Από την Αντιεθνικιστική/Αντιφασιστική Πρωτοβουλία στην Ανατολική Αττική μας εστάλη το παρακάτω κείμενο, με αφορμή την έξαρση φασιστικών επιθέσεων.

Το συνημμένο  pdf αρχείο είναι κείμενο που μοιράστηκε σε σχολεία της περιοχής ενάντια στις παρελάσεις.

ΜΗ ΣΙΩΠΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ!

Το τελευταίο διάστημα, παρατηρούμε ότι υπάρχει έξαρση των φασιστικών επιθέσεων. Αρχικά είδαμε την επίθεση σε φοιτητές/τριες, που μοίραζαν φυλλάδια για την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής έξω από το ΕΠΑΛ Σταυρούπολης στην Δυτική Θεσσαλονίκη. Στην συνέχεια, ενώ είχε καλεστεί αντιφασιστική συγκέντρωση με αφορμή το προηγούμενο περιστατικό, φασίστες μαθητές και εξωσχολικοί, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν ναζιστική φρασεολογία και χαιρετισμούς, επιτέθηκαν στους παρευρισκόμενους, ενώ κουβαλούσαν ξύλα, ρόπαλα, σιδερογροθιές, λοστάρια και μαχαίρια. Το γεγονός ότι είχαν 'εξοπλισμό' υποδεικνύει ότι υπήρχε οργάνωση μεταξύ του φασιστικού πυρήνα καθώς και συγκάλυψη από τη διεύθυνση του σχολείου (ενώ είχε χτυπηθεί ακόμα και μαθήτρια του σχολείου) και τα ΜΑΤ. Την επόμενη μέρα πραγματοποιήθηκε αντιφασιστική πορεία στη Σταυρούπολη στην οποία οι μπάτσοι αναίτια προσπάθησαν να την καταστείλουν, αφήνοντας ανενόχλητους τους φασίστες που κάναν δικιά τους συγκέντρωση. Άλλες επιθέσεις είδαμε στο Νέο Ηράκλειο από ομάδα φασιστών σε εκδήλωση που πραγματοποιούσε η ΚΕΕΡΦΑ, επίθεση με λοστούς σε μέλη της ΚΝΕ στη Θεσσαλονίκη, σε φοιτήτρια που έκανε αφισοκόλληση στου Ζωγράφου και σε μετανάστες στην παλιά Κοκκινιά.

Αυτή η έξαρση των φασιστικών επιθέσεων δεν μας εκπλήσσει καθώς αποτελεί μία λογική συνέχεια της ύπαρξης του εθνικιστικού λόγου στη δημόσια σφαίρα. Από την επανεμφάνιση του ζητήματος του μακεδονικού το 2018, όπου το πατριωτικό αφήγημα μονοπωλούσε στο δημόσιο διάλογο, δίνοντας πάτημα σε εθνικιστικές/φασιστικές ομάδες να ξανακατέβουν οργανωμένα στο δρόμο, από την ακραία αντιμεταναστευτική πολιτική τόσο της Ελλάδας όσο και της Ευρωπαϊκής ένωσης και τις ρατσιστικές επιθέσεις κάθε είδους, μέχρι το αντιεμβολιαστικό κίνημα που πλαισιώθηκε από συνωμοσιολόγους, θρησκευτικές και εθνικιστικές ομάδες. Από τα παραπάνω δημιουργείται και ανανεώνεται ο εθνικός κορμός, ένα ανομοιογενές μείγμα ανθρώπων που χαμένο σε μια κοινωνική φαντασιακή συνθήκη της εθνικής ενότητας αδυνατεί να αποκτήσει ταξικά χαρακτηριστικά. Η απάτη της εθνικής ενότητας, ένα αφήγημα που προσπαθεί να μας πείσει ότι έχουμε τα ίδια συμφέρονταμε τα αφεντικά μας, τους πολιτικούς, τους τραπεζίτες και τους βιομήχανους, με αυτούς δηλαδή που καθημερινά μας ρουφάνε τη ζωή, έρχεται να εμποδίσει την ανάπτυξη της ταξικής συνείδησης, των συλλογικών αγώνων και διεκδικήσεων. Για παράδειγμα το αντιεμβολιαστικό κίνημα στην Ελλάδα δεν απέκτησε ποτέ αιτήματα όπως η ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας (πχ προσλήψεις ιατρονοσηλευτικού προσωπικού, επιτάξεις ιδιωτικών νοσοκομείων, δημιουργία και συντήρησηυποδομών), αιτήματα με ταξικό πρόσημο, αντιθέτως περιορίστηκε μόνο στο αίτημα της μη υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού.

Αυτά συμβαίνουν μόλις ένα χρόνο μετά από τη καταδίκη της Χρυσής Αυγής, όπου κρατικοί και άλλοι φορείς διατυμπάνιζαν ότι τελειώσαμε με τον φασισμό. Εμείς δεν είχαμε ποτέ τέτοιες αυταπάτες γιατί ξέρουμε ότι ο εθνικισμός και ο φασισμός είναι φαινόμενα με βαθιές ρίζες στην κοινωνία και δεν θα τελειώναμε μαζί τους με τη φυλάκιση 10 χρυσαυγιτών. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα που μαρτυρούν ότι ο φασισμός δεν πρόκειται ποτέ να πεθάνει από τους κρατικούς μηχανισμούς. Από την πλευρά της δικαστικής εξουσίας, χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν,πρώτον, η περίπτωση της εισαγγελέως στη δίκη της Χρυσής Αυγής Αδαμαντίας Οικονόμου, η οποία πρότεινε την αθώωση της εγκληματικής οργάνωσης και λίγο καιρό αργότερα πήρε προαγωγή σε αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Δεύτερον οι αποφυλακίσεις τριών χρυσαυγιτών, ένας εκ των οποίων είναι ο Γιώργος Πατέλης, καταδικασμένος σε 10 χρόνια φυλάκισης, βασικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής, πυρηνάρχης του τμήματος της Νίκαιας που έλεγε ‘ότι κινείται, σφάζεται’, αναφερόμενος σε μετανάστριες και πρόσφυγες. Από την πλευρά των κατασταλτικών μηχανισμών, έχουμε δει φασιστικές επιθέσεις σε καταλήψεις με την κάλυψη της αστυνομίας( Libertaria και Σχολείο στη Θεσσαλονίκη), φασιστικά πογκρόμ απέναντι σε μετανάστ(ρι)ες σε συνεργασία με την αστυνομία ( Έβρος, Μυτιλήνη, Σάμος κλπ.) και τη ρατσιστική δολοφονία του δεκαοχτάχρονου Νίκου Σαμπάνη από μπάτσους της ομάδας ΔΙΑΣ στο Πέραμα. Επίσης δεν ξεχνάμε τις καταγγελίες των δικηγόρων Καμπαγιάννη και Παπαδάκη για την στάση της αστυνομίας στην δολοφονική επίθεση χρυσαυγιτών στους αιγύπτιους ψαράδες στο Πέραμα. Τέλος από την πλευρά της εκτελεστικής εξουσίας, παρατηρούμε οξυμένο εθνικιστικό λόγο (βλέπε δηλώσεις Συρίγου,Μπογδάνου), ρητορικές μίσους απέναντι στις μεταναστευτικές ροές, παράνομες επαναπροωθήσεις σε Έβρο και Αιγαίο, αναβάθμιση του φράχτη του Έβρου με υλικό τελευταίας τεχνολογίας, κλειστά στρατόπεδα συγκέντρωσης με άθλιες συνθήκες διαβίωσης, πολεμικές-εξοπλιστικές δαπάνες εκατομμυρίων, αύξηση της στρατιωτικής θητείας , συνεχόμενη ενίσχυση των σωμάτων ασφαλείας ( τόσο με προσλήψεις μπάτσων όσο και με νέο/αναβαθμισμένο εξοπλισμό) και τέλος σφοδρή επίθεση στον κόσμο του αγώνα, σε φοιτήτριες, σε γιατρούς, σε εκπαιδευτικούς,σε συνδικαλιστές, σε ομάδες και συλλογικότητες. Αυτά τα γεγονότα υποδεικνύουν ότι το κράτος ακολουθεί πολιτικές, οι οποίες ταυτίζονται σε αρκετά σημεία με την ακροδεξιά/φασιστική ιδεολογία και επομένως δεν μπορεί να αποκοπεί από αυτήν, ούτε και να την καταδικάσει.

