Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Έφυγε πριν λίγες ημέρες από τη ζωή ο Μιχάλης Μπουρμπούλης, ένας από τους σημαντικότερους στιχουργούς του ελληνικού τραγουδιού. Γεννημένος στην Ιθάκη το 1939, έγραψε στίχους για εκατοντάδες τραγούδια και συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους συνθέτες και ερμηνευτές.
Πολυσχιδής προσωπικότητα ο Μιχάλης Μπουρμπούλης, εκτός από στίχους έγραψε ποίηση, εξέδωσε βιβλία, έγραψε θεατρικά έργα, ανέλυσε και παρουσίασε το έργο πολλών ζωγράφων και γλυπτών της σύγχρονης Ελλάδος, ενώ εργάστηκε στις μεγαλύτερες διαφημιστικές εταιρείες ως κειμενογράφος και δημιουργικός διευθυντής επί 25 χρόνια περίπου.
Λόγιος και λαϊκός μαζί ο Μπουρμπούλης, έγραψε στίχους γεμάτους συμβολισμούς και αλληγορίες και με αναφορές σε πρόσωπα και ιστορία. Δε λείπουν όμως και οι απλοί εξομολογητικοί στίχοι, όπως αυτοί που έγραψε ο ποιητής για το τραγούδι «Πρόσφυγας» από το δίσκο «Μνήμη της πέτρας» του Μίκη Θεοδωράκη.
«Γράφω τραγούδια πάντα λυπημένα / χασάπικα, ζεϊμπέκικα βαριά / γιατί σ’ αυτόν τον προδομένο τόπο / νιώθω σαν πρόσφυγας χωρίς γενιά.
Τα τραγούδια μου που κλαίνε / κι έχουν ρεμπέτικους σκοπούς / μιλούν για περιφρονημένους / και καταριώνται δυνατούς.
Γράφω τραγούδια πάντα μοιρολόγια / Μανιάτικα, Ηπειρώτικα συρτά / γιατί στους δρόμους έρημη η Ελλάδα / σβήνει, ανασταίνεται και ξεψυχά»
Και είναι απολύτως σίγουρο ότι ο Μιχάλης Μπουρμπούλης θα γελούσε ειρωνικά εάν διάβαζε τη συλλυπητήρια ανακοίνωση της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη και ιδιαίτερα το σημείο εκείνο όπου η υπουργός αναφέρει πως στους στίχους του Μπουρμπούλη βλέπει χαρά και αισιοδοξία. Και είναι βέβαιο πως θα της απαντούσε αναλόγως, καθώς ήταν ένας άνθρωπος που δε χαριζόταν εύκολα, παρόλο που είχε επιλέξει ένα μάλλον μοναχικό βίο, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας
Σε μια συνέντευξή του στον Κ. Παυλικιάνη, για του λόγου το αληθές, αναφέρει χαρακτηριστικά:
«… Μα εγώ δεν είμαι επαγγελματίας ώστε να φοβάμαι το κύκλωμα. Ένας ερασιτέχνης είμαι που πολλές φορές δεν δίστασα να ανοίξω την πόρτα της κόλασης και όποιον πάρει ο διάβολος
[…] Γνώρισα σχεδόν όλη την Αυλή της φωνητικής πολιτείας. Όχι, δεν είναι όλοι ίδιοι. Υπάρχουν και άνθρωποι που σέβονται τον απέναντι. Αυτοί τιμούν τον χώρο τους και το λειτούργημα που υπηρετούν. Μέσα στο ηχοβολείο δεν είναι όλοι μιας φυλής. Όχι. Γνώρισα λεβέντες και συνεργάστηκα ιδαλγούς άρρενες και θήλεα. Σήμερα έχω τραβηχτεί πέραν της δημοσιότητος. Καλύτερα να επισκέπτομαι τάφους αληθινών ανδρών και όχι τραπεζαρίες με κάμερες και στομφώδεις ήχους που αποκαλούνται δημιουργίες
[…] η μανία για προώθηση του εαυτού του, σε κάθε άνθρωπο είναι ένα ηφαίστειο μέσα του, που εκρήγνυται και στο τέλος καταντά να γίνεται Πομπηία. Να τον σκεπάσει το ηφαίστειο. Ευτυχώς, γιατί χωρίς αυτό δεν θα υπήρχε. Δεν θα τον γνώριζε κανείς».
Η υπαρξιακή αγωνία είναι διάχυτη στους περισσότερους στίχους του Μπουρμπούλη. Θα με δικάσει ο κούκος και τ΄ αηδόνι, γράφει στο υποβλητικό τραγούδι του Δημήτρη Λάγιου που το κάνει ακόμη πιο υποβλητικό η συγκλονιστική ερμηνεία της Σωτηρίας Μπέλλου:
«Θα με δικάσει ο κούκος και τ’ αηδόνι / μα στην Αγιάσο σταυρουδάκι μου χρυσό / τις νύχτες που θα πέφτει άσπρο χιόνι / οι Τσέτες θα κρεμάνε το Χριστό
Στον ουρανό που κάναμε ταβάνι / δε βλέπουμε τις νύχτες ξαστεριά / κουρσάροι, Φράγκοι, Βενετσιάνοι / μας πούλησαν για γρόσια και φλουριά
Στην Τροία μεγαλώνουνε τα στάχυα / και στην Αγιάσο σε μιαν έρμη εκκλησιά / ζωγράφισε ο Θεόφιλος με αίμα / το χάρο να φοράει θαλασσιά»
Δεν έλειπε βέβαια η αισιοδοξία από τους στίχους του Μπουρμπούλη. Μια αισιοδοξία όμως που πηγάζει από την επίγνωση της ανθρώπινης δύναμης να ξεπερνά τις δυσκολίες. Μην κλαις, προστάζει στο ομώνυμο τραγούδι του Ηλία Ανδριόπουλου, ίσως το πιο γνωστό του τραγούδι:
«Μην κλαις και μην φοβάσαι το σκοτάδι / εμείς που ζήσαμε φτωχοί / του κόσμου η απονιά δεν μας τρομάζει / θα έρθει και για μας μια Κυριακή»
Η ανεμελιά των παιδιών και η δύναμη της αγάπης μπορούν επίσης να γεννήσουν αισιοδοξία. Ένα από τα τραγούδια όπου αναδεικνύεται η ευαισθησία του Μπουρμπούλη είναι το «Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο» του Γιώργου Χατζηνάσιου:
«Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο / δυο καρδιές κι έναν ήλιο στη μέση / Παίρνω φως απ’ τον ήλιο και φτιάχνω την αγάπη / και μου λες πως σ’ αρέσει
Τα παιδιά τραγουδούν μες στους δρόμους / κι η φωνή τους τον κόσμο αλλάζει / Τα σκοτάδια σκορπάνε κι η μέρα λουλουδίζει / σαν ανθός στο περβάζι
Ένα σύννεφο είν’ η καρδιά μου / κι η ζωή μου γιορτή σε πλατεία / Σ’ αγαπώ κι ο απέραντος κόσμος πόσο μοιάζει / με μικρή πολιτεία»
Ο Μιχάλης Μπουρμπούλης μπήκε στη δισκογραφία το 1975 με το τραγούδι «Έχεις την πόρτα σου κλειστή» σε μουσική Σταύρου Κουγιουμτζή που τραγούδησε ο Γιώργος Νταλάρας. Από κει και μετά συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους Έλληνες συνθέτες όπως το Σταύρο Κουγιουμτζή, τον Ηλία Ανδριόπουλο, τον Γιώργο Χατζηνάσιο, το Μάνο Χατζιδάκι, το Μίκη Θεοδωράκη, τον Βαγγέλη Παπαθανασίου, το Δημήτρη Λάγιο, τον Στάμο Σέμση και άλλους, ενώ τραγούδια του ερμήνευσαν οι μεγαλύτεροι Έλληνες τραγουδιστές όπως η Χάρις Αλεξίου, η Σωτηρία Μπέλλου, η Μαρινέλλα, η Μαρία Δημητριάδη, ο Δημήτρης Μητροπάνος, ο Γιώργος Νταλάρας, η Μαρία Φαραντούρη, η Βίκυ Μοσχολιού, η Τάνια Τσανακλίδου, η Αλίκη Καγιαλόγλου, η Μελίνα Κανά και άλλοι πολλοί
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η συνεργασία του Μιχάλη Μπουρμπούλη με το Μάνο Χατζιδάκι. Σύμφωνα με αφήγηση του ίδιου του στιχουργού, γνωρίζοντας πως ο Χατζιδάκις ήταν πολύ δύσκολος με τους στίχους, εμφανιζόταν στο σπίτι του με διάφορες εκδοχές των στίχων. Εκεί, οι δυο τους έκαναν κολάζ με τους στίχους και μ΄ αυτό τον τρόπο προέκυψαν πολλά τραγούδια τους. Και ίσως γι’ αυτό το λόγο, ενώ στην πρώτη έκδοση του κύκλου «Για την Ελένη» (1978), όλοι οι στίχοι αποδίδονταν στον Μπουρμπούλη, στη δεύτερη έκδοση με τη Μαρία Δημητριάδη, το ’85, ο Χατζιδάκις χρέωσε στο όνομα του το ομότιτλο κομμάτι
Κλείνοντας αυτό το αφιέρωμα, θα αναφερθούμε σε δύο ακόμη πράγματα που δεν θα συναντήσουμε στα υπόλοιπα αφιερώματα που γράφτηκαν με αφορμή το θάνατο του μεγάλου στιχουργού. Το ένα είναι ένα σονέτο που έγραψε σε ηλικία μόλις 19 ετών και το εντοπίσαμε σε μια ανάρτηση στο fb του φίλου του Σπύρου Αρσένη, πρώην δημάρχου της Ιθάκης. Όπως ανέφερε σε παλαιότερη συνέντευξη στην ΕΡΤ ο Μπουρμπούλης, είχε αρχίσει να γράφει σονέτα ήδη από την ηλικία των 16 ετών, ακολουθώντας την Επτανησιακή παράδοση και παρακινούμενος από το έργο ενός άλλου μεγάλου Ιθακήσιου ποιητή, του Λορέντζου Μαβίλη
