Αναδημοσιεύουμε άρθρο της Εφημεριδας των Συντακτών της 11ης Οκτωβρίου 2022, για τα όσα τραγικά συμβαίνουν στις Μαρίκες, την γνωστή παραλία της Ραφήνας η οποία περιλαμβάνει και έναν μοναδικό υγρότοπο, προστατευόμενο τόσο από εθνικούς όσο και από την ευρωπαϊκούς κανονισμούς. Το άρθρο της Εφημερίδας των Συντακτών, πέρα από τη σοβαρότητα του ίδιου, του συντάκτη όπως και του μέσου το οποίο το φιλοξενεί (η σύγκριση με "άλλα μέσα" είναι αναπόφευκτη)  απηχεί και την αγωνία που διακατέχει τους λαούς του πλανήτη σε ό,τι αφορά στην κλιματική αλλαγή, τις συνέπειες της, αλλά και το γεγονός πως ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που συμπεριφέρονται σαν να μην τους απασχολεί το ζήτημα. Βέβαια πρόκειται για τους ίδιους που στον δημόσιο λόγο τους δηλώνουν πως "ανησυχούν."...(!)

Μη ξεχνάτε. Η οικολογία και η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος δεν είναι μόδα. Η σοβαρή οικολογική προσέγγιση των γεγονότων είναι πρωτίστως πολιτική ανάγκη  και κοινωνική επιταγή. Τη ζημιά που κάνουν στο περιβάλλον σήμερα μας την σερβίρουν σαν "αναγκαίο βήμα για την πρόοδο", λες και πρόοδος και προστασία της Φύσης δεν συμβαδίζουν. Αυτά είναι για τους αφελείς που δεν καταλαβαίνουν πως τώρα γεννιέται το τσουνάμι που θα μας πνίξει αύριο. Τότε δηλαδή που θα είναι αργά, ακόμα και για να μετανιώσουμε.

Κρανίου τόπο άφησαν τις Μαρίκες στη Ραφήνα

Τάσος Σαραντής

Ξαναμπήκαν μπουλντόζες στον προστατευόμενο παράκτιο υγρότοπο για λογαριασμό της ΕΥΔΑΠ. ● Οι βίαιες παρεμβάσεις πραγματοποιούνται σε περιοχή που είναι ενταγμένη στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών Αττικής. ● Τα έργα καταγγέλλουν επτά περιβαλλοντικές οργανώσεις.

Για δεύτερη φορά, μπουλντόζες της εταιρείας ΑΚΤΩΡ μπήκαν την περασμένη Δευτέρα μέσα στον προστατευόμενο παράκτιο υγρότοπο Μαρίκες στην περιοχή Νηρέας Ραφήνας για λογαριασμό της ΕΥΔΑΠ, ανοίγοντας τον δρόμο για την κατασκευή του έργου αποχέτευσης «Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων Ραφήνας-Πικερμίου και Σπάτων-Αρτέμιδας» με σκοπό την κατασκευή αντλιοστασίου ακαθάρτων.

Αυτή τη φορά άφησαν πίσω τους κρανίου τόπο, ολοκληρώνοντας το πλήγμα που επέφεραν στην προστατευόμενη περιοχή τον περασμένο Ιανουάριο, οπότε εκχέρσωσαν περίπου 150 τ.μ. του υγροτόπου («Αντλιοστάσια αποχέτευσης σε υγροτόπους και ρέματα», «Εφ.Συν.», 19/5/2022). Και στις δύο περιπτώσεις οι εργασίες σταμάτησαν προσωρινά έπειτα από έντονες διαμαρτυρίες κατοίκων.

Οι βίαιες παρεμβάσεις της ΕΥΔΑΠ πραγματοποιούνται σε μια περιοχή που είναι ενταγμένη στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών Αττικής, προστατεύεται από δύο Ευρωπαϊκές Οδηγίες (για τα ύδατα και για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων) λόγω ύπαρξης 5 οικοτόπων Κοινοτικής Σημασίας και βρίσκεται σε διαδικασία οριοθέτησης που έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί με έκδοση προεδρικού διατάγματος μέχρι το 2019, μετά την έκδοση των Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών και σύμφωνα με το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας.

