Η χθεσινή εικόνα της διαπόμπευσης του φοβισμένου πρύτανη δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία για όσους μπορούν να βλέπουν με καθαρή ματιά και ταυτόχρονα να είναι συνεπείς με τα ελευθεριακά πιστεύω τους. Πιθανόν μάλιστα να ήταν και πιο αθώα από άλλες παρόμοιες εικόνες, που όμως δεν είχαν την «τύχη» τέτοιας δημοσιότητας.

Πριν από λίγες μόλις ημέρες πανηγυρίζαμε έξω από το Εφετείο την καταδίκη της Χρυσής Αυγής και την ίδια στιγμή ακούγαμε τις κραυγές «Φασίστες, κουφάλες, έρχονται κρεμάλες» από ανθρώπους που κατέτασσαν τους εαυτούς τους στους αντιφασίστες. Αλλά δεν είναι μόνο φασιστική αυτή η «αντιφασιστική» κραυγή τους, είναι ταυτόχρονα και ανόητη. Οι άνθρωποι αυτοί περίμεναν από τα αστικά δικαστήρια – που πολλοί από αυτούς θα πουν κάποια άλλη στιγμή πως δεν αναγνωρίζουν – τη δικαίωση και μόλις αυτή η δικαίωση ήρθε, άρχισαν να μιλάνε για κρεμάλες. Δεν ήταν λίγες μάλιστα οι αναρτήσεις «αντιφασιστών» που υπονοούσαν πως οι φασίστες της Χρυσής Αυγής θα βρουν την κατάλληλη περιποίηση από τους τρόφιμους των φυλακών, αφήνοντας σεξιστικά υποννοούμενα. Δεν έλειψαν δε ποτέ, πόσο μάλλον τώρα, οι αναφορές στην «πηγάδα» του Μελιγαλά.

Πολύς φασιστικός αντιφασισμός έχει πέσει τελευταία, δεν νομίζετε; Και αυτά δεν τα γράφει κάποιος οπαδός της θεωρίας των δύο άκρων, ούτε κάποιος που καταδικάζει τη βία «από όπου και αν προέρχεται». Τα γράφει κάποιος που βλέπει πως στον ευρύτερο αντιεξουσιαστικό χώρο υπάρχει πρόβλημα. Πάντοτε υπήρχε, όμως τώρα έχει πάρει ευρύτερες διαστάσεις. Και το πρόβλημα αυτό είναι η κουλτούρα της βίας που αναπτύσσεται πλέον ως στάση ζωής και όχι μόνο ως αντίσταση στη βία της εξουσίας.

«Αλληλεγγύη στις καταλήψεις» έγραφε η ταμπέλα που κρέμασαν από το λαιμό. Μα από ποιους ζητάτε αλληλεγγύη, κύριοι; Νομίζετε πως με την εικόνα αυτή θα εισπράξετε αλληλεγγύη; Μόνο αηδία και γύρισμα της πλάτης θα εισπράξετε. Στην πραγματικότητα, αυτή η εικόνα είναι απλά άλλο ένα λιθαράκι στην απαξίωση των καταλήψεων από εσάς τους ίδιους που ζητάτε την αλληλεγγύη σε αυτές.

Θέλετε αλληλεγγύη στις καταλήψεις, κύριοι; Δείξτε πρώτα από όλα πως την αξίζετε. Καθαρίστε πρώτα τις καταλήψεις, ανοίξτε τις καταλήψεις στον κόσμο, φτιάξτε κάτι μέσα στις καταλήψεις, παράξτε αλληλεγγύη και πολιτισμό μέσα στις καταλήψεις και η αλληλεγγύη θα έρθει αυτόματα από έξω. Κάποιες καταλήψεις που κάνουν όλα τα παραπάνω, γνωρίζουν από μόνες τους πως θα είναι πολύ δύσκολο για την κρατική καταστολή να τους επιτεθεί.

Το σύστημα αποκαλείται Σωφρονιστικό, στην πραγματικότητα όμως είναι Τιμωρητικό. Και αυτό δεν αποβαίνει μόνο σε βάρος όσων πέρασαν τα σίδερα της φυλακής, αλλά χτυπά και ολόκληρη την κοινωνία που υποδέχεται ανθρώπους βαθύτατα τραυματισμένους και ως εκ τούτου ανίκανους να ενταχθούν σε αυτήν, με όλες τις συνέπειες

Ο Βασίλης Δημάκης έπρεπε να αποτελεί παράδειγμα σωφρονισμού. Αντίθετα, τιμωρείται γι αυτό ακριβώς. Για το ότι θέλει να βγει καλύτερος από ό,τι μπήκε και πιθανόν καλύτερος και από τους «σωφρονιστές» του. Ψιλά γράμματα αυτά για τους κυβερνώντες που, όπως όλα δείχνουν, ο Διαφωτισμός δεν τους έχει αγγίξει. Βρίσκονται ακόμη στο Μεσαίωνα και τους αρέσει πολύ.

