" Οι ήττες μας δεν αποδεικνύουν
Τίποτα παραπάνω από το ότι
319205339 712219783586309 2265634222543469205 n  Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Και από τους θεατές περιμένουμε
Τουλάχιστον να ντρέπονται"
                                               Μπρεχτ
X.Kostoulas

X.Kostoulas

Μία από τις συλλογικότητες που χτυπήθηκε την Τρίτη 22/11 από την εισβολή δυνάμεων της αστυνομίας στην κοινότητα των Κατειλημμένων Προσφυγικών στην Λ. Αλεξάνδρας ήταν και η Συλλογική Κουζίνα της Ομάδας Αλληλεγγύης Αστέγων

Από το αυτοπαρουσιαστικό κείμενο της ομάδας διαβάζουμε: “Η Ομάδα Αλληλεγγύης Αστέγων αποτελεί ανοιχτή συλλογικότητα η οποία έχει ως κύριο στόχο της την κάλυψη βασικών αναγκών των αστέγων της Αττικής. Ως ελάχιστες βασικές ανάγκες αντιλαμβανόμαστε την ένδυση, την καθημερινή τροφή, την υγιεινή και την πρωτοβάθμια φαρμακευτική φροντίδα.

Λειτουργώντας αυτοοργανωμένα κι αντιιεραρχικά, μέσα από ένα δίκτυο ανθρώπων, συλλέγουμε με τη βοήθεια του κόσμου και μόνο, όλα τα απαραίτητα αγαθά τα οποία ελέγχουμε, καταγράφουμε, ταξινομούμε, πακετάρουμε και παραδίδουμε οργανωμένα στους αστέγους. Παράλληλα, τις καθημερινές η κουζίνα μας μαγειρεύει περίπου 150 μερίδες φρέσκου ζεστού φαγητού και τις διανέμει στο κέντρο της Αθήνας”

 

Μετά από ενάμιση χρόνο φιλοξενίας στο Κοινωνικό Κέντρο Βοξ, η κουζίνα της ομάδας  μεταφέρθηκε για να συνεχίσει τη λειτουργία της στην κοινότητα των Κατειλημμένων Προσφυγικών στη Λ. Αλεξάνδρας.

Την Τρίτη 22/11, κατά τη διάρκεια ανοιχτής συνέλευσης κατοίκων των Προσφυγικών και αλληλέγγυων, πραγματοποιήθηκε στρατιωτικού τύπου επιχείρηση της αστυνομίας, όπου συνελήφθησαν 79 άτομα που οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα με πλήθος κατηγοριών. Κατηγορίες καρμπόν, καταγέλαστες και ίδιες για όλους. Μια πρακτική που αδιαμφισβήτητα παραπέμπει ευθέως σε στρατό κατοχής και γελοιοποιεί το θεσμό της Δικαιοσύνης

Ας αφήσουμε όμως το θέμα της σύλληψης των 79 ανθρώπων – που μας έχει απασχολήσει σε άλλες αναρτήσεις εδώ,  εδώ και  εδώ και θα μας απασχολήσει και σε νεότερες αναρτήσεις με αφορμή την επικείμενη δίκη τους την Παρασκευή 2/12 – και ας επιστρέψουμε στη συλλογική κουζίνα της Ομάδας Αλληλεγγύης Αστέγων για να παρακολουθήσουμε τις αναρτήσεις της ομάδας τις τελευταίες ημέρες, ως ένα ημερολόγιο των όσων διεξήχθησαν στα Προσφυγικά της Λ. Αλεξάνδρας

 

solidarity 05

 

Διαβάζουμε την Τρίτη 23/11:

«Υπό άλλες συνθήκες σήμερα θα μαγειρεύαμε κανονικά.

Ωστόσο το πρωί έγιναν έφοδοι της ελας σε σπίτια μέσα στα μπλοκ των Προσφυγικών και προσαγωγές ατόμων. Αυτή τη στιγμή η Κοινότητα Κατειλημμένων Προσφυγικών είναι περικυκλωμένη από πολλές δυνάμεις των ματ και οπκε.

