Λάβαμε και δημοσιεύουμε δελτίο τύπου με συνημμένα, για την υποχρέωση του δήμου να χορηγήσει τηλεμετρικά στοιχεία ύδρευσης του οικισμού Ντράφι για συγκεκριμένη περίοδο. Το μόνο που μπορούμε να σχολιάσουμε είναι πως είναι λυπηρό, απογοητευτικό και παράλληλο ενδεικτικό στοιχείο για την καταρράκωση της ποιότητας της δημοκρατίας στον δήμο, το να υποχρεώνεται από την Εισαγγελία για να χορηγήσει στοιχεία σε πολίτες, τα οποία σε κανονικές συνθήκες θα ήταν ήδη δημοσιευμένα, προς ενημέρωση του κοινού, από τον ίδιο  τον δήμο.

Ακολουθεί το δελτίο τύπου του Δικτύου Κατοίκων Ντράφι

 

Μετ​ά​ την υποβολή σχετικού αιτήματος για έλεγχο νομιμότητας της άρνησης του  Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου για παροχή στοιχείων, εκδόθηκε Εισαγγελική Παραγγελία που υποχρεώνει τον Δήμο στην άμεση χορήγηση όλων των τηλεμετρικών στοιχείων ύδρευσης του Οικισμού Ντράφι από 05.08. 2021 έως και 08.08.2021. 

Το παρακάτω άρθρο πραγματεύεται την έκπτωση της δημοκρατίας στο Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου. Αν και είμαστε απολύτως βέβαιοι πως οι κακόγουστες παραστάσεις στα δημοτικά συμβούλια που μιμούνται άσκηση δημοκρατίας αποτελούν πανελλαδικό φαινόμενο. Το σκηνικό λίγο πολύ γνωστό. Ένας μικρός Ναπολέοντας που περιστοιχίζεται από τρεις-τέσσερεις καπάτσους και ακολουθείται από δέκα δεκαπέντε μαριονέτες, περιφρονεί τους πάντες και τα πάντα. Και προς βοήθεια αυτού, συντρέχει ο Πάγκαλος της γειτονιάς. Η συνέχεια στο άρθρο

Αφού τοποθετηθήκαμε επί της ουσίας σχετικά με την παράνομη χωροθέτηση τουλάχιστον τεσσάρων αντλιοστασίων από το εν εξελίξει έργο του Κέντρου Επεξεργασίας Λυμάτων, ας μιλήσουμε και επί της διαδικασίας με την οποία επικυρώθηκε αυτή η χωροθέτηση από το Δημοτικό Συμβούλιο Ραφήνας-Πικερμίου. Μια διαδικασία, η οποία επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά πως το Δημοτικό Συμβούλιο Ραφήνας – Πικερμίου αποτελείται από χειραγωγούμενες μαριονέτες ενός κακόγουστου και ύποπτου θιάσου σκιών, ο οποίος επιμένει να συνεδριάζει διαδικτυακά*, χωρίς την παρουσία πολιτών, καθώς φαίνεται πως αυτό είναι πολύ βολικό για κάποιους.

Ας παρακολουθήσουμε, όμως, τη διαδικασία που έλαβε χώρα και ας αναρωτηθούμε για μια ακόμη φορά για την ποιότητα της δημοκρατίας που απολαμβάνουμε. Ας αναρωτηθούμε επίσης για τις ευθύνες όλων ημών που είτε δεν βλέπουμε, είτε μένουμε απαθείς στον βιασμό της δημοκρατίας

Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, συζητήθηκε το θέμα της χωροθέτησης των αντλιοστασίων. Στη συνεδρίαση αυτή, η Κίνηση για το Μεγάλο Ρέμα και η ανεξάρτητη πρωτοβουλία πολιτών Δασαμάρι SOS ζήτησαν να παρέμβουν προκειμένου να διατυπώσουν τις ενστάσεις τους για τη χωροθέτηση τεσσάρων αντλιοστασίων. Των  οιωνδήποτε αντλιοστασίων, αφού το θέμα δεν προσδιόριζε το για ποια αντλιοστάσια θα γίνει συζήτηση. Πονηρά (;) φερόμενη η δημοτική αρχή ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ (ως συνήθως) ΜΕΧΡΙ την τελευταία ώρα και μετά οι "αρμόδιοι" έκριναν την τοποθέτηση των συλλογικοτήτων ως εκτός θέματος αφού η συζήτηση δεν αφορούσε τα αντλιοστάσια για τα οποία είχε γίνει η παρέμβαση. Μάλιστα τον κουτοπόνηρο χειρισμό με τα θέματα του ΔΣ τον επιβεβαιώνει και ο Πάγκαλος της γειτονιάς μας.

 

 

Ο ορισμός της κουτοπονηριάς δηλαδή, αλλά δόθηκε η απάντηση που άξιζε στην φερόμενη ως δημοτική αρχή, από την ΚΠΑΜΡΡ  με σχετική δημοσίευση

Το αίτημα για παρέμβαση απορρίφθηκε στη διαδικασία, πανηγυρικά. Η Δημοκρατία τους δεν είχε χρόνο για τέτοια. Ακόμα κι όταν ο πρόεδρος του ΔΣ μαζί με δημοτικούς συμβούλους είπαν πως θα ψήφιζαν για να υπάρχει στο μέλλον πρόβλεψη για παρεμβάσεις πολιτών, το «ξέχασαν» στη συζήτηση που συνεχίστηκε. Είχαν πολλά οι άνθρωποι και …ξεχάστηκαν

Μετά την απόρριψη του πρώτου αιτήματος, οι δύο συλλογικότητες ζήτησαν τουλάχιστον να διαβαστεί από κάποιο μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου η επιστολή στην οποία οι δύο κινήσεις εκθέτουν τις ενστάσεις τους και επιχειρηματολογούν επ’ αυτού. Και αυτό το αίτημα απορρίφθηκε στην πράξη αφού ο πρόεδρος πρώτα «βεβαιώθηκε» πως ήδη έχουν λάβει οι σύμβουλοι την επιστολή, μετά έκρινε πως δεν χρειάζεται να αναγνωσθεί η επιστολή. Όσοι από τους πολίτες παρακολουθούσαν το οικτρό θέαμα της τηλεδιάσκεψης, δεν έμαθαν ποτέ τι περιείχε αυτή η επιστολή. Να χαίρονται τη δημοκρατία τους. Από τη Χούντα είχαμε να δούμε τόση δημοκρατία!