Από τη σελίδα αλληλεγγύης προς το Βασίλη Δημάκη μεταφέρουμε τα βασικά σημεία της υπόθεσης και υποκλινόμαστε σε όλους αυτούς που βγαίνουν στους δρόμους για να υποστηρίξουν για μια φορά ακόμη το δίκιο

«Ο Βασίλης Δημάκης, κρατούμενος φοιτητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του ΕΚΠΑ από το ακαδημαϊκό έτος 2017-2018, μετήχθη εκδικητικά και παράνομα (με προσωπική απόφαση της Γενικής Γραμματέως Αντεγκληματικής Πολιτικής Σοφίας Νικολάου) στις 17/4/2020 από τις φυλακές Κορυδαλλού στις φυλακές Γρεβενών γιατί συμμετείχε ως εκπρόσωπος των κρατούμενων στις ειρηνικές κινητοποιήσεις για την αποσυμφόρηση των φυλακών εν μέσω COVID-19.

Ξεκίνησε αμέσως απεργία πείνας (με υπεύθυνη δήλωση από 21/4) και δίψας (από 27/4) ζητώντας την επαναμεταγωγή στις φυλακές Κορυδαλλού για να συνεχίσει την εκπαιδευτική του προσπάθεια με αυτοπρόσωπη παρουσία, όπως είχε κερδίσει με τον αγώνα του το 2018. Μετά από τις αντιδράσεις των καθηγητών και των συμφοιτητών του, αλλά και με τη στήριξη ενός μεγάλου κινήματος αλληλεγγύης χιλιάδων πολιτών και δεκάδων φορέων, το Συμβούλιο Φυλακών Γρεβενών έκανε δεκτό το αίτημα της επαναμεταγωγής του στις 30/4/2020, οπότε και ο Βασίλης έληξε την απεργία πείνας και δίψας.

Όταν μετά από νέες πιέσεις και με καθυστέρηση, η Γενική Γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής υπέγραψε τη μεταγωγή του στις 8/5/2020, ο Βασίλης Δημάκης μετήχθη την επομένη πίσω στις φυλακές Κορυδαλλού: αντί όμως να οδηγηθεί στο κελί του στην Δ' Πτέρυγα, απομονώθηκε από τους συγκρατούμενούς του και οδηγήθηκε στην ειδική πτέρυγα των κρατούμενων για τρομοκρατία στο υπόγειο των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού.

Παρόλες τις υποσχέσεις που δόθηκαν με δελτίο τύπου του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτης στις 10/5/2020 ότι ο Βασίλης θα συνεχίσει την εκπαίδευσή του και η μεταγωγή του στις Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού οφείλεται στην 14ημερη καραντινα λόγω κορονοϊου, ΚΑΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ ΔΕΝ ΥΛΟΠΟΙΗΘΗΚΕ. Ο Βασίλης παραμένει κλεισμένος στο υπόγειο των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού μετά την λήξη της 14ήμερης καραντινας, χωρίς πρόσβαση σε υπολογιστή για τα μαθήματά του.

Με όλες αυτές τις εκδικητικές ενέργειες, το ελληνικό κράτος βασανίζει τον Βασίλη Δημάκη, έναν κρατούμενο που θα έπρεπε να αποτελεί παράδειγμα αυτοσωφρονισμού.

Ο Βασίλης Δημάκης με δήλωσή του στις 24/5/2020 ανακοίνωσε ότι διακόπτει κάθε τροφή, νερό και επικοινωνία»

Ποιος από τους νεότερους, που με ένα άνοιγμα μιας βρύσης έχουν στη διάθεσή τους όσο νερό θέλουν, μπορεί να φανταστεί πως κάποτε, και όχι πολύ παλιά, οι άνθρωποι έπρεπε να κουραστούν πολύ για να το αποκτήσουν; Και βέβαια, αυτό ήταν κάτι που τους έκανε να σέβονται το πολύτιμο αγαθό