Το δεύτερο είναι ένας μικρός έπαινος από το στιχουργό προς τον γράφοντα για ένα παλαιότερο αφιέρωμά του στην κοινή αγαπημένη τους, την Ιθάκη. Έναν έπαινο που από τότε ο γράφων τον φυλά σαν ένα παράσημο τιμής
Ολοκληρώνοντας το αφιέρωμα στο Μιχάλη Μπουρμπούλη, ετοιμάσαμε μια λίστα με τραγούδια που έχουν γραφτεί πάνω σε στίχους του. Η επιλογή της σειράς των τραγουδιών έγινε με κριτήριο την ημερομηνία κυκλοφορίας τους, από το παλαιότερο προς το νεότερο
1. Θα’ ταν 12 του Μάρτη (Σ. Κουγιουμτζής - Χ. Αλεξίου)
2. Σου στέλνω χαιρετίσματα (Σ. Κουγιουμτζής - Χ. Αλεξίου)
3. Για την Ελένη (Μ. Χατζιδάκις – Μ. Δημητριάδη)
4. Μυρίζει ο κόσμος γιασεμί (Μ. Χατζιδάκις – Αλεξάνδρα)
5. Ο μάγκας (Μ. Χατζιδάκις – Μ. Δημητριάδη)
6. Το παιδί από την Κρήτη (Μ. Χατζιδάκις – Μ. Δημητριάδη)
7. Μην κλαις (Η. Ανδριόπουλος – Σ. Μπέλλου)
8. Πλατεία Βάθης (Η. Ανδριόπουλος – Σ. Μπέλλου)
9. Τα παιδιά ζωγραφίζουν (Γ. Χατζηνάσιος – Τ. Τσανακλίδου)
10. Μια παρέα είμαστε (Γ. Χατζηνάσιος – Δ. Μητροπάνος )
11. Η αγάπη χάθηκε (Γ. Χατζηνάσιος – Δ.Μητροπάνος)
12. Θα με δικάσει (Δ. Λάγιος – Σ. Μπέλλου)
13. Περαστικός κι αμίλητος (Δ. Λάγιος – Σ. Μπέλλου)
14. Σαντιάγο (Μ. Θεοδωράκης – Α. Καγιαλόγλου)**
15. Τώρα ξέρω (Β. Παπαθανασίου – Μ. Φαραντούρη)
16. Τα βεγγαλικά σου μάτια (Σ.Σέμσης – Γ. Νταλάρας)
17. Στην Ελλάδα κάνει κρύο (Σ.Σέμσης – Γ. Νταλάρας)
18. Αχ, να περάσει ο πυρετός (Σ.Σέμσης – Μ.Κανά)
19. Άγγιγμα ψυχής (Γ. Χατζηνάσιος – Μ. Χατζηγιάννης)
**Οι στίχοι του τραγουδιού είναι του Federico Garcia Lorca και ο Μιχάλης Μπουρμπούλης έκανε την απόδοσή τους στα ελληνικά
Πηγές
https://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&id=4442
https://www.ogdoo.gr/erevna/rakosyllektika/afieroma-sta-tragoydia-tou-mixali-bourmpoyli
https://www.koutipandoras.gr/article/gia-paidi-apo-tin-kriti-toy-manoy-hatzidaki-poy-itan-ap-pagkrati/
https://www.efsyn.gr/tehnes/art-nea/398261_perastikos-ki-amilitos-ki-ap-ti-zoi-feygatos
Το Μάρτιο του 1994 ο Κορνήλιος Καστοριάδης, έδωσε μια μεγάλη συνέντευξή στη δημοσιογράφο της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» Τέτα Παπαδοπούλου. Αυτή η συνέντευξη αποτέλεσε μέρος του βιβλίου της δημοσιογράφου «Για τον Κορνήλιο Καστοριάδη – “Είμαστε υπεύθυνοι για την ιστορία μας”». Γιατί, έτσι είναι. Δε φταίνε μόνο οι άλλοι. Όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης. Ακόμη κι αν δε φαίνεται πουθενά άμεσα η εμπλοκή μας. Σε όλα εμπλεκόμαστε, θέλουμε δε θέλουμε. Με τις επιλογές μας και με την αδιαφορία μας.
Ακολουθούν αποσπάσματα από τη συνέντευξη αυτή
...........................................................................................................................................
Μπορείτε να μολυ εξηγήσετε γιατί οι Έλληνες, που σκοτώνονταν εννέα χρόνια, για να απελευθερωθούν από τους Τούρκους, θέλησαν αμέσως μετά έναν Βασιλιά; Και γιατί, αφού έδιωξαν τον Όθωνα, έφεραν τον Γεώργιο; Και γιατί μετά ζητούσαν ''ελιά, ελιά και Κώτσο Βασιλιά'';
Σύμφωνα με την ''αριστερή'' άποψη όλα αυτά τα επέβαλαν η Δεξιά, οι κυρίαρχες τάξεις και η μαύρη αντίδραση. Μπορούμε όμως σήμερα να πούμε ότι όλα αυτά τα επέβαλαν στον ελληνικό λαό ερήμην του ελληνικού λαού; Μπορούμε να πούμε ότι ο ελληνικός λαός δεν καταλάβαινε τι έκανε; Δεν ήξερε τι ήθελε, τι ψήφιζε, τι ανεχόταν;
Σε μια τέτοια περίπτωση αυτός ο λαός θα ήταν ένα νήπιο. Εάν όμως είναι νήπιο, τότε ας μη μιλάμε για δημοκρατία. Εάν ο ελληνικός λαός δεν είναι υπεύθυνος για την ιστορία του, τότε, ας του ορίσουμε έναν κηδεμόνα. Ο ελληνικός λαός - όπως και κάθε λαός - είναι υπεύθυνος για την ιστορία του, συνεπώς είναι υπεύθυνος για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα.
Για όποιο κακό συνέβη στην ιστορία μας ο ελληνικός λαός δε φέρει καμία ευθύνη. Έτσι, μόλις έρθουν τα δύσκολα και πάρουμε λάθος αποφάσεις και ακολουθήσουν οι συνέπειες των δικών μας λαθών, τι κάνουμε; Ρίχνουμε τις ευθύνες στους άλλους. Πάντα φταίει κάποιος άλλος. Ποτέ εμείς. Για κάθε καταστροφή υπεύθυνοι είναι οι άλλοι, οι οποίοι εισέβαλλαν, οι οποίοι μας ξεγέλασαν, οι οποίοι μας εκμεταλλεύτηκαν.
Ως πότε όμως; Ως πότε θα ρίχνουμε τις ευθύνες στους άλλους; Δεν δικάζουμε κανέναν. Μιλάμε για ιστορική και πολιτική ευθύνη. Ο ελληνικός λαός δε μπόρεσε ως τώρα να δημιουργήσει μια στοιχειώδη πολιτική κοινωνία. Μια πολιτική κοινωνία, στην οποία, ως ένα μίνιμουμ, θα θεσμισθούν και θα κατωχυρωθούν στην πράξη τα δημοκρατικά δικαιώματα τόσο των ατόμων όσο και των συλλογικοτήτων.
Ο μακαρίτης ο Γιώργος Καρτάλης έλεγε κάνοντάς μου καζούρα στο Παρίσι το 1956: ''Κορνήλιε, ξεχνάς ότι στην Ελλάδα δεν έγινε Γαλλική Επανάσταση'' . Πράγματι, στην Ελλάδα δεν έχει υπάρξει εποχή που ο λαός να έχει επιβάλλει έστω και στοιχειωδώς, τα δικαιώματά του. Και η ευθύνη, για την οποία μίλησα, εκφράζεται με την ανευθυνότητα της παροιμιώδους φράσης: ''Εγώ θα διορθώσω το ρωμέικο;'' . Ναι κύριε, εσύ θα διορθώσεις το ρωμέικο, στο χώρο και στον τομέα που βρίσκεσαι! Οι λογαριασμοί που έχει κανείς με τον τόπο που γεννήθηκε, που μεγάλωσε, που τη γλώσσα του μιλάει, δεν κλείνουν ποτέ.
Πηγές
Ήταν τέτοιο το βάρος των ναζιστικών εγκλημάτων ώστε δύο ολόκληρες γενιές Γερμανών έζησαν υπό το ασήκωτο βάρος των ενοχών. Η πρώτη μάλιστα γενιά έζησε και υπό συμμαχική κατοχή και διαιρεμένη. Η δεύτερη γενιά απελευθερώθηκε από την κατοχή και ενώθηκε, οι ενοχές όμως παρέμεναν και απαγόρευαν κάθε προσπάθεια υποστήριξης ή δικαιολόγησης του ναζιστικού καθεστώτος. Η τρίτη γενιά των Γερμανών φαίνεται ότι σιγά σιγά ξεπερνά τις ενοχές και - κάποιο μέρος της τουλάχιστον - τολμά να εμφανίζεται απολογητής ή αρνητής των ναζιστικών θεωριών προσπαθώντας να αναθεωρήσει την ιστορία
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται διάφορες κινήσεις όπως η άρνηση της ύπαρξης του ολοκαυτώματος των Εβραίων ή της συκοφάντησης της αντίστασης των Ελλήνων απέναντι στα ναζιστικά στρατεύματα ως παράνομη είτε επειδή ο επίσημος στρατός είχε παραδοθεί είτε επειδή οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν ανορθόδοξα όπλα, δικαιολογώντας με αυτό τον τρόπο τις ναζιστικές θηριωδίες έναντι του άμαχου πληθυσμού και τα δεκάδες ολοκαυτώματα ελληνικών χωριών
Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η άποψη πως η μεγάλη πλειοψηφία του γερμανικού πληθυσμού δεν γνώριζε για τα ναζιστικά εγκλήματα απέναντι στους Εβραίους, στους κομμουνιστές, στους ομοφυλόφιλους, στους τσιγγάνους, στα άτομα με αναπηρία. Δεν γνώριζε δηλαδή την εφαρμογή στην πράξη της Τελικής Λύσης, του κωδικού ονόματος που έδωσαν οι ναζί στο οργανωμένο σχέδιο εξόντωσης των Εβραίων αρχικά και το οποίο επεκτάθηκε σε όσους δεν πληρούσαν τα χαρακτηριστικά της Άριας Φυλής, όπως προαναφέραμε.