Χρειάζεται άμεσα στήριξη από κόσμο. Καλείται αλληλέγγυος κόσμος να έρχεται οποιαδήποτε ώρα της ημέρας ακόμα και μεταμεσονύκτια.

Έκτακτη ανοιχτή συνέλευση ΣΗΜΕΡΑ στις 16:00 στο στέκι των Κατειλημμένων Προσφυγικών στο 6ο μπλοκ στην συμβολή των οδών Κουζή και Τριχωνίδος, για ενημέρωση και για την περαιτέρω οργάνωση της περιφρούρησης της γειτονιάς.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ!»

 

Λίγες ώρες αργότερα, η συλλογική κουζίνα ανακοινώνει την προσωρινή αναστολή της δράσης της

 

«Ακόμη μία επιχείρηση αστυνομοκρατίας έλαβε χώρα σήμερα στην κατειλημμένη κοινότητα των προσφυγικών, στην οποία στεγάζεται η κουζίνα της ομάδας το τελευταίο διάστημα.

Ακόμη μια απόπειρα εκκένωσης και τρομοκράτησης ενός χώρου που αγωνίζεται και υπερασπίζεται την αλληλεγγύη με κάθε τρόπο.

Ένα μπλοκ κτιρίων με τεράστια ιστορία. Άνθρωποι θα βρεθούν στο δρόμο (αν συνεχιστεί η εκκένωση) για χάρη των επενδύσεων και της διπλής ανάπλασης.

Μόνο οργή για τις πρακτικές που ακολουθούνται σε χώρους που αντιστέκονται στο ζοφο που ζούμε.

Είμαστε στη δυσάρεστη θέση να ανακοινώσουμε ότι η λειτουργία της συλλογικής μας κουζίνας παγώνει μέχρι νεωτέρας.

Αύριο, Τετάρτη, ολοι/ες/α στις 8:30, στο κτίριο 16 της Ευελπίδων για τα 79 +1 συλληφθέντα άτομα από τα προσφυγικά.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ»

 

Παρά την τεράστια επιχείρηση της αστυνομίας και παρά τη σύλληψη 79 ανθρώπων, τα Προσφυγικά δεν εκκενώθηκαν. Κάτοικοι και Αλληλέγγυοι είναι ακόμη εκεί, αποφασισμένοι να υπερασπιστούν το αυτοοργανωμένο εγχείρημά τους. Μέσα σε αυτούς και η Συλλογική Κουζίνα που ανακοίνωσε σήμερα, Δευτέρα 28/11 την επαναλειτουργία της

 

 solidarity 04

 

«Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΔΕΝ ΕΚΚΕΝΩΝΕΤΑΙ!

Λίγες μέρες μετά την τραμπούκικη εισβολή των δυνάμεων καταστολής και τη σύλληψη δεκάδων ατόμων στην Κοινότητα των Κατειλημμένων Προσφυγικών, η συλλογική μας κουζίνα ξεκινά ξανά το καθημερινό της μαγείρεμα!

Παρά τις προσπάθειες του κράτους να ισοπεδώσει ανθρώπους και χώρους αντίστασης, εμείς επιμένουμε μαγειρεύοντας και σερβίροντας αλληλεγγύη!

Δύναμη στα 78+1 συλληφθέντα!

------

Λίστα αναγκών:

Κριθαράκι, κονσέρβες μανιταριών, ζυμαρικά, ρύζι, ρεβίθια, φάβα, μπουκαλάκια με λεμόνι/ξύδι, πελτέδες»

 

Περισσότερα στοιχεία για τη δράση των αυτοοργανωμένων ομάδων αλληλεγγύης μπορείτε να δείτε στο παρακάτω βίντεο.

 

 

Αυτούς τους ανθρώπους χτυπάει η Αστυνομία, την ίδια στιγμή που οι δημοσιογράφοι-παπαγαλάκια της κυβέρνησης προσπαθούν να τους συκοφαντήσουν και να τους παρουσιάσουν στα μάτια των αποχαυνωμένων νοικοκυραίων, ως απειλή για την Τάξη. Ποια Τάξη αλήθεια; Αυτή της ακρίβειας, της ανεργίας, της εξαθλίωσης και του σπρωξίματος στο περιθώριο όλο και περισσότερων τμημάτων της κοινωνίας; Ας μας λείπει μια τέτοια Τάξη.

