Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο ΚακόΣτους εισαγγελείς στους οποίους έχει ανατεθεί η έρευνα για την φονική πυρκαγιά της 23ης Ιουλίου στην Ανατολική Αττική κατατέθηκε το πρώτο πόρισμα τεχνικού συμβούλου. Πρόκειται για πολυσέλιδη έκθεση του αντιστράτηγου εν αποστρατεία Ανδριανού Γκουρμπάτση, ο οποίος ορίστηκε από δύο οικογένειες θυμάτων, και ο οποίος αναφέρεται σε ευθύνες συγκεκριμένων υπηρεσιών.
Σημειώνεται ότι απ΄ την πλευρά τους οι αρμόδιοι οι εισαγγελείς, Η. Ζαγοραίος και Β. Γνεσούλη έχουν ορίσει και δικό τους πραγματογνώμονα, πυραγό της Πυροσβεστικής.
Ο πραγματογνώμονας κάνει λόγο για «σοβαρά εγκληματικά λάθη, ενέργειες, παραλείψεις, ολιγωρίες, αρρυθμίες και δυσλειτουργίες που εντοπίζονται κυρίως στη ΓΓΠΠ, στο ΠΣ, στην Ελληνική Αστυνομία, και στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Περιφέρεια και Δήμους), ενώ δεν αποκλείει των ευθυνών και άλλες αρμόδιες κρατικές αρχές, φορείς και υπηρεσίες, «αφού δεν έχουν περιέλθει σε γνώση μου όλα τα αιτούμενα απαραίτητα έγγραφα στοιχεία και πληροφορίες».
«Μια σειρά από σοβαρά εγκληματικά λάθη, ενέργειες, παραλείψεις, ολιγωρίες, πλημμέλειες, αρρυθμίες και δυσλειτουργίες των αρμοδίων θεσμικά και νομοθετικά οργάνων, υπηρεσιών, αρχών και φορέων του ισχύοντος σήμερα μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας της χώρας, όπως αυτά καταγράφονται αναλυτικά, σε συνδυασμό και με τις όποιες στρεβλώσεις εντοπίστηκαν κατά την οργανωτική δομή και λειτουργία του και καταγράφηκαν στο σύστημα πολιτικής προστασίας, είχαν σαν αποτέλεσμα από κοινού και συνδυαστικά να επηρεάσουν σε σημαντικό βαθμό και επίπεδο την επιχειρησιακή ικανότητα και αποτελεσματικότητα γενικά του μηχανισμού πολιτικής προστασίας» σημειώνει ο κ. Γκουρμπάτσης στο πόρισμα, που αποτελεί πλέον κομμάτι της δικογραφίας.
Αναφέρεται επίσης και στο νομικό πλαίσιο των αρμοδιοτήτων των υπευθύνων, πάνω στο οποίο όφειλαν να κινηθούν, πριν και μετά από την φονική πυρκαγιά, κάνοντας λόγο, μεταξύ άλλων, σε παραλείψεις για τη συλλογή των ξερόχορτων, μη συντονισμό της κυκλοφορίας κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς αλλά και ότι δεν εφαρμόστηκε έκτακτο σχέδιο λόγω κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Σημειώνει επίσης ότι στην Ανατολική Αττική είχαν απομείνει λίγα πυροσβεστικά οχήματα.
