Τοπικιστικό Ιμπεριαλισμό,  χαρακτηρίζει ο αρχαιολόγος της Εφορίας Αρχαιοτήτων Ανατολικής Αττικής, Β. Νικολόπουλος τη στάση του συλλόγου Κρητών Ραφήνας, στο θέμα της ονοματοθεσίας της πλατείας Ταχυδρομείου και του ιστορικού φορτίου που κουβαλά για τον τόπο. Και δεν μπορεί να φέρει κανείς αντίρρηση. Ούτε στην περιγραφή της ιστορικής λαθροχειρίας που επιχειρείται στο όνομα μικροπολιτικών  του εκλογικού δημοπρατηρίου ούτε και στην ισχύ των δεσμών των προσώπων, με την τοπική ιστορία.

Ακόμα και ο ίδιος ο Ελ. Βενιζέλος –αν ζούσε- έχοντας την αίσθηση του μέτρου της Ιστορίας και της Πολιτικής, θα αισθανόταν αμήχανα για την ερήμην της βούλησης του ίδιου, μετατροπή του σε γραφική φιγούρα, οδών και  πλατειών. Αλλά αυτά θα τα αισθανόταν ο ίδιος ο Ελ. Βενιζέλος ή όποιο άλλο ιστορικό πρόσωπο χαρακτηριζόταν από την αντίληψη του περί του μέτρου. Όχι ο κάθε πρόεδρος, γραμματέας ή ταμίας του κάθε συλλόγου Κρητών, Νεοχωριτών ή Βοστιτσιάνων, για παράδειγμα. Αν είχαν αίσθηση του μέτρου, μπορεί και να μην ήταν πρόεδροι των συλλόγων τους και να ασχολούνταν με χρησιμότερα για την κοινωνία,  πράγματα.

Δημοσιεύουμε αυτούσια την ανάρτηση του αρχαιολόγου κ. Νικολόπουλου από το προφίλ του στα ΜΚΔ (μέσα κοινωνικής δικτύωσης) και ακολουθεί η ανακοίνωση των επαϊόντων Κρητών Ραφήνας, στην οποία απαντά ο κ. Νικολόπουλος

Ακολουθεί η ανάρτηση του κ. Β. Νικολόπουλου στο προφίλ του στο facebook

Ο Σύλλογος Κρητών Ραφήνας - Πικερμίου, ως άλλος κατακτητής και βανδαλιστής της τοπικής ιστορικής μνήμης, κατηγορεί για ψεύτες τους πραγματικούς γνώστες της αλήθειας και αντιστρέφει κάθε έννοια λογικής, για να στηρίξει τις δικές του μικροπολιτικές επιδιώξεις.

Ισχυρίζεται, συνειδητά ψευδόμενος ή από ακατάσχετη ασχετοσύνη, ότι κάποιοι «προσπαθούν ανεπιτυχώς να παραχαράξουν την αλήθεια», επειδή βρέθηκαν πολίτες της Ραφήνας να ζητήσουν να ονομασθεί «Πλατεία Δημήτρη Θεοχάρη» μια πλατεία της Ραφήνας όπου βρέθηκε και διατηρήθηκε η συνέχεια του οικισμού που ανέσκαψε ο μεγάλος προϊστορικός αρχαιολόγος Δημήτρης Θεοχάρης τη δεκαετία του 1950, ενώ ο σύλλογός τους είχε πείσει τον Δήμο Ραφήνας - Πικερμίου να την ονομάσουν Πλατεία Ελ. Βενιζέλου.

Για τον λόγο αυτόν λένε εν γνώσει τους τη μισή αλήθεια και ένα μεγάλο εσκεμμένο ψέμμα: «Η πραγματικότητα είναι ότι ο συγκεκριμένος χώρος πρώτοανασκάφθηκε σήμερα, οι δε αρχαιότητες της εποχής του μεσοχαλκού και των μυκηναϊκών χρόνων, πρώτη φορά ήρθαν στο φως του ήλιου από την αρχαιολογική σκαπάνη των σύγχρονων αρχαιολόγων της Εφορίας αρχαιοτήτων και ουδεμία σχέση έχουν με την αρχαιολογική σκαπάνη του μεγάλου αρχαιολόγου Δημήτρη Θεοχάρη, του οποίου τα επιτεύγματα είναι κατατεθειμένα στην αρχαιολογική υπηρεσία για όποιον ενδιαφέρεται.»