Ο υγρότοπος Μαρίκες πριν από την εκχέρσωση

Είναι τουλάχιστον αξιοσημείωτο το γεγονός ότι η ΕΥΔΑΠ εμμένει στη νομιμότητα της εν λόγω κατασκευής με το επιχείρημα ότι για έργα κοινής ωφέλειας δεν απαιτείται άδεια δόμησης και βασιζόμενη σε μη υλοποιημένο σχέδιο πόλης του 1970, το οποίο όφειλε να έχει τροποποιηθεί μετά την ένταξη της περιοχής στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών ή τουλάχιστον να έχει ληφθεί μέριμνα για μη επιδείνωση της οικολογικής της κατάστασης μέχρι την ολοκλήρωση της οριοθέτησής της.

Επιστολές
Αλγεινή εντύπωση προκαλεί και το ότι η ΕΥΔΑΠ επιμένει να παραβλέπει την αναγκαιότητα της απαγόρευσης των εργασιών στις Μαρίκες, που εξέφρασαν με επιστολές τους το Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων-Υγροτόπων και το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών.

Τον κίνδυνο καταστροφής που αντιμετωπίζουν οι Μαρίκες από τους σχεδιασμούς της ΕΥΔΑΠ καταγγέλλει η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας με επιστολή της προς τις αρμόδιες υπηρεσίες και ζητά την άμεση παρέμβασή τους προκειμένου να σταματήσει η καταστροφή των υγροτόπων, γεγονός που απειλεί τη χώρα μας με υπέρογκα πρόστιμα από την Ευρωπαϊκή Ενωση και θέτει σε κίνδυνο το περιβάλλον, την υγεία και την ποιότητα ζωής των πολιτών.

«Το έργο κατασκευής αντλιοστασίου αποχέτευσης της ΕΥΔΑΠ στον προστατευόμενο υγρότοπο “Παράκτιο Ελος Μαρίκες/Αμμοθινικό οικοσύστημα” στη Ραφήνα χρειάζεται να σταματήσει άμεσα με παρέμβαση όλων των αρμόδιων υπηρεσιών, προκειμένου να αποφευχθεί η συρρίκνωση ενός από τους ελάχιστους πλέον υγροτόπους της Αττικής και η καταστροφή οικοτόπων κοινοτικής σημασίας που καταγράφονται στην περιοχή», αναφέρουν σε κοινή ανακοίνωσή τους 7 περιβαλλοντικές οργανώσεις.

Ο υγρότοπος Μαρίκες μετά την εκχέρσωση

 «Η συρρίκνωση και υποβάθμιση του υγροτόπου των Μαρικών έρχεται σε συνέχεια παρεμβάσεων που ήδη έχουν συρρικνώσει ή/και υποβαθμίσει γειτονικούς υγροτόπους της Ανατολικής Αττικής (Αρτέμιδας, Ερασίνου, Μπρέξιζας), ενώ το αμέσως επόμενο διάστημα αναμένεται κατασκευή αντλιοστασίων αποχέτευσης της ΕΥΔΑΠ μέσα στα θεσμοθετημένα όρια των προστατευόμενων υγροτόπων εκβολής ρέματος Ραφήνας και υγροτόπου Αρτέμιδας. Επιπλέον, το εν εξελίξει έργο εγκιβωτισμού του ρέματος Ερασίνου και το προγραμματιζόμενο έργο εγκιβωτισμού του ρέματος Ραφήνας πρόκειται να εξαφανίσουν φυσικές ζώνες πλημμύρας που αποτελούν ευρείες υγροτοπικές εκτάσεις, ενώ ακόμα δεν έχει γίνει αποκατάσταση και οριοθέτηση του σημαντικού υγροτόπου Λουτρός Σπάτων», καταγγέλλουν.

Σταθμοί για τα πουλιά
Υπενθυμίζουν ότι οι υγρότοποι της Ανατολικής Αττικής είναι σημαντικοί για τη φύση και τον άνθρωπο αφού αποτελούν απαραίτητους σταθμούς για τα μεταναστευτικά πουλιά, οικοτόπους διαβίωσης πολλών ειδών, προστατεύουν την ακτογραμμή από τη διάβρωση, παρέχουν φυσική αντιπλημμυρική προστασία και συντελούν πολλαπλά στην ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής.

Λόγοι για τους οποίους ζητούν την άμεση παύση του έργου της ΕΥΔΑΠ στις Μαρίκες και την επανεξέταση των θέσεων των αντλιοστασίων της με γνώμονα τη διατήρηση των υγροτόπων της περιοχής μέχρι την οριστική τους οριοθέτηση. Την καταγγελία υπογράφουν οι οργανώσεις ΑΝΙΜΑ, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Καλλιστώ, ΟΖΟΝ, Ροή - Σύλλογος Πολιτών υπέρ των ρεμάτων.