 

solidarity 01

Η ανήσυχη, φευγάτη και "αυτόκλητη" καλλιτεχνική παρέα της Ραφήνας συνεχίζει να ομορφαίνει το χώρο που θα μας υποδεχτεί σύντομα

 

Οι εραστές είναι ακριβά κύπελλα,
όπου ο ένας πίνει τον άλλο.
Το πρωί πηγαίνουν σε ολοπόρφυρους,
βασιλικούς δρόμους
και το βράδυ πλαγιάζουν σε κρεβάτια
κι από θρύλους πιο βαθιά.

Κι αν καμιά φορά τους δεις να παραπατάνε
ή να παίρνουν μονοπάτια άγνωστα και μυθικά-
μην ξαφνιαστείς,
γιατί οι εραστές είναι τυφλοί,
με τα ωχρά τους βλέφαρα κλειστά
ο ένας από τη λάμψη του άλλου.

Οι εραστές δε βλέπουν, μόνο αγγίζονται,
μα οι ρόγες των δαχτύλων τους είναι τα ίδια
τα πελώρια, τα πάντα έκπληκτα,
μάτια του Θεού.

 

(Τάσος Λειβαδίτης, Ποίηση, τ. 1, εκδ. Κέδρος)

Η εικόνα είναι άλλο ένα δημιούργημα της ανήσυχης, φευγάτης και "αυτόκλητης" καλλιτεχνικής παρέας της Ραφήνας που προσφέρει γενναιόδωρα το ταλέντο της, φιλοτεχνώντας ένα χώρο που φιλοδοξεί να είναι ζεστός, φιλόξενος, καλαίσθητος, δημιουργικός και ανήσυχος

 

Άσε με ν’ αναπνεύσω ώρα πολλή, πολλή, το μύρο των μαλλιών σου, να βυθίσω όλο το πρόσωπό μου σαν άνθρωπος λουσμένος στα νερά κάποιας πηγής, αναταράζοντάς τα με τα χέρια μου σαν ένα μαντίλι μοσκοβολημένο, διαλύοντας τις αναμνήσεις στον αέρα.

Αν ήξερες όλα όσα βλέπω, όλα όσα νιώθω, όλα όσα ακούω μέσα απ’ τα μαλλιά σου. Η ψυχή μου πλέει πάνω στο μόσκο όπως των άλλων πλέει πάνω στη μουσική.

Τα μαλλιά σου κλείνουν ένα καθολικό όνειρο γεμάτο κατάρτια και πανιά, μεγάλες θάλασσες με θερμούς άνεμους ωθώντας με σε κλίματα ιλαρά, εκεί όπου το διάστημα βασιλεύει βαθύτερο και γαλανότερο, όπου η ατμόσφαιρα πάλλεται αρωματική μαζί με φύλλα με καρπούς και δέρμα ανθρώπινο.

Στο πέλαο των μαλλιών σου το μάτι μου ξεκρίνει ένα λιμάνι πρησμένο με τραγούδια μελαγχολικά, στιβαρούς άντρες κάθε τόπου, πλεούμενα κάθε λογής, διαγράφοντας την πλέον περίπλοκη, λεπτοφυέστατη αρχιτεκτονική τους στο φόντο ενός απέραντου ουρανού όπου κυριαρχεί αέναη θερμότητα.

Μέσα στα χάδια των μαλλιών σου ξαναβρίσκω τη νωχέλεια των αργόσυρτων ωρών πάνω σε ένα ανάκλιντρο μες στην καμπίνα κάποιου ωραίου καραβιού, βαυκαλισμένος από το ανεπαίσθητο λίκνισμα των νερών του λιμανιού, ανάμεσα σε γλάστρες και στάμνες με δροσερό νερό.

Μες στο σπινθηροβόλο τζάκι των μαλλιών σου, ανασαίνω τη μυρουδιά καπνού ανακατωμένου με όπιο και ζάχαρη. Μέσα στη νύχτα των μαλλιών σου βλέπω να λάμπει το άπειρο του τροπικού κυανού.