Ουδέν ψευδέστερον και αναληθέστερον. Η σύγχρονη αρχαιολογική σκαπάνη επενέβη με αφορμή την ανάπλαση της συγκεκριμένης πλατείας, ακριβώς επειδή γνώριζε ότι εκεί είχε σκάψει επί τρία χρόνια ο Θεοχάρης, πριν εκδιωχθεί, όπως λένε κάποιες πληροφορίες, ακριβώς επειδή αποκάλυπτε έναν εκτεταμένο οικισμό που μάλλον τρομοκράτησε τότε τους κατοίκους της περιοχής. Το έργο του ευτυχώς δημοσιεύθηκε και πολυάριθμες φωτογραφίες αποδεικνύουν ότι ο Σύλλογος Κρητών Ραφήνας είτε είναι πλανημένος είτε ψεύδεται ασυστόλως.

Εργάστηκα, έσκαψα και έζησα τα καλύτερά μου χρόνια στην Κρήτη, αλλά αυτός ο τοπικιστικός ιμπεριαλισμός των απανταχού Συλλόγων Κρητών μόνο ως "ιστορική παρενόχληση" θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί.

ΝΤΡΟΠΗ !

(Ανάρτηση στο προφίλ  του αρχαιολόγου της Εφορίας Αρχαιοτητων Ανατολικής Αττικής, Βαγγέλη Νικολόπουλου επί της ανακοίνωσης των «επαϊόντων του Συλλόγου Κρητών Ραφήνας)

Ακολουθεί η ανάρτηση σε PDF της ανακοίνωσης του Συλλόγου Κρητών Ραφήνας, από 15/2/2021, στην οποία απαντά ο κ. Νικολόπουλος.

Τα σχόλια στους αναγνώστες μας, οι οποίοι γνωρίζουν και την Ελληνική και διαθέτουν και ικανό γνωσιακό βάθος προκειμένου να σχηματίσουν δική τους άποψη για τον τρόπο που κυβερνάται αυτός ο τόπος, αυτή η χώρα, από την σύσταση της κιόλας.

 __________________________________________________________

 Κορυφαία γκάφα επί της ονοματοθεσίας οδών, είχε πάλι στο κέντρο της τον Ελ Βενιζέλο, όταν ο δήμος Αθηναίων αποφάσισε να μετονομάσει τη Λ. Βασιλίσσης Σοφίας σε Λ. Ελ. Βενιζέλου το 1984. Με δεδομένο πως και η Πανεπιστημίου ονομαζόταν Ελ. Βενιζέλου, θα είχαμε την πρώτη αυτοδιασταυρούμενη οδό στο Σύνταγμα, αφού στη Βορειοανατολική  γωνία της πλατείας θα διασταυρωνόταν η Ελευθερίου Βενιζέλου (Πανεπιστημίου) με την Ελευθερίου Βενιζέλου (Βας. Σοφίας). Ευτυχώς μαζεύτηκε η grand γκάφα με συνοπτικές διαδικασίες.

Του Αντώνη Λαζαρή (καθηγητή Μ.Ε.)

Η πλατεία Δημήτρη Ρ. Θεοχάρη, δίπλα στο ταχυδρομείο της Ραφήνας, αποτελεί ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα σύγχρονης νεοελληνικής τρέλας. Οι φωτογραφίες που πήραμε από το φωτογραφικό αρχείο του Μουσείου Μπενάκη αποτελούν αδιάψευστο μάρτυρα για το ανασκαφικό έργο του Θεοχάρη στον οικισμό της Ραφήνας. Τις φωτογραφίες αυτές τις πήραμε ως 1ο Γενικό Λύκειο Ραφήνας το 2017.

