Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Με προφανή κίνδυνο να χαρακτηριστούμε ελιτιστές, δεν μπορούμε να μην αντιλαμβανόμαστε και να υποκρύπτουμε τη διαπίστωση πως η κοινωνία μας βρίσκεται σε βαθιά ύπνωση. Ένα από τα πολλά περιστατικά που αποδεικνύει του λόγου το αληθές, είναι οι μηδενικές στην πράξη αντιδράσεις που παρατηρούνται σχετικά με την προγραμματισμένη έρευνα για υδρογονάνθρακες που θα διεξαχθεί σε ένα τεράστιο τόξο που εκτείνεται κατά μήκος ολόκληρης της Δυτικής Ελλάδας – που ξεκινάει από την Κέρκυρα και καταλήγει στην Κρήτη
Και όλα αυτά τη στιγμή που η χρήση των ορυκτών καυσίμων έχει αποδεδειγμένα τεράστιο περιβαλλοντικό κόστος και ενοχοποιείται για την υπερθέρμανση του πλανήτη, θέτοντας σε κίνδυνο τη συνέχιση της ζωής όλων των ειδών, συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου. Και μάλιστα σε μία χώρα που αφενός στηρίζει την οικονομία της στον τουρισμό και αφετέρου – λόγω των ιδιαίτερων κλιματολογικών συνθηκών – έχει όλα τα εφόδια να προχωρήσει σε μια ανάπτυξη των ήπιων μορφών ενέργειας. Γιατί, προφανώς, εάν θέλουμε να απελευθερωθούμε από την εξάρτηση των καυσίμων, δε μας μένει άλλος δρόμος από τις ήπιες μορφές ενέργειας.
Επειδή πολλοί από όσους κάνουν ανακύκλωση, δεν είναι σίγουροι για το ποια υλικά ανακτυκλώνονται και ποια όχι, αντιγράψαμε αυτό το χρήσιμο άρθρο από την Huffpost και το αναδημοσιεύουμε
Αν και πάρα πολλοί από μας ανακυκλώνουμε σε καθημερινή βάση, εντούτοις ακολουθούμε λάθος βήματα, με αποτέλεσμα να πηγαίνει χαμένη η όλη προσπάθεια.
Υπάρχουν υλικά, τα οποία ναι μεν προέρχονται από ανακυκλώσιμα υλικά, αλλά δεν ανακυκλώνονται και πρέπει να τα τοποθετούμε στους συμβατικούς κάδους σκουπιδιών. Να επισημάνουμε πως λόγω ελλιπούς ενημέρωσης, τα τοποθετούμε στους μπλε κάδους, με αποτέλεσμα να κάνουμε κακό στο περιβάλλον.
Οπως το να πετάμε λερωμένες συσκευασίες ή σπασμένα γυαλιά , λάθη, που στην ουσία εμποδίζουν, την όλη διαδικασία.
Η χώρα μας δυστυχώς δεν δείχνει και το καλύτερο της πρόσωπο όταν έχει να κάνει με το θέμα της ανακύκλωσης. Σύμφωνα με την έρευνα της Infobank Helestat (euractiv), μπορεί να έχουμε βελτιωθεί σαν χώρα τα τελευταία χρόνια στον συγκεκριμένο τομέα, παρ′ όλα αυτά, είμαστε ακόμα σε χαμηλότερα επίπεδα συγκριτικά με τις άλλες χώρες στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Βρισκόμαστε δηλαδή στην 22η θέση ανάμεσα στις 28 χώρες. Για να γίνουμε πιο κατανοητοί, η Ελλάδα ανακυκλώνει το 16% των απορριμάτων της, όταν οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες, έχουν επιδόσεις της τάξης του 70%. Το πρόβλημα είναι ακόμα πιο σοβαρό αν αναλογιστεί κανείς πως η οδηγία της Ευρωπαϊκής Ενωσης κάνει λόγο για το 50% των οικιακών απορριμάτων έως το 2020.
Κάποιες απλές αλλά σημαντικές διευκρινήσεις:
A. Οι λερωμένες συσκευασίες δεν ανακυκλώνονται ενώ δημιουργούν σοβαρό πρόβλημα στην διαδικασία διαχωρισμού των υπόλοιπων ανακυκλώσιμων υλικών.
Οι συσκευασίες που περιέχουν υπολείμματα από φαγητό, όπως αυτές που χρησιμοποιούνται από τα ταχυφαγεία, με πιο κλασικό παράδειγμα τα κουτιά πίτσας, αν δεν μπορούν να καθαριστούν πλήρως, τότε πρέπει να επιλέγουμε τους κανονικούς κάδους απορριμάτων.
Οι συσκευασίες πρέπει να ρίχνονται στην ανακύκλωση άδειες και καθαρές. Μπορούμε, για παράδειγμα, να σκουπίσουμε ένα κεσεδάκι γιαουρτιού ή να το ξεπλύνουμε με λίγο νερό. Αυτό ισχύει και για τις συσκευασίες τετραπάκ.
B. Τα σπασμένα γυαλιά δεν ανακυκλώνονται
Μπορεί το γυαλί σαν υλικό να είναι ανακυκλώσιμο και να έχει θέση στον γνωστό σε όλους μας μπλέ κάδο, θα πρέπει όμως να θυμόμαστε πως ο διαχωρισμός όλων των υλικών γίνεται από ανθρώπους. Συνεπώς η ρίψη σπασμένων γυαλιών στους κάδους δεν βοηθάει, αντιθέτως αποτελεί σοβαρό κίνδυνο τραυματισμού για τους εργαζόμενους.
Γ. Μικρά κομμάτια χαρτιού
Τα μικρά χαρτάκια δυσχεραίνουν το έργο της διαλογής και συνήθως καταλήγουν στις χωματερές. Γι’ αυτό, καλό είναι να μη σκίζουμε τα χαρτιά πριν τα ρίξουμε στον κάδο, απλώς τα τσακίζουμε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το βρεγμένο χαρτί όπως και το λερωμένο - λαδωμένο ΔΕΝ έχουν θέση στους μπλέ κάδους, καθώς όχι μόνο δεν ανακυκλώνονται, αλλά αχρηστεύουν και τα υπόλοιπα ανακυκλώσιμα υλικά. Επίσης, χαρτί που έχει βραχεί ακόμη και αν στεγνώσει δεν ανακυκλώνεται.
