" Οι ήττες μας δεν αποδεικνύουν
Τίποτα παραπάνω από το ότι
319205339 712219783586309 2265634222543469205 n  Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Και από τους θεατές περιμένουμε
Τουλάχιστον να ντρέπονται"
                                               Μπρεχτ

Το Ίδρυμα Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΙΜΔΑ) διοργανώνει στις 5 Νοεμβρίου 2024 και ώρα 17:00, εκδήλωση με θέμα «Βάναυσες Παραβιάσεις των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στον κόσμο», στην αίθουσα «Γεώργιος Καράντζας», στον 1ο όροφο του μεγάρου της ΕΣΗΕΑ επί της οδού Ακαδημίας αρ. 20

Στην πρόσκληση, την οποία δημοσιεύουμε εδώ αναφέρεται (οι τονισμοί είναι δικοί μας)

Σε μια κρίσιμη συγκυρία μαζικών κι εκτεταμένων παραβιάσεων των δικαιωμάτων του ανθρώπου, που απειλεί να συμπαρασύρει το θεσμικό οικοδόμημα της διεθνούς προστασίας των δικαιωμάτων αυτών, το Ίδρυμα Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΙΜΔΑ) φέρνει στο προσκήνιο το ζήτημα των βάναυσων παραβιάσεων, όχι μόνο στο πλαίσιο συρράξεων που βρίσκονται στο επίκεντρο της διεθνούς επικαιρότητας (Ουκρανία, Μέση Ανατολή), αλλά κι εκείνων που παραμένουν στο ημίφως παρά τις τραγικές συνέπειες για εκατομμύρια συνανθρώπων μας, στην Αφρική, τη Λατινική Αμερική ή την Ασία.

Συντονιστής: Σωτήρης Μουσούρης,  Αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Μαραγκοπούλου και π. Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ

Συμμετέχουν:

Πολυδεύκης Παπαδόπουλος, διακεκριμένος δημοσιογράφος διεθνών και ευρωπαϊκών θεμάτων

 

Και οι κατ’ εξοχήν ειδικοί ως προς τα τεκταινόμενα σε διάφορες περιοχές του πλανήτη

Μαρία Δαμηλάκου, Επίκουρη καθηγήτρια Ιονίου Πανεπιστημίου (Ιστορία της Αμερικανικής ηπείρου με έμφαση στους νεότερους Χρόνους). Διδάσκουσα στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο – συντονίστρια της θεματικής ενότητας «Ιστορία των χωρών της Λατινικής Αμερικής»

Σωτήρης Ρούσσος, Καθηγητής στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, επιστημονικός υπεύθυνος του Κέντρου Μεσογειακών – Μεσανατολικών και Ισλαμικών σπουδών (ΚΕΜΜΙΣ)

Γιώργος Τζογόπουλος, Κύριος ερευνητής, ΕΛΙΑΜΕΠ – Λέκτορας, Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Νίκαιας (Cife) – Αναλυτής, Κέντρο Στρατηγικών Σπουδών Μπέγκιν – Σαντάτ (BESA).

Αστέρης Χουλιάρας, καθηγητής στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, κάτοχος ευρωπαϊκής Έδρας Jean Monnet για τις σχέσεις ΕΕ- Λιγότερο Αναπτυγμένων Χωρών

 

Και όπως μας πληροφορεί το Ίδρυμα στη σχετική του πρόσκληση, θα ακολουθήσει δεξίωση στο χώρο της εκδήλωσης

Πρόκειται, όπως δείχνει από το θέμα και τους ομιλητές,  για μία από τις σπάνιες εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται στη χώρα μας, με αναφορά  στον άνθρωπο και τη θέση του στο γεωπολιτικό πεδίο και τη συστήνουμε σε όλους όσοι ενδιαφέρονται ακόμη στη χώρα μας για το θέμα. Ένα θέμα που η σκληρή καθημερινότητα και η στρεβλή πληροφόρηση έχουν καταδικάσει στο περιθώριο της ζωής μας.

Η σελίδα της εκδήλωσης στο FB βρίσκεται ΕΔΩ

 

Χριστίνα Γιακουμέλου, o Γιώργος Ζήρας και ο Γιάννης Καπατσούλιας μας προσκαλούν την Παρασκευή 18/10, από τις 18:00 έως τις 24:00 και το Σαββατο  19/10 από τις 12:00 έως τις 24:00, στην υπαίθρια έκθεση φωτογραφίας που οργανώνουν στον πεζόδρομο της πλατείας Δημητρακού, στη Ραφήνα, με θέμα και τίτλο
 
«Η ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΜΝΗΜΗ»
 