Ο κ. Γκουρμπάτσης σημειώνει ακόμα ότι ο μηχανισμός Πολιτικής Προστασίας, αποδείχθηκε «εν τέλει και εκ του αποτελέσματος», ότι «δεν ήταν προετοιμασμένος για τη λήψη κατάλληλων μέτρων και ανάληψη αποτελεσματικών δράσεων, αλλά πρωτίστως και το σημαντικότερο είχε άμεσες επιπτώσεις στις απώλειες εκ της συγκεκριμένης καταστροφής, που απολογιστικά μέχρι σήμερα αριθμούν 96 ανθρώπινα θύματα, 31 άλλους σοβαρά τραυματίες καθώς και μεγάλης έκτασης ζημιές σε δομές, υποδομές και περιουσίες πολιτών και το φυσικό περιβάλλον».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η Αττική υπήρξε –ήδη από την αρχαιότητα- η μήτρα της τραγωδίας, με τον ίδιο τρόπο που αποτελεί και τη γενέθλια γη της κωμωδίας. Ο βραχώδης Αττικός τόπος, από την αρχαιότητα υπήρξε το φυσικό σκηνικό της συνύπαρξης και άνθησης των δύο βασικών ειδών της ερμηνευτικής τέχνης του θεάτρου.
Η παράδοση που γεννήθηκε τότε, συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Τόσο στην Τέχνη, όσο και στην αληθινή ζωή. Ζούμε το (Αττικό επίσης) παράδοξο, η Ζωή να μιμείται την Τέχνη. Να την αντιγράφει και να την καθιστά πρότυπο της. Να ενσωματώνει στην εμπειρία των ζώντων το δίπολο «Ύβρις – Νέμεσις» με τέτοιο τρόπο που να είναι σαν να θέλει να δοκιμάσει τους «εχέφρονες» ανθρώπους, μέχρι ποιου σημείου θα κλιμακώσουν την Ύβρη και αν ποτέ θα καταλάβουν το μάθημα που θα τους διδάξει η πάντα επερχόμενη –λόγω της ύβρεως τους- Νέμεσις.
Μέχρι σήμερα, παρακολουθούμε μία μαζική καταστροφή να εξελίσσεται στην ανατολική Αττική. Ένας κλοιός από τερατώδη εγχειρήματα, όπως ο Χώρος Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων στο Γραμματικό, τα διάσπαρτα θηριώδη Κέντρα Επεξεργασίας Λυμάτων, τα τσιμεντένια κουφάρια της κληρονομιάς του 2004, τα εκτεταμένα οδικά έργα και συγκοινωνιακές παρεμβάσεις κλίμακας (μεγέθυνση λιμανιών και αντίστοιχη κλιμάκωση υποδομών) περισφίγγει την Αττική. Αυτός ο απαίσιος κλοιός αναπτύσσεται δίχως να υπολογίζει το πολιτιστικό, το κοινωνικό, το περιβαλλοντικό κόστος. Διατεταγμένες μελέτες, συνταχθείσες με τη μέθοδο copy/paste, παράγουν δεδομένα απαλλακτικά για τα εγκλήματα που σχεδιάζονται. Τα σχέδια τους αγνοούν προκλητικά την διαχρονικότητα των μακάβριων επιπτώσεων τους στη ζωή και τον τόπο .
Φυσικά δεν θα σχεδίαζαν τίποτα αν πρώτα δεν είχαν διαβρώσει την κοινωνία κατάλληλα, κατασκευάζοντας ένα αδηφάγο κοινό, το οποίο εξαρτάται από τα ρουσφέτια και τις διευκολύνσεις των επισπευδόντων. Ένα κοινό που είναι έτοιμο να πειστεί, να ψηφίσει και να χειροκροτήσει το έγκλημα και τον εγκληματία. Ίσως όμως αυτό το κοινό να αποτελέσει και την Νέμεση τους. Ποιος ξέρει;
Η Ύβρις (ένα ηθικό έγκλημα που πέρασε στα «ψιλά»)
Όταν την παραμονή του Δεκαπενταύγουστου του 2005 το Boeing 737 της Helios Airways συντριβόταν στον ορεινό όγκο του Γραμματικού, εκτός από τις 121 ζωές που έπαιρνε μαζί του, σηματοδοτούσε σε ένα μακάβριο συμβολισμό την σφαίρα που έμελλε να πάρει στο θάνατο και την ανατολική Αττική.
