Από τα χθεσινά και σημερινά ΜΜΕ, η καταγραφή της  πρώτης είδησης

Εφημερίδα των Συντακτών:  Μετά από αρκετούς μήνες, συνελήφθη το απόγευμα στο Πόρτο Ράφτη ο φυγόδικος χρυσαυγίτης Σωτήρης Δεβελέκος, κατηγορούμενος για την επίθεση στη «Φαβέλα».

Zougla.gr: Συνελήφθη στο Πόρτο Ράφτη το απόγευμα της Πέμπτης ο Σωτήρης Δεβελέκος, μέλος της Χρυσής Αυγής και «πρωτοπαλίκαρο» του Ν. Μιχαλολιάκου, καταζητούμενος για την επίθεση στον κοινωνικό χώρο «Φαβέλα» στον Πειραιά.

Tvxs.gr: Συνελήφθη το απόγευμα της Πέμπτης στο Πόρτο Ράφτη ο καταζητούμενος χρυσαυγίτης οδηγός και πρωτοπαλίκαρο του Νίκου Μιχαλολιάκου, Σωτήρης Δεβελέκος

Protagon.gr:…. Ο συλληφθείς δεν είχε απολογηθεί στο πλαίσιο της ανάκρισης και ο ανακριτής είχε εκδώσει ένταλμα σύλληψης. Το πρωί της Πέμπτης εντοπίστηκε και συνελήφθη στη Ραφήνα από αστυνομικούς της υποδιεύθυνσης κρατικής ασφάλειας.

Τελικά δεν έχει σημασία που συνελήφθη ο Δεβελέκος, στο Πόρτο Ράφτη ή στη Ραφήνα, αλλά το ότι συνελήφθη. Αν όμως η σύλληψη έγινε στη Ραφήνα, είναι αρκετά πιθανό στο ίδιο μέρος να κρύβονται και οι άλλοι δύο καταζητούμενοι, Παππάς και Θεοδώρου. Η Ραφήνα δυστυχώς, μαζί με τη γειτονική Αρτέμιδα, υπήρξε άλλοτε φιλόξενος τόπος για τους χρυσαυγίτες. Σε μικρή απόσταση άλλωστε, βρίσκεται και το Πόρτο Ραφτη. Άλλος ένας ενδεχόμενος τόπος εντοπισμού και σύλληψης του Δεβελέκου

Από τα σημερινά ΜΜΕ, η καταγραφή και της  επόμενης είδησης. Η πηγή της είναι κοινή, η ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, αλλά αναφέρουμε εδώ και την εφημερίδα Sport time, που δημοσίευσε την είδηση στην ηλεκτρονική της έκδοση, ταυτόχρονα

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Αυτός είναι ο... παράγοντας που κατήγγειλε η Σοφία Μπεκατώρου

Sport time: Σοφία Μπεκατώρου: Αυτός είναι ο παράγοντας που κατήγγειλε για σεξουαλική κακοποίηση

Η είδηση υπάρχει πλέον παντού και φυσικά και στα τοπικά μέσα, ως αναπαραγωγές του πρωτοτύπου του πρώτου θέματος

Πρόκειται για σοβαρότατο θέμα, που αναδεικνύει τη ζούγκλα της νεοελληνικής κοινωνίας και το πως τα ισχυρά σαρκοφάγα  της,  επιβάλλουν τον νόμο τους.

Εδώ, στα δικά μας μέρη, η ζούγκλα έχει πιο ιδιαίτερο χαρακτήρα. Πρόσωπα και τόποι γνωστά και μέσα στη φρίκη τους, οικεία. Μας αφήνει με ανοιχτό το στόμα να απορούμε πως η αμέσως ακόλουθη τοπική αρθρογραφία επί του απαίσιου θέματος, ήταν η συνεδρίαση της τοπικής οργάνωσης της Νέας Δημοκρατίας για την αποπομπή του καταγγελλόμενου, ή η θέση της προέδρου και άλλα άσχετα και μάλλον προσβλητικά για τη νοημοσύνη του αναγνώστη. Καμία καταγγελία, καμία αποστροφή από την πρόεδρο, η οποία αρκείται και καλύπτεται από  ό,τι δήλωσε ο …αρχηγός. Δηλαδή μία πλήρη κοινοτοπιών και κενή περιεχομένου και καταδίκης, πρόταση