Όπως αναφέρει το δελτίο τύπου των καλλιτεχνών:
Οι γειτονιές μας είναι ένας ακόμη τόπος στην Ελλάδα όπου δεν μπορείς να ξεχωρίσεις καμία κατεύθυνση. Κομμάτια όλο πιο διάσπαρτα και μικρά μιας ομορφιάς που συρρικνώνεται διαρκώς. Τύχη και ατυχία, η θάλασσα, το λιμάνι, τα ρέματα, το κάποτε εκπληκτικό και κατάφυτο βουνό τους. Μάθαμε να ζούμε με όλο και μικρότερους ορίζοντες. Όλο και πιο περιορισμένο τοπίο, διαχωρίζοντας με δυσκολία την ασχήμια που καθημερινά επιβάλλεται.
Η έκθεση αυτή δεν είναι κάτι περισσότερο από μια υπενθύμιση της ομορφιάς αλλά και της απώλειάς της, που μας πνίγει. Της ανάγκης να πούμε, πως κανένα κέρδος δεν μπορεί να είναι πάνω από την αρμονία που μας προσφέρει το κοινό μας σπίτι.
 
 
Ακολουθεί και το σχετικό δελτίο τύπου των καλλιτεχνών
 

Στην ανατολική Αττική, εκεί που η Αθήνα εξαπλώνεται, αφού άπλωσε τις πιο επιβαρυντικές της λειτουργίες στη δυτική Αττική, έχει αρχίσει από χρόνια η καθολική πολεοδόμηση του τελευταίου φυσικού τμήματος της Αττικής, που γλίτωσε τον αφανισμό. Με το αεροδρόμιο που μεταφέρθηκε στα Σπάτα, ελευθερώνοντας (και αναβαθμίζοντας τις νότιες περιοχές) και παράλληλα μεταφέροντας άκρως επιβαρυντικές δραστηριότητες στα ανατολικά. Με τις μεγάλες βιομηχανικές ζώνες στα νοτιοανατολικά που ελλείψει βιομηχανίας, εγκαθίστανται εκεί χώροι απόθεσης και επεξεργασίας στερεών και υγρών αποβλήτων. Με την σταδιακή πολεοδόμηση του κάμπου των Σπάτων (Πετρέζα), εκεί που εγκαταστάθηκαν τα μεγάλα Mall και χωροθετούνται τα λεγόμενα data centers. Με τις εγκληματικές, δήθεν αντιπλημμυρικές, επεμβάσεις για τη σμίκρυνση της ζώνης οριοθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, που κύριο στόχο έχει την διαμόρφωση του κάμπου για να δεχτεί τα θηριώδη οικοδομήματα. Με την προσπάθεια εγκατάστασης ΧΥΤΑ σε Κερατέα και Γραμματικό, που η γενναία στάση των κατοίκων στην Κερατέα την εμπόδεσε προς το παρόν, αλλά  και στο Γραμματικό, που την έχει οδηγήσει σε διαρκείς ανασχεδιασμούς. Με το αίσχος της χωροθέτησης μονάδας επεξεργασίας βιοαποβλήτων στο Πικέρμι, μέσα στη ζώνη διέλευσης του Βαλανάρη και του Μεγάλου Ρέματος. Με τον απαράδεκτο Σταθμό μεταφόρτωσης απορριμμάτων πάνω στο Μεγάλο Ρέμα. Με τις εξαπλούμενες οικιστικές πυκνώσεις και τον διαρκή εμπαιγμό από ανευθυνοϋπεύθυνα υπουργεία και υπουργούς. Αλλά και με τους σχεδιασμούς για υπερμεγέθυνση του λιμανιού της Ραφήνας, για την εξυπηρέτηση των παραχωρησιούχων του Πειραιά και με την προώθηση της χρήσης του αυτοκινήτου μέσω της κατασκευής μεγάλων αυτοκινητοδρόμων, οι οποίοι κόβουν τις περιοχές διέλευσης τους στα δύο, ρυπαίνοντας την ατμόσφαιρα, το οπτικό και το ακουστικό περιβάλλον και υποβαθμίζοντας την ποιότητα ζωής. Και δυστυχώς αυτή η επίθεση που δέχεται η ανατολική Αττική δεν σταματά εδώ.

Μέσα στο διστοπικό πλαίσιο ανήκουν και οι καταστροφές που λαμβάνουν χώρα αυτόν τον καιρό στοπαραλιακό μέτωπο της Ραφήνας. Η καταστροφή που συντελείται σε Πράσινο και Μπλε Λιμανάκι, είναι απλά μία ακόμα φάση της γενικότερης καταστροφής της Αττικής, στο όνομα μίας επαρχιώτικου τύπου, ψευδεπίγραφης  ανάπτυξης. Μοιάζει με τα καθρεφτάκια και τις χαντρούλες που έδιναν οι άποικοι στους ιθαγενείς της Αμερικανικής ηπείρου για να τους κλέψουν ό,τι πολυτιμότερο είχαν. Τη γη τους, το νερό τους, τον αέρα τους και τελικά το μέλλον τους, που σήμερα καταλαβαίνουν και οι πιο αφελείς πως έτσι τους έπιασαν κορόιδα.

