Από τη μαθητική εφημερίδα "Μαθουτοπία" του  ΠΑΛΛΑΤΙΔΕΙΟ ΓΕΛ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΥ

Ο SARS- CoV2 είναι πια παντού στη χώρα. Άλλωστε το φθινόπωρο είναι η εποχή των ιώσεων πάσης φύσεως. Ανοίγουν τα σχολεία, τα παιδιά έρχονται σε συστηματική επαφή και οι ιώσεις κάνουν πάρτι. Ειδικά αν σφίξουν και λίγο τα κρύα.

Φέτος που ζούμε την συγκυρία του SARS-CoV2και της πανδημίας του, με το όνομα COVID-19, η εποχή των ιώσεων αποκτά ξεχωριστή μορφή και ιδιαίτερο νόημα. Τα μέσα εξημέρωσης, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, ο έντυπος τύπος και βέβαια οι «τελάληδες» του Internet, οι πιο ελεγχόμενοι φορείς ειδήσεων και ψευδών, δημιουργούν το δικό τους κλίμα. Φτιάχνουν το δικό τους περιβάλλον ειδήσεων και έτσι τη δική τους ψευδή πραγματικότητα. Μπορούν με μία απλή αναφορά σε κρούσμα της γειτονιάς, να προκαλέσουν άγχος και αναταραχή, τόσο στην ίδια την γειτονιά που  έχει το κρούσμα, όσο και στις πέριξ περιοχές. Από την άλλη, αν δεν γίνει καμία αναφορά, όλα «βαίνουν καλώς», ειδικά όταν έχουν γίνει και «επενδύσεις» στην κατασκευή της καλής «υγειονομικής εικόνας», από πλευράς αρχών. Δεν μπορεί να εμφανίζεται έτσι ένα κρούσμα και να διαλύει την καλή εικόνα, που στο κάτω κάτω κόστισε και κάποια χρήματα για να φτιαχτεί και να διαφημιστεί.

Βάζοντας την μικρό μας τόπο «στον φακό», βλέπουμε πως ενώ είναι γνωστές εμφανίσεις της ίωσης, της πανδημίας αν προτιμάτε του COVID-19, μία σιωπή τα καλύπτει όλα. Τα λαλίστατα «τοπικά μέσα» ενώ ανακαλύπτουν κρούσματα και κλειστά σχολεία στο Κερατσίνι, στη Γλυφάδα, στο Ίλιον, στη Αθήνα, στο Μενίδι και αλλού, η ακριβή μυωπία τους δεν επιτρέπει να δουν τα κοντινά. Αυτά που εμφανίστηκαν δίπλα και πίσω από το πλέξιγκλας και  τις  «επενδύσεις», για την προστασία από την πανδημία.

Γονείς και παιδιά, σε παιδικούς σταθμούς και σχολεία εμφανίζονται ως κρούσματα. Τμήματα κλείνουν. Ενδεχομένως σύντομα να κλείσουν και σχολεία.

Στον τόπο όμως επικρατεί ησυχία. Αυτό είναι καλό για να μην προκληθεί πανικός, αλλά ο λόγος δεν μοιάζει να είναι αυτός. Ο λόγος μάλλον δείχνει να είναι η προστασία της «αποτελεσματικότητας του πλέξιγκλας». Δεν είναι μικρό πράγμα να φωνάζεις κανάλια, για να δείξεις πως έκανες αυτό που άλλωστε έκαναν τόσοι άλλοι (χωρίς να το διαφημίσουν) και σε μία εβδομάδα να πρέπει να παραδεχτείς, πως έχεις κρούσματα της πανδημίας, από την οποία προφύλαξες (έναντι σοβαρού αντιτίμου) τους δημότες

Η ενημέρωση δεν πρέπει να υπακούει στα κελεύσματα των εξουσιών (λέμε τώρα εμείς). Η ενημέρωση πρέπει να είναι ανεξάρτητη (λέμε και γελάμε). Αλλιώς ο κίνδυνος μεγαλώνει, για τους παραπληροφορημένους πολίτες, που νόμιζαν πως ένα πλέξιγκλας, μία μάσκα και ένα αντισηπτικό θα τους προστατεύσουν.

Πάντως η τύχη έχει μία παράξενη αίσθηση του χιούμορ. Εκεί που προσπαθείς να το παίξεις ο Ντ’ Αρτανιάν στη μάχη κατά του κορωνοϊού, ανακαλύπτεις πως η αόρατη σύνθεση RNA  πέρασε το πλέξιγκλας της διαφημιστικής σου εκστρατείας και έσκασε μύτη (για παράδειγμα) μέσα στο δημοτικό συμβούλιο. Αν διαλέξει δε και την πλευρά της δικής πλειοψηφίας, το πράγμα γίνεται ακόμα πιο ευτράπελο.

Κάπως έτσι γεννιούνται τα ανέκδοτα, αν τελικά και αυτή η επιβεβλημέρνη τακτική της σιωπής, δεν οδηγήσει σε πιο επικίνδυνες καταστάσεις, αφού όλα δείχνουν πως ο δρόμος πάει προς τα εκεί