φωτό: ΚΩΣΤΑΣ ΤΖΟΥΜΑΣ/EUROKINISSI

H Νάντια Βαλαβάνη είναι συγγραφέας, πρώην αναπλ. υπουργός Οικονομικών και πρώην βουλευτής. Ο Κώστας Ήσυχος είναι πρώην αναπλ. υπουργός Εθνικής Άμυνας και πρώην βουλευτής. Και οι δύο είναι από αυτούς που, μετά την προδοσία του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος του 2015, εγκατέλειψαν σίγουρες βουλευτικές και υπουργικές θέσεις. Γιατί, καλό είναι να γνωρίζουμε πως στους καιρούς της σχεδόν πλήρους απαξίωσης της πολιτικής, εν τούτοις υπάρχουν ακόμη γύρω μας τέτοιοι άνθρωποι. Που πάνω από ιδιοτελή συμφέροντα βάζουν την αξιοπρέπεια, τη συνέπεια και τις αξίες τους. Σήμερα, οι δύο πρώην υπουργοί είναι μέλη της Λαϊκής Ενότητας-Ανυπότακτη Αριστερά, η οποία στις τελευταίες εκλογές συστρατεύτηκε με το ΜΕΡΑ 25

Στο παρακάτω κείμενο που συνυπογράφουν οι δύο πρώην υπουργοί, τονίζουν πως η διεθνής αλληλεγγύη απέναντι σε Γάζα και Ιράν πρέπει να συνδεθεί μ' ένα σοβαρό αντιπολεμικό κίνημα στην Ελλάδα και στον κόσμο, για να μη γίνουν ζοφερότεροι οι ήδη ζοφεροί καιροί που διανύουμε. Καλούν επίσης «να μην επιτρέψουμε να βρεθεί η Ελλάδα εκεί που την οδηγούν οι τελευταίες κυβερνήσεις της, κι ακόμα πιο ξεκάθαρα η σημερινή: Σε θέση “χρήσιμου ηλίθιου”  των αμερικανο-ισραηλινο-νατοϊκών δολοπλοκιών με τραγικές συνέπειες για το λαό και τη χώρα»

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο, όπως αυτό δημοσιεύτηκε σήμερα 16/6 στην Εφημερίδα των Συντακτών  

Zούμε όντως σε ζοφερούς καιρούς, κι αυτοί οι καιροί ζοφερότεροι θα γίνουν. Σε τέτοιους καιρούς τα εγκλήματα των κυρίαρχων φαίνονται πλέον τόσο φυσικά όσο και η βροχή, διαπίστωνε ο Μπρεχτ κατά τον Μεσοπόλεμο. Και για να τον παραφράσουμε στο ελάχιστο: Πως να προφυλαχθεί λοιπόν κανείς  απέναντι σ΄ αυτά και πως να προφυλάξει και τους άλλους; Παίρνοντας ό,τι μέτρα παίρναμε ανέκαθεν για να προφυλαχτούμε από τη βροχή;

Για να μη γίνουν ζοφερότεροι οι καιροί μας, καθώς ξέρουμε με βάση την πρόσφατη εμπειρία της ανθρωπότητας από τον 20ο αιώνα πού αυτό οδηγεί, θα πρέπει να σταματήσουμε ν΄ αντιμετωπίζουμε τα σημερινά εγκλήματα των κυρίαρχων σχεδόν σαν κάτι τόσο φυσικό όσο η βροχή. Στην τελευταία τέτοια «βροχή», η ανθρωπότητα έχασε σχεδόν 70 εκατομμύρια ανθρώπους, στρατιώτες, μαχητές, παρτιζάνους και, στη μεγάλη πλειοψηφία τους καθώς ο πόλεμος έγινε για πρώτη φορά ολοκληρωτικός, αμάχους: Παιδιά, νεαρούς έφηβους, γυναίκες όλων των ηλικιών και ηλικιωμένους άντρες.

Σήμερα – με δυσμενέστερο, πλέον, ενδεχόμενο ακόμα και την εξάλειψη της ζωής στον πλανήτη, έναν βιβλικού τύπου αλλά καθολικής έκτασης «θάνατο μετά των αλλοφύλλων» - είμαστε ακόμα «μόνο» (αν υπολογίσουμε και τις «άλλες», κατά το επιστημονικό περιοδικό Lancet, «αιτίες», που όμως σχετίζονται με τον πόλεμο) στους 150.000 νεκρούς: Η συντριπτική πλειοψηφία τους παιδιά κι έφηβοι στη ματοβαμμένη γη της Γάζας. Εκεί όπου ιμπεριαλισμός και σιωνισμός εργαλειοποίησαν ακόμα και την ανθρωπιστική βοήθεια, απαγορεύοντας την παροχή της όχι μόνο από τον ΟΗΕ, αλλά ακόμα κι από τον Ερυθρό Σταυρό, ιστορικά μέχρι σήμερα με παρουσία μέχρι και στην κατεχόμενη από τους Ναζί Ευρώπη: Από τη μια χύνοντας το γάλα για τα παιδιά της παγκόσμιας βοήθειας στα ερείπια της Γάζας που ισοπέδωσαν. Από την άλλη μετατρέποντας τα  νέα και, πλέον, αποκλειστικά αμερικανοϊσραηλινά «κέντρα διανομής» σε φάκα και δέλεαρ για ένα λαό που λιμοκτονεί και αντιμετωπίζουν σαν ποντίκια. Έτσι σε κάθε «διανομή» διεθνούς βοήθειας σκοτώνουν με «προειδοποιητικά πυρά» και μερικές δεκάδες από τους πεινασμένους που συνωστίζονται ολόγυρα, ιδιαίτερα από τα νεαρότερα άτομα ανάμεσα τους. Όχι τυχαία, είναι πρώην Πρωθυπουργός του Ισραήλ - σίγουρα κι αυτός όσο κι εμείς «αντισημίτης»(!) -, εκείνος που τούτες τις μέρες κατάγγειλε το ανείπωτο, ότι στη Γάζα ο στρατός έχει φτάσει «να σκοτώνει μωρά από χόμπι»… Προφανώς όχι από σαδισμό, αλλά προκειμένου να επιχειρήσουν, δημιουργώντας αφόρητες για την επιβίωση συνθήκες, μια διπλή «νάκμπα», συντριπτικότερη από αυτήν του 1948 - με σημαίες τη δημιουργία της «Νέας Ριβιέρας» του Τραμπ, αλλά και τον επανεποικισμό της Γάζας και την «απαλλοτρίωση» της υπολειπόμενης Παλαιστινιακής αγροτικής γης στη Δυτική Όχθη του υπουργού οικονομικών του Ισραήλ Σμότριχ: Από τη  μια, «αδειάζοντας» τον πολυτυραννισμένο πληθυσμό της Γάζας στην Αιγυπτιακή έρημο του Σινά. Από την άλλη, «σπρώχνοντας» τους Παλαιστίνιους της Δυτικής Όχθης να περάσουν «σύνορα χωρίς γυρισμό» προς την Ιορδανία. Βασικό επιχείρημα; Μπορεί να ‘χουν χάσει τα λιόδεντρα, τα κοπάδια και τα βοσκοτόπια τους, και τώρα πλέον και τα χωριά τους, με βίαιη εκδίωξη από «νόμιμους» και παράνομους Ισραηλινούς εποίκους και τον στρατό που τους κάνει «πλάτες», ωστόσο έχουν ακόμα κάτι πολύτιμο να σώσουν - τη ζωή των παιδιών τους και τη δική τους ζωή.