Η αντίδραση και η αντίσταση στους κλέφτες, που  δεν έρχονται πια νύχτα αλλά μέρα μεσημέρι και με μία κενή, δήθεν "άδεια" στα χέρια, είναι επιβεβλημένη για να μη κλαίμε μετά πάνω από το χυμένο γάλα. Όπως οι άποικοι της Αμερικής είχαν άδεια από τους βασιλιάδες τους για να λστέψουν και να αρπάξουν, έτσι και οι σημερινοί άρπαγες έχουν άδεια από τα δικά τους αφεντικά. Όμως η άδεια αυτή στερείται ηθικής βάσης. Είναι αντίθετη στο πνεύμα κάθε νόμου αλλά σύμφωνη με το γράμμα της οδηγίας εξυπηρέτησης συγκεκριμένων συμφερόντων και γι' αυτό δεν αντέχει στο φως του ήλιου. Θυμηθείτε πως και το Θριάσιο καταστράφηκε με άδεια.

Για τα όσα συμβαίνουν στο Πράσινο και το Μπλε Λιμανάκι, έχει οργανωθεί μία συλογή υπογραφών μέσω του Google forms. Δεν είναι το μεγάλο, δεν είναι αυτό που θα σταματήσιε από μόνο τους την καταστροφή αλλά είναι κι αυτό ένα βήμα για την έκφραση του "ως εδώ" που πρέπει να φωνάξουμε ΄λες και όλοι κάποια στιγμή, στους άρπαγες και τους υποτακτικούς τους.

Δημοσιεύουμε την έκκληση για τη συλλογή υπογραφών, όπως τη λάβαμε, χθες 13/10/2024. Σας καλούμε, όλες και όλους να συνυπογράψετε 

 

ΠΡΟΣ ΚΑΘΕ ΑΡΜΟΔΙΟ ΦΟΡΕΑ

Τα πυρόπληκτα ρέματα στο Μπλε και στο Πράσινο Λιμανάκι Ραφήνας κινδυνεύουν από έργα τσιμεντοποίησης χωρίς περιβαλλοντική αδειοδότηση.

Στο ρέμα στο Πράσινο Λιμανάκι έχει ήδη αρχίσει η καναλοποίηση με τσιμέντο σε μήκος πάνω από 20 μέτρα εκατέρωθεν της οδού Παύλου Μελά. Προβλέπεται ακόμα η κατασκευή τσιμεντένιου τοιχίου υποστήριξης ύψους 2μ. και μήκους 46μ., για την υποστήριξη από την πλευρά της θάλασσας της (εκτός σχεδίου) οδού Παύλου Μελά, που από χωματόδρομος θα μετατραπεί σε τσιμέντινο δρόμο πλάτους 8μ.  

 

Επίσης, καναλοποίηση του ρέματος με τσιμέντο σε μήκος 14 μέτρων δεξιά και αριστερά της οδού Καβουνίδου θα αρχίσει το επόμενο διάστημα και στο Μπλε Λιμανάκι. 

Ενώ πρόκειται αναμφίβολα για νέα έργα με κατασκευές «βαρέος τύπου», χαρακτηρίστηκαν ως έργα «αποκατάστασης ζημιών» από την πυρκαγιά της 23.7.2018 προκειμένου να τύχουν της σχετικής χρηματοδότησης. Εκτελούνται ΧΩΡΙΣ περιβαλλοντική αδειοδότηση, παρότι επηρεάζουν ευαίσθητες περιβαλλοντικά περιοχές. Το έγγραφο ΥΠΕΝ/ΔΙΠΑ/19735/1274/2.3.2021 ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ εξαίρεση από περιβαλλοντική αδειοδότηση σύμφωνα με το νόμο. Σε κάθε περίπτωση ρητά απαγορεύει τη διάνοιξη νέων οδών (έστω και προσωρινών) και απαιτεί, στην περίπτωση επεμβάσεων σε υδάτινους αποδέκτες (ρέματα), την προηγούμενη χορήγηση της εξαίρεσης του άρθρου 4.7 της Οδηγίας Πλαίσιο για τα Ύδατα (νέες υδρομορφολογικές αλλοιώσεις). Στην προκειμένη περίπτωση παραβιάζονται και οι δύο αυτές απαγορεύσεις.

Θυμίζουμε ότι στο πλαίσιο του έργου αυτού, στις αρχές Νοεμβρίου 2021 στο Μπλε Λιμανάκι επιχειρήθηκε η διάνοιξη «διαδρόμου» διαστάσεων μήκους 133 μέτρων και πλάτους ~2,5 μέτρων από το ανατολικό πεζοδρόμιο της οδού Καβουνίδου μέχρι την ακτή, η οποία τελικά απεντάχθηκε από το έργο χάρη στις κινητοποιήσεις των κατοίκων (Γ/ΣΕΡ359/ΟΔ/11.1.2022).

