Η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας εξέδωσε Δελτίο Τύπου το οποίο δημοσιεύουμε εδώ και αφορά στην παραχώρηση χώρου 12 στρεμμάτων στην εταιρεία  ΙΝΤΡΑΚΑΤ προκειμένου να τον χρησιμοποιήσει ως εργοτάξιο για έργο που εκτελεί στην περιοχή της Ραφήνας. Ακολουθεί το Δελτίο Τύπου όπως τα λάβαμε σήμερα μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, αλλά και όπως έχει αναρτηθεί στο ιστολόγιο της Κίνησης

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Προσφυγή στο Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής κατέθεσαν  επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων της  αντιπολίτευσης, δημοτικοί σύμβουλοι, η Ένωση Γονέων και Κηδεμόνων Ραφήνας-Πικερμίου, τρεις Σύλλογοι Γονέων, ο Εξωραϊστικός Σύλλογος Νηρέας, η Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας και 19 Δημότες με πρωτοφανή συσπείρωσή τους στην ιστορία της πόλης μας. Ζητούν  την ακύρωση απόφασης του Δημοτικού συμβουλίου Ραφήνας-Πικερμίου με την οποία παραχωρείται για 5 + 2 χρόνια στην εταιρεία ΙΝΤΡΑΚΑΤ για δημιουργία εργοταξίου χώρος ιδιοκτησίας του Δήμου περίπου 12 στρεμμάτων, χαρακτηρισμένος  στην μεγαλύτερη έκτασή του ως χώρος πρασίνου (Περιοχή Α, ΖΟΕ Μεσογείων), στην καρδιά και πρόσοψη της Ραφήνας, ανάμεσα σε 6 σχολεία (σε απόσταση λιγότερο από 100 μέτρα από αυτά), έναν οικισμό (Αύρα), το νεκροταφείο Ραφήνας, το γραφικό εκκλησάκι της Παναγίτσας και τις αθλητικές εγκαταστάσεις στο λόφο του Οχυρού!

Οι υπο παραχώρηση χώροι, 1,2 και 3

Κατ’ αρχήν η παραχώρηση του χώρου για τη λειτουργία εργοταξίου, όπως και οι σχετικές κατασκευές, απαγορεύονται στην ζώνη αυτή.

Εξάλλου, δεν τηρήθηκε η διαδικασία της δημοπρασίας για την παραχώρηση αυτή, που ουσιαστικά αποτελεί μίσθωση με ετεροχρονισμένο μίσθωμα υπό μορφή ανταποδοτικών εργασιών που θα παραμείνουν στο Δήμο μετά την αποχώρηση της ΙΝΤΡΑΚΑΤ, χωρίς όμως η χρήση τους να επιτρέπεται λόγω του χαρακτηρισμού της περιοχής ως Ζώνης Πρασίνου, άρα μη επωφελείς και οικονομικά αξιοποιήσιμες. Οι «ανταποδοτικές εργασίες» θα είναι:

α) πάρκινγκ 300 θέσεων για ΙΧ του προσωπικού και για μηχανήματα έργου

β) ολοκλήρωση ημιτελούς κτιρίου που έχει μείνει στα μπετά εδώ και 15 χρόνια, προφανέστατα λόγω ασυμβατότητας με τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης που καθορίστηκαν το 2003 από τη ΖΟΕ Μεσογείων. 

γ) γεφυροπλάστιγγα και δάπεδα από σκυρόδεμα, προκειμένου να νομιμοποιηθεί (και φυσικά να μονιμοποιηθεί!) παρακείμενος χώρος διαχείρισης βλαστικών, ογκωδών και απόβλητων εκσκαφών και κατεδαφίσεων, το οποίο μέχρι στιγμής ο Δήμος χρησιμοποιεί χωρίς να τηρεί τις δεσμεύσεις που απορρέουν από την υπαγωγή της μονάδας στο καθεστώς των Πρότυπων Περιβαλλοντικών Δεσμεύσεων! 

            Αλλά και από πλευράς σκοπιμότητας, η παραχώρηση είναι προβληματική σε σχέση με τα δύο έργα που εκτελεί η ΙΝΤΡΑΚΑΤ, για την εξυπηρέτηση των οποίων παραχωρήθηκε ο χώρος.