Μέσα στις χαμηλές αμμουδιές των μαλλιών σου, μεθώ από τις διάχυτες οσμές του μόσχου, της πίσσας, και του κακαόλαδου.

Άσε με να δαγκάσω ώρα πολλή, πολλή, τις μελανές, βαριές πλεξούδες σου. Σαν τραγανίζω τα μαλλιά σου, ελαστικά και επαναστατικά, θαρρώ ότι μασώ τις αναμνήσεις.

 

Σαρλ Μπωντλαίρ

Μετάφραση: Νίκος Σπάνιας

Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, προτείνουμε τη διασκευή του τραγουδιού του Σπύρου Γραμμένου «Το όνομά μου είν’ το δικό σου» που έκαναν οι 11&κάτι, μαθητές από το 11ο Γενικό Λύκειο Ηρακλείου. Οι μαθητές ενώνουν τις φωνές τους ενάντια στις γυναικοκτονίες και το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό

Ο Νίκος Κοτσελόπουλος

 

Ο δικηγόρος Νίκος Κοτσελόπουλος είναι ένας από τους 79 συλληφθέντες κατά την εισβολή της αστυνομίας στα Προσφυγικά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Λόγω της δικηγορικής του ιδιότητας, απελευθερώθηκε για να δικαστεί ξεχωριστά με ειδική διαδικασία.

Την επόμενη ημέρα, ο Νίκος Κοτσελόπουλος βρέθηκε έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων για συμπαράσταση στους υπόλοιπους συλληφθέντες. Εκεί, μαζί με άλλους αλληλέγγυους, κυνηγήθηκε και χτυπήθηκε από τα ΜΑΤ. «Με χτύπησαν κατευθείαν στο κεφάλι, στα πλευρά και σε άλλα σημεία. Είχαν χτυπήσει κι άλλους. Διάφοροι φίλοι μου με περιέθαλψαν και μετά ήρθε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ» αναφέρει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα των Συντακτών.

Για την τρομοκρατική συμπεριφορά των ΜΑΤ έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων αλλά και μέσα στο ίδιο το κτήριο, μιλούν πολλοί παρόντες. Το κλίμα της τρομοκρατίας που μεταφέρουν οι παρόντες μάρτυρες είναι τέτοιο που προκαλεί το εύλογο ερώτημα μήπως και οι ίδιοι οι δικαστές λειτουργούν κάτω από το κράτους του φόβου που προκαλούν οι έξαλλοι και εξαγριωμένοι ένστολοι.

Ακολουθεί η μαρτυρία του χτυπημένου δικηγόρου, αλλά και μαρτυρίες δύο συλληφθεισών, οι οποίες περιγράφουν τις «ανθρωποφαγικές και αθέατες» συμπεριφορές της αστυνομίας ακόμη και σε βάρος ευάλωτων ατόμων, όπως πρόσφυγες με προβλήματα υγείας και εγκύους. ( Εδώ, μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο από την Εφημερίδα των Συντακτών )

 

Ο κ. Νίκος Κοτσελόπουλος βρισκόταν, την Τρίτη, στα Προσφυγικά ως αλληλέγγυος, σε κάλεσμα με σκοπό να αποτραπεί ο κίνδυνος της αστυνομικής εκκένωσης της αυτοδιαχειριζόμενης κοινότητας όπου ζουν πρόσφυγες από αφρικανικές χώρες, Κούρδοι, Τούρκοι κ.ά.

«Βρισκόμασταν, στο κτίριο 6, περίπου 40 άτομα, για να συζητήσουμε και, μόλις πέρασαν 5 λεπτά, είδαμε ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις της ΕΚΑΜ και άλλων μονάδων. Κάποιοι επέλεξαν να αμυνθούν σε αυτή την αστυνομική επέμβαση και μεσολάβησαν μερικά λεπτά όπου έγινε χαμός. Αφού ολοκληρώθηκε η αστυνομική έφοδος και ανέβηκαν πάνω, μας φώναζαν να μείνουμε ακίνητοι και να πέσουμε κάτω, αν και δεν είχαμε όπλα ή οτιδήποτε άλλο», μας περιγράφει.