Το αεροπλάνο της Helios Airways, έπεσε στο Γραμματικό Αττικής, μερικές δεκάδες μέτρα από τον χώρο που η Περιφέρεια Αττικής είχε προκρίνει το 2003 για χωματερή.
Το μνημείο των 121 θυμάτων, μέρος της εικόνας της χωματερής που σχεδιάζουν στο Γραμματικό
Ο συμβολισμός θα μπορούσε να ήταν άστοχος ή άκαιρος πλέον, αν η Περιφέρεια Αττικής δεν επέμενε στον αισχρό σχεδιασμό της. Αν από υποκριτική έστω ευαισθησία είχε παρατηρήσει έστω το ότι σε πρώτο πλάνο από το μνημείο των 121 θυμάτων της πτήσης HCY 522 βρίσκεται η χωματερή που σχεδιάζει.
Ένας σωρός από σοβαρούς λόγους, όπως
αλλά και άλλοι, περισσότεροι λόγοι (φερ’ ειπείν η παρεμπόδιση της ανάπτυξης μεθόδων διαλογής στην πηγή, προκειμένου να εξυπηρετούνται οι «φίλοι και ημέτεροι» επιχειρηματίες των Κέντρων Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών που χρειάζονται χώρους ταφής για να πλουτίζουν), θα έπρεπε να έχουν σταματήσει κάθε απόπειρα λειτουργίας του απαίσιου έργου.
Όμως
Στην χώρα του πλαστικού savoir vivre και της πλαστικής σακούλας, ακόμα και η μνήμη η ίδια και ο σεβασμός απέναντι της, είναι φτιαγμένα από το ίδιο υλικό. Το πλαστικό.
Το μνημείο που ανεγέρθη για να θυμίζει και να αποτίνει ένα είδος τιμής, ένα είδος μεταφυσικής συγγνώμης προς τα θύματα του άδικου δυστυχήματος, αποτελεί και τοπόσημο, μπαλκόνι στη χωματερή που θα καταδικάσει την ανατολική Αττική και τη θάλασσα του νότιου Ευβοϊκού σε θάνατο. Δίχως μνημεία να θυμίζουν τι είναι αυτό που χάθηκε.
Και δίπλα στη νεκρή γη, το μνημείο των νεκρών της πτήσης 522, σε μία φριχτή αντίστιξη, να θυμίζει στις επόμενες γενιές τη μοίρα που επιφυλάσσει αυτός ο τόπος για τους νεκρούς και τα μνημεία τους.
Η χωματερή του Σγουρού, της Δούρου και του ηλιοκαμένου με τη χρυσή ρόμπα Πατούλη, δεν είναι χώρος ταφής απορριμμάτων ή υπολειμμάτων. Είναι χώρος ταφής κάθε αξιοπρέπειας και σοβαρότητας που απέμεινε στην πλαστική μας χώρα.
Πλαστική η χώρα, πλαστικές και οι αξίες της, θα μείνουν ενταφιασμένες στην Αττική γη, να τη ρυπαίνουν για χιλιάδες χρόνια ακόμα.
(In a blue mood.....)
Δελτίο τύπου της Πρωτοβουλίας Κατοίκων για ένα λιμάνιου θα συμβιώνει αρμονικά με την πόλη της Ραφήνας
για το Περιφερειακό Συμβούλιο της 27ης Αυγούστου 2019
Απαίτηση του κόσμου της Ραφήνας, του Πικερμίου αλλά και άλλων περιοχών, είναι η ματαίωση του τερατώδους σχεδίου που θα μετατρέψει τη Ραφήνα σε μια πόλη χωρίς θάλασσα πια. Σε μία πόλη που θα βρίσκεται δίπλα σε ένα λιμάνι που θα υποβαθμίσει δραστικά και δραματικά τη ζωή και τον τόπο.