Σήμερα το Κράτος του Ισραήλ ανοίγει δεύτερο ταυτόχρονο «μέτωπο-πληγή» με παγκόσμιες συνέπειες, με την απρόκλητη επίθεση του ενάντια στο Ιράν, με τους αιφνιδιαστικούς βομβαρδισμούς του ενάντια σε κέντρα ανάπτυξης πυρηνικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς στο όνομα της «πρόληψης» απόκτησης πυρηνικών όπλων – Ποιοι; Αυτοί που κατέχουν πυρηνικά όπλα από τη δεκαετία του ’60 και καταδίκασαν σε ισόβια, εξαφανίζοντας τον για πάντα απλό προσώπου γης, τον νεαρό Ισραηλινό πυρηνικό επιστήμονα που είχε το θάρρος, δουλεύοντας ο ίδιος στο πρόγραμμα, να καταγγείλει ότι η χώρα του διαθέτει δικά της πυρηνικά όπλα 7 δεκαετίες πριν.- Παίζοντας το ρόλο του παγκόσμιου χωροφύλακα, προφανώς εκ μέρους των Αμερικανών, παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο ακόμα και ως προς την απαγόρευση βομβαρδισμού πυρηνικών εγκαταστάσεων, ειρηνικού ή στρατιωτικού σκοπού, λόγω των κινδύνων που η απελευθέρωση ραδιενέργειας από τέτοια χτυπήματα μπορεί να έχει για τη δημόσια υγεία μέσα στη χώρα, αλλά και άλλων λαών σε μια πολύ ευρύτερη περιοχή της γης.

Σε «κανονικούς καιρούς» μόνο αυτό θα ήταν παραπάνω από αρκετό για την καταδίκη οποιουδήποτε κράτους από τη Διεθνή Κοινότητα ως «τρομοκρατικού», ως «κράτους-τρομοκράτη». Δεν επαρκεί αυτό, όμως, όταν απέναντι μας βρίσκεται το Κράτος του Ισραήλ, από το 2017 πλέον, και με βάση τον Συνταγματικό του Νόμο, κράτος-απαρτχάϊντ, κράτος αποκλειστικά για τους Εβραίους, κράτος ακραιφνώς Εβραϊκό. Ούτε καν η σφαγή στη Γάζα αρκεί. Ούτε καν η καρμπόν εφαρμογή της στρατηγικής  των σωρηδόν κρατικών δολοφονιών - της ιστορικής ηγεσίας της Χεζμπολάχ  στο Λίβανο και όλων των επικεφαλής του πολιτικού και στρατιωτικού σκέλους της Χαμάς στη Γάζα και αλλού στον κόσμο – στις κρατικές δολοφονίες των επικεφαλής κρίσιμων στρατιωτικών, πολιτικών κι επιστημονικών δομών στο Ιράν: Δεν πρόκειται πλέον για δολοφονίες επικεφαλής κινημάτων, που αντλούν τη πολιτική νομιμοποίηση τους σε παγκόσμιο επίπεδο από το δικαίωμα στην Αντίσταση που δίνει το δίκαιο του ΟΗΕ στους λαούς κάθε κατεχόμενης γωνιάς της γης, πολύ περισσότερο στην ιστορική Παλαιστίνη με τα ψηφισμένα από τον ΟΗΕ δυο κράτη-μέλη, Εβραϊκό και Παλαιστινιακό, στην οποία το πρώτο έχει κάνει τα πάντα ώστε να μην μπορεί να υπάρξει το δεύτερο. Τώρα πρόκειται για αιφνιδιαστικές μαζικές δολοφονίες των επικεφαλής κρατικών δομών ενός οργανωμένου κράτους-μέλους του ΟΗΕ, ενάντια στο οποίο ακόμα σήμερα δεν έχει κηρυχθεί πόλεμος (φυσικά το δρόμο περιφρόνησης ακόμα και της όποιας προσχηματικής νομιμοποίησης είχε ανοίξει η δολοφονία του «φιλόσοφου-στρατηγού» Σουλεϊμανί από τους Αμερικανούς ως κύκνειο άσμα της πρώτης θητείας Τραμπ). Ενώ για να τριτώσει η επίδειξη περιφρόνησης κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου, και πάλι χωρίς να έχει κηρυχθεί εμπόλεμη κατάσταση, σήμερα βομβαρδίζονται ενεργειακές υποδομές κρίσιμης σημασίας όχι μόνο για το Ιράν, αλλά και για την παγκόσμια οικονομία – αδιαφορώντας αν αυτό, μεταξύ άλλων, τινάξει μέχρι τον ουρανό τις διεθνείς τιμές πετρέλαιου και φυσικού αέριου.

Απέναντι σε μια τέτοια κατάσταση, που σύμφωνα με τη δημόσια τραμπούκικη λογική του Τραμπ εκτυλίχθηκε με τη γνώση, αλλά όχι και τη συμμετοχή των ΗΠΑ (αλλά κατά τ’  άλλα δοκιμάστηκαν, σύμφωνα με τον Τραμπ, για πρώτη φορά επί του πεδίου τα πιο σύγχρονα από τεχνολογική άποψη πολεμικά μέσα, προφανώς όχι Ισραηλινά), δεν έχει νόημα να καταδικάζει απλώς κανείς στο χαρτί, στα λόγια, στα ερτζιανά, στο διαδίκτυο προκλητικές πλέον πρακτικές δυο μέτρων και δυο σταθμών (λέγετε με Ρωσοουκρανικό Πόλεμο), που αν δεν αναχαιτιστούν, είναι ολοφάνερο ότι απειλούν να οδηγήσουν δυνητικά μέχρι και σε παγκόσμια ανάφλεξη. Αυτό και το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης, που έκφραση του αποτέλεσε τόσο το «Μαντλέν», που έπεσε θύμα πειρατείας, όσο και η Διεθνής Πορεία προς τη Γάζα, που χτυπήθηκε ανελέητα από την κυβέρνηση της Αιγύπτου, καθώς το Ισραήλ βεβαίως δεν είναι μόνο του, είναι απολύτως απαραίτητα, αλλά δεν αρκούν.

Αυτό που χρειάζεται, είναι επίσης η ανάπτυξη ενός κινήματος μέσα στην κάθε χώρα απεμπλοκής από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, συμπεριλαμβανομένης και της επιχείρησης αλλαγής καθεστώτος (regime change), που ο ίδιος ο Νετανιάχου έθεσε ως στόχο απευθυνόμενος στον Ιρανικό λαό. Πολύ περισσότερο, όταν πρόκειται για την Ελλάδα, που μετά τη συντριπτική στρατηγική ήττα του 2015 κατάφερε να κάνει μέσα σ΄ ελάχιστα χρόνια μια τέτοια στροφή, ώστε ν΄ αναγορευτεί – από κοινού με την Κύπρο - «στρατηγικός εταίρος» ΗΠΑ  και Ισραήλ και να γεμίσει κάθε γωνιά της με αμερικάνικες βάσεις στραμμένες τόσο στη Ρωσία όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Να γίνει ταυτόχρονα «στρατηγικός κόμβος» εισόδου και επαναεριοποίησης του πανάκριβου αμερικάνικου LNG στην Ευρώπη, αλλά και σημείο «ξεκούρασης» των πολεμιστών της IDF (από την κόπωση που προκαλεί η «εξόντωση μωρών», σύμφωνα με τον Εχούντ Ολμέρτ, στη Γάζα;) Την ίδια ώρα που τα πολεμικά των ΗΠΑ από το Αιγαίο συμμετέχουν στην αναχαίτιση των ιρανικών απαντητικών χτυπημάτων κι ελληνικές πολεμικές φρεγάτες περιπλέουν στα Στενά, προφανώς εξυπηρετώντας όχι μόνο συμφέροντα των Ελλήνων εφοπλιστών…

Ένα τέτοιο κίνημα για απεμπλοκή της Ελλάδας τόσο από τους virtual όσο και από τους πραγματικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, δε μπορεί να μην παίρνει υπόψη του ότι η Ελλάδα δεν είναι «μόνη της»: Aλλά σφιχταγγαλιασμένη με το ΝΑΤΟ, όπου συζητείται ήδη μια εκδοχή υποχρεωτικής ανόδου των στρατιωτικών δαπανών από το 2% στο 5% του κρατικού προϋπολογισμού κάθε χώρας. Kαι είναι βέβαια μέλος της ΕΕ, όπου οι χώρες θα πρέπει να συμμετάσχουν στην εξεύρεση σχεδόν 1 τρις για δαπάνες rearmament, «(επαν)εξοπλισμού μέχρι τα δόντια» με τα βλέμματα στραμμένα κατά Ρωσία μεριά. Με πρόβλεψη η συντριπτική πλειοψηφία των χωρών-μελών να γίνουν πελάτες της στρατιωτικής βιομηχανίας Γαλλίας, Γερμανίας (που αναζητεί δικά της κονδύλια για άμεση κατασκευή 1 εκατ. καταφυγίων), αλλά και Τουρκίας (η τρίτη κατά σειρά πάροχος οπλικών συστημάτων στην Ευρώπη, σύμφωνα με τη σχετική απόφαση της ΕΕ): Αναθερμαίνοντας τις οικονομίες τους, ενώ για να εξοικονομήσει τα σχετικά κονδύλια η κάθε χώρα (και συνολικότερα) θα πρέπει να «στραγγίξει» – σύμφωνα με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν – πριν απ΄ όλα συντάξεις και υγεία.