Φυσικά το κράτος δεν θέλει να έρχονται στο προσκήνιο όλα τα παραπάνω και επιλέγει μέσω των βασικών εκφραστών του, τα ΜΜΕ, να μιλήσει για τη θεωρία των δύο άκρων και να καταδικάσει τη βία από όπου και αν προέρχεται, την ίδια στιγμή που κλείνει το μάτι στις φασιστικές επιθέσεις και συγκεντρώσεις, που αγνοεί και σιγοντάρει την δράση φασιστικών ομάδων. Με αυτή τη θεωρία λοιπόν το κράτος επιχειρεί να ταυτίσει, να εξισώσει, στα μυαλά της κοινωνίας, τους φασίστες με το ανταγωνιστικό κίνημα, με στόχο να αποπολιτικοποιήσει τον λόγο και τη δράση μας και επομένως να θωρακιστεί και το ίδιο. Για αυτό ο φασισμός , ενώ παρουσιάζεται ως άκρο από το υπάρχον σύστημα, είναι στη πραγματικότητα το μακρύ χέρι του καπιταλιστικού έθνους-κράτους. Ιστορικά, έχουμε δει πολλές φορές ένα καπιταλιστικό κράτος να επικαλείται τον φασισμό όταν η οικονομική ελίτ του νιώθει να απειλείται λόγω κοινωνικών συνθηκών. Προκειμένου να υπερασπιστεί τασυμφέροντά της δημιουργεί φασιστικά, χουντικά καθεστώτα ή αξιοποιεί τους φασίστες εναντίον των επαναστατικών κινημάτων στο εσωτερικό της χώρας. Για να μην πάμε μακριά, παραδείγματα είναι η χούντα στην Ελλάδα το 1967 και η άνοδος της Χρυσής Αυγής την περίοδο των μνημονίων, η Β. Ιταλία το 1919-1920, το στρατιωτικό πραξικόπημα του Φράνκο στην Ισπανία το 1939.

Μέσα σε μία κρίση λοιπόν του συστήματος, κρίση οικονομική, υγειονομική, περιβαλλοντική, μπορούν να βρεθούν οι συνθήκες εκείνες που θα οξύνουν τον εθνικιστικό λόγο και την άνοδο ενός ακροδεξιού/φασιστικού μορφώματος. Εμείς, που για τους παραπάνω λόγους δεν περιμένουμε να τσακίσει κάποιος άλλος το φασισμό, πέρα από το αντιφασιστικό κίνημα, θεωρούμε καθήκον μας να είμαστε στο δρόμο ενάντια σε όποια φασιστική ομάδα εμφανίζεται. Να μην επιτρέψει ο καθένας και η καθεμία μας να εδραιωθούν κοινωνικά, να μην τους επιτρέψουμε να σπείρουν την ρητορική του μίσους. Το αντιφασιστικό κίνημα πρέπει να δείξει τα αντανακλαστικά του και να μην τους δώσουμε ούτε σπιθαμή γης. Να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας στις γειτονιές μας, στις σχολές, στα σχολεία και στους χώρους εργασίας. Δεν θα ξεχάσουμε τον Παύλο, τον Λουκμάν, τον/ην Ζακ/ιε, όλα τα θύματα της φασιστικής βίας. Για αυτό θα είμαστε στο δρόμο. Εκεί που ο φασισμός τσακίζεται πραγματικά.

ΟΥΤΕ ΜΕ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΝΟΜΟΥΣ, Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΊΖΕΤΑΙ ΜΟΝΑΧΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Αντιεθνικιστική/Αντιφασιστική Πρωτοβουλία στην Ανατολική Αττική

επικοινωνία:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Οκτώβριος 2021

Συνημμένο το κείμενο που μοιράστηκε στα σχολεία  Καρναβάλι_εθνικής_περηφάνειας_και_μιλιταρισμού.pdf 

Είδαμε όλοι πριν από μερικές, ημέρες πώς παρουσιάστηκαν τα γεγονότα με την αστυνομική καταδίωξη στο Πέραμα. Ούτε ανταλλαγές πυροβολισμών έγιναν ποτέ, ούτε τραυματίες αστυνομικοί υπήρξαν, ούτε σεσημασμένοι ήταν οι καταδιωχθέντες, ούτε οδηγός του οχήματος ήταν ο εκτελεσμένος, ούτε 21 ετών ήταν αλλά 18. Σιγά-σιγά άρχισαν να καταρρίπτονται όλα τα ψεύδη που διέδιδε αρχικά η αστυνομία αλλά και πολλά Μέσα ενημέρωσης, που έμοιαζαν να δουλεύουν ως «γραφεία τύπου» της Αστυνομίας. Φαίνεται πως αποτελεί πάγια τακτική όσων ελέγχουν την πληροφόρηση να διασπείρουν fake news προκειμένου να κερδίζουν χρόνο και να προλαμβάνουν εν θερμώ αντιδράσεις της κοινωνίας.

Πριν από μερικές μέρες είχαμε ένα αντίστοιχο φαινόμενο στη Ραφήνα, έλασσον μεν, αλλά ενδεικτικό του παρόμοιου τρόπου χειραγώγησης της είδησης από τα κέντρα εξουσίας και τους παρατρεχάμενους τους. Όλα ξεκίνησαν από μια επιθετική ανάρτηση του δημάρχου της πόλης στο fb,  από όπου μαθαίναμε πως κάποιος, κάπου, κάποτε επιτέθηκε σε κάποιον εργάτη και του έβγαλε τον ώμο. Ανακοίνωνε μάλιστα πως αυτές οι ενέργειες θα διωχθούν παραδειγματικά. Τη θέση του δημάρχου την αναπαρήγαγαν, κυριολεκτικά αμάσητη και δίχως έρευνα, τα δύο κυρίαρχα μέσα «ενημέρωσης» της πόλης. Στο σημείο αυτό, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι προς τιμή τους, τα άλλα δύο sites της περιοχής, το iselida.gr και το kirkinews.gr, δεν έπεσαν στην παγίδα της αναπαραγωγής των fake news του δήμαρχου.