Από την  Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας και την  Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Πολιτών «Δασαμάρι S.O.S.»  λάβαμε το ακόλουθο δελτίο τύπου για την εκχέρσωση που εκτέλεσε ο δήμος Ραφήνας,  σε δασική περιοχή δίπλα στπ γήπεδο της Διώνης Πεντέλης

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - 6/2/2021

Εκχερσώσεις (επιχωματώσεις και ισοπεδώσεις) σε δασική έκταση πέριξ του γηπέδου της Διώνης 

Παραμονές της Πρωτοχρονιάς του 2021, ο Δήμος Ραφήνας ξεκίνησε επιχωμάτωση (μπάζωμα)  στον εξωτερικό χώρο των γηπέδων μπάσκετ και ποδοσφαίρου της Διώνης, στο Πικέρμι. Στο χώρο που επιχωματώθηκε (μπαζώθηκε) φύονταν δέντρα και θάμνοι, που καλύφθηκαν από τα χώματα και τα αδρανή. O χώρος όπου γίνονται οι επιχωματώσεις είναι στο σύνολο του ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ και εκτός ορίων οικισμού. Εκεί υπάρχουν και δασικές λωρίδες γης εκτός από εκτάσεις άλλων χρήσεων. Οι προστατευόμενες λωρίδες γης είναι χαρακτηρισμένες ΔΑΣΙΚΕΣ (ΔΔ και ΑΔ). Θα όφειλε, συνεπώς, ο χωματουργός Δήμος να έχει πάρει άδεια από το Δασαρχείο Πεντέλης για να προχωρήσει στις εργασίες στην περιοχή.

Συλλογικότητες της περιοχής («ΩΚΕΑΝΙΣ - Σύνδεσμος Μονίμων Κατοίκων Διώνης» και «Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας») προχώρησαν σε σχετικές αναφορές στο Δασαρχείο Πεντέλης (α.π. 164/4-1-2021) και στο Αστυνομικό Τμήμα Ραφήνας. Ανάλογη αναφορά έκανε ξεχωριστά και η πρωτοβουλία «Δασαμάρι S.O.S.» στις 7/1/2021 στο Δασαρχείο Πεντέλης και στην Δ/νση Δασών Αν. Αττικής (α.π. 2631/12-1-2021). Μετά την υποβολή των αναφορών, ακολούθησε αυτοψία από δασοφύλακα, ο οποίος διαπίστωσε την εκχέρσωση στην περιοχή. Συγκεντρώθηκε φωτογραφικό αποδεικτικό υλικό και οι αυτόπτες μάρτυρες συμφώνησαν να καταθέσουν τη μαρτυρία τους για τα περαιτέρω.

To Δασαρχείο Πεντέλης προχώρησε στην υποβολή «μηνυτήριας αναφοράς κατά του Νόμιμου Εκπροσώπου του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου», ο οποίος Δήμος ήταν αυτός που εκτέλεσε την «παράνομη επιχωμάτωση» στη Διώνη. Η μηνυτήρια αναφορά έλαβε αριθμό πρωτοκόλλου 10235/29-1-2021.

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να κάνουμε αναφορά στον ισχύοντα Κώδικα Ποινικής Δικονομίας,  σύμφωνα με τον οποίο (διάταξη του άρθρου 36) όλα τα δασικά ανομήματα διώκονται αυτεπάγγελτα. Επισημαίνουμε επίσης πως οι αναφερθείσες εδώ εκχερσώσεις, έγιναν πάνω σε παλαιότερες επιχωματώσεις-εκχερσώσεις δασικής βλάστησης, οι οποίες επέφεραν και αλλοίωση της φυσιογραφίας (του αναγλύφου) της περιοχής και μάλιστα σε μικρή απόσταση και πάνω από τον ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος ποταμό Βαλανάρη, δίχως πάλι να υπάρξει αντίδραση.

Οφείλουμε όλοι να παρακολουθούμε από κοντά την εξέλιξη της υπόθεσης και να βάζουμε φραγμό στην καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, αφού στα θέματα προστασίας του δασικού πλούτου της χώρας δεν επιτρέπονται ούτε ολιγωρίες ούτε «διακριτικοί χειρισμοί» που οδηγούν τελικά στη λήθη και την παραγραφή από τη συλλογική μνήμη.

Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας

email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. - fb: @KPAMRR

Ανεξάρτητη πρωτοβουλία πολιτών «Δασαμάρι S.O.S.»

Όλα έμοιαζαν να πηγαίνουν καλά στην αρχή. Ο δήμαρχος, πάντα υπερφίαλος, έβλεπε τους δημότες να τον προκρίνουν ως υποψήφιο, του οποίου η κεφαλή θα στόλιζε το υπέρκομψο βάθρο από τσιμέντο και πλάκα επενδύσεων, που δημοτικός του σύμβουλος καμάρωνε επί μέρες, περνώντας από την πλατεία.

Πως να μη καμαρώνει ο σύμβουλος, πως να μην επαίρεται (κρυφά πάντα) ο δήμαρχος; Αν κάποιο κεφάλι έπρεπε να μπει πάνω σε ένα τόσο ωραίο και ψηλό βάθρο, αυτό θα ήταν το δικό του.

-«Και άσε τους άλλους να λένε», σκεφτόταν με κρυφή ικανοποίηση ο δήμαρχος.

-«Δηλαδή ποιο κεφάλι να μπει πάνω στο βάθρο, σε έναν αρχαιολογικό χώρο; Του Βενιζέλου; Που ούτε Ραφηνιώτης ήταν, ούτε και ψηφοφόρος μου;»

Αυτές οι σκέψεις στριφογύριζαν στον νου του δημάρχου, ενώ πήγαινε να πάρει ένα κοστούμι με click-away έχοντας ζηλέψει την διαφημιστική ενέργεια του Άδωνι, ο οποίος ήταν και ανταγωνιστής του, στην ψηφοφορία που είχε οργανώσει μία ηλεκτρονική επιθεώρηση, η οποία είχε έδρα μέσα στην επικράτεια του.

-«Ευτυχώς που υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι και αναγνωρίζουν αυτό που οι φίλοι μου και ψηφοφόροι μου δεν αναγνώρισαν. Ότι δηλαδή και το δικό μου κεφάλι μπορούσε να στολίσει το υπέροχο βάθρο, από τσιμέντο και πλάκα επενδύσεων»   

Αυτό ήταν το ζητούμενο της ψηφοφορίας που είχε οργανώσει η ηλεκτρονική επιθεώρηση. Αφού οι εκλέκτορες της μάζεψαν υποψηφιότητες από τον απλό κόσμο της Ραφήνας (και του Πικερμίου αλλά αυτοί ήταν μάλλον απρόθυμοι στο να προτείνουν)  για το άγαλμα ή την προτομή που θα έμπαινε πάνω στο βάθρο της πλατείας Θεοχάρη, άνοιξε την ηλεκτρονική ψηφοφορία για τον κόσμο, ο οποίος καλούταν να ψηφίσει μεταξύ των 8 επικρατέστερων. Αυτοί ήταν

-Ο ίδιος ο δήμαρχος

-Ο ίδιος ο περιφερειάρχης Πατούλης μαζί  με την απαστράπτουσα σύζυγο του, την αποκαλούμενη και Πατούλαινα

-Ο Γιάννης ο Γαλάτης, το «δικό μας παιδί». Ο άνθρωπος που γεφυρώνει τη Μύκονο με τη Ραφήνα, χωρίς καράβια, χωρίς φέρι μπόουτ. Μόνο με το χαμόγελο του. Ο άνθρωπος σύμβολο

Η κατάρα για έναν τόπο είναι να παράγει ήρωες, εθνάρχες, ηγέτες, γιατί με την ίδια ευκολία που τους αναδεικνύει, καταφέρνει να εκθρέψει και μία άλλη κατηγορία «επαγγελματιών». Εκείνων του εμπορίου της μνήμης και της Ιστορίας.