 πηγή

Η Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, έστειλε επιστολή - καταγγελία προς όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες, προκειμένου να πάρουν θέση και να παρέμβουν προκειμένου να σωθούν οικότοποι κοινοτικής σημασίας, τους οποίους η Ελλάδα έχει δεσμευθεί να προστατεύει απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αμμοθινικό, προστατευόμενο έλος Μαρικών Ραφήνας 3 Οκτωβρίου 2022

Η ίδια επιστολή στάλθηκε και σε όλες τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ, από τις οποίες ζητείται η υποστήριξή τους.

Παράλληλα, η  Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας καλεί τους ευαισθητοποιημένους στα περιβαλλοντικά ζητήματα πολίτες, αύριο 4/10/2022 στις 7πμ στον χώρο της καταστροφής  (Ιάσωνος και Ναυσικάς στην παραλία Μαρίκες).

Παρακάτω διαθέσιμη η καταγγελία με τον πλήρη πίνακα αποδεκτών

Ούτε πράσινο φύλλο δεν πρόκειται να μείνει στο καμένο ανατολικό Πεντελικό.

Δεν πρόλαβαν να κατακαθίσουν οι στάχτες από την πυρκαγιά της 19/20 Ιουλίου 2022 και οι πρώτοι αυτόκλητοι «αναδασωτές» εμφανίστηκαν για να ολοκληρώσουν την καταστροφή που άφησαν πίσω τους:

1. η πυρκαγιά καθαυτή,
2. το υλοτομικό μένος ενός δημάρχου που έχει ανακαλύψει πως η περιβαλλοντική ζημιά που προκαλεί, ξεπλένεται εικονικά με «βραβεία» από την υπεραγορά (mall) των «οικολογικών» οργανώσεων” των οποίων έχει γίνει ο καλύτερος πελάτης

και τώρα εμφανίστηκαν και οι eco image makers με την τάκα-τάκα αναδάσωση που σχεδιάζουν (υπό την αιγίδα του εμπρηστή δήμου) και που αποτελεί την χαριστική βολή στις πρώην δασωμένες πλαγιές της Πεντέλης.

Τρία τα κακά της μοίρας του καμένου τόπου και ειδικότερα του κατακαημένου Πεντελικού και δεν φαίνεται καμία προοπτική να γλιτώσει ο τόπος από τα σχέδια τους. Οι δε κάτοικοι του, υπνωτισμένοι από όσα δημοσιεύουν οι πλασιέ προσώπων και εξουσιών, χαμογελούν μακάρια για την «προσπάθεια» αυτών που δήθεν αγαπούν τη Φύση, να την ξαναζωντανέψουν. Σε έναν ανθρωποκεντρικό κόσμο η Φύση είναι αδρανής. Έτσι πιστεύει ο ανθρωπάκος που αγνοεί το μεγαλείο της Φύσης. Η Φύση όμως χαμογελάει μέσα στο μαύρο πέπλο που της φόρεσαν οι άνθρωποι και τους κοροϊδεύει για την άγνοια, την αμετροέπεια και το θράσος τους.

Διαβάσαμε πριν από λίγες μέρες πως κάτι «οικολόγοι» αποφάσισαν να φυτέψουν Ντράφι και Διώνη. Έτσι, απλά να φυτέψουν την καμένη γη. Τη γη βέβαια δεν τη ρώτησαν. Ούτε τη γη ρώτησαν ούτε τους ειδικούς ρώτησαν, για να τους πουν πως μία αναδάσωση οργανώνεται μετά την έλευση του απαραίτητου χρονικού διαστήματος. Αλλά τι θα πει αυτό σε αυτούς που βιάζονται να διαφημιστούν για τις εκλογές που έρχονται; Τίποτα. Και έτσι μία ακόμα αποτυχία έρχεται (θυμηθείτε το  Σέιχ Σου του 2007-2008) και μία μεγάλη απειλή ορθώνεται μπροστά μας.

Αλλά ας δούμε τι έγκλημα ετοιμάζονται να διαπράξουν, σε συνέχεια της εγκληματικής αδιαφορίας που οδήγησε στην αρχική καταστροφή και της δολοφονικής αλαζονείας της εξουσίας, που εκφράστηκε με μαζικές υλοτομίες από συνεργεία που εισέβαλαν στον καμένο τόπο, προφανώς αγνοώντας τις βασικές αρχές διαχείρισης καμένων τόπων.

