O Immanuel Kant είχε διατυπώσει στη "Μεταφυσική των Ηθών" του ξεκάθαρα, πως το ηθικό είναι νόμιμο, αλλά το νόμιμο δεν είναι πάντα ηθικό. Και ο άνθρωπος - μέλος της οργανωμένης κοινωνίας του 2023, οφείλει να αγωνίζεται κατά της ανηθικότητας που κρύβουν πολλές τεχνητές, νομιμοφανείς αποφάσεις της όποιας διοίκησης, είτε τοπικής είτε εθνικής ή υπερεθνικής. Είναι αυτό που τελικά αναδεικνύει τον άνθρωπο ως έλλογο ον, με κοινωνική συγκρότηση, άξιο ενός υψηλού πολιτισμικού εποικοδομήματος. 

Αυτή η παλιά αντιδιαστολή μεταξύ του νόμιμου και του ηθικού έρχεται στις ζωές μας ακόμα μία φορά με τη μορφή της απειλής έναντι της ύπαρξης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Ένα ποτάμι που η παλιά, γλώσσα με μία αφέλεια που αγνοούσε το πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο όρος από επιτήδειους, το ονομάτισε "ρέμα", φορτώνοντας του όλους τους αρνητικούς συσχετισμούς που συνδέονται με τον όρο.  Αρνητικούς συσχετισμούς που ακόμα και στις πιο ακραίες περιπτώσεις αρνητικής προπαγάνδας, δεν οφείλονται στον ίδιο τον φυσικό σχηματισμό, την υδάτινη ροή αλλά στις παρεμβάσεις του ανθρώπου. Με έωλα λοιπόν προσχήματα περί "αντιπλημμυρικής θωράκισης" (1) και εναντίον κάθε λογικής, επιχειρείται η απόσπαση της δημόσιας γης που αποτελούν τα ρέματα και η μετατροπή της σε "αξιοποιήσιμη οικονομικά γη". Οι συνέπειες αυτής της ύβρεως είναι γνωστές στους ανθρώπους από την κοινή εμπειρία. Ειδικά τους κατοίκους της Αττικής από την οποία εξαφανίστηκαν τα 500 σχεδόν ρέματα της και από τότε ξεκίνησαν οι πλημμύρες. Έτσι ο σύγχρονος άνθρωπος, με την γνώση της μεγάλης απώλειας της φυσικής ισορροπίας, δεν μπορεί να δεχτεί ακόμα μία απώλεια και μάλιστα εξαιρετικά μεγάλη. Το Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας είναι ένα ποτάμι (αφού είναι συνεχούς ροής) που έχει προστατεύσει την ανατολική Αττική από πλημμύρες τύπου Μάνδρας. Σε αυτό συντελούν και τα πλημμυρικά του πεδία, τα οποία πρέπει εξίσου να προστατευτούν μαζί με τον κύριο αποδέκτη και τους κλάδους του. Το Μεγάλο Ρέμα είναι και ένα οργανωμένο και ισορροπημένο οικοσύστημα του οποίου η διατάραξη θα σημάνει την έναρξη της αντίστροφης μέτρησης  για τις μεγάλες καταστροφές που θα προκληθούν από τα νερά που δεν θα μπορεί πια να δεχτεί και να απορροφήσει το ποτάμι..

Το ηθικό λοιπόν είναι η προάσπιση αυτού του θείου δώρου που προστατεύει επί χιλιετίες τον τόπο.

Οι εξουσίες, πάντα στενά συνδεδεμένες με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και τους σχεδιασμούς τους πέτυχαν να χαρακτηρίσουν μέσα από γραφειοκρατικές διαδικασίες την παρέμβαση πάνω στο ποτάμι ως "νόμιμη". Όμως δεν πρόκειται για τίποτα άλλο από μία γραφειοκρατική πράξη που καμία σχέση δεν έχει με όσα συντελούνται καθημερινά "εκεί έξω". Πρόκειται για μία χυδαία προβολή σχεδιασμών γραφείου, με κατεύθυνση την οικειοποίηση φυσικού, ελεύθερου χώρου  (προστατευόμενου από το Σύνταγμα ως δημοσίου χαρακτήρα) προκειμένου να αναπτυχθούν οικονομικές δραστηριότητες προς όφελος των ολίγων. Η κοινωνία μένει έξω και μόνο ως παρατηρητής. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούνται ως εργαλεία υπεράσπισης των επιλογών της εξουσίας μέσω της προπαγάνδας, η οποία τους εμποδίζει να δουν το πόσο αναλώσιμοι θεωρούνται από αυτήν.

Στον αγώνα αυτόν, που διεξάγει επί χρόνια η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας (ΚΠΑΜΡΡ) βρίσκει καθημερινά νέους συμπαραστάτες, όλο και περισσότερους. Κατοίκους της περιοχής, περιβαλλοντικές οργανώσεις, ευαισθητοποιημένους ανθρώπους από παντού. Ακόμα και από ξένες χώρες. Ο κόσμος όλο και συσπειρώνεται κατά της βαρβαρότητας που προσπαθεί να καλύψει τον τόπο, έχοντας σαν μοχλό τοπικές και άλλες εξουσίες και μία συστηματική, εξόφθαλμα αντιεπιστημονική και χυδαία προπαγάνδα. 

Σήμερα έγινε συγκέντρωση έξω από το εργοτάξιο της ΙΝΤΡΑΚΑΤ, δηλαδή του αναδόχου του νομιμοποιημένου εγκλήματος και η εισβολή των βαρβάρων εμποδίστηκε. Χρειάζεται όμως κι άλλος κόσμος που να καταλάβει πως δεν γίνεται να μένει αδρανής, δίνοντας έτσι ισχύ στην πλευρά της νομιμοφανούς βαρβαρότητας. Οι λαοί οφείλουν να στέκονται στο πλευρό του ηθικού που είναι και νόμιμο, όπως γράφει και ο Κάντ και όχι στην πλευρά του νομιμοφανούς παράνομου, που στην περίπτωση αυτή είναι κατάφωρα ανήθικο και υπονομεύει τον τόπο και το μέλλον του. Δεν πρόκειται για δίλημμα. Πρόκειται για πρόσκληση σε λαϊκή συμπαράταξη για την ακύρωση των σχεδίων που προσπαθούν να μας επιβάλλουν ένα σκοτεινό και απάνθρωπο μέλλον

(1) Δείτε και ακούστε την ομιλία του Γ. Μπάλια, δικηγόρου, ειδικού στο δίκαιο του περιβάλλοντος και αναπληρωτή καθηγητή του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου στο τμήμα Γεωγραφίας