Με τον διεθνή αγγλικό όρο gaslighting αποδίδεται η μέθοδος ψυχολογικής χειραγώγησης με την οποία ο θύτης προσπαθεί να σπείρει αμφιβολίες στο θύμα, έτσι ώστε να μην είναι βέβαιο για την ίδια του τη μνήμη, την αντίληψη και τη λογική.
Με άλλα λόγια, το gaslighting είναι μια μορφή συναισθηματικής κακοποίησης, όπου κάποιος χειραγωγείται ώστε να «αμφισβητήσει τις αντιλήψεις, τις εμπειρίες ή την κατανόηση των γεγονότων», σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση (APA).
Ήταν ανθρώπινο το λάθος … υπήρχε τηλεδιοίκηση …. δεν υπήρξε μπάζωμα …. τα έλαια σιλικόνης ήταν αυτά που προκάλεσαν την πυρόσφαιρα … οι πραγματογνώμονες των οικογενειών των θυμάτων δεν έχουν τα κατάλληλα προσόντα … η Καρυστιανού έχει πολιτικές βλέψεις … η κοπέλα που σήκωσε το δάχτυλο στην αύρα της αστυνομίας ήταν Γερμανίδα και 55χρονη
Ένα ολοκληρωτικό gaslighting εξαπολύεται εναντίον όλης της ελληνικής κοινωνίας με μοναδικό σκοπό να συσκοτίσουν το μεγάλο έγκλημα της ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ των δύο τρένων και το δεύτερο μεγάλο έγκλημα του ΜΠΑΖΩΜΑΤΟΣ και της ΣΥΓΚΑΛΥΨΗΣ. Στην υπηρεσία αυτού του ολοκληρωτικού gaslighting τα περισσότερα συστημικά Μέσα αλλά και τα Hellenic Hoaxes
Σε αυτό το gaslighting αναφέρεται με ανάρτησή του ο ψυχολόγος Αντώνης Ανδρουλιδάκης. Ας τον διαβάσουμε
H ελληνική κοινωνία δέχεται τις ημέρες αυτές ένα από τα ισχυρότερα gaslighting που έχουν εξαπολυθεί ποτέ ενάντια σε συλλογικότητες.
Οι συστημικοί μηχανισμοί με την συνεπικουρεία ή την αιδήμονα σιωπή του συνόλου του πολιτικού συστήματος επιχειρούν την ψυχολογική χειραγώγηση και την συναισθηματική κακοποίηση του Λαού μας, προσπαθώντας να ανατρέψουν την αντίληψή μας για την πραγματικότητα.
Ό,τι ορίζουμε ως πολιτικό σύστημα, με τα διάφορα θεσμικά και αντιθεσμικά εξαπτέρυγα του, επιχειρεί να μας μπερδέψει, να αντικρούσει την ολοφάνερη αλήθεια, να μας πει ψέματα και να μας υποτιμήσει.
Η διαστρέβλωση της πραγματικότητας που επιχειρούν είναι τέτοια ώστε να μας αναγκάσουν να αναρωτιόμαστε αν είμαστε με τα καλά μας, αν βλέπουμε καλά ή να μπορούμε να δούμε την πραγματική πραγματικότητα. Όπως το λέει ο Λαός μας κυριολεκτικά είναι σαν να "θέλουν να μας τρελάνουν" και να μας οδηγήσουν για μια ακόμη φορά να τα στραφούμε ενάντια στον ίδιο το συλλογικό μας εαυτό.
Μπροστά στην κατάσταση αυτή, όπως και σε κάθε περίπτωση gaslighting, η απάντηση μας δεν μπορεί να είναι άλλη από την ενίσχυση της συλλογικής και ατομικής μας αυτοπεποίθησης, η διεκδικητικότητα, η απεμπλοκή μας από το συναισθηματικό παιχνίδι των εξουσιαστών μας, η διατήρηση μιας νηφάλιας και αμερόληπτης ματιάς της πραγματικότητας και, το πιο βασικό, η συνάντηση μας με τον διπλανό Άλλο στην πορεία κοινωνικής και πολιτικής διαμόρφωσης ενός ακηδεμόνευτου κινήματος που θα μας απελευθερώσει.