Φυσικά, η πραγματικότητα είναι πως όλη η γερμανική κοινωνία γνώριζε. Γνώριζε όμως πως αν κάποιος αντιδρούσε, τον περίμενε και αυτόν το ίδιο φριχτό τέλος με τις παραπάνω κοινωνικές ομάδες. Το φίδι του ναζισμού είχε μεγαλώσει τόσο που κανένας δεν μπορούσε να σηκώσει το ανάστημά του και να αντισταθεί. Όταν το φίδι του ναζισμού μεγαλώσει, έχει τόσο δραστικό δηλητήριο που μπορεί να ποτίσει όλη την κοινωνία και άλλους να τους κάνει φίδια σαν κι αυτό και άλλους να τους παραλύσει από το φόβο.
Γιατί τα γράφουμε όλα αυτά; Γιατί μάθαμε πως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Ραφήνας-Πικερμίου με το συνδυασμού του Κώστα Ξηντάρα είναι ο Τάσος Συμιγδαλάς.
Εκτός όλων των άλλων δραστηριοτήτων του, είναι ο εκδότης των βιβλίων του Κωνσταντίνου Πλεύρη, που αυτοβούλως και με υπερηφάνεια (εμετικό θράσος θα λέγαμε καλύτερα) αυτοπροσδιορίζεται ως ναζί και προς επίρρωση τούτου, ως δικηγόρος του Γιάννη Λαγού στη δίκη της Χρυσής Αυγής, δε δίστασε να σηκώσει το χέρι του μέσα στο δικαστήριο και να χαιρετήσει ναζιστικά. Ο Συμιγδαλάς αποτέλεσε επίσης ηγετικό μέλος του πολιτικού φορέα που δημιούργησε ο Γιάννης Λαγός, εν μέσω της δίκης της Χρυσής Αυγής, με το όνομα «Εθνική Λαϊκή Συνείδηση» (ΕΛΛΑΣΥΝ)
Ας επιστρέψουμε όμως στο ψηφοδέλτιο του Κώστα Ξηντάρα το οποίο εμφανίζεται ως ανεξάρτητο, είναι κοινό όμως μυστικό πως δημιουργήθηκε και αβαντάρεται από τη βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και πρώτη σε ψήφους στην Ανατολική Αττική Σοφία Ζαχαράκη, ίσως ως ανταπόδοση της στήριξης που της προσέφερε ο συγκεκριμένος πολυπαράγοντας της περιοχής στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές. Στο πλαίσιο μιας κατ’ επίφαση κομματικής και πολιτικής ανεξαρτησίας εντάχθηκαν στο ψηφοδέλτιο αυτό και άνθρωποι που είναι ή δηλώνουν ή νομίζουν πως είναι αριστεροί. Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν καλό είναι να μάθουν ποιος είναι συνυποψήφιος με αυτούς για να μην μπορούν να πουν ότι δεν γνώριζαν
Πριν όμως προχωρήσουμε σε περισσότερες λεπτομέρειες, ως atticavoice.gr, σχετικά με την πολιτική δράση και τις πολιτικές θέσεις του Τάσου Συμιγδαλά, ας δώσουμε αρχικά το λόγο σε πιο αναγνωρίσιμα μέσα ενημέρωσης που με κανένα τρόπο βέβαια δε θα μπορούσε κανείς να τα κατατάξει ως αριστερά ή ακροαριστερά ή φιλοαναρχικά και να τα κατηγορήσει ενδεχομένως για «εμπαθή μονομέρεια», όπως ίσως θα έκανε για την atticavoice.gr
Ας δώσουμε αρχικά το λόγο στη Real News , σε άρθρο της οποίας αποκαλύπτεται ότι ο Τάσος (Αναστάσιος) Συμιγδαλάς αποτελεί ηγετικό μέλος της «Εθνικής Λαϊκής Συνείδησης» που δημιούργησε ο υπόδικος τότε χρυσαυγίτης Γιάννης Λαγός
Όπως αναφέρει το άρθρο της Real News: «Τον προσεχή Νοέµβριο προγραµµατίζεται να ξεκινήσει και επίσηµα τη λειτουργία του ο νέος πολιτικός φορέας, µε επικεφαλής τον κατηγορούµενο ως καθοδηγητή των εγκληµατικών ταγµάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής, Γιάννη Λαγό. Έχοντας επιλέξει την ονοµασία “Εθνική Λαϊκή Συνείδηση” για την κίνησή του, ο υπόδικος, ανεξάρτητος πλέον ευρωβουλευτής θα έχει τη στήριξη τουλάχιστον άλλων δύο πρώην βουλευτών της οργάνωσης, οι οποίοι επίσης είναι κατηγορούµενοι στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Πρόκειται για τον Παναγιώτη Ηλιόπουλο και τον γνωστό ως «Καιάδα», Γιώργο Γερµενή, οι οποίοι θα συµµετάσχουν στο συντονιστικό συµβούλιο του νέου φορέα, ενώ µε τον Λαγό αναµένεται να συµπράξει και ένας άλλος πρώην βουλευτής της Χρυσής Αυγής, ο Νίκος Κούζηλος. Στο συντονιστικό συµβούλιο υπάρχουν άλλα τρία παλαιότερα στελέχη της Χρυσής Αυγής, αλλά και ο δικηγόρος Γιάννης Ζωγράφος, ο οποίος στη δίκη έχει εσχάτως αναλάβει την υπεράσπιση του Π. Ηλιόπουλου. Αξίζει επίσης να σηµειωθεί ότι στην ηγετική οµάδα του νέου φορέα περιλαµβάνεται και ο συνεργάτης του Κώστα Πλεύρη, ο εκδότης βιβλίων εθνικιστικού περιεχοµένου και τηλεπωλητής Αναστάσιος Συµιγδαλάς»
Στις πρόσφατες εθνικές, ο Τάσος Συμιγδαλάς έχει εγκαταλείψει πλέον την ΕΛ.ΛΑ.ΣΥΝ και εμφανίζεται ως επικεφαλής ενός νεοσυσταθέντος κόμματος που ονομάζεται ΚΥΜΑ Ελληνισμού. Το ΚΥΜΑ δεν κατέβηκε στις εκλογές, αλλά στήριξε το κόμμα «ΠΑΤΡΙΔΑ-Αφροδίτη Λατινοπούλου». Σχετικά με αυτό, διαβάζουμε από το Πρώτο Θέμα: « … αρκετά από τα στελέχη του κόμματος “ΠΑΤΡΙΔΑ-Αφροδίτη Λατινοπούλου” φαίνεται ότι προέρχονται από ένα κόμμα που ονομάζεται ΚΥΜΑ Ελληνισμού. Επικεφαλής του είναι ο Τάσος Συμιγδαλάς, ο οποίος είναι παλιό στέλεχος του ευρύτερου εθνικιστικού χώρου, μαθητής και σταθερός συνομιλητής του Κωνσταντίνου Πλεύρη. Ο κ. Συμιγδαλάς είναι από το 2012, με βάση το βιογραφικό του, επικεφαλής των εκδόσεων ΗΛΕΚΤΡΟΝ. Με μια γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο, εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι οι εκδόσεις ΗΛΕΚΤΡΟΝ έχει εκδώσει πλούσιο συγγραφικό έργο του κ. Πλεύρη, όπως τα βιβλία “Εβραίοι, όλη η αλήθεια” και “Ας μιλήσουμε για Εβραίους”, αλλά και το πεντάτομο έργο του υπουργού Τύπου της Χούντας Σπύρου Ζουρνατζή «21 Απριλίου 1967- Μύθοι και Αλήθεια». Η ανοιχτή επαφή του κ. Συμιγδαλά με τον Κωνσταντίνο Πλεύρη, ο οποίος πρόσφατα διεγράφη από τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών για τον ναζιστικό χαιρετισμό μέσα στην αίθουσα της δίκης για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, γεννά ερωτήματα»
Ας πάμε όμως και στη γνωστή ακροδεξιά εφημερίδα “Στόχος”, η οποία εξηγεί την αποχώρηση του Τάσου Συμιγδαλά από το κόμμα του Γιάννη Λαγού, μια αποχώρηση που οδήγησε στη δημιουργία του κόμματος ΚΥΜΑ : “ Εξελίξεις στον Πατριωτικό Χώρο: Ο Τάσος ο Συμιγδαλάς, πιό γνωστός ως "δεξί χέρι" του Κώστα Πλεύρη (λόγω του ότι είναι επικεφαλής των εκδόσεων «Ήλεκτρον») ΑΠΟΧΩΡΗΣΕ ΟΡΙΣΤΙΚΑ από την "Ελληνική Λαϊκή Συνείδηση" (ΕΛΑΣΥΝ) του ανεξάρτητου ευρωβουλευτή Γιάννη Λαγού!”
Στη συνέχεια, ο «Στόχος» παραθέτει αποσπάσματα από μια εκπομπή του Τάσου Συμιγδαλά στην ιστοσελίδα ενός blogger του εθνικιστικού χώρου. Τα παραθέτουμε κι εμείς, εμπλουτισμένα με επιπλέον αποσπάσματα όπως τα απομαγνητοφωνήσαμε από την εκπομπή αυτή και στα οποία αποσπάσματα ο Τάσος Συμιγδαλάς καλεί όλους τους χρυσαυγίτες να ενωθούν με τον υπόλοιπο ακροδεξιό-εθνικιστικό χώρο (που τον αποκαλούν εθνικοπατριωτικό) με πιθανό ηγέτη τον Ηλία Κασιδιάρη
Ακολουθούν τα βίντεο με την απομαγνητοφώνηση τους
«Και θα σού κάνω και μία αποκάλυψη επειδή είσαι τώρα παρών: Η ποινή μου λήγει τον Αύγουστο [σ.σ η ποινή στην οποία αναφέρεται ο Τ. Συμιγδαλάς είναι η 3μηνη αποβολή από όλα τα όργανα της ΕΛΑΣΥΝ, εξαιτίας ενός άρθρου που είχε γράψει στην εφημερίδα "Ελ. Ώρα" υπέρ της Ν.Δ. για τον τρόπο που διαχειρίστηκε την κρίση με τον Κορωνοϊό], αλλά εγώ έχω αποχωρήσει ήδη από την ΕΛΑΣΥΝ! Δε μπορώ να απολαμβάνω καθήμενος στο πλάι πολυδιασπασμένο έναν Χώρο ο οποίος πρέπει να παλέψει όλος μαζί, γιατί ο καθένας έχει τις αξίες του: Και ο Γιάννης ο Λαγός έχει τις αξίες του, και ο Ηλίας ο Κασιδιάρης έχει τις αξίες του, και ο Νίκος ο Μιχαλολιάκος έχει τις αξίες του, και ο Γιώργος ο Καρατζαφέρης έχει τις αξίες του. Και ο οποιοσδήποτε επικεφαλής Εθνικοπατριωτικού φορέα πρέπει, διάολε, πιά να κάτσουν να τα βρούνε, γιατί εδώ χανόμαστε κι εμείς παίζουμε αμπάριζα ποιός θα βγει πρώτος.
