Την Κυριακή 13/2/2022  στις 12 το μεσημέρι, διεξήχθη ανοιχτή συνέλευση μελών, φίλων και επισκεπτών της παραλίας Μαρίκες, οργανωμένη από τον εξωραϊστικό σύλλογο της περιοχής "Νηρέα", για να ακουστούν οι απόψεις σχετικά με την εγκατάσταση τοπικού αντλιοστασίου, του δικτύου επεξεργασίας λυμάτων της ΕΥΔΑΠ.  Το κρίσιμο θέμα της συνέλευσης ήταν η εγκατάσταση της περιφερειακής υποδομής του κέντρου επεξεργασίας λυμάτων, μέσα σε υγρότοπο  Α' προτεραιότητας προστατευόμενο από την ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Όπως προέκυψε από την συνέλευση, η ΕΥΔΑΠ κατά τις συζητήσεις που είχαν προηγηθεί με εκπροσώπους 3 συλλογικοτήτων εκ των οποίων οι δύο ήταν συλλογικότητες της περιοχής (Νηρέας και Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας) έθεσε ένα εκβιαστικό δίλημμα, το οποίο συνίστατο στα εξής: 

'Η δέχεστε το αντλιοστάσιο στη θέση που ξεκίνησε ή το έργο απεντάσσεται (δεν χρηματοδοτείται από πόρους της Ε.Ε.) και μέχρι να προσδιοριστεί νέα χωροθέτηση  θα μείνετε χωρίς βιολογικό καθαρισμό, εως και δέκα χρόνια.

Πέρα από τον ωμό εκβιασμό της εταιρείας που εκ συστάσεως είναι ο φορέας που φροντίζει για την τήρηση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας που διέπει τα επιφανειακά νερά, τουλάχιστον για την Αττική, αξίζει να σημειώσουμε πως η ΕΥΔΑΠ αρχικά είχε εκδηλώσει προθυμία για να συζητηθεί το θέμα. Η στάση της όμως τελικά απέδειξε πως για άλλη μια φορά ο διάλογος είναι προσχηματικός. Επρόκειτο για προσχηματικό διάλογο, αφού οι αποφάσεις είχαν ήδη ληφθεί ερήμην των διαλεγομένων με την εταιρεία. Όπως ακριβώς ήταν και η δημόσια διαβούλευση: Είχαν ληφθεί αποφάσεις χωρίς ουσιαστικό διάλογο με την κοινωνία, χωρίς γνωμοδότηση από φορείς ελέγχου και διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος και των υγροτόπων, χωρίς διαβούλευση ή με προσχηματική, βιαστική και εντελώς εικονική διαδικασία διαλόγου, πράγμα που αποδεικνύεται σήμερα που ξεκινά ένα έργο, χωρίς οι κάτοικοι να γνωρίζουν τι ακριβώς πρόκειται να συμβεί στον τόπο τους. 

Η εγκατάσταση δικτύου αποχέτευσης και βιολογικού καθαρισμού είναι τεκμήριο πολιτισμού. Αναμφίβολα. Τεκμήριο πολιτισμού όμως είναι και ο σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον, ειδικότερα αν ο σεβασμός αυτός αφορά σπάνια και σημαντικά για τον τόπο αλλά και τον πλανήτη, υγροτοπικά οικοσυστήματα, όπως το έλος Μαρικών και το αμμοθινικό του οικοσύστημα. 