Δ. Συσκευασίες
Η συσκευασία που τυλίγουν τα τυριά, τα αλλαντικά και το κρέας στα σουπερμάρκετ και η οποία αποτελείται, από δύο υλικά, (χαρτί, ζελατίνη) ανακυκλώνεται, αλλά θα πρέπει να διαχωρίσουμε τα δύο αυτά υλικά, πριν τα ρίξουμε στον μπλε κάδο. Θα πρέπει όμως να θυμόμαστε πως, η συσκευασία φελιζόλ που χρησιμοποιείται στα κρέατα, ΔΕΝ ανακυκλώνεται, καθώς είναι ιδιαίτερα εύφλεκτο. Τέλος, καλό είναι να συμπιέζουμε, να τσακίζουμε και να διπλώνουμε όσες συσκευασίες μπορούμε.
Ε. CD / DVD / Βιντεοκασέτες
Στους μπλε κάδους πετάμε μόνο τις θήκες των CD και DVD. Δυστυχώς, τα ίδια τα CD και τα DVD δεν ανακυκλώνονται προς το παρόν στην Ελλάδα. Παρότι κατασκευάζονται κατά κύριο λόγο από αλουμίνιο, τα ψηφιακά δισκάκια ή οι παλιές μας βιντεοκασέτες περιέχουν πολλές προσμείξεις, καθιστώντας αδύνατη την ανακύκλωση τους.
ΣΤ. Πλαστικά
Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι πως ναι μεν τα περισσότερα από τα πλαστικά ανακυκλώνονται, εντούτοις υπάρχουν κάποια που χρησιμοποιούνται σε καθημερινή βάση και ΔΕΝ έχουν θέση στους μπλέ κάδους. Αυτά είναι: καλαμάκια, μαχαιροπίρουνα, σακούλες βιοδιασπώμενες ή φωτοδιασπώμενες (έχουν ημερομηνία λήξης και θρυμματίζονται), πιστωτικές κάρτες, στικάκια μνήμης - usb, κάρτες sim, πλαστικά έπιπλα.
Να μην ξεχνάμε να ξεβιδώνουμε τα καπάκια καθώς οι περισσότεροι φορείς δεν τα δέχονται. Για αυτό πρέπει να πετάμε τα πλαστικά μπουκάλια χωριστά στους κάδους ανακύκλωσης.
Οσο για τις κρεμάστρες από σύρμα, πριν οδηγηθούν στους κάδους απορριμάτων, αφαιρούμε το πλαστικό κάλυμμα.
Ζ. Αφρολέξ
Το αφρολέξ, το οποίο είναι παράγωγο του πετρελαίου και ιδιαίτερα εύφλεκτο, ΔΕΝ έχει θέση στους μπλέ κάδους, καθώς θεωρείται ιδιαίτερα επικίνδυνο για τα περισσότερα κέντρα ανακύκλωσης.
Η. Κεραμικά
Τα κεραμικά ΔΕΝ ανακυκλώνονται.
Θ. Όχι δεμένες σακούλες
Θα πρέπει να θυμόμαστε να ρίχνουμε τις συσκευασίες στον μπλε κάδο «χύμα» και όχι μέσα σε δεμένες σακούλες. Αδειάζουμε λοιπόν το περιεχόμενο και τις πλαστικές και χάρτινες σακούλες που χρησιμοποιήσαμε για την συλλογή των αντικειμένων, μπορούμε, επίσης, να τις ρίχνουμε στον κάδο μετά τη χρήση τους.
Ι. Ηλεκτρικές Συσκευές
Τις μικρές ηλεκτρικές συσκευές μπορούμε να τις ανακυκλώσουμε στα καταστήματα ηλεκτρικών ειδών, σε σούπερ μάρκετ και σε συμβεβλημένα δημοτικά σημεία. Σε αρκετές περιπτώσει τα καταστήματα ηλεκτρικών ειδών προσφέρουν εξαιρετικές προσφορές σε περίπτωση που τους επιστρέψουμε μία παλιά μας συσκευή.
ΙΑ. Μπαταρίες
Τις μπαταρίες που χρησιμοποιούμε σε καθημερινή βάση ΔΕΝ πρέπει να τις πετάμε ούτε στους συμβατικούς κάδους, ούτε στους μπλέ κάδους. Οι άδειες μπαταρίες συλλέγονται και διαχειρίζονται ξεχωριστά. Υπάρχουν οι κάδοι με την επωνυμία ΑΦΗΣ, τους οποίους βρίσκουμε σε δήμους, καταστήματα, σούπερ μάρκετ, σχολεία, δημόσιους φορείς, ξενοδοχεία, κατασκηνώσεις. Στους συγκεκριμένους κάδους τοποθετούμε όλες τις μπαταρίες μίας χρήσης ή και τις επεναφορτιζόμενες αρκεί να μην ξεπερνούν σε βάρος τα 1.500 γραμμάρια. Δεν έχει σημασία αν προέρχονται από κινητά. υπολογιστές, κάμερες. Αν τύχει και είναι ενσωματωμένες με το προϊόν, τότε ΔΕΝ κάνουμε χρήση του κάδου της ΑΦΗΣ.
ΙΒ. Μαύρο πλαστικό
Το μαύρο πλαστικό, αυτό που χρησιμοποιείται από τα ταχυφαγεία εν είδη σκεύους, όπως και από τα σούπερ μάρκετ ΔΕΝ ανακυκλώνεται και ΔΕΝ πρέπει να ανακατεύεται με τα άλλα ανακυκλώσιμα υλικά.