Αμέσως ο δικηγόρος και ο φωτορεπόρτερ Νίκος Πηλός έδωσαν τα στοιχεία τους και γνωστοποίησαν την ιδιότητά τους, αλλά κρατήθηκαν για ώρες, όπως όλοι οι υπόλοιποι, μέχρι να μάθουν για τη μετατροπή των προσαγωγών σε συλλήψεις. Διανυκτέρευσαν στη ΓΑΔΑ το βράδυ, για να μεταφερθούν το πρωί στη σήμανση και έπειτα στα δικαστήρια της Ευελπίδων.

Τελικά, ο κ. Κοτσελόπουλος απελευθερώθηκε, γιατί πρέπει να δικαστεί με ειδική διαδικασία, λόγω της ιδιότητάς του. Παρέμεινε όμως έξω από τη δικαστική αίθουσα, όπου οι αστυνομικές δυνάμεις συμπεριφέρονταν προκλητικά στον συγκεντρωμένο κόσμο, ακόμα και μετά τη διαμαρτυρία για τη στάση της αστυνομίας, που έφτασε μέχρι και στη δικαστική έδρα, δημιουργώντας νέα επεισόδια. «Με χτύπησαν κατευθείαν στο κεφάλι, στα πλευρά και σε άλλα σημεία. Είχαν χτυπήσει κι άλλους. Διάφοροι φίλοι μου με περιέθαλψαν και μετά ήρθε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ», αναφέρει για την επίθεση των ΜΑΤ.

Ιδιαίτερη εντύπωση του προξενεί ότι, παρά τη συμμετοχή του σε αρκετές κινητοποιήσεις επί δεκαετίες, δεν έχει δεχθεί ξανά τέτοιου είδους επίθεση και αντιμετώπιση, θεωρώντας ότι δεν είναι άσχετη με τα γεγονότα στο σπίτι της Ιωάννας Κολοβού στου Ζωγράφου, με την κυβέρνηση να θέλει να δείξει πάλι μια εικόνα «νόμου και τάξης».

Χθες το απόγευμα, συναντήσαμε στο αυτοδιαχειριζόμενο καφέ της κατειλημμένης κοινότητας ακόμη δύο συλληφθείσες, που μίλησαν στην «Εφ.Συν.», υπό τον όρο της ανωνυμίας τους. Όπως τονίζουν, τα όσα έγιναν την Τρίτη στα Προσφυγικά, όπου ουσιαστικά απαγορεύθηκε η παρουσία των φωτορεπόρτερ, δείχνουν τις «ανθρωποφαγικές και αθέατες» συμπεριφορές της αστυνομίας εις βάρος ευάλωτων ατόμων, όπως πρόσφυγες με προβλήματα υγείας και εγκύους, που συνεχίστηκαν και κατά τη σχεδόν 24ωρη κράτησή τους, αλλά και στα δικαστήρια της Ευελπίδων.

Πέρα από το ότι έμειναν 12 ώρες χωρίς φαγητό, με ελάχιστο νερό και δυσκολία πρόσβασης στην τουαλέτα, αντιμετώπισαν ένα παιχνίδι νεύρων, ειρωνείες, τραμπουκισμούς, μεγάλη δυσκολία να επικοινωνήσουν ακόμα και με τις οικογένειές τους και μια σκόπιμη απροθυμία στη διεκπεραίωση της όλης διαδικασίας, ώστε να μάθουν τουλάχιστον ποιες κατηγορίες αντιμετώπιζαν.

Μεταξύ των όσων καταγγέλλουν, είναι επίσης οι ρατσιστικές συμπεριφορές εις βάρος προσφύγων-μεταναστών, όπως και το ότι αστυνομικός της ΟΠΚΕ έφτυσε (!) συλληφθέντα! «Αυτό που μας έμεινε είναι η αλληλεγγύη που δεχθήκαμε από αρκετό κόσμο, όπως και το ότι ζήσαμε ξανά τον τρόμο με νέα επίθεση, βγαίνοντας από το δικαστήριο», καταλήγουν.