Ας συμβουλευτούμε πρώτα την κυρία Θέκλα Τσιτσώνη, καθηγήτρια Δασοκομίας και Πρόεδρος του Τμήματος Δασολογίας & Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ. Τα αποσπάσματα που θα χρησιμοποιήσουμε προέρχονται τόσο από συνεντεύξεις της, όσο και από την ομιλία της στην εκδήλωση «Το Νέο Δάσος της Βόρειας Εύβοιας» που πραγματοποιήθηκε στις  13/4/22 στο Μέγαρο Μουσικής Αθήνας.

Μας λέει η κα. Τσιτσώνη:

Όλα τα οικοσυστήματα έχουν μηχανισμούς ανάδρασης. Εάν η καταστροφή φτάνει μέχρι ενός σημείου, μπορούν να επανέλθουν μόνα τους.

Κα αλλού

Ακούμε για αναδασώσεις από σχολεία κλπ. Όμως δεν πρέπει να γίνει με προχειρότητα και σε κάθε περίπτωση πρέπει να είναι κάτω από την επιτήρηση της δασικής υπηρεσίας»,

«το (ΣτΣ αττικό πευκοδάσος) δάσος θα χρειαστεί 25 με 30 χρόνια για να φτάσει στη μορφή που ήταν, διάστημα που όμως θεωρείται μικρό σε σχέση με άλλα είδη, όπως οι δρύες και τα σφενδάμια, που χρειάζονται πάνω από 100 χρόνια να δημιουργήσουν το οικοσύστημα.»

Και αλλού

«Στη Μεσογειακή ζώνη, τα οικοσυστήματα της χαλεπίου Πεύκης, των αειφύλλων πλατυφύλλων αλλά και των θερμόβιων πλατυφύλλων (δρυοδασών) είναι προσαρμοσμένα στις πυρκαγιές και αναγεννώνται εύκολα μετά από αυτές. Συνεπώς στη ζώνη αυτή δεν έχουμε κανένα πρόβλημα φυσικής αναγέννησης, αρκεί οι εκτάσεις να προστατευτούν από τη βόσκηση τουλάχιστον για 5 χρόνια, να υπάρχουν δέντρα ηλικίας άνω των 20 ετών με ώριμα σπέρματα και οι καμένες επιφάνειες να μην έχουν ισχυρές κλίσεις (>50%)».

Στο μεγαλύτερο μέρος τα καμένα δάση χαλεπίου Πεύκης αναμένεται να αποκατασταθούν φυσικά, τα μεν πεύκα με σπόρους, τα δε πλατύφυλλα είδη (φυλλοβόλα και αείφυλλα) με παραβλάστηση.

«Συνεπώς, το πρώτο μέλημά μας δεν είναι η “αναδάσωση”, η οποία πολλές φορές με τον τρόπο που γίνεται προκαλεί μεγαλύτερη ζημιά από ότι η ίδια η πυρκαγιά. Συνήθως μετά από μια τόσο μεγάλης έκτασης καταστροφή όλοι θέλουν να συμμετέχουν αναδασώνοντας. Αυτό όμως συχνά γίνεται βεβιασμένα για επικοινωνιακούς λόγους, χωρίς να μας ενδιαφέρει τι φυτεύεται, αρκεί οι φυτεύσεις να καλύπτουν μεγάλη έκταση. Στο κατεστραμμένο οικοσύστημα καλούνται τα σχολεία, οι φορείς, οι σύλλογοι, οι πολίτες γενικότερα, να συμμετέχουν σε μη ωφέλιμες και πολλές φορές επιζήμιες αναδασώσεις».

Πολλά θα μπορούσαμε να συμπληρώσουμε, για τις καταστροφές που προκαλούν αυτοί οι βιαστικοί αυτοδιαφημιζόμενοι.

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε την καταστροφή που προκαλείται στη δομή του εδάφους από τους «εθελοντές αναδασωτές», ή την καταστροφή της βιοποικιλότητας από τη φύτευση μη συμβατών με το φυτοκοινωνικό προφίλ ή την προϋπάρχουσα διάπλαση των καμένων συστάδων ή την καταστροφή που προκαλείται στις λεκάνες απορροής αφού τα αρτίφυτρα που βλαστάνουν φυσικά  από τον σπόρο έχουνε μεγαλύτερη δυνατότητα συγκράτησης των εδαφικών οριζόντων (σε αντίθεση με τα βωλόφυτα που φέρνουν οι «καλοθελητές» και που ακόμα και αν επιβιώσουν, δεν διαθέτουν ικανό ριζικό σύστημα. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε  την αδιαφορία των εθελοντών για πραγματική βοήθεια που θα μπορούσαν να παράσχουν, αν βοηθούσαν συνεργεία δασεργατών να φτιάξουν προστατευτικές επιφανειακές δομές, όπως κλαδοπλέγματα σε ρέματα και κορμοσειρές σε ανοιχτές επιφάνειες. Πάντα με τις οδηγίες και την επιβλεψη της δασικής υπηρεσίας.