Γι΄ αυτό και η αλληλεγγύη απέναντι σε Παλαιστίνη και Ιράν, Γάζα, Δυτική Όχθη, Ιερουσαλήμ, Λίβανο και Υεμένη δε συνιστά σήμερα ουσιαστικά αλληλεγγύη προς τρίτες χώρες και κινήματα αντίστασης. Αποτελεί, αντιθέτως, αναπόσπαστο μέρος του αγώνα για χειραφέτηση των ίδιων των εργαζομένων και του λαού μας, με κεντρικό μέτωπο σήμερα την αποτροπή εφιαλτικών σεναρίων γενίκευσης πόλεμων και συγκρούσεων στην Ανατολική Μεσόγειο και στον κόσμο. Να μην επιτρέψουμε να βρεθεί η Ελλάδα εκεί που την οδηγούν οι τελευταίες κυβερνήσεις της, κι ακόμα πιο ξεκάθαρα η σημερινή: Σε θέση «χρήσιμου ηλίθιου»  των αμερικανο-ισραηλινο-νατοϊκών δολοπλοκιών με τραγικές συνέπειες για το λαό και τη χώρα.

Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, δήλωσε σήμερα πως το Ιράν  αποτελεί αποσταθεροποιητικό παράγοντα στη Μέση Ανατολή. Μόνο ένας ανόητος ανιστόρητος ή κάποιος πράκτορας των συμφερόντων του Ισραήλ ή των Αμερικανών θα μπορούσε να πει κάτι τέτοιο ανερυθρίαστα λίγες ώρες μόνο μετά την τρομακτική επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν. Μια επίθεση που – μεταξύ των άλλων -  στοίχισε τη ζωή σε άμαχους και παιδιά και δημιουργεί συνθήκες γενικευμένου πολέμου

Σύμφωνα λοιπόν με τον Γεραπετρίτη, το Ιράν είναι ο αποσταθεροποιητικός παράγοντας  στην περιοχή

Και δεν είναι αποσταθεροποιητικός παράγοντας το Ισραήλ, που η αυθαίρετη φύτευσή του πριν από 80 χρόνια στη γη ενός άλλου λαού, έχει δημιουργήσει μια πληγή που όχι μόνο δεν κλείνει, αλλά επεκτείνεται διαρκώς και κακοφορμίζει

Και δεν είναι αποσταθεροποιητικός παράγοντας τα δέκα εκατομμύρια των εποίκων Ισραηλινών που ζουν σε μια έκταση ίση με της Πελοποννήσου. Η οποία προφανώς δεν τους φτάνει. Και που γι’ αυτό εποικίζουν και τη Δυτική όχθη, διώχνοντας τους Παλαιστίνιους αρχέγονους κατοίκους, καταστρέφοντας τα σπίτια τους και ξεριζώνοντας τις ελιές τους και τις μνήμες τους.

Και δεν είναι αποσταθεροποιητικός παράγοντας το κράτος του Ισραήλ που έχει εισβάλλει στη Συρία και στο Λίβανο. Που κάνει πειρατείες στη Μεσόγειο. Που πραγματοποιεί  αεροπορικές επιθέσεις από την Τυνησία μέχρι το Ιράν με την ανοχή και τη στήριξη του μεγάλου αδελφού του, των ΗΠΑ

Και δεν είναι αποσταθεροποιητικός παράγοντας οι ΗΠΑ που έχουν καταστρέψει χώρες ολόκληρες και τις έχουν εγκαταλείψει στα χέρια λήσταρχων και τυχοδιωκτών. Λιβύη, Ιράκ, Συρία, Αφγανιστάν επί της ουσίας δεν υπάρχουν. Και αυτό εξαιτίας των Αμερικανών

Και δεν είναι αποσταθεροποιητικός παράγοντας οι Αμερικανοί, οι οποίοι όπου δεν μπορούν να κάνουν απευθείας στρατιωτική επέμβαση, χρηματοδοτούν και οπλίζουν αντίπαλους των καθεστώτων που δεν εγκρίνουν. Έτσι έκαναν και ακόμη κάνουν στην Κούβα, έτσι έκαναν στη Χιλή, έτσι έκαναν και στην Ελλάδα με την επιβολή της χούντας, έτσι προσπαθούν να κάνουν στη Βενεζουέλα, έτσι ενθαρρύνουν το Ισραήλ να χτυπήσει το Ιράν

Δυστυχώς για τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, αυτόν που αν θυμάστε υποδέχτηκε με τεμενάδες τον Ερντογάν, ο υπ’ αριθμόν ένα αποσταθεροποιητικός παράγοντας αυτή τη στιγμή στον κόσμο είναι οι ίδιες οι ΗΠΑ και το δεξί τους χέρι το Ισραήλ. Και δυστυχώς για τον υπόλοιπο κόσμο, κανείς δεν είναι σε θέση να υψώσει το ανάστημά του και να τους κόψει τον αέρα, όπως γινόταν κάποτε επί Σοβιετικής Ένωσης

Αυτή τη στιγμή οι Ισραηλινοί έχουν μπει σε ένα παιχνίδι χωρίς γυρισμό. Έχουν κάνει τόσα πολλά πλέον, που οι γύρω λαοί δεν μπορούν να τα ξεχάσουν. Ποντάρουν στην τρομακτική ισχύ των όπλων τους και θα προσπαθήσουν να προκαλέσουν σοκ και δέος, τέτοιο ώστε να φαίνεται αδύνατη η οποιαδήποτε αντίδραση. Ποντάρουν βέβαια και στο μεγάλο τους αδελφό και στην ιδιαίτερη σχέση που έχουν μαζί του

Μια σχέση που δεν έχει να κάνει να κάνει μόνο με τα ισχυρά οικονομικά κέντρα Εβραϊκών συμφερόντων που δραστηριοποιούνται στην Αμερική και που κάνουν το Ισραήλ να φαίνεται πως ελέγχει τις ΗΠΑ και να τις απομυζεί, όπως ένα είδος παρασιτικού οργανισμού

Είναι και η ιδιαίτερη σχέση που έχουν οι ίδιοι οι Αμερικανοί πολίτες  με τους Ισραηλινούς, καθώς σύμφωνα με τον Αμερικανοεβραίο πολιτικό επιστήμονα Νόρμαν Φίνκελσταϊν, οι Αμερικανοί ίσως βλέπουν στους Ισραηλινούς τη δική τους ιστορία. Μια ιστορία εποικισμού και κατάκτησης, Όπως οι πρόγονοι των Αμερικανών κατέλαβαν τη χώρα των Ινδιάνων εξοντώνοντάς τους, έτσι βλέπουν να κάνουν και οι Ισραηλινοί με τους Παλαιστίνιους

Και γιατί δε μιλάτε για τη Χαμάς; ακούγεται στ’ αυτιά μας η φωνή κάποιων γνωστών και μη εξαιρετέων. Αυτών που σε άλλες περιπτώσεις αναρωτιούνται γιατί δεν μιλάμε για τη Μαρφίν, θέλοντας απλά να μη μιλάμε

