«Στα πρόσωπα των μεταναστών της εποχής μας, καθώς και στα πρόσωπα των μεταναστών οποιασδήποτε εποχής, μπορούμε να δούμε μια ζωντανή εικόνα των ανθρώπων του Θεού […] πολλοί μετανάστες έχουν τον Θεό σύντροφο στο ταξίδι τους, οδηγό και συνοδοιπόρο στη σωτηρία. Αυτόν εμπιστεύονται πριν φύγουν, αυτόν αναζητούν στην ανάγκη. Σ’ αυτόν βρίσκουν παρηγοριά τις ώρες της απελπισίας. Εξαιτίας αυτού υπάρχουν στον δρόμο καλοί Σαμαρείτες».

Πάπας Φραγκίσκος (2024)

Ας ξεκαθαρίσουμε από την αρχή πως γνωρίζουμε πολύ καλά το ρόλο του Βατικανού κατά τη διάρκεια των αιώνων. Όπως άλλωστε γνωρίζουμε και το ρόλο των κατά τόπους Ορθόδοξων Πατριαρχείων, αλλά και της δικής μας Αρχιεπισκοπής. Βάζοντας όμως κανείς στο ίδιο τσουβάλι τον Φραγκίσκο με τον Ιωάννη –Παύλο Β’ ή τον Βενέδικτο φανερώνει αν μη τι άλλο έλλειψη διαλεκτικής σκέψης

Απαξιώνοντας το ρόλο του Φραγκίσκου, είναι σα να δικαιώνουμε τους προκατόχους του αλλά και τους δικούς μας θρησκευτικούς ηγέτες,  τον Χριστόδουλο, τον Ιερώνυμο, τον Άνθιμο, τον Σεραφείμ. Γιατί ο λόγος του Φραγκίσκου ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με το ρόλο των προαναφερόμενων. Γιατί ο λόγος του Φραγκίσκου άγγιζε τον πυρήνα της χριστιανικής διδασκαλίας και των πρωτοχριστιανών. Ένας λόγος που έβαζε πάνω από όλα την αγάπη και την αλληλεγγύη. Άλλο είναι το πώς έχουν καταντήσει αυτή τη διδασκαλία οι ανά τους αιώνες αυτοχρισθέντες εκπρόσωποί της

Δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο  Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο, ο μετέπειτα μετονομαζόμενος Πάπας Φραγκίσκος, μεγάλωσε στην Αργεντινή την περίοδο που ανθούσε η θεολογία της απελευθέρωσης, ένα από τα πλέον πολιτικοποιημένα και ριζοσπαστικά χριστιανικά ρεύματα του 20ού αιώνα

Ένα ρεύμα που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη Β’ Σύνοδο των Επισκόπων της Λατινικής Αμερικής το 1968 στο Μεντεγίν της Κολομβίας. Εκεί, ο νεαρός τότε Περουβιανός ιερέας Γκουστάβο Γκουτιέρρες, παρουσίασε τον πυρήνα των ιδεών της θεολογίας της απελευθέρωσης.

Η θεολογία της απελευθέρωσης οραματίζεται μια χριστιανική Εκκλησία στρατευμένη στην υπεράσπιση των φτωχών και καταπιεσμένων και ως ρεύμα χριστιανικής θεολογικής σκέψης πλησιάζει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο τις ιδέες και τα ιδανικά του μαρξισμού. Αυτό το κάνει παραμένοντας φυσικά στο πλαίσιο της χριστιανικής πίστης, θεωρώντας την Αγία Γραφή υπέρτατη πηγή αλήθειας και κατανόησης του κόσμου, εμπλουτίζοντάς την όμως με ένα ευρύ φάσμα ριζοσπαστικών αντιλήψεων από τον χώρο της φιλοσοφίας, της πολιτικής οικονομίας και της κοινωνιολογίας, με ισχυρή την επιρροή της μαρξιστικής θεωρίας

Όπως ήταν βέβαια αναμενόμενο, η θεολογία της απελευθέρωσης συνάντησε αμέσως την εχθρότητα και την αντίδραση της Καθολικής Εκκλησίας

Επί Πάπα Ιωάννη-Παύλου Β΄ ο καρδινάλιος Ράτσινγκερ, ο μετέπειτα Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ’, που είχε οριστεί επικεφαλής της Συνόδου του Δόγματος της Πίστης, ανέλαβε ενεργητική δράση εναντίον της.