Εντέλει η Δημοκρατία τους δεν χρειαζόταν ενημέρωση, η απόφαση ήταν ειλημμένη, άδικος κόπος, χαμένος χρόνος.

Σαν να μην έφτανε αυτή η κακοστημένη παράσταση, οι δύο κινήσεις κατηγορήθηκαν και από πάνω, επειδή διεκδίκησαν το αυτονόητο (;) και κατοχυρωμένο (;) δημοκρατικό δικαίωμα να ακουστεί η φωνή τους. Είναι χαρακτηριστικός ο, παραληρηματικός και προσβλητικός για τη Δημοκρατία αλλά και την κοινή λογική, λόγος του αντιδημάρχου Γερ. Βουδούρη, ο οποίος κατήγγειλε το αίτημα των δύο κινήσεων να ακουστεί η φωνή τους, επειδή, όπως ο ίδιος εξηγούσε (;), οι συλλογικότητες αυτές δεν εξέφραζαν το σύνολο των πολιτών (!). Ωσάν αυτές οι ομάδες πολιτών να υποστήριξαν ποτέ κάτι τέτοιο και ωσάν κάτι τέτοιο να είναι προαπαιτούμενο για να ακουστεί η φωνή ενός ή περισσότερων πολιτών. Ο αντιδήμαρχος, δηλαδή, ζήτησε να μην ακουστεί η φωνή των δύο κινήσεων, επειδή δεν ακούγεται και η φωνή των υπολοίπων πολιτών. Πολιτών δηλαδή που δεν ζήτησαν ποτέ κάτι τέτοιο (!)

Ακόμη πιο εξοργιστικό είναι ότι ο εν λόγω αντιδήμαρχος, στον παραληρηματικό του λόγο, αναφέρθηκε, εκτός από τις δύο συλλογικότητες που ζήτησαν το λόγο στο Δημοτικό συμβούλιο, και σε έναν ακόμα σύλλογο, εκείνον του Νηρέα, που δεν αξίωσε ποτέ να παρέμβει στη συζήτηση. Το «έγκλημα» του Νηρέα κατά τον Γεράσιμο Βουδούρη ήταν πως έκανε κ ρ υ φ ή  συνεδρίαση σε πιλοτή κατοικίας. Αναφέρθηκε, δε, με Ναπολεόντειο ύφος που παρέπεμπε ευθέως στον Θεόδωρο Πάγκαλο, απαξιωτικά στο σύλλογο του Νηρέα, ένα σύλλογο που αριθμεί πάνω από 100 μέλη, μιλώντας για μαζώξεις των πέντε-έξι ατόμων

Ας προσπαθήσουμε όμως να παρακολουθήσουμε το παραληρηματικό κρεσέντο του Γεράσιμου Βουδούρη, ένα παραλήρημα που, μέσα από το έλλειμμα κοινής λογικής που το διατρέχει, αποκαλύπτει την αλλεργία του εν λόγω αντιδημάρχου στο διάλογο και τη δημοκρατία. Ας ακούσουμε όμως καλύτερα τον Πάγκαλο της γειτονιάς μας 

 

 

" ... Γι’ αυτό το θέμα που συζητάτε. Δεν υπάρχει αντίρρηση να ακούγονται όλοι, αρκεί να ρωτιώνται και όλοι. Αυτοί οι κύριοι που αποτελούν τον Νηρέα και το ρέμα, υπάρχουμε κι άλλοι που μένουμε στις Μαρίκες… ποιος μας φώναξε να ακουστούμε… Πάνε σε κάτι πιλοτές κρυφά, πεντ΄έξι πόσοι είναι, βγάζουν μία απόφαση και τη φέρνουνε και λένε είναι απόφαση των οικιστών. Οι υπόλοιποι εδώ τι είμαστε δηλαδή; Μόνο να πληρώνουμε τα τέλη και κάποιοι να το παίζουνε μάγκες; … Εδώ δηλαδή προσπαθούμε να ακούσουμε κάποιους ανθρώπους και πρέπει να τους ακούσουμε, έτσι; Οι οποίοι όμως δεν έχουν ρωτήσει κανέναν άλλονε για να έχουνε και τη δημοκρατική γνώμη του κόσμου που ζει σ’ αυτή την περιοχή ... "

 

  

Σημειώσεις – παρατηρήσεις:

* (Δια ζώσης συμβούλια: Γιαννιτσά, Αιγιαλεία, Αμφιλοχία κλπ σε αυτούς τι απάντησε το ΥΠΕΣ;Οι ημερομηνίες από τα βίντεο. Αυτοί είναι παράνομοι και η Ραφήνα νόμιμη;)

Σημειώνουμε και την ερμηνευτική εγκύκλιο: Κατά το χρονικό διάστημα ισχύος των μέτρων για την αποφυγή της διάδοσης του κορωνοϊού COVID-19, μπορεί να συγκαλούνται με τους ακόλουθους τρόπους: α) δια ζώσης, β) μέσω τηλεδιάσκεψης, γ) δια ζώσης και ταυτόχρονα με τηλεδιάσκεψη (μεικτή συνεδρίαση), δ) δια περιφοράς.

Η επιλογή του προσφορότερου κάθε φορά τρόπου σύγκλησης εναπόκειται στον πρόεδρο του συλλογικού οργάνου, ο οποίος οφείλει να διασφαλίζει, σε κάθε περίπτωση, τη δυνατότητα κάθε μέλους να ασκήσει απρόσκοπτα τα καθήκοντά του. Εύλογο είναι ότι ο τρόπος σύγκλησης καθορίζεται με την πρόσκληση την οποία ο πρόεδρος αποστέλλει στα μέλη, αναφέρει η εγκύκλιος.

Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του ν. 4830/2021, "Η επιλογή του τρόπου σύγκλησης σε όλες τις ανωτέρω περιπτώσεις οφείλει να εξασφαλίζει τη συμμετοχή του συνόλου των μελών των συλλογικών οργάνων και των διοικητικών συμβουλίων αντίστοιχα, σύμφωνα με τα ισχύοντα υγειονομικά μέτρα". Έτσι, αν για παράδειγμα σε κάποιο συλλογικό όργανο, που αποτελείται από πάνω από 7 μέλη, ορισμένα μέλη είναι ανεμβολίαστα, η σύγκληση του αποκλειστικά δια ζώσης καθιστά τη συνεδρίαση μη νόμιμη, καθώς αποκλείει μέλη από την άσκηση των καθηκόντων τους.

 

UPDATE – Ενημέρωση 21/3/2022:

Το τέρας του Αυριανισμού δεν πέθανε ποτέ. Το κρατάνε ζωντανό οι ίδιοι άνθρωποι που το υπηρετούσαν και τους υπηρέτησε κι αυτός για αρκετά χρόνια στην Ελλάδα. Έξοχο παράδειγμα είναι ένα screenshot που λάβαμε από αναγνώστες της Attica Voice και προέρχεται από το fb προφίλ του Γ. Βουδούρη. Στην ανάρτησή του αυτή, ο αντιδήμαρχος Ραφήνας διαστρεβλώνει το πνεύμα του άρθρου μας ∙ ένα άρθρο, το οποίο καυτηρίαζε την πολιτική συμπεριφορά του εν λόγω αντιδημάρχου στο δημοτικό συμβούλιο της Ραφήνας.

Τον τρόπο αυτόν , τον στηλιτεύσαμε στο παρόν αρχικό δημοσίευμα μας γράφοντας πως « Αναφέρθηκε (ΣτΣ ο Γ. Βουδούρης) δε, με Ναπολεόντειο ύφος που παρέπεμπε ευθέως στον Θεόδωρο Πάγκαλο, απαξιωτικά στο σύλλογο του Νηρέα, ένα σύλλογο που αριθμεί πάνω από 100 μέλη, μιλώντας για μαζώξεις των πέντε-έξι ατόμων».

Το όλο δημοσίευμα στηλίτευε τον τραμπούκικο και απαξιωτικό  τρόπο με τον οποίο ο συγκεκριμένος αντιδήμαρχος επιτίθεται σε όποιον δεν συμφωνεί μαζί του. Και αυτό έπρεπε να είναι εντελώς ξεκάθαρο για όποιον διαθέτει έστω στοιχειώδη κοινή λογική

Ο  Γ. Βουδούρης όμως, με τον ίδιο τρόπο, τον τρόπο της πάλαι ποτέ «Αυριανής» και με ύφος απόλυτα Παγκαλικό, έκανε μία ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook όπου

 

1. Δεν κάνει κουβέντα για όσα του καταμαρτυρούνται και «πετάει την μπάλα στην εξέδρα» αναφέροντας πως ο παραλληλισμός με τον Θ. Πάγκαλο βασιζόταν στα …κιλά του και όχι στο ύφος τραμπούκου και στον τερατώδη κυνισμό του.

 

 

Πρόκειται για πολιτική χυδαιότητα που παραπέμπει απευθείας στον πάλαι ποτέ Αυριανισμό. Με αυτή τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας  αποφεύγει να μιλήσει ή να γράψει για την «ταμπακιέρα» που δεν είναι άλλη από την απαράδεκτη πολιτική του συμπεριφορά. Αυτή είναι και η πάγια τακτική του άλλωστε, την οποία στηλιτεύσαμε

 

2. Αποδίδει το δημοσίευμα της Attica Voice στην Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, προσποιούμενος πως δεν την γνωρίζει και νομίζοντας πως έτσι θα «θολώσει τα νερά» για να γίνει πιστευτή η χυδαιότητα που δημοσίευσε. Να του ξεκαθαρίσουμε ως Attica Voice πως δεν τον έχουμε ανάγκη για να μας «διαφημίσει» αναφέροντας το όνομα της σελίδας μας, γιατί δεν θέλουμε και δεν γίνεται να έχουμε το ίδιο κοινό. Η Attica Voice είναι ανεξάρτητη, έχει θέση και γνώμη τις οποίες δεν τις κρύβει και επιπλέον δεν έχει οικονομικές εξαρτήσεις για να χρειάζεται τη διαφήμιση από τον οιονδήποτε. Τέλος, η Attica Voice δεν αποτελείται από ανώνυμους, όπως ψευδώς ισχυρίζεται. Τα ονόματα των συντελεστών της είναι γνωστά. Ας ρωτήσει εάν δεν γνωρίζει, τους πρόθυμους διαδικτυακούς οικοδεσπότες του, οι οποίοι έχουν καταθέσει μήνυση στην Attica Voice προσπαθώντας να την τρομοκρατήσουν και να την φιμώσουν

 

3. Αντιπαρερχόμαστε την «ποιότητα του λόγου» του τρίτου σχολιαστή και φίλου του όπως μαρτυρά το «Μάκη μου». Δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι, λέει η παροιμία και ακόμα μία φορά αποδεικνύεται η αλήθεια της

Κατόπιν σχετικής καταγγελίας, η Διεύθυνση Τεχνικών Έργων της Περιφέρειας Αττικής -Π.Ε. Ανατολικής Αττικής πραγματοποίησε αυτοψία στο Μπλε Λιμανάκι στις 03.02.2022 και διαπίστωσε την απόρριψη μπάζων μέσα στην κοίτη του ρέματος από την πλευρά του ανατολικού πεζοδρομίου της οδού Καβουνίδου, οδού αρμοδιότητας του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου.

Ζητά από το Δήμο να να μεριμνήσει άμεσα για την αποκομιδή των μπάζων που απορρίφθηκαν εντός της κοίτης κατά τη διαπλάτυνση της οδού Καβουνίδου. Επισημαίνεται εξάλλου ότι εφόσον απαιτηθεί κατασκευή νέου τεχνικού απορροής ομβρίων ή επέκταση του ήδη υπάρχοντος, αυτή θα πρέπει να γίνει κατόπιν υδραυλικής μελέτης αρμοδίως εγκεκριμένης.

Σ’ ένα κράτος μια φορά, που βαρούσε ταμπουρά,

διαλαλούσαν μιαν αυγή, τόσοι κήρυκες με φούρια

πως ο Βασιληάς θα βγη, με φορέματα καινούρια.