Όλοι σιγά-σιγά αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε  πως η αλήθεια δεν μπορεί να είναι ακριβώς έτσι. Και επειδή εμείς δεν είμαστε "δημοσιογράφοι", δεν αναμασήσαμε το παραλήρημα του δημάρχου και αποφασίσαμε να κάνουμε αυτό που θα όφειλαν να κάνουν οι "δημοσιογράφοι" της πόλης και δεν έκαναν. Ψάξαμε λοιπόν και βρήκαμε αυτόν τον «άγνωστο» που αν  είχαν συμβεί όλα όσα είχε αναφέρει στην παραληρηματική ανάρτησή του ο δήμαρχος, θα έπρεπε να του είχε υποβληθεί μήνυση, να είχε συλληφθεί και να τoυ έχει ασκηθεί δίωξη. Τίποτα τέτoιo όμως δεν έχει συμβεί, δέκα μέρες μετά το γεγονός . Αναρωτιέστε ακόμη γιατί;

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή

Πριν από μερικές ημέρες, στις 21/10/21, κυκλοφόρησε η «είδηση» από  διαδικτυακά δημοσιεύματα, πως κάποιος επετέθη κατά χειριστή μηχανήματος που εργαζόταν στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις (και όχι επιχειρήσεις καθαρισμού)  του Μεγάλου Ρέματος. Πιο συγκεκριμένα, στην καταγγελία που κυκλοφόρησε η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος, καταγγέλλοντας την εκ του πονηρού στοχοποίηση της, καταγράφονται επί λέξη η τα διαδοθέντα:

«άγνωστος άντρας, πιθανότατα μέλος κάποιας οικολογικής οργάνωσης»  (κατά το rpn),

«δράστης που φαίνεται να ανήκει σε ομάδα που αντιτίθεται στους καθαρισμούς του ρέματος» (κατά το irafina)

και με βεβαιότητα «οικολόγος»  (κατά τον δήμαρχο),  επιτέθηκε και τραυμάτισε χειριστή του μηχανήματος που εκτελεί καθαρισμό στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, με αποτέλεσμα ο χειριστής να μεταφερθεί στο νοσοκομείο με βγαλμένο ώμο, καθώς επίσης και ότι ο δράστης αναζητείται από την αστυνομία ύστερα από την κατάθεση του τραυματία.

Ο «δράστης λοιπόν «εξαφανίστηκε και αναζητείτο» κατά την επίσημη και εικαζόμενη ως έγκυρη ειδησεογραφία. Μάλιστα ο δήμαρχος της Ραφήνας έκανε και αναρτήσεις με συμπεράσματα δικά του και απέδωσε χαρακτηρισμούς που μπορούν να στοιχειοθετήσουν δικαστική διαδικασία εναντίον του. Παρ’ όλα αυτά, επειδή είναι εγνωσμένης ποιότητας και αντίληψης  αυτοδιοικητικός  στους  παροικούντες την Ιερουσαλήμ, οι χαρακτηρισμοί που απέδωσε δεν προκάλεσαν έκπληξη σε κανέναν. Το ίδιο έκαναν λίγο έως πολύ  και άλλοι, επίσημοι, ημιεπίσημοι, συγγενείς και φίλοι της μίας πλευράς, εκείνης του φερόμενου ως θύματος. Από την άλλη πλευρά σιωπή. Η ιστορία του «αγνώστου» που χαρακτηριζόταν ωμά και αβίαστα  «αλήτης» από τον δήμαρχο,  από συγγενείς και φίλους του φερόμενου ως θύμα, αλλά και από την θεωρούμενη ως έγκυρη ειδησεογραφία, η οποία είχε βγάλει βιαστικά και αβίαστα συμπεράσματα, ακούγοντας και μεταφέροντας μόνο τη μία πλευρά, ήταν φανερό πως «έμπαζε» από παντού.

Στιγμιότυπο οθόνης ανάρτησης του δημάρχου

Αναζητήσαμε και εντοπίσαμε τον φερόμενο ως δράστη, αφού δεοντολογικά έπρεπε να ακουστεί και η δική του άποψη για το θέμα, κάτι που οι έγκυροι αγνόησαν και έσπευσαν με περισσή ζέση, να ασπαστούν τη μία πλευρά, για τους δικούς τους λόγους.

Ψάξαμε, ρωτήσαμε και βρήκαμε λοιπόν τον άγνωστο, για να του ζητήσουμε και τη δική του εκδοχή.

Ο «άγνωστος»

Ο άγνωστος λοιπόν, έχει όνομα και είναι πολύ γνωστός στην τοπική κοινωνία αφενός και αφετέρου έχει διακριθεί ως ναυαγοσώστης στην παραλία Μαρίκες, κάτι που όπως διαπιστώσαμε, είναι διατυπωμένο σε επιστολές πολιτών προς τον δήμο. Οι πολίτες τον συγχαίρουν για την επιλογή του συγκεκριμένου ανθρώπου και εξάρουν το ήθος του. Ναι, είναι η περίπτωση που όταν κανείς μαθαίνει για τον άνθρωπο από τρίτους, απορεί για το που βρέθηκε ο χαρακτηρισμός «αλήτης οικολόγος» και τα λοιπά που του αποδόθηκαν.

Πρόκειται για τον Διονύση Ασημακόπουλο, ναυαγοσώστη στις Μαρίκες, γνωστό και αγαπητό άνθρωπο σε όλους όσους ρωτήσαμε στην συγκεκριμένη παραλία, αλλά και στην πόλη. Ο Διονύσης είναι πατέρας 3 μικρών παιδιών, που τα δύο μάλιστα, μαζί με τη μητέρα τους,  ήταν παρόντα στο «περιστατικό» με τον χειριστή, τον φερόμενο ως θύμα.

Αφού λοιπόν εντοπίσαμε τον «άγνωστο», τον «οικολόγο» που «δεν τον ήξερε κανείς», τον ρωτήσαμε για το περιστατικό και ζητήσαμε και τη δική του περιγραφή, την οποία σας παρουσιάζουμε εδώ.

Το περιστατικό. Η άποψη που δεν αναζητήθηκε και δεν καταγράφηκε από τους …επίσημους της τοπικής ενημέρωσης

 Ο Διονύσης εκείνο το πρωί, πήγαινε τα παιδιά στο σχολείο  μαζί με τη σύζυγό του και είδε τα χωματουργικά μηχανήματα που δούλευαν τις προηγούμενες ημέρες στο ρέμα, να είναι παρκαρισμένα μέσα και έξω από την κοίτη.  Πλησίασε και ρώτησε τους εργάτες αν θα συνεχίσει για πολύ ακόμα το έργο καταστροφής της κοίτης, της βλάστησης και της πανίδας του ρέματος. Ο φερόμενος ως θύμα αντί να απαντήσει γύρισε το κεφάλι του απαξιωτικά.

Όταν ο Διονύσης τον πλησίασε και τον ξαναρώτησε, εκείνος τον έβρισε σκαιότατα λέγοντάς του (και μάλιστα μπροστά στα παιδιά του) «τι θες ρε αρ@@@ι, έλα να μου κλάσεις τα’ αρ@@@ια», και  τον άρπαξε από τα μαλλιά. Η σύζυγος  του Διονύση αμέσως απομακρύνθηκε με τα παιδιά, που τρόμαξαν από την αναίτια επίθεση στον πατέρα τους, ακούγοντας τον συνάδελφο του χειριστή να του λέει «Σταμάτα ρε ….(όνομα χειριστή)»! Ο Διονύσης προσπάθησε να αποφύγει τη  γροθιά  του φερόμενου ως θύμα πιάνοντάς του το χέρι και ο χειριστής  τον κλώτσησε στο γόνατο με την αρβύλα εργασίας  (το τραύμα περιποιήθηκε το Κ.Υ. Ραφήνας και ευτυχώς δεν ήταν σοβαρό). Ο χειριστής σήκωσε το άλλο χέρι για να του ρίξει γροθιά, ο ώμος του όμως εξαρθρώθηκε γιατί,  όπως ο ίδιος φώναξε εκείνη την ώρα, του έχει ξανασυμβεί σε ατύχημα που είχε πριν από καιρό.  Αμέσως ο Διονύσης οπισθοχώρησε και μετά από λίγο έφυγε από το χώρο μαζί με τη σύζυγό του, η οποία στο μεταξύ είχε επιστρέψει, για να πάνε στον παιδικό σταθμό την κόρη τους . 

Μετά, το ζευγάρι επισκέφθηκε το Κ.Υ. Ραφήνας για να εξεταστεί το γόνατό του Διονύση, που στο μεταξύ είχε πρηστεί  από την κλωτσιά.  Εκεί συνάντησαν το χειριστή, ο οποίος είχε ήδη φθάσει στο Κ.Υ και εξεταζόταν. Σε λίγο εμφανίστηκαν δύο αστυνομικοί, οι οποίοι πλησίασαν το Διονύση και τον ακολούθησαν σε όλη τη διαδικασία των εξετάσεων. Αφού τελείωσε η εξέταση και των δύο, ερωτήθηκαν αν επιθυμούσε κάποιος να κάνει μήνυση, πράγμα το οποίο αρνήθηκαν εγγράφως. 