Σε μια διάλεξή του στο Βατικανό τον Σεπτέμβριο του 1983 ο Ράτσινγκερ δήλωνε: «Η ανάλυση του φαινομένου της Θεολογίας της απελευθέρωσης αναδεικνύει πασιφανώς έναν θεμελιώδη κίνδυνο για την εκκλησιαστική πίστη. […] Ο κόσμος ερμηνεύεται υπό το πρίσμα της πάλης των τάξεων. […] Ο “λαός” με αυτό τον τρόπο μετατρέπεται σε μία έννοια αντίθετη προς αυτή της “ιεραρχίας” και αντιθετική σε όλους τους θεσμούς οι οποίοι χαρακτηρίζονται ως δυνάμεις καταπίεσης»

Σε ακριβώς αντίθετη γραμμή πλεύσης, ο Φραγκίσκος υποδέχθηκε θερμά στο Βατικανό τον Γκουστάβο Γκουτιέρεζ, τον εμπνευστή της θεολογίας της απελευθέρωσης, δηλώνοντας με αυτό τον τρόπο ξεκάθαρα τη νέα ιδεολογική του γραμμή. Χωρίς φυσικά να γίνει μαρξιστής, ο Φραγκίσκος δε δίσταζε σε κάθε ευκαιρία να καταγγέλλει τις δομές εκμετάλλευσης, την οικονομική νεοαποικιοκρατία, τον αχαλίνωτο καπιταλισμό, την υπερκατανάλωση και την κοινωνική ανισότητα.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο που μετά την (αιφνίδια) παραίτηση του συντηρητικού Βενέδικτου ΙΣΤ’ και την αναπάντεχη εκλογή του Φραγκίσκου, πολλοί μέσα από το Βατικανό είχαν μιλήσει για «πραξικόπημα». Σε αυτή την ιδεολογική γραμμή κινείται και η πρόσφατη δήλωση του συντηρητικού Γερμανού καρδινάλιου Γκέρχαρντ Μίλερ: «αν δεν εκλεγεί «ορθόδοξος» Πάπας από το επόμενο κονκλάβιο, η Εκκλησία κινδυνεύει ακόμη και με ένα νέο σχίσμα»

Ένας από αυτούς που ήρθαν μέσα από τη δράση τους σε επικοινωνία με τον Φραγκίσκο ήταν και ο διασώστης Ιάσονας Αποστολόπουλος. Όπως αναφέρει σε ανάρτησή του:

«Στις 22 Αυγούστου 2024, ο Πάπας Φραγκίσκος μας έστειλε ένα ιδιόχειρο σημείωμα, γεμάτο ευχές για την επιτυχία της αποστολής διάσωσης. “Προσεύχομαι για εσάς. Σας ευχαριστώ βαθιά για όσα κάνετε”, έγραψε. Την ίδια στιγμή, Έλληνες μισάνθρωποι χριστιανοί μας έστελναν κατάρες.

Δύο κόσμοι σε σύγκρουση.

Ο Μπεργκόλιο είχε διαλέξει πλευρά.

“Kανείς δεν αντιδρά αν ευλογήσω έναν επιχειρηματία που εκμεταλλεύεται τον κόσμο, αλλά αντιδρούν αν ευλογήσω έναν ομοφυλόφιλο”. Αυτά ήταν τα λόγια του όταν πήρε απόφαση υπέρ της ευλογίας των ομόφυλων ζευγαριών από τους καθολικούς ιερείς- μια απόφαση ιστορικής σημασίας.

Υπήρξε με διαφορά ο πιο προοδευτικός Πάπας στην ιστορία του Βατικανού. Γι’ αυτό άλλωστε τον μισούσαν οι Ιταλοί ακροδεξιοί. Ο Ματέο Σαλβίνι τον αποκαλούσε “ψευτο-Πάπα”» και “κομμουνιστή”, ενώ δε δίσταζε να φοράει δημόσια την μπλούζα με το σύνθημα “My Pope is Benedict” υπερασπιζόμενος τον προηγούμενο Πάπα Βενέδικτο.