Τέσσερα πράγματα που πρέπει να θυμόμαστε:
Τι σκέφτεται και τι αισθάνεται ένας άνθρωπος που παίρνει μέρος σε μια δράση για καθαρισμό παραλίας;
*Αισθάνεται ΟΡΓΗ & ΘΛΙΨΗ και βρίζει συνεχώς, μέσα και έξω απ’ τα δόντια του, για τους ασυνείδητους που αφήνουν σκουπίδια παντού. Τα σκουπίδια αυτά στην πλειοψηφία τους είναι ανακυκλώσιμα – εκτός γραφικών εξαιρέσεων, τύπου ένα ζευγάρι παλιά παπούτσια, μια σαγιονάρα, λαδωμένα μπωλ φαγητού, άφθονες μεταχειρισμένες χαρτοπετσέτες, κομμάτια σερβίτσιου (προφανώς υπόλειμμα προικός), κάλτσες, προφυλακτικά, εσώρουχα, κλπ. Κάποιοι πιο νοικοκύρηδες βάζουν τα σκουπίδια τους σε σακούλα, τη δένουν και την αφήνουν εκεί να τη μαζέψει ο …αόρατος. Κάποιοι άλλοι τα σφηνώνουν ή θάβουν στο χώμα, ανάμεσα στα βράχια της παραλίας, και καλά να μη φαίνονται – ως γνωστόν ό,τι δε φαίνεται δεν υπάρχει!
*Αισθάνεται ΧΑΡΑ για τη συμμετοχή του ίδιου στη δράση αυτή, όσο και τη χαρά της ομάδας, ειδικά όταν αυθόρμητα προστίθενται περαστικοί στη δράση και δεν κοιτάνε απλά (ευχαριστούμε τις άγνωστες μαθήτριες – η μια με δεμένο χέρι- που προστέθηκαν με χαρά στην ομάδα μας!)
*Σκέφτεται ότι πρέπει να υπάρξει επιτέλους στα σχολεία το μάθημα (όχι έκτακτα σεμινάρια) της ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ! Από το δημοτικό μέχρι το τέλος του λυκείου, μόνο έτσι οι νεοέλληνες θα αποχτήσουν έστω και με καθυστέρηση ευρωπαϊκή περιβαλλοντική συνείδηση. Μέχρι τότε δεν έχουμε δικαίωμα να θεωρούμε εαυτούς ευρωπαίους, ούτε καν πολιτισμένους.
“Η περίπτωση του Γραμματικού είναι αποκαλυπτική. Αποκαλύπτει μια αλήθεια. Ότι το σημερινό σύστημα διαχείρισης των απορριμμάτων παράγει σκάνδαλα. Όπως αυτό της χωροθέτησης του ΧΥΤΑ Γραμματικού πάνω σε ρέμα” Ρένα Δούρου, από τα παλιά, από τα ξεχασμένα
Ερώτηση με θέμα «Απαράδεκτη η απόπειρα λειτουργίας του ΧΥΤΑ Γραμματικού» κατέθεσαν προς τους υπουργούς Εσωτερικών Περιβάλλοντος και Ενέργειας οι βουλευτές του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης, Γιάννης Γκιόκας, Λιάνα Κανέλλη και Χρήστος Κατσώτης.
Το πλήρες κείμενο της Ερώτησης έχει ως εξής:
«Σε συνέχεια των επαναλαμβανόμενων βροχοπτώσεων, μεταξύ άλλων και στην ΒΑ Αττική, παίρνοντας υπόψη και το απαράδεκτο γεγονός της μεταφοράς για ένα διάστημα απορριμμάτων στο ΧΥΤ"Υ" Γραμματικού, επανερχόμαστε για πολλοστή φορά στο ζήτημα της προφανούς ακαταλληλότητας του χώρου, ως χώρου διάθεσης αποβλήτων/υπολειμμάτων. Ήδη μια μεγάλη ποσότητα ρυπασμένων βροχοστραγγισμάτων έχει παραχθεί, μέρος των οποίων, αυτά που πλεονάζουν της χωρητικότητας της δεξαμενής αποθήκευσης, εύλογο είναι να καταλήγουν μέσω του εφαπτόμενου ρέματος στην παραλία στο Σέσι και να ρυπαίνουν, συγχρόνως, κατά τη διαδρομή τους τον υδροφόρο ορίζοντα. Το φαινόμενο είναι προφανές ότι επιδεινώνεται και από το γεγονός πως σε συνθήκες στασιμότητας του έργου δεν διασφαλίζονται οι συνθήκες επαρκούς επεξεργασίας και όσων ακόμη στραγγισμάτων υποβάλλονται σε επεξεργασία.
Επισημαίνουμε δε και το γεγονός ότι τα διατεθέντα απορρίμματα - υπολείμματα του ΚΔΑΥ Κορωπίου όπως έγινε γνωστό - προσομοιάζουν, όπως και των άλλων ΚΔΑΥ της Αττικής, περισσότερο με σύμμεικτα λόγω του υψηλού ποσοστού ξένων προσμίξεων που περιέχουν, σχεδόν το 50% της τροφοδοσίας των ΚΔΑΥ. Συνεπώς καμία σχέση δεν έχουν, ως προς τη σύσταση και την ποιότητά τους, με τα υπολείμματα της οψέποτε μονάδας βιοξήρανσης (πολύ λιγότερα και με μεγαλύτερο ποσοστό αδρανών), για τα οποία είχε αδειοδοτηθεί περιβαλλοντικά ο ΧΥΤ"Υ", κατά παράβαση, πάντως, πλήθος περιβαλλοντικών όρων και προϋποθέσεων.
Παραβιάστηκε, ακόμη, και ο απαγορευτικός όρος, που έθεσε το ΣτΕ όταν είχε αποφανθεί υπέρ της συνέχισης του έργου (παρακάμπτοντας την αρνητική γνωμοδότηση της αρμόδιας Ειδικής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος - ΕΥΠΕ), σύμφωνα με τον οποίο ο ΧΥΤ"Υ" Γραμματικού οφείλει να δέχεται, αποκλειστικά και μόνο, τα υπολείμματα της οικείας μονάδας βιοξήρανσης. Απαράδεκτη, έτσι κι αλλιώς, αφού στόχος της ήταν να προετοιμάζει για καύση μια εισερχόμενη ποσότητα απορριμμάτων 127.500 τον/έτος.