Αυτή ήταν η κεντρική διεκδίκηση της χθεσινής «επίσκεψης» κατοίκων περιοχών της ανατολικής Αττικής στο τελευταίο περιφερειακό συμβούλιο της θητείας Δούρου. Διατρανώθηκε προς κάθε κατεύθυνση η αντίθεση των κατοίκων προς το «Monster Plan», όπως έχει επικρατήσει να αποκαλείται το προγραμματικό αναπτυξιακό σχέδιο του λιμανιού της Ραφήνας και τα συνοδά έργα του, που θα αλλοιώσουν τη φυσιογνωμία της πόλης και θα αποκόψουν κυκλοφοριακά τις γειτονιές της.
Η έγκαιρη αποκάλυψη του προγράμματος του συμβουλίου από την Πρωτοβουλία Κατοίκων και η κινητοποίηση των κατοίκων σε Ραφήνα και Πικέρμι, πέτυχαν την απόσυρση των θεμάτων από τον πρόεδρο του Περιφερειακού Συμβουλίου Θ. Σχινά.
Απαίτηση του κόσμου της Ραφήνας, του Πικερμίου αλλά και άλλων περιοχών, η ματαίωση του τερατώδους σχεδίου που θα μετατρέψει τη Ραφήνα σε μια πόλη χωρίς θάλασσα πια. Σε μία πόλη που θα βρίσκεται δίπλα σε ένα λιμάνι που θα υποβαθμίσει δραστικά και δραματικά τη ζωή και τον τόπο.
Αυτή είναι η κεντρική διεκδίκηση της χθεσινής «επίσκεψης» κατοίκων περιοχών της ανατολικής Αττικής στο τελευταίο περιφερειακό συμβούλιο της θητείας Δούρου και της κυριαρχίας της παράταξης της. Στο τελευταίο αυτό περιφερειακό συμβούλιο δόθηκαν περισσότερες αποδείξεις πως και η ατζέντα της επερχόμενη περιφερειακής αρχής, αποτελεί συνέχεια της ατζέντας της απερχόμενης. Δηλαδή με λάβαρο την διαστρεβλωμένα εννοούμενη «ανάπτυξη», η οποία στην ουσία είναι η οικονομική μεγέθυνση των λίγων και μεγάλων, μέσα από την ασύστολη κατανάλωση των πόρων, του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής των μικρών. Χαρακτηριστική η καυστική επισήμανση από τον κόσμο της κίνησης της Δυτικής Αττικής για την βιασύνη της Δούρου να παραδώσει στον Πατούλη, αφού πρώτα περάσει η ίδια την επέκταση του ΧΥΤΑ, για να μην έχει ο δεύτερος πολιτικό κόστος. Ακριβώς το ίδιο φωνάζαμε πριν από λίγες ημέρες και για το Monster Plan –όπως έχει επικρατήσει να λέγεται- του λιμανιού της Ραφήνας.
Δολίως, με συνοπτικές διαδικασίες και κάτω από πλήρη αδιαφάνεια κυκλοφόρησαν η πρόσκληση και η ατζέντα του τελευταίου για την προηγούμενη περίοδο, περιφερειακού συμβουλίου Αττικής. «Στα μουλωχτά» φώναζε η δυτική Αττική, προσπάθησαν να περάσουν την επέκταση της πηγής του καρκίνου στον τόπο τους. Και φώναξαν πως είναι στο πλευρό των κατοίκων της Ανατολικής Αττικής που δεν θέλουν τον ΧΥΤΑ της Δούρου και του Σγουρού, δηλαδή τον ΧΥΤΑ Γραμματικού. Και μέρος των κατοίκων της ανατολικής Αττικής που βρισκόμασταν εκεί διαμαρτυρόμενοι για το λιμάνι ενωθήκαμε με εκείνους που διαμαρτύρονταν για τον ΧΥΤΑ. Είναι ντροπή αλήθεια, σήμερα το 2019 να υπάρχουν ακόμα ΧΥΤΑ, να είναι ανίκανοι δήμοι και περιφέρεια να λειτουργήσουν την ανακύκλωση και τη διαλογή στην πηγή και να τα αναθέτουν σε εργολάβους που τελικά δεν κάνουν τη δουλειά για την οποία πληρώνονται.