Πήρε ξεκάθαρη αντιπολεμική θέση, επικρίνοντας επί σειρά ετών τόσο το Ισραήλ όσο και το ΝΑΤΟ, ενώ έφτασε το σημείο να πει ότι “αυτό που συμβαίνει στη Γάζα έχει τα χαρακτηριστικά μιας γενοκτονίας”

Παρομοίωσε τα προσφυγικά στρατόπεδα της Μόριας και των ελληνικών νησιών με εκείνα των Ναζί.

Ο Φραγκίσκος από την αρχή κατήγγειλε την πολιτική της Ευρώπης-Φρούριο και στάθηκε στο πλευρό των διασωστικών καραβιών και των προσφύγων.

Τον Ιούλιο του 2013 έκανε κάτι πρωτοφανές. Το πρώτο του ταξίδι ως αρχηγός κράτους ήταν στο νησί Λαμπεντούζα της Ιταλίας, για να αποτίσει φόρο τιμής στους μετανάστες που πνίγηκαν στην Μεσόγειο.

Έριξε στεφάνι στη θάλασσα και τέλεσε λειτουργία μπροστά στα απομεινάρια μιας προσφυγικής βάρκας.

Όταν ο Σαλβίνι έκλεισε τα λιμάνια για τους πρόσφυγες, η κορυφαία ρωμαιοκαθολική εβδομαδιαία εφημερίδα, Famiglia Cristiana, τον συνέκρινε με τον Σατανά στο εξώφυλλό της.

Επανασύνδεσε το ρεύμα και πλήρωσε τα χρέη σε 450 άστεγες οικογένειες που διέμεναν σε κατειλημμένο κτήριο που ανήκε στο Βατικανό.

Μάλιστα, ο καρδινάλιος Konrad Krajewski, στενός συνεργάτης του Πάπα, παραβίασε επιδεικτικά τον ιταλικό νόμο. Σκαρφάλωσε σε φρεάτιο, έσπασε τα λουκέτα και επανέφερε το ρεύμα σε ένα καταληψικό κτίριο στη Ρώμη, όπου οι οικογένειες αδυνατούσαν να πληρώσουν.

Ο Πάπας Φραγκίσκος είχε δηλώσει “καλύτερα άθεος, παρά ρατσιστής”

Μόλις πριν από 4 μέρες, πέρασε το Μεγάλο Σάββατο μέσα σε φυλακή, δίπλα στους κρατούμενους.

Ήρθε ξανά σε σύγκρουση με τον Σαλβίνι όταν εκείνος πρότεινε να καταστεί υποχρεωτική η ανάρτηση σταυρών σε όλα τα δημόσια κτίρια, επιβάλλοντας πρόστιμο 1.000 ευρώ σε όσους δεν συμμορφωθούν. Ο Πάπας εναντιώθηκε λέγοντας ότι ο σταυρός δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι σύμβολο ταυτότητας, αλλά “ένα σύμβολο διαμαρτυρίας απέναντι στην αδικία, τη βία και τον θάνατο”

Υποστήριζε σταθερά τα ιθαγενικά κινήματα της λατινικής Αμερικής. Έβαλε το σύμβολο της Pachamama στο Βατικανό. Έπλεξε το σωσίβιο ενός πνιγμένου πρόσφυγα πάνω σε έναν ξύλινο σταυρό και το κρέμασε στο Βατικανό. Ήταν ένα σωσίβιο που είχαμε περισυλλέξει εμείς σε αποστολή διάσωσης τον Ιούλιο του 2019.

Έκραζε δημόσια τον αντιτσιγγανισμό της Ακροδεξιάς και προσκάλεσε 500 εκπροσώπους των Ρομά και των Σίντι στο Βατικανό.

Ο Πάπας Φραγκίσκος μίλαγε σταθερά ενάντια στις αδικίες του καπιταλισμού, καταγγέλλοντας τον νεοφιλελευθερισμό ως μάστιγα για την ανθρωπότητα.

