδιο της ιλαροτραγωδίας που αποκαλούμε «ελληνική Ιστορία». Στο επεισόδιο αυτό το Ανάδελφον Έθνος και ο Περιούσιος Λαός του αντιμετωπίζουν και πάλι ασύμμετρες απειλές. Ασύμμετρες όπως πάντα, αφού αποσκοπούν με πλάγια και δόλια μέσα, να εξαφανίσουν την κορωνίδα της Δημιουργίας, το αστέρι στην κορυφή του δέντρου που στόλισε ο πλανήτης. Να εξαφανίσουν δηλαδή την Ελλάδα και τους Έλληνες........(!)

Τις ασύμμετρες απειλές τις νιώθουμε αλλά οι μισοί επιλέγουν να αντισταθούν με φανατισμό εναντίον της μίας απειλής ενώ οι άλλοι μισοί, με το ίδιο πάθος,  εναντίον της άλλης, η οποία έχει μάλιστα συμμάχους τους πρώτους μισούς. Τελικά καταλήγουν οι μισοί να πολεμάνε τους άλλους μισούς και οι ασύμμετρες απειλές να κάνουν τη δουλειά τους, που δεν είναι άλλη από τον αφανισμό του περιούσιου λαού και του κράτους – έθνους του. Κάπως έτσι αφανίζονται οι περιούσιοι λαού από την Ιστορία, αν δεν τους εξαφανίζουν κάποιοι που δεν είναι περιούσιοι αλλά απλά πρακτικότεροι και λίγο πιο σοβαροί.

Οι ομάδες

Για να πολεμήσεις την πανδημία ή κάποια λοίμωξη που αποκτά επιδημικό χαρακτήρα χρειάζεσαι όπλα. Έτσι, η σύγχρονη ιατρική με τη συνεργασία της βιολογίας, της γενετικής, της χημείας και της φυσικής και με την απαραίτητη χρηματοδότηση από επενδυτές, που καμία σχέση δεν έχουν με την έννοια του αγαθού ή της κοινωνικής προσφοράς, έφτιαξαν αυτά τα όπλα. Έφτιαξαν δηλαδή εμβόλια και φάρμακα κατά του ιού SARS-CoV2 και κάποιου αριθμού μεταλλάξεων του.

Όταν κυριαρχεί το επιδημικό κύμα ανεξέλεγκτο, ο πληθυσμός μαζεύεται. Φοβάται και γίνεται εύκολα χειραγωγήσιμος. Μοιάζει τότε πιθανό πως η ανακάλυψη ενός φαρμακευτικού όπλου θα «ελευθερώσει» τον κόσμο από τον φόβο. Η πραγματικότητα διαλύει την ψευδαίσθηση αυτή με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο. Αν μόνο με τον ιό ο κόσμος είχε χωριστεί σε αυτούς που δέχονται την εμφάνιση ενός επικίνδυνου ιού ως αυταπόδεικτο γεγονός και σε αυτούς που δεν το δέχονται ως αλήθεια, με την παραγωγή φαρμακευτικών σκευασμάτων χωρίστηκε σε υπερπολλαπλάσιες ομάδες. Λογικό, αφού οι συνδυασμοί των οπαδών των δύο θέσεων των σχετικών με την αλήθεια ή μη της ύπαρξης του ιού υψώθηκε σε δύναμη ίση με τον αριθμό των θέσεων που μπορεί να πάρει ο καθένας ως προς τον ρόλο, την ποιότητα, τη σύνθεση του εμβολίου ή ακόμα και τη σκοπιμότητα που τελικά αυτό εξυπηρετεί. Αν βάλουμε και εκείνους που συνδυάζουν εμβόλια και κινητή τηλεφωνία, οι παραλλαγές μπορεί να είναι και περισσότερες από τις μεταλλάξεις του ιού.

Μύλος δηλαδή και όχι εκείνος των ξωτικών.

Όλοι εναντίον όλων….. κανείς όμως εναντίον του πραγματικού καταπιεστή.