Δεν περιμένουμε από μηχανικούς, μελετητές ή εργολάβους και γραφειοκράτες της ΕΥΔΑΠ ή της αυτοαποκαλούμενης αυτοδιοίκησης, να εννοήσουν τον ρόλο αυτών των συστημάτων για τον τόπο και τον πλανήτη. Αυτοί κουβαλάνε την δυσώδη κληρονομιά του παρελθόντος, η οποία για παράδειγμα βίασε τον υγρότοπο του Σχινιά για να εγκαταστήσει κωπηλατοδρόμιο, της Μπρεξίζας για να κάνει χωματερή, γέμισε πετρελαιοειδή το Θριάσιο πεδίο, σκέπασε τον Κηφισό και τον Ιλισό και τώρα θέλει να κλείσει και το Μεγάλο Ρέμα και άλλα απαίσια τεκμήρια βαρβαρότητας και λατρείας του εφήμερου. Περιμένουμε όμως να σεβαστούν την ευρωπαϊκή νομοθεσία και το καθεστώς προστασίας που έχει υιοθετηθεί και από την οπισθοδρομική χώρα μας. Τη χώρα που βλέπει πως πληρώνει πρόστιμα για την έλλειψη βιολογικού καθαρισμού αφενός και για καταστροφή των υγροτόπων και της βιοποικιλότητας αφετέρου. 

Όπως και να είναι όμως, ο πολιτικός πολιτισμός (αν διαθέτουμε τέτοιον) επιβάλει ισονομία στον διάλογο, διάλογο από μηδενική βάση και ισορροπία στις αναζητούμενες λύσεις, κάτι το οποίο απλά δεν υπάρχει στη προκειμένη περίπτωση. Αντί να εξευρεθεί η βέλτιστη λύση και πρακτική, η ΕΥΔΑΠ ορθώνει έναν φρικώδη μηχανισμό για να επιβάλει στην τοπική κοινωνία εκβιαστικά διλήμματα το δικό της όφελος, σβήνοντας με ψευδοτεχνικές δικαιολογίες έναν σημαντικό υγρότοπο. Και το χειρότερο είναι πως προκαλεί και διχασμό στην κοινωνία με απειλές περί "απένταξης" του έργου από τη χρηματοδότηση. Αν είναι δυνατόν! Ένα έργο εντάσσεται ή απεντάσσεται ενιαία και όχι κλασματικά. Όπως και χρηματοδοτείται ενιαία και όχι κλασματικά. Και αν όντως υπάρχει τέτοιο θέμα, ο ισχυρισμός των "επαϊόντων" θα έπρεπε να επιβεβαιωθεί ή να διαψευσθεί από τους χρηματοδοτικούς φορείς, κάτι το οποίο η ΕΥΔΑΠ μάλλον δεν τολμάει να ζητήσει, με άλλες ενδεχομένως προφάσεις. 

Ο υγρότοπος μετά την πρώτη, επιδερμική επέμβαση της ΕΥΔΑΠ

Το θέμα είναι σοβαρό, αλλά τα σοβαρά θέματα θέλουν και σοβαρούς ανθρώπους για να τα χειριστούν. Και από την όλη περίπτωση αποδεικνύεται πως ο φορέας της ΕΥΔΑΠ δεν διαθέτει αυτή τη σοβαρότητα. Αν η ΕΥΔΑΠ την διέθετε την απαιτούμενη σοβαρότητα θα προσκόμιζε αι τουλάχιστον αποδεικτικά του ισχυρισμού της περί   απένταξης του έργου σε περίπτωση αλλαγής της θέσης του αντλιοστασίου των Μαρικών και ίσως να έπειθε περισσότερο. Όμως θα έπαιρνε τέτοια βεβαίωση εφόσον το χρηματοδοτούμενο έργο, τεκμηριωμένα προκαλεί ζημιά σε θεσμοθετημένα προστατευόμενο  υγρότοπο;  

 ΥΓ Συνημμένη η ανακοίνωση που μοίρασε η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας

Την Κυριακή 2/1 η "Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας" και η Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Πολιτών "Δασαμάρι SOS" φύτευσαν 3ετή και 5ετή φυτάρια  ως ήμερης βελανιδιάς (Q.ithburensis) στην Πεντέλη. Στο καμένο και κηρυγμένο  ως αναδασωτέο Δασαμάρι.