Εγώ κάνω τη δήλωση ότι, όπως το είπα στις 7/4/20, θέλω να αναλάβει την ηγεσία ο Ηλίας ο Κασιδιάρης. Ο Γιάννης ο Λαγός είναι επίσης ένα κομμάτι το οποίο δεν μπορεί να μην πρωταγωνιστεί. Έχει ρόλο, έχει το ρόλο να μας εκπροσωπεί στην Ευρώπη. Έχει το ρόλο στο εσωτερικό ο Ηλίας ο Κασιδιάρης να εκπροσωπεί τον ελληνικό πατριωτικό χώρο
Εγώ μένω πίσω και αποχωρώ σήμερα από την ΕΛΑΣΥΝ επίσημα. Από κει και πέρα περιμένω και , εφόσον θεωρούνε χρήσιμη την παρουσία μου μέσα στον Νέο Ενιαίο Φορέα που μπορούν να φτιάξουν οι δυό τους, οι τρείς τους, οι πέντε τους, τότε το ξανασυζητάμε
… Σ' αυτόν τον δίαυλο καλώ τον Ηλία τον Κασιδιάρη, το Γιάννη το Λαγό, το Νίκο το Μιχαλολιάκο. Τον Γιώργο τον Καρατζαφέρη … οποιονδήποτε άνθρωπο επικεφαλής επικεφαλής εθνικοπατριωτικού φορέα θεωρέι ότι μπορεί να μας πει κάτι καινούργιο προκειμένου να επιτευχθεί μια ενότητα στον πολυδιασπασμένο αυτό χώρο και μια ελπίδα για το αύριο της Ελλάδας μας»
αλλά και όταν -όντας ακόμα στην ΕΛΛΑΣΥΝ- καλούσε τον Κασιδιάρη να αναλάβει την ηγεσία του μορφώματος του Λαγού
Απαντώντας στην ερώτηση πανελίστα του, αν "υπάρχει η δυντότητα η ΧΑ με την ΕΛΛΑΣΥΝ να συνεργαστεί" λέει:
Εγώ κάνω τώρα δημόσια πρόσκληση στον Ηλία τον Κασιδιάρη -γιατί με τον κ. Μιχαλολιάκο για τους λόγους που προανέφερα και κατά το παρελθόν δεν τα βρήκαμε, δεν συμφωνήσαμε- εγώ καλώ δημόσια τον Ηλία τον Κασιδιάρη να έρθει να ηγηθεί στην ΕΛΛΑΣΥΝ, με την ευύθνη που φέρει ο λόγος μου και την ευθύνη που φέρω για τον λόγο που εκστομώ (!!!)
Στις 5/9/2018, ο Τάσος Συμιγδαλάς εμφανίζεται μαζί με τον Κ.Πλεύρη στο πλευρό της Χρυσής Αυγής σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε εναντίον της ανέγερσης τζαμιού στο Βοτανικό
Από την ιστοσελίδα JailGoldenDawn διαβάζουμε:
«Μετά από σχετική φημολογία στα έντυπα και τις ιστοσελίδες του φασιστικού και ακροδεξιού χώρου, πραγματοποιήθηκε ο αρραβώνας Μιχαλολιάκου και Κώστα Πλεύρη, με δημόσια παρουσία του δεύτερου στη συγκέντρωση που οργάνωσε η Χρυσή Αυγή στον Βοτανικό ενάντια στην ανέγερση μουσουλμανικού τεμένους.
Η οργάνωση ανάρτησε τη φωτογραφία στην ιστοσελίδα της για να στείλει στους οπαδούς της το μήνυμα της “συμπόρευσης”. Ο Πλεύρης συνοδευόταν από τον “υπαρχηγό” του Τάσο Συμιγδαλά και δέκα περίπου άτομα με μαύρα μπλουζάκια και διακριτικά της ομάδας τους (“Η”)»
Περνάμε τώρα στην Εφημερίδα των Συντακτών και σε ένα δημοσίευμά της από τις 10/5/2021:
“ Σε μια εξαιρετικά διαφωτιστική εκπομπή του Τάσου Συμιγδαλά, στενού συνεργάτη του Κώστα Πλεύρη και επίδοξου συντονιστή των διασπασμένων κομματιών της Χρυσής Αυγής (ομάδες Μιχαλολιάκου, Κασιδιάρη, Λαγού κ.λπ.) εμφανίστηκε το παλιό στέλεχος της οργάνωσης Παναγιώτης Μπαντέμης και ακολούθησε μια εξαιρετικά αποκαλυπτική ανταλλαγή απόψεων για τα καλά της χούντας αλλά κυρίως του γερμανικού εθνικοσοσιαλισμού (5.5.2021)”
Ποιος είναι ο Μπαντέμης τώρα; Όπως αναφέρει το άρθρο : Ο Μπαντέμης καταδικάστηκε αμετάκλητα για ληστεία και απόπειρα ληστείας με ρατσιστικό χαρακτήρα, για το έγκλημα της Χρυσής Αυγής στο Μεταξουργείο το 2011. Οταν, στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, 10μελές Τάγμα Εφόδου της ναζιστικής οργάνωσης με επικεφαλής τον Μπαντέμη, που ήταν τότε πυρηνάρχης της στη Δράμα, επιτέθηκε σε δυο γυναίκες από τη Βόρεια Ήπειρο. Ο Μπαντέμης τις ρώτησε αν είναι Αλβανίδες και όταν εκείνες απάντησαν ότι είναι Ελληνίδες, τους ζήτησε ταυτότητες. Οι γυναίκες αρνήθηκαν να τις επιδείξουν και οι δράστες τις χτύπησαν άγρια και απέσπασαν την τσάντα της πρώτης γυναίκας, αφαιρώντας χρηματικό ποσόν, ενώ αποπειράθηκαν να πάρουν και το κινητό της δεύτερης.
Όταν μία κοινωνία προσπαθεί να απαλλαγεί από τον ναζισμό και τον φασισμό και τους εκπροσώπους τους (προσπαθεί άραγε;) δεν πρέπει να επιτρέπει στεγανά παρασιτικής επιβίωσης του τέρατος μέσα στα κύτταρα της. Πολύ περισσότερο μέσα στα θεσμικά της κύτταρα, Οφείλει να καταδεικνύει και να καταδικάζει αυτά τα πρόσωπα, τις πρακτικές και τις οργανώσεις τους που ξεπηδάνε πάνω στο πρόσφορο γι' αυτά υπόστρωμα της πνευματικής, οικονομικής, κοινωνικής και πολιτισμικής εξαθλίωσης της.
Πηγές
https://media.real.gr/filesystem/Multimedia/pdf/600_id31381.pdf
https://www.stoxos.gr/2020/06/blog-post_348.html
https://www.efsyn.gr/politiki/293222_i-omologia-ton-naziston
Η νεοσυσταθείσα δημοτική κίνηση πολιτών της Ραφήνας και του Πικερμίου, η "Γη & Ελευθερία", αυτοσυστήνεται με λίγα λόγια, θέτοντας συγκεκριμένους στόχους και προτεραιότητες . Ακολουθεί ένα σύντομο κείμενο που μοιράστηκε στην πρώτη Ιδρυτική της Συνέλευση την Κυριακή 16/7/23
.................................................................................................................................................
Ζούμε σε ένα τόπο που συνδυάζει φυσική ομορφιά (θάλασσα, πράσινο) με έναν ήρεμο και ανθρώπινο τρόπο ζωής. Για αυτό και τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν το Δήμο μας σαν τόπο μόνιμης κατοικίας.
Από την άλλη, η περιοχή μας έχει υποστεί τελευταία μια σειρά από καταστροφές, κυρίως πυρκαγιές, που έχουν αφήσει μεγάλες πληγές στο περιβάλλον, στους ανθρώπους και στις υποδομές.
Παράλληλα, ακούμε αποσπασματικά ψιθύρους από τα κρατικά σχέδια για την περιοχή, σχέδια που καταστρώνονται “για εμάς χωρίς εμάς” και αφορούν το Λιμάνι, την Αττική Οδό και άλλες μεγάλες υποδομές.
Αυτά τα σχέδια θα αλλάξουν για πάντα τον τόπο μας και τον τρόπο ζωής μας. Η αμέσως επόμενη περίοδος θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμη, καθώς ο σχεδιασμός θα διαμορφώνεται και θα υλοποιείται μακριά από εδώ, σε υπουργικά και άλλα γραφεία, χωρίς κανείς να παίρνει υπόψη τη θέληση των πολιτών αυτού του τόπου.
Ο συνδυασμός ΓΗ & ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ θα αγωνιστεί ώστε εμείς οι δημότες να είμαστε όσο το δυνατόν καλύτερα ενημερωμένοι, να συμμετέχουμε και να παρεμβαίνουμε ενεργά στη λήψη των αποφάσεων και να φροντίσουμε ώστε να διασφαλίζεται ο σεβασμός στο περιβάλλον, το φυσικό και πολιτιστικό τοπίο και να μην επιβαρύνεται το κλίμα, στοιχεία απαραίτητα για την ποιότητα της ζωής και τη σωματική και ψυχική υγεία των κατοίκων, δημοτών και μη.
