Έλεγαν από παλιά πως εκεί που τελειώνει η ανθρώπινη λογική αρχίζει το Μάτι.

Τίποτα ποτέ στη ζωή δεν έρχεται τυχαία.

Το Μάτι πλήρωσε την εγκληματική αμέλεια όσων το δημιούργησαν.

Στις 23 Ιουλίου 2018 το Μάτι έζησε την Κόλαση του Δάντη.

Θα περίμενε κανείς πως οι Αρχές του τόπου, η Περιφέρεια και οι Δήμοι, θα είχαν τεθεί σε συναγερμό για να αποφευχθούν τα χειρότερα.

Αλλά τίποτα στην πραγματικότητα δεν φαίνεται να αλλάζει.

Αντί να επιμεριστούν οι ευθύνες σε όλους όσους ανήκουν θα τα φορτώσουν και πάλι όλα στον Άνεμο και στον κακό μας τον καιρό.

Η πρώτη πράξη του δράματος έλαβε χώρα στις 23 Ιουλίου 2018.

Η δεύτερη πράξη του δράματος αναμένεται τον φετινό χειμώνα.

Το Μάτι κινδυνεύει άμεσα με πλημμύρες και άλλα δεινά.

Πάνω από το Μάτι στέκει ο επανειλημμένα κατακαημμένος Νέος Βουτζάς.

Το ρέμα της Νταού. Αληθινός σίφωνας φωτιάς κατέβασε την φωτιά σε χρόνο μηδέν στον Βουτζά.

Τα ζώα δεν έφταιξαν πουθενά αλλά πλήρωσαν την ανθρώπινη απληστία

Η κλίση του εδάφους είναι μεγάλη.

Σε ενδεχόμενο εκδήλωσης καταρρακτωδών βροχών, η διάβρωση του εδάφους στον Νέο Βουτζά θα γίνει πολύ μεγάλη.

Όλη αυτή η ποσότητα του νερού και όλη αυτή ποσότητα των φερτών υλικών πού θα καταλήξει;

Όλη αυτή η ποσότητα του νερού και όλη αυτή η ποσότητα των φερτών υλικών θα καταλήξει στα ρέματα της περιοχής.

Τα ρέματα, όμως, της περιοχής, είναι σε μεγάλο βαθμό καταπατημένα και αλλοιωμένα.

Τα ρέματα αυτά δεν θα μπορέσουν να μεταφέρουν το νερό και τις φερτές ύλες στη θάλασσα δίχως την εκδήλωση πλημμυρικών φαινομένων.

Το Λυκόρεμα αποτελεί ένα από τα χειρότερα παραδείγματα.

Το Λυκόρεμα είναι το φυσικό όριο ανάμεσα στη Ραφήνα και τη Νέα Μάκρη.

Το Λυκόρεμα καταλήγει στην παραλία της Αργυράς Ακτής στο Μάτι.

Εδώ εξελίχθηκε η μεγαλύτερη τραγωδία εκείνης της αποτρόπαιας νύχτας της 23ης Ιουλίου.

Εδώ δίπλα βρίσκεται και το χτήμα όπου βρήκαν το θάνατο οι 26 αθώες ψυχές.

Εδώ κατέφυγαν τόσοι και τόσοι άνθρωποι για να σωθούν.

Τι έχει κάνει ο άνθρωπος στο Λυκόρεμα;

Το έχει καταπατήσει σε εγκληματικό βαθμό.

Και όμως, αυτή είναι η εκβολή του Λυκορέματος.

Μέσα στην κοίτη του έχουν κτισθεί δεκάδες σπίτια.

Το Λυκόρεμα  στο Μάτι, σήμερα

Λέγεται πως ακόμα και ο Τζίμης ο Πανούσης μέσα στην κοίτη του Λυκορέματος είχε κτίσει σπίτι λαμπρό.

Και στην εκβολή του Λυκορέματος τι υπάρχει σήμερα;

Στην εκβολή υπάρχει εδώ και χρόνια μία ταβέρνα.

Στον βιασμένο τόπο. Στο σκηνικό της μεγάλης τραγωφίας

Ακριβώς στην εκβολή του Λυκορέματος υπάρχει ένα γραφικό ταβερνάκι παρά θιν αλός.

Τι έχει απομείνει από την πάλαι ποτέ εκβολή του Λυκορέματος;

Το μπαζωμένο, χτισμένο και καμμένοι Λυκόρεμα καλέίται να χωρέσει εδώ (οχετός Αργυράς Ακτής)

Έχει απομείνει ένας αγωγός που περνάει κάτω από το δρόμο και καταλήγει στο πλακόστρωτο της ταβέρνας.

Είναι ο αγωγός που φαίνεται στη φωτογραφία.

Το Λυκόρεμα θα το συναντήσει ξανά κανείς αν ανεβεί πιο ψηλά μετά τη ζώνη καταπάτησης.

Τι θα συμβεί σε περίπτωσης καταρρακτώδους βροχής;

Αυτό μόνο Θεός το ξέρει.