Την Τρίτη 22/11 πάνοπλες δυνάμεις της αστυνομίας εισέβαλαν στην γειτονιά των Προσφυγικών της Λεωφόρου Αλεξάνδρας κακοποιώντας και συλλαμβάνοντας αναίτια 78 ανθρώπους. Κάτοικοι, αλληλέγγυοι, ανήλικα παιδιά, μητέρα μαζί με ανήλικο τέκνο, μητέρα χωρίς τα παιδιά της, άνθρωποι με προβλήματα υγείας, μία έγκυος, ένας δικηγόρος, ένας φωτορεπόρτερ ήταν μεταξύ αυτών που υπέστησαν όργιο καταστολής και κακομεταχείρισης για περισσότερες από 24 ώρες, ενώ πολλοί χρειάστηκαν ιατρική περίθαλψη λόγω των χτυπημάτων.

Μετά από μια νύχτα κράτησης σε απάνθρωπες συνθήκες και αφού οι περισσότεροι κοιμήθηκαν στο πάτωμα της ΓΑΔΑ, οι συλληφθέντες και οι συλληφθείσες έπρεπε να οδηγηθούν στα δικαστήρια της Ευελπίδων, πλην της εγκύου και του φωτορεπόρτερ που αφέθηκαν με εντολή εισαγγελέα. Αυτό τελικά έγινε μετά τις 15:00 της Τετάρτης, με αποτέλεσμα να πρέπει να περιμένουν επί ώρες κλεισμένοι στις κλούβες ώστε να έρθει ο εισαγγελέας υπηρεσίας.

Ο εισαγγελέας διαπίστωσε ότι μεταξύ των συλληφθέντων υπήρχε και ο συνάδελφος δικηγόρος Ν.Κ. και διέταξε να αφεθεί ελεύθερος, κάτι που έπρεπε να είχε κάνει από την προηγούμενη ημέρα, αλλά προφανώς κανείς από την κρατική ασφάλεια δεν τον είχε ενημερώσει για την ιδιότητά του.

Αφού ασκήθηκε σε βάρος των υπολοίπων ποινική δίωξη για πλημμελήματα, άρχισε δεύτερος γύρος βίας από τις διμοιρίες των ΜΑΤ.

Κατά την μεταγωγή των κατηγορουμένων στην αίθουσα του δικαστηρίου, τα ΜΑΤ επιτέθηκαν λυσσαλέα στον αλληλέγγυο κόσμο, τραυματίζοντας σοβαρά στο κεφάλι τον συνάδελφο που λίγο πριν είχε αφεθεί ελεύθερος και κυνηγώντας τους υπόλοιπους έξω από τα δικαστήρια βάζοντας σε μεγάλο κίνδυνο τους ανθρώπους που έτρεχαν να σωθούν.

Ακολούθησαν και άλλες επιθέσεις ακόμα και μέσα στο κτίριο του αυτοφώρου, όπου χτυπήθηκαν κατηγορούμενοι, δικηγόροι και κοινό και αφαιρέθηκαν διά της βίας κινητά τηλέφωνα για να μην καταγραφούν οι σκηνές.

Παρά τις επανειλημμένες διαμαρτυρίες, η έδρα επέδειξε πλήρη αδιαφορία ή ενδεχομένως αδυναμία να κάνει το παραμικρό για να ηρεμήσει η κατάσταση η οποία είχε εκτραχυνθεί με αποκλειστική ευθύνη των αστυνομικών δυνάμεων.

Η ψυχραιμία των κατηγορουμένων και του κόσμου βοήθησε στο να αποφευχθούν τα χειρότερα και να ολοκληρωθεί όσο πιο ομαλά γινόταν η διαδικασία.

Ως συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορουμένων, καταγγέλλουμε το όργιο βίας και αυθαιρεσίας που ασκήθηκε εντός και εκτός των δικαστηρίων τις δύο τελευταίες ημέρες από τις αστυνομικές δυνάμεις, την άδικη σύλληψη, κακοποίηση και κράτηση υπό άθλιες συνθήκες δεκάδων ανθρώπων, την παράνομη κράτηση και τον ξυλοδαρμό του συναδέλφου μας και την αδιαφορία όσων έχουν θεσμική υποχρέωση να εφαρμόζουν το νόμο και να διασφαλίζουν την ομαλή διεξαγωγή της ποινικής διαδικασίας με απόλυτο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των κατηγορουμένων.