Ήταν ο πρώτος Πάπας στην ιστορία που επέλεξε το όνομα Φραγκίσκος — από τον Άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης, προστάτη των φτωχών. Η επιλογή αυτή δεν ήταν τυχαία: σηματοδοτούσε μια νέα κατεύθυνση, περισσότερη ταπεινότητα, περισσότερη φροντίδα για τους αποκλεισμένους, περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη.

Θα μπορούσε να είχε κάνει ακόμα περισσότερα;

Φυσικά.

Έκανε όμως όσα δεν τόλμησαν να κάνουν όλοι οι υπόλοιποι μαζί;

Μάλλον ναι.

Η σύγκριση γίνεται χαώδης όταν σκεφτεί κανείς την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας. Η στάση του Φραγκίσκου μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας για τα δικά μας δεδομένα.

Φανταστείτε απλώς έναν Έλληνα Αρχιεπίσκοπο να πραγματοποιεί έστω τα μισά απ’ όλα τα παραπάνω»

Προφανώς ο Φραγκίσκος δεν ήταν ούτε φτωχός ούτε επαναστάτης. Ούτε είχε σκοπό να μοιράσει την αμύθητη περιουσία του Βατικανού- πολλές φορές βυθισμένη μέσα στο αίμα – στους φτωχούς. Ζούσε μια ζωή άνετη, μακριά από τις έγνοιες των πολλών ανθρώπων. Όμως σε ένα κόσμο γεμάτο μίσος, βία, ξενοφοβία και ρατσισμό, αυτός επέλεγε να μιλήσει τη γλώσσα της κατανόησης, της συμπερίληψης και της βοήθειας.

Την ώρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Κατερίνα Σακελλαροπούλου φωτογραφίζονταν με υπερηφάνεια και αναίδεια δίπλα από τους φράχτες της ντροπής (κάνοντας ίσως μετά και το χριστιανικό σταυρό τους), ο Φραγκίσκος επέλεγε να επισκεφτεί τους καταυλισμούς προσφύγων στη Μόρια της Λέσβου καλώντας τους ηγέτες των κρατών να δείξουν κατανόηση και αλληλεγγύη

Και τέλος είναι και μια φωτογραφία από την κηδεία. Πέρα από τους υψηλούς καλεσμένους, αυτούς που με προκλητική υποκρισία έκαναν πως υποκλίνονταν μπροστά του όταν οι πρακτικές τους ήταν εκ διαμέτρου αντίθετες, υπήρχε και μία φωτογραφία που θεωρώ πως έδειχνε την ποιότητα του χαρακτήρα αυτού του ανθρώπου

Ανάμεσα λοιπόν στους υψηλούς καλεσμένους υπήρχαν και δικοί του σαράντα καλεσμένοι. Ήταν αυτοί που είχε διαλέξει εκείνος για να βρεθούν στην κηδεία του. Δεν ήταν ούτε αρχηγοί κρατών ούτε βασιλιάδες. Ήταν πρόσφυγες, μετανάστες, φυλακισμένοι που τους δόθηκε ειδική άδεια για να παρευρεθούν, άστεγοι, τρανσέξουαλς, ασυνόδευτα παιδιά. Άνθρωποι με τους οποίους είχε γνωριστεί κατά τη διάρκεια της θητείας του και τους είχε βοηθήσει, αποκτώντας μια ειδική σχέση μαζί τους

Πολλοί έσπευσαν να μιλήσουν για ανοχή του Πάπα απέναντι στο δικτατορικό καθεστώς της Αργεντινής, όταν ο Φραγκίσκος ήταν εκεί προϊστάμενος των Ιησουιτών ιερέων. Δεν γνωρίζουμε ποια ακριβώς είναι η αλήθεια.

Άλλωστε οι απόψεις που ακούγονται είναι διχασμένες. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο Μπεργκόλιο είχε αδιαφορήσει για την τύχη των Ιησουϊτών ιερέων Ορλάντο Γιόριο και Φρανσίσκο Χάλικς που είχαν συλληφθεί το 1976 έπειτα από την άρνησή τους να σταματήσουν τις επισκέψεις στις φτωχές συνοικίες.

Η αντίθετη πλευρά υποστηρίζει πως ο νέος Πάπας έδρασε υπογείως στο καθεστώς Βιντέλα, παίρνοντας μάλιστα ρίσκο για τη ζωή του. Ο ίδιος, στην προσωπική του βιογραφία είχε δηλώσει ότι, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Βιντέλα, έκρυβε διωκόμενους στην εκκλησία του.