Εδώ και αρκετές ημέρες ο γράφων έχει μπει στο παράλληλο σύμπαν που τον περιμένει και τον υποδέχεται κάθε Αύγουστο. Ένα σύμπαν που τον ενσωματώνει άμεσα και απόλυτα σαν να μην έχει λείψει ποτέ (ή τουλάχιστον, έτσι νιώθει αυτός). Είναι πραγματικά πολύ μεγάλος πλούτος να μπορεί κάποιος να ανήκει σε δύο κόσμους και να κερδίζει εικόνες και από τους δύο. Όσο περισσότεροι είναι οι κόσμοι του καθενός, τόσο πιο εύκολα καταρρίπτεται κάθε τοπικισμός, κάθε εθνικισμός και κάθε τεχνητός διαχωρισμός μεταξύ των ανθρώπων

Σε προηγούμενο άρθρο μας είχαμε αναφερθεί στην τραγική κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή που εγκαταλείφθηκε από τα Ιχθυοτροφεία Ιθάκης, καθώς τρεις παραλίες και η γύρω περιοχή έχουν μεταβληθεί σε έναν τριτοκοσμικό σκουπιδότοπο. Σήμερα, θα αναφερθούμε στην ακόμη μεγαλύτερη ζημιά που έχει κάνει – αυτή τη φορά στο βυθό της θάλασσας - η ανεξέλεγκτη δραστηριότητα των Ιχθυοτροφείων Ιθάκης

Μεγάλη δημοσιότητα γνώρισε τις τελευταίες ημέρες ένα οικολογικό έγκλημα που βρίσκεται σε εξέλιξη επί πολλά χρόνια στην Ιθάκη. Πριν από 9 χρόνια, η εταιρεία  «Ιχθυοτροφεία Ιθάκης Α.Ε»  δήλωσε χρεοκοπία και εγκατέλειψε τις εγκαταστάσεις της αφήνοντας το χρόνο και τα καιρικά φαινόμενα να τις διαλύουν σιγά-σιγά και να ρυπαίνουν τη θάλασσα και τη στεριά του νησιού.

Λευκός καπνός σήμερα στη Ραφήνα. Σύμφωνα με το σχεδιασμό της συντακτικής ομάδας, σήμερα, στις 14 Φεβρουαρίου, ημέρα των ερωτευμένων, έληξε η μεγάλη ηλεκτρονική ψηφοφορία της Attica Voice σχετικά με το άγαλμα που θα ήθελαν οι πολίτες της Ραφήνας να τοποθετηθεί στη μικρή πλατεία δίπλα από το Ταχυδρομείο της πόλης. Παρά την αυθαίρετη ενέργεια κάποιων ανώνυμων να τοποθετήσουν πάνω στο βάθρο μια προτομή αγνώστου ανδρός, εμείς συνεχίσαμε την ψηφοφορία, σεβόμενοι τις αρχές της δημοκρατίας

Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας δε μας εξέπληξε καθόλου, άσχετα αν στην αρχή της κούρσας, το άλογο που είχαμε ποντάρει φαινότανε κουτσό, μπροστά στα καθαρόαιμα άτια που είχε να αντιμετωπίσει. Άτια διαλεγμένα ένα κι ένα από τους παραγωγικούς στάβλους της πολιτικής ζωής του τόπου: το αριστοκρατικό ζεύγος Πατούλη, ο ακατάβλητος δήμαρχος της πόλης Ευάγγελος Μπουρνούς, η θρυλική πασιονάρια Ραχήλ Μακρή, το κωμικό ζεύγος Μπέου-Κούγια (ως άλλοι Όλιβερ Χάρντυ και Σταν Λόρελ), ο αυτοδημιούργητος έμπορος της ελληνικής ιστορίας και των νανογιλέκων Άδωνις Γεωργιάδης, ο αγωνιστής της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Μπογδάνος και ο ανέμελος ταξιδιώτης του παντός Κυριάκος Μητσοτάκης.

Το άλογό μας, όμως, δε φοβήθηκε τα μεγαθήρια ούτε στιγμή. Βήμα-βήμα, κάθε Κυριακή, ανέβαινε και μία θέση, ώσπου από την προηγούμενη Κυριακή είχε ήδη βρεθεί στην κορυφή ξεπερνώντας ακόμη και το μεγάλο μέχρι εκείνη τη στιγμή φαβορί, το ζεύγος Πατούλη. Και το άλογο αυτό, το ατίθασο άτι, δεν είναι άλλο από το δικό μας παιδί, το Γιάννη το Γαλάτη. Το Γιάννη της Ραφήνας, της Μυκόνου, της Ελλάδας ολόκληρης. Ίσως, η μορφή που αντανακλά πιο πιστά την ανεμελιά του μέσου πολίτη αυτού του τόπου

Ανακοινώνοντας τα αποτελέσματα, τα αποστέλλουμε ταυτόχρονα και στο δήμαρχο της πόλης. Ελπίζοντας στις δημοκρατικές του ευαισθησίες και ευχόμενοι να εισακουστεί η λαϊκή θέληση, περιμένουμε με ανυπομονησία τη μεγάλη στιγμή όπου όλοι οι προαναφερόμενοι υποψήφιοι θα βρεθούν στη μικρή πλατεία για να χειροκροτήσουν το μεγάλο νικητή, αλλά και για να τους χειροκροτήσουμε και όλοι εμείς, ανταλλάσσοντας μαζί τους μπουνιές ή αγκωνιές, κατά τα νέα κατά COVID-19, επικοινωνιακά ήθη.

