Αναδημοσιεύουμε ένα κείμενο του σπουδαίου μουσικού Ross Daly, όπως το βρήκαμε μεταφρασμένο σε ανάρτηση της Kelly Thoma. Ένα κείμενο που δε θα βρει θέση σε καθεστωτικά Μέσα που προσπαθούν να μας πείσουν ότι ήρθε η ειρήνη στη Μέση Ανατολή. Ποια ειρήνη; Χωρίς Παλαιστίνη; Και τα δέκα εκατομμύρια των Παλαιστινίων πού θα ζήσουν; Στα χαλάσματα της Γάζας και στην τρομοκρατία των εποίκων της Δυτικής όχθης; Ειρήνη θα έρθει όταν θα δούμε ελεύθερη την Παλαιστίνη. Και όταν οι γενοκτόνοι πληρώσουν για τα εγκλήματά τους
Αυτή τη στιγμή ένας αμόρφωτος γελοίος κυβερνάει τον κόσμο και ένας παρανοϊκός εγκληματίας φαίνεται να τον ελέγχει. Την ίδια στιγμή, οι θλιβεροί «ηγέτες» του δυτικού κόσμου συναγωνίζονται ποιος θα βγει φωτογραφία με τον αμόρφωτο και ποιος θα τον γλύψει καλύτερα. Ο δυτικός κόσμος πεθαίνει αργά και βασανιστικά και όπως χαρακτηριστικά λέει ο Ross Daly « Όσο για τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον κύριο ενορχηστρωτή αυτής της εγκληματικής συμμαχίας, δύσκολα μπορώ να φανταστώ ότι μετά από ακόμη τρία χρόνια των γελοιοτήτων και της θλιβερής φαρσοκωμωδίας του Trump και της αυλής των υποτακτικών του, θα μπορέσουν να διατηρήσουν το καθεστώς της υπερδύναμης. Όχι βέβαια ότι στεναχωριέμαι καθόλου, στον αγύριστο ας πάνε»
Ας διαβάσουμε όμως το κείμενο του Ross Daly
...................................................................................................................................
Καθώς παρακολούθησα σήμερα τις αποκρουστικές εκδηλώσεις αυτοθαυμασμού και θριαμβολογίας που εκτυλίχθηκαν στο Ισραήλ, με τον Donald Trump να παρουσιάζεται ως κάποιο είδος “σωτήρα”, ένιωσα ένα βαθύ και αβάσταχτο αίσθημα αποστροφής. Ενώ τα μέσα ενημέρωσης συναγωνίζονταν μεταξύ τους σε εγκώμια προς τον “ειρηνοποιό” Trump, πλημμυρίζοντας τον αέρα με κούφιους ύμνους και λόγια επαινετικά, δεν ακούστηκε ούτε μία λέξη για τη μοίρα του παλαιστινιακού λαού, ενός λαού που έχει υπομείνει βάσανα πέρα από κάθε όριο ανθρώπινης φαντασίας.
Οι Ισραηλινοί απελευθερωθέντες χαρακτηρίστηκαν ως “όμηροι”, ενώ οι Παλαιστίνιοι που επρόκειτο να αφεθούν ελεύθεροι περιγράφηκαν ως “κρατούμενοι/φυλακισμένοι” (prisoners), λες και η υπεράσπιση της πατρίδας κάποιου αποτελεί έγκλημα. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι από αυτούς ήταν απλώς κρατούμενοι χωρίς κατηγορία, χωρίς δίκη, χωρίς καν την ελάχιστη επίφαση δικαιοσύνης, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, αιχμάλωτοι ενός αδίστακτου συστήματος που δεν γνωρίζει έλεος. Δεν είναι λιγότερο όμηροι από εκείνους που κρατήθηκαν από τη Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου του 2023, και ο αριθμός τους ανέρχεται στις χιλιάδες.
Κρυμμένη μέσα στα ψιλά γράμματα, που σχεδόν κανείς δεν πρόκειται να διαβάσει, βρίσκεται η ψυχρή διατύπωση ότι εκατόν πενήντα τέσσερις από αυτούς τους “απελευθερωμένους” δεν θα επιστρέψουν ποτέ στα σπίτια τους. Θα απελαθούν, εξόριστοι σε μακρινούς και άγνωστους τόπους, καταδικασμένοι να μη ξαναπατήσουν ποτέ στη γη τη δική τους και των προγόνων τους.
Κι έπειτα ήρθαν οι θριαμβευτικές δηλώσεις∙ “Ο πόλεμος τελείωσε”, “Βλέπουμε την αυγή μιας νέας Μέσης Ανατολής”, διακήρυξε ο Trump, λουσμένος μέσα σε ένα κύμα δουλοπρεπούς και εμετικής κολακείας από ένα απολύτως διεφθαρμένο ισραηλινό κατεστημένο.
Αλλά αυτό δεν είναι ειρήνη. Είναι τόσο μακριά από την ειρήνη, όσο μακριά από τον πόλεμο ήταν αυτό που βιώσαμε τα τελευταία δύο χρόνια. Διότι δεν ήταν πόλεμος∙ ήταν γενοκτονία, ωμή και ξεκάθαρη, εκτελεσμένη από μία από τις πιο εξελιγμένες και αμείλικτες πολεμικές μηχανές που γνώρισε ποτέ ο κόσμος, ενάντια σε έναν λαό σχεδόν ανυπεράσπιστο, χωρίς μέσα, χωρίς όπλα, χωρίς φωνή.
Σήμερα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, το σύνολο των ηγετών του λεγόμενου “δημοκρατικού” δυτικού κόσμου θα έπρεπε να σκύψει το κεφάλι μέσα στη βαθύτερη δυνατή ντροπή. Υπήρξαν μάρτυρες μιας αδιαμφισβήτητης γενοκτονίας, και όμως δεν έπραξαν απολύτως τίποτα. Μια γενοκτονία που διαπράχθηκε από ένα αποικιοκρατικό καθεστώς εποίκων, το οποίο αντικατοπτρίζει με ανατριχιαστική ακρίβεια τα εγκλήματα των ίδιων των σκοτεινών τους παρελθόντων. Η ηθική χρεοκοπία αυτής της σιωπής θα μείνει ανεξίτηλο στίγμα στη συλλογική μας συνείδηση για γενιές ολόκληρες.
Όσο για τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον κύριο ενορχηστρωτή αυτής της εγκληματικής συμμαχίας, δύσκολα μπορώ να φανταστώ ότι μετά από ακόμη τρία χρόνια των γελοιοτήτων και της θλιβερής φαρσοκωμωδίας του Trump και της αυλής των υποτακτικών του, θα μπορέσουν να διατηρήσουν το καθεστώς της υπερδύναμης. Όχι βέβαια ότι στεναχωριέμαι καθόλου, στον αγύριστο ας πάνε. …..