Μα οι παρανομίες δεν σταματούν εδώ:
Όπως είναι γνωστό με την ΚΥΑ 50743/2017 (ΦΕΚ 4432 Β’/15.12.17) μια θαλάσσια περιοχή του Νότιου Ευβοϊκού έκτασης 521.630 στρ. περιλήφθηκε στο δίκτυο των περιοχών Νατούρα 2000 ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας - ΖΕΠ (Κωδ. GR2420016, α/α 236). Ο συνυπογράφων την ΚΥΑ αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, περιφρουρώντας για λογαριασμό της κυβέρνησης μέχρις εσχάτων την καταστροφική για το περιβάλλον χωροθέτηση του ΧΥΤ"Υ", φρόντισε να σταματήσει το βορειοδυτικό όριο της ενταχθείσας περιοχής λίγα μέτρα πριν την εκβολή στη θάλασσα του ρέματος που διατρέχει το χώρο. Ενώ μέχρι εκεί το όριο ταυτιζόταν με την ΒΑ ακτογραμμή της Αττικής, επίμαχο σημείο το όριο αποφεύγει την εκβολή με μια ξαφνική κυκλική καμπύλη "που βγάζει μάτι"!
Πρόκειται για μια κίνηση απελπισίας, που αποκαλύπτει άλλη μια φορά το πώς εννοούν και εφαρμόζουν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι "οικολόγοι" πολιτικοί του σύμμαχοι τις θεωρίες τους περί προστασίας περιβάλλοντος. Σε κάθε όμως περίπτωση, η εμφανής αυτή λαθροχειρία καθόλου δεν τους απαλλάσσει και από αυτές ακόμη τις ελάχιστες, γενικόλογες και εντέλει υποκριτικές προβλέψεις της ευρωενωσιακής και εθνικής νομοθεσίας. Όπως πχ την υποχρέωση των κρατών-μελών "να αποφύγουν στις ζώνες προστασίας … τη ρύπανση ή τη φθορά των οικοτόπων, καθώς και τις επιζήμιες για τα πτηνά διαταράξεις … επίσης να αποφύγουν τη ρύπανση ή τη φθορά των οικοτόπων και έξω από τις ζώνες προστασίας" (άρθ. 4, παρ.4 Οδηγ.79/409/ΕΟΚ).
Αυτό που αποκαλύπτεται από τα παραπάνω είναι ότι η κυβέρνηση, υποχρεωμένη από τα πράγματα να αναγνωρίσει τη σπουδαία οικολογική σημασία του Ν. Ευβοϊκού, δυναμιτίζει ταυτόχρονα στην πράξη κάθε έννοια προστασίας ενός σημαντικού μέρους του. Όλοι φυσικά γνωρίζουν ότι τα στραγγίσματα του ΧΥΤΑ/ΧΥΤΥ, αυξημένα κατά περιόδους λόγω και κλιματικής αλλαγής, όταν εκβάλουν στη θάλασσα μέσω του ρέματος που τον διατρέχει, θα διαχυθούν και στην "προστατευόμενη" κατά τα άλλα, πλην παρακείμενη, Ζώνη Ειδικής Προστασίας ωθούμενα και από τα θαλάσσια ρεύματα. Με την παραλία στο Σέσι, χώρο θερινής αναψυχής των λαϊκών στρωμάτων και σημαντικό θαλάσσιο οικότοπο, να αποτελεί ένα από τα άμεσα θύματα.
Όσο για τα οικονομικά στοιχεία υλοποίησης του έργου, αποκαλύπτουν το διπλά "αμαρτωλό", αντιλαϊκό χαρακτήρα του. Πρόκειται για ένα ΧΥΤ"Υ" πραγματικού κόστους 35 εκ. ευρώ περίπου, που θα δέχεται κατά μέγιστο 23.255 τον/έτος "υπολειμμάτων". Για το σύνολο των ΧΥΤΥ (μαζί και του Γραμματικού) το ΠΕΣΔΑ προβλέπει δαπάνη 50 εκ. ευρώ για ποσότητα υπολειμμάτων 414.090 τον/έτος. Δηλαδή για τον ΧΥΤ"Υ" Γραμματικού, που θα δέχεται μόνο το 5,6% της συνολικής ποσότητας των υπολειμμάτων θα ξοδευτεί (μαζί με την τελική αποπληρωμή του έργου) το 70% της συνολικής δαπάνης για όλους μαζί τους ΧΥΤΥ (!!!).
Στην επίδοση αυτή, πέρα από την προφανή αναξιοπιστία του ΠΕΣΔΑ, συνέβαλε, μεταξύ άλλων, και το γεγονός ότι η αρχική σύμβαση είχε εκτιναχθεί ήδη το 2018 από τα 19 εκατ. ευρώ στα 33,34 εκατ. ευρώ, με τις αναθεωρήσεις να εκτινάσσονται εν μέσω κρίσης στα 5,1 εκατ. ευρώ, δηλ. 30 φορές υψηλότερη από αυτήν της αρχικής σύμβασης (0,17 εκατ.). Και αυτό σε μια περίοδο (2005 ως και 2017), όπου ο ''γενικός δείκτης τιμών καταναλωτή'' αυξήθηκε κατά 22%! Δηλαδή, η αναθεώρηση τιμών "έτρεξε" με ρυθμό 136 φορές ταχύτερο από αυτόν του γενικού δείκτη τιμών καταναλωτή! Ζήτημα το οποίο και άλλη φορά βουλευτές του ΚΚΕ έφεραν στη Βουλή με Ερώτηση αλλά απάντηση δεν έλαβαν.
Και όλα αυτά, για ένα ΧΥΤ"Υ" που προκειμένου να λειτουργήσει, σύμφωνα πάντα με το ΠΕΣΔΑ, θα πρέπει πρώτα να λειτουργήσει η οικεία μονάδα επεξεργασίας σύμμεικτων αποβλήτων (ΜΕΑ), της οποίας ακόμη και ο χρόνος δημοπράτησής της δεν έχει προσδιοριστεί, στο περίπου έστω. Μέχρι τότε θα παραμένει χρόνια εκτεθειμένος, σύμφωνα πάντα με το ΠΕΣΔΑ, στις καιρικές συνθήκες φθοροποιές για τις υποδομές του. Που σημαίνει ότι κυβέρνηση και περιφερειακή αρχή σπαταλούν δεκάδες εκατομμύρια, που τα στερούν από έργα που έχει άμεση ανάγκη η λαϊκή οικογένεια, για να τροφοδοτήσουν τα κέρδη της κοινοπραξίας των επιχειρηματικών ομίλων του υπόψη έργου.