Μία περιοχή που μετά από αλλεπάλληλες πυρκαγιές των παρελθόντων ετών, ανθρωπογενή πίεση, αυθαίρετη δόμηση, βόσκηση (ναι, σε αναδασωτέα έκταση υπάρχουν ασυνείδητοι που φέρνουν κοπάδια για βόσκηση) έχει καταφέρει να ζωντανέψει ξανά, με είδη χαρακτηριστικά ων προδρόμων φυτοκοινωνιών που εμφανίζονται μετά την πυρκαγιά. Εκτός από τις λαδανιές, το πουρνάρι, τα σχίνα και άλλα αείφυλλα πλατύφυλλα που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής, έχουν αναπτυχθεί και τα πευκάκια που επιβίωσαν της καταστροφής. Είτε την προκάλεσε η φωτιά είτε άλλη ανθρώπινη επέμβαση. Μαζί έχουν αναπτυχθεί και αρκετές σποροπαραγωγές συστάδες πεύκης και κυπαρισσιού.

Στο Δασαμάρι οι καταστροφές προκάλεσαν υποβάθμιση του εδάφους με την απομάκρυνση σημαντικών εδαφικών οριζόντων. Κι όμως. Η Φύση βρίσκει πάντα τον τρόπο να αντιστρέψει την καταστροφή. Η βλάστηση που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια βοήθησε την ισχνή αλλά ενεργή διαδικασία εδαφογένεσης. Το ίδιο και η φυσική διάβρωση, που εκτός από την απομάκρυνση  χρήσιμων εδαφικών οριζόντων, βοήθησε στη συσσώρευση νέου υλικού σε διάφορα σημεία. Έτσι, πριν από 5 χρόνια στάθηκε δυνατή η φύτευση προφυτρωμένων βελανιδιών. Στη δράση εκείνη, τα βελανίδια τα προφύτρωσαν και μετά από έναν μήνα τα φύτεψαν οι μαθητές της τότε τρίτης τάξης του Α’ δημοτικού σχολείου Πικερμίου. Σήμερα μπορεί  ο επισκέπτης να δει τα μικρά δεντράκια που προέκυψαν από εκείνα τα βελανίδια και επιβίωσαν από τον τρομερό καύσωνα του περασμένου Αυγούστου (2021)

Στην αρχή της φετινής χρονιάς οι καλύτερες ευχές δόθηκαν από τις δύο παραπάνω συλλογικότητες (Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας" και Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Πολιτών "Δασαμάρι SOS") με φύτευση 3ετών και πενταετών φυταρίων δρυός (Quercus ithaburensis) σε λίγο μεγαλύτερη έκταση

Η δενδροφύτευση έγινε με κοντά στο ρέμα Δασαμάρι, που ανήκει στην υδρολογική λεκάνη του Μεγάλου Ρέματος.

Η ΚΠΑΜΡΡ και το «Δασαμάρι SOS» αναφέρουν για την δράση τους αυτή, στα ιστολόγια τους:

Ήταν μία κίνηση συμβολισμού για το πως οραματιζόμαστε τη χρονιά που ξεκινάει. Στην περιοχή της Αττικής, που το καλοκαίρι του 2021 κάηκε από την αδιαφορία της πολιτείας και τα κάθε λογής οικονομικά συμφέροντα, απαιτούμε:

ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΚΟΜΜΕΝΑ  ΔΕΝΤΡΑ

ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΚΑΜΕΝΑ ΔΕΝΤΡΑ

ΤΟ 2022 ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ ΦΥΤΕΜΕΝΑ ΔΕΝΤΡΑ!!!

ΤΟ 2022 ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ ΠΟΥ ΑΠΕΜΕΙΝΑΝ!!!

ΤΟ 2022 ΔΕ ΘΑ ΘΥΣΙΑΣΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΦΥΛΛΟ ΔΕΝΤΡΟΥ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΚΑΝΕΝΟΣ  ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ!!!