Συγκεκριμένα, οι κύριοι άξονες του προγράμματός μας είναι
Κύριος και απλός. Έτσι θέλει να είναι - λέει σε συνέντευξή του - ο Χρήστος Τσιτρούδης και γι αυτό ονόμασε τον εαυτό του Monsieur Minimal. Με αυτό το όνομα άρχισαν να φτάνουν στ΄αυτιά μας οι πρώτες του συνθέσεις και με έκπληξη συνειδητοποιούσαμε – άλλοι πιο γρήγορα και άλλοι πιο αργά - ότι ήταν συνθέσεις Έλληνα
Κύριος και απλός λοιπόν. Μόνο που τη μουσική του σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε απλή. Ο Monsieur Minimal έχει καταφέρει από τη μια να δημιουργήσει το δικό του αναγνωρίσιμο χαρακτηριστικό μουσικό ήχο και από την άλλη έχει καταφέρει να συνδυάσει ένα πλήθος ετερόκλητων μουσικών επιρροών με τρόπο γοητευτικό. Χρησιμοποιώντας ως βάση τον ήχο των 70’s, τον μπολιάζει με ήχους από όλα τα είδη της σύγχρονης μουσικής σκηνής. Pop, rock, new wave, soul, blues, electro ακόμη και ήχοι της Ανατολής δένουν μεταξύ τους σε ένα άκρως γοητευτικό ηχητικό αποτέλεσμα.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι διασκευές που έχει κάνει σε ελληνικά τραγούδια των 70’s, όπως το “Σ’αναζητώ” του Γιάννη Σπανού, το “Σ’αγαπώ” του Νίκου Μαμαγκάκη και το “Υπάρχω” του Χρήστου Νικολόπουλου. Ειδικά το τελευταίο λαϊκό τραγούδι που το γνωρίσαμε με τη φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη, ο Monsieur Minimal κατορθώνει να το μεταμορφώσει σε ένα ρυθμικό ψυχεδελικό κομμάτι και να του δώσει μια εντελώς διαφορετική διάσταση
Ταξιδιάρικος, λικνιστικός, δροσερός και ερωτικός ο ήχος του Monsieur Minimal ταιριάζει απόλυτα στα ατέλειωτα καλοκαιρινά βράδια. Για το σκοπό αυτό ετοιμάσαμε μια λίστα με επιλογές από όλες τις δουλειές του. Καλή ακρόαση!
1. Αγκαλιά
2. Πάστα Φλόρα
3. Στιγμή (Δάκης)
4. Love story
5. Τα πιο όμορφά μας πράγματα
6. Ici (Kid Moxie)
7. Tonight (μαζί με Rosy Blue)
8. Εδώ (Τζένη Καπάδαη)
9. Blues vintage ( μαζί με Εβίτα Μαλαφούρη)
10. Αναζήτηση (Μαρία Παπαγεωργίου)
11. Σ’ αγαπώ (Ανδριάνα Μπάμπαλη)
12. Υπάρχω (Μαρία Παπαγεωργίου)
Η δημοτική κίνηση «Γη & Ελευθερία» καλεί σε ανοιχτή ιδρυτική συνέλευση σήμερα, Κυριακή 16/7/2023 και ώρα 7.00 μμ, στο πάρκο του Νηρέα (Σύρου 2 & Ναυτίλου, εντός του άλσους).
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ «ΓΗ & ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
«Δεν είμαι εγώ σπορά της τύχης …
εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της οργής»
Κώστας Βάρναλης
Οι πρόσφατες εξελίξεις σχετικά με το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας επιβεβαίωσαν ότι ζούμε σε έναν τόπο όπου τα περιβαλλοντικά ζητήματα αντιμετωπίζονται από τους κυβερνώντες με τρόπο πλήρως αντίθετο προς τις επιταγές των σύγχρονων πολιτικών για το περιβάλλον. Οι τοπικοί μας άρχοντες προκρίνουν το τσιμέντο έναντι της βιοποικιλότητας και βάζουν το κέρδος πάνω από τη φύση. Αποδείχτηκε επίσης πως ο μόνος δρόμος για να σταματήσουν τα περιβαλλοντικά εγκλήματα, θα έρθει μόνο αν δράσουμε οι ίδιοι οι άνθρωποι συλλογικά, αλληλέγγυα και οργανωμένα.
Το ίδιο οφείλουμε να κάνουμε για όλα τα προβλήματα του τόπου μας, κόντρα στο έλλειμμα δημοκρατίας, την αδιαφάνεια και την κακοδιοίκηση που κυριαρχούν και μας ωθούν στην απάθεια και την αποχή από τα κοινά.
Το κάλεσμα αυτό είναι ακόμα ένα κάλεσμα παρέμβασης. Αυτή τη φορά για τη συγκρότηση μίας δημοτικής κίνησης που θα ασκήσει πραγματική αντιπολίτευση και ουσιαστικό έλεγχο απέναντι στην αυθαιρεσία της δημοτικής διοίκησης. Μίας δημοτικής κίνησης βάσης που θα δώσει δύναμη στη φωνή και την παρέμβαση των κατοίκων, ώστε αυτές να επικοινωνούνται απευθείας στην τοπική κοινωνία, στα συμβούλια και στα κέντρα αποφάσεων. Για να σταματήσει η διοίκηση στο Δήμο μας να ασκείται με βάση μεγάλα ή μικρά συμφέροντα, εκβιασμούς και φατρίες, αλλά με συμμετοχική αυτοδιοίκηση στην οποία θα ασκούν έλεγχο και θα έχουν λόγο ελεύθερα όλοι οι πολίτες
Πεδία παρέμβασης – τα τέσσερα Π
Περιβάλλον: Στον καιρό που προωθείται από οικονομικά κέντρα η υπέρμετρη επέκταση της κυρίαρχης συγκοινωνιακής υποδομής στην περιοχή, δηλαδή του λιμανιού της Ραφήνας, σε συνδυασμό με το αεροδρόμιο των Σπάτων και τη συνακόλουθη ανάπτυξη αυτοκινητοδρόμων εκτός κλίμακας και μέτρου, οι πιέσεις που δέχεται το περιβάλλον είναι τερατώδεις. Οι μελέτες σκοπιμότητας και εφαρμογής αποδεικνύουν πως κανένας από αυτούς τους σχεδιασμούς δεν αποσκοπεί στην αναβάθμιση του τόπου, αλλά μόνο στην εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων εργολάβων, παραχωρησιούχων και εκμεταλλευτών του δημόσιου χώρου. Το βέβαιο είναι – και το διαπιστώσαμε όλες και όλοι με τις επιπτώσεις της λειτουργίας του αεροδρομίου – πως η ποιότητα ζωής και ο τόπος μας υποβαθμίζονται διαρκώς. Θέτουμε ως πρώτη προτεραιότητα την αρχή της βιωσιμότητας, και διεκδικούμε αυστηρά κριτήρια και κανόνες για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και της ποιότητας της ζωής των κατοίκων
Πολιτισμός : Στην πόλη, το έλλειμμα πολιτιστικών δράσεων είναι εμφανές. Μέσα στο απόλυτο πολιτιστικό κενό, η διοίκηση επικαλείται ανούσιες παρεμβάσεις αποσκοπώντας να πείσει πως έχει πολιτιστικές ανησυχίες. Πρωτοβουλίες δημοτών και συλλογικοτήτων έχουν εν μέρει καλύψει το κενό της ανεπαρκούς διοίκησης και στοιχειώδη πολιτιστικά γεγονότα λαμβάνουν χώρα περιοδικά. Αλλά η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να έχει στις προτεραιότητες της την ενίσχυση και προώθηση των πολιτιστικών δράσεων, ειδικά των νέων ανθρώπων, που είναι και το δημιουργικότερο κομμάτι της κοινωνίας. Με όχημα την δημοτική μας κίνηση επιδιώκουμε να προωθήσουμε
φεστιβάλ κινηματογράφου και την τοπική μουσική σκηνή. Να υποστηρίξουμε νέα σχήματα και τις τέχνες. Να διεκδικήσουμε και να δημιουργήσουμε δημόσιους χώρους για τη φιλοξενία της λογοτεχνίας, των παραστατικών και των εικαστικών τεχνών.
Πρόνοια: Αδήριτη είναι η ανάγκη για προγράμματα για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Είναι απαράδεκτο εν έτει 2023 η κοινωνική πρόνοια να εξαρτάται κυρίως από την φιλανθρωπία. Προωθούμε την αλληλεγγύη και δομημένες, στοχευμένες παρεμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ανακούφιση και την ενεργή συμπερίληψη συμπολιτών μας σε αυτά, με διακριτικό και ουσιαστικό τρόπο που θα διασφαλίζει την αξιοπρέπεια όλων των πολιτών .
Πολιτική: Η διαφάνεια και η συμμετοχικότητα είναι δομικά στοιχεία της δημοκρατίας, που χαρακτηρίζουν τη δική μας προσέγγιση στην άσκηση της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η έλλειψή τους έχει οδηγήσει στη σημερινή αυταρχική και χωρίς έλεγχο από τους πολίτες (κακο)διοίκηση, που δεν έχει καμία σχέση με τις πραγματικές ανάγκες των δημοτών. Δεν φοβόμαστε τη σύγκρουση με κεντρικές πολιτικές, δεν προσποιούμαστε ότι είμαστε υπεράνω πολιτικής. Το αντίθετο. Το όραμά μας και οι παρεμβάσεις μας είναι ανεξίτηλα πολιτικές, όχι όμως κομματικές. Δεν παριστάνουμε ότι έχουμε έτοιμες λύσεις για όλα, έχουμε όμως την ειλικρινή πρόθεση, τη γνώση και τις αρχές για να στηρίξουμε προτάσεις έξω από τη λογική του μονόδρομου των ιδιωτικών συμφερόντων, των ιδιωτικοποιήσεων και της «ανάπτυξης» που λεηλατεί τη Γη και την Ελευθερία. Θεωρούμε όλους τους ανθρώπους ίσους, ανεξάρτητα από τον τόπο καταγωγής τους, το φύλο τους, τη θρησκεία τους και στεκόμαστε απέναντι στο φασισμό, το ρατσισμό, την ξενοφοβία, το σεξισμό, την ομοφοβία και γενικότερα σε κάθε ρητορική και πρακτική μίσους και διακρίσεων.