Όποιος λοιπόν γνωρίζει ιστορία, ξέρει πως το Ισραήλ είναι αυτό που εισήγαγε τη σύγχρονη μορφή αυτού που σήμερα ονομάζεται τρομοκρατία. Απαγωγές και εκτελέσεις επιλεγμένων προσώπων, τοποθετήσεις βομβών σε πολυσύχναστα μέρη με δεκάδες άμαχους νεκρούς, τυφλοί πυροβολισμοί σε συγκεντρωμένα πλήθη, δολιοφθορές σε δημόσιες εγκαταστάσεις, είναι λίγα μόνο από τα μέσα που χρησιμοποίησαν οι Εβραίοι στην προσπάθειά τους να ιδρύσουν ένα ανεξάρτητο κράτος στην Παλαιστίνη. Με αποκορύφωμα τη σφαγή του Ντερ Γιασίν, όπου σκοτώθηκαν όλοι οι κάτοικοι του χωριού από τις εβραϊκές παραστρατιωτικές οργανώσεις

Και αν το πρόβλημα ήταν πραγματικά η Χαμάς, γιατί η Δυτική όχθη που δεν ελέγχεται από τη Χαμάς συνεχίζει να εποικίζεται από Εβραίους που διώχνουν, τρομοκρατούν, προπηλακίζουν και σκοτώνουν τους Παλαιστίνιους κατοίκους της;

Δυστυχώς για τους Ισραηλινούς, τα γραμμάτια του Ολοκαυτώματος εξαργυρώθηκαν οριστικά και μαζί μ’ αυτά χάθηκε και η συμπάθεια του κόσμου προς αυτούς, αλλά και η ανοχή του προς αυτά που κάνουν. Το Ολοκαύτωμα που, σύμφωνα με τον Νόρμαν Φίνκελσταϊν στο βιβλίο του «Η βιομηχανία του ολοκαυτώματος»,  χρησιμοποιήθηκε και αναγορεύτηκε σε μία παγκόσμια επιχείρηση που απέφερε και αποφέρει εξουσία και χρήμα (που υποτίθεται πως προοριζόταν για τους επιζήσαντες των στρατοπέδων, οι οποίοι τελικά πήραν ψίχουλα) στηρίζοντας τις εγκληματικές πολιτικές του Ισραήλ.

Για να γυρίσουμε λίγο και στα δικά μας, ο Γεραπετρίτης και γενικά η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αποδεικνύονται όχι μόνο ανόητοι, λίγοι και ανιστόρητοι, αλλά και επικίνδυνοι. Έχουν καταφέρει μέσα σε λίγα χρόνια να μας κάνουν εχθρό της Ρωσίας και σύμμαχο  και «στρατηγικό εταίρο» του γενοκτόνου και εγκληματικού Ισραήλ, κόντρα και στις δύο περιπτώσεις στη θέληση της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών. Οι ευθύνες τους είναι τεράστιες και θα τις καταλογίσει κάποτε η Ιστορία. Δεν ξέρουμε όμως μέχρι τότε σε τι καταστροφή θα έχουν οδηγήσει τον τόπο

Χιλιάδες πολίτες από όλο τον κόσμο έχουν δηλώσει συμμετοχή στο μεγάλο καραβάνι αλληλεγγύης Global March to Gaza. Από την Ελλάδα θα συμμετέχουν 205 Έλληνες και Ελληνίδες, κάνοντας την ελληνική αποστολή την τρίτη μεγαλύτερη στον κόσμο, ξεπλένοντας την ντροπή για την ανάλγητη κυβέρνηση Μητσοτάκη που ακόμη και τώρα συντάσσεται με το Ισραήλ και τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττει στη Γάζα

Το σχέδιο είναι να ξεκινήσουν την Παρασκευή το πρωί, 13/6, με λεωφορεία από το Κάιρο για την παραλιακή πόλη Al Arish, στην είσοδο του Σινά, 50 χιλιόμετρα από τη Λωρίδα της Γάζας.

Ήδη, όμως σήμερα έχουν ξεκινήσει τα προβλήματα, καθώς οι αιγυπτιακές αρχές συλλαμβάνουν στο αεροδρόμιο τους ξένους πολίτες που φθάνουν στην Αίγυπτο για  να συμμετάσχουν στο "March to Gaza". Ήδη έχουν συλληφθεί δεκάδες ‘Ελληνες που έφτασαν στο Κάιρο για το σκοπό αυτό

Την ίδια στιγμή, οι αιγυπτιακές αρχές συνέλαβαν εκατοντάδες Αλγερινούς που πραγματοποιούσαν πορεία από την Αλγερία προς τη Γάζα και τους εξαναγκάζουν να επιβιβαστούν στα αεροπλάνα και να επιστρέψουν την χώρα τους.

Για τη σύλληψη των Ελλήνων πολιτών, η κίνηση March to Gaza Greece εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση, ζητώντας από τις αιγυπτιακές αρχές να απελευθερώσουν τους Έλληνες πολίτες

Δεκάδες Έλληνες πολίτες κρατούνται στο αεροδρόμιο του Καΐρου για πάνω από 5 ώρες αναίτια, παρά το γεγονός ότι έχουν όλα τα νόμιμα ταξιδιωτικά έγγραφα, δεν έχουν παραβεί κανένα νόμο και ακολούθησαν κάθε νόμιμη διαδικασία για την είσοδο τους στην χώρα.

Εφόσον η κράτησή τους αυτή συνδέεται με τυχόν πρόθεση συμμετοχής Ελλήνων πολιτών στη διεθνή πρωτοβουλία "March to Gaza", οι Αιγυπτιακές αρχές πρέπει να γνωρίζουν ότι, όπως ρητά έχει διατυπωθεί, οι συμμετέχοντες θα συμμετάσχουν στην εν λόγω εκδήλωση, μόνο εφόσον ληφθούν οι νόμιμες άδειες και σε συνεργασία με τις αρχές της Αιγύπτου. Τυχόν δε απόρριψη του αιτήματος να χορηγηθούν τέτοιες άδειες δεν συνεπάγεται την δυνατότητα των αιγυπτιακών αρχών να τους θέσουν υπό κράτηση ή να τους απελάσουν, καθώς βρίσκονται στο Κάιρο νόμιμα και έχοντες όλα τα απαραίτητα έγγραφα.

Σε κάθε περίπτωση η ανθρωπιστική και ειρηνική αποστολή μας δεν συνιστά διαμαρτυρία ή στρέφεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο κατά της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου, ούτε αφορά εσωτερικά της ζητήματα. Η ελληνική αποστολή του “March to Gaza” είναι μια πρωτοβουλία, που ενώνει τη φωνή της με τη διεθνή κινητοποίηση αλληλεγγύης με τον Παλαιστινιακό λαό, απαιτώντας την άμεση πρόσβαση του λιμοκτονούντος λαού της Γάζας σε ανθρωπιστική βοήθεια και τον τερματισμό του αποκλεισμού της Γάζας και την επί 20 μήνες συνεχιζόμενη γενοκτονία που έχει συγκλονίσει την ανθρωπότητα. Συνεπώς, δεν εγείρεται κανένα ζήτημα ασφαλείας για την Αιγυπτιακή Δημοκρατία της Αιγύπτου.

Η ελληνική αποστολή είναι μόνο ένα μέρος από τους χιλιάδες ανθρώπους που τις τελευταίες μέρες κατευθύνονται προς την Γάζα  από στεριά, αέρα και θάλασσα για να σταματήσει το ειδεχθέστερο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας της εποχή μας. Εκφράζουμε την μεγάλη πλειοψηφία των λαών της Ευρώπης και της Μεσογείου όταν λέμε ότι η ενότητα στον αγώνα για την Παλαιστίνη μπορεί να φέρει πραγματικά αποτελέσματα.