Έχοντας φέρει μια δύσκολη αποστολή σε πέρας και έχοντας αποκτήσει μια σχετική εμπειρία, δηλώνουμε έτοιμοι για την επόμενη πρόκληση και αποκαλύπτουμε την επόμενη ψηφοφορία που θα οργανώσει η ιστοσελίδα μας με θέμα «Πως θα θέλατε να μετονομαστεί το αποκαλούμενο μέχρι σήμερα πάρκο Καραμανλή;» γιατί ούτε και γι αυτό ρωτήθηκαν ποτέ οι κάτοικοι του τόπου αυτού

Στη συνέχεια, μπορείτε να δείτε αναλυτικά τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας όπως τα επεξεργάστηκαν οι εκλογολόγοι της attica voice αλλά και μια μοναδική φωτογραφία του δημάρχου της πόλης που αποτυπώνει την έκδηλη αγωνία με την οποία αναμένει τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας

Επί συνόλου 1287 φηφισάντων. Έλαβον:

Γιάννης Γαλάτης : 352 ψήφοι

Ζεύγος Πατούλη: 342 ψήφοι

Ευάγγελος Μπουρνούς: 320 ψήφοι

Ραχήλ Μακρή: 153 ψήφοι

Ζεύγος Κούγια-Μπέου: 88 ψήφοι

Άδωνις Γεωργιάδης : 18 ψήφοι

Κωνσταντίνος Μπογδάνος: 7 ψήφοι

Κωνσταντίνος Μητσοτάκης: 7 ψήφοι

Ενώ η μεγάλη ηλεκτρονική ψηφοφορία της attica voice για τη μικρή προτομή που θα τοποθετηθεί στη μικρή πλατεία της μικρής πόλης της Ραφήνας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, πληροφορηθήκαμε με μεγάλη μας έκπληξη πως κάποιοι πήγαν και τοποθέτησαν ήδη μία προτομή πάνω στο άδειο βάθρο. Αυτομάτως γεννούνται δύο ερωτήματα: Ποιοι ήταν αυτοί που τοποθέτησαν την προτομή ; Και ποιανού είναι η προτομή ;

Σχετικά με το πρώτο ερώτημα, εμείς δε θέλουμε να πιστέψουμε τις φήμες πως ήταν ο δήμαρχος o δράστης της απαράδεκτης και αυθαίρετης ενέργειας και πως το έκανε πάνω στο θυμό του, βλέποντας πως τα αποτελέσματα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας δεν τον ευνοούν. Και λέμε πως δεν μπορούμε να το πιστέψουμε γιατί γνωρίζουμε πολύ καλά τις δημοκρατικές ευαισθησίες του συγκεκριμένου δημάρχου και πως δεν υπήρχε περίπτωση να πάει να βάλει μια άκυρη προτομή στην πλατεία χωρίς να ερωτηθεί ο κυρίαρχος λαός.

Το δεύτερο ερώτημα που ανακύπτει είναι ποιανού είναι η προτομή, καθώς δεν υπάρχει και σχετική ενδεικτική πινακίδα. Κάποιος, που το ύφος του έδειχνε πως είχε εκ των έσω πληροφόρηση, είπε πως είναι του Βενιζέλου ( όχι του Ευάγγελου, του άλλου, του πιο αδύνατου είπε). Κάποιος περαστικός είπε πως είναι φτυστός ο Δον Κιχώτης, ενώ ένας ταξιτζής από την πιάτσα απέναντι είπε πως του θύμιζε το μακαρίτη τον παππού του.

Τα ερωτήματα είναι σοβαρά και χρήζουν άμεσης απάντησης. Παρόλα αυτά, δεν μπορούν να σταματήσουν τη μεγάλη ψηφοφορία η οποία έχει πάρει μια εκπληκτική τροπή μία εβδομάδα πριν από την ολοκλήρωσή της, καθώς όλα δείχνουν πως ο νικητής θα είναι ένα δικό μας παιδί, ο Γιάννης ο Γαλάτης.