Τι θα έπρεπε να κάνει άμεσα η Περιφέρεια και οι άλλοι φορείς της εξουσίας;

Να έχουν ξεκινήσει ήδη τα έργα ορεινής υδρονομίας με τα κορμοδέματα  (κορμοσειρές), αναβαθμίσεις, κλαδοπλεγματα,  όπως έγινε στην μεγάλη πυρκαγιά της Πάρνηθας το 2007.

Τότε αποφεύχθηκαν τα χειρότερα στις περιοχές κάτω από την Πάρνηθα.

Τι κάνει αυτή τη στιγμή, μεταξύ άλλων, η Περιφέρεια;

Έχει στείλει τις μπουλντόζες της ΜΟΜΚΑ για να ξεπατώσουν το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας.

Αντί να κάνουν αυτό που πρέπει να κάνουν προτιμούν να κάνουν πράγματα επικίνδυνα και καταστροφικά.

Οι αιτίες της πλημμύρας γεννιούνται πάντα ψηλά στο βουνό.

Εκεί θα πρέπει να προσπαθήσεις να περιορίσεις το κακό.

Έργα ορεινής υδρονομίας, προστασία του δάσους ή ότι απέμεινε από το δάσος, πλήρης απαγόρευση της βόσκησης.

Ο Τζίμης ο Πανούσης έλεγε πριν από τριάντα τόσα χρόνια πως στην Αθήνα ανοίγουν τρύπες για να βρουν Μετρό.

Στην Ανατολική Αττική η Περιφέρεια καταστρέφει συστηματικά τα ρέματα για να βρει την αντιπλημμυρική προστασία.

Καταστρέφει και υποβαθμίζει τον παράγοντα που προσταεύει από τις πλημύρρες.

Η άγνοια πληρώνεται.

Και τώρα τι θα γίνει;

Αν τα ρέματα δεν ανοίξουν και δεν ξαναγίνουν οικοσυστήματα τότε πολλές "Μάνδρες" μας περιμένουν.

Το Λυκόρεμα στέλνει τη δική του κραυγή αγωνίας.

Ποιος ακούει;

Μνημείο ανθρώπινης απληστίας οι διελεύσεις προς τη θάλασσα. Κανείς δεν έδινε ένα μέτρο από τη γη του για να γίνει δρόμος. Σήμερα είναι ένοχοι. Ένοχοι για ανθρωποκτονίες, μαζί με τους συνεργούς τους, δημάρχους, περιφέρεια και πολοεοιδομία/ Κράτος ανόμων

Δεν ήξεραν τότε. Δεν έχουν μάθει ακόμα. Το ίδιο με τα ρέματα. Τα καταστρέφουν σήμερα αλλά επιμένουν. Το Μάτι δεν τους δίδαξε τίποτα και είναι καταδικασμένοι να το ξαναζήσουν με την ασφάλεια πως δεν θα είναι οι δικές τους ζωές που θα χαθούν και πάλι.

Τα δέντρα, 3 εβδομάδες και 2 ημέρες μετά ξεκίνησαν την αποκατάσταση αυτού που ο άνθρωπος κατάστρεψε.

Ελπίζουμε, μαζί με τα δέντρα, ο άνθρωπος να έχει διδαχθεί και να αφήσει τη φύση να αποκαταστήσει τις πληγές της, ελπίζοντας σε έναν καλύτερο άνθρωπο. Σε έναν άνθρωπο που θα τη σεβαστεί και θα ενισχύσει το έργο της. Που δεν θα της ανταποδώσει το καλό με καταστροφή, με φωτιά και με κατανάλωση των αναντικατάστατων αγαθών, που μόνο η φύση ξέρει και μπορεί να δώσει,

Η φύση αναγεννάται. Άνθρωπε θα τη βοηθήσεις η θα την καταστρέψεις ακόμα μία φορά

(Νταού Πεντέλης 16/8/2018)

Οι διώκτες των αυθαιρέτων

Οι παλαιοί

Οι όψιμοι

Οι παρατρεχάμενοι (και εδώ) με το αζημίωτο

• Μετά το πρόγραμμα της Θεσσαλονικης,
• μετά το παράλληλο πρόγραμμα,
• μετά τα αντίμετρα

Από την Παρασκευή 3/8/2018 η είχε προαναγγείλει την κατάθεση μήνυσης κατά παντός υπευθύνου, για τα γεγονότα της 23ης Ιουλίου 2018, την πυρκαγιά η οποία ξεκίνησε από το Νταού Πεντέλης, έκαψε περίπου 13.000 στρέμματα γης στην ανατολική Αττική και σκότωσε σχεδόν 100 ανθρώπους, πέρα από τις καμένες ζωές. Παράλληλα την ίδια ώρα, η πυρκαγιά στα Γεράνεια στη δυτικη Αττική, έκαψε 60.000 στρέμματα δάσους και σπίτια, ευτυχώς δίχως ανθρώπινες απώλειες εκεί.