Ζητάμε από τις Αιγυπτιακές αρχές να μην γυρίσουν την πλάτη στον παλαιστινιακό λαό και να χορηγήσουν όλες τις απαιτούμενες άδειες ώστε να πραγματοποιηθεί αυτό το σημαντικό γεγονός στο έδαφος της, όπως τους έχουμε ζητήσει σε πολλαπλές περιπτώσεις από την Αιγυπτιακή πρεσβεία στην Αθήνα και όπως έπραξαν συναγωνιστές μας σε πολλές άλλες διπλωματικές αποστολές της Αιγύπτου.

Ζητάμε από τις ελληνικές αρχές να συνδράμουν όσους/ες κρατούνται αναίτια. Φέρουν ευθύνη για το γεγονός ότι Έλληνες πολίτες που νόμιμα και κανονικά εισήλθαν στην Αίγυπτο κρατούνται σαν εγκληματίες χωρίς να έχουν παραβεί ούτε να σκοπεύουν να παραβούν κανένα αιγυπτιακό νόμο.

Να πραγματοποιηθεί απρόσκοπτα η μεγάλη Πορεία προς την Γάζα με τους χιλιάδες συμμετέχοντες και τις δεκάδες εθνικές αντιπροσωπείες.

Αλληλεγγύη στο πλήρωμα του Μαντλίν που κρατείται παράνομα στα μπουντρούμια του Ισραήλ!

Στεκόμαστε ενάντια στην γενοκτονική επίθεση του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας- Λευτεριά στην Παλαιστίνη!

του Θανάση Τριαρίδη

Λειτουργούν ως συντονισμένος στρατός

Είναι τα ίδια λαδικά που χλευάζουν την Γκρέτα Τούνμπεργκ, επιτίθονται στους ακτιβιστές του Μαντλίν, χλευάζουν την Μαρία Καρυστιανού, επιτίθονται σε όσους καταγγέλλουν τις δολοφονίες των μεταναστών που διαπράττει η κυβέρνηση, επιτίθονται στον Συνήγορο του Πολίτη όταν καταγγέλλει κακουργήματα των κρατικών λειτουργών στο φριχτό κρατικό έγκλημα του Adriana.

Είναι τα ίδια παρακρατικά καθάρματα που λειτουργούν ως παρκετέζες της κυβέρνησης όταν μπαζώνει, όταν κάνει υποκλοπές, όταν δολοφονεί με τα Pushback.

Είναι τα ίδια ανήθικα φερέφωνα που κοροϊδεύουν νεκρά παιδιά μεταναστών ("Πού είναι η Μαρία, οέο...") και λένε τις μανάδες των Τεμπών "χαροκαμένες μοντέλες".

Είναι τα ίδια ελεεινά υποκείμενα που για να βγάλουν άθλια λεφτά υπερασπίζονται κάθε δολοφόνο αμάχων - από την ακροδεξιά συμμορία του Νετανιάχου μέχρι τους δολοφόνους των μεταναστών.

Θα τους αποκαλούσα "υπονόμους" - μα κάτι τέτοιο θα ήταν προσβλητικό για τους υπονόμους.

Είναι απλά τα payroll του κυβερνητικού παρακράτους.

Οι Πανελλήνιες τελείωσαν και ,μαζί μ αυτές , η αγωνία χιλιάδων υποψηφίων και των δικών τους ανθρώπων. Σε μια κοινωνία όμως , στρεβλά δομημένη και με λάθος προτεραιότητες, η αγωνία δεν θα τελειώσει ποτέ. Κι αν μερικά πράγματα δεν είναι στο χέρι του ανθρώπου να τα λύσει, τα περισσότερα όμως, όσα αφορούν στην καθημερινότητά του, είναι στο χέρι του. Αρκεί να δει λίγο έξω από το κουτί. Για το τι αξίζει πραγματικά στη ζωή. Κι αν μερικά πράγματα δεν μπορεί μόνος του να τα αλλάξει, να προσπαθήσει να το κάνει μαζί με άλλους

«Η Ζεϊμπεκιά του μικρού» είναι σε μουσική και στίχους του Παναγιώτη Δρίζου

Ο γερασμένος μικρός στο παιδικό του δωμάτιο.

Οι γονείς αγωνιούν που αγωνιά το παιδί

Μοναξιά και βροχή η ζωή του ληγμένο γραμμάτιο.

Mια καλύτερη τύχη θα μπορούσε να έχει βρεθεί

Τα πτυχία του κορνίζες κοσμούν το σαλόνι.

Οι γονείς αγωνιούν που αγωνιά το παιδί

Τόσα χρόνια δουλειάς σαν φουσκωμένο μπαλόνι.

Με ένα μέσον θα μπορούσε να έχει κι αυτό βολευτεί

Μικροαστέ φουκαριάρη, πάρτο πλέον χαμπάρι, σε κορνίζα η ζωή σου μοστράρει

Υπομονή και κουράγιο, η ζωή σου ναυάγιο, έξι οροφών το κενό σε φλερτάρει

Μικροαστέ μου ξερόλα, σου τα πήρανε όλα, άδειο πιάτο κι εμαγιέ κατσαρόλα

ξενιτιάς διαβατήριο, το δικό σου εισιτήριο, των ονείρων σου η στυγνή καρμανιόλα

ξενιτιάς διαβατήριο, το δικό σου εισιτήριο, των ονείρων σου η στυγνή καρμανιόλα

Ο πατέρας εργάτης, μια ζωή στο λιμάνι. Η μητέρα μια ζωή, να μεγαλώνει παιδιά

Σου δίδαξαν μονάχα, τι δεν πρέπει να κάνει, ένας νέος με προσόντα από τη δική σου γενιά

Νεαρέ καυχησιάρη, των γονιών σου καμάρι, σφίξε κι άλλο όσο μπορείς το ζωνάρι.

Η ζωή αγριεύει και ο χρόνος θεριεύει, αγαπάς μόνο κι όταν βολεύει

Μικροαστέ μου ξερόλα, σαν γριά κουτσομπόλα, τρως αμάσητη και πάλι την φόλα.

Σου πουλάνε μια θέση, προσκυνάς και σ' αρέσει, απ' την πλάνη του μυαλού σου ξεκόλλα

Σου πουλάνε μια θέση, προσκυνάς και σ' αρέσει, των ονείρων σου η στιγμή καρμανιόλα

Η Λαϊκή Συσπείρωση Ραφήνας Πικερμίου καταγγέλλει πως η πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου ψήφισε κανονισμό για τους σχολικούς χώρους τους οποίους παραχωρεί, πέρα από τους εσωσχολικούς φορείς για τους οποίους είναι δωρεάν, σε εξωσχολικούς φορείς όπως επιχειρήσεις, ΜΚΟ, ιδιώτες κλπ αρκεί να καταβάλλουν το αντίτιμο των 100 ευρώ για κάθε χρήση. Συγχρόνως αποκλείονται οι παρατάξεις και τα πολιτικά κόμματα.

Στην ανακοίνωση που εξέδωσε, διερωτάται από πού προκύπτει ότι οι χώροι που φτιάχνονται και συντηρούνται από τον κόπο των εργαζομένων μπορούν να αξιοποιούνται από επιχειρήσεις που έχουν σκοπό το κέρδος, αλλά όχι από παρατάξεις και κόμματα που έχουν σκοπό την ενημέρωση του λαού και την συμμετοχή του στα κοινά;

Φαίνεται –καταλήγει στην ανακοίνωσή της- πως κάποιοι δεν ενοχλούνται από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές, αλλά ενοχλούνται από το να τα συζητάμε και να αγωνιζόμαστε για αυτά.

Τέλος, καλεί το λαό της Ραφήνας και του Πικερμίου να καταδικάσει αυτές τις λογικές και να απαιτήσει οι δημόσιοι χώροι να είναι χώροι έκφρασης των θέσεων και των διεκδικήσεων των εργαζομένων και όλων των λαϊκών στρωμάτων.

Ακολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση της Λαϊκής Συσπείρωσης:

Με αφορμή τη συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου στις 29/5/25 με θέμα την έγκριση του κανονισμού παραχώρησης των σχολικών χώρων και τη συνέχιση της σε ΜΚΔ και ΜΜΕ, απευθυνόμαστε στους εργαζόμενους και τους κατοίκους της Ραφήνας και του Πικερμίου σε σχέση με το ζήτημα της αξιοποίησης των δημόσιων χώρων.

Η πλειοψηφία του Δημοτικού συμβουλίου, δηλαδή δημοτικοί σύμβουλοι που βγαίνουν ή στηρίζονται συγκαλυμμένα ή ανοιχτά από κόμματα, ψήφισε σχετικό κανονισμό για τους σχολικούς χώρους τους οποίους παραχωρεί, πέρα από τους εσωσχολικούς φορείς για τους οποίους είναι δωρεάν, σε εξωσχολικούς φορείς όπως επιχειρήσεις, ΜΚΟ, ιδιώτες κλπ αρκεί να καταβάλλουν το αντίτιμο των 100 ευρώ για κάθε χρήση. Συγχρόνως αποκλείονται οι παρατάξεις και τα πολιτικά κόμματα.

Ως Λαϊκή συσπείρωση καταψηφίσαμε αυτή την απόφαση και καλούμε όλο τον κόσμο να καταδικάσει την κατά πλειοψηφία απόφαση, του Δημοτικού Συμβουλίου να αποκλείσει τα πολιτικά κόμματα και τις παρατάξεις από το να χρησιμοποιούν τους σχολικούς χώρους (αίθουσες εκδηλώσεων, προαύλια εκτός ωραρίου λειτουργίας των σχολείων) για συζητήσεις, συσκέψεις, ομιλίες κλπ.

Θα θέλαμε να θίξουμε τα εξής ζητήματα:

Τα κόμματα και οι παρατάξεις στα οποία ανήκουν, ή στηρίζουν, ή ψηφίζουν, όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι δεν ανήκουν στην κοινωνία; δεν εκφράζουν με οργανωμένο και συλλογικό τρόπο τις απόψεις, τις θέσεις, τις σύγχρονες ανάγκες των πολιτών;

Έχουν δικαίωμα λοιπόν οι πολίτες, οι εργαζόμενοι, οι επαγγελματίες που συμμετέχουν στα πολιτικά δρώμενα να έχουν ένα δημόσιο χώρο- που άλλωστε πληρώνουν οι ίδιοι ως φορολογούμενοι- για να μπορούν να κοινοποιούν τις θέσεις τους, να ανταλλάσσουν απόψεις, να διεκδικούν λύσεις για τα προβλήματά τους;

Από που προκύπτει ότι οι χώροι που φτιάχνονται και συντηρούνται από τον κόπο των εργαζομένων μπορούν να αξιοποιηθούν με σκοπό το κέρδος, αλλά όχι για την ενημέρωση του λαού και την συμμετοχή του στα κοινά;

Δηλαδή ένα κόμμα, μια εκλεγμένη παράταξη στο δήμο που παλεύει για καλύτερα σχολεία, για την προστασία του περιβάλλοντος, για το δίκαιο των εργαζομένων και των μικρών επαγγελματιών πρέπει να ψάχνει για ιδιωτικούς χώρους και ακριβές αίθουσες για να εκφράσεις τις θέσεις, τα αιτήματα των πολιτών;

Αυτοί που στηρίζουν τον αποκλεισμό με την αντίληψη, ότι δήθεν άλλο η πολιτική και άλλο τα κόμματα στην πραγματικότητα με έμμεσο τρόπο υπηρετούν μια επικίνδυνη, μια αντιδραστική άποψη. Ότι η πολιτική και η κομματικοποίηση είναι ανεκτή και νόμιμη, αρκεί να υπηρετεί τα σύστημα, να μην παλεύει δηλαδή για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού, αμφισβητώντας τα κυρίαρχα συμφέροντα.

Ποιοι είναι αυτοί που εκφράζουν τόση βδελυγμία για την κόμματα και την πολιτική και την αξιοποίηση των σχολικών χώρων;

Δεν παράγουν πολιτική, αυτοί που έχουν αφήσει την Ραφήνα χωρίς δεύτερο Γυμνάσιο, με ένα ΕΠΑΛ που διώχνει μαθητές λόγω υπερπληθυσμού, που βάζουν τους γονείς να πληρώνουν για τον αθλητισμό, για τον πολιτισμό για τα τροφεία στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς που στεγάζουν τα νηπιάκια και όχι μόνο με άλλα 24 παιδάκια στοιβαγμένα σε κοντέινερ ή σε παλιά και ακατάλληλα κτήρια, με λιγότερες από τις αναγκαίες καθαρίστριες, χωρίς τραπεζοκόμους, χωρίς τα απαραίτητα υλικά;

Μάλλον η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου ζορίζεται να ακούγονται τέτοια ζητήματα μέσα σε δημόσιους χώρους, ενώ δείχνει μεγάλη ανοχή όταν γίνονται μέσα και έξω χώροι διαφημιστικής προβολής και ανεξέλεγκτης επιχειρηματικής δράσης.

Δεν καταλαβαίνουμε επίσης, αυτή την αποστροφή για την πολιτική σε σχέση με τη νέα γενιά και τους μαθητές που σήμερα καλούνται να διαλέξουν σχολείο από τα 15, ψηφίζουν από τη Β’ Λυκείου και πολλοί από αυτούς στην περιοχή μας δουλεύουν από 15 και 16 χρόνων για να βοηθήσουν στα έξοδα της οικογένειας.

Κάποιοι δεν ενοχλούνται από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές μας, αλλά ενοχλούνται από το να τα συζητάμε και να αγωνιζόμαστε για αυτά. Θεωρούν “αποκρουστικό” θέαμα τις μάχες της νέας γενιάς, τις νεολαιίστικες οργανώσεις που παλεύουν για σύγχρονα σχολεία, για δωρεάν πανεπιστήμια, για αξιοπρεπή εργασία.

 Αυτοί που κόπτονται “για την σωστή διαπαιδαγώγηση και μόρφωση” ας είχαν ασχοληθεί περισσότερο με το να φτάνουν τα χρήματα, τα μελάνια και τα φωτοτυπικά στην ώρα τους στα σχολεία…

Η Λαϊκή Συσπείρωση καλεί το λαό της Ραφήνας και του Πικερμίου να πάρει θέση απέναντι σε αυτές τις λογικές, να τις καταδικάσει και να τις απομονώσει. Στην πράξη να απαιτήσει οι δημόσιοι χώροι να είναι χώροι έκφρασης των θέσεων και των διεκδικήσεων των εργαζομένων και όλων των λαϊκών στρωμάτων. Εύχεται καλά αποτελέσματα στους μαθητές μας που έδωσαν πανελλαδικές εξετάσεις και τους υπενθυμίζει:

«Το να αλλάξουμε τον κόσμο δεν είναι ουτοπία είναι ανάγκη»

Η Πρωτοβουλία #MarchtoGaza καταδικάζει την πειρατική δράση των ισραηλινών δυνάμεων κατοχής, ζητά την άμεση απελευθέρωση του πληρώματος του Madleen και καλεί σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Ισραηλινή πρεσβεία, σήμερα στις 7.00 το απόγευμα.

Το Madleen άνοιξε τους δρόμους. Χρέος μας είναι να τους ακολουθήσουμε

Η Πρωτοβουλία #MarchtoGaza καταδικάζει δριμύτατα τη βίαιη σύλληψη των επιβατών του πλοίου Madleen του Freedom Flotilla Coalition από τις ισραηλινές δυνάμεις!

Το πλοίο Madleen προσέγγιζε την ακτογραμμή της Γάζας μεταφέροντας απλώς ανθρωπιστική βοήθεια!

Μεταξύ των επιβατών βρισκόταν η ακτιβίστρια για την προστασία του περιβάλλοντος Γκρέτα Τούνμπεργκ, η παλαιστινιακής καταγωγής Γαλλίδα ευρωβουλευτής Ρίμα Χασάν, ο υπερασπιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων Sergio Toribio και αρκετά μέλη της συμμαχίας μας.