Είναι σχεδόν σίγουρο πως με την τροπή που πήραν τα πράγματα στο περιφερειακό συμβούλιο της 27ης Αυγούστου, η επόμενη απόπειρα για την προώθηση του τερατουργήματος που αποκαλείται Master Plan λιμένα Ραφήνας αλλά και η επόμενη επέκταση της ντροπής των χωματερών στην Αττική, θα γίνουν πάλι «στα μουλωχτά». Ξέρουν πως δεν είμαστε ηλίθιοι ούτε αδιάφοροι για τη ζωή μας και δεν έχουν τη γενναιότητα να συζητήσουν και να εγκρίνουν την καταδίκη του μέλλοντος του τόπου στο φως της ημέρας.
Τα απαίσια πρόσωπα τους που συσπώνται από την αγωνία της χαμένης ψήφου (και όχι της ζωής που κλέβουν) το μαρτυρούν.
Η περιφερειακή αρχή έχει συνέχεια. Συνέχεια στον σχεδιασμό και την εφαρμογή της καταστροφής, συνέχεια στην ανηθικότητα και στις αποφάσεις σε απόλυτο σκοτάδι και αδιαφάνεια.
Κανένας εφησυχασμός απέναντι στους ά-βουλους που το ίδιο το σύστημα τους έχρισε συμ-βούλους και φυσικά και περισσότερο, απέναντι στους φιλόδοξους επικεφαλής τους. Και κάποτε πρέπει να μάθουμε να διακρίνουμε αυτύς που βούλονται και όχι αυτούς που διεκπεραιώνουν εντολές ως εκπαιδευμένα σκυλάκια.
Στην παραπάνω εικόνα τα θέματα του Περιφερειακού Συμβουλίου της 27ης Αυγούστου 2019. Μέσα σε διαμαρτυρίες και φωνές των διαμαρτυρόμενων, ο πρόεδρος Σχινάς εκτέλεσε την υποχρέωση του και ανακοίνωσε πως τα θέματα 1 έως 4 συζητήθηκαν ενώ τα θέματα από το 4 και κάτω αποσυρονται ή αναβάλλονται. Ο απελθών "πρόεδρος" Σχινάς είναι εκείνος που διεκπεραίωσε ψηφοφορία με ψήφους μόνο των επικεφαλής των παρατάξεων το 2018, όταν φοβήθηκε πως θα υπήρχαν διαρροές συμβούλων που θα καταψήφιζαν την πρόταση της "Δύναμης Ζωής" της Ρ. Δούρου.
Η αναγγελία από μικροφώνου που έκανε ο πρόεδρος Σχινάς δεν αντέχει σε κμία δοκιμασία, τόσο του νομότυπου, όσο και του πολιτικού ή του ηθικού της περιεχομενου
ΥΓ Αλγεινότατη εντύπωση προκάλεσε η αυθάδεια και η αντιδημοκρατική νοοτροπία της υπερφίαλης και αδικαιολόγητα πολυθεσίτισσας περιφερειακής γυρολόγου, Κ. Αδαμοπούλου. Σε μία από τις συνήθεις παρεμβάσεις της, ζήτησε τον λόγο γιατί δεν πίστεψαν οι κάτοικοι την ΑΝΕΠΙΣΗΜΗ «πληροφορία» κάποιου ελεγχόμενου για την αναξιοπιστία του μέσου, της επισημάνθηκε αυτό ακριβώς. Πως δεν υπήρχε τίποτα αξιόπιστο. Άλλωστε ένας επιπλέον λόγος της διαμαρτυρίας των κατοίκων της Φυλής ήταν η ανυποληψία και η αναξιοπιστία της περιφερειακής αρχής και των «πληροφοριών» που διέδιδε.