Η προαναγγελία είχε ως εξής (από το facebook προφίλ της Ζ. )

Την Δευτέρα 6 Αυγούστου 2018 στις 12.30 το μεσημέρι καταθέτουμε στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών μήνυση, όπως προαναγγείλαμε στις 25 Ιουλίου:

-για την ανθρωποκτονία των συνανθρώπων μας που είτε αφέθηκαν αβοήθητοι να καούν και να πεθάνουν είτε οδηγήθηκαν προς την πυρκαγιά και την παγίδα θανάτου, έγκλημα που συνιστά το κακούργημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση κατά συρροή με ενδεχόμενο δόλο.

-για την υπαίτια έκθεση σε κίνδυνο ς όσων τελικώς διασώθηκαν, οι οποίοι εγκαταλείφθηκαν στο έλεος της πυρκαγιάς, και στη θάλασσα, παλεύοντας αβοήθητοι επί ώρες

-για το σύνολο των πράξεων και παραλείψεων κάθε υπευθύνου, που προκάλεσαν και διόγκωσαν την τραγωδία

-για την απόπειρα συγκάλυψης του εγκλήματος, την προσπάθεια απόκρυψης των πρώτων θυμάτων και της υπόθαλψης των υπαίτιων για πολιτικούς λόγους, πριν αποκαλυφθεί στο πανελλήνιο το μέγεθος της τραγωδίας.

Ζητάμε Δικαιοσύνη και Αλήθεια για τους πολίτες αυτής της χώρας, για τα θύματα της εθνικής τραγωδίας και για τις οικογένειές τους, για τους τραυματίες, για όσους κατάφεραν και γλίτωσαν και για όλους τους Έλληνες.

Ζητάμε την τιμωρία των υπαιτίων του πρωτοφανούς εγκλήματος που βύθισε στο πένθος τόσες οικογένειες κι ολόκληρη τη χώρα.

Απευθύνουμε στους πολίτες όλης της χώρας κάλεσμα συμμετοχής στον αγώνα μας για να τιμωρηθούν οι ένοχοι, αγώνα που ήδη έχει ξεκινήσει.

Η ανήθικη και άτιμη προσπάθεια της κυβέρνησης να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη, γκρεμίζοντας σπίτια για να ξεχαστούν οι νεκροί, δε θα περάσει.

Η μνήμη των νεκρών και το κοινό αίσθημα των Ελλήνων δε θα αφήσουμε να προσβληθεί από τους εγκληματίες και αυτούς που τους υποθάλπουν, από αυτή τη μακάβρια Κυβέρνηση, που αναζητά λίγους μήνες ακόμη “εξουσίας”.

Έχουμε αυτήν την ευθύνη.

Σε ένα κείμενο, η κα. συνόψισε τις σκέψεις που έχει κάνει κάθε Έλληνας που δεν ανήκει στις ομάδες εξουσίας που οδήγησαν στην τραγωδία. Κάθε Έλληνας που αναρωτιέται ποιος είναι ο ρόλος  του Κράτους απέναντι σε αυτά που εκ των υστέρων, το ίδιο το Κράτος καταγγέλλει.

Κάθε Έλληνας που αναρωτιέται ποιος είναι ο ρόλος της Περιφέρειας απέναντι στα γεγονότα στα οποία προηγήθηκαν της πυρκαγιάς και της κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Στην οποία βρέθηκε η Αττική, κατά την ανακήρυξη της από την ίδια την περιφερειάρχισσα (τα μουστάκια του περιφερειάρχη δεν ταιριάζουν όταν μιλάμε για γυναίκα). Αυτό που θα έπρεπε να προηγηθεί αλλά δεν προηγήθηκε, τελικά ήταν ένα σχέδιο πολιτικής προστασίας, που όφειλε να έχει καταρτίσει, όπως ορίζεται από τον ίδιο τον ιδρυτικό νόμο των περιφερειών, τον Καλλικράτη. Και όχι μόνο να έχει καταρτίσει ένα σχέδιο αλλά να έχει φτιάξει και την κατάλληλη περιφερειακή δομή, την επιφορτισμένη με την εφαρμογή του.