Είναι σαν να τινάζουν τις ψείρες από τα πέτα του σακακιού και να αισθάνονται καθαροί. Δηλαδή τώρα που απέπεμψαν τον αντιπρόεδρο τους (με αναπαραγωγή  της αγχωμένης δήλωσης αυτού που παριστάνει τον πρωθυπουργό για να μη ξεχνιόμαστε), αισθάνονται πιο καθαροί; Αισθάνονται πως βρίσκονται σε απόσταση ασφαλείας από αυτόν που καταχράστηκε θέση και δύναμη, για να εγκληματήσει;   

Αφού οι ίδιοι τον εξέλεξαν. Αφού αυτό είναι ο νόμος τους. Ο νόμος του ισχυρού και του πλούσιου. Ο νόμος τους είναι που εξέθρεψε το φαινόμενο και με τον ίδιο άγραφο νόμο κανοναρχούνται και οι ίδιοι.  Και τέλος γιατί νομίζουν πως ενδιαφέρεται η κοινωνία -έστω η τοπική- για την προσπάθεια τους να μ πείσουν, μυκτηρίζοντας «εγώ δεν έχω σχέση»

Ισχυροί, βύσματα, μέσα, ρουσφέτια. Η δύναμη και η διαπλοκή όλα τα ρυθμίζουν. Από τον έλεγχο της ενημέρωσης μέχρι τον ορισμό προέδρου της Διεθνούς και Ελληνικής Ολυμπιακής Ομοσπονδίας και του  εκπροσώπου της Ελληνικής Ολυμπιακής επιτροπής. Τα δημιουργήματα εκφράζουν πάντα τον δημιουργό, ο οποίος διατηρεί στην διακριτική του ευχέρεια την αποπομπή και αποδόμηση τους. Αλλά ο δημιουργός ποτέ δεν αλλάζει. Είναι έτοιμος να φτιάξει τον επόμενο «δικό του άνθρωπο». Μέχρι να βγει και αυτός σκάρτος.

Και η κοινωνία; Τι είδους κοινωνία είναι αυτή που καλύπτει φυγόποινους χρυσαυγίτες (αν ισχύει η αναφορά στη Ραφήνα ως τόπος σύλληψης του Δεβελέκου) ή αναγορεύει σε παράγοντες τύπους, που φέρουν ταυτόχρονα τον τίτλο του μέλους της Ελληνικής Ολυμπιακής Ομοσπονδίας και παράλληλα καταγγέλονται ως βιαστές;

Ειδικά για τη δεύτερη και αηδιαστική περίπτωση, ακόμα και αν η θεσμική δικαιοσύνη δεν έχει αποφασίσει, διατηρούμε το αναφαίρετο δικαίωμα να εκφράσουμε την αποστροφή, την καταδίκη μας για τον βιαστή (να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους), για την πράξη του.  Είμαστε μέλη μίας κοινωνίας που σε μία μόνο μέρα αποδείχτηκε απάνθρωπη.  

Η τοπική μας κοινωνία, που πίσω από τα χαμογελάκια και τις πεταχτές ή εγκάρδιες καλημέρες, ασθενεί βαριά. Και είμαστε όλοι μας υπεύθυνοι γι’ αυτό. Είμαστε μέλη μίας κοινωνίας που είναι πάντα έτοιμη να αναδείξει -έως εικαζόμενης φιλίας- παράγοντες, σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, που θεωρούν δικαίωμα τους το να εγκληματούν*. Είναι η αλήθεια και όσο νωρίτερα το εννοήσουμε τόσο αυξάνουν οι πιθανότητες να σώσουμε την παρτίδα

*Προς κάθε κατεύθυνση και υποψήφιο θύμα, άνθρωπο, περιβάλλον, ζώο ή δέντρο

Ποτέ δε χώρεσε στο μυαλό μου, από παιδί που ήμουνα, ότι υπάρχουν φτωχοί και πλούσιοι. Φτωχοί που δεν ευθύνονται για τη φτώχεια τους, που γεννήθηκαν και παρέμειναν παγιδευμένοι στη φτώχεια, και πλούσιοι που έλαχε να γεννηθούν σε τυχερό άστρο, και …that’s all. Άνθρωποι που είναι καταδικασμένοι, κάτι σα γενετικό νόσημα, να περνούν όλη τους τη ζωή μέσα στην ανέχεια, μιζέρια, πόνο, απελπισία, και άνθρωποι που γι’ αυτούς όλοι οι δρόμοι είναι στρωμένοι με ροδοπέταλα. Αλλά αυτή δεν είναι η ιστορία του κόσμου μας;