Δεν είναι τυχαίο το ότι χώρες με μικρότερη αναλογία ηρώων/εθναρχών/ηγετών κλπ προς τον πληθυσμό τους, βρίσκονται σε ανώτερο πολιτισμικό στάδιο.  Ας δούμε την Ελλάδα του 20ου αιώνα, με Μακεδονικό αγώνα, Βαλκανικούς πολέμους, παγκόσμιους πολέμους, άσχετους πολέμους, χαμένους πολέμους, εκστρατείες, αλλαγές συνόρων. Μία Ελλάδα με πυκνή σύγχρονη Ιστορία, μέσα από την οποία ξεπήδησαν ευκαιρίες για ανάδειξη προσωπικοτήτων και ας τη συγκρίνουμε με τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Αγγλία, την Ισπανία, τη Ρωσία, αλλά και με το Ισραήλ, την Τουρκία, την Αίγυπτο, οποιαδήποτε αραβική χώρα.  Χώρες με εξίσου πυκνή ή και πολύ πυκνότερη σε μεγάλα γεγονότα, Ιστορία. Μετρώντας προσωπικότητες και αγάλματα μπορεί κανείς να βρει το όριο που χωρίζει την Ανατολή από τη Δύση.

Αγαπάμε την ανάθεση της μοίρας μας σε άλλους. Θέλουμε ήρωες για να τους την αναθέσουμε. Έχουμε ανάγκη από ήρωες και τα αγάλματα τους, αφού δεν μπορούμε να γίνουμε εμείς αυτοί που θα πάμε την κοινωνία μας ένα βήμα πιο μπροστά. Αντίθετα την πάμε πολλά βήματα πιο πίσω και μάλιστα σε κάθε μας απόφαση, σε κάθε μας ενέργεια. Έχουμε ανάγκη από ήρωες και για έναν άλλο λόγο, πολύ πιο μικροπρεπή. Για να τους χρησιμοποιήσουμε ως στοιχεία ταυτότητας. Της ταυτότητας που έχουμε προ πολλού χάσει. Ειδικά εκείνοι που θεωρούν πως η ταυτότητα κάποιου είναι το φολκλόρ, τα πρόσωπα και η μεταφερθείσα από τις προηγούμενες γενιές, μνήμη.  Αυτοί είναι που σταμάτησαν να έχουν ταυτότητα και βασίζονται σε ότι τους είπε κάποιος, κάποτε πως τους χαρακτηρίζει.

 του   Α ν τ ώ ν η   Λ α ζ α ρ ή

Βιολόγου, καθηγητή Μ.Ε.

Το λιμάνι της Ραφήνας πριν από πενήντα έξι χρόνια.

Το «ΡΕΝΑ» απέχει πολύ από τα πλοία της Ραφήνας της σημερινής εποχής.

Χάζευα τη φωτογραφία και δεν το χωρούσε ο νους μου. Πόση γελοιότητα μπορεί να χωρέσει σε μία εικόνα; Ο έξυπνος διαφημιστής Barnard όταν επινόησε την αρχικά  «ιαπωνική»  (και μετά «κινέζικη») ρήση, πως σε μία εικόνα χωρούν χίλιες λέξεις, δεν θα μπορούσε να φανταστεί και πόσο kitsch ή  πόση γελοιότητα χωρούν σε μία εικόνα.

Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους. Αμαθία μεν θράσος, λογισμός δε όκνον φέρει

Ο Θουκυδίδης μας κληροδότησε το απόφθεγμα του που αφορίζει (σε ελεύθερη απόδοση) πως η βλακεία θέλει θράσος, ενώ η εξυπνάδα επιφέρει αδράνεια. Αυτά για τους κοινούς θνητούς, όλους εμάς που ο κάθε βοναπαρτίσκος θεωρεί πως μπορεί να μας εμπαίζει, κατά πως αυτός θέλει.

Υποτίθεται πως διαθέτουμε νόμους, κανονισμούς και όρους για την κοινή μας ζωή. Δεν ισχύει. Οι βοναπαρτίσκοι με το θράσος τους επιβάλλονται και θέτουν εαυτούς υπεράνω νόμων και λογικής ακόμα. Η καθημερινότητα μας το πιστοποιεί με θλιβερό τρόπο.