Η εκτέλεση των έργων αυτών θα πλήξει ανεπανόρθωτα ένα από τα ελάχιστα εναπομείναντα φυσικά τοπία της περιοχής, τις πολύτιμες οικοσυστημικές λειτουργίες των ρεμάτων και τη συμβολή τους στο μικροκλίμα της πόλης μας, ενώ δεν έχουν εξεταστεί οι επιπτώσεις τους στην ακτή και στην ποιότητα των θαλασσίων υδάτων κολύμβησης και δεν διερευνήθηκαν εναλλακτικές λύσεις που δεν έχουν τόσο σοβαρές συνέπειες στο περιβάλλον. 

Στη συνεδρίαση της 10.10.2024 του Δημοτικού Συμβουλίου Ραφήνας-Πικερμίου με μειοψηφία 2 δημοτικών συμβούλων (Εμμανουέλας Τερζοπούλου από τη Γη & Ελευθερία και Παναγιώτη Ευαγγέλου από τη Λαϊκή Συσπείρωση) αποφασίστηκε εκτός ημερησίας διάταξης με τη διαδικασία του κατεπείγοντος η «άμεση αδειοδότηση επεμβάσεων μικρής ή μεγάλης κλίμακας» σε δρόμους του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου, μεταξύ άλλων, και για τα έργα σε Πράσινο & Μπλε Λιμανάκι, χωρίς να προσδιορίζονται οι επεμβάσεις και η χρονική τους διάρκεια και χωρίς να ληφθεί υπόψη ότι δεν υπάρχει περιβαλλοντική αδειοδότηση των εκτελούμενων έργων, όπως κατήγγειλε η δημ. σύμβουλος Εμμ. Τερζοπούλου.

 

Ζητάμε: 

  • την άμεση αναστολή των χωρίς περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων σε Πράσινο & Μπλε Λιμανάκι Ραφήνας 
  • την απένταξή τους από το συνολικό έργο και την διάθεση των κονδυλίων, που αναλογούν, σε πραγματικά έργα αποκατάστασης ζημιών, φυτεύσεις και αναδασώσεις 
  • την ανάκληση της από 10.10.2024 απόφασης του Δημ. Συμβουλίου Ραφήνας-Πικερμίου αποκλειστικά και μόνον σε ότι αφορά τα συγκεκριμένα έργα.

 

Παρακαλούμε συνυπογράψτε την παρούσα έκκληση συμπληρώνοντας την ηλεκτρονική φόρμα εδώ: https://forms.gle/FkBwyAFBZCc12vPQ6 

 

Γεώργιος Αποστολόπουλος, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.Φυσικός, Ερευνητής ΕΚΕΦΕ “Δημόκριτος”, κάτοικος Ραφήνας

Ντέτα Πετρόγλου, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.  Δικηγόρος, κάτοικος Ραφήνας

 

Μέχρι στιγμής και σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, οι υπογραφές έχουν ξεπεράσει τις 120 και αυξάνονται διαρκώς 

Η ανεξάρτητη δημοτική κίνηση Ραφήνας Πικερμίου, "Γη & Ελευθερία" εξέδωσε στις 13/10/2024 δελτίο τύπου, σχετικά με ακόμη ένα παράνομο έργο που εκτελείται στο δήμο, από «παραμένοντες» και «αποχωρήσαντες» της δημοτικής αρχής Τσεβά, με την…ευγενική υποστήριξη όλης της αντιπολίτευσης  και τοπικών ΜΜΕ  όπως σημειώνει. Το έργο στο οποίο αναφέρεται το δελτίο τύπου, είναι αυτό που εκτελείται προς το παρόν στο Πράσινο Λιμανάκι, όπου ήδη έχει κατασκευαστεί τσιμεντένιος οχετός μέσα στην κοίτη του ρέματος μήκους περίπου 25 μέτρων, ενώ το τσιμέντωμα θα επεκταθεί κατά 20 μέτρα ακόμη στα πρανή με κατασκευή δύο πτερυγότοιχων.

Πικρά συναισθήματα γεννά η υποστήριξη, την οποία καυτηριάζει στο δελτίο τύπου, η Γη & Ελευθερία, από μέρος της αντιπολίτευσης (εξαιρουμένων  της "Γη & Ελευθερία" και της Λαϊκής Συσπείρωσης) αλλά και της θέσης που παίρνουν ορισμένα διαδικτυακά μέσα, δίχως καν να ερευνήσουν και να αναζητήσουν τις άδειες που απαιτούνται. Και αυτό, την ώρα που οι αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες τσουβαλιάζουν κάτω από τη φράση "το έργο εκτελείται με όλες τις νόμιμες άδειες". Αλήθεια, γιατί δεν τις απαριθμούν με το όνομα τους οι "παράγοντες" και ακόμα χειρότερα, γιατί δεν τις αναζητούν τα "δημοσιογραφικά" μέσα; Και ακόμα περισσότερο, γιατί κανείς δεν εξετάζει την επάρκεια των αδειών, που υποτίθεται πως έχουν εκδοθεί για να καλύψουν περιβαλλοντικά το έργο;

Συνηθίσαμε στο τέρας της προχειρότητας, της προπαγάνδας και της παρακμής και αυτό έρχεται να μας καταπιεί, μαζί με τον τόπο.