Πρόκειται: α) για την κατασκευή του έργου διευθέτησης και οριοθέτησης ρέματος Ραφήνας, έργο χαρακτηρισμενο ως "αντιπλημμυρικό", που ανέλαβε πρόσφατα η ΙΝΤΡΑΚΑΤ από το Υπουργείο Υποδομών και ξεκινάει 2 μόλις μήνες προτού συζητηθεί στο ΣτΕ η νομιμότητα της οριοθέτησης του ρέματος, απαραίτητη προϋπόθεση για οποιαδήποτε επέμβαση στο ρέμα. Η οριοθέτηση είχε προσβληθεί το 2019 από πολίτες και συλλόγους ως επικίνδυνη και αντιπεριβαλλοντική και β) για έργο "αποκατάστασης υποδομών από την πυρκαγιά του 2018 στο Μάτι", που εκτελεί η ΙΝΤΡΑΚΑΤ για το Υπουργείο Υποδομών,  σε προγραμματική σύμβαση με το Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου. Πρόκειται για έργο, η 18μηνη διάρκεια του οποίου είχε ήδη λήξει πριν τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης. Θυμίζουμε ότι στο πλαίσιο του έργου αυτού, που εκτελείται χωρίς περιβαλλοντική αδειοδότηση, έγινε πέρυσι  παράνομη διάνοιξη  διαδρόμου προς την παραλία Μπλε Λιμανάκι που τελικά σταμάτησε μετά από κινητοποίηση των κατοίκων, ενώ εξάλλου έχουν ήδη κοπεί δεκάδες δέντρα και θάμνοι και πολλά ακόμη απειλούνται με κοπή στην πυρόπληκτη περιοχή της Ραφήνας.

Οι εκτάσεις που παραχωρήθηκαν στην ΙΝΤΡΑΚΑΤ είχαν αγοραστεί από το Δήμο το 2019 έναντι 385.000€ (απόφαση οικ. Επιτροπής 477/2018) με αποκλειστικό σκοπό την επέκταση βοηθητικών λειτουργιών του Νεκροταφείου. 

Η παράνομη αυτή παραχώρηση:

• θα εκθέσει μικρούς και μεγάλους μαθητές σε κίνδυνο τροχαίων ατυχημάτων,
• θα επιδεινώσει δραματικά την κυκλοφορία επί της οδού Χρυσοστόμου Σμύρνης, που ήδη είναι προβληματική ιδίως τις ώρες έναρξης και λήξης των μαθημάτων αλλά και τους καλοκαιρινούς μήνες όπου υπάρχει τεράστιος φόρτος αυτοκινήτων λόγω του λιμανιού που εξυπηρετεί περί τα 2 εκατομμύρια επιβάτες ετησίως, δυσχεραίνοντας την σύνδεση των οικισμών της Νότιας Ραφήνας (ενδεικτικά περιοχές Νηρέα, Πρωτέα, Αύρα) με το κέντρο της Ραφήνας,
• θα δημιουργήσει τεράστια όχληση από θορύβους, καυσαέρια και σκόνη των σχολείων και των περιοίκων, ιδίως του οικισμού «ΑΥΡΑ»,
• θα καταστρέψει ανεπανόρθωτα το αστικό και περιαστικό πράσινο και τοπίο,
• δεν συνάδει με τη λειτουργία του παρακείμενου κοιμητηρίου ως «τόπου αναπαύσεως» των νεκρών και απόδοσης τιμών από τους οικείους τους και
• απαξιώνει τον περιβάλλοντα χώρο της εκκλησίας της Παναγίτσας, που αποτελεί χώρο λατρείας και ιστορικής μνήμης για την πόλη της Ραφήνας.

Ήδη μόλις έγινε γνωστή η πρόθεσή μας προσβολής της απόφασης αυτής και η συλλογή υπογραφών προς τούτο, ο Δήμος ανήρτησε στην «ΔΙΑΥΓΕΙΑ» δύο «ορθές επαναλήψεις» της προσβαλλόμενης απόφασης, με διαφοροποιημένο περιεχόμενο σε σχέση με το αρχικό, και προσθήκες που σύμφωνα με τις καταγγελίες δημοτικών παρατάξεων ουδέποτε συζητήθηκαν στο Δημοτικό Συμβούλιο, δεν  προκύπτουν από την πρωτοκολλημένη αίτηση της ΙΝΤΡΑΚΑΤ και τον σχετικό προϋπολογισμό των ανταποδοτικών εργασιών, ούτε από την σχετική εισήγηση προς το Δημοτικό Συμβούλιο. Το γεγονός αυτό δημιουργεί πρόσθετα ερωτηματικά και επιτείνει τη θέση όσων υπερψήφισαν την παράνομη αυτή απόφαση.    