Αντί λοιπόν των προηγούμενων προϋποθέσεων, οι διαφημιζόμενοι προτιμούν το «Όλοι μαζί μπορούμε…. να ξεκάνουμε το βουνό» που θα διαφήμιζε και ο ΣΚΑΪ ή -στην προκειμένη περίπτωση- τα «τοπικά μέσα», κάθε τόπου που διψούν για ….προβαλλόμενους.

Η αναδάσωση είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να πέσει στα χέρια του οποιουδήποτε. Και πάντα ακολουθεί τον φυσικό χρόνο. Αρπαχτές και βιασύνες δεν χωρούν. Άλλωστε οι αρπαχτές οδηγούν πάντα σε μεγαλύτερη καταστροφή και αποτυχία του διαφημιστικού εγχειρήματος. Αλλά τότε δεν νοιάζεται κανείς. Οι κάμερες έκαναν τη δουλειά τους και αποχώρησαν.

Αλλά στην αποτυχία οι κάμερες πάντα απουσιάζουν. Αντίθετα, οι κάμερες είναι παρούσες στο καφενείο και την ταβέρνα που μαζεύονται οι οργανωτές του εγκλήματος, για να προβάλλουν την …πρωτοβουλία.

Φτηνή διαφήμιση, εις βάρος όμως του δάσους που προσπαθεί να ξαναγεννηθεί

Είπαμε. Η αναδάσωση είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να πέσει στα χέρια του οποιουδήποτε, πολύ δε περισσότερα στα χέρια «υποψηφίων» και των προαγωγών τους.

Σημείωση: Η "δενδροφύτευση" είναι κάτι σαν "χορηγία", σαν διαφημιστική καμπάνια,  αυστηρά σε αστικούς και μόνο χώρους. Αλλά και πάλι έχει τους κανόνες της, που καμία σχέση δεν έχουν με τη διαφήμιση, αφού σε αντίθεση με αυτήν, δεν είναι κάτι εφήμερο

Το "προωθητικό" ενσταντανέ.

..

Τα δεκαπέντε πρώτα λεπτά είναι τα κρίσιμα. Δεκαπέντε (15) κρίσιμα λεπτά για να σβήσει μία φωτιά, πριν εξελιχθεί σε πυρκαγιά. Δεκαπέντε λεπτά χωρίζουν το ελεγχόμενο  (φωτιά) από το ανεξέλεγκτο (πυρκαγιά). Στην άμεση, εντός δεκαλέπτου ή δεκαπεναλέπτου, επέμβαση αποσκοπεί η διασπορά των πυροσβεστικών δυνάμεων. Όχι για να μην εκδηλωθεί  μία εστία φωτιάς, αλλά για να μην εξελιχθεί σε πυρκαγιά.

Έχοντας αυτό κατά νου και προσπαθώντας να εκτοπίσουμε σοβαρές πληροφορίες, έστω και από μακριά, για τη φωτιά που εκδηλώθηκε στην Πεντέλη, διαβάζουμε την ανάρτηση του Γ. Παπαδιά, προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Δασοφυλάκων Δημοσίων Υπαλλήλων και τόσο μέσα στην ίδια την ανάρτηση όσο και τα σχόλια, βλέπουμε το ίδιο, σταθερό μοτίβο να επαναλαμβάνεται:

Σε μία φράση όλη η αλήθεια. Με την εκδήλωση της πυρκαγιάς ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΜΙΑ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ. Καμία βοήθεια σε φωτιά που εκδηλώθηκε μέσα στα όρια του δήμου που θρήνησε και θρηνεί ένα Μάτι, έναν Βουτζά, ένα Κόκκινο Λιμανάκι. Καμία βοήθεια στην πιο κρίσιμη ώρα της φωτιάς. Την ώρα που θα μπορούσε η φωτιά να σβήσει με "έναν κουβά νερό" και η πυρκαγιά που ξέφυγε να μην έχει γεννηθεί ποτέ.