Καλούμε όλες και όλους εσάς που συμμερίζεστε τους ίδιους προβληματισμούς και έχετε συναφείς αρχές και προθέσεις, στην Ιδρυτική Συνέλευση της δημοτικής κίνησης με την ονομασία «Γή & Ελευθερία» για να μπορέσουμε να αλλάξουμε την κοινωνική ζωή του τόπου μας και να υπερασπιστούμε το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής μας με βάση τις πραγματικές μας ανάγκες.
Κυριακή 16/7/2023 ώρα 7μμ
στο πάρκο του Νηρέα (Σύρου 2 & Ναυτίλου, εντός του άλσους)
Επίσης και πό αυτό το link μπορείτε να κατεβάσετε το αρχείο του καλέσματος σε μορφή pdf
Μια νέα κίνηση κυοφορείται και τη στιγμή της κυοφορίας της απευθύνει ανοιχτό κάλεσμα σε όσους συμμερίζονται τους ίδιους προβληματισμούς και έχουν συναφείς αρχές και προθέσεις, να τη στελεχώσουν και να συνδιαμορφώσουν θέσεις. Μια κίνηση για τη ΓΗ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ με ανιδιοτέλεια, δημοκρατία, μαχητικότητα και φαντασία. Ακολουθεί το κάλεσμα:
..................................................................................................................................................
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ «ΓΗ & ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
«Δεν είμαι εγώ σπορά της τύχης …
εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της οργής»
Κώστας Βάρναλης
Οι πρόσφατες εξελίξεις σχετικά με το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας επιβεβαίωσαν ότι ζούμε σε έναν τόπο όπου τα περιβαλλοντικά ζητήματα αντιμετωπίζονται από τους κυβερνώντες με τρόπο πλήρως αντίθετο προς τις επιταγές των σύγχρονων πολιτικών για το περιβάλλον. Οι τοπικοί μας άρχοντες προκρίνουν το τσιμέντο έναντι της βιοποικιλότητας και βάζουν το κέρδος πάνω από τη φύση. Αποδείχτηκε επίσης πως ο μόνος δρόμος για να σταματήσουν τα περιβαλλοντικά εγκλήματα, θα έρθει μόνο αν δράσουμε οι ίδιοι οι άνθρωποι συλλογικά, αλληλέγγυα και οργανωμένα.
Το ίδιο οφείλουμε να κάνουμε για όλα τα προβλήματα του τόπου μας, κόντρα στο έλλειμμα δημοκρατίας, την αδιαφάνεια και την κακοδιοίκηση που κυριαρχούν και μας ωθούν στην απάθεια και την αποχή από τα κοινά.
Το κάλεσμα αυτό είναι ακόμα ένα κάλεσμα παρέμβασης. Αυτή τη φορά για τη συγκρότηση μίας δημοτικής κίνησης που θα ασκήσει πραγματική αντιπολίτευση και ουσιαστικό έλεγχο απέναντι στην αυθαιρεσία της δημοτικής διοίκησης. Μίας δημοτικής κίνησης βάσης που θα δώσει δύναμη στη φωνή και την παρέμβαση των κατοίκων, ώστε αυτές να επικοινωνούνται απευθείας στην τοπική κοινωνία, στα συμβούλια και στα κέντρα αποφάσεων. Για να σταματήσει η διοίκηση στο Δήμο μας να ασκείται με βάση μεγάλα ή μικρά συμφέροντα, εκβιασμούς και φατρίες, αλλά με συμμετοχική αυτοδιοίκηση στην οποία θα ασκούν έλεγχο και θα έχουν λόγο ελεύθερα όλοι οι πολίτες
Πεδία παρέμβασης – τα τέσσερα Π
Περιβάλλον: Στον καιρό που προωθείται από οικονομικά κέντρα η υπέρμετρη επέκταση της κυρίαρχης συγκοινωνιακής υποδομής στην περιοχή, δηλαδή του λιμανιού της Ραφήνας, σε συνδυασμό με το αεροδρόμιο των Σπάτων και τη συνακόλουθη ανάπτυξη αυτοκινητοδρόμων εκτός κλίμακας και μέτρου, οι πιέσεις που δέχεται το περιβάλλον είναι τερατώδεις. Οι μελέτες σκοπιμότητας και εφαρμογής αποδεικνύουν πως κανένας από αυτούς τους σχεδιασμούς δεν αποσκοπεί στην αναβάθμιση του τόπου, αλλά μόνο στην εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων εργολάβων, παραχωρησιούχων και εκμεταλλευτών του δημόσιου χώρου. Το βέβαιο είναι – και το διαπιστώσαμε όλες και όλοι με τις επιπτώσεις της λειτουργίας του αεροδρομίου – πως η ποιότητα ζωής και ο τόπος μας υποβαθμίζονται διαρκώς. Θέτουμε ως πρώτη προτεραιότητα την αρχή της βιωσιμότητας, και διεκδικούμε αυστηρά κριτήρια και κανόνες για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και της ποιότητας της ζωής των κατοίκων
Πολιτισμός : Στην πόλη, το έλλειμμα πολιτιστικών δράσεων είναι εμφανές. Μέσα στο απόλυτο πολιτιστικό κενό, η διοίκηση επικαλείται ανούσιες παρεμβάσεις αποσκοπώντας να πείσει πως έχει πολιτιστικές ανησυχίες. Πρωτοβουλίες δημοτών και συλλογικοτήτων έχουν εν μέρει καλύψει το κενό της ανεπαρκούς διοίκησης και στοιχειώδη πολιτιστικά γεγονότα λαμβάνουν χώρα περιοδικά. Αλλά η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να έχει στις προτεραιότητες της την ενίσχυση και προώθηση των πολιτιστικών δράσεων, ειδικά των νέων ανθρώπων, που είναι και το δημιουργικότερο κομμάτι της κοινωνίας. Με όχημα την δημοτική μας κίνηση επιδιώκουμε να προωθήσουμε
φεστιβάλ κινηματογράφου και την τοπική μουσική σκηνή. Να υποστηρίξουμε νέα σχήματα και τις τέχνες. Να διεκδικήσουμε και να δημιουργήσουμε δημόσιους χώρους για τη φιλοξενία της λογοτεχνίας, των παραστατικών και των εικαστικών τεχνών.
Πρόνοια: Αδήριτη είναι η ανάγκη για προγράμματα για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Είναι απαράδεκτο εν έτει 2023 η κοινωνική πρόνοια να εξαρτάται κυρίως από την φιλανθρωπία. Προωθούμε την αλληλεγγύη και δομημένες, στοχευμένες παρεμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ανακούφιση και την ενεργή συμπερίληψη συμπολιτών μας σε αυτά, με διακριτικό και ουσιαστικό τρόπο που θα διασφαλίζει την αξιοπρέπεια όλων των πολιτών .
Πολιτική: Η διαφάνεια και η συμμετοχικότητα είναι δομικά στοιχεία της δημοκρατίας, που χαρακτηρίζουν τη δική μας προσέγγιση στην άσκηση της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η έλλειψή τους έχει οδηγήσει στη σημερινή αυταρχική και χωρίς έλεγχο από τους πολίτες (κακο)διοίκηση, που δεν έχει καμία σχέση με τις πραγματικές ανάγκες των δημοτών. Δεν φοβόμαστε τη σύγκρουση με κεντρικές πολιτικές, δεν προσποιούμαστε ότι είμαστε υπεράνω πολιτικής. Το αντίθετο. Το όραμά μας και οι παρεμβάσεις μας είναι ανεξίτηλα πολιτικές, όχι όμως κομματικές. Δεν παριστάνουμε ότι έχουμε έτοιμες λύσεις για όλα, έχουμε όμως την ειλικρινή πρόθεση, τη γνώση και τις αρχές για να στηρίξουμε προτάσεις έξω από τη λογική του μονόδρομου των ιδιωτικών συμφερόντων, των ιδιωτικοποιήσεων και της «ανάπτυξης» που λεηλατεί τη Γη και την Ελευθερία. Θεωρούμε όλους τους ανθρώπους ίσους, ανεξάρτητα από τον τόπο καταγωγής τους, το φύλο τους, τη θρησκεία τους και στεκόμαστε απέναντι στο φασισμό, το ρατσισμό, την ξενοφοβία, το σεξισμό, την ομοφοβία και γενικότερα σε κάθε ρητορική και πρακτική μίσους και διακρίσεων.
Καλούμε όλες και όλους εσάς που συμμερίζεστε τους ίδιους προβληματισμούς και έχετε συναφείς αρχές και προθέσεις, στην Ιδρυτική Συνέλευση της δημοτικής κίνησης με την ονομασία «Γή & Ελευθερία» για να μπορέσουμε να αλλάξουμε την κοινωνική ζωή του τόπου μας και να υπερασπιστούμε το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής μας με βάση τις πραγματικές μας ανάγκες.