Ακολουθεί το δελτίο τύπου της "Γη & Ελευθερία" της 13ης Οκτωβρίου 2024.

 

 

SaveRafinaΓια πρώτη φορά στο Δήμο Ραφήνας - Πικερμίου σημαντικοί τοπικοί σύλλογοι συνεργάζονται στην πρωτοβουλία #SaveRafina με στόχο να αποτρέψουν την πραγματοποίηση του της φαραωνικής επέκτασης του Λιμανιού της Ραφήνας. Ένα σχέδιο, το οποίο, όπως λένε στην ανακοίνωσή τους "ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ-ΓΙΓΑΣ", θα προκαλέσει μη αναστρέψιμες μεταβολές στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον του τόπου μας. 

Η πρωτοβουλία αγκαλιάζεται από τους κατοίκους και ειδικά τους νέους του τόπου μας.

Οι Σύλλογοι προσκαλούν σε εκδήλωση το Σάββατο 19/10/2024 και ώρα 7μμ στην Πλατεία της Ραφήνας. Η εκδήλωση θα είναι αφιερωμένη στο Λιμάνι της Ραφήνας, την ιστορία του και το αποτύπωμα που έχει αφήσει στον τόπο μας αλλά και στη συλλογική μνήμη, όπως αποτυπώνεται σε φωτογραφίες από ιστορικά αρχεία και σε παλιά ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια που θα μας θυμίσουν εξαιρετικοί καλλιτέχνες σε αυτή τη βραδιά.

Σας παραθέτουμε την κοινή ανακοίνωσή τους και την αφίσσα της εκδήλωσης.

Affisa 20241019 a

Περισσότερες πληροφορίες στους παρακάτω συνδέσμους:

https://fb.me/e/1Tgov1mJR

https://www.facebook.com/profile.php?id=61566762192315

#SaveRafina

 Κυκλοφόρησε το εικονογραφημένο από τα γεγονότα, φύλλο #67 της RAF-WEST Journal, της Νο2 εφημερίδας της ανατολικής Αττικής. Διαβάστε και θαυμάστε τη σύγχρονη εικόνα της Ραφ Τάουν

*Στίχος από το τραγούδι που συνέθεσε και ερμήνευσε ο Φοίβος Δεληβοριάς για τη συναυλία μνήμης του εγκλήματος των Τεμπών

Υψικάμινο χαρακτηρίζει ο Κώστας Καναβούρης σε ανάρτηση του, το κατάμεστο Καλλιμάρμαρο στάδιο, το βράδυ της 11ης Οκτωβρίου 2024. Μία υψικάμινο που "στους άπειρους βαθμούς Φαρενάιτ της αγάπης κάηκε κάθε κακιά σκιά που θέλησε να σκεπάσει το έγκλημα των Τεμπών"Μαζί, στο ίδιο καμίνι, κάηκαν και έλιωσαν τα πρόσωπα που επιμένουν να βάζουν τρικλοποδιές στη δικαιοσύνη, είτε αυτά αποτελούν μέρος του πολιτικού κατεστημένου της χώρας είτε ακόμα και λειτουργοί της ίδιας της δικαιοσύνης.Έλιωσαν όλοι αυτοί που θεώρησαν πως οι εκλογικές αναμετρήσεις που ακολούθησαν το έγκλημα των Τεμπών, οδήγησαν και στην παραγραφή του, τουλάχιστον για συγκεκριμένους από τους υπεύθυνους για αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα κατά του συνόλου της κοινωνίας..

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η χθεσινή συναυλία πολεμήθηκε από αυτούς που έχουν την εξουσία στα χέρια τους, ειδικά εκείνους που έχουν και αίμα στα ίδια χέρια. Η συναυλία πολεμήθηκε με τα Μέσα Εμπέδωσης του Τρόμου, είτε αυτά καλούνται -κατά το ήπιο- "συστημικά ΜΜΕ" είτε με άλλα μέσα, πιο δόλια και πιο υπονομευτικά για την ανθρώπινη νοημοσύνη και την αληθινή δημοκρατία. Δεν στάθηκε δυνατό να εμποδιστεί ή να υποβαθμιστεί το γεγονός της συναυλίας μνήμης, γιατί δεν είναι δυνατό να υποβαθμιστεί η ίδια η μνήμη. Ακόμα και αν ζεστή ακόμα, πέρυσι τον Ιούνιο, προσεβλήθη ατιμωτικά από το εκλογικό αποτέλεσμα, το οποίο επιβράβευσε αν όχι το ίδιο το έγκλημα, τουλάχιστον την πασιφανή πλέον, προσπάθεια συγκάλυψης του. Η μνήμη είναι ζωντανή και είναι αυτή που έβαλε τη φωτιά στην υψικάμινο που περιέγραψε ο Κώστας Καναβούρης στην ανάρτηση του.

