Ο Καραγκιόζης ζωντανεύει αυτές τις μέρες στη Ραφήνα και γιορτάζει τα 200 χρόνια του ελληνικού Θεάτρου Σκιών

Το Θέατρο Σκιών, αυτή η ξεχασμένη μορφή διασκέδασης των παλαιότερων γενεών, αναβιώνει φέτος στη Ραφήνα και έρχεται να αποδείξει πως παραμένει ακόμη ζωντανή, ανανεώνοντας και προσαρμόζοντας τους χαρακτήρες της στη σύγχρονη πραγματικότητα.

Το Θέατρο Σκιών αποφάσισε να αφήσει για λίγο τους άδειους τοίχους των δημοτικών κτιρίων της μικρής μας πόλης και τις δια περιφοράς τηλεδιασκέψεις και να βγει έξω στον κόσμο

Έτσι, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της πόλης, προεξάρχοντος του δημάρχου, άρχισε να στήνεται στους τοίχους του δημοτικού σταδίου ένας υπέροχος μπερντές του Καραγκιόζη, αντάξιος της αισθητικής των πολυχρονεμένων μας αρχόντων.

Ήδη, οι πρώτες φιγούρες που θα αποτελέσουν το σκηνικό για τη μεγάλη παράσταση, έχουν αρχίσει να παίρνουν τη θέση τους στον κάτασπρο τοίχο του γηπέδου της Ραφήνας. Οι άλλες φιγούρες, οι ζωντανές, αυτές που θα παίξουν στην παράσταση, θα έρθουν μόνες τους και θα στηθούν μπροστά στον τοίχο… πασχίζοντας να κλέψουν κάτι από τη δόξα ενός Κολοκοτρώνη ή ενός Κανάρη

Έτσι … αν την 25η Μαρτίου δείτε κάποιους μπροστά από τον τοίχο του σταδίου της Ραφήνας να φωτογραφίζονται, να αλληλοσυγχαίρονται και να δίνουν συνεντεύξεις, μην εκπλαγείτε  … κάποιοι πρωταγωνιστές του Θεάτρου Σκιών,  θα είναι

Στην Attica Voice φτιάξαμε μία μικρή βίντεο - παρουσίαση του σύγχρονου  μπερντέ, που δεν αποτυπώνεται σε τοίχους γηπέδων και σταδίων, αλλά στην πραγματική ζωή. Παραπλήσιοι μπερντέδες ανά τόπο, συνθέτουν την ελληνική κοινωνία που μετά την καμπή της Ιστορίας το ’21, εξελίχθηκε σε αυτό που είναι σήμερα.

Η εξέλιξη της σίγουρα δεν ήταν αυτή που θα ονειρευόταν ένας λαός που προσπαθεί να πείσει εαυτόν και αλλήλους, πως ξέφυγε από τον κόσμο της Ανατολής και ανήκει πλέον στη Δύση, αλλά τα πάντα δείχνουν πως η καμπή του ’21 τον έπιασε απροετοίμαστο να δεχτεί και να αφομοιώσει τους όρους και τις επιδιώξεις της νεωτερικότητας. Κάτι που ακόμα δεν έχει καταφέρει μάλλον.

Οι ηγεσίες αυτού του λαού ήταν και είναι επίσης απρόθυμες για τη μετάβαση σε μία νεωτερικότητα, εφόσον βέβαια δεν συντρέχουν και οι απαραίτητες προϋποθέσεις, όπως η μακρά δημοκρατική παράδοση και η συνείδηση πως οι ηγεσίες υπηρετούν και δεν υπηρετούνται από τον λαό.

Με όλα αυτά, το ξαναζωντάνεμα της λαϊκής τέχνης του Θεάτρου Σκιών είναι μία σύντομη ενδοσκόπηση της κοινωνίας μας. Μία κλεφτή ματιά στον καθρέφτη μας, που πάει λίγο βαθύτερα. Αν είναι αλήθεια πως οι επιλογές μας μας χαρακτηρίζουν, ίσως από τη ματιά αυτή να πάρουμε κάτι. Ίσως να πάρουμε και τη δική μας εικόνα, η οποία - κρίνοντας από τους πρωταγωνιστές του μπερντέ-  δεν πρέπει να μας κάνει και πολύ υπερήφανους 

Για τους χαρακτήρες του θεάτρου σκιών που τυχαίνει να μη γνωρίζετε, ακολουθει σε PDF μικρός συνοπτικός οδηγός