Κυριακή 16/7/2023 ώρα 7μμ
στο πάρκο του Νηρέα (Σύρου 2 & Ναυτίλου, εντός του άλσους)
Επίσης και πό αυτό το link μπορείτε να κατεβάσετε το αρχείο του καλέσματος σε μορφή pdf
Ιθάκη - Αύγουστος 2022
Αναμφίβολα, αυτό που κάνει την Ελλάδα να ξεχωρίζει στον παγκόσμιο χάρτη είναι τα εκατοντάδες διάσπαρτα νησιά της με την τεράστια ποικιλομορφία τους. Νησιά που μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες ένας ξένος επισκέπτης θα τα χαρακτήριζε παραδεισένια χωρίς καμία δόση υπερβολής. Σήμερα βέβαια τα πράγματα έχουν αλλάξει, καθώς τα περισσότερα νησιά έχουν μετατραπεί σε βαριές βιομηχανίες παροχής υπηρεσιών με πολύ ακριβό αντίτιμο και ανεπανόρθωτα βαρύ περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Τόσο ακριβό αντίτιμο που καθιστά πλέον απαγορευτικές τις διακοπές για το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων, και τόσο βαρύ αποτύπωμα που είναι βέβαιο πως σε μερικές δεκαετίες, τα νησιά αυτά θα απαξιωθούν και θα μείνουν φαντάσματα ενός όμορφου κάποτε παρελθόντος
Ακόμη και τώρα όμως, μπορεί κάποιος να βρει άπειρες παραδεισένιες γωνιές στα περισσότερα νησιά, μακριά από την ακριβή βιτρίνα της τυποποιημένης και ακριβοπληρωμένης «διασκέδασης» της ξαπλώστρας, του μπιτσόμπαρου και της γκουρμέ ταβέρνας δίπλα από το κύμα. Αυτές τις γωνιές λατρεύουμε, αυτές ψάχνουμε να βρούμε όποτε πηγαίνουμε στα νησιά και γι αυτές φτιάξαμε μια λίστα από τραγούδια που μιλούν για τα υπέροχα ελληνικά νησιά
Από τη λίστα αυτή απουσιάζουν ίσως πολλά από αυτά που κάποιος μπορεί να περίμενε. Σίγουρα αποφύγαμε τα κλασσικά παραδοσιακά, εντάξαμε όμως κάποια νεότερα τραγούδια σε παραδοσιακή φόρμα που σε συνδυασμό με τραγούδια γραμμένα σε πιο σύγχρονο ύφος έφτιαξαν μια λίστα ταξιδιάρικη. Καλή ακρόαση και καλά ταξίδια - έστω και του μυαλού … αυτά ίσως είναι και τα πιο ωραία!
1. Κρίνα του γιαλού (Ε. Ρεμπούτσικα - Μ. Γκανάς - Ε. Πασπαλά)
2. Αστροπαλιά (Ν. Πορτοκάλογλου – Β. Καρακώστα)
3. Στη Σέριφο ήσουν πουλί (Π. Θαλασσινός)
4. Άλλος για Χίο τράβηξε (Δ. Μούτσης - Μ. Ελευθερίου – Δ. Μητροπάνος)
5. Οι θαλασσινοί (Γ. Ζαμπέτας – Σ. Γεράνης )
6. Οδυσσέας (Νάμα)
7. Το τελευταίο – Αμοργός (Β. Καζούλλης)
8. Δειλά (Κ. Λειβαδάς)
9. Πηνελόπη (Μ. Πασχαλίδης)
10. Σέριφος (Χατζηφραγκέτα)
11. Κρουαζιέρα (Β. Γερμανός)
12. Σαντορίνη (Χ&Π. Κατσιμίχας)
Ο μικροαστός, λέει ο Βασίλης Ραφαηλίδης, μονίμως ονειρεύεται όχι την κατάργηση του μηχανισμού που παράγει φτώχεια, αλλά το να γίνει αυτός πλούσιος. Ο μικροαστός είναι ο κυρ Παντελής που θέλει το ψιλικατζίδικό του να το κάνει super market. Με οποιονδήποτε τρόπο. Ο μικροαστός είναι ο μικροϊδιοκτήτης που θα παραδώσει τη μικροϊδιοκτησία του στο εύκολο κέρδος του Airbnb αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις του στον κοινωνικό ιστό και τη φυσιογνωμία μιας πόλης. Γιατί ο μικροαστός δεν ενδιαφέρεται για τα κοινά, δεν τον απασχολούν τέτοιες ευαισθησίες. Ο μικροαστός ενδιαφέρεται για την ατομική του ευημερία και μόνο
Αν τα πράγματα πάνε καλά για τον μικροαστό, θα ψηφίζει τη σταθερότητα. Αν τα πράγματα δεν πάνε καλά, θα ψηφίζει τη Χρυσή Αυγή και τους Σπαρτιάτες. Γιατί είπαμε. Ο μικροαστός δεν ενδιαφέρεται να εξαλείψει τη φτώχεια γενικά, αλλά μόνο τη δική του. Γιατί ο μικροαστός έχει χαμηλή κοινωνική συνείδηση και υψηλό βαθμό φιλοτομαρισμού. Γι αυτό ο μικροαστός δεν στρέφεται στην Αριστερά. Γιατί του ζητάει να βάλει το «εμείς» πάνω από το «εγώ». Και γι’ αυτό, αν η Αριστερά θέλει να κάνει κάτι, πρέπει να συντρίψει τη μικροαστική νοοτροπία που βάζει το ατομικό συμφέρον πάνω από το κοινωνικό
Απομαγνητοφωνήσαμε μια τηλεοπτική εμφάνιση του Βασίλη Ραφαηλίδη, όπου εξηγεί τη σχέση μικροαστισμού και φασισμού με το δικό του, μοναδικό τρόπο και τη δημοσιεύουμε
..................................................................................................................................................................................
Ο φασισμός δεν είναι κοινωνικό καθεστώς … είναι μια καθημερινή, έρπουσα, τρέχουσα κατάσταση.
Το επίσημο όνομα του φασισμού ήταν «Συντεχνιακό Κράτος». Έτσι ονόμασε ο Μουσολίνι το κράτος του … που σημαίνει δηλαδή πως οι συντεχνίες, οι εργατικές ενώσεις, μία-μία λειτουργούν και λειτουργούν πλήρως … μόνο που δεν μπορούν να ενωθούν … μόνο που δεν μπορούν να συνεννοηθούν και η κάθε μια διεκδικεί στο χώρο της
Ο φασισμός είναι λαϊκό κίνημα, είχε μάζες, είχε λαό πίσω του. Ο φασισμός είναι μια παραφθορά και μια παραποίηση ενός σοσιαλισμού. Μην ξεχνάμε πως ο Μουσολίνι ήταν στέλεχος του Σοσιαλιστικού Κόμματος και διευθυντής του Avanti, της σοσιαλιστικής εφημερίδας. Ο Μουσολίνι το 1920 λάνσαρε μια πρωτοφανέρωτη θεωρία για την Αριστερά. Είπε πως η άποψη του Μαρξισμού πως οι τάξεις είναι δύο, οι αστοί και οι προλετάριοι, δεν είναι σωστή. Υπάρχει και μια άλλη τάξη, αυτόνομη, η μεσαία, οι μικρομεσαίοι … οι μικροαστοί δηλαδή. Εμείς λέμε πως οι μικροαστοί δεν είναι παρά αστοί μικροί που ονειρεύονται το μεγάλωμά τους, ονειρεύονται να περάσουν στην ανώτερη τάξη. Το όνειρο κάθε ψιλικατζή είναι ν’ ανοίξει super market , να γίνει καπιταλιστής κι αυτός δηλαδή
Ο φασισμός στην Ελλάδα ελλοχεύει παντού. Σε μια μερίδα του λαϊκίστική, σε μια μερίδα της ΝΔ λαϊκίστικη αλλά κα σε μια μερίδα του ΚΚΕ λαϊκίστικη. Ο λαϊκισμός εξαπλώνεται παντού. Είναι τόσο επικίνδυνο φαινόμενο όσο το περιέγραψε ο Λένιν χτυπώντας τους ναρόντνικους τότε στην εποχή του, δηλαδή τους λαϊκιστές. Είναι ένα πανίσχυρο δεδομένο, δεν το λέω κόμμα, κοινωνική κατάσταση είναι ο μικροαστισμός … αυτοί οι μικρομεσαίοι οι οποίοι μονίμως ονειρεύονται όχι την κατάργηση του μηχανισμού που παράγει φτώχεια, αλλά το να γίνουν αυτοί πλούσιοι. Με οποιονδήποτε τρόπο. Αυτή η προαγωγή στην ανώτερη τάξη είναι το μόνιμο όνειρο του μικροαστού.
Ο Μουσολίνι λοιπόν έρχεται και λέει: “ Πρέπει να προστατέψουμε τους μικρομεσαίους” - ο όρος μικρομεσαίος είναι του Μουσολίνι – οι οποίοι βάλλονται από τους αστούς που τους φράζουν το δρόμο, δεν τους επιτρέπουν να αναρριχηθούν και απειλούνται μονίμως από τους προλετάριους που είναι ο τρόμος τους. Θα εκπέσουν ίσως κάποτε στους προλετάριους.
Κυνηγάνε δε και προς τα δεξιά και προς τ’ αριστερά. Ο φασισμός βάλλει προς δύο κατευθύνσεις, εξ ου και το σύμβολο του διπλού πέλεκυ. Χτυπάει τους αστούς, χτυπάει και τους προλετάριους
Στην προηγούμενη ανάρτηση-αφιέρωμα που κάναμε στη μαγική βραδιά που έζησαν όλοι όσοι παρακολούθησαν τη συναυλία του Αλκίνοου Ιωαννίδη στη Ραφήνα στις 26/6, αναφερθήκαμε επιγραμματικά σε διάφορα παραλειπόμενα και δεσμευθήκαμε πως σε επόμενη ανάρτηση θα αναφερθούμε εκτενώς σε αυτά. Και αναφερόμαστε στην παρέμβαση με πανό που έκαναν μέλη της Κίνησης για την υπεράσπιση του Ρέματος της Ραφήνας, την τοποθέτηση του Αλκίνοου πάνω σε αυτό το ζήτημα και την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του δημάρχου της πόλης στο τέλος της συναυλίας κατά την αποχώρηση του κόσμου. Μια συμπεριφορά καθόλου τυχαία, που συνάδει με το χαρακτήρα του συγκεκριμένου προσώπου, κάτι για το οποίο είχαμε προειδοποιήσει τον Αλκίνοο με ανοιχτή επιστολή που του είχαμε αποστείλει δύο ημέρες πριν από τη συναυλία.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Η συναυλία του Αλκίνοου ξεκίνησε στις 9.30. Γύρω στις 11.00, μέλη της Κίνησης για την Προστασία του Μεγάλου Ρέματος σήκωσαν ένα πανό διαμαρτυρόμενοι για τη σχεδιαζόμενη τσιμεντοποίηση του δεύτερου μεγαλύτερου ποταμιού της Αττικής μετά τον Κηφισό. Η κίνηση αυτή ανάγκασε τον Αλκίνοο να τοποθετηθεί, αφού πρώτα ζήτησε ευγενικά να κατέβει το πανό για να βλέπει ο κόσμος τη σκηνή. Η τοποθέτηση αυτή ίσως δεν ήταν αυτή ακριβώς που ευελπιστούσαν τα μέλη της Κίνησης, όμως πέτυχε δύο πολύ σημαντικά πράγματα: πρώτον, να αντιληφθούν οι χιλιάδες θεατές της συναυλίας πως υπάρχει ένα πολύ σημαντικό περιβαλλοντικό ζήτημα στην περιοχή και δεύτερον να περάσει ένα πολύ δυνατό μήνυμα : πως η αδιαφορία είναι θάνατος
Εμείς απομαγνητοφωνήσαμε την τοποθέτηση του Αλκίνοου και την παραθέτουμε κατανοώντας τη στάση του να μην πάρει θέση για ένα ζήτημα που δεν γνωρίζει και παράλληλα επιδοκιμάζοντας την παρότρυνση που έκανε προς τους θεατές να πάψουν να είναι αδιάφοροι και να γίνουν ενημερωμένοι και πραγματικοί και όχι κατ’ όνομα, ενεργοί πολίτες.