 

Οι συνήγοροι υπεράσπισης

Άννυ Παπαρρούσου

Κάτια Τάτση

Κατερίνα Ζουρτσάνου

Γιώργος Κακαρνιάς

Παναγιώτης Αντωνίου

Γιάννης Μυκονιάτης.

Κάθε χούντα που σέβεται τον εαυτό της φροντίζει να κατασκευάσει τον εσωτερικό της εχθρό για να τροφοδοτήσει το αδιέξοδό της και να δικαιολογήσει τη ματωμένη της ύπαρξη. Στο Ισραήλ είναι οι Παλαιστίνιοι, στην Τουρκία είναι οι Κούρδοι και στην Ελλάδα του Μητσοτάκη είναι οι νέοι που αντιστέκονται στη λαίλαπα του νεοφιλελεύθερου και άκρατου καπιταλισμού

Κάθε χούντα που σέβεται τον εαυτό της έχει επίσης τα παπαγαλάκια της, που θα απαγγείλλουν το πρωί το ποίημα που έγραψαν γι αυτούς οι στιχουργοί της ΓΑΔΑ. Θα τους ακούσουμε σήμερα στα πρωϊνά του ΜΕGA, του Αντέννα, του ΣΚΑΪ και άλλων ευαγών ιδρυμάτων. Αν και για το MEGA δεν είμαστε ακόμη σίγουροι για το ποίημα πουν θα πουν, γιατί αναμένεται και το ποίημα του Μαρινάκη, που έχει πάρει ανάποδες αυτό τον καιρό

Κάθε χούντα που σέβεται τον εαυτό της δεν θα μπορούσε να μην έχει και τα πιστά εκπαιδευμένα της σκυλιά, αυτά που στο δρόμο ο κόσμος τα φωνάζει γουρούνια. Τι φταίνε όμως αυτά τα άκακα ζώα που το μόνο τους αμάρτημα είναι πως έχουν νόστιμο κρέας;

Σ αυτά τα πιστά σκυλιά της χούντας απευθυνόμαστε και τους λέμε πως η ντροπή δεν είναι δουλειά, ακόμη και αν πληρώνεται 

Σ αυτά τα σκυλιά απευθυνόμαστε και τους ρωτάμε με ποια ψυχή γυρίζουν το βράδυ στο σπίτι τους. Αισθάνονται υπερήφανοι γι αυτούς οι γονείς τους, οι γυναίκες τους και τα παιδιά τους;

Σ αυτά τα σκυλιά απευθυνόμαστε και τους λέμε πως το αυτί αυτών των παιδιών δεν ιδρώνει … σκουπίδια, δολοφόνοι

Όσο για το κράτος του Μητσοτάκη είναι ηλίου φαεινότερο πλέον πως τρίζει συθέμελα και σύντομα θα συντριβεί με κρότο. Οι εικόνες των αλληλέγγυων στην, ξεσπιτωμένη από την Εθνική Τράπεζα, Ιωάννα Κολοβού το φωνάζουν και οι εικόνες Γκουαντάναμο στην επίθεση ενάντια στην ανοιχτή συνέλευση στα Προσφυγικά της Αλεξάνδρας αποδεικνύουν περίτρανα τον πανικό του.

mat prosfigika02

Οι τρεις Έρωτες της πλατείας Εξαρχείων, αυτοί που μέχρι πρότινος κοσμούσαν στον ιστορικό φανοστάτη την πλατεία Εξαρχείων και απομακρύνθηκαν λόγω της κατασκευής του μετρό, ζωντάνεψαν και χόρεψαν μπροστά στα ακίνητα ανδρείκελα των ΜΑΤ. Η ομορφιά της Τέχνης απένατι στην ασχήμια της Βίας