Εμείς στεκόμαστε παραστάτες τέτοιων δράσεων  περιβαλλοντικής αφύπνισης του ανθρώπου και αναβάθμισης του τόπου, που λαμβάνουν χώρα στον πιο εχθρικό προς το φυσικό περιβάλλον, δήμο της Αττικής, ίσως και της Ελλάδας ολόκληρης αν αναλογιστούμε τα πεπραγμένα του, αλλά  και τα σχέδια του για την οριστική μετατροπή του δήμου του σε άλλο ένα γκρίζο αθηναϊκό προάστιο, με σκεπασμένα ρέματα, ανύπαρκτη φύση και μελαγχολικούς, αδιάφορους ανθρώπους

Σήμερα 19/12/2021, μέλη της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, προχώρησαν σε μία συμβολική δράση. Σε μία δράση αφύπνισης και κατάδειξης του λάθος δρόμου που έχουν πάρει τα πράγματα στη Ραφήνα και το Πικέρμι. Μέσα στην ζοφερή ατμόσφαιρα που έχει επικρατήσει στον δήμο Ραφήνας – Πικερμίου, όπου δικαίωμα λόγου έχει μόνο ένας και οι αυλικοί του. Εκεί που έχει πάψει να υφίσταται δημόσια διαβούλευση για τα κοινά, ήδη από το 2016 και δεν υπάρχει δημοτικό συμβούλιο εδώ και 2 χρόνια. Εκεί που λαμβάνουν χώρα περιβαλλοντικά εγκλήματα, που θα αποδειχθούν και εγκλήματα κατά της ανθρώπινης ζωής. Εκεί η ΚΠΑΜΡΡ προχώρησε σε φύτευση Αρμυρικιών στο Μπλε Λιμανάκι, στο σημείο που έκοψαν τα προηγούμενα, τα συνεργεία που εκτελούν έργα χωρίς περιβαλλοντική αδειοδότηση.

Ακολούθησε η φύτευση Φράξων (Μέλεγων) στην παραρεμάτια ζώνη, επεκτείνοντας και ενισχύοντας έτσι τη φυτεία που είχαν ξεκινήσει τα παιδιά του 4^ου δημοτικού σχολείου, με πικροδάφνες.

Ανθρώπινες και κατοικήσιμες πόλεις είναι εκείνες που διαθέτουν αστικά και περιαστικά δάση. Που διαθέτουν χώρους  πρασίνου σε ικανή αναλογία προς τον πληθυσμό τους  εντός του ιστού τους. Δεν είναι οι «Ριβιέρες» και πολύ περισσότερο οι «βλαχοριβιέρες» που καμία σχέση δεν έχουν με το πέριξ φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον.

ΥΓ Αντιπαρερχόμαστε (προς το παρόν) τη χρήση χρημάτων που προορίζονταν για την αποκατάσταση των πυρόπληκτων περιοχών και σε καμία περίπτωση για νέα και άσχετα με αποκατάσταση πυρόπληκτων, έργα. Ενδιαδφέρον θα είχε η θέση των πυρόπληκτων για τη χρήση των σχετικών πόρων

Το Σάββατο που μας πέρασε, 6 Νοεμβρίου 2021, πλήθος κόσμου, κυρίως νέοι, συγκεντρώθηκαν στο κέντρο της Αθήνας και ένωσαν τις φωνές τους με τα εκατομμύρια που διαδήλωσαν σε όλο τον κόσμο, με αφορμή τη Σύνοδο του ΟΗΕ για το κλίμα (#COP26).  Πάνω από 100 χιλιάδες πλημμύρισαν τη Γλασκώβη και δεκάδες χιλιάδες το Λονδίνο και πολλές άλλες πόλεις στη Βρετανία. Μαζικές διαδηλώσεις  έκαναν το γύρο του πλανήτη  από τις Φιλιππίνες μέχρι τη Ν. Κορέα και την Ινδονησία και από τη Γαλλία και το Βέλγιο μέχρι τον Καναδά. Οι διαδηλώσεις είχαν στόχο το πανηγύρι του διεθνούς οικονομικού συστήματος, την #COP26.

Οργανώθηκε ένα πανηγύρι που έστησαν επιχειρήσεις και οικονομικά συμφέροντα, με διοργανωτή και άλλοθι μαζί, τον ΟΗΕ, ο οποίος έχει καταστεί εργαλείο εξυπηρέτησης συμφερόντων και στραγγαλισμού των ανθρώπινων διεκδικήσεων.