“… γίνεται μια προσπάθεια εδώ για το ρέμα της περιοχής. Δεν είμαι ειδικός, δεν θα σας πω ποιος έχει δίκιο, ποιος έχει άδικο, τι συμβαίνει … δεν είμαι κάτοικος της περιοχής σας και δεν γνωρίζω. Όσοι και όσες όμως κατοικείτε εδώ οφείλετε να γνωρίζετε τα επιχειρήματα και των δύο πλευρών γιατί από αδιαφορία θα πεθάνουμε παιδιά.
Δεν εκφέρω καμία άποψη επί του θέματος γιατί δεν είμαι ενημερωμένος … και το θεωρώ λίγο λαϊκίστικο τουλάχιστον επειδή έχει κάποιος ένα μικρόφωνο να βγαίνει και να λέει την αποψάρα του επί παντός επιστητού … είναι δικό σας θέμα, πρέπει να το καταλάβετε. Κι εγώ το ένιωσα στις Σταγιάτες πάνω στο Πήλιο, πόση σημασία έχει οι άνθρωποι να γνωρίζουν τον τόπο τους. Εκεί οι άνθρωποι ξέρουνε την πηγή τους , την καθαρίζουν χρόνια, είναι μες την παράδοσή τους, είναι μες στη ζωή τους την καθημερινή αυτή η πηγή, έρχεται από πάππου προς πάππο … εμείς εδώ στις πόλεις δεν τα γνωρίζουμε.
Είναι σωστό να ασχοληθούμε, να μάθουμε και μετά να διαμορφώσουμε άποψη για το ποιος έχει δίκιο και ποιος έχει άδικο. Αλλά πρέπει να έχουμε άποψη. Θα ήταν πολύ ωραίο να μη χρειάζεται γιατί έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη σε όλους και σε όλα … εννοώ και στους ανθρώπους που αντιδρούν και στους ανθρώπους που επιθυμούν να γίνει το έργο, ο καθένας έχει τους λόγους τους. Πρέπει κι εμείς ν’ αποφασίσουμε ως κάτοικοι ποια είναι η στάση μας, αλλιώς όντες αδιάφοροι βλέπουμε τι γίνεται. Τα είδαμε και χθες … Καλή δύναμη»
Μετά την παρέμβαση του Αλκίνοου, μέλη της Κίνησης ανάρτησαν το πανό στην πύλη εξόδου ώστε να το βλέπει ο κόσμος καθώς θα φεύγει. Προς μεγάλη τους έκπληξη, όταν πήγαν να πάρουν το πανό και να αποχωρήσουν, βρήκαν μπροστά στο πανό το δήμαρχο της πόλης, Ευάγγελο Μπουρνού ο οποίος, αρπάζοντας με τα χέρια του το πανό, δεν επέτρεπε στα μέλη της Κίνησης να το πάρουν. Φώναζε δε, σε έντονο ύφος, ότι το πανό θα μείνει εδώ μέχρι να έρθει η αστυνομία που έχει ειδοποιηθεί. Στην έκδηλη απορία των μελών της Κίνησης, ο δήμαρχος, ευρισκόμενος εμφανώς σε σύγχυση και ταραχή, έλεγε πως το Δημοτικό Πάρκο του κολυμβητηρίου είναι χώρος ιδιωτικός.
Πέρα βέβαια από το ότι ένας δημοτικός χώρος δεν μπορεί να είναι ιδιωτικός, συναντήσαμε και άλλη μία αντίφαση στα λόγια και τις πράξεις του Ευάγγελου Μπουρνούς. Ότι αυτός, δηλαδή ένας δήμαρχος, χωρίς κάποιος ιδιώτης να το ζητήσει, εμφανίζεται ως υπερασπιστής των δικαιωμάτων του πριν από αυτόν και χωρίς αυτόν. Ένας αυτόκλητος «δικαστής» και εκτελεστικό όργανο μαζί, δηλαδή.
Στην πραγματικότητα βέβαια, τα λόγια και οι πράξεις του δημάρχου (ή και σερίφη εσχάτως αποκαλούμενου) αποδεικνύουν αυτό που όλοι οι ενεργοί πολίτες της πόλης έχουν αντιληφθεί. Πως το Δημοτικό Πάρκο του Κολυμβητηρίου έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο ιδιωτικό εμπορικό πάρκο και ο δήμαρχος έχει θέσει σε πρώτη προτεραιότητα την υπεράσπιση των συμφερόντων των εμπλεκομένων επιχειρηματιών
Στην προσπάθεια μας να καταλάβουμε τι εννοεί ο δήμαρχος όταν λέει ότι το Δημοτικό Πάρκο είναι ιδιωτικό, σκεφτήκαμε να ρωτήσουμε και να ζητήσουμε την άποψη και κάποιου άλλου εκπρόσωπου του Δήμου που βρισκόταν εκεί κοντά, του αντιδήμαρχου Χρήστου Τσεμπέρη. Προς μεγάλη μας έκπληξη, ο αντιδήμαρχος κινήθηκε στο ίδιο μήκος κύματος λέγοντας κάτι ακατάληπτα. Πως δηλαδή, ναι μεν το Δημοτικό Πάρκο δεν είναι ιδιωτικό ακριβώς, δεν είναι όμως και δημόσιο, όπως είναι για παράδειγμα οι πλατείες
Εν πάσει περιπτώσει, οφείλουμε να αναφέρουμε πάντως ότι ο συγκεκριμένος αντιδήμαρχος προσπαθούσε προς τιμή του να εκτονώσει την κατάσταση συγκρατώντας ακόμη και με τα χέρια του τον μαινόμενο δήμαρχο, ενώ το ίδιο έκανε και ο Β. Σπαντούρος, υπεύθυνος του δημοτικού κολυμβητηρίου, συνομιλώντας σε ήρεμο τόνο με μέλη της Κίνησης
Η αποκορύφωση δε της έξαλλης συμπεριφοράς του σερίφη της πόλης ήρθε όταν, διαπιστώνοντας πως η βιαιοπραγία εναντίον του πανό βιντεοσκοπούνταν, επιτέθηκε στην κάμερα και, αν ο εικονολήπτης δεν έκανε ένα βήμα πίσω, ίσως η κάμερα να μην υπήρχε τώρα
Η κάμερα πάντως πρόλαβε και κατέγραψε αρκετά δευτερόλεπτα δράσης του σερίφη, ο οποίος συγκρατούμενος από τον Χ. Τσεμπέρη και τον Β. Σπαντούρο που προσπαθούσαν να τον επαναφέρουν στη λογική, με το ένα χέρι κρατούσε το πανό και με το άλλο προσπάθησε να χτυπήσει την κάμερα
Εμείς, ως atticavoice, οφείλουμε να ανεβάσουμε τουλάχιστον μία σχετική φωτογραφία παρά τις συστάσεις φίλων ότι αυτό μπορεί να μας κοστίσει. Αξίζει πάντως να αναφέρουμε πως ήδη έχουμε δεχτεί μία μήνυση από το i-rafina και το RPN, τα δύο «επίσημα» μέσα της περιοχής, που μας κατηγόρησαν για συκοφαντική δυσφήμηση επειδή τολμήσαμε να αμφισβητήσουμε την αντικειμενικότητα και την ποιότητα της ενημέρωσης που προσφέρουν. Η μήνυση βέβαια απορρίφθηκε πανηγυρικά από την Εισαγγελία.
Τη δημοσίευση της φωτογραφίας την κάνουμε αφενός για να αποδείξουμε το αληθές των λεγόμενών μας. Η φωτογραφία αυτή καταγράφει βιαιοπραγίες ενός δημοσίου προσώπου σε ένα δημόσιο χώρο και αποτελεί αποδεικτικό στοιχείο. Αφετέρου δεν ανεχόμαστε να κυριαρχεί ο φόβος στη ζωή μας. Προς το παρόν πάντως, την ανεβάζουμε φλουταρισμένη και επιφυλασσόμαστε
ΥΓ. Όπως όλα δείχνουν, ο μέχρι πριν από λίγο καιρό σίγουρος νικητής των επερχόμενων αυτοδιοικητικών εκλογών, Ευάγγελος Μπουρνούς, νιώθει να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του μετά τη διακριτική αλλά βέβαιη στήριξη από τη Νέα Δημοκρατία ενός εσχάτως εμφανισθέντος υποψηφίου. Εκτίμησή μας είναι θα χάσει και τη στήριξη από το ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος το τελευταίο που θα ήθελε τη δεδομένη στιγμή που προσπαθεί να βρει το χαμένο βηματισμό του είναι να έχει έναν υποψήφιο που θα διχάσει περαιτέρω την εκλογική του βάση. Η εκτίμησή μας είναι ότι το βυθιζόμενο Μπουρνοκάραβο θα αρχίσουν οσονούπω να το εγκαταλείπουν και τα ποντίκια του. Περιμένουμε να δούμε ποιο θα είναι το πρώτο
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