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε τα μέχρις στιγμής αποτελέσματα που αποδεικνύουν τη μεγάλη ανατροπή που συντελείται. Η μάχη όπως θα μπορέσετε να διαπιστώσετε είναι σκληρή. Το ζεύγος Πατούλη δεν εγκαταλείπει τη μάχη, είναι σκληροί μαχητές , το γνωρίζουμε και οι  ισορροπίες είναι ρευστές. Εμείς, πάλι, ως atticavoice - γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε; - στηρίζουμε το δικό μας παιδί. 

Σας ευχόμαστε καλή διασκέδαση και σας θυμίζουμε πως η ψηφοφορία συνεχίζεται. Μπαίνετε εδώ και ψηφίζετε. Τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν με την πρέπουσα επισημότητα την ερχόμενη Κυριακή 14 Φεβρουαρίου, ημέρα των ερωτευμένων!

Λίγα λόγια για το έργο: Στη μικρή πλατεία Ταχυδρομείου, της μικρής πόλης της Ραφήνας, ο μικρός δήμαρχος της πόλης αποφασίζει να τοποθετήσει μια μικρή προτομή του Ελευθερίου Βενιζέλου. Φήμες λένε πως θέλει να ικανοποιήσει την πολυπληθή, δραστήρια και ψηφίζουσα κοινότητα των αποδήμων Κρητών της περιοχής. Οι φήμες αυτές δεν αργούν να φτάσουν στα αυτιά των απανταχού Μανιατών που περνούν στην αντεπίθεση και ζητούν προτομή του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, αλλά και των κατοίκων του Κάτω Σουλίου του γειτονικού Μαραθώνα που ζητούν προτομή του Κίτσου Τζαβέλλα. Από το σενάριο του έργου δε θα μπορούσε να λείπει το Λύκειο Ελληνίδων της Ραφήνας που ζητά πάνω στο βάθρο να μπει ένα κόκκινο τσαρούχι με μαύρη φούντα

Η atticavoice, σε μια προσπάθεια να σβήσει τη φωτιά που πάει να ξεσπάσει μεταξύ των συνελλήνων και προκειμένου να επικρατήσει ομόνοια, ενόψει μάλιστα και των εορτασμών για την 25η Μαρτίου 1821, αποφασίζει να απευθυνθεί απευθείας στο λαό ώστε αυτός να αποφασίσει. Ο δήμαρχος της πόλης, πάντα πιστός στις δημοκρατικές διαδικασίες και πάντα γενναιόδωρος, αποδέχεται με χαρά την πρόταση και δηλώνει μάλιστα πως θα πληρώσει ο ίδιος το κόστος της προτομής, ακόμη και αν δεν είναι αυτός ο νικητής της ψηφοφορίας

Και, όπως φαίνεται, δεν θα είναι. Ήδη, εδώ και λίγες ημέρες έγινε η πρώτη μεγάλη ανατροπή και όπως όλα δείχνουν, θα ακολουθήσει σύντομα και δεύτερη. Στην πρώτη θέση εξακολουθεί να βρίσκεται το ζεύγος Πατούλη. Στη δεύτερη θέση, όμως , έχει περάσει το δικό μας παιδί, ο Γιάννης ο Γαλάτης, που άφησε πίσω του τον νυν δήμαρχο Ραφήνας και με τη δυναμική που δείχνει, φαίνεται ικανός να απειλήσει το, μέχρι από πριν από λίγες ημέρες, ακλόνητο φαβορί. Και, ναι, δεν κρύβουμε πλέον τη συμπάθεια και την υποστήριξή μας σε αυτόν

Ακολουθούν τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα και τα σχετικά γραφήματα, όπως τα επιμελήθηκαν οι εκλογολόγοι-στατιστικολόγοι της atticavoice. Μπορείτε επίσης να διαβάσετε τη δήλωση του δημάρχου Ραφήνας ότι αναλαμβάνει αυτός το κόστος της τοποθέτησης της προτομής. Ακόμη μπορείτε να δείτε το τσαρούχι που προτείνει το Λύκειο Ελληνίδων. Καλή διασκέδαση

Δεν χρειάζεται να επισκεφθεί κανείς κάποιο νοσοκομείο αυτές τις ημέρες, για να αντιληφθεί τι συμβαίνει. Όποιος – προ πανδημίας – είχε βιώσει το οριακό επίπεδο λειτουργίας των νοσοκομείων, μπορεί πολύ άνετα να φανταστεί τι θα αντικρίσει αν βρεθεί τώρα εκεί.