Η φράση της Μαρίας Καρυστιανού πως «Αυτό που σκότωσε τα δικά μας παιδιά παραμένει ελεύθερο να σκοτώσει ξανά και ξανά» είναι που καίει πιο πολύ. Περισσότερο και από την υψικάμινο. Καίει ακόμα και αυτούς που εύκολα και βολικά ξεχνούν «γιατί η ζωή συνεχίζεται». Ειδικά αυτούς, που αν διαθέτουν τη στοιχειώδη συνείδηση, η διαπίστωση της Μαρίας Καρυστιανού θα τους καίει νύχτα - μέρα. Τουλάχιστον μέχρι κάτι να γίνει και το «αυτό» εξαφανιστεί, μαζί με αυτούς που το γέννησαν και αυτούς που εξακολουθούν να το προστατεύουν και να το διατηρούν ελεύθερο να σκοτώνει.. Και αυτό το κάτι που πρέπει να γινει δεν γίνεται από μόνο του. Για να γίνει χρειαζόμαστε όλες και όλοι.

Η RAF-WEST Journal, η αγαπημένη συνήθεια της Κυριακής, επιστρέφει από τις μακρές, πολύ μακρές διακοπές της. Μάλιστα ξεκινάει με έκτακτο παράρτημα , αφού οι εξελίξεις και οι πρωταγωνιστές τους, δεν σέβονται την ξεκούραση των συντακτών (εντάξει το παρακάναμε κι εμείς, όπως λέει και ο Χρ. Φακιόλης)

Επιστρέφουμε λοιπόν εν μέσω θύελλας για την οσία Αθετούσα, που φαίνεται πως ήταν καλή δασκάλα στις αθετήσεις για την παράταξη της. Σε συνεργασία με τις "Πρωτοσέλιδες Συνεντεύξεις" αποκαλύπτουμε πως για ακόμα μία φορά ο Κ. Ξηντάρας δηλώνει πως δεν μπορεί κανείς να τον φιμώσει. Με πιο ρομαντική διάθεση και με τον αγαπήμένο σκούφο του, ο Σ. Σκούφος σιγοτραγουδά για το πως τα φέρνει η ζωή. Πολλές ακόμα πιο ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις στο έκτακτο ένθετο της RAF-WEST Journal

Η Ραφ Τάουν συμβάλλει στην επιτάχυνση της κλιματικής αλλαγής και μαζί της συντάσσονται μεγάλα και άξια κυβερνητικά στελέχη με υψηλές επιδόσεις στο θέμα. Μάλιστα η προσπάθεια υπστήριξης και επιτάχυνσης του φαινομένου, αποτυπώνεται φωτογραφικά και παρουσιάζεται στο κοινό σε μία μεγάλη έκθεση φωτογραφίας στον δήμο της Ραφ Τάουν.

Χωματουργικός τουρισμός. Ο νέος τύπος τουρίστα βρήκε τον παράδεισο του στη Ραφ Τάουν. Ελάτε να γευματίσουμε σε υπέροχα πικ νικ, δίπλα σε τσάπες, φορτωτές, μπουλντόζες και άλλα ερπυστριοφόρα αλλά και ελαστιχοφόρα μηχανήματα. Όλα μέσα στο Μεγάλο Ρέμα της Ραφ Τάουν. Προσφέρεται πικ νικ με μηχανήματα και σε παραλίες και σε αμμοθίνες.

Οι αρχαιολογικοί θησαυροί της Ραφ Τάουν που βρέθηκαν στις εκσκαφές του Μεγάλου Ρέματος και θα εκτεθούν στο Μουσείο Εκσκαφών της πόλης, παρουσιάζονται πρώτη φορά εδώ. Στη RAF WEST Journal. Θαυμάστε την ιστορική συνέχεια της πόλης και των ιθαγενών της στο πέρασμα των αιώνων,όπως αποτυπώνεται στα νομίσματα τους

Αγουροξυπνημένο άγριο κοπάδι ξεχύθηκε στους δρόμους της Ραφ Τάουν. Δείτε την προσπάθεια της οσίας Αθετούσας για να το μαζέψει στο μαντρί, επιδεικνύοντας περισσότερο ποιμενική διάθεση παρά ικανότητα.  Ποια η θέση του πρώην σερίφη; (αν αυτό μπορεί να απασχολεί κανέναν)

Μη χάσετε το 66ο φύλλο της RAF-WEST Journal που κυκλοφόρησε εκτάκτως σήμερα, Πέμπτη 10/10/2024 και ανοίγει τη νέα σεζόν της εφημερίδας

 

«Η Δύση δεν μπορεί να κρυφτεί, δεν μπορεί να ισχυριστεί άγνοια. Κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν ήξερε», λέει η παλαιστίνια συγγραφέας, Σούζαν Αμπουλχάουα. Αυτή είναι «η πρώτη ζωντανή γενοκτονία στην ιστορία… Αν οι άνθρωποι δηλώνουν άγνοια, το κάνουν εσκεμμένα»