Ζητάμε από όλους τους δημοτικούς συμβούλους την άμεση ανάκληση της παράνομης απόφασης παραχώρησης. 

2/12/2022, Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας

megalorema@gmail.com , 

https://megalo-rema.blogspot.com 

https://www.facebook.com/KPAMRR

Η τεχνολογική πρόοδος έρχεται να λύσει πολλά προβλήματα σήμερα. Προβλήματα περιβαλλοντικά, κοινωνικά, οικονομικά. Για παράδειγμα, το κολοσσιαίο περιβαλλοντικό πρόβλημα της διαχείρισης αποβλήτων σε έναν τόπο ή και υπερτοπικά, έχει αναπτυχθεί μία πλήρης τεχνολογία η οποία προβλέπει διαδικασίες και εγκαταστάσεις που αμβλύνου το αποτύπωμα της ανθρώπινης δραστηριότητας πάνω στη γη. Για τα στερεά απόβλητα (αστικά – οικιακά  απορρίμματα, υλικά κατεδαφίσεων, οργανικά υπολείμματα, παραπροϊόντα βιομηχανικής δραστηριότητας και άλλα) έχουν αναπτυχθεί λογικές και τεχνολογίες που επιτρέπουν τον διαχωρισμό τους και -ανάλογα με τη δυνατότητα- την ανακύκλωση ή την επαναχρησιμοποίηση μεγάλου μέρους τους,. Αυτό που απομένει προορίζεται για ταφή και παράδοση του στον φυσικό κύκλο της αποσύνθεσης, πάντα μακριά από τις κατοικίες των ανθρώπων ή αυτών που εξακολουθούν να θεωρούνται ακόμα άνθρωποι από την βαθιά, ηθικά κατακερματισμένη κοινωνία μας. Αυτά συμβαίνουν στις λεγόμενες «πολιτισμένες χώρες» και όσο πιο «πολιτισμένη» είναι μία χώρα, τόσο μικρότερο ποσοστό απορριμμάτων διοχετεύει στη διαδικασία της ταφής, ενώ όσο πιο απολίτιστη, το ποσοστό αυτό μεγαλώνει. Οι τριτοκοσμικές χώρες μάλιστα αυξάνουν το ποσοστό ταφής απορριμμάτων με εισαγωγές των υπολειμμάτων των «πολιτισμένων» χωρών, οι οποίες δεν έχουν κανένα πρόβλημα στην ανήθικη αυτή συνδιαλλαγή.

Τα υγρά απόβλητα ακολουθούν μία, σχεδόν ίδια διαδικασία. Με τις Εγκαταστάσεις Επεξεργασίας Λυμάτων (ΕΕΛ) επεξεργάζονται τα λύματα (υγρά απόβλητα) των σύγχρονων πόλεων και -αφού τα επεξεργαστούν- τα διοχετεύουν ξανά στο περιβάλλον, σε φυσικούς αποδέκτες όπως η θάλασσα, προκειμένου να αναλάβει τα υπόλοιπα η μητέρα Φύση.

Μέχρι εδώ έχουμε τη θεωρία, που θεωρείται καλή και αγία. Και από την θεωρία περνάμε στην πράξη. Την πράξη η οποία έχει πολλές και σκοτεινές πτυχές. Μία σκοτεινή πτυχή βιώνουμε  τον τελευταίο καιρό στην ανατολική Αττική και πιο συγκεκριμένα στη Ραφήνα, με το αντλιοστάσιο λυμάτων που η ΕΥΔΑΠ επέλεξε να εγκαταστήσει εντός προστατευόμενου υγροτόπου (λες και έχουμε πολλούς), δηλαδή στο παραθαλάσσιο έλος των Μαρικών και στο αμμοθινικό τους σύστημα, στην παραλία Μαρίκες.