Η Κ. Αδαμοπούλου απάντησε με το θράσος που την χαρακτηρίζει πως δεν χρωστάει ενημέρωση στον «πάσα ένα» ή την «πάσα μία» και μετά ειρωνεύτηκε τους διαμαρτυρόμενους δήθεν χαριτολογώντας και στέλνοντας «Φιλάκια». Η αυθάδεια της ξεχείλισε το ποτήρι και βέβαια θερμόαιμη διαμαρτυρόμενη που αισθάνθηκε σφόδρα προσβεβλημένη (όπως και όλοι μας) της επισήμανε την αμετροέπεια της σε τόνο τόσο υψηλό που δεν χρειαζόταν καν μικρόφωνο για να ακούει όλο το αμφιθέατρο.
Η Κ. Αδαμοπούλου και η συμπεριφορά της αυτή αποτελούν -όπως έχει διαφανεί τα τελευταία χρόνια- δείκτη της εξαιρετικά χαμηλής ποιότητας του απερχόμενου περιφερειακού συμβουλίου. Τίποτα δεν εγγυάται πως το επόμενο θα είναι καλύτερο αφού φάνηκε πως έχει αναλάβει την διεκπεραίωση όσων δεν πρόλαβε η απελθούσα διοίκηση να υλοποιήσει.
Προς όφελος των ολίγων και οικονομικά ισχυρών και εις βάρος των κατοίκων της Αττικής και του περιβάλλοντος δυστυχώς
Η ατζέντα του συμβουλίου της 27/8/19 ακολουθεί για όσους θέλουν το πρωτοτυπο της πρόσκλησης:
Μετά από την κυριολεκτική κορύφωση της φλόγας της επιτυχίας τους, το άστρο τους δύει αφήνοντας άσχημη γεύση, όσον αφορά το έργο τους και ακόμα ασχημότερες μνήμες όσον αφορά το συνολικό πέρασμα τους από τη διοίκηση του έρμου Αττικού τόπου.
Περιφέρεια
Από τη μία η «περιφερειάρχισσα της καρδιάς μας» που θεωρεί ακόμα έργο τις καταστροφές και τα έργα δίχως ουσιαστικό σκοπό παρά μόνο την κυκλοφορία του εργολαβικού χρήματος, μεταξύ των επίλεκτων της. Η προνομιακή σχέση της με την ΕΥΔΑΠ και φυσικά η διαχειριστική της θέση στον ΕΔΣΝΑ εξασφάλισαν τη μεγέθυνση κάθε καταστροφικής επίδρασης της ομάδας της, τόσο στο περιβάλλον όσο και την κοινωνία.
Αποχωρεί αφήνοντας τη χείριστη των εντυπώσεων, είτε με την απραξία της είτε με τα έργα που θεωρεί πως έκανε και τα προβάλλει ως τεκμήρια παραγωγικής θητείας, ενώ δεν ήταν τίποτα άλλο παρά καταστροφές και παρεμβάσεις τέτοιες, που οδήγησαν ήδη σε καταστροφές και κληροδοτούν προϋποθέσεις και για ακόμα μεγαλύτερες συμφορές στον έρημο τούτο τόπο
Οι ανθρώπινής μορφής μοχλοί που χρησιμοποίησε για το «έργο» της, ήτοι ο αντιπεριφερειάρχης που καμάρωνε για τις γαλότσες του σε περιφερειακό συμβούλιο (Π. Φιλίππου), την έκανε πρώτος-πρώτος για να γλιτώσει το μαύρο που έρχεται και πήγε να μεταφέρει το αναπτυξιακό του όραμα στον δήμο Σαρωνικού.
Περιφερειακοί σύμβουλοι της, που έχουν κληρονομικό δικαίωμα στον πολιτικό αγώνα (Πάντζας) την πούλησε ομοιοτρόπως και την έκανε για να μεταφέρει τα δικά του αναπτυξιακά οράματα στη Ραφήνα και στην αγκαλιά του δεύτερου απερχόμενου, που η παρουσίαση του ακολουθεί.