Παραφράζοντας τον Fred Allen, θα λέγαμε πως οργανώθηκε μία συνδιάσκεψη  για το κλίμα, μιας ομάδας ανθρώπων που από μόνοι τους δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Βέβαια μπορούν σαν ομάδα να αποφασίσουν ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει. Ένας διεθνής εμπαιγμός δηλαδή. Σαν κι εκείνον τον εμπαιγμό –για να έρθουμε και στα καθ’ ημάς, που βαφτίζει  αντιπλημμυρικές τις επεμβάσεις που προωθούν την πλημμύρα και τη σφοδρότητα της ή σαν τον εμπαιγμό της γελοιότητας των δήθεν βραβείων περιβαλλοντικής επίγνωσης ή αφύπνισης, που αγοράζονται για να ξεπλύνουν τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά εγκλήματα.

Ο ΟΗΕ για ακόμη μία φορά, επιχειρεί να προβάλλει την ψευτοαφύπνιση του, θεσπίζοντας αυτά ακριβώς που του ορίζουν οι εντολείς του ή οι «χορηγοί» του. Απότοκο του εμπαιγμού που εξελίσσεται σε παγκόσμια κλίμακα, ήταν οι αντισυγκεντρώσεις κατά της #COP26. Από τα τοπικά, εθνικά, παγκόσμια οικολογικά κινήματα, με πολιτικό και οικολογικό πρόσημο, μέχρι την οικολογία τύπου Γκρέτα Τουνμπεργκ, οι συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις κατά της COP26  έκαναν αισθητή την παρουσία τους.

Να πάψει πλέον ο εμπαιγμός των λαών με επινοήσεις τύπου «αγοράς ρύπων» και ορισμούς προθεσμιών που  τελικά αποδεικνύονται ψέματα και κοροϊδία των λαών.

Να ληφθούν τολμηρότερες αποφάσεις για την προστασία του περιβάλλοντος.

Να τεθούν κριτήρια σχεδιασμού των έργων με κριτήριο τη μέγιστη προστασία της Φύσης.

Να ποινικοποιηθεί κάθε μελέτη και κάθε έργο που αποστερούν φυσικό περιβάλλον από τη γη και οι ποινές να είναι σκληρές.

Οι προτάσεις για πράσινη ανάπτυξη και πράσινη ενέργεια να υπακούουν σε αληθινά περιβαλλοντικά πρότυπα και να μη βαφτίζεται «πράσινη» κάθε πρόταση, όπως εκείνες που καταστρέφουν  βουνά, θάλασσες, τόπους και ανθρώπους. Να πάψει το ψέμα δηλαδή

Εν κατακλείδι, το πρόταγμα πρέπει να είναι η σύνοψη όλων των προσπαθειών για την προστασία του περιβάλλοντος.

Να ανατραπεί η καπιταλιστική ανάπτυξη που ζητάει:

όλο και περισσότερα προϊόντα,

όλο και περισσότερη ενέργεια,

όλο και περισσότερους χώρους για  σκουπίδια,

όλο και μεγαλύτερε πόλεις,

όλο και περισσότερη καταστροφή

ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΟΧΙ ΤΟ ΚΛΙΜΑ

Στην προσπάθεια πρέπει να συμμετάσχουμε όλοι. Από τις χώρες που βρίσκονται στην αιχμή της ρύπανσης (και ταυτόχρονα στην αιχμή της βιομηχανικής παραγωγής) μέχρι τις χώρες του τρίτου κόσμου, οι οποίες ξεπουλάνε το περιβάλλον του τόπου τους και την υγεία των ανθρώπων τους, προκειμένου να «εξαγοράσουν» ρύπους οι πλούσιοι και αναπτυγμένοι.

Αν αναρωτιέστε σε ποια ομάδα χωρών  ανήκει η μικρή Ελλάδα, δείτε όσα συμβαίνουν δίπλα σας και θα καταλάβετε πως και ο τρίτος κόσμος, ο κόσμος μας, έχει πολλές όψεις, μεταξύ των οποίων και η δική μας.

#COP26 #Glasgow pic.twitter.com/UrUg0h4ee8

— Stuart Gibson (@stuart_gibson) November 5, 2021