Κάθε Έλληνας αναρωτιέται ποιος είναι τελικά ο ρόλος των δήμων στην αντιμετώπιση των καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.  Είναι άραγε η στάση που επέλεξε ο δήμαρχος Μαραθώνα, ο οποίος κάπου ήταν, κάτι είδε και τελικά τίποτα δεν έκανε; Ή είναι η στάση που επέλεξε ο δήμαρχος της Ραφήνας που επέλεξε να υποδυθεί τον ρεπόρτερ των καναλιών για να κερδίσει τη δημοσιότητα που τόσο είχε ανάγκη; Βέβαια και οι δύο κατόπιν εορτής οργανώνουν συσσίτια και προσποιούνται τους στρατηγούς του στρατού σωτηρίας, αλλά ο ρόλος τους μήπως θα έπρεπε να εντοπιστεί πριν συμβεί το κακό, με την οργάνωση των μονάδων περιβάλλοντος και πολιτικής προστασίας; Δηλαδή μονάδων υποβαθμισμένων γιατί προτιμούν τα όποια κονδύλια να τα στρέφουν στο τάισμα ημετέρων συλλόγων αι τη διασφάλιση ψήφων ή (όπως ο Ψινάκης) στις φιέστες του Μαραθωνίου, από κοινού με την περιφερειάρχισσα της πυρκαγιάς. Μήπως θα έπρεπε να φροντίσουν για την καθαριότητα του δημου τους και την συλλογή και απομάκρυνση ξερών κλαδιών και την αποψίλωση ιδιοκτησιών, έστω χρεώνοντας τους ιδιοκτήτες. Εκ των υστέρων, ότι και να κάνουν φαντάζει γελοίο και ύβρις στη μνήμη των θυμάτων.

Η κυρία αντιλαμβανόμενη τα απλά αυτά ερωτηματικά, που έχουν φωλιάσει στο μυαλό όλων των Ελλήνων, αλλά περισσότερο στα μυαλά των κατοίκων της Αττικής (της ανατολικής περισσότερο) υπέβαλλε τη μήνυση της κατά παντός υπευθύνου,

Θα μπορούσαν και οι πυρκαγιές της δυτικής Αττικής να έχουν προκαλέσει τραγωδία ίδιας ή παραπλήσιας κλίμακας αλλά εκεί η προνοητικότητα του αντιπεριφερειάρχη Πελοποννήσου, Π. Καλλίρη και του δημάρχου Μεγαρέων Γρ. Σταμούλη, δύο αυτοδιοικητικών που δεν βρίσκονται καν στην ίδια διοικητική μονάδα, γλίτωσε ζωές, ανθρώπους και τελικά και την ίδια την κυβέρνηση από μεγαλύτερες τραγωδίες.

Το 2007 είχαν ξαναυποβληθεί μηνύσεις για τις πυρκαγιές στην Ηλεία αλλά και στην Πάρνηθα. Οι υποθέσεις τελεσιδίκησαν (όσες τελεσιδίκησαν) μετά από 10 χρόνια χωρίς να διαπιστωθούν ευθύνες και να καταδικαστούν οι ένοχοι. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να γίνει το ίδιο και στην τωρινή περίπτωση με τις μηνύσεις κατά των υπευθύνων της Αττικής (και Ελληνικής τελικά) τραγωδίας.

Το αν θα τηρηθεί η νομιμότητα, το αν θα καταδικαστούν οι ένοχοι και αν τελικά θα εντοπιστούν οι υπεύθυνοι, είναι κάτι που θα πρέπει να υποστηριχθεί από εμάς τους ίδιους. Τον λαό, τους πολίτες και κυρίως τους δημότες των δήμων και των περιφερειών που υπέστησαν την τραγωδία. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να ξεχαστεί το θέμα γιατί είναι σαν να επιτρέπουμε ν ξεχαστούν τα θύματα της τραγωδίας. Είναι σαν να συμπαρατασσόμαστε μαζί με τους ενόχους που θέλουν να ρίξουν την ενοχή τους, όπου βρουν πιο εύκολα, λησμονώντας πως τις θέσεις ευθύνης δεν τους τις φόρτωσαν. Τις ζήτησαν και ο -πάντα γελασμένος λαός- τους τις εμπιστεύτηκε.

Ας κλαίνε, ας λουφάζουν. Είναι ένοχοι και η εκ των υστέρων μεταμέλεια του ς δεν αξίζει μία. Χάθηκαν ζωές και καταστράφηκαν άλλες, που δεν θα ξαναγυρίσουν. Και υπάρχουν υπεύθυνοι. Στο χέρι μας είναι να μην επιτρέψουμε να ξανασυμβούν αυτά τα πράγματα, αν αποδείξουμε στην πράξη πως θυμόμαστε. Θυμόμαστε και τιμωρούμε σαν μέλη μίας δημοκρατικής -όσο της επιτρέπουν- πολιτείας

*Ειδικότερα, οι Δήμαρχοι κινητοποιούν δια των οργανικών μονάδων Πολιτικής Προστασίας των Δήμων, το επιχειρησιακά εμπλεκόμενο δυναμικό και τα μέσα πολιτικής προστασίας του Δήμου, προκειμένου να δρομολογήσουν δράσεις

Σχέδιο Ξενοκράτης

 *Οι δήμοι είναι υποχρεωμένοι να έχουν σχέδιο εκκένωσης, και είναι δική τους δουλειά να αποφασίσουν και να ζητήσουν την εκκένωση των περιοχών τους. «Δεν ξέρω γιατί δεν έγινε», 

Δ. Στεργίου Δήμαρχος Πεντέλης

Τα πρόσωπα του τέρατος είναι πολλά. Του τέρατος της αδιαφορίας, της εξουσιολαγνείας, του χυδαίου αυτοθαυμασμού και της αλαζονείας.