Η στρατιωτική επιχείρηση, που πραγματοποιήθηκε σε διεθνή ύδατα συνιστά κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς και ανθρωπιστικού δικαίου. Πρόκειται για μια πράξη διεθνούς  πειρατείας και τρομοκρατίας, ακόμα μια παράνομη ενέργεια από ένα κράτος που συνεχίζει να διαπράττει εγκλήματα πολέμου στη Γάζα.

Μπορεί το Ισραήλ να σταμάτησε το πλοίο Madleen πριν φτάσει στον προορισμό του, αλλά ο δρόμος άνοιξε και δεν έχουμε σκοπό να σταματήσουμε. Αυτήν τη στιγμή, φτάνουμε κατά χιλιάδες στην Αίγυπτο και είμαστε αποφασισμένοινα προσεγγίσουμε τη Γάζα από τη στεριά.

Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση και όλες τις κυβερνήσεις της Ε.Ε. να σταματήσουν να παρακολουθούν μια εν εξελίξει γενοκτονία στηρίζοντας το Ισραήλ και συνεργαζόμενες πολιτικά, εμπορικά και στρατιωτικά μαζί του!

Εμείς δε θα μείνουμε σιωπηλοί! Πολίτες όλου του κόσμου αντιδρούν και πορεύονται για να πουν με μια φωνή: αρκετά!

Απαιτούμε:

Άμεση και χωρίς όρους απελευθέρωση του πληρώματος του Madleen

Να σταματήσει τώρα η γενοκτονία και οι βομβαρδισμοί στη Γάζα. Να σπάσει ο αποκλεισμός και να ανοίξει δίοδος για την ανθρωπιστική βοήθεια

Παύση κάθε συνεργασίας με το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ

Προστασία και ασφαλής διέλευση των διεθνών πρωτοβουλιών αλληλεγγύης.

Χορήγηση ελληνικής σημαίας στα πλοία του Freedom Flotilla Coalition, ως ένδειξη έμπρακτης στήριξης στις ανθρωπιστικές πρωτοβουλίες για την αποτροπή του λιμού στην Παλαιστίνη

Λευτεριά στην Παλαιστίνη

Γνώμη της Attica Voice είναι πως το κίνημα πρέπει να βρει και άλλους δρόμους πίεσης. Θεωρούμε πως η επόμενη μεγάλη συγκέντρωση πρέπει να γίνει στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας. Ούτε στη Βουλή, ούτε στο Μαξίμου. Η κυβέρνηση του Μητσοτάκη είναι συνυπεύθυνη για τα εγκλήματα του Ισραήλ, πηγαίνοντας κόντρα στη θέληση της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών. Πρέπει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να νιώσει ασφυκτική πίεση. Πρέπει οι λαοι να πιέσουν τις κυβερνήσεις τους. Μόνο αν οι κυβερνήσεις πάρουν αποστάσεις από το Ισραήλ, μπορεί το κατοχικό κράτος να σταματήσει την εγκληματική δράση του

H RAF-WEST Journal, η No.2 εφημερίδα της ανατολικής Αττικής, παρουσιάζει την ανασκόπηση μηνός Μαΐου. Με την υπογραφή του έμπειρου και καταξιωμένου δημοσιογραφικού επιτελείου της RAF-WEST Journal, ο έμπειρος Δανός άνκορμαν Ari Ǿstergaard παρουσιάζει τις εξελίξεις στη Ραφ Τάουν, την Ελλάδα και όλο τον κόσμo

Όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στο Madleen, στο πλοίο της Αλληλεγγύης που πλησιάζει τη Γάζα προσπαθώντας να σπάσει τον ισραηλινό αποκλεισμό και να μεταφέρει ανθρωπιστική βοήθεια στους Παλαιστίνιους που λιμοκτονούν

Το Madleen απέπλευσε από το λιμάνι της Κατάνιας στη Σικελία την 1η Ιουνίου 2025 και μεταφέρει τρόφιμα, φαρμακευτικό υλικό, γεννήτριες και άλλα είδη πρώτης ανάγκης.

Από τις 3 Ιουνίου, στρατιωτικά drones παρακολουθούν την πορεία του σκάφους στα διεθνή ύδατα της Μεσογείου. Την ίδια στιγμή, η ισραηλινή κυβέρνηση δηλώνει κατηγορηματικά ότι δεν θα επιτρέψει την προσέγγιση του πλοίου στις ακτές της Γάζας. Η κατάσταση θυμίζει επικίνδυνα την επίθεση που έκαναν ισραηλινοί κομάντος στο Mavi Marmara το 2010, που είχε ως αποτέλεσμα 10 νεκρούς ακτιβιστές και πλήθος τραυματιών.

Την Πέμπτη, το σκάφος είχε παρεκκλίνει της πορείας του προκειμένου να διασώσει τέσσερις Σουδανούς μετανάστες που θαλασσοδέρνονταν

Σήμερα το πρωί βρίσκεται μόλις 190 μίλια μακριά από τη Γάζα

Όπως γράφει σε ανάρτησή του στο instagram ο Βραζιλιάνος Τιάγκο Άβιλα, ένας από τους επιβαίνοντες στο Madleen

Ο ήλιος έχει ανατείλει και είμαστε μόλις 190 μίλια μακριά από τη Γάζα για να σπάσουμε τον αποκλεισμό και να δημιουργήσουμε έναν ανθρωπιστικό θαλάσσιο διάδρομο!

The sun is up and are only 190 miles away from Gaza to #breakthesiege and create a people’s humanitarian sea corridor! ?

Το ηθικό είναι υψηλό στο Madleen, παρά τις ισραηλινές απειλές. Τα νέα που λαμβάνουμε από τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης είναι ότι έχουν αναπτύξει 3 μονάδες ειδικών δυνάμεων (S13, S6 και S3) με 80 κομάντος η καθεμία και θαλάσσια και αεροπορική υποστήριξη με ελικόπτερα. Όλες αυτές οι μονάδες χρησιμοποιούνται για τη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου και ειδικά η Μονάδα S13 είναι η ίδια που σφαγίασε 10 από τους συμμετέχοντες στον @gazafreedomflotilla πριν από 15 χρόνια στο Mavi Marmara.

Έχουμε μια ευκαιρία να σταματήσουμε αυτήν την επίθεση με την κινητοποίησή σας!  Πιέστε τις κυβερνήσεις σας να απαιτήσουν ένα ασφαλές πέρασμα, να εγγυηθούν ναυτική υποστήριξη, να διακόψουν τις σχέσεις με το Ισραήλ και να αναλάβουν επιτέλους την ευθύνη να τηρήσουν τις διεθνείς συνθήκες που έχουν υπογράψει

Δεν τους αγαπάμε. Το μόνο που έχουν είναι οι βόμβες τους, η βία τους και το μίσος τους. Εμείς έχουμε όλα τα υπόλοιπα. Έχουμε την αλληλεγγύη, έχουμε την ελπίδα, έχουμε την αγάπη και μια παγκόσμια κοινότητα δισεκατομμυρίων ανθρώπων που τώρα ενώνονται και αρχίζουν να προχωρούν σε μια όμορφη εξέγερση επειδή γνωρίζουν βαθιά στην καρδιά τους ότι το να πεθαίνουν τα παιδιά από την πείνα είναι λάθος, ότι ο βομβαρδισμός νοσοκομείων, καταφυγίων και σχολείων είναι λάθος.

Έχουμε φτάσει στη μεγαλύτερη μάχη της γενιάς μας και είναι καιρός όλοι μας να αναλάβουμε δράση. Στο ταπεινό και μικρό μας σκάφος, η ειρηνική ανθρωπιστική μας αποστολή συνεχίζει να προχωρά!

Γάζα, ερχόμαστε!