Βγήκε μέσ’ απ’ το Παλάτι, δίχως ρούχο και βρακί,

και θεόγυμνος περπάτει, πότ’ εδώ και πότ’ εκεί.

Κι ο καθένας κατεργάρης, τσαμπουνούσε σοβαρά:

“για κυττάξετε τι χάρις, και στολίδια μια φορά”.

Γιώργος Σουρής

 

Ο βασιλιάς είναι γυμνός και οι σφουγγοκωλάριοι αυλικοί του επιμένουν να πορεύονται πίσω του παριστάνοντας πως κρατούν τον ανύπαρκτο μανδύα του. Αλλά η κοινωνία δεν βλέπει. Πιστεύοντας πως η άγνοιά της και η μη συμμετοχή στα κοινά είναι τεκμήριο αθωότητας – ενώ θα έπρεπε να είναι τεκμήριο ηλιθιότητας - ξεσηκώνεται μόνο όταν θίγεται ο μικρόκοσμός της. Όταν για παράδειγμα μένει για ώρες χωρίς ρεύμα ή όταν αρχίζουν να γλιστράνε τα σπίτια τους.

Και περιμένουν από το δήμαρχο βοήθεια. Μια βοήθεια όμως που δεν πρόκειται να έρθει, γιατί ο δήμαρχος δεν είναι τίποτα περισσότερο από όσους τον επέλεξαν. Εικόνα σου είμαι, κοινωνία, και σου μοιάζω, όπως κραυγάζει με απόγνωση ο ποιητής

Μιλάει με το «εγώ» ή το «εμείς» όταν τα πράγματα πάνε καλά, μιλάει με το «αυτοί» όταν τα πράγματα δεν πάνε. «Αυτός» είναι υπεύθυνος για τα καλά, οι «άλλοι» (ή συνήθως «κάποιοι» όπως ο ίδιος λέει) είναι υπεύθυνοι για τα άσχημα. Κοκορεύεται για τα  ελάσσονα έργα του, ψελλίζει ανόητες δικαιολογίες για τα μείζονα, εκεί όπου δεν μπόρεσε να φανεί αντάξιος της εμπιστοσύνης των συμπολιτών του. Ούτε με τις φωτιές στο Μάτι μπόρεσε, ούτε με τα χιόνια

Όταν δεν καταφέρνει να ανοίξει τους δρόμους από τα χιόνια, καταλογίζει ευθύνες σε όσους έδωσαν άδεια να χτιστούν σπίτια στα βουνά ( ενώ την ίδια ώρα στέργει στην τακτοποίηση πολυτελών αυθαιρέτων, χτισμένων σε δασικές εκτάσεις στο ανατολικό Πεντελικό). Όταν τα σπίτια γλιστράνε, καταλογίζει πάλι ευθύνες σε όσους έδωσαν άδεια να χτιστούν σπίτια δίπλα σε ρέματα (αλλά αποκρύπτει πως και ο ίδιος φροντίζει για την τακτοποίηση της παρανομίας αυτής) .

Και για όσους μπορεί να βιαστούν και να πουν πως κάπου έχει δίκιο ο δήμαρχος, ας μην το κάνουν. Γιατί πολύ απλά ο άνθρωπος αυτός απλά υποκρίνεται κάτω από το βάρος των τεράστιων ευθυνών και της μεγαλειώδους ανεπάρκειάς του.

Το έχει αποδείξει άλλωστε παλιότερα πως μπορεί να είναι και με τον κλέφτη και με τον αστυνόμο. Ανάλογα με το τι τον βολεύει κάθε φορά. Όταν προσπαθεί να τσιμεντώσει  το Μεγάλο Ρέμα, παριστάνει πως νοιάζεται για όσους έχτισαν δίπλα από αυτό και δεν τους μέμφεται γι αυτό. Όταν ψάχνει για ψήφους, υπερασπίζεται το δικαίωμα όσων έχτισαν χωρίς σχέδιο να ενταχθούν σε αυτό. Αυτά δεν είναι δείγματα μεγάλου ανδρός, αλλά φτερού στον άνεμο. Δείγματα ανεμοδούρας, για να το πούμε πιο απλά.

Ας πάρουμε όμως  τα πράγματα από την αρχή, ελπίζοντας πως τα τελευταία γεγονότα θα αποκαλύψουν επιτέλους τη γύμνια του βασιλιά αλλά και τη δουλοπρέπεια των αυλικών του

 

Δήμαρχος 70 μοιρών και 4 διαστάσεων

 

Προετοιμαζόμενος, υποτίθεται, για την κακοκαιρία "Ελπίδα", ο δήμαρχος Ραφήνας-Πικερμίου, ανέβασε, όπως συνηθίζει, ένα post στο facebook, όπου καθησύχαζε τον κόσμο πως δεν έχει να ανησυχεί για τίποτα, καθώς ο μηχανισμός του δήμου είναι έτοιμος. Όπως χαρακτηριστικά, δήλωνε: «Είμαστε όλοι έξω, για να είσαστε όλοι εσείς μέσα».

 

Βέβαια, ο δήμαρχος δεν εξήγησε πως πάρα πολλοί από αυτούς στους οποίους απευθυνόταν θα έμεναν πολλές μέρες στο σπίτι τους, αποκλεισμένοι,  χωρίς να το θέλουν οι ίδιοι και χωρίς ρεύμα. Φαίνεται πως του διέφυγε πάνω στη βιασύνη της άγρας εντυπώσεων (ή πάνω στο άγχος του για το κυνήγι εντυπώσεων) 

Λίγες μέρες αργότερα, δήλωνε πως όσοι ζουν στα ψηλά του δήμου, ας μάθουν να ζουν με τους κινδύνους και τις ταλαιπωρίες.  Άλλωστε, προτίμησαν τις 70 μοίρες της Πεντέλης από τον κάμπο της Πατησίων

 

 

 Δήλωνε επίσης πως στα ανταποδοτικά τέλη δεν συμπεριλαμβάνεται ο εκχιονισμός

 

 

Είπε και άλλα ο δήμαρχος, ο οποίος φέρεται να έχει σπουδάσει στο Φυσικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μίλησε για δρόμους με 70 μοίρες κλίση (!), αλλά και για 40 χιλιάδες τετραγωνικά στρέμματα (!). Μάλλον θα διαθέτει ένα δικό του αποκλειστικά μετρικό σύστημα.