Οι αστυνομικοί τους ζήτησαν να περιμένουν λίγο προτού αποχωρήσουν και λίγα λεπτά μετά , ύστερα από τηλεφώνημα του διοικητή (κατά δήλωση των αστυνομικών), τους είπαν ότι πρέπει να πάνε στο τμήμα. Οι αστυνομικοί συνόδευσαν μόνο τον Διονύση, ο ένας  μέσα στο αυτοκίνητό του και ο άλλος μπροστά με το περιπολικό. Δέκα λεπτά μετά έφθασε στο τμήμα και ο χειριστής μαζί με συγγενικά του πρόσωπα. Ο διοικητής έδωσε εντολή να μπει ο Διονύσης στο κρατητήριο μέχρι ο χειριστής να δώσει κατάθεση, χωρίς να γίνει τα ίδιο και κατά την διάρκεια της κατάθεσης του Διονύση.  Αφού επανέλαβαν και οι δύο ότι δεν επιθυμούν να κάνουν μήνυση, τους είπαν να φύγουν. Ωστόσο ο Διονύσης κρατήθηκε άλλη μία ώρα περίπου (…) μέχρι να έρθει το σήμα, όπως του είπαν,  και στη συνέχεια αποχώρησε κι αυτός.

Η «αντικειμενική» ενημέρωση που ακολούθησε

Για κάθε συμβάν, για κάθε αμφιλεγόμενο γεγονός, οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι πρέπει να παρουσιάζουν και τις δύο απόψεις, δίχως να κρίνουν και να παίρνουν θέση, αν βέβαια διαθέτουν κώδικα δεοντολογίας*. Το ίδιο και θεσμικά πρόσωπα, όπως δήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι κλπ. Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν είδαμε κάτι τέτοιο, πράγμα το οποίο μας ξένισε. Ξένισε εμάς, που δεν είμαστε, ούτε δηλώνουμε «δημοσιογράφοι». Έτσι αναζητήσαμε την άλλη άποψη μόνοι μας και όπως φαίνεται, ο Διονύσης Ασημακόπουλος ενώ μέχρι το περιστατικό αγνοούσε και την ύπαρξη ακόμα της ΚΠΑΜΡΡ, γνώρισε αυτή την άθλια μεταχείριση λόγω της εμμονής και της βίας του δημάρχου να κατηγορήσει την Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος, επειδή αμφισβητεί και το δηλώνει, έργω και λόγω, την αντιπλημμυρική, περιβαλλοντική  και τεχνική διάσταση της καταστροφής της κοίτης του Μεγάλου Ρέματος.

Ο Διονύσης Ασημακόπουλος γέλασε όταν τον πληροφορήσαμε για όσα έχουν διαδοθεί για το πρόσωπο του, πράγματα τα οποία αγνοούσε και του τα δείξαμε εμείς πρώτη φορά,  όταν τον εντοπίσαμε και τον γνωρίσαμε. Μας είπε πως ναι, αγαπάει την πόλη που μένει και τη φύση της. Αγαπάει τους ανθρώπους γι’ αυτό είναι και ναυαγοσώστης με περγαμηνές και πάντα με  άριστες, έξωθεν μαρτυρίες. Μας μετέφερε την δική του άποψη για τα γεγονότα λεπτομερώς, νηφάλια και δίχως οξύνσεις ή χαρακτηρισμούς.

Γνώρισε και από κοντά επιτέλους την Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος. Ήταν μία ευκαιρία είπε, αφού δεν είχε τύχει να γνωρίζει την ύπαρξη της και ότι το θλιβερό αυτό περιστατικό, είχε αυτή την καλή όψη σαν αντιστάθμισμα.

Τώρα που καταγράφηκε και η περιγραφή από την άλλη πλευρά, η πληροφόρηση είναι πληρέστερη και ο αναγνώστης έχει πρόσβαση και στις δύο πλευρές του περιστατικού. Έτσι μπορεί να κρίνει μόνος του και να μη δέχεται τη μασημένη (και λόγω της μονομέρειας, παραποιημένη) τροφή που τον ταΐζει η μονοσήμαντη και μονομερής πληροφόρηση

*Στο θέμα της δεοντολογίας αναφερθήκαμε και πιο πάνω στο κείμενο και ξεχωρίσαμε τη στάση των sites kirkinews.gr και iselida.gr

-Κύριε, βοήθησε με, του λέω, χάνομαι.

-Μα αυτή είναι η βοήθεια μου - να χαθείς....

Για να σε ψάχνουν στους αιώνες!

(Κι εγώ χρειάζομαι τη βοήθεια του Θεού - Εγχειριδιο αθανασίας - Τάσος Λειβαδίτης 1979)

- Μία ημέρα σαν σήμερα, πριν 33 χρόνια ο Θεός έδωσε τη βοήθεια του στον ποιητή και έδωσε καιi σε εμάς την αγωνία της αναζήτησης του

Μουσικοί παίζουν για το ραφηνιώτικο ποτάμι, το Μέγα Ρέμα, αναγνωρίζοντας τον προστατευτικό - αντιπλημμυρικό και άκρως ευεργετικό του ρόλο, για τον τόπο. Για τους ανθρώπους και την πόλη.

Απέναντι στους στρατευμένους εχθρούς του, που είναι και εχθροί της Φύσης γενικότερα. Που με ψέμματα αγοράζουν και πουλάνε το μέλλον, για να κερδίσουν

Απέναντι στα τσιμέντα που απειλούν να πνίξουν την πόλη όπως πρόσφατα έπνιξαν το Μοσχάτο, την Καλλιθέα, το Δέλτα Φαλήρου, τη Νέα Φιλαδέλφεια και το Μοναστηράκι  και όπου τσιμέντωσαν και φυλάκισαν τα ποτάμια μέσα σε τοίχους και συρματικιβώτια ,  υψώνεται μία ασπίδα από νότες και ήχους που ενώνουν.

Ενώνουν εμάς, όλους τους ανθρώπους για το κοινό καλό. Ενώνουν εμάς όλους τους ανθρώπους για να υπάρχει και αύριο

Πλατεία Πλαστήρα (κεντρική πλατεία Ραφήνας) 29/10/2021, στις 7:30 μ.μ.

Διοργάνωση: Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας

Αγνοούμε ποιο είναι το παγκόσμιο ρεκόρ αυτοδιάψευσης, αλλά η Ραφήνα μπορεί εδώ και 2 μέρες να καμαρώνει τον δήμαρχο της, ο οποίος για ακόμα μία φορά, βρίσκεται στις πρώτες θέσεις ανακολουθίας λόγου και έργου και μάλιστα διαπράττοντας ντροπιαστικό ατόπημα.

Δεν είναι ασυνήθιστες οι αντιφάσεις του συγκεκριμένου ή η κατά το δοκούν παρουσίαση της πραγματικότητας. Είναι μάλλον ο αγαπημένος του  τρόπος άσκησης διοίκησης. Το είδαμε και πρόσφατα, όταν ενώπιον δημοτικού συμβουλίου και όλης της τοπικής κοινωνίας, διαστρεβλωσε κατά τις προτιμήσεις του την εγκύκλιο του υπουργείου εσωτερικών για τις παρελάσεις. Όταν αυτό καταδείχθηκε τεκμηριωμένα από το site kirkinews.gr, ο πανηγυρικά (με φωτογραφίες και χαμόγελα) υπογράφων την «Ευρωπαϊκή Χάρτα για την Ισότητα των δύο φύλων στις Τοπικές Κοινωνίες», με μία αήθη επίθεση στην συντάκτρια (και όχι στο άρθρο - απόδειξη του ψεύδους του) δημοσίευση του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, απέδειξε πως η υπογραφή του κατέστησε τη συγκεκριμένη διακήρυξη, τη συγκεκριμένη Χάρτα, απλό χαρτί υγείας. Μία διακήρυξη περί ισότητας των φύλων, που φέρει την υπογραφή ενός σεξιστή.