Δήμος Ραφήνας – Πικερμίου
Στον δήμο Ραφήνας Πικερμίου η αποτυχία έχει το όνομα του απερχομένου. Μάλιστα όταν ο ήδη τέως δήμαρχος έχει καταφέρει τόσες καταστροφές σε μισή μόνο θητεία, οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε ιδιαίτερο ταλέντο στην καταστροφή.
Με Βοναπαρτικό ύφος και πρωτόγνωρη αμετροέπεια για δημοτικό άρχοντα (και μάλιστα δοτό αφού αντικατέστησε τον εκλεγμένο του οποίου ήταν αντιδήμαρχος), ο Ναπολέων Ανατολικής Αττικής, θέλοντας να αυτοαναδειχθεί δεν δίστασε να εγκαταστήσει τη δική του δικτατορία μέσα στον δήμο. Αναπτύσσοντας δίκτυο δικών του υποχειρίων, αποδύθηκε σε μία άνευ προηγουμένου επιβολή των αντιλήψεων του και των συμφερόντων του. Εξαφάνισε την έννοια «συμμετοχικότητα» και τη δυνατότητα των δημοτών να συμμετέχουν στα όσα σχεδιάζονται και φυσικά παραγέμισε με άχυρο ένα ομοίωμα δημοτικού συμβουλίου και ένα κακέκτυπο επιτροπής διαβούλευσης, τα οποία λειτουργούσαν σαν να αποτελούνταν από τους αυλικούς του. Ένας Ναπολέων άλλωστε χρειάζεται μόνο αυλικούς.
Αποτέλεσμα της παροιμιώδους κακοδιοίκησης ήταν και η απαράδεκτη στάση του δήμου στα δραματικά γεγονότα του περασμένου Ιουλίου. Για την απαράδεκτη στάση του δήμου υπεύθυνος είναι συνήθως ο δήμαρχος και κανένας άλλος. Και το γεγονός πως ακόμα και όταν καιγόταν ο τόπος , ο Ναπολέων φρόντιζε για τη δική του (τηλεοπτική) προβολή, μαρτυράει και άλλα, που δεν είναι αντικείμενο της παρούσας ανάρτησης.
Οι τελάληδες του λιβανίζουν την δήθεν «αποτελεσματικότητα» του. Μία «αποτελεσματικότητα που αποτελεί ένα ακόμα ψέμα, ένα προϊόν διαδόσεων των δικών του μηχανισμών προπαγάνδας. Και που δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία φούσκα, την οποία φροντίζει να διογκώνει γεμίζοντας την με «διάφορα από εδώ και από εκεί». Οικειοποιείται με ευκολία που μαρτυρά θράσος, έργα της ΕΥΔΑΠ, του δημάρχου τον οποίο αντικατέστησε, καθώς και ότι βρίσκει εύκαιρο προς οικειοποίηση. Από τα πολλά ψέματα που απαιτεί η οικειοποίηση αυτή, συχνά μπερδεύεται. Πολύ πρόσφατα γίναμε μάρτυρες μίας τέτοιας περίπτωσης.
Αυτοί είναι οι απερχόμενοι της μικρής μας γειτονιάς. Η κοινή τους στάση και η κοινή τους αποτυχία στις μεγάλες τραγωδίες των περασμένων ετών είναι μόνο το αποτέλεσμα των πολιτικών τους. Το να ζητάνε επιβράβευση για τις αποτυχημένες όσο και φονικές στους θητείες αποτελεί προσβολή προς τους πολίτες και κάθε δημοκρατική έννοια.
Στις εκλογές που έρχονται τελικά θα δούμε αν αξίζουμε ότι παθαίνουμε. Θα δούμε πόσο θυμόμαστε και πόσο ξεχνάμε
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