 

Ας δούμε πρώτα τι σημαίνει 70 μοίρες κλίση. Νομίζουμε πως η παρακάτω εικόνα τα λέει όλα και δε χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι εμείς

 

 

 

Αλλά εκεί που είναι οι 70 μοίρες, το μηχάνημα φτάνει αλλά δεν μπορεί να ανέβει.  Δεν μπορεί να ανέβει, όχι δεν μπορεί να φτάσει, όπως λέει και ο ίδιος ο δήμαρχος και αν μπερδευτήκατε  για το τι θέλει να πει ο «ποιητής» αυτό είναι παραπληροφόρηση.

 

Ας δούμε τώρα τι είναι τα τετραγωνικά στρέμματα. Το στρέμμα είναι μονάδα εμβαδού και είναι ίση με 1.000 τετραγωνικά μέτρα. Το τετραγωνικό στρέμμα, απλά, δεν νοείται ως μονάδα, σε κανένα σύστημα μέτρησης. Δεν υπάρχει. Εκτός αν ο δήμαρχος σκέφτεται και πράττει σε τέσσερεις διαστάσεις

 

 

Μας είπε επίσης ο δήμαρχος πως δεν του ήρθαν τα μεγάλα μηχανήματα (τα τζισιμπι, όπως είπε, εννοώντας μάλλον JCB πολυμηχανήματα), την ώρα που μπροστά στην κάμερα περνάει φoρτωτής CATERPILLAR 966F. Το πιο καλό όμως είναι η αποκάλυψη του αντιδημάρχου, ενδεικτική της "ετοιμότητας" του εξοπλισμού. Σημειώστε πως ο ίδιος ο δήμαρχος καταλογίζει φυσικά ευθύνες στους οδηγούς που δεν είχαν αλυσίδες και στην περιφέρεια Αττικής. Το δικό του το τζισιμπί όμως είχε;

 

Όποτε όμως ο δήμαρχος χρειάστηκε μηχανήματα για να καταστρέψει, αυτά ήρθαν. Και JCB και τσάπες και ερπυστριοφόροι φορτωτές. Και μπήκαν μέσα σε ρέματα, μέσα σε θάλασσες, μέσα σε αμμοθίνες. Και ας έβρισκε απέναντί του τον Οργανισμό Λιμένος Ραφήνας, το Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ), συλλόγους κατοίκων, περιβαλλοντικές οργανώσεις, αλλά  και μεμονωμένους κατοίκους της περιοχής που προσπαθούν με κάθε έννομο μέσο να σώσουν ό,τι μπορεί να σωθεί

 

 

Εν κατακλείδι, ο δήμαρχος δεν φταίει για τίποτα. Ίσως φταίει ο Χατζηπετρής

 

 

Τα περίεργα γεωλογικά φαινόμενα

Όσο ζει μαθαίνει κανείς. Πρόσφατα λοιπόν μάθαμε πως η οικοδόμηση σε γαιώδη πρανή  ρέματος (κατά παράβαση νόμων και λογικής) είναι προβληματική λόγω «περίεργων γεωλογικών φαινομένων».και όχι επειδή το έδαφος και η νομοθεσία δεν το επιτρέπουν.  Τα περίεργα αυτά φαινόμενα ήταν συνοπτικά, η υποχώρηση του γαιώδους πρανούς πάνω στο οποίο έχουν οικοδομηθεί πολυώροφα κτήρια, με συνολικό βάρος χιλιάδων τόνων. Σύμφωνα με τη λογική αυτών που αγόρασαν την ευρύτερη έκταση, την κατέτμησαν σε οικόπεδα, την πούλησαν (ενδεχομένως με την οικοδομική άδεια παραδοτέα στο σπίτι όπως κάποτε τα διπλώματα οδήγησης) και σύμφωνα με αυτούς που έχτισαν με πολλά κυβικά μπετό με τόνους σίδερο, πάνω σε γαιώδες πρανές ρέματος, όλα ήταν «νόμιμα και φυσικά»!!!

 

Πολυώροφη οικοδομή πάνω σε γαιώδες πρανές - όχθη ρέματος (πηγή ΚΠΑΜΡΡ)

 

Ο τραγέλαφος είναι πως το ομολογεί αφελώς εκ των υστέρων και ο ειδικός επί παντός επιστητού, δήμαρχος που μιλάει και για «έδραση» και όχι για θεμελίωση πάνω σε γαιώδες  πρανές ρέματος

Είναι αναμφισβήτητα από βλακώδης έως παράνομη και σίγουρα εγκληματική η οικοδόμηση πάνω σε ρέματα. Εντύπωση όμως προκαλεί και η εκμετάλλευση της ανοησίας για οποιονδήποτε λόγο. Όπως και η εκμετάλλευση της για ψηφοθηρία. Το ίδιο ή και περισσότερο εγκληματική είναι η «τακτοποίηση» της με έργα οπλισμού του χαλαρού πρανούς και περαιτέρω καταστροφή του περιβάλλοντος. Αλλά η «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» για την παρανομία και το έγκλημα λέγεται «παράξενα γεωλογικά φαινόμενα» ή όπως λέει ο δήμαρχος «η μετατόπιση γεωλογικών στρωμάτων από κάτω»!! λες και πρόκειται για τις τεκτονικές πλάκες Αφρικής και Ευρασίας. Μάλλον δεν καταλαβαίνει τη διαφορά εδάφους – γεωλογικού υποθέματος, αλλά αυτό «προφανώς δεν το γνώριζε»

 

Ας δούμε όμως πως, ενώ ο δήμαρχος Ραφήνας-Πικερμίου υποστηρίζει ότι μέχρι τον Ιανουάριο του 2022 δεν γνώριζε τίποτα, το θέμα ήταν σε γνώση του ήδη από τον Απρίλιο του 2021. Πιο συγκεκριμένα, στις 10 Απριλίου, ένοικοι των συγκεκριμένων κατοικιών, ενημερώνουν με επιστολή τους τον Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου, τον Περιφερειάρχη Αττικής και τον αντιπεριφερειάρχη Ανατολικής Αττικής για "σοβαρές ρηγματώσεις επί του οδοστρώματος, προοδευτικά αυξανόμενες εν είδει καθιζήσεως, οι οποίες επεκτάθηκαν και εντός οικοπέδων όπου βρίσκονται κατοικίες" 