Δεν θα επεκταθούμε περαιτέρω. Απλά παραθέτουμε τα σχετικά στιγμιότυπα οθόνης, για να δείτε -για ακόμη μία φορά- πόσο προσβάλλει και μειώνει την αξία της συγκεκριμένης διακήρυξης, η υπογραφή ενός τέτοιου σεξιστή και ρατσιστή χυδαιολόγου, που την συνυπογράφει μόνο για  τη φωτογραφία, δίχως να την καταλαβαίνει, δίχως να τη σέβεται, δίχως να την εφαρμόζει.

Στα λόγια ο καθένας μπορεί να είναι ό,τι θέλει. Οι πράξεις του όμως τελικά μαρτυρούν την αληθινή του υπόσταση. Μικρή ή ελάχιστη. Πάντως ο σεξιστής και ρατσιστής δεν γίνεται από τη μία στιγμή στην άλλη. «Τόσος ήταν» που θα σημείωνε και ο ποιητής.

22/10/2021: Η υπογραφή της Ευρωπαϊκής Χαρτας για την Ισότητα των δύο φύλων. Χαρές, πανηγύρια και προβολή

26/108/2021: Τρεις μέρες μετά την υπογραφή. Ρατσισμός, σεξισμός και χολή

Στη χώρα μας, τα τελευταία χρόνια έχει σηκωθεί ένα τεράστιο κύμα ιδιωτικοποιήσεων. Τρέχουν οι εξουσίες, οι ντόπιες διοικήσεις και αυτοδιοικήσεις (με ελάχιστες εξαιρέσεις) να παραχωρήσουν, να ξεπουλήσουν τα πάντα. Να μετατρέψουν την κοινή περιουσία του ελληνικού λαού σε ιδιωτική. Κατά κανόνα έναντι ευτελούς ανταλλάγματος. Είναι όρος της ελεύθερης (διάβαζε ασύδοτης) αγοράς που «αυτορυθμίζεται, πάντα προς όφελος του πλουσίου και εις βάρος του φτωχού. Μαζί με την δημόσια περιουσία στον πάγκο του χασάπη (ΤΑΙΠΕΔ) έχουν μπει και αγαθά, όπως το νερό. Το ηλεκτρικό ρεύμα έχει ήδη μπει και οι τηλεπικοινωνίες είχαν μπει πρώτες - πρώτες. Οι (πρώην) εθνικές οδοί πήραν τον ίδιο δρόμο. Στον ίδιο πάγκο, ο χασάπης επιδεικνύει στην πελατεία του και λιμάνια, παραλίες, φυσικά αποθέματα, δάση και δρυμούς, ποτάμια λίμνες και γενικά ό,τι μπορεί να προσφερθεί  έναντι ταπεινού τιμήματος, σε φίλους και συμφέροντα, αγαπημένους ασυνεργάτες και συνεταίρους ενίοτε.

Στην Αττική που οι αξίες γης είναι υψηλότερες μάλιστα, έχει εφευρεθεί ένας πιο πονηρός τρόπος για την ιδιωτικοποίηση των παραπάνω. Πέρα από τους καινοφανείς  «σωτήρες αναδόχους αποκαταστάσεων» που εμφανίστηκαν μετά τις τελευταίες καταστροφές σε Αττική και Εύβοια, υπάρχουν και οι ήδη εγκατεστημένοι παραχωρησιούχοι των μεγάλων υποδομών, που απαιτούν επεκτάσεις των υποδομών αυτών και εντατικοποίηση της αγοράς, εξυπηρέτηση του real estate, το οποίο θα αρχίσει να ρευστοποιεί την υψηλή αξία της Αττικής γης. Ένας αναπτυξιακός εφιάλτης δηλαδή. Σαν εκείνον της Περσεφόνης του Θριασίου, πριν 50 χρόνια. Ίσως και χειρότερος. Ήταν όμως πάντα έτσι; Ήταν όμως παντού έτσι;

Η λίμνη της Ζαραβίνας. Μία ιστορία παράδειγμα, απέναντι στο σημερινό ξεπούλημα

Η λίμνη της Ζαραβίνας όπως φαίνεται από ττον δρόμο που κατεβαλινει από το Κρυονέρι

Πριν από 15 χρόνια, το 1996 ένα φυσικό απόθεμα της Ηπείρου, η λίμνη Ζαραβίνα στη Δ.Ε. Πωγωνίου Ιωαννίνων, ήταν αντικείμενο διαμάχης ως διεκδικούμενο περιουσιακό στοιχείο,  μεταξύ ιδιωτών και του ελληνικού δημοσίου. Διαβάζουμε στην ιστοσελίδα  zaravina.gr

Tο 1860, για τον Στούπη, η Ζαραβίνα και το Κρυονέρι αποτελούν τα φτωχότερα χωριά της περιοχής 43 ενώ ήδη από το 1875, η Οθωμανική Αυτοκρατορία έχει αρχίσει και βάζει πωλητήρια σε διάφορες περιοχές της. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο η Ζαραβίνα ως αυτοκρατορικό τμήμα (τσιφλίκι) βγαίνει στο... σφυρί (και την ακολουθεί το Κρυονέρι)! Στον πλειστηριασμό που γίνεται πλειοδοτούν, κατά τα φαινόμενα, οι Βησσανιώτες Γεώργιος Μέντζος, Μιχαήλ Μέντζος (τροφοδότης του οθωμανικού στρατού κατά τον ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877-78, τιμημένος με παράσημο για τη συνεισφορά του και -εκ των πραγμάτων- πανίσχυρος για τα δεδομένα της περιοχής 44), Νικόλαος Μέντζος και Αθανάσιος Κοκκάλης αποκτώντας την, κατά πλήρη συγκυριότητα 1/4 εξ αδιαιρέτου. Αργότερα ο Κοκκάλης, φαίνεται, ότι πούλησε το μερίδιό του στους Αδελφούς Μέντζου. Η αγοραπωλησία του χωριού, βάσει των ισχυρισμών τους, ολοκληρώνεται με το υπ. αρίθμ. 9999/1885 κτηματικό συμβόλαιο (ταπί) ενώ το "αγρόκτημα" της Ζαραβίνας (μαζί με τη λίμνη) οριοθετείται μετέπειτα με το υπ. αρίθμ. 11233/1888 αυτοκρατορικό τίτλο του σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ Β'.

Η αγοραπωλησία ολόκληρων χωριών, μαζί μα τους κατοίκους τους, δεν ήταν κάτι σπάνιο τότε στην Οθωμανική αυτοκρατορία, όπως και στο πρόσφατα (τότε) ελευθερωμένο νεοελληνικό κράτος, το οποίο δεν είχε εντάξει ακόμη στην επικράτεια του την περιοχή. Έτσι τα χωριά, οι κάτοικοι τους και η λίμνη έγιναν ιδιοκτησία των αδελφών Μέντζου, αποκτημένα από τον Σουλτάνο συνεργάτη τους. Το ελληνικό κράτος, μετά το 1912-1913 δεν άλλαξε κάτι στα ιδιοκτησιακά δικαιώματα των Μέντζων ή στη σύσταση του τσιφλικιού.