Ξανά Χριστούγεννα. Και τι που έχουμε μουσαφίρη τον κορωνοϊό; Μήπως κι άλλαξε κάτι στο «χαρούμενο» και μελιστάλαχτο σκηνικό των γιορτινών ημερών; Ίδιες εικόνες, ίδια συναισθήματα, ίδιο το κενό. Τα λαμπιόνια το ίδιο λαμπιόνια και οι άστεγοι φωτισμένοι φαντασμαγορικά το ίδιο άστεγοι. Αφόρητα άστεγοι. Τρομαχτικά άστεγοι.

 Ποιο μήνυμα Χριστουγέννων ρε φίλε; Ποιος θεός της αγάπης, ποιος θεάνθρωπος και ενσάρκωση και τα λοιπά μου λες;;; Καλό το δεκανίκι της μεταθάνατον ελπίδας για τους άθλιους του κόσμου. Τόπε ντε και ο Κάρολος ότι η θρησκεία είναι το όπιο των λαών και συνέχισε, είναι μια καρδιά μέσα σε έναν άκαρδο κόσμο. Μια καρδιά με μπάι-πας, λέω γω, μια καρδιά με απανωτά εμφράγματα. Ασφυξία. Οι προλετάριοι όλων των χωρών δεν πρόκειται να ενωθούν, φίλε. Γιατί απλά, δε γνωρίζουν ότι είναι προλετάριοι και ότι η μόνη τους λύση είναι να ενωθούν. Και μέχρι να το γνωρίσουν και να το συνειδητοποιήσουν, αν γίνει ποτέ αυτό, θα έχει περάσει ο χρόνος τους, θα είναι πολύ αργά γι’ αυτούς. Και τότε θα έρθουν άλλοι στη θέση τους, κι αυτοί φορτωμένοι ελπίδες κι αυταπάτες, ότι είναι κάτι άλλο, κάτι παραπάνω απ’ αυτό που είναι, θα περάσουν κι αυτοί, και ούτω καθ’ εξής…

Και ο Χριστός θα ξαναγεννιέται και θα ξανασταυρώνεται αενάως και οι πιστοί, με καθαρή καρδιά θα πιστεύουν και θα περιμένουν το θαύμα, αλλά αυτό δεν θα έρχεται, και αυτοί θα πιστεύουν, θα πιστεύουν, ενώ οι άστεγοι θα νηστεύουν, θα νηστεύουν…

Και οι θλιβεροί ανά τον κόσμο τεχνολάγνοι, επίλεκτα μέλη της ελίτ, θα χειροκροτούν τα νέα μοντέλα τεχνολογίας και θα τα βλέπουν όλα ωραία, όλα άριστα, αυτό είναι το γαλήνιο συναίσθημα που σου δίνει η βεβαιότητα ότι δε θα βρεθείς ποτέ σε ανάγκη, η βεβαιότητα ότι πάντα θα είσαι χορτάτος. Ονειρεύονται με μάτια ανοιχτά ταξίδια σε εξωπλανήτες, άλλους κόσμους, όπου θα μεταφέρουν το αρπακτικό τους κενό, αφού θα έχουν στείλει τον πλανήτη γη στον αγύριστο, μαζί με τους φτωχούς του κατοίκους.

Είδα στα μάτια ενός άστεγου σήμερα τον ανείπωτο πόνο, στα κόκκινα απ’ το ποτό μάτια ενός άλλου είδα το μίσος. Εγώ που περνούσα δίπλα του ήμουν αυτός που είχε. Κάποιοι ένστολοι παραδίπλα σταμάτησαν περαστικούς για έλεγχο, έστειλαν σωστά κι ωραία το έσεμές τους ή κάναν λαδιά, χρονιάρα μέρα σήμερα; Ασκήσεις πειθαρχίας σε καυκικό σκηνικό. Κάποιος αστυνόμος γύρισε ενοχλημένος το κεφάλι, η μύτη του παρά τη μάσκα, συνέλαβε τη μυρωδιά που ερχόταν απ’ το χαρτόκουτο του άστεγου.

Χριστούγεννα 2020, μάσκες στα πρόσωπα, μάσκες στις καρδιές.

Η μέρα αργοσβήνει, σώνεται, το ίδιο και οι ευχές.                                                                                                                             Theo