Κατά παράλογο τόπο η ΕΥΔΑΠ έδειξε έκπληξη όταν κάτοικοι εναντιώθηκαν στην καταστροφή που ετοίμαζε. Η ΕΥΔΑΠ μάλλον είχε συνηθίσει στην αδιαφορία των κατοίκων, όπου πήγαινε και εγκαθιστούσε ό,τι ήθελε, με άλλοθι μία βολική για τον σχεδιασμό της, Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Τώρα που είδε την αντίδραση, ανακάλυψε πως  οι ¨ενοχλητικοί» ευαισθητοποιημένοι για το περιβάλλον άνθρωποι έχουν αυξηθεί και γι’ αυτό οργάνωσε ολόκληρο τμήμα δημοσίων σχέσεων (συνεννόησης με τις τοπικές κοινωνίες το λένε) για να περάσει τα σχέδια της «με το μαλακό».

Δεν θα μπούμε περισσότερο σε ό,τι διαδραματίζεται αυτές τις μέρες στις Μαρίκες (ή που θα συμβεί και αλλού) αλλά θα επισκεφτούμε ένα αντίστοιχο παραλιακό αντλιοστάσιο λυμάτων και μάλιστα σε μία τουριστική περιοχή, για να δώσουμε μία σχετική εικόνα του τι σχεδιάζει η ΕΥΔΑΠ για τις Μαρίκες. Θα πάμε μέχρι την Χαλκιδική και την παραλία της Σίβηρης, μίας πολύ όμορφης περιοχής, που γνωρίζει κάθε καλοκαίρι μεγάλη αύξηση οικιστών, παραθεριστών και επισκεπτών.

Εντοπισμός του αντλιοστασίου λυμάτων στον ορθοφωτοχάρτη

Επιλέξαμε τη Σίβηρη, όχι μόνο γιατί είναι όμορφη, αλλά περισσότερο γιατί πληθυσμιακά βρίσκεται κοντά στη Ραφήνα, το πληθυσμιακό ισοδύναμο που εξυπηρετεί το αντλιοστάσιο λυμάτων είναι περίπου ίδιο, αλλά και στην παραλία της εκβάλλουν ρέματα συνεχούς και περιοδικής ροής. Επιπλέον, από το 2000  περίπου, στην παραλία της έχει εγκατασταθεί και ένα αντλιοστάσιο λυμάτων και μάλιστα δίπλα σε ρέμα συνεχούς ροής, το ρέμα Ποτόκι (potok = ρυάκι στα σλάβικα)

Η Σίβηρη όπως φαίνεται από τον μώλο της. Το ζωγραφισμένο κτήριο είναι το αντλιοστάσιο λυμάτων και αριστερά του η εκβολή του ρέματος Ποτόκι

Ο περαστικός από την παραλία της Σίβηρης, περνώντας δίπλα από το αντλιοστάσιο, ξεχνάει την εικόνα της θάλασσας, την ομορφιά του ρέματος, ακόμα και την πείνα του αν πηγαίνει να φάει σε μία από τις ωραίες ψαροταβέρνες. Τα ξεχνάει γιατί η οσμή είναι από τις κυρίαρχες αισθήσεις του ανθρώπου και το αντλιοστάσιο φροντίζει να την ερεθίσει ικανά.

Το αντλιοστάσιο λυμάτων, όπως φαίνεται από Νότο προς Βορρά. Αριστερά η παραλία και κάτι που μοιάζει με γαλάζια σημαία

Είναι αντλιοστάσιο καλοσυντηρημένο, εξωτερικά έχει επιχειρηθεί ο εξωραϊσμός του (το βλέπετε και στις φωτογραφίες ζωγραφισμένο) και λόγω του τουρισμού και των επιχειρήσεων εστίασης που λειτουργούν στην παραλία, σχετικά προσεγμένο. Οι οσμές όμως που αναδίδει, ειδικά νωρίς το πρωί, εκμηδενίζουν τα όρια αντοχής (και ανοχής) του ανθρώπου.

Επιπλέον είναι χτισμένο μέσα στην εκβολή του ρέματος συνεχούς ροής.

Το αντλιοστάσιο λυμάτων, χτισμένο πάνω στην εκβολή ου ρέματος Ποτόκι (μπροστά) 

Το ρέμα Ποτόκι από τη γέφυρα

Δεν θα σχολιάσουμε άλλο τίποτα. Δυστυχώς δεν μπορούμε να σας μεταδώσουμε τη μυρωδιά μέσω διαδικτύου. Απλά παραθέτουμε φωτογραφίες για να καταλάβουν και οι κάτοικοι της Ραφήνας και ειδικά των Μαρικών, τι σημαίνει παραθαλάσσιο αντλιοστάσιο λυμάτων. Ακόμα και αν δεν δίνουν δεκάρα για τον πολύτιμο και αναντικατάστατο υγρότοπο (τα παιδιά κάποτε θα το καταλάβουν και θα μας καταριούνται) , θα σκεφτούν κάτι παραπάνω για το αύριο που φέρνει η ΕΥΔΑΠ στον τόπο.