 

 

 Η επιστολή κατοίκων. Πηγή Kirkinews.gr

Η καθίζηση βέβαια είχε ξεκινήσει ήδη από το 2020, όπως καταγράφεται από την κάμερα τηλεοπτικού σταθμού που επισκέφθηκε την περιοχή

 

Μετά από αυτοψία που έκανε η Περιφέρεια Αττικής, μια δεύτερη επιστολή αποστέλλεται στον τότε αντιδήμαρχο Ανδρέα Βασιλόπουλο. Με ημερομηνία 2 Αυγούστου 2021, η Δ/νση Τεχνικών Έργων της Περιφερειακής Ενότητας ανατολικής Αττικής τον ενημερώνει πως:

«Κατόπιν αυτοψίας στην οδό Κ. Καρυωτάκη στις 30.07.2021, διαπιστώθηκε έντονη καθίζηση του οδοστρώματος μπροστά από τη ράμπα κατοικίας καθώς και στο ασφαλτικό της οδού, συνεπεία της επιφανειακής ροής των ομβρίων υδάτων, της μεγάλης κλίσης του πρανούς και της έλλειψης αντιστήριξης της οδού από την πλευρά του παρακείμενου ρέματος.

Όσον αφορά την αρμοδιότητα της υπηρεσίας μας, δεν διαπιστώθηκε πρόβλημα με την απορροή των ομβρίων υδάτων του ρέματος, στη συγκεκριμένη περιοχή.

Συνεπώς ο Δήμος, με δικές του ενέργειες πρέπι να μεριμνήσει για την οριστική αποκατάσταση των καθιζήσεων στην οδό με τις αναγκαίες εργασίες αντιστήριξης καθώς και για τη διευθέτησης της απορροής των υδάτων, ώστε να αποφευχθούν παρόμοια φαινόμενα διάβρωσης.

Το παρόν κοινοποιείται στον δήμο Ραφήνας Πικερμίου για τις δικές του ενέργειες»

Πηγή OnCamera.gr

 

Από τότε και ενώ η Π.Ε. ανατολικής Αττικής είχε ενημερώσει για «έλλειψη αντιστήριξης πρανούς» ενώ το προφανές ήταν η πλήρης ακαταλληλότητα του σημείου για οικοδόμηση, ο δήμος δεν έπραξε τίποτα. Μάλιστα περίμενε και την «αποκατάσταση του ασφαλτοτάπητα της οδού από την ΙΝΤΡΑΚΑΤ» αφού την είχε αναθέσει στο πλαίσιο ευρύτερης σύμβασης. Τόσο νοιάστηκε, τόσο καταλάβαινε.

Όταν το πράγμα άρχισε να χοντραίνει, άρχισε η φιλολογία για «γεωλογικά φαινόμενα» και για «μετατόπιση γεωλογικών στρωμάτων από κάτω». Μπορεί να φταίει ο πλανήτης, ο δήμαρχος όμως ποτέ!! Μάλλον και εδώ φταίει ο Χατζηπετρής!

Άλλωστε, όπως λέει και ο ίδιος υπάρχει πολύ μεγάλη παραπληροφόρηση

 

Όλοι συμφωνούμε με τον δήμαρχο για την παραπληροφόρηση που ο ίδιος διοχετεύει. Η παραπληροφόρηση που ξεκινά από τον ίδιο και καλύπτει την παρανομία της οικοδόμησης σε ρέματα όπως και τη δική του αδιαφορία και αμέλεια πίσω από «παράξενα γεωλογικά φαινόμενα». Πιθανόν γιατί έτσι θα «προκύψουν» με τον χαρακτήρα του επείγοντος βεβαίως-βεβαίως, μερικές πολύτιμες συμβασούλες ακόμα και δεν θα μπει στη διαδικασία να ζητήσει απαλλοτρίωση των αυθαιρέτων που βρίσκονται πάνω σε ρέματα. Κάτι σαν τις προφάσεις του για την τσιμεντοποίηση του Μεγάλου Ρέματος, σε μικρότερη όμως κλίμακα.

Εντύπωση επίσης προκαλεί η στάση της δημοσιογράφου του RPN, η οποία ουσιαστικά δεν αντιδρά στην απάντηση του δημάρχου πως δεν γνώριζε τίποτα. Και αφήνει αναπάντητο το "προφανώς και όχι" του ανήξερου δημάρχου.

Πολλοί ανήξεροι τελικά έχουν μαζευτεί σε αυτόν τον τόπο. Δήμαρχοι και δημοσιογράφοι

 

 

Τις τελευταίες μέρες ζήσαμε ακόμα μία επίθεση του ανθρώπου απέναντι στον φυσικό πλούτο της χώρας. Ακόμα και αν –για τα νεοελληνικά δεδομένα- θεωρήθηκε παρέμβαση μικρής κλίμακας, η εκχέρσωση 150 τετραγωνικών μέτρων (από τα 23 στρέματα) υγροτόπου στις Μαρίκες της Ραφήνας,  απλά επιβεβαίωνε την απύθμενη άγνοια και την αμέτρητη αδιαφορία των νεοελλήνων για την έννοια του «οικοσυστήματος» και του τι σημαίνει αυτό για την ίδια την ανθρώπινη ζωή, όπως και για όλη τη ζωή που ακόμα διαθέτει ο πλανήτης Γη. Την άγνοια και αδιαφορία των νεοελλήνων ως ατόμων αλλά και ως ομάδων ατόμων, όπως ομάδες μελετητών, ειδικών, οργανισμών και κυρίως διοικητικών. Κυβερνητικών και –όπως άστοχα και ειρωνικά αποκαλούνται-  «αυτοδιοικητικών».