Σε έναν διαρκή βομβαρδισμό χυδαιότητας, που όπως γράφαμε πριν μερικές μέρες, βομβαρδισμό  χυδαιότητας του ενόχου που προσπαθεί να καλύψει τις ευθύνες του υποκρινόμενος τον συμπάσχοντα, κατόπιν εορτής.

ΜΑΤ και Βία, μια συνήθεια που έγινε λατρεία για την “αριστερή κυβέρνηση” και είναι η μόνιμη απάντησή της απέναντι σε οποιαδήποτε διεκδίκηση οποιασδήποτε κοινωνικής ομάδας

(εισαγωγή από το site ΚΑΤΙΟΥΣΑ σε ανάρτηση αναφερόμενη στα όσα συμβαίνουν στη Λευυκίμμη της Κέρκυρας).

 Στην Λευκίμμη της Κέρκυρας σήμερα  διαδραματίζονται γεγονότα και αναπαράγονται εικόνες  από το παρελθόν (Κερατέα) και από το μέλλον (Γραμματικό;). Στο παρελθόν (στην Κερατέα), οι σημερινοί κυβερνώντες ήταν «στο πλευρό» των κατοίκων που αντιδρούσαν στην κατασκευή ΧΥΤΑ δίπλα στα σπίτια τους.  Μάλιστα ο σημερινός πρωθυπουργός, ο Αλ. Τσίπρας δήλωνε για τις προσπάθειες επιβολής διαχείρισης των απορριμμάτων στην περιοχή, πως  «ο τρόπος με τον οποίο ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. προσπάθησαν να επιβάλλουν το δικό τους μοντέλο διαχείρισης,  θύμιζε τις  «χούντες της Λατινικής Αμερικής». Εδώ το δημοσίευμα.

Η σημερινή περιφερειάρχισσα Αττικής., Ρ. Δούρου δήλωνε πως «Η Κερατέα είναι πλέον συνώνυμο με την αντίσταση των πολιτών, με την αμφισβήτηση των κεντρικών, κυβερνητικών σχεδιασμών που είχαν επιλέξει τον… αρχαιολογικό χώρο του Οβριόκαστρου για εγκατάσταση ΧΥΤΑ. Έναν χώρο που η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων δεν είχε δει… Τον είδαν όμως οι πολίτες. Γιατί Κερατέα σημαίνει ενεργοί πολίτες. Κερατέα σημαίνει ανατροπή των κεντρικών αποφάσεων. Κερατέα σημαίνει, με λίγα λόγια, 'Δύναμη Ζωής'».  Βέβαια σήμερα, η δική της ΜΠΕ στο Γραμματικό δεν έχει δει το ρέμα που βρίσκεται καταμεσής στο χώρο που θέλει να στήσει την χωματερή της, αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση.

Όταν μπορούσε

Σήμερα, πρωθυπουργός ο  ένας και περιφερειάρχισσα Αττικής η άλλη, ξεχνούν τα πάντα και σε μία κατεύθυνση ίδια με των προκατόχων τους, τους οποίους κατηγορούσαν –όχι άδικα- για τα εγκλήματα που σχεδίαζαν, στέλνουν ΜΑΤ και κάνουν δηλώσεις όπως εκείνη της Δούρου που έλεγε πως «το Γραμματικό θα ανοίξει και θα ανοίξουν μαζί και άλλοι 4 ΧΥΤΑ κλπ»  

Ο αγώνας των κατοίκων εργαλειοποιήθηκε, για την αναρρίχηση στην εξουσία αυτών που τον εκμεταλλεύτηκαν, αυτώ που διεκδικούσαν ρόλους πρωτοστατούντων στις λαϊκές κινητοποιήσεις, Αυτών που ήταν μέλη και οργανικό ρευστό του  Συνασπισμού της Αριστεράς, της Προόδου της Οικολογίας και των Κινημάτων, εννοιών που ξεχάστηκαν και ρίχτηκαν στον πράσινο κάδο. Στον κάδο,  που ως σύμμικτα απορρίμματα, κατέληξαν μαζί με ιδέες  και διακηρύξεις  των πιο στυγνών εξουσιαστών, όπως αποδεικνύεται πια καθημερινά.

Ο δήμαρχος της Κέρκυρας, επίσης εκλεγμένος με τον ΣΥΡΙΖΑ, σε παράλληλη τοποθέτηση και πορεία σε σχέση με τον ΧΥΤΑ της Λευκίμμης, έχει φτάσει να διατηρεί δυνάμεις ασφαλείας 650 αστυνομικών και ΜΑΤ, προκειμένου να ανοίξει η Λευκίμμη.

Μπροστά στις αντιδράσεις των κατοίκων επιστρατεύουν το αγαπημένο όπλο του πάλαι ποτέ ιδεολογικού προγόνου τους, του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 1980 και του 1990, δηλαδή τον κοινωνικό αυτοματισμό. Στο άλλο πεδίο που ενεργοποιείται ο κοινωνικός αυτοματισμός, δηλαδή στον εμπαιγμό και την κοροϊδία ενός ολόκληρου λαού, αδιαφορούν. Όποιος τους αποκαλεί ψεύτες, γίνεται αυτόματα «φασίστα» και υπάνθρωπος.