Μια μεγάλη έρευνα του Al Jazeera αποκαλύπτει τα ισραηλινά εγκλήματα πολέμου και την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Λωρίδα της Γάζας στον ένα χρόνο που διαρκεί η εισβολή του Ισραηλινού στρατού σε αυτό το μικρό θύλακα γης, που αποτελεί τη μεγαλύτερη υπαίθρια φυλακή του κόσμου για περισσότερους από 2.000.000 Παλαιστίνιους

Η έρευνα αυτή συνέλεξε στοιχεία χρησιμοποιώντας μεταξύ άλλων μια βάση δεδομένων που περιλαμβάνει πάνω από 2.500 λογαριασμούς Ισραηλινών στα social media, στους οποίους εμφανίζονται φωτογραφίες και βίντεο αναρτημένα από  τους ίδιους τους Ισραηλινούς στρατιώτες. Η ταινία αφηγείται επίσης την ιστορία του πολέμου μέσα από τα μάτια Παλαιστινίων δημοσιογράφων, εργαζομένων στα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά και απλών κατοίκων της Λωρίδας της Γάζας.

 

Το υλικό αυτό αποκαλύπτει μια σειρά από παράνομες και εγκληματικές δραστηριότητες του Ισραηλινού στρατού, όπως εξευτελισμούς και βασανισμούς κρατουμένων,  καταστροφές οικιών και οικιακού εξοπλισμού, λεηλασίες και πλιάτσικα, ανατινάξεις κτιρίων υποδομής, εκδικητικές ανατινάξεις ολόκληρων χωριών, δολοφονίες μικρών παιδιών και δημοσιογράφων από ελεύθερους σκοπευτές, πολιορκίες και βομβαρδισμούς νοσοκομείων, εσκεμμένες καταστροφές του νοσοκομειακού εξοπλισμού, δολοφονικά χτυπήματα από drones σε καραβάνια μετακινούμενων προσφύγων αλλά και σε καραβάνια με ανθρωπιστική βοήθεια, χρήση Παλαιστινίων κρατουμένων και μικρών παιδιών ως ανθρώπινες ασπίδες, φυλακίσεις σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Ισραήλ κάτω από αδιανόητα απάνθρωπες συνθήκες

Στην έρευνα αυτή αναδεικνύονται οι ευθύνες όσων διέταξαν την επίθεση, όσων την υποστήριξαν, όσων την κατέστησαν δυνατή, όσων την απόλαυσαν και πάνω απ όλα όσων την επέβαλλαν

Αποκαλύπτει επίσης τη συνενοχή των δυτικών κυβερνήσεων, ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους Έλληνες παρουσιάζει ο ρόλος της βρετανικής βάσης του Ακρωτηρίου στην Κύπρο. Ευρισκόμενη σε απόσταση μικρότερη από 400 χιλιόμετρα από τη Γάζα, η βρετανική βάση χρησιμοποιείται για πτήσεις επιτήρησης πάνω από τη Γάζα από αεροπλάνα ειδικευμένα στο να αναγνωρίζουν στόχους για στρατιωτικά χτυπήματα. Με πρόσχημα την έρευνα για Ισραηλινούς ομήρους, οι Βρετανοί μοιράζονται τις πληροφορίες που συλλέγουν με τον Ισραηλινό στρατό

Ιδιαίτερο επίσης προκαλεί η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης (ΑΙ) για την επιλογή, τον εντοπισμό και τη δολοφονία ανθρώπων. Όπως αναφέρει η έρευνα: «O Ισραηλινός στρατός έχει στοχοποιήσει  δεκάδες χιλιάδες κατοίκους της Γάζας ως ύποπτους για δολοφονικές επιθέσεις εναντίον Ισραηλινών»

Μιλώντας για το θέμα αυτό, ο Bill van Esveld, Καναδός, που ζει στο Βερολίνο, αναπληρωτής Διευθυντής, MENA (Μέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική), στο Τμήμα Δικαιωμάτων του Παιδιού της Human Rights Watch, εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο η ΑΙ αποφασίζει για το ποιος θα δολοφονηθεί: «[Η ΑΙ] εξετάζει ο,τιδήποτε μπορεί να συλλεχθεί για σένα. Από παρακολούθηση, από κατασκοπεία, από το προφίλ σου στα social media, από ποιος βρίσκεται κοντά στο τηλέφωνό σου ανά πάσα στιγμή, από το ποιον συναντάς. Και σου βάζει  μια βαθμολογία. Αν αυτή η βαθμολογία ξεπερνά κάποιο καθορισμένο κατώφλι, τότε θα δεχθείς επίθεση και θα δολοφονηθείς»

