Μία μόλις ημέρα πριν την εισβολή των βανδάλων (που δεν περιμέναμε να τους διακρίνει καμία ανησυχία για τις πλημμύρες που θα προκαλέσουν ή για την περιβαλλοντική ζημιά που προκαλούν) στο πάρκο της εκβολής του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, αυτού του σπάνιου οικοτόπου με την τεράστια σημασία, για την Ελλάδα για την Ευρώπη, διεξήχθη μία ανοιχτή συζήτηση με πολύ κόσμο, που ήθελε να ενημερωθεί γιατί πρέπει να αποφευχθεί η καταστροφή του μεγάλου ποταμού της ανατολικής Αττικής.

Παρουσιάστηκαν όλες οι παράμετροι. Τεχνικές, οικολογικές, νομικές, κοινωνικές και όλες οδηγούν σε ένα συμπέρασμα. Το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας δεν πρέπει να καταστραφεί με κανέναν τρόπο και για κανέναν λόγο.

Υδραυλικά, γιατί η τσιμεντοποίηση του, δηλαδή η αντικατάσταση της φυσικής του κοίτης με σκληρά υλικά, θα οδηγήσει σε κλιμάκωση του κινδύνου και της έντασης πλημμυρών,

Οικολογικά γιατί το ποτάμι αποτελεί ένα ολοκληρωμένο και σπάνιο οικοσύστημα που ο αφανισμός του θα διαταράξει την Ευρωπαϊκή και παγκόσμια βιοποικιλότητα,

Νομικά γιατί η επέμβαση παραβιάζει εθνική νομοθεσία και ευρωπαϊκές οδηγίες που άλλες έχουν κανονιστικό χαρακτήρα και άλλες αναμένουν την ενσωμάτωση τους στην ελληνική νομοθεσία ,

Κοινωνικά γιατί το όλο έργο δεν παράγει κοινωνικό όφελος αλλά μόνο οικονομικό αποτέλεσμα για τους ολίγους

Οι εισηγητές της εκδήλωσης ήταν:

• Ο Γεώργιος Μπάλιας, δικηγόρος και αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Γεωγραφίας του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου
• Ο Αντώνης Λαζαρής, βιολόγος καθηγητής ΜΕ και από τους εμβριθέστερους γνώστες του ποταμού και της οικολογίας του
• Ο Ηλίας Ταρναράς, πολιτικός μηχανικός μελετητής και ειδικός στον σχεδιασμό υδραυλικών έργων
• Η Εμμανουέλα Τερζοπούλου, ιδρυτικό μέλος της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας και μέλος της Ρεμματικής, συλλογικότητας για τνην προστασία των ρεμάτων της Αττικής.

τεκμηρίωσαν με τις εισηγήσεις τους και και κατέστησαν σαφείς όλες τις παραπάνω διαπιστώσεις.

Ήταν μία εκδήλωση που απευθύνθηκε στην κοινωνία των νοημόνων ανθρώπων που δεν διαπλέκονται με συμφέροντα και ζητούν μόνο το καλό του τόπου και του μέλλοντος του. 

Μόλις μία μέρα μετά, άλλοι που προφανώς είχαν άλλα συμφέροντα, αποφάσισαν να ξεκινήσουν άμεσα το έγκλημα. Ίσως θέλουν να δημιουργήσουν τετελεσμένο εν όψει της εκδίκασης της υπόθεσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Ίσως,..... Χιλιάδες τα "ίσως" που συνοδεύουν τους λόγους που επισπεύθηκε το έγκλημα. Πιθανόν και λιγότερα. Δυσεξήγητο όμως το γιατί υπάρχει τόσο μεγάλη βιασύνη και πίεση για ένα έργο που αποδεδειγμένα αποτελεί παράλογη περιττή δαπάνη, παράνομη και με αμφιλεγόμενα, αν όχι ξεκάθαρα επικίνδυνα αποτελέσματα για το κοινωνικό σύνολο