Μόλις ενημερωθήκαμε για τις εξελίξεις πάνω στο θέμα των εκχερσώσεων στις οποίες προέβει εργολάβος (ο φυσικός αυτουργός) για λογαριασμό του δήμου Ραφήνας (ηθικός αυτουργός).

Ενώ στις 4/1/2021 έγιναν αναφορές στο δασαρχείο Πεντέλης και την Αστυνομία,

Ενώ επισυνάφθηκε και ο αναρτημένος δασικός χάρτης, ειδικά στην αναφορά προς το δασαρχείο,

Ενώ ακόμα και ο χειριστής όταν αντελήφθη μετά από παρατήρηση κατοίκου, πως παρανομεί, πήρε το μηχάνημα και έφυγε

Ενώ είχε σταματήσει η παράνομη εργασία της εκχέρσωσης δασικών εκτάσεων μέχρι χθες  (7/1/2021) τουλάχιστον,

Ενώ το δασαρχείο δια του εκπροσώπου τηου είχε ζητήσει την αποκατάσταση της εκχέρσωσης σε κάποια έκταση

Ενώ το δασαρχείο Πεντέλης έκανε και δεύτερη αυτοψία στο σημείο, σήμερα 8/1, πληροφορηθήκαμε από κάτοικο της περιοχής, πως οι παράνομοι  εκχερσωτές  ήδη από το απόγευμα  της 7ης Ιανουαρίου κατά τα φαινόμενα (περί τις 16:30) συνέχισαν το άθλιο έργο τους, εις βάρος του δάσους και της Πεντέλης

Aναδημοσίευση από το ιστολόγιο  Δασαμάρι SOS

Οχι, δεν πρόκειται για κάποιον χωματουργό ονόματι Δημοσθένης. Κάνοντας κλικ και μεγεθύνοντας την φωτογραφία διακρίνεται στον πίσω βραχίονα του εκσκαφέα του μηχανήματος JCB το πλήρες όνομα του χωματουργού. Πρόκειται για τον γνωστό Δήμο της Ραφήνας που έχει διαχρονική αρμοδιότητα στα μπάζα.

Παραμονές της Πρωτοχρονιάς ξεκίνησε η επιχωμάτωση στον εξωτερικό χώρο των γηπέδων μπάσκετ και ποδοσφαίρου της Διώνης στο Πικέρμι (Πρωτοχρονιά και Δεκαπενταύγουστο γίνονται πάντα αυτές οι δουλειές). Στο χώρο που επιχωματώθηκε υπάρχουν δέντρα και θάμνοι που καλύφθηκαν από τα χώματα και όπως φαίνεται στο απόσπασμα του δασικού χάρτη της περιοχής από το Ελληνικό Κτηματολόγιο, εκεί υπάρχουν λωρίδες γης που είναι χαρακτηρισμένες ΔΑΣΙΚΕΣ (ΔΔ και ΑΔ). Θα όφειλε, συνεπώς, ο χωματουργός Δήμος να έχει πάρει άδεια από το Δασαρχείο Πεντέλης για να προχωρήσει στις εργασίες στην περιοχή.

πηγή φωτογραφίας -Facebook

Αυτός ο τόπος, με τον οποίο ασχολούμαστε σήμερα, είναι μέρος ενός μεγαλύτερου τόπου, που κυβερνάται, σταθερά από τον 4ο αιώνα μ.Χ. από ένα εκκλησιαστικό επιτελείο, αν σας φαίνεται άκομψη η χρήση του όρου «εκκλησιαστικό παρακράτος».

Έτσι, ενώ βρισκόμαστε στη λεγόμενη β’ φάση της πανδημίας COVID-19 (αλήθεια πότε τέλειωσε η πρώτη;) και οι διαχειριστές του Υπουργείου Υγείας και της πολιτικής προστασίας (ναι αυτοί με τους 4.000+ νεκρούς μέχρι σήμερα) εξέδωσαν κάποιους κανόνες, για την αποφυγή της διάδοσης του ιού, η εκκλησία πίεσε, με τη γνωστή της δύναμη,  να εφαρμόσει τον δικό της κανόνα.