Ταυτόχρονα ο έτοιμος πλέον ΧΥΤΑ αποτελεί και ένα πολύτιμο για την κυβέρνηση απόθεμα χώρου, καταστροφικό για το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής των λαϊκών στρωμάτων της περιοχής, σε περίπτωση που η "βόμβα" του ΧΥΤΑ Φυλής "σκάσει" στα δικά της χέρια, νωρίτερα απ’ ό,τι σχεδίαζε.
Με όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνεται άλλη μια φορά ότι η περίπτωση του ΧΥΤΑ/ΧΥΤΥ Γραμματικού αποτελεί ένα εμβληματικό παράδειγμα υπέρ της διαπίστωσης ότι αποκλειστικό κριτήριο για το σχεδιασμό των μεγάλων έργων από το κράτος της αστικής τάξης είναι τα κέρδη του κεφαλαίου ενώ η προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής μένει μονίμως "στα αζήτητα".
Με βάση τις παραπάνω διαπιστώσεις, σκέψεις και εκτιμήσεις ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι κ. υπουργοί:
Εάν προτίθεται η κυβέρνηση να ενεργήσει για την άμεση απομάκρυνση των απορριμμάτων που έχουν αποτεθεί στο ΧΥΤΑ, με προοπτική να αξιοποιηθούν οι υποδομές του και οι δρόμοι πρόσβασης σ’ αυτόν για χρήσεις πολιτισμού, αθλητισμού και αναψυχής των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής.
Εάν θεωρεί ότι συνάδει με τις απαιτήσεις προστασίας της ΖΕΠ Ν. Ευβοϊκού η λειτουργία του ΧΥΤ"Υ" Γραμματικού με το διερχόμενο από αυτόν ρέμα να εκβάλλει δίπλα στο όριο της ΖΕΠ.
Εάν θεωρεί αποδεκτές τις προαναφερθείσες υπερβάσεις του έργου, μεταξύ των οποίων και το θηριώδες ύψος των αναθεωρήσεων εν μέσω κρίσης;».
H Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, ανακοίνωας τα παρακάτω:
Το πρόγραμμα της Γιορτής του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας που θα πραγματοποιηθεί 18-21 Απριλίου στο πάρκο Καραμανλή (καφέ “The Park”) εμπλουτίζεται με δύο νέες δράσεις/εκδηλώσεις:
- Εργαστήριο Βιοποικιλότητας με θέμα: "Η ζωή μέσα από το μικροσκόπιο" για παιδιά και ενήλικες (Σάββατο 11:30πμ-2:30μμ στο καφέ "The Park")
- Συζήτηση Στρογγυλής Τράπεζας παρουσία κοινού με θέμα "Άνθρωποι και Ρέματα στην Αττική του σήμερα" ( Σάββατο 6-8μμ στο καφέ "The Park")
Καλεσμένοι οι:
α/Κων/νος Βουβαλίδης, γεωμορφολόγος - Αν.Καθηγητής ΑΠΘ
β/Μαρτίνος Γκέτλιχ, βιολόγος-περιβαλλοντολόγος
γ/Ηλίας Ταρναράς, μηχανικός υδραυλικών έργων
δ/Νίκος Σίμος, δασολόγος
Οι μαθητές της Ραφήνας έρχονται πιό κοντά στο ρέμα τους μέσω της συμμετοχής τους στο πανευρωπαϊκό πρόγραμμα Daylighting Rivers!
Η ωριμότητα των μαθητών της Ραφήνας ξεπερνά ομολογουμένως την απλοϊκότητα της σκεψης μεγάλου μέρους δημοτικών συμβούλων της απερχόμενης, μονολιθικής πλειοψηφίας της ίδιας πόλης
Στις 31/1/2019 στην πλατεία της Νέας Μάκρης εκδηλώθηκε και ακόμα μία φορά διατρανώθηκε, η αντίθεση του λαού της ανατολικής Αττικής στον ΧΥΤΑ -ψευδεπίγραφο ΧΥΤΥ- Γραμματικού. Το απαράδεκτο περιβαλλοντικά γεγονός της ύπαρξης ΧΥΤΑ στην χώρα μας, η οποία υποτίθεται πως χρηματοδοτείται από ευρωπαϊκά κονδύλια και προγράμματα για την προώθηση της επαναχρησιμοποίησης και της ανακύκλωσης, αποτελεί πληγή η οποία εντάσσεται σε ένα πλέγμα παρόμοιων πληγών, οι οποίες συνδέονται με την κακοδιοίκηση αλλά και την παράλληλη εξυπηρέτηση συμφερόντων. Το αμαρτωλό αυτό πλέγμα περιλαμβάνει εκτός από την κακοδιαχείριση των απορριμμάτων, τις απηρχαιωμένες αντιλήψεις επί της κατ’ ευφημισμό αποκαλούμενης «αντιπλημμυρικής θωράκισης», ή τους ψηφοθηρικούς νόμους «τακτοποιήσεων» αυθαιρεσιών ή και καταπατήσεων.
Είναι φανερό πως σε όλα τα παραπάνω γεγονότα, εκτός από τον αντιπεριβαλλοντικό τους χαρακτήρα, ο οποίος δεν αμφισβητείται στις πολιτισμένες χώρες του πλανήτη, διακεκριμένη θέση κρατάει η οικονομική τους διάσταση.
Έτσι, ειδικά για τα απορρίμματα τα οποία είναι το αντικείμενο της παρούσας δημοσίευσης, σύμφωνα με τη Eurostat, η διαχείριση τους κοστίζει στη χώρα μας 1,14 δις ετησίως, δηλαδή το 0,7% του ΑΕΠ! Σε καιρούς δυστοκίας και οικονομικής ύφεσης αυτό επιτυγχάνεται με τον έλεγχο των κοινωνιών με μεθόδους εκμαυλισμού, εξαγοράς και του γνωστού πελατειακού συστήματος
Όλα αυτά «σε κοινωνίες οι οποίες δεν γνωρίζουν ότι υπάρχουν άλλες λύσεις, στις διπλανές χώρες», όπως λέει και ο Δημήτρης Δαμάσκος, Μηχανολόγος Μηχανικός, επί σειρά ετών ασχολούμενος με τα απορρίμματα και τους τρόπους διαχείρισης τους και μέλος της Επιτροπής Αγώνα Μαραθώνα κατά του ΧΥΤΑ Γραμματικού
Αμείλικτοι αριθμοί
Τα στοιχεία είναι χαρακτηριστικά: Σύμφωνα με τη Eurostat, η διαχείριση των απορριμμάτων κοστίζει στη χώρα μας 1,14 δις ετησίως, δηλαδή το 0,7% του ΑΕΠ, ποσό τριπλάσιο σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, με το κόστος ανά τόνο να ανέρχεται στα 213 ευρώ τον τόνο. Ενδεικτικά, στην Αυστρία το αντίστοιχο κόστος είναι 35 ευρώ και στη Γερμανία 80 ευρώ.