Υπάρχει και ένα άλλο πρόγραμμα, συνεχίζει ο  van Esveld, που αποκαλείται “Πού είναι ο μπαμπάς; ” : «Σύμφωνα πάντα με τις δηλώσεις των Ισραηλινών στρατιωτικών αξιωματούχων, είναι πιο εύκολο να σκοτώσεις κάποιον όταν είναι σπίτι του, παρά όταν είναι έξω στο δρόμο. Έτσι, αυτό το πρόγραμμα θα εντοπίσει την τοποθεσία του κινητού σου τηλεφώνου, και όταν φτάσεις στην τοποθεσία που είναι καθορισμένη ως κατοικία σου, θα έρθει ένα σήμα σε αυτόν που μπορεί να σημαδέψει το σπίτι σου και να το ισοπεδώσει»

«Πιστεύω», λέει ο van Esveld, «ότι αυτός που επινόησε το όνομα “where is daddy”, σίγουρα θα σκέφτηκε πως πολλοί από αυτούς θα ήταν πατεράδες και μόλις επέστρεφαν σπίτι τους, θα ανατιναζόταν όχι μόνο το σπίτι και οι ίδιοι, αλλά και όποιος άλλος βρισκόταν μέσα  σε αυτό»

Ας δούμε και ας διαδώσουμε όλοι αυτή την αποκαλυπτική και σοκαριστική έρευνα του Al Jazzera που αποδεικνύει με αδιάσειστα στοιχεία ότι ο Ισραηλινός στρατός λειτουργεί κόντρα στο Διεθνές Δίκαιο, διαπράττοντας εγκλήματα πολέμου και παραβιάζοντας κάθε ανθρώπινο δικαίωμα, ενεργώντας περισσότερο ως μια τεράστια τρομοκρατική και εγκληματική μηχανή. Στην πραγματικότητα, μια πραγματική γενοκτονία συντελείται σε  απευθείας μετάδοση και η ανθρωπότητα κάνει πως δε βλέπει

Ο Νάζερμαν είναι ένας εβραίος καθηγητής που επιβίωσε από το Ολοκαύτωμα, κληρονομώντας όλη την φρίκη που το περιέβαλε. Τώρα, επαγγέλλεται τον ενεχυροδανειστή και έχει να αντιμετωπίσει όχι μόνο τους εφιάλτες του παρελθόντος αλλά και το σκληρό περιβάλλον του γκέτο της Ν. Υόρκης που ζει, το οποίο με τη σειρά του και αυτό τον παραπέμπτει στο παρελθόν.

Ο Νάζερμαν, για να μπορέσει να αντέξει τη φρίκη των στρατοπέδων συγκέντρωσης, είχε επιλέξει να νεκρώσει ό,τι μπορούσε να τον κάνει τρωτό. Αυτή η πλήρης συγκινησιακή αποστράγγιση, τον κάνει να αποκρούει κάθε κίνηση εγκαρδιότητας και κάθε απλωμένο χέρι

Ο Πορτορικανός βοηθός του, ένας πρώην μικροαπατεώνας, θυμωμένος από τη σκληρότητα που επιδεικνύει ο Νάζερμαν, αποφασίζει να τον τιμωρήσει και οργανώνει μια ληστεία. Άθελά του και σε βάρος της ζωής του, θα γίνει η ευκαιρία για τον Νάζερμαν να σπάσει για μια φορά το πέτρινο φράγμα της καρδιάς του.

Πρόκειται για δεύτερη μόλις ταινία του Σίντνευ Λιούμετ μετά το ντεμπούτο του στους “12 Ενόρκους”. Εδώ, ο εβραϊκής καταγωγής σκηνοθέτης, συνδέεί το Ολοκαύτωμα με τα κοινωνικά ζητήματα που προκύπτουν στην Αμερική των εντεινόμενων ανισοτήτων. Ταυτόχρονα, προετοιμάζει το έδαφος για τις μεγάλες πολιτικές ταινίες του της 10ετίας του ’70: “Σέρπικο” (1973),  “Σκυλίσια μέρα’ (1975) και το “Δίκτυο” (1976), μία από τις πιο ρηξικέλευθες κινηματογραφικές αποτυπώσεις του κόσμου της τηλεόρασης και των media

Όπως ο ίδιος έχει δηλώσει : “ Ενώ ο στόχος όλων των ταινιών είναι να διασκεδάσει, το είδος της ταινίας στην οποία πιστεύω, πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα. Aναγκάζει τον θεατή να εξετάσει την έκφανση με μια διαφορετική από τη δική του συνείδησή του πτυχή. Διεγείρει τη σκέψη και θέτει τους διανοητικούς χυμούς που απορρέουν.”

 

Έτος Παραγωγής: 1964

Διάρκεια:            116’

Σκηνοθεσία:      Σίντνεϊ Λιούμετ

Πρωταγωνιστούν: Ροντ Στάιγκερ, Τζεραλντίν Φιτζέραλντ

Σελίδα 1 από 154

Youtube Playlists

youtube logo new

youtube logo new

© 2022 Atticavoice All Rights Reserved.