Τα πρόσωπα του κυνισμού

Κατηγορούσαν (για την Κερατέα) τον Πάγκαλο για τον κυνισμό του και την εφαρμογή του κοινωνικού αυτοματισμού αλλά σήμερα αποδεικνύονται άξιοι και αξεπέραστοι συνεχιστές του. Ειδικά η Δούρου θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί ως φυσική ιδεολογική διάδοχος του Πάγκαλου. 

Τα λόγια του π.μ. (προ μετάλλαξης) Τσίπρα «Στην Κερατέα, μπροστά σε ένα «γαλατικό χωριό» αποφασισμένο να υπερασπιστεί τη ζωή και την αξιοπρέπειά του, αυτή η πολιτική έφαγε τα μούτρα της»  και ότι «πρόκειται για ένα δίδαγμα για το πώς μια κοινωνία ενωμένη και πεισματάρικη μπορεί να αλλάξει το μέλλον που της έχουν ετοιμάσει» είναι σωστά. Μόνο ο ίδιος και η παρέα του δεν το βλέπουν.

Σήμερα στη Λευκίμμη

Μετά από τα χθεσινά γεγονότα, είναι σαφές πλέον πως οι δυνάμεις καταστολής δε βρίσκονται εκεί για να επιβάλουν την τάξη, αλλά για να εφαρμόσουν με κάθε τρόπο το δόγμα “νόμος και τάξη”, καταστέλλοντας άγρια και προκλητικά όσους διαμαρτύρονται. Να επιδείξουν και να αποδείξουν την απόλυτη κυριαρχία ενός σχεδιασμού που δεν περιλαμβάνει την κοινωνία ή κάποιο ενδεχόμενο όφελος γι’ αυτή, αλλά μόνο την αυστηρή εφαρμογή ακόμα και των πιο  καταστροφικών επιλογών του δήμου, της περιφέρειας και της κυβέρνησης. Την επιβολή της βούλησης της συμπαγούς εξουσίας δηλαδή.

Η Κερατέα ξαναζεί. Το αστυνομοκρατούμενο κράτος του ΣΥΡΙΖΑ και των ανθρώπων του σε περιφέρεια και δήμο, έχουν στείλει 13 διμοιρίες ΜΑΤ και άνδρες της  ΟΠΚΕ για να αντιμετωπίσουν τον “εχθρό λαό”, που χρειάζεται άδεια από την αστυνομία ακόμα και για να πάει στα χωράφια του ή στο σπίτι του.

Όλα τα παραπάνω είναι εικόνες από το μέλλον της Αττικής, Στο Γραμματικό θα εκτυλιχθούν οι ίδιες σκηνές. Εκεί που κάποτε οι σημερινοί διοικούντες αντιδρούσαν στη δημιουργία χωματερής, εκεί θα βρουν το επόμενο πεδίο που θα εξαντλήσουν τον αυταρχισμό τους. Η Δούρου μας έδωσε μία ιδέαγια το τι μας περιμένει.

Με μελέτες που δεν γίνονται με γνώμονα την χρηστή περιβαλλοντικά διαχείριση των απορριμμάτων, αλλά την οικονομικά επωφελέστερη για τον ανάδοχο διαχειριστή μέθοδο, τα εξουσιαστικά κόμματα εξασφαλίζουν  συμμαχίες για τη βιωσιμότητα τους. Θύματα ήταν και είναι οι κάτοικοι. Όχι μόνο των νέων ΧΥΤΑ αλλά και των παλαιών που βλέπουν μία εξουσία να χρησιμοποιεί τα σκουπίδια σαν μοχλό για να διατηρεί διαιρεμένη την κοινωνία. Η εξουσία αρνείται να δώσει λύση, σε μία εποχή που η τεχνολογία διαχείρισης απορριμμάτων, έχει δημιουργήσει έλλειμμα και αντίστοιχη αύξηση της ζήτησης αποβλήτων από το εξωτερικό, στις σοβαρότερες από τις ευρωπαϊκές χώρες,

Για μία ιδέα του τι προμηνύεται διαβάστε επίσης: Χαμός στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής για το Γραμματικό – Κάτοικοι άρπαξαν τα μικρόφωνα και κατήγγειλαν την Ρένα Δούρου

Από τα χθεσινά και σημερινά ΜΜΕ, η καταγραφή της  πρώτης είδησης

Εφημερίδα των Συντακτών:  Μετά από αρκετούς μήνες, συνελήφθη το απόγευμα στο Πόρτο Ράφτη ο φυγόδικος χρυσαυγίτης Σωτήρης Δεβελέκος, κατηγορούμενος για την επίθεση στη «Φαβέλα».