Σημειώνουμε για όσους βρίσκονται σε σύγχυση, πως άλλο η Εγκατάσταση Επεξεργασίας Λυμάτων (ΕΕΛ) δηλαδή το συνολικό έργο και άλλο ένα αντλιοστάσιο, δηλαδή ένα «δάχτυλό» του το οποίο μπορεί να γίνει και άλλου, έστω και με λίγο αυξημένο κόστος κατασκευής ή λειτουργίας.

Τελικά, ας αποφασίσουν οι κάτοικοι, αντί να αποφασίζει η ΕΥΔΑΠ και τα Golden Boys της, αλλά ας ξέρουν πρώτα σε τι αναφερόμαστε και να μάθουμε πια να μιλάμε μία κοινή, κατανοητή σε όλους γλώσσα. Για το καλό του παρόντος αλλά και του μέλλοντος

Η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας (ΚΠΑΜΡΡ) εξέδωσε δελτίο τύπου με φωτογραφική τεκμηρίωση, για τα όσα άσχημα διαδραματίζονται τον τελευταίο καιρό σε Ραφήνα και Πικέρμι, με κακοποιήσεις και υλοτομίες δέντρων στη περιοχή. Η επίθεση κατά του αστικού και περιαστικού πρασίνου σε μία περιοχή που ανέκαθεν το συγκριτικό της πλεονέκτημα ήταν το φυσικό της περιβάλλον, οι πιέσεις προς την έντονη αστικοποίηση ακολουθούν τον ίδιο δρόμο και τις ίδιες μεθόδους που οδήγησαν στην πλήρη τσιμεντοποίηση και άλλων ελληνικών πόλεων, με προεξάρχουσες σε ασχήμια και υποβάθμιση, τις μεγαλύτερες από αυτές. Ο κίνδυνος ορθώνεται πια μπροστά στα μάτια όλων μας και το απελπιστικό είναι πως όλη αυτή η βαρβαρότητα βρίσκει υποστηρικτές σε ομάδες κατοίκων οι οποίοι επέλεξαν τον τόπο για να ζήσουν οι ίδιοι και οι οικογένειες τους. Το  μέλλον προβάλλει δυσοίωνο και η ανάγκη αφύπνισης και ενεργοποίησης κάθε υπεύθυνου πολίτη για την προστασία του τόπου είναι πια αδήριτη.

Ακολουθεί το Δελτίο Τύπου

Να σταματήσει η καταστροφή των αστικών δέντρων στη Ραφήνα

Τις τελευταίες ημέρες γίναμε μάρτυρες καρατόμησης των αλμυρικιών κατά μήκος του ρέματος που εκβάλλει στο Μπλε Λιμανάκι με κλάδεμα τόσο δραστικό, που απέμεινε μόνον ο κορμός. Αφαιρέθηκε όλη η κόμη τους και αυτό που απέμεινε είναι μια εικόνα ακρωτηριασμένων δέντρων, που έχουν απωλέσει εντελώς το φυσικό σχήμα τους. Ακόμα χειρότερα, όλα αυτά  συμβαίνουν στην κοίτη του ρέματος στο Μπλε Λιμανάκι, που αν και μέσα στον αστικό ιστό, φιλοξενεί άγρια πανίδα, όπως το πουλί της φωτογραφίας, και μάλιστα μέσα στην άνοιξη, δηλαδή στην εποχή κατά την οποία τα πουλιά έχουν ήδη φωλιές.

Το κακοποιητικό αυτό κούρεμα των δέντρων έρχεται να προστεθεί στις κοπές 44 δέντρων (πεύκων και αλμυρικιών) και 66 καλλωπιστικών θάμνων (κυρίως πικροδαφανών), που αποφασίστηκαν με τρεις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Ραφήνας-Πικερμίου (ΑΔΑ: 67ΙΤΩ16-ΛΡ9, 934ΞΩ16-ΖΞΔ, ΨΗΓΓΩ16-Χ2Χ) στο πυρόπληκτο παράκτιο μέτωπο της Ραφήνας (εκκλησία Αγ. Νικολάου – Μπλε Λιμανάκι Ραφήνας) στο πλαίσιο του έργου, που εκτελείται από το Υπουργείο Υποδομών και το Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου με ανάδοχο την εταιρεία ΙΝΤΡΑΚΑΤ. Τα δύο αλμυρίκια, που δεν κόπηκαν, χάρη στις κινητοποιήσεις των κατοίκων, κυριολεκτικά «κουτσουρεύτηκαν» με κοπή των περισσότερων κορμών τους (εδώ).