Σε συνέντευξη του στο ηλεκτρονικό περιοδικό «Φωνόγραφος» τον Φεβρουάριο που μας πέρασε , ο Δ. Δαμάσκος λέει:
«Φαίνεται ότι πετάμε από το παράθυρο τουλάχιστον 600 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Αν ακολουθούσαμε παραδείγματα άλλων χωρών θα φτάναμε σε ένα κόστος ακόμα και κάτω από 30 ευρώ τον τόνο, δηλαδή μόνο από τα απορρίμματα θα κερδίζαμε το 1/5 του… πρωτογενούς πλεονάσματος που αναζητάμε (σ.σ. 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ)».
Πώς θα γίνει αυτό; Πως θα γίνει η μετάβαση;
«Η μετάβαση σε ένα τέτοιο μοντέλο είναι πολύ εύκολη, διότι αυτά προβλέπουν τη διοχέτευση κινήτρων στους πολίτες, ώστε ο κάθε “παραγωγός” σκουπιδιών να διαχωρίζει τα σκουπίδια στην πηγή. Πληρώνω όσο πετάω, αμοίβομαι όσο ανακυκλώνω, δεν πληρώνω για όσα δεν πετάω. Αυτά όλα είναι εφικτά μέσω των τεχνολογιών, π.χ. της ιχνηλασιμότητας των σκουπιδιών και γίνονται στην Ευρώπη. Βέβαια, αυτό επιβάλλει μια διαφάνεια σε όλη τη διαδικασία, μια διαφάνεια που οι Δήμοι τη βλέπουν όπως… ο διάβολος το λιβάνι»
Στο πνεύμα που αναφέρει ο Δ. Δαμάσκος για τον τρόπο μετάβασης σε ένα μοντέλο εξοικονόμησης στον τομέα των απορριμμάτων, προβλήθηκαν αντιδράσεις στο Τοπικό Σχέδιο Διαχείρισης Απορριμμάτων, που είχε εισαχθεί για ψήφιση στο Δημοτικό Συμβούλιο Ραφήνας – Πικερμίου, τον Αύγουστο του 2015. Το Τοπικό Σχέδιο ήταν ένα copy / paste του αντίστοιχου Περιφερειακού, το οποίο ήταν κατά παραγγελία της Περιφέρειας σύμφωνο με την αναθεώρηση του Εθνικού Σχεδίου. Δηλαδή του Σχεδίου που μας οδηγεί να πληρώνουμε 213 ευρώ τον διαχειριζόμενο τόνο απορριμμάτων, έναντι 30-35 ευρώ ανά τόνο στην Αυστρία π.χ.
Ο Εθνικός Σχεδιασμός αφήνει το περιθώριο για τοπικά σχέδια που να βελτιώνουν την κατάσταση, αφού φαίνεται πως οι κυβερνήσεις το ξέρουν καλά πως η αποτυχία του είναι εγγενής στη δομή του, αλλά και ότι τα σχέδια αυτά αλλάζουν μόνο από τα κάτω. Από η βάση της πυραμίδας. Από τον παραγωγό των απορριμμάτων και τον μόνο ικανό να τα διαχωρίσει στην πηγή (και όχι σε ένα αόριστο και τελικά επικίνδυνο «πράσινο σημείο»). Με τον έλεγχο και την επιβολή εφαρμογής των «δικών τους» τοπικών σχεδίων διαχείρισης απορριμμάτων εξασφαλίζουν την επιβίωση και διαιώνιση του Περιφερειακού και του Εθνικού αμαρτωλού σχεδίου. Είναι ο έλεγχος της βάσης της πυραμίδας!!!
Γιατί όμως προωθείται ένας σχεδιασμός προγραμματισμένος να αποτύχει; (και που πάντα αποτυγχάνει)
Μία απάντηση στο λογικό αυτό ερώτημα, δίνει ο Δημήτρης Δαμασκος στη συνέντευξη του στον Φωνογράφο:
«Στη χώρα μας όμως, η κατασπατάληση λόγω διαφθοράς και διαπλοκής φτάνει τα 18 δις. Το 1 δισεκατομμύριο από αυτά είναι μόνο τα απορρίμματα… Αν βελτιωθούμε σε αυτόν τον τομέα, σίγουρα κάποιοι θα χάσουν: Οι διοικούντες, η τοπική αυτοδιοίκηση και οι πυραμίδες τους, όχι όμως οι πολίτες και η χώρα»
Είναι τουλάχιστον ανατριχιαστικό αυτό που είχε ακουστεί σε δημοτικό συμβούλιο, από τα χείλη -μη εκλεγμένου- δημάρχου, πως «η πρόταση της Περιφέρειας είναι σωστή γιατί έχει ελεγχθεί από το ίδιο το Κράτος». Γνωρίζοντας την πιο πάνω κατάσταση της κατασπατάλησης πόρων και του τρόπου με τον οποίο συμβαίνει, η φράση αυτή είναι ενδεικτική της πορείας που προοιωνίζεται για τον τόπο που είχε την τύχη να έχει τον συγκεκριμένο για δήμαρχο.