Όπως κάποιος δικός μας είχε πει κάποτε, τα στερνά τιμούν τα πρώτα. Και τα στερνά του Φραγκίσκου ανέδυαν ανθρωπιά και καλοσύνη. Σε ευθεία αντίθεση μάλιστα με τους δικούς μας Ιεράρχες

Για τη συγγραφή του άρθρου αντλήθηκαν πληροφορίες από 

https://www.kathimerini.com.cy/gr/apopseis/arthrografia/panagiwtis-xristias/1-o-papas-parias-kai-i-theologia-tis-apeleytherosis

https://tetradia-marxismou.gr/%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B6%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B7/

https://www.iefimerida.gr/news/95054/%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CF%85%CF%88%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%87%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B2%CE%B9%CE%BD%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CF%80%CE%AC%CF%80%CE%B1%CF%82-%CF%86%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%AF%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%82

της Μαρίας Νάτση

Τι σχέση έχουν τα Τ λεμφοκύτταρα και η κορτιζόλη με τα δέντρα;

Ο αυτισμός και οι αγχώδεις διαταραχές με τον κήπο;

Η βία και η εγκληματικότητα με τα δάση;

Τα τελευταία χρόνια οι  επιστήμονες μελετούν την επίδραση της επαφής με τη φύση, στην ψυχική και σωματική υγεία του ανθρώπου. Νέοι επιστημονικοί  τομείς και όροι  κάνουν την εμφάνισή τους, όπως η περιβαλλοντική ψυχολογία , η περιβαλλοντική νευροεπιστήμη και η βιοφιλία.

Αυτό που οι αυτόχθονες πληθυσμοί γνωρίζουν εμπειρικά, αυτό που είναι εγγεγραμμένο στο γενετικό υλικό του ανθρώπου στη διάρκεια των 7 εκατομμυρίων χρόνων της ύπαρξής του, η εγγενής δηλαδή ανάγκη του ανθρώπου να ζει μέσα στη φύση, γίνεται πλέον αντικείμενο έρευνας.

Σύμφωνα με μελέτες, η βόλτα στο δάσος και η θέαση του φυσικού περιβάλλοντος καταγράφει επίπεδα κορτιζόλης, της ορμόνης που σχετίζεται με το άγχος,  12 τοις εκατό χαμηλότερα συγκριτικά με αυτά της πόλης.

Ο Μέγιερ Λίντενμπεργκ μελέτησε ένα τμήμα του εγκεφάλου, την αμυγδαλή, η αυξημένη δραστηριότητα της οποίας προδιαθέτει σε αγχώδεις διαταραχές και κατάθλιψη. Σύμφωνα με  μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2011, παρατηρείται υπερδραστηριότητα της αμυγδαλής στους ανθρώπους των πόλεων, ενώ η ενεργοποίησή της εξαρτάται από το μέγεθος της πόλης που ζουν. Είναι εντυπωσιακό ότι στις αγροτικές περιοχές δεν ενεργοποιείται καθόλου. Να σημειωθεί ότι οι αγχώδεις διαταραχές και η κατάθλιψη παρουσιάζουν  αύξηση της τάξεως του 40 με 50 τοις εκατό παγκοσμίως.

Σε μελέτη 900.000 παιδιών, διαπίστωσαν ότι όσα ζούσαν σε γειτονιές με ελάχιστους "ελεύθερους πράσινους" χώρους είχαν αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης ψυχικών  διαταραχών κατά 55% υψηλότερο συγκριτικά με όσα είχαν συστηματική επαφή με πράσινους χώρους

(Engemann, K., et al., PNAS, Vol. 116, No. 11, 2019).

Άλλη μελέτη 2000 ατόμων που πραγματοποιήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2015  έδειξε ότι ο χρόνος που περνάμε στη φύση, οδηγεί σε μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή και σημαντική μείωση της εγκληματικότητας .