“Ανταμώνουμε, συνδεόμαστε και μοιραζόμαστε, διεκδικούμε μια γειτονιά με ανοιχτούς και ελεύθερους δημόσιους χώρους. Στεκόμαστε απέναντι στη βίαιη επίδειξη εξουσίας που αγνοεί παντελώς τις ανάγκες και τα αιτήματα των κατοίκων, μετατρέπει τη γειτονιά από χώρο κατοίκησης σε χώρο-πέρασμα για την εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων και κατακερματίζει τους λιγοστούς χώρους πράσινου της πόλης... Δε θα συνηθίσουμε στη βία και την καταστολή, δε θα ζήσουμε μέσα στον φόβο και την αποξένωση. Όσο θα έρχονται με στολές, μηχανοκίνητα και εκφοβισμό, θα συναντιόμαστε στους δρόμους, θα σχεδιάζουμε εναλλακτικές, θα μοιραζόμαστε γέλια, όνειρα, χρώματα και μουσικές” ανέφερε το κάλεσμα

 

Θεωρούμε πως δεν λέμε κάτι καινοφανές όταν υποστηρίζουμε ότι η βλακεία ενός ανθρώπου του δίνει ελαφρυντικά στην κρίση μας γι΄αυτόν, επικαλύπτοντας άλλα παράπλευρα χαρακτηριστικά του όπως η κακία, η αλαζονεία και η αυταρχικότητα

Στις ιστορίες του κ. Κόινερ του Μπέρτολτ Μπρεχτ, ο κύριος Κόινερ ερωτάται:

"Ποιο είναι το μεγάλο μυστικό του βλάκα; Αυτό που τον κάνει ακατανίκητο, ανυπέρβλητα κακό και πάντα νικητή;"

– Το μεγάλο μυστικό του βλάκα, χμ, για να σκεφτώ λίγο... Ε... μάλλον ότι δεν του περνά καν από το μυαλό, δεν διανοείται ότι μπορεί για μια στιγμή να ‘χει άδικο. Κι αν του περάσει μια στάλα υποψίας από το μυαλό, γρήγορα τη διώχνει. Αυτός βλαξ; Ποτέ των ποτών. Οι άλλοι είναι πάντα. Έτσι γίνεται αδίσταχτα θρασύς, υπέροχα επικίνδυνος, ανυπέρβλητα αλαζονικός. Και πείθει. Γιατί πάντα υπάρχουν αρκετοί βλάκες για να σχηματίσουν μια πλειοψηφία.

" Άραγε η βλακεία οδηγεί στην κακία ή η κακία οδηγεί στην βλακεία; ” ρώτησαν ξανά τον κύριο Κόινερ

- Ούτε το ένα ούτε το άλλο .. απάντησε ο κ Κόινερ. Και τα δυο δεν είναι παρά συμπτώματα. Η βαθύτερη αιτία είναι η δυσανεξία απέναντι σε ένα απύθμενο εσωτερικό κενό... Ο βλαξ το υποψιάζεται , αλλά καθώς αδυνατεί να το παραδεχτεί, το απωθεί. Το παραγεμίζει είτε σωματικά -λαιμαργία- είτε στρεφόμενος προς τον εξωτερικό κόσμο: Με κακία. Προσπαθώντας να επιβάλλει την εξουσία του ελπίζει να ξεχάσει την εσωτερική του κενότητα.. αλλά εκείνη επιστρέφει τα βραδιά καθώς ετοιμάζεται να κοιμηθεί... ή τα πρωινά λίγα δευτερόλεπτα πριν ανοίξει τα μάτια του. Φαύλος κύκλος

Τα χέρια

Νοεμβρίου 13, 2022

Η εικόνα - αλλά και η εικόνα μέσα στην εικόνα - είναι δημιούργημα της ανήσυχης, φευγάτης και "αυτόκλητης" καλλιτεχνικής παρέας της Ραφήνας που προσφέρει γενναιόδωρα το ταλέντο της 

 

Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους
Τα δίνουν – τάχα χαιρετώντας – σ’ άλλους
Τ’ αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες
Ή – το χειρότερο – τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε
Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα
Ένα σωρό ποιήματα άγραφα.

 Αργύρης Χιόνης (Από τη συλλογή Λεκτικά τοπία, 1983)


Warning: count(): Parameter must be an array or an object that implements Countable in /srv/disk3/2763186/www/atticavoice.gr/templates/ts_news247/html/com_k2/templates/default/user.php on line 269

Youtube Playlists

youtube logo new

youtube logo new

© 2022 Atticavoice All Rights Reserved.