Zougla.gr: Συνελήφθη στο Πόρτο Ράφτη το απόγευμα της Πέμπτης ο Σωτήρης Δεβελέκος, μέλος της Χρυσής Αυγής και «πρωτοπαλίκαρο» του Ν. Μιχαλολιάκου, καταζητούμενος για την επίθεση στον κοινωνικό χώρο «Φαβέλα» στον Πειραιά.

Tvxs.gr: Συνελήφθη το απόγευμα της Πέμπτης στο Πόρτο Ράφτη ο καταζητούμενος χρυσαυγίτης οδηγός και πρωτοπαλίκαρο του Νίκου Μιχαλολιάκου, Σωτήρης Δεβελέκος

Protagon.gr:…. Ο συλληφθείς δεν είχε απολογηθεί στο πλαίσιο της ανάκρισης και ο ανακριτής είχε εκδώσει ένταλμα σύλληψης. Το πρωί της Πέμπτης εντοπίστηκε και συνελήφθη στη Ραφήνα από αστυνομικούς της υποδιεύθυνσης κρατικής ασφάλειας.

Τελικά δεν έχει σημασία που συνελήφθη ο Δεβελέκος, στο Πόρτο Ράφτη ή στη Ραφήνα, αλλά το ότι συνελήφθη. Αν όμως η σύλληψη έγινε στη Ραφήνα, είναι αρκετά πιθανό στο ίδιο μέρος να κρύβονται και οι άλλοι δύο καταζητούμενοι, Παππάς και Θεοδώρου. Η Ραφήνα δυστυχώς, μαζί με τη γειτονική Αρτέμιδα, υπήρξε άλλοτε φιλόξενος τόπος για τους χρυσαυγίτες. Σε μικρή απόσταση άλλωστε, βρίσκεται και το Πόρτο Ραφτη. Άλλος ένας ενδεχόμενος τόπος εντοπισμού και σύλληψης του Δεβελέκου

Από τα σημερινά ΜΜΕ, η καταγραφή και της  επόμενης είδησης. Η πηγή της είναι κοινή, η ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, αλλά αναφέρουμε εδώ και την εφημερίδα Sport time, που δημοσίευσε την είδηση στην ηλεκτρονική της έκδοση, ταυτόχρονα

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Αυτός είναι ο... παράγοντας που κατήγγειλε η Σοφία Μπεκατώρου

Sport time: Σοφία Μπεκατώρου: Αυτός είναι ο παράγοντας που κατήγγειλε για σεξουαλική κακοποίηση

Η είδηση υπάρχει πλέον παντού και φυσικά και στα τοπικά μέσα, ως αναπαραγωγές του πρωτοτύπου του πρώτου θέματος

Πρόκειται για σοβαρότατο θέμα, που αναδεικνύει τη ζούγκλα της νεοελληνικής κοινωνίας και το πως τα ισχυρά σαρκοφάγα  της,  επιβάλλουν τον νόμο τους.

Εδώ, στα δικά μας μέρη, η ζούγκλα έχει πιο ιδιαίτερο χαρακτήρα. Πρόσωπα και τόποι γνωστά και μέσα στη φρίκη τους, οικεία. Μας αφήνει με ανοιχτό το στόμα να απορούμε πως η αμέσως ακόλουθη τοπική αρθρογραφία επί του απαίσιου θέματος, ήταν η συνεδρίαση της τοπικής οργάνωσης της Νέας Δημοκρατίας για την αποπομπή του καταγγελλόμενου, ή η θέση της προέδρου και άλλα άσχετα και μάλλον προσβλητικά για τη νοημοσύνη του αναγνώστη. Καμία καταγγελία, καμία αποστροφή από την πρόεδρο, η οποία αρκείται και καλύπτεται από  ό,τι δήλωσε ο …αρχηγός. Δηλαδή μία πλήρη κοινοτοπιών και κενή περιεχομένου και καταδίκης, πρόταση

Είναι σαν να τινάζουν τις ψείρες από τα πέτα του σακακιού και να αισθάνονται καθαροί. Δηλαδή τώρα που απέπεμψαν τον αντιπρόεδρο τους (με αναπαραγωγή  της αγχωμένης δήλωσης αυτού που παριστάνει τον πρωθυπουργό για να μη ξεχνιόμαστε), αισθάνονται πιο καθαροί; Αισθάνονται πως βρίσκονται σε απόσταση ασφαλείας από αυτόν που καταχράστηκε θέση και δύναμη, για να εγκληματήσει;   

Αφού οι ίδιοι τον εξέλεξαν. Αφού αυτό είναι ο νόμος τους. Ο νόμος του ισχυρού και του πλούσιου. Ο νόμος τους είναι που εξέθρεψε το φαινόμενο και με τον ίδιο άγραφο νόμο κανοναρχούνται και οι ίδιοι.  Και τέλος γιατί νομίζουν πως ενδιαφέρεται η κοινωνία -έστω η τοπική- για την προσπάθεια τους να μ πείσουν, μυκτηρίζοντας «εγώ δεν έχω σχέση»