Εκατό και πλέον χρόνια (1990) μετά την παραχώρηση προς τους Μέντζους και ενώ δε νοείται πια ιδιοκτησία επί χωριών και κατοίκων (τσιφλίκι), το ελληνικο δημόσιο δια της ΚΕΔ συντάσσει πρωτόκολλο διοικητικής αποβολής των Μέντζων, από τη λίμνη. Μαζί με το ελληνικό δημόσιο (την ΚΕΔ) συμπαρατάσσονται ο δήμος Δελβινακίου με πρωτεργάτη τον δήμαρχο Θ . Μποζιάρη.  Δόθηκε σκληρός αγώνας από τον δήμαρχο για την απόδοση της λίμνης στο Δημόσιο. Η ένσταση επί των άρθρων του Αστικού Κώδικα (αρ. 967-968ΑΚ) ήταν  αν η Ζαραβίνα είναι μικρή ή μεγάλη, βάλτος ή λίμνη. Το 2009, το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ιωαννίνων (απόφ.110/2009), απέδωσε μεν τη λίμνη στο Δημόσιο, χαρακτηρίζοντάς την όμως μικρή, (βασιζόμενο σε γνωμάτευση του ΙΓΜΕ). Λογικό ήταν να εφεσιβληθεί η απόφαση. Τελικά, το Εφετείο Ιωαννίνων δικαίωσε το Ελληνικό Δημόσιο και κατέστησε τη λίμνη κοινόχρηστη, χαρακτηρίζοντας την «μεγάλη» (απόφ. 209/2011). Το 1996 μάλιστα είχε  ψηφιστεί και ο Ν. 2386 ΦΕΚ 43 Α'/07.03.1996 που (με καθυστέρηση) έκλεινε αυτά τα θέματα, αλλά έπρεπε να φτάσουμε στο 2011 για να κλείσει η συγκεκριμένη υπόθεση.

Ήταν μία μικρή ιστορία για το πως ένα φυσικό υδάτινο απόθεμα που με τα γνωστά οθωμανικά ταπιά, είχε αποσπαστεί από την περιουσία του ελληνικού λαού, ξαναγύρισε σ’ αυτόν μετά από αγώνες δήμου, δημάρχου και του ίδιων των κατοίκων. Αντιπαραθέστε την ιστορία της λίμνης της Ζαραβίνας με την ιστορία που ζούμε σήμερα με τη διευθέτηση του ποταμού της Ραφήνας, από την οποία θα εξαιρεθούν δια της διευθέτησης,  τεράστιες δημόσιες εκτάσεις, οι οποίες θα παραχωρηθούν στην ανάπτυξη του Real Estate, των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, των εμπορικών πάρκων, της οικοδόμησης της πεδιάδας των Σπάτων και της επέκτασης υποδομών για την εξυπηρέτηση των παραπάνω.

Όπως με τα ταπιά και τα χοτζέτια οι Οθωμανοί ή με διοικητικές πράξεις το νεοελληνικό κράτος του 19^ου αιώνα, παραχωρούσε φύση, γη και ανθρώπους σε τσιφλικάδες, έτσι και σήμερα το πράττει με πιο κομψές διαδικασίες. Διαδικασίες που τελικά εκπαιδεύουν και τους υποψήφιους νέο – κολίγους, να τις ζητούν μετ’ επιτάσεως. Γυρνάμε ολοταχώς 200 χρόνια πίσω και μάλιστα, με τη δική μας θέληση.

Από τη Σελίδα της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, της ΚΠΑΜΡΡ, διαβάζουμε το πρωί της 23ης Οκτωβρίου και ενώ έχει προηγηθεί η ισοπεδωτική και δίχως μελέτη και σχεδιασμό, επέλαση των ερπυστριών της περιφέρειας με φανατικό υποστηρικτή και συναυτουργό, τον Δήμο Ραφήνας. Όχι τον δήμο,  που σημαίνει την κοινωνία, αλλά τον Δήμο, που όπως έχουμε ξαναγράψει αποτελεί τον γραφειοκρατικό εσμό που νέμεται τη διοίκηση (και που το κεφαλαίο Δ είναι και δηλωτικό ματαιοδοξίας αλλά τέλος πάντων)

Γράφει λοιπόν η ανάρτηση της ΚΠΑΜΡΡ

Δενδροφύτευση από τα παιδιά του νηπιαγωγείου εχθές στην όχθη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας!!!

Η εκβολή του ρέματος, που μέχρι εχθές είχε μετατραπεί σε εργοτάξιο από το Δήμο και την Περιφέρεια, γέμισε εχθές από φωνές παιδιών που φύτεψαν και πότισαν πικροδάφνες!

Η όμορφη αυτή δράση μείωσε την ασχήμια που δημιούργησαν Δήμος κ Περιφέρεια από την παράνομη αποψίλωση του προστατευόμενου υγροτόπου  της εκβολής το τελευταίο 15μερο.

Ένα μεγάλο μπράβο στους δασκάλους και τα παιδιά που αγαπούν το ρέμα μας!!!

Και δημοσιεύει δύο φωτογραφίες της ίδιας περιοχής. Μία κατά τη διάρκεια της άτακτης επέλασης των ερπυστριών και μία με τα παιδιά να έχουν αποκατστήσει την αποψιλωμένη βλάστηση με τα χεράκια του;. Φύτεψαν πικροδάφνες, ένα από τα χαρακτηριστικότερα είδη των ελληνικών και γενικά μεσογειακών, ρεμάτων.

 Εκεί που η τσάπα (πάνω) ξήλωσε την βλάστηση, τα παιδιά φύτεψαν πικροδάφνες (κάτω)

Πέρα από το ότι προσθέτουμε και τα δικά μας συγχαρητήρια στα παιδιά και τους αποδεδειγμένα υπεύθυνους (και γι’ αυτό πέρα από κάθε γραφειοκρατική αξιολόγηση) δασκάλους, θα πρέπει να κάνουμε και την εξής παρατήρηση. Απέναντι σε έναν τερατώδη μηχανισμό, ο οποίος προάγει την καταστροφή για τους δικούς του ακατανόητους λόγους, βρίσκονται παιδιά. Πολίτες του μέλλοντος το οποίο μας δάνεισαν για να το χρησιμοποιήσουμε ως δικό μας παρόν. Οφείλουμε να τους το επιστρέψουμε υγιές, αλώβητο από άστοχες παρεμβάσεις, στο όνομα μίας αγοραίας και μόνο, λογικής.  Παρεμβάσεις δίχως μελέτες ή σοβαρές προτάσεις, απέχουσες έτη φωτός από τη διεθνή εμπειρία, γνώση και πρακτική.

Λάβαμε το ακόλουθο δελτίο τύπου από την Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, την οποία δημοσιεύουμε και επισυνάπτουμε και το αρχείο PDF προκειμένου να μπορεί να μεταφορτωθεί στον υπολογιστή κάθε αναγνώστη 

Η ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ  ΟΣΩΝ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΜΕΓΆΛΟΥ ΡΕΜΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΘΕΣΗ ΣΕ ΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΣΥΣΣΩΜΗ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ

Η παρακάτω ανακοίνωση της Κίνησης για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας  αφορά  στα σημερινά δημοσιεύματα σε δύο τοπικά ΜΜΕ της Ραφήνας (https://rpn.gr/megalo-rema-rafinas-agnostos-epitethike-ston-cheiristi-toy/ και https://www.irafina.gr/rafina-epitethike-kai-travmatise-cheiristi-michanimatos-pou-katharize-to-megalo-rema-foto/) καθώς και στην ανάρτηση του δημάρχου στην προσωπική του σελίδα στο fb στην οποία αναφέρει:

«Δυστυχώς η αλητεία κάποιων γνωστών επιβεβαιώθηκε.

Η “οικολογία” δεν δικαιολογεί τα πάντα.

Δυστυχώς προφητικώς στη χθεσινή μου ανακοίνωση είχα προειδοποιήσει ότι αυτοί θα καταλήξουν στη δικαιοσύνη.