Παράλληλα, καμία κύρωση δεν έγινε γνωστή για την κοπή τεράστιου «αλμυρικιού» κατά τις κατασκευαστικές εργασίες έξω από γνωστό σούπερ-μάρκετ δίπλα στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας και 100 μόλις μέτρα από το Δημαρχείο Ραφήνας-Πικερμίου, που αποδόθηκε σε «αβελτηρία» του εργολάβου!

Τα τελευταία χρόνια στο Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου τα περιστατικά κακοποιητικού κλαδέματος  ή και πλήρους κοπή δέντρων είναι αναρίθμητα. Θυμίζουμε ενδεικτικά με τις παρακάτω φωτό την κοπή λευκών στην οδό Ευβοϊκού το 2017(έκτοτε έπαψαν να είναι δέντρα και  πετούν μόνο από τις ρίζες τους), την κοπή πεύκου δίπλα σε στάση το καλοκαίρι 2021 (πλησίον δημοτικού κολυμβητηρίου),  το «αλφάδιασμα» με το δρόμο  της κόμη των δέντρων τα καλοκαίρια του 2020 κ 2021 με τη δικαιολογία ότι ενοχλούν τα απορριμματοφόρα (ενδεικτική φωτό από την οδό Πρωτέως, καλοκαίρι 2021).  Υπάρχουν πολλά ακόμη. Για το κλάδεμα ορισμένων μάλιστα έχει ασκηθεί μήνυση από το Δασαρχείο Πεντέλης εναντίον του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου.

Άλλο παράδειγμα εγκληματικής δράσης, συνέργειας αλλά και ανοχής στην κακοποίηση –κυρίως των δέντρων- του αστικού και περιαστικού πρασίνου σε Ραφήνα και Πικέρμι, είναι το πογκρόμ που έχει εξαπολυθεί (με ιδιαίτερη ένταση την εβδομάδα 10-17/4/2022) από γνωστούς και αγνώστους, από «βραβευμένους»  και μη, δασοκτόνους στη Διώνη Πικερμίου. Εκεί  η επίθεση κατά των δέντρων είναι άνευ προηγουμένου, με εξαίρεση ίσως μόνο την περίοδο της αδικαιολόγητης πευκοκτόνου υστερίας που ακολούθησε την πυρκαγιά στο Μάτι, το 2018.  Με την ανοχή (ή τη συγκαλυμμένη προτροπή) της «αυτοδιοίκησης», ομάδες «άγριων»  κάτοικων υπό το πρόσχημα του καθαρισμού οικοπέδων καρατομούν όποιο δέντρο κρύβει τη θέα στη βίλα τους, όχι μόνο εντός οικοπέδων αλλά και εντός ρεμάτων. Μετά τις περσινές άγριες εκχερσώσεις των «Δρυάδων» του Χαρδαλιά, φέτος η δικαιολογία είναι οι χιονοθλασίες της κακοκαιρίας «Ελπίδα» αλλά και –όπως διαφαίνεται- η άτυπη «οδηγία» που χαρακτηρίζει κάθε δέντρο που φέρει σπασμένο κλάδο ως «διαθέσιμο προς υλοτομία».

Ένα εφιαλτικό σκηνικό δημιουργείται στη Διώνη (το κάποτε δασοβριθές ανατολικό Πεντελικό)

Παράλληλα, η Υπηρεσία Δόμησης του Δήμου δίνει άδειες για κοπές μεγάλων  δέντρων σε ιδιόκτητα οικόπεδα (κυρίων πεύκων) χωρίς καμία αυτοψία, ενώ πολλές φορές δεν υφίσταται κανένας λόγος κοπής. Το αποτέλεσμα των παραπάνω πρακτικών σύντομα θα μετατρέψει την εντός σχεδίου ζώνη  Ραφήνας-Πικερμίου σε κρανίου τόπο.