Ενώ λοιπόν οι ομάδες που διεκδικούν τη γνώση  και τη «μόνη αλήθεια», πλακώνονται, το Κράτος τρίβει τα χέρια του. Στο εξωτερικό, σε χώρες της αποκαλούμενης «πρώτης ταχύτητας» του δυτικού κόσμου (διάβαζε καπιταλιστικού κόσμου) οι αντιθέσεις δεν είναι μόνο φραστικές, όπως στην Ελλαδάρα. Εκεί πέφτει ξύλο. Εκατέρωθεν. Βαράνε οι διαδηλωτές, βαράνε και οι ΜΓΔ. Βαράνε τα γκέτο, βαράνε και οι μαφιόζοι. Γενικά πέφτει το ξύλο της αρκούδας στην Εσπερία. Στην Ελλαδάρα αντίθετα πέφτει βρισίδι παντού και κάπου κάπου γίνεται και κάποιο ευτράπελο με πρωταγωνιστές είτε λούμπεν στοιχεία (Θεματοφύλακες) ή πρωτοκλασάτα ΑΡΔάκια και συνεργάτες τους (στην τηλεοπτική αρένα ή σε καμιά ταβέρνα). Όλοι τρώγονται μεταξύ τους με αιτία και αφορμή τον ιό. Μόνο ένας χαίρεται στην αναμπουμπούλα. Ο λύκος που στην περίπτωση μας, είναι το ίδιο το κράτος, ο δίδυμος αδελφός της Βίας. Η εξουσία όπου γης.

Όταν βρίσκεσαι σε μάχη με τον «εμβολιακό εχθρό» ή με τον «κοβιντόπληκτο εχθρό» ή με τον «καθαρόαιμο»  δεν έχεις χρόνο να τσακωθείς με τον αληθινό εχθρό,

-Αυτόν που στριμώχνει ανθρώπους σε λεωφορεία – κονσέρβες και είναι το κράτος

-Αυτόν που δεν αναβαθμίζει το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ενώ είχε χρόνο στη διάθεση του  και είναι το ίδιο το κράτος

-Αυτόν που διαθέτει με ταξικό πρόσημο τις ελάχιστες ΜΕΘ και που είναι το ίδιο το κράτος

-Αυτόν που δεν προμηθεύεται φαρμακευτικά σκευάσματα που κυκλοφορούν στο εξωτερικό και όταν το κάνει επιλέγει με ύποπτο και προκλητικό τρόπο τα ακριβότερα σκευάσματα σε ελάχιστες δόσεις και όχι φτηνότερα και αποτελεσματικά, σε πολύ περισσότερες. Και που φυσικά είναι το ίδιο το κράτος

-Αυτόν που καλλιεργεί τον παραλογισμό του εμφύλιου μίσους για να αποφύγει την κορύφωση του ταξικού απέναντι του και που είναι το ίδιο το κράτος

-Αυτόν που εκμεταλλεύεται την άνοδο της σκληρής εγκληματικότητας για να ενσπείρει τον φόβο στις μάζες και να τις κάνει ευκολότερα χειραγωγήσιμες και που είναι το ίδιο το κράτος

Και πολλά-πολλά άλλα απαίσια που η κοινωνία πρέπει να παλέψει και που ο φόβος και το ηλίθιο μίσος των εμβολιομάχων και των εμβολιολατρών και αντιστρόφως, τα απομακρύνουν από το στόχαστρο των κοινωνικών αγώνων. Το εμβόλιο από ιατρικό σκεύασμα πετετράπη σε πολιτικό εργαλείο από την  ίδια την εξουσία που κατάλαβε πολύ καλά το νέο τρόπο διαίρεσης και χειραγώγησης

Ζούμε την ολοκληρωτική επίθεση της εξουσίας με όπλο την πανδημία και η έκβαση της μοιάζει να είναι μαύρη για τους λαούς οι οποίοι έχουν χάσει τη συνείδηση τους και που μοιραία, λόγω αυτού, θα χάσουν και τον ταξικό πόλεμο. Τον ταξικό πόλεμο που έχει γίνει αόρατος στα μάτια των λαών, αφού τους άφησαν να παλέψουν μόνοι τους για την υγεία τους. Χωρίς νοσοκομεία, χωρίς μονάδες εντατικής θεραπείας, χωρίς γιατρούς, χωρίς φάρμακα.

Μόνη τους ασχολία και στόχος, η νίκη των εμβολιομάχων ή των εμβολιολατρών. Και η κυβέρνηση βλέποντας και τους δύο,  τρίβει τα χέρια της και ετοιμάζει εκλογές, σίγουρη πια ότι η πορεία προς τη νίκη της θα είναι απλά ένας υγιεινός περίπατος στην εξοχή. Σε μία κοινωνία που καταρρέει άλλωστε, αρμόζουν τσοπάνηδες και όχι εκλεγμένοι από έναν συγκροτημένο λαό ηγέτες.  

Δεν μπορεί να είναι ο sapiens (ο σοφός) αυτός που πριονίζει το κλαδί που τον κρατάει ζωντανό