Υπάρχει λύση; Υπάρχει ελπίδα;
«Ευτυχώς», καταλήγει ο Δημήτρης Δαμάσκος, «η νέα γενιά είναι ενημερωμένη για το ζήτημα και το είδαμε αυτό σήμερα (σ.σ. χθες) στο δημαρχείο της Νέας Μάκρης. Οι νέοι καταλαβαίνουν ότι πρέπει να λειτουργήσουν παραπάνω από τους γονείς τους»…
Ζούμε σε δύσκολες εποχές. Η οικονομική δυστοκία του τόπου επιτείνεται από το γεγονός πως έχουμε μία κουλτούρα που θεωρεί το σκουπίδι ως υλικό μηδενικής αξίας, ενώ στην πραγματικότητα είναι υλικό, απλά μειωμένης αξίας. Αυτό το γνωρίζουν οι επιτήδειοι και πιο εξοικειωμένοι με θέματα διαχείρισης απορριμμάτων και προσπορίζουν κέρδη εις βάρος της κοινωνίας μας. Είναι πολύ εύκολο αφού η κοινωνία μας αυτοβούλως παραδίδεται στα χέρια τους.
Στην αυτόβουλη παράδοσης της κοινωνίας μας συντελεί η αδιαφορία μας καθώς επίσης και η κουλτούρα «ανάθεσης» που μας διακρίνει και μας οδηγεί στο να αναζητάμε έναν σωτήρα, έναν ηγέτη, εκείνον που θα μας λύσει το πρόβλημα, όταν τελικά η λύση βρίσκεται στα δικά μας χέρια και μόνο.
Είναι και εδω αιτία ο καπιταλισμός, ηλίθιε ανθρωπάκο
Το κλίμα της Γης αλλάζει με ρυθμό που υπερβαίνει τις περισσότερες επιστημονικές προβλέψεις. Από τις μεταβολές των καιρικών συνθηκών, που απειλούν την παραγωγή τροφίμων, αυξάνουν τα επίπεδα της θάλασσας, αλλά και τον κίνδυνο καταστροφικών πλημμυρών, οι επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος είναι παγκόσμιες και έχουν πρωτοφανή κλίμακα. Ωστόσο, όπως τονίζεται σε έκθεση του ΟΗΕ, ένας υγιής πλανήτης είναι σημαντικός για την υγεία και την ευημερία όλων των ανθρώπων. Παγκόσμια Ημέρα Δράσης για την Κλιματική Αλλαγή σήμερα καθίσταται επιτακτική η ανάγκη για μελέτη των αριθμών και τη λήψη άμεσων και δραστικών μέτρων ώστε να αναστραφεί η καταστροφική μεταβολή του κλίματος που θα οδηγήσει την καταστροφή του πλανήτη Γη.
Το ανθρώπινο αποτύπωμα στα αέρια του θερμοκηπίου
Έπειτα από περισσότερο από ενάμιση αιώνα εκβιομηχάνισης, αποψίλωσης και μεγάλης κλίμακας γεωργίας, οι ποσότητες αερίων θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα έχουν αυξηθεί σε ιστορικά επίπεδα ρεκόρ. Καθώς μεγαλώνουν οι πληθυσμοί, οι οικονομίες και το βιοτικό επίπεδο, το ίδιο συμβαίνει στο σωρευτικό επίπεδο των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.
Σύμφωνα με στοιχεία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών:
-Οι παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) αυξήθηκαν κατά περίπου 50% από το 1990.
-Οι 10 χώρες με τις περισσότερες εκπομπές, ευθύνονται για 45% του συνόλου των εκπομπών αερίων παγκοσμίως. Αντίθετα, 50% των χωρών με τις λιγότερες εκπομπές, ευθύνονται για μόλις 13%.
-Η παραγωγή διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών αντιπροσωπεύει περίπου 30% όλων των εκπομπών CO2.
-Με βάση τα σημερινά στοιχεία, η μέση αύξηση της στάθμης της θάλασσας προβλέπεται να είναι 24-30 εκατοστά μέχρι το 2065 και 40-63 εκατ. μέχρι το 2100 σε σχέση με την περίοδο αναφοράς 1986- 2005. Οι περισσότερες πτυχές της αλλαγής του κλίματος θα εξακολουθήσουν να υφίστανται για πολλούς αιώνες, ακόμη και αν οι εκπομπές σταματήσουν.
-Από το 1880 έως το 2012, η μέση παγκόσμια θερμοκρασία αυξήθηκε κατά 0,85 ° C.
-Η έκταση των θαλάσσιων πάγων στην Αρκτική συρρικνώνεται από το 1979, με 1,07 εκατ. τετραγωνικά χιλιόμετρα απώλειες κάθε δεκαετία.
-Έως το 2050 ο παγκόσμιος πληθυσμός θα φθάσει τα 10 εκατομμύρια. Ως εκ τούτου, θα χρειαστεί έως 50% περισσότερη τροφή, αν και σήμερα το 1/3 των τροφίμων παγκοσμίως πετιούνται.
-Τα τελευταία 40 χρόνια η δομημένη επιφάνεια στη Γη αυξήθηκε 2,5 φορές και ο πληθυσμός 1,8 φορές.
-Τα ορυκτά καύσιμα αντιπροσωπεύουν 80% του ενεργειακού μείγματος και για έναν υγιή πλανήτη η ανθρωπότητα χρειάζεται την κατάργηση της χρήσης τους. Ωστόσο, η ζήτηση για ενέργεια θα αυξηθεί κατά 50- 60% έως το 2050.
-Η παραγωγή κρέατος χρησιμοποιεί 77% της αγροτικής γης.
-Η αγροτική παραγωγή καταναλώνει 70% του νερού, παγκοσμίως.
-Η έκθεση σε μολυσμένο αέρα και νερό κοστίζει τουλάχιστον 9 εκατομμύρια ζωές ετησίως.
-Το κόστος που σχετίζεται με τη ρύπανση εκτιμάται σε 4,6 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ ετησίως. Το 29% της γης υποβαθμίζεται, επηρεάζοντας τις ζωές και τα μέσα διαβίωσης 1,3- 3,2 δισ. ατόμων.
-Το 2016, 24,2 εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίστηκαν εσωτερικά σε 118 χώρες λόγω ξαφνικών καταστροφών.
-Μεταξύ 1995-2015, 700.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 1,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι επλήγησαν από ακραίες καιρικές συνθήκες που κόστισαν 1,4 τρισ. δολ.
-Μεταξύ του 2010 και του 2016, εκδηλώθηκαν ετησίως κατά μέσον όρο περίπου 700 ακραία καιρικά φαινόμενα, κοστίζοντας κατά μέσον όρο 127 δισ. δολάρια τον χρόνο.