Η πρωτοβουλία της ΑΝΙΜΑ

Με πρωτοβουλία της ΑΝΙΜΑ, 30 περιβαλλοντικές οργανώσεις ζητάνε «Να σταματήσει η καταστροφή των αστικών δέντρων!» (εδώ και εδώ), υπενθυμίζοντας τις ευθύνες από την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2009/147  για τη διατήρηση των άγριων πουλιών (άρθρο 5: απαγόρευση κάθε καταστροφής ή βλάβης των φωλιών και των αυγών των πουλιών) και τη νέα «Στρατηγική για τη Βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που για πρώτη φορά αναγνωρίζει ξεκάθαρα τη σημασία του αστικού περιβάλλοντος στη διατήρηση της βιοποικιλότητας, κάνοντας λόγο για την ανάγκη οικολογικού προσανατολισμού των αστικών περιοχών και θέτοντας ως στόχο να επιστρέψει η φύση στις πόλεις. Συνυπογράφουμε τη διαμαρτυρία αυτή και θεωρούμε επιβεβλημένο να αλλάξει άμεσα η προσέγγιση του ζητήματος του αστικού πρασίνου από τον Δήμο Ραφήνας Πικερμίου και όλους τους Δήμους καθώς  και την πολιτεία.

Διαβάστε και

• Η καταστροφή του αστικού και περιαστικού πρασίνου στην Ελλάδα - Δελτίο τύπου της ΠΕΕΓΕΠ
• Πως τους πετσόκοψες έτσι, ρε δήμαρχε;

Πέρασε ένας χρόνος και ο δήμαρχος της Ραφήνας συνεχίζει να ψάχνει γωνίες στο δεκάρικο, σε μία προσπάθεια αποποίησης των ευθυνών που έχει για την πυροπροστασία και την πολιτική προστασία στο δασικό Δασαμάρι του ανατολικού Πεντελικού.

Στις 20 Απριλίου 2021, στο «επίσημο μέσο δημαρχιακής δικτύωσης -facebook» ο δήμαρχος Ραφήνας (και όπως ισχυρίζεται και Πικερμίου) έθετε σε αμφισβήτηση τις πραγματικές και αδιαμφισβήτητες ευθύνες του δήμου, για τη δασοπροστασία στο δασικό Δασαμάρι, ενόψει αντιπυρικής περιόδου. Ακολούθησαν επιστολές προς κάθε κατεύθυνση, από τοπικές συλλογικότητες. Ο δήμος της Πεντέλης ξεκαθάρισε πως γνωρίζει τα επί σειρά ετών όρια του, επισημοποιώντας τη θέση του αυτή με απόφαση του δημοτικού του συμβουλίου (αποφαση 67/2021 ΑΔΑ: ΩΔ0ΘΩΞ3-ΔΔ7).

Ο δήμαρχος της Ραφήνας επιμένει και φέτος "φεϊσμπουκικά"  – προφασιζόμενος γραφειοκρατικούς λόγους -που η πραγματικότητα και οι πρακτικές ετών τους έχουν καταστήσει αστείους-  πως είναι αναρμόδιος για τη δασοπροστασία, την αντιπυρική και πολιτική προστασία της ίδιας περιοχής. Έτσι η ανεξάρτητη πρωτοβουλία πολιτών «Δασαμάρι SOS» και η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος, έστειλαν τη συνημμένη, τρίτη επιστολή (εδώ η δεύτερη από 27/5/2021) προς τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας και την  Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής προκειμένου να ενεργοποιηθούν άμεσα και να αντιμετωπιστεί έτσι η ανεύθυνη στάση του δυσεξήγητα «βραβευμένου με βραβείο για τη δασική προστασία» δημάρχου της Ραφήνας.  Οι συλλογικότητες ζητούν, εφόσον δεν έχει συσταθεί η (επικαλούμενη από τον δήμαρχο Ραφήνας και μόνο) Επιτροπή Ορίων και μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης της, να ανατεθεί σε έναν από τους δύο Δήμους, με απόφαση της ΓΓΠΠ ή/και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, η υποχρέωση να συμπεριλάβει στον σχεδιασμό του την πυροπροστασία/δασοπροστασία της περιοχής.

Το έχουμε αναφέρει πολλάκις πως τα πράσινα πλυντήρια με τα απορρυπαντικά βραβεία τους δεν ξεπλένουν τον λεκέ της ανευθυνότητας ούτε εμφυτεύουν περιβαλλοντική συνείδηση