Ισχυροί, βύσματα, μέσα, ρουσφέτια. Η δύναμη και η διαπλοκή όλα τα ρυθμίζουν. Από τον έλεγχο της ενημέρωσης μέχρι τον ορισμό προέδρου της Διεθνούς και Ελληνικής Ολυμπιακής Ομοσπονδίας και του  εκπροσώπου της Ελληνικής Ολυμπιακής επιτροπής. Τα δημιουργήματα εκφράζουν πάντα τον δημιουργό, ο οποίος διατηρεί στην διακριτική του ευχέρεια την αποπομπή και αποδόμηση τους. Αλλά ο δημιουργός ποτέ δεν αλλάζει. Είναι έτοιμος να φτιάξει τον επόμενο «δικό του άνθρωπο». Μέχρι να βγει και αυτός σκάρτος.

Και η κοινωνία; Τι είδους κοινωνία είναι αυτή που καλύπτει φυγόποινους χρυσαυγίτες (αν ισχύει η αναφορά στη Ραφήνα ως τόπος σύλληψης του Δεβελέκου) ή αναγορεύει σε παράγοντες τύπους, που φέρουν ταυτόχρονα τον τίτλο του μέλους της Ελληνικής Ολυμπιακής Ομοσπονδίας και παράλληλα καταγγέλονται ως βιαστές;

Ειδικά για τη δεύτερη και αηδιαστική περίπτωση, ακόμα και αν η θεσμική δικαιοσύνη δεν έχει αποφασίσει, διατηρούμε το αναφαίρετο δικαίωμα να εκφράσουμε την αποστροφή, την καταδίκη μας για τον βιαστή (να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους), για την πράξη του.  Είμαστε μέλη μίας κοινωνίας που σε μία μόνο μέρα αποδείχτηκε απάνθρωπη.  

Η τοπική μας κοινωνία, που πίσω από τα χαμογελάκια και τις πεταχτές ή εγκάρδιες καλημέρες, ασθενεί βαριά. Και είμαστε όλοι μας υπεύθυνοι γι’ αυτό. Είμαστε μέλη μίας κοινωνίας που είναι πάντα έτοιμη να αναδείξει -έως εικαζόμενης φιλίας- παράγοντες, σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, που θεωρούν δικαίωμα τους το να εγκληματούν*. Είναι η αλήθεια και όσο νωρίτερα το εννοήσουμε τόσο αυξάνουν οι πιθανότητες να σώσουμε την παρτίδα

*Προς κάθε κατεύθυνση και υποψήφιο θύμα, άνθρωπο, περιβάλλον, ζώο ή δέντρο

Primum, non nocere.

–          Πρώτα απ’ όλα, μην προκαλέσεις κακό [εφαρμόζοντας μια θεραπεία].

Ιπποκράτης, 460-370 π.Χ., Πατέρας της Ιατρικής (από λατινικό ανάτυπο)

Η ευαισθησία του θέματος είναι μεγάλη. Πρόκειται για θέμα δημόσιας υγείας και γι΄αυτό δεν μπορούμε να παίζουμε. Φυσικά μπορούμε να προβληματιστούμε, ακόμα και να μοιραστούμε τους προβληματισμούς μας με τους συνανθρώπους μας. Απροκατάληπτα και με τον νου προσανατολισμένο στην ανάγκη να προστατευτεί ο άνθρωπος από τη βιολογική απειλή, που οι ειδικοί ονόμασαν SARS-CoV-2 και την πανδημία που προκάλεσε και ονομάστηκε COVID-19. Η παρεμπόδιση του ανοιχτού και καλοπροαίρετου διαλόγου, όπως και της ανταλλαγής σκέψεων και προβληματισμών, συνιστά παραβίαση θεμελιωδών ελευθεριών, τις οποίες χώρες με δημοκρατική παράδοση και αντίστοιχη παιδεία, διασφαλίζουν.

Μπορεί να είμαστε πτυχιούχοι πανεπιστημίου, αλλά γιατροί και μάλιστα ειδικοί ερευνητές, δεν είμαστε. Έτσι, πριν διατυπώσουμε τις σκέψεις μας για το εμβόλιο που μας φέρνει η καλή πολυεθνική Pfizer σε συνεργασία με την Biontech, ή η άλλη αγαθή Astra Zeneca ή όποιος άλλος εργάστηκε σε αυτή την κατεύθυνση, είναι απαραίτητο να θέσουμε κάποιες σταθερές στη σκέψη μας. Κάποια κριτήρια αξιολόγησης που βρίσκονται στον πυρήνα του δυτικού τουλάχιστον, πολιτισμού, από την Αναγέννηση μέχρι σήμερα.

Είναι θεμελιώδης η ανάγκη προστασίας της ανθρώπινης ζωής. Στα Συντάγματα της πλειονότητας των αποκαλούμενων «πολιτισμένων» κρατών, η εγγύηση της ζωής και της περιουσίας των πολιτών, είναι διατυπωμένη στα πρώτα κιόλας άρθρα.