Όλα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις και σάπιες δικαιολογίες.

Τώρα τρεχάτε ποδαράκια μου για να δώσετε χωρίς ντροπή καμία συνέντευξη στα "μέσα" και να πείτε για την "τιτάνια προσπάθεια που  καταβάλλετε".

Η φωτογραφία της επικεφαλίδας είναι του Γ. Παπαδιά

Η Πανελλήνια Ένωση Επαγγελματιών Γεωτεχνικών και Επιχειρήσεων Πρασίνου (ΠΕΕΓΕΠ) εξέδωσε προχθές 17/4/2022 δελτίο τύπου στο οποίο αναφέρεται στη βαναυσότητα των άκαιρων και κακότεχνων κλαδεύσεων αστικών δέντρων σε πολλές πόλεις της χώρας. Πρόκειται για ένα αισχρό φαινόμενο που έχει κλιμακωθεί αυτή την Άνοιξη.

Στην όλη σύγχρονη βαρβαρότητα διακεκριμένη θέση κατέχει ο συστηματικός αφανισμός των αστικών και περιαστικών δέντρων, τόσο από την κακώς αποκαλούμενη «αυτοδιοίκηση» αλλά και αυθαίρετα από κατοίκους στο πνεύμα μίας μαζικής υστερίας κατά των δέντρων, η οποία όχι μόνο είναι αδικαιολόγητη αλλά αφήνει πίσω της καμένη γη ως σκηνικό του μέλλοντος μας.

Η περίπτωση της Διώνης Πικερμίου, Ένα σύγχρονο μνημείο βαρβαρότητας

Πρόσφατα στη Διώνη του Πικερμίου συντελείται μια άνευ προηγουμένου δενδροκτονία. Με την ανοχή (ή τη συγκαλυμμένη προτροπή) της «αυτοδιοίκησης», ομάδες κάτοικων (σύλλογοι δενδροκτόνων;) υπό το πρόσχημα του καθαρισμού οικοπέδων καρατομούν όποιο δέντρο κρύβει τη θέα στη βίλα τους, όχι μόνο εντός οικοπέδων αλλά και εντός ρεμάτων. Μετά τις περσινές εκχερσώσεις των «Δρυάδων» του Χαρδαλιά (του γνωστού και ως «Nick Hard»), φέτος υπάρχει η δικαιολογία των σπασμένων κλαδιών (χιονοθλασίες) από τον χιονιά του χειμώνα και η άτυπη «κατευθυντήρια οδηγία είναι «σπασμένο κλαρί = δέντρο προς υλοτομία».

Την περασμένη εβδομάδα (10-17/4/22) εγινε μια εκκαθάριση νότια ενός μπαζωμένου ρέματος ίπι του οποίου λειτουργεί η  «πιστοποιημένη»* παιδική χαρά της Πίνδου κι έτσι μαζί με την αυθαίρετη και παράνομη κοπή των δέντρων αποκαλύφθηκε, εμφανέστατα πλέον, και η κοίτη του παράνομα μπαζωμένου ρέματος.

Η τρέχουσα αυθαιρεσία κάνει ορατά όσα είχε καταγγείλει προ τριετίας η ανεξάρτητη πρωτοβουλία πολιτών Δασαμάρι SOS,  για τη αυθαίρετη παιδική χαρά πάνω στο μπαζωμένο ρέμα αλλά και το περσινό μπάζωμα του ρέματος, βόρεια της παιδικής χαράς, για να δημιουργηθεί ...οικόπεδο με πολεοδομική άδεια  της οποίας την ευθύνη φέρει αμιγώς η υπεύθυνη της τοπικής υπηρεσίας δόμησης (ΥΔΟΜ). Υπάρχει φωτογραφική τεκμηρίωση για όλα αυτά, απ' όπου και η φωτογραφία της επικεφαλίδας της ανάρτησης

Συνημμένο: Το δελτίο τύπου της ΠΕΕΓΕΠ για τις βάναυσες, άκαιρες, κακότεχνες κλαδεύσεις δέντρων

Παραπομπές

*Ιστορίες για αγρίους: Η πιστοποίηση που φέρουν τα όργανα ΔΕΝ πιστοποιεί και την παιδική χαρά, αλλά για τους αφελείς αυτό παραμένει άγνωστο. Ικανοποιούνται δε (οι αφελείς) από την προφορική πιστοποίηση που απένειμε στην παιδική χαρά η …δημοτική αρχή.