Και φυσικά η τιμωρία θα είναι παραδειγματική γιατί τέτοιες συμπεριφορές γαλουχούν επόμενες γενιές.

Ως δημοτική αρχή μαζί με την Περιφέρεια Αττικής δεν σταματάμε.

Η προστασία των ανθρωπίνων ζωών από πλημμυρικά φαινόμενα πρωταρχικό μας μέλημα.»

Εχθές το πρωί πληροφορηθήκαμε από τα παραπάνω δημοσιεύματα ότι … «άγνωστος άντρας, πιθανότατα κάποιας οικολογικής οργάνωσης»  (κατά το rpn), «δράστης που φαίνεται να ανήκει σε ομάδα που αντιτίθεται στους καθαρισμούς του ρέματος» (κατά το irafina) και με βεβαιότητα «οικολόγος»  (κατά το δήμαρχο),  επιτέθηκε και τραυμάτισε χειριστή του μηχανήματος που εκτελεί καθαρισμό στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, με αποτέλεσμα ο χειριστής να μεταφερθεί στο νοσοκομείο με βγαλμένο ώμο, καθώς επίσης και ότι ο δράστης αναζητείται από την αστυνομία ύστερα από την κατάθεση του τραυματία.

Καταρχήν  είναι  άξιο απορίας το γεγονός ότι  ο "μυστηριώδης" άγνωστος άνδρας δεν έγινε αντιληπτός από κανέναν, κάτι πρωτοφανές στην εποχή μας, ούτε καν από τον χειριστή που δούλευε στη μπουλντόζα λίγη ώρα μετά, όπως μας δήλωσε ο ίδιος.  Επίσης άξιο απορίας είναι το αυθαίρετο συμπέρασμα  των παραπάνω ότι ο «δράστης» ήταν μέλος κάποιας οικολογικής οργάνωσης που αντιτίθεται στους καθαρισμούς, ακόμη δε περισσότερο η βεβαιότητα του δημάρχου επ’αυτού!!! 

Επειδή τυγχάνει η μόνη οικολογική οργάνωση στη Ραφήνα που αντιτάχθηκε στον καθαρισμό/βανδαλισμό του ρέματος να είναι η «Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας», ακόμη και ο πιο αφελής καταλαβαίνει ότι η ανάρτηση του δημάρχου και των  τοπικών ΜΜΕ (που για μία ακόμη φορά αναλαμβάνουν  ρόλο γραφείου  τύπου του δημάρχου),  φωτογραφίζει  εμάς.  Οφείλουμε λοιπόν να επισημάνουμε τα παρακάτω:

Ο  καθαρισμός/βανδαλισμός  Δήμου και Περιφέρειας  που εδώ και 15 ημέρες εκχερσώνει τη βλάστηση και απομακρύνει το αμμοχάλικο του ρέματος με την ανοχή(ευγενικά!) της αστυνομίας,  σε συνδυασμό με τις πρόσφατες πλημμύρες που απέδειξαν την επικινδυνότητα των εγκιβωτισμένων ποταμών σε σύγκριση με τα φυσικά ποτάμια,  έχει ξεσηκώσει κύμα αντιδράσεων όχι μόνο στους οργανωμένους οικολόγους, αλλά και σε πολλούς  ευαισθητοποιημένους πολίτες που βλέπουν τον κίνδυνο που επιφυλάσσουν οι παράνομες  παρεμβάσεις στο ρέμα μας  για τους κατοίκους της Ραφήνας.

Στην περίπτωση του φετινού καθαρισμού/βανδαλισμού, ως Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας από την πρώτη στιγμή αντιταχθήκαμε στην καταστροφική παρέμβαση . Στις 6/10/2021 καταθέσαμε  μήνυση κατά παντός υπευθύνου. Καθ’ όλη τη διάρκεια του καθαρισμού/βανδαλισμού ήμασταν παρόντες δημοσιοποιώντας το γεγονός με ανακοινώσεις στο blog, τη σελίδα μας στο fb,  με δελτία τύπου σε τοπικές /κεντρικές εφημερίδες και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης.  Χρησιμοποιήσαμε συνεπώς όλα τα νόμιμα δημοκρατικά μας δικαιώματα προκειμένου να αποφευχθεί η οποιαδήποτε καταστροφή στον προστατευόμενο υγρότοπο, αφού οι δίχως μελέτη παρεμβάσεις στα ρέματα δυσχεραίνουν τη δυνατότητα των ποταμών να παροχετεύσουν με ασφάλεια  το νερό στη θάλασσα και επομένως αυξάνουν την πιθανότητα μιας καταστροφικής πλημμύρας.

 Απέναντι σε αυτή την καθόλα νόμιμη δράση μας, ο δήμαρχος διάλεξε να πολώσει την τοπική κοινωνία. Από τη μία με κινήσεις εντυπωσιασμού (χωματουργικές εργασίες για το «θεαθήναι» μέσα  στον υγρότοπο) και από την άλλη με συνεχείς απειλές και συκοφαντίες απέναντι σε πολίτες και φορείς που αντιστάθηκαν στο βανδαλισμό και την παρανομία εις βάρος του προστατευόμενου υγροτόπου της εκβολής.  Με αυτή την τακτική ο δήμαρχος,  σε συνδυασμό με την ανοχή της αστυνομίας που επέτρεψε την εκτέλεση καταφανώς παράνομων εργασιών μέσα στο ρέμα, ενίσχυσε τις αντιδράσεις!

Η  δράση της «Κίνησης για την Προστασία & Ανάδειξη του  Μεγάλου Ρέματος» είναι γνωστή από το 2015 στην κοινωνία της Ραφήνας, στους εκάστοτε δημοτικούς συμβούλους, στα τοπικά ΜΜΕ,  στο περιβαλλοντικό κίνημα στην Ελλάδα, σε κοινοβουλευτικά κόμματα, Περιφερειακές παρατάξεις  και φυσικά… και στον ίδιο το δήμαρχο.

Όλα αυτά τα χρόνια η δράση μας στοχεύει στην ευαισθητοποίηση της κοινωνίας προκειμένου να διασωθεί  το Μεγάλο Ρέμα  προς όφελος των ανθρώπων και του οικοσυστήματος  που είναι άρρηκτα συνδεδεμένα και αλληλοεξαρτώμενα. Ο αγώνας μας αυτός αναπόφευκτα έρχεται σε αντίθεση με δήμο, περιφέρεια και κυβέρνηση που θεωρούν ότι το όφελος των ανθρώπων βρίσκεται  σε αντιπαλότητα με την προστασία του περιβάλλοντος, ότι για να σωθεί ο άνθρωπος από τις πλημμύρες πρέπει να «πολεμάει να νικήσει» τη φύση  κατασκευάζοντας «οχυρωματικά έργα» που υποτίθεται θα μας προφυλάξουν  από την κλιματική αλλαγή . Μία θεωρία όχι μόνο επιστημονικά αλλά και εμπειρικά ξεπερασμένη εδώ και πολλά χρόνια, αφού είναι πια ολοφάνερο ότι η αντικατάσταση των φυσικών ρεμάτων με τεχνικά έργα, όσο φαραωνικά κι αν είναι, όχι μόνο δεν παρέχουν προστασία στον άνθρωπο, αλλά επιτείνουν την κλιματική αλλαγή δημιουργώντας φαύλο κύκλο.

Η δράση της Κίνησης είναι γνωστό σε όλους πως δεν εμπεριέχει βία, εκτός κι αν βία μπορεί κανείς να θεωρήσει τη μαζική αντίσταση του κόσμου που φυσικά θεωρούμε  βασική παράμετρο για να ανατραπούν  τα σχέδια εγκιβωτισμού του Μεγάλου Ρέματος. Ενός παράλ(ν)ογου σχεδίου που κινδυνεύει να μετατρέψει τη Ραφήνα σε νέα Μάνδρα και θα καταστρέψει ανεπίστρεπτα το οικοσύστημα και τη βιοποικιλότητα, η οποία μαζί με την κλιματική κρίση αποτελεί βασική απειλή κατά της διατήρησης οποιασδήποτε μορφής ζωής επάνω στον πλανήτη. 