Ο ελληνικός εκσυγχρονισμός. Μία κερδοφόρα –για λίγους-  αυταπάτη

Είναι σταθερά αποδεκτή η ανάγκη εκπολιτισμού της ανατολικής Αττικής. Όχι εκσυγχρονισμού, γιατί αυτή η λέξη κουβαλάει βαρύ, αρνητικό νόημα και πρόσημο στη χώρα μας. Και όχι άδικα. Εκσυγχρονιστικά θεωρήθηκαν τα έργα κάλυψης του Ιλισού από τον Μεταξά. Εκσυγχρονιστικά θεωρήθηκαν τα έργα αποξήρανσης λιμνών και υγροτόπων, στην αναζήτηση καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Εκσυγχρονιστής θεωρήθηκε ο Καραμανλής με το ξήλωμα της ευρωπαϊκού  χαρακτήρα συγκοινωνιακής υποδομής σταθερής τροχιάς. Εκείνης του τραμ της Αθήνας. Και βέβαια εκσυγχρονιστής βαφτίστηκε και με το έγκλημα της ολέθριας αντιπαροχής.  Εκσυγχρονιστής βαφτίστηκε ο Σημίτης, ο άνθρωπος που έσπρωξε τη χώρα στο οικονομικό βάραθρο της Ευρώπης και του κόσμου. Εκσυγχρονιστές είπανε και  όλους εκείνους που ευαγγελίζονταν ή και τελικά υλοποίησαν σε μεγάλο βαθμό την πιο ακραία υπερεκμετάλλευση φυσικού πόρου στην Ελλάδα. Εκείνη της εκτροπής του πλουσιότερου σε νερό, ελληνικού ποταμού. Του Αχελώου. Εκσυγχρονισμός θεωρήθηκε η άτσαλη και με βιαστικές και πρόχειρες μελέτες, ανάπτυξη του δικτύου εθνικής οδοποιίας. Οδοποιία που δεν τήρησε βασικές αρχές, όπως εκείνες του βιοκλιματικού σχεδιασμού (αυτό το καταλαβαίνει όποιος π.χ. περάσει τον αυχένα της Μαλακάσας χειμώνα ξημερώματα ή κινηθεί στην Εγνατία από Θεσσαλονίκη για Αλεξανδρούπολη πρωινή ώρα και άλλα πολλά).

Με όλα αυτά –και άλλα πολλά-  καταλαβαίνουμε πως ενώ χρειαζόμασταν πρωτίστως να εκπολιτιστούμε, πηδήξαμε μία τάξη με μέσο και περάσαμε στον «εκσυγχρονισμό». Τη μετατροπή του χωριού και της γειτονιάς  σε αστικές  παραγκουπόλεις.

Ακόμα και τα εντυπωσιακότερα αρχιτεκτονήματα, οι εντυπωσιακότερες υπερδομές, οφείλουν να διαθέτουν θεμέλια. Αόρατα και καθόλου εντυπωσιακά, αλλά δίχως αυτά η υπερδομή καταρρέει. Κάπως έτσι είναι και οι αναπτυξιολάγνοι νεοέλληνες, οι οποίοι σχεδιάζουν και κατασκευάζουν θηριώδη ανάπτυξη και τερατώδη εκσυγχρονισμό, χωρίς να έχουν αποκτήσει πρώτα το πολιτισμικό επίπεδο που θα καταστήσει τα «επιτεύγματα» αυτά   χρήσιμα, λειτουργικά, καλαίσθητα -αν θέλετε-  και κυρίως θα τα εντάξει αρμονικά στο περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούνε και οι δημιουργοί τους. Και αν για τα παραδείγματα των προαναφερθέντων «εκσυγχρονιστών» σήμερα υπάρχει και μία χαζοχαρούμενη τάση απαλλαγής από τις βαρύτατες ευθύνες τους, γιατί «δεν ήξεραν» (ας γελάσουμε διακριτικά) για τους σημερινούς δεν υπάρχει και ούτε πρέπει να υπάρξει, κανένα άλλοθι, κανένα απαλλακτικό στοιχείο. Γιατί ακόμα και αν δεν ξέρουν, δεν κοιτούν να παραδειγματιστούν από αυτούς που έπαθαν και έμαθαν τελικά, μετά από χρόνια.

Η καταστροφή του υγροτόπου στις Μαρίκες της Ραφήνας

Επανερχόμαστε στην καταστροφή που προκάλεσε το υπουργείο υποδομών μαζί με την ΕΥΔΑΠ, την εταιρεία διαχείρισης του υδατικού αποθέματος της Αττικής και κατά τον νόμο υπεύθυνη για την τήρηση της οδηγίας 60 της Ε.Ε. -τουλάχιστον για τα επιφανειακά νερά- στον υγρότοπο των Μαρικών. Έναν υγρότοπο Α προτεραιότητας ενταγμένο στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών της Οδηγίας 2000/60 Ε.Ε.

Δεν πρόκειται δηλαδή για μία απλή ζημιά, αλλά για παράβαση ενωσιακής οδηγίας, ενσωματωμένης στο εθνικό και ενωσιακό Δίκαιο. Είναι ξεκάθαρα κολάσιμη παρανομία.

Θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί;

Η απάντηση είναι ΝΑΙ. Θα μπορούσε ένα είχε αποφευχθεί στη φάση της διαβούλευσης, αν η διαβούλευση ήταν σοβαρή και όχι προσχηματική, όπως είναι και η πλειονότητα των παρωδιών που αποκαλούνται «ανοιχτές δημόσιες διαβουλεύσεις» στην Ελλάδα. Δυστυχώς όμως μία διοίκηση αδιάφορη, ευθυγραμμισμένη με την εξυπηρέτηση της «οικονομίας» του έργου (διάβαζε εξοικονόμηση της ΕΥΔΑΠ και κερδοφορία του εργολάβου), ετσιθελικά και άτσαλα ως συνήθως, σε σύμπραξη με μία άσχετη αυτοδιοίκηση με νοοτροπία βλαχοδημάρχου, εξαφάνισαν κάθε αντίρρηση και προώθησαν την αθλιότερη πρόταση. Τόσο στο επίπεδο της «διαβούλευσης» επί της μελέτης, όσο και στο επίπεδο της «διαβούλευσης» επί των θέσεων των περιφερειακών αντλιοστασίων. Παρεμφερές θέμα αναμένουμε να προκύψει και για τη θέση του Κέντρου Επεξεργασίας, στην πρώτη πλημμύρα του Μεγάλου Ρέματος. Του ρέματος – υγροτόπου επίσης-  που το βάφτισαν «φυσικό αποδέκτη» και  που πήγαν και του φόρεσαν την κατασκευή πάνω του. Αλλά και εκεί μίλησε ο νόμος της επιβεβλημένης σιωπής στην προσχηματική αν όχι εικονική «διαβούλευση».  