Update:

Από τον Τάκη Πολίτη, καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Τάκης Πολίτης και μέλος της διεθνούς ανθρωπιστικής αποστολής αλληλεγγύης προς την Λωρίδα της Γάζας, δόθηκε η παρακάτω ενημέρωση:

«Κυριακή 8/6/2025, 4.00μμ ώρα Ελλάδας, έγινε σύντομο live streaming από το Madleen.

Οι ακτιβιστές είναι όλοι καλά, βρίσκονται σε διεθνή ύδατα, περίπου 150 ν.μ. από την Λωρίδα της Γάζας, Έχουν υπόψη τους την ισραηλινή παρεμβολή που έχει γίνει στους καταγραφείς της πορείας του σκάφους και το δείχνουν να έχει φτάσει μέχρι την Ιορδανία. Είναι προφανές ότι οι ισραηλινοί ετοιμάζονται για να επέμβουν κατά του σκάφους.

Όπως είπαν και οι ίδιοι,  όλα τα μάτια στο Madleen. Αλλά πάνω όλα, ΟΛΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΗ ΓΑΖΑ»

Χθες, 5/6/2025, θα ξεκινούσε στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Καρδίτσας, η δίκη κατά των 6 αστυνομικών που κατηγορούνται για βασανιστήρια που τέλεσαν εις βάρος του Βασίλη  Μάγγου και τα οποία τον οδήγησαν στο θάνατο. Δυστυχώς, η δίκη των 6 κατηγορούμενων αστυνομικών αναβλήθηκε επ’ αόριστο, επειδή ο ένας από αυτούς απουσίαζε λόγω ασθένειας

Μια ανάρτηση του δημοσιογράφου Χρήστου Αβραμίδη εξιστορεί με λίγα λόγια την ιστορία του Βασίλη. Μια ακόμη ιστορία αστυνομικής αυθαιρεσίας και βαρβαρότητας που δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητη αν δεν θέλουμε αυτοί που υποτίθεται ότι υπηρετούν την Ασφάλεια του Πολίτη, να αποδεικνύονται αντίθετα διώκτες και βασανιστές του

Δεν μπορούμε να μη σταθούμε στη σεβάσμια μορφή του Γιάννη Μάγγου, του πατέρα του Βασίλη, στο μακροχρόνιου αγώνα που δίνει για τη δικαίωση του γιού του, αλλά και στην αλληλεγγύη που επιδεικνύει σε όλες τις περιπτώσεις αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας. Δεν μπορούμε επίσης να μη σταθούμε στο πλατύ χαμόγελο του Βασίλη και στο σύνθημα που ταυτίστηκε μαζί του: «Κι ας μη νικήσουμε ποτέ, θα πολεμάμε πάντα»

Ακολουθεί η ανάρτηση του Χρήστου Αβραμίδη με το σχετικό βίντεο:

2020: Αστυνομικοί χτύπησαν άγρια τον Βασίλη Μάγγο.

4 αστυνομικοί χτυπούσαν ένα νέο παιδί στο έδαφος.

Τον πήραν στο τμήμα και όταν ολοκλήρωσαν το εγκληματικό τους έργο τον πέταξαν δίπλα σε έναν κάδο.

Κάποιος περαστικός πρόσεξε ένα χέρι να κουνιέται με δυσκολία

Δυσκολεύτηκε να καταλάβει ότι ήταν άνθρωπος.

Ζητούσε ξεψυχισμένα βοήθεια

Δεν έχουμε βίντεο τι του έκαναν στο τμήμα, αλλά όταν βρέθηκε ο Βασίλης είχε 6 σπασμένα πλευρά και κακώσεις σε ζωτικά όργανα.

Χτύπησε μόνος του κι αυτός σε ζαρντινιέρα?

Οι αστυνομικοί τον έπιασαν γιατί ήταν «γνωστός από τη συνεχή του δράση σε διάφορες συλλογικότητες»

Δεν το λέμε εμείς

Οι ίδιοι το λένε, στο βιβλίο συμβάντων

Ο Βασίλης συμμετείχε την προηγούμενη μέρα σε πορεία ενάντια στην καύση σκουπιδιών από τη Lafarge στον Βόλο.

Η αστυνομία έδρασε σαν σεκιούριτι πολυεθνικής και κυνηγούσε διαδηλωτές για ώρες

Το έγκλημα του Βασίλη ήταν η αλληλεγγύη του. Βρέθηκε στα δικαστήρια και φώναξε υπέρ των συλληφθέντων μιας πορείας.

Σήμερα 3 αστυνομικοί έχουν ήδη καταδικαστεί για τον ξυλοδαρμό του σε δημόσια θέα

6 αστυνομικοί δικάζονται για τον βασανισμό του στην ασφάλεια

Η οικογένεια δεν έχει καν το δικαίωμα να παρίσταται προς υποστήριξη της κατηγορίας.

Δηλαδή έχασαν το παιδί τους και δεν τους αφήνουν καν να καταθέσουν

Δεν μπορεί να μιλήσει ούτε η δικηγόρος τους

Γιατί η δικαστική εξουσία θεώρησε ότι το θύμα έπρεπε να είχε καταθέσει μήνυση όσο ζούσε.

Λες και μπορούσε να γνωρίζει ότι σε λίγες μέρες θα πεθάνει.

Και αυτό παρότι ο Βασίλης είχε καταγγείλει τον βασανισμό του δημόσια.

Τότε κανένας εισαγγελέας δεν αντέδρασε

Μετά του άσκησαν και δίωξη.

Μετά τον θάνατό του

Είναι η πρώτη δίωξη στην ιστορία σε νεκρό

Στο ελληνικό ποινικό σύστημα δεν υπάρχει πρόβλεψη για άσκηση δίωξης κατά των νεκρών, αφού η ιδιότητα του κατηγορουμένου προϋποθέτει ένα πρόσωπο να είναι στη ζωή.

Ο Βασίλης προσπαθούσε να απεξαρτηθεί

Μετά την έξοδό του από το νοσοκομείο αναζητούσε με αγωνία ψυχική στήριξη και βοήθεια για το μαρτύριο που βίωνε

Η ειδική ψυχίατρος του 18 άνω Κατερίνα Μάτσα,  εκτιμά ότι “υπάρχει άμεση και ουσιώδης συνάφεια ανάμεσα στο σωματικό και ψυχικό βασανισμό και τον θάνατό του.»

Δηλαδή η χρήση των ουσιών έγινε για να αντέξει αυτό το πολύ ευάλωτο παιδί τον σωματικό και ψυχικό πόνο

Σήμερα, 5 χρόνια μετά, οι 6 αστυνομικοί που κατηγορούνται για κακουργήματα βρίσκονται κανονικά στην αστυνομία

Ακόμα και οι 3 που έχουν ήδη καταδικαστεί πρωτοδίκως

Τους έδωσαν ακόμα και όπλο

Κατηγορούμενοι και Καταδικασμένοι εγκληματίες γίναν οι εκπρόσωποι της νομιμότητας

Οι εκπρόσωποι στο κρατικό μονοπώλιο της βίας

Μας μαλώνετε να εμπιστευόμαστε τη «Δικαιοσύνη»

Μας μαλώνετε να μη τους λέμε μπάτσους.

Αλλά βασάνισαν ένα νέο παιδί. Και το οδήγησαν στον θάνατο.

Άμα δεν είναι μπάτσοι τι είναι?

Όργανα της νομιμότητας και της αγάπης?

(Αυτό το βίντεο δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς τη βοήθεια του omniatv. Στηρίξτε την ανεξάρτητη ενημέρωση από όπου κι αν προέρχεται. Αφήνω λινκ στο 1ο σχόλιο

Ευχαριστώ τον Γιάννη Μάγγο για την εμπιστοσύνη και την πρόσβαση σε στοιχεία για τη δημοσιογραφική έρευνα. Κάτι τέτοιοι άνθρωποι «όταν σφίγγουν το χέρι, ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο».

Το τραγούδι που ακούγεται στο τέλος είναι από τους Κοινοί Θνητοί)