Επίσης γνωστό σε όλους είναι ότι η Κίνηση από το 2018 έχει προχωρήσει σε προσφυγές στη δικαιοσύνη για το εν λόγω θέμα  που δεν έχουν ακόμη τελεσιδικήσει, παραθέτοντας  επιστημονικά επιχειρήματα στηριγμένα σε συνεργασίες με ανεξάρτητους επιστήμονες,  επιστημονικούς φορείς και περιβαλλοντικές ΜΚΟ, οι οποίοι μάλιστα έχουν επανειλημμένα συμμετάσχει ως ομιλητές σε ανοιχτές εκδηλώσεις, ημερίδες και δράσεις που έχουμε οργανώσει.

 Η στοχοποίηση συνεπώς της Κίνησης για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος από το δήμαρχο και τα τοπικά ΜΜΕ/γραφεία τύπου του δημάρχου ΑΠΟΤΕΛΕΙ  ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΗ  της συλλογικότητάς  μας και καθενός μέλους της ξεχωριστά.  Γι’αυτό το λόγο ΕΠΙΦΥΛΑΣΣΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΑΣΚΗΣΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΝΟΜΙΜΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ, αν ο δήμαρχος και τα τοπικά ΜΜΕ/γραφεία τύπου του δεν ξεκαθαρίσουν ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΣ ότι οι κατηγορίες που εκτόξευσαν δεν αφορούν την Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΣΥΣΣΩΜΗ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ :

• Να καταδικάσει την αβάσιμη στοχοποίηση της Κίνησης, βάζοντας φρένο σε μεθόδους που θυμίζουν τίποτε λιγότερο από ολοκληρωτικά και διεφθαρμένα καθεστώτα
• Να συστρατευθεί έστω και τώρα στο δίκαιο αγώνα μας για να αποτρέψουμε το καταστροφικό έργο εγκιβωτισμού του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας που βρίσκεται προ των πυλών.

ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΑΧΗ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ

 Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, 22/10/2021

megalorema@gmail.com, https://megalo-rema.blogspot.com/, https://www.facebook.com/KPAMRR

Είναι μία περίεργη μέρα σήμερα, Ζούμε μία πολιτική, μία κοινωνική πραγματικότητα που δεν ακροβατεί πλέον στο όριο της δημοκρατίας.

Έχει πέσει από το σχοινί πάνω στο οποίο ισορροπούσε και  έχει χτυπήσει άσχημα, ενώ εμείς κοιτάμε τη δουλειά μας και περνάμε καλά. 

Ας τραγουδήσουμε λοιπόν το τραγούδι της πραγματικότητας που ζούμε γιατί ακόμα την ανεχόμαστε. Και ας MHN την ξεχάσουμε

Της πόλης μας οι αφέντες

αγαπάνε όλα τα ζωάκια

μα πιο πολύ τα γουρουνάκια.

Τα ταΐζουν, τα φροντίζουν

και ελεύθερα τα αφήνουν

στους δρόμους να περιτριγυρίζουν.

Γέμισε λοιπόν η πόλη

χοντρά και αστεία γουρουνάκια

που γρυλίζουνε στους δρόμους

χτυπώντας τις οπλές τους στα πλακάκια.

Της πόλης μας οι αφέντες

αγαπάνε όλα τα ζωάκια

ιδίως τα παπαγαλάκια.

Τα ταΐζουν, τα φροντίζουν

και ελεύθερα τα αφήνουν

στις γειτονιές να φτερουγίζουν.

Γέμισε λοιπόν η πόλη

κίτρινα μικρά παπαγαλάκια

που τιτιβίζουν στον αέρα

λόγια καθώς πρέπει και στιχάκια.

Της πόλης μας οι αφέντες

αγαπάνε όλα τα ζωάκια

μα πάνω από όλα τα αρνάκια.

Τα αρμέγουν, τα κουρεύουν

και στο μαντρί τους τα βολεύουν

νυχθημερόν να μην σαλεύουν.

Άδειασε λοιπόν η πόλη

από τα ελαφρόμυαλα αρνάκια

που βελάζανε στους δρόμους

και έβοσκαν χορτάρι στα παρκάκια.

Της πόλης μας οι αφέντες

που αγαπάνε όλα τα ζωάκια

έχουν δόντια και κοφτερά νυχάκια.

Ορέγονται και τρώνε

όλo το μέλι απ’ την κυψέλη

κι όλα τα σταφύλια από τ’ αμπέλι.

Ρήμαξε λοιπόν η πόλη

από τα αχόρταγα αρκουδάκια

που έχουν για συντροφιά τους

τα γουρουνάκια και τα παπαγαλάκια.

Της πόλης μας οι αφέντες

αγαπάνε όλα τα ζωάκια

μα πάνω από όλα τα αρνάκια

μα πάνω από όλα τα αρνάκια…

Στο μεγάλο ταξίδι γνωριμίας και εξερεύνησης του Μεγάλου Ρεματος Ραφήνας μάθαμε πολλά, ίσως πολύ περισσότερα από όσα θα μαθαίναμε στην σχολική αίθουσα.
Με συνοδοιπόρους μαθητές από το 1ο ΓΕΛ Ραφήνας.
Μύηση στον μαγικό κόσμο του ποταμού.

Οι μαθητές μας ξεπέρασαν σε όλα. Μπόρεσαν να νιώσουν πολλά περισσότερα από μας. Οι ρόλοι αντιστράφησαν.
Αντικρύσαμε το θαύμα της ζωής να αναδύεται στο φως...

Μάθαμε πολλά για το πώς λειτουργεί ένα ποτάμιο οικοσύστημα.
Είδαμε οργανισμούς πολλούς να περνούν μπροστά από τα έκπληκτα κάθε φορά μάτια μας. Καταλάβαμε τι ακριβώς σημαίνει η φράση του Καζαντζάκη «Το θάμα είναι ο σίγουρος ανθός της ανάγκης». Όμως, βιώσαμε και τι σημαίνει ανθρώπινη άγνοια, αδιαφορία και βλακεία. 

Είδαμε τα αστικά λύματα να πέφτουν στο ποτάμι μέσα από παράνομες συνδεσεις.
Είδαμε μπουλντόζες να ισοπεδώνουν την κοίτη του ποταμού για να την «καθαρίσουν», υποτίθεται.
Είδαμε την αδιαφορία και την απαξίωση του τοπικού Δήμου στην ημερίδα που διοργανώσαμε στις 11 Μαϊου 2019.

Μέσα από το ρέμα μάθαμε τη ζωή από την καλή και την ανάποδη.
Χρωστάμε πολλά και στο Ρέμα και στους μαθητές που χρόνια τώρα μας ακολουθούν σε αυτές τις ποτάμιες εξερευνήσεις. Και ποτέ δεν ξεχνάμε τα λόγια που μας είπε ο μεγάλος Ράφφι Ζερουνιάν, λίγους μήνες πριν φύγει από τον μάταιο αυτό κόσμο:

«Στην αρχή σε αγνοούν.
Μετά σε γελοιοποιούν.
Μετά σου επιτίθενται και θέλουν να σε καταστρέψουν.
Και μετά σε τιμούν και σου φτιάχνουν τον ανδριάντα».

Αυτή είναι η πραγματική ζωή... Πέρα από μικρόκοσμους...
Και αν αξίζει σε κάτι το σχολείο είναι να δείξει στους μαθητές τον πραγματικό κόσμο.

Με τα καλά και τα κακά.
Με τα όμορφα και τα άσχημα.

Αντώνης Λαζαρής