 

Γιατί όμως οι καταστροφές που σχεδιάζουν είναι μεγάλες;

Τον Ιούλιο του 2008 επτακόσιοι επιστήμονες από όλο τον κόσμο συναντήθηκαν στο Διεθνές Συνέδριο για τους Υγρότοπους INTECOL, στην Τσουιάμπα της Βραζιλίας. Δηλαδή στις όχθες του τεράστιου υγρότοπου Παντανάλ. Στόχος τους ήταν η εξεύρεση τρόπων προστασίας αυτών των εκτάσεων που κινδύνευαν να αφανιστούν. Πολλές από αυτές τις εκτάσεις, κυρίως σε χώρες της Αφρικής, της ΝΑ Ασίας  και της Λατινικής Αμερικής, με την αποτρόπαια  μέριμνα διεθνών οργανισμών - εξυπηρετητών των πολυεθνικών των πετροχημικών, λιπασμάτων, γεωργικών φαρμάκων, πολλαπλασιαστικού υλικού, έχουν πια εξαφανιστεί.  Η εξαφάνιση τους αυτή σχετίζεται άμεσα με τη ραγδαία αύξηση της εμφάνισης ακραίων μετεωρολογικών φαινομένων, αλλά οι σχετικές μελέτες είτε δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ είτε τα πορίσματα τους βρίσκονται ακόμα «υπό επεξεργασία». Και έχουμε τελικά μία εικόνα που παραμένει θολή, αλλά βολική για την παγκόσμια υπερεκμεταλλευτική οικονομία.

Για να αποφευχθούν τυχόν βολικές παρεξηγήσεις, πρέπει να σημειωθεί ότι υγρότοποι δεν είναι αποκλειστικά οι βάλτοι και τα έλη, αλλά και οι περιοχές τύρφης, τα δέλτα των ποταμών, τα δάση μανγκρόβιας, οι τούνδρες, οι λίμνες και άλλοι υδάτινοι αλλά και παρυδάτιοι σχηματισμοί, όπως αμμοθίνες και παραθαλάσσια δάση. Μέσα σε αυτά και το παράκτιο έλος – αμμοθινικό οικοσύστημα των Μαρικών της Ραφήνας (του Σχινιά, της Βραυρώνας, των Λεγραινών ή Λεγρενών κλπ)

Συνολικά αυτές οι περιοχές καλύπτουν περίπου το 6% της ξηράς στον πλανήτη μας. Εκεί αποθηκεύεται το 20% των ανθρακούχων αερίων, ενώ παράγουν ως οικοσυστημικοί πράγοντες το 25% των τροφίμων όλου του κόσμου, βοηθούν στον καθαρισμό των υδάτων, γεμίζουν εκ νέου με νερό τους υδροφόρους ορίζοντες και δρουν ως ασπίδες προστασίας από τις τρομερές παράκτιες καταιγίδες, ειδικά σε χώρες με ακτή σε ωκεανούς ή ανοιχτές θάλασσες.

Στο συνέδριο του 2008 διατυπώθηκε η θέση που εντάχθηκε μετά στα συμπεράσματα, πως αν για κάποιο λόγο, οι υγρότοποι του κόσμου απελευθέρωναν το φορτίο τους σε διοξείδιο του άνθρακα, θα ενισχυόταν δραματικά το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Φυσικά θα ακολουθούσε και η αύξηση της συχνότητας των ακραίων φαινομένων που συνδέονται με το –τότε αποκαλούμενο- φαινόμενο.

Οι Μαρίκες, ως υγρότοπος Α προτεραιότητας, σημασία που απέκτησε με λαβή και τα συμπεράσματα του συνεδρίου του 2008 και στο ποσοστό που τους αναλογεί, μαζί με το παγκόσμιο δίκτυο υγροτόπων, διαθέτουν μέρος, σημαντικό για τα ελληνικά δεδομένα, των 771 δισεκατομμυρίων τόνων αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Κρατούν αιχμάλωτο, δηλαδή, μέρος από το ένα πέμπτο της συνολικής ποσότητας διοξειδίου του άνθρακα που υπάρχει στη Γη. Ποσότητα  ίση με αυτή που υπάρχει σήμερα στην ατμόσφαιρα.

Η άποψη της ΕΥΔΑΠ για τα συμπεράσματα του συνεδρίου για την προστασία των υγροτόπων εκφράστηκαν με έργα - Μαρίκες Ιανουάριος 2022

 

Σύμφωνα λοιπόν με το διεθνές συνέδριο  για τη σχέση των υγροτόπων με τη μεταβολή των κλιματικών συνθηκών, κάθε υγρότοπος αποτελεί ρυθμιστικό παράγοντα όχι μόνο για τον τόπο του αλλά και για τη γη ολόκληρη. Ψιλά γράμματα θα πει ένας αναπτυξιολάγνος ψηφοθήρας βλαχοδήμαρχος ή ένας ψηφοθήρας κυβερνητικός, που ερεθίζονται όταν βλέπουν έναν  ελαστιχοφόρο και εκσπερματίζουν όταν βλέπουν  έναν ερπυστριοφόρο εκσκαφέα, να αντικαθιστούν έναν υγρότοπο με μία «αναπτυξιακή» υποδομή.

Αλλά είπαμε. Πριν εκπολιτιστούμε κάποιοι μας έπεισαν να εκσυγχρονιστούμε. Χτίζουμε πάνω στην άμμο ένα μέλλον που θα καταρρεύσει πάνω στα κεφάλια των παιδιών μας.

Αλλά τελικά ποιος νοιάζεται γι’ αυτά. Η ζωή είναι μικρή για να είναι μίζερη, οπότε όσο το ταχύτερο της δώσουμε τη χαριστική βολή, τόσο το καλύτερο.

Δεν θα μας κλάψει και κανένας πολιτισμός άλλωστε.