Υπάρχουν ανησυχητικά στοιχεία ότι έχουν ήδη σημειωθεί ή ξεπεραστεί σημαντικά όρια που οδηγούν σε μη αναστρέψιμες αλλαγές τόσο σε μείζονα οικοσυστήματα, όσο και στο κλιματικό σύστημα του πλανήτη, με επιπτώσεις που ξεπερνούν τις γενιές.
Όπως αναφέρει ο ΟΗΕ, ορισμένες κοινότητες έχουν ήδη αρχίσει να υποφέρουν από καταστροφές και τις συνέπειες της αλλαγής του κλίματος και αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους αναζητώντας μια νέα αρχή. Οι περιορισμένοι φυσικοί πόροι, όπως το πόσιμο νερό, είναι πιθανό να μειωθούν ακόμα περισσότερο. Πολλές καλλιέργειες και ορισμένα ζώα είναι απίθανο να επιβιώσουν σε ορισμένες τοποθεσίες εάν οι συνθήκες είναι πολύ ζεστές και ξηρές ή πολύ κρύες και υγρές. Η επισιτιστική ασφάλεια, που είναι ήδη ανησυχητική, θα γίνει ακόμα πιο επισφαλής.
Οι άνθρωποι προσπαθούν να προσαρμοστούν σε αυτή την κατάσταση, αλλά για πολλούς αυτό θα σημαίνει μια συνειδητή μετακίνηση σε άλλο μέρος για να επιβιώσουν. Αυτές οι κινήσεις σε συνδυασμό με τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στους φυσικούς πόρους, μπορεί να προκαλέσουν συγκρούσεις με άλλες κοινότητες, καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι ανταγωνίζονται για μειούμενη ποσότητα πόρων.
Σύμφωνα με εκτίμηση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, από το 2009, ένα άτομο κάθε δευτερόλεπτο εκτοπίζεται από κάποια καταστροφή, με μέσο όρο 22,5 εκατ. ανθρώπους να εκτοπίζονται κάθε χρόνο, από το 2008.
Η κλιματική αλλαγή, κορυφαία διεθνής απειλή
Η κλιματική αλλαγή αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, όπως προκύπτει από έρευνα του Κέντρου PEW, που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του. Η έρευνα, για τις απειλές που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, διεξήχθη σε 26 χώρες. Σε 13 από αυτές, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, οι άνθρωποι χαρακτηρίζουν την αλλαγή του κλίματος ως την κορυφαία διεθνή απειλή. Μάλιστα στην Ελλάδα καταγράφεται το μεγαλύτερο ποσοστό όσων πιστεύουν ότι η κλιματική αλλαγή είναι η μεγαλύτερη απειλή: 90%. Ακολουθούν η Νότια Κορέα (86%) και η Γαλλία (83%).
Το 2013, πολύ πριν την υπογραφή της συμφωνίας για το κλίμα του Παρισιού, κατά μέσο όρο 56% των ερωτηθέντων σε 23 χώρες, δήλωσαν ότι η παγκόσμια αλλαγή του κλίματος αποτελεί σοβαρή απειλή για τη χώρα τους. Το ποσοστό αυτό ανέβηκε στο 63% το 2017 και το 2018 το 67%.
Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ
Έκθεση φωτογραφίας με θέμα «Η φύση στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας»
Θα λειτουργεί στο καφέ “The Park” του πάρκου Καραμανλή τις παρακάτω ημέρες και ώρες:
«Φοβοῦ τοὺς Δαναοὺς καὶ δῶρα φέροντας»
Πάντα οι Δαναοί θα φέρνουν δώρα και πάντα οι Τρώες θα ξεγελιούνται. Άλλωστε η μεγάλη μάζα, αυτή η εκκωφαντικά σιωπηρή πλειοψηφία έχει αποδείξει ότι δε χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να ελεγχθεί και να χειραγωγηθεί. Το παιχνίδι είναι παλιό και δοκιμασμένο. Θα εμφανιστεί ο μεγάλος «ευεργέτης», θα εξαγοράσει και θα χειραγωγήσει συνειδήσεις και θα μπορέσει να κάνει ήσυχα τη δουλειά του.
Τα “Ελληνικά Πετρέλαια”, λοιπόν, άρχισαν να μοιράζουν δώρα στην Κεφαλονιά και στην Ιθάκη. Πατώντας πάνω σε πραγματικά προβλήματα που οφείλονται στην ανυπαρξία του κράτους και την αδυναμία του να στηρίξει τις δομές του, η εταιρεία βρήκε την ευκαιρία να παραστήσει τον ευεργέτη. Θέλοντας να προλειάνει το έδαφος, να αμβλύνει τις αντιδράσεις και να εξαγοράσει συνειδήσεις ενόψει της έναρξης των εξορύξεων στο Ιόνιο, εμφανίζεται ως μεγάλος χορηγός μοιράζοντας πετρέλαιο στα σχολεία και ιατρικό εξοπλισμό στα Κέντρα Υγείας των δύο νησιών.
Στην τελετή δωρεάς παρίστανται, ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις, οι τοπικοί άρχοντες. Φωτογραφίζονται, αποκτούν τα χρήσιμα λεπτά διασημότητας και δεν παραλείπουν να ευχαριστήσουν τη φιλεύσπλαχνη εταιρεία : «Σ’ ευχαριστούμε, ω εταιρεία, που ανιδιοτελώς και ανυστερόβουλα ευεργετείς τα νησιά μας»
“Κάνε το καλό και ρίξτο στο γιαλό”, έλεγε μια παλιά παροιμία. Παραφράζοντάς την και προσαρμόζοντάς την στη σημερινή εποχή, θα μπορούσαμε να πούμε “Κάνε το καλό και κάνε μια εξόρυξη»
ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ την πρώτη συνέλευση φορέων και κινήσεων, για τη διάσωση των ρεμάτων της Αττικής, στις 14/1/18, ήρθε η ώρα να κάνουμε έναν απολογισμό των κοινών δράσεων και κινητοποιήσεων των 13 μηνών που πέρασαν και να ανασκουμπωθούμε, προγραμματίζοντας τις επόμενες!
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