Η φύση βοηθάει στη μείωση των επιπτώσεων της μοναξιάς και της κοινωνικής απομόνωσης.  Σε 359 άτομα με στοιχεία έντονης  κοινωνική απομόνωσης,  μελετήθηκε το αποτέλεσμα της επαφής τους  με τη φύση και διαπιστώθηκε  αύξηση των δεικτών  ψυχικής υγείας, αύξηση της αίσθησης ικανοποίησης από τη ζωή και της αίσθησης ύπαρξης κάποιου σκοπού.

(Cartwright, B. D. S., et al., International Journal of Environmental Research and Public Health, Vol. 15, No. 6, 2018).

Μελέτες σε νοσηλευόμενους ψυχιατρικούς ασθενείς  αλλά και σε παιδιά με αυτισμό, κατέδειξαν ότι η έκθεση σε ένα ασφαλές φυσικό περιβάλλον όπως είναι ένας κήπος, μειώνει την επιθετικότητα και ομαλοποιεί τις αισθητηριακές λειτουργίες. Η επαφή τους με το χώμα, το νερό, τον άνεμο, δηλαδή με στοιχεία  γνώριμα σε αυτούς, εξισορροπεί τις αισθήσεις. Παιδιά και ενήλικες που δυσκολεύονται να εκφραστούν, στον κήπο εκφράζονται, βρίσκουν ένα νόημα, κάτι που τους εκπλήσσει καθημερινά και τους ελκύει. Βρίσκονται σε έναν εξωτερικό ασφαλή χώρο και όχι σε χώρο με περιορισμό.

Οι κήποι πλέον γίνονται συνεργάτες φροντίδας σε ψυχιατρικά τμήματα, σε σχολεία παιδιών με αυτισμό αλλά και σε συμβατικά νοσοκομεία και σχολεία.

Ασθενείς που είχαν δωμάτια με θέα στον κήπο, είχαν μικρότερο χρόνο νοσηλείας, μειωμένη χρήση φαρμάκων και βίωναν λιγότερο πόνο. Η "πράσινη" αρχιτεκτονική φθάνει πλέον στα νοσοκομεία. (μελέτες του  Ρότζερ Ούλριχ).

Στην Ιαπωνία. που το 67% της έκτασής της καλύπτεται από δάση,  έχουν δημιουργήσει 60 πιστοποιημένα προστατευόμενα  κέντρα δασοθεραπείας, με ειδικούς οδηγούς.

Το 1982 οι Ιάπωνες δημιούργησαν ένα εθνικό πρόγραμμα υγείας, το «Shinrin-yoku» , φράση που στη γλώσσα τους σημαίνει: «Αφιερώνω χρόνο στο δάσος»,  η λεγόμενη δασοθεραπεία ή αλλιώς “λουτρό" δάσους.

Τα δέντρα εκκρίνουν ουσίες (phytoncides) για να  προστατευτούν από μικροοργανισμούς,  βακτήρια  και έντομα επιβλαβή για την υγεία τους. Αυτά τα έλαια αποδεικνύεται ότι ενισχύουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Μια βόλτα στο δάσος, το άγγιγμα των δέντρων, η μυρωδιά του αέρα,  χαμηλώνει τις τιμές της αρτηριακής πίεσης και μειώνει τις ορμόνες του στρες (αδρεναλίνη, νορεπινεφρίνη και κορτιζόλη). Τα  δασικά" λουτρά " ενισχύουν το ανοσοποιητικό, αυξάνοντας τη λειτουργία των  Τ λεμφοκυττάρων, των φυσικών δολοφόνων του ανοσοποιητικού συστήματος.

Ενδεικτικά, ο ύπνος στη φύση μια φορά το μήνα, αυξάνει τη δράση των Τ λεμφοκυττάρων κατά περίπου 50 τοις εκατό για 30 μέρες

(Li Q, Morimoto K, Kobayashi M, Inagaki H, Katsumata M, Hirata Y, et al. A forest bathing trip increases human natural killer activity and expression of anti-cancer proteins in female subjects. J Biol Regul Homeost Agents. 2008;22:45–55. [PubMed])

Νευροεπιστήμονες ανακοίνωσαν ότι οι γνωστικές ικανότητες όχι μόνο ενισχύονται αλλά αποκαθίστανται καθώς έχει απεικονιστεί διέγερση του προμετωπιαίου λοβού, ο οποίος σχετίζεται με τη μνήμη και την ικανότητα απομνημόνευσης.

Έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε μαθητές, απέδειξε ότι όσοι κοίταζαν για 40 δευτερόλεπτα μια καταπράσινη στέγη  γεμάτη λουλούδια, έκαναν σημαντικά λιγότερα λάθη σε σχέση με όσους χαλάρωναν κοιτώντας μια τσιμεντένια στέγη

(Lee, K. E., et al., Journal of Environmental Psychology, Vol. 42, No. 1, 2015).

Σε χώρες του εξωτερικού,  εισάγονται στα σχολεία εκπαιδευτικές μέθοδοι βασισμένες στη φύση, ενώ λειτουργούν  ήδη τα λεγόμενα " δασικά" σχολεία από την προσχολική ηλικία .

Η επανασύνδεση με τη φύση έχει πλέον επιστημονικά μετρήσιμη επίδραση στο σώμα και στον ψυχισμό μας.

Όταν ρήγνυται ο πανάρχαιος αυτός δεσμός, η υγεία και η ισορροπία χάνονται. Το σώμα και η ψυχή  μπαίνουν σε κατάσταση συναγερμού και το τίμημα είναι η αύξηση των  χρόνιων νοσημάτων, των αυτοάνοσων, των ψυχικών διαταραχών και γνωστικών  δυσλειτουργιών.

Στο σύγχρονο άνθρωπο το κέρδος τείνει να εξαλείψει  τη σοφία των προγόνων του.

Παραθέτουμε ένα  κείμενο που χρονολογείται γύρω στα 1855 και αποτελεί την απάντηση του  αρχηγού της φυλής Ινδιάνων Σκουάμις, στον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής Φραγκλίνο Πηρς, ο οποίος ζήτησε από τους Ινδιάνους να πουλήσουν τη γη τους.

"Πώς μπορείτε να αγοράζετε ή να πουλάτε τον ουρανό – τη ζέστα της γης; Για μας μοιάζει παράξενο.

Η δροσιά του αγέρα ή το άφρισμα του νερού ωστόσο δε μας ανήκουν.

Πώς μπορείτε να τα αγοράσετε από μας;

Κάθε μέρος της γης αυτής είναι ιερό για το λαό μου. Κάθε αστραφτερή πευκοβελόνα, κάθε αμμούδα στις ακρογιαλιές, κάθε θολούρα στο σκοτεινό δάσος, κάθε ξέφωτο και κάθε ζουζούνι που ζουζουνίζει είναι, στη μνήμη και στην πείρα του λαού μου, ιερό.

Ξέρουμε πως ο λευκός δεν καταλαβαίνει τους τρόπους μας.

Τα μέρη της γης, το ένα με το άλλο, δεν κάνουν γι’ αυτόν διαφορά, γιατί είναι ένας ξένος που φτάνει τη νύχτα και παίρνει από τη γη όλα όσα τού χρειάζονται. Η γη δεν είναι αδερφός του, αλλά εχθρός που πρέπει να τον καταχτήσει, και αφού τον καταχτήσει, πηγαίνει παρακάτω…

Πουθενά δε βρίσκεται μια ήσυχη γωνιά μέσα στις πολιτείες του λευκού. Πουθενά δε βρίσκεται μια γωνιά να σταθείς να ακούσεις τα φύλλα στα δέντρα την άνοιξη ή το ψιθύρισμα που κάνουν τα ζουζούνια πεταρίζοντας...

Βρίσκουμε χαρά στα δάση…

Ίσως να μην το καταλαβαίνετε,

Γιατί οι συνήθειές μας είναι διαφορετικές απ’ τις δικές σας.

Αν σας  πουλήσουμε τη γη μας, αγαπήστε την, καθώς την αγαπήσαμε εμείς, φροντίστε την, καθώς τη φροντίσαμε εμείς  και με όλη σας τη δύναμη, με όλη την τρανή μπόρεσή σας, με όλη την καρδιά σας, διατηρήστε τη για τα τέκνα σας, και αγαπήστε την, καθώς ο Θεός αγαπάει όλους μας.

Ένα ξέρουμε - Η γη δεν ανήκει στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος ανήκει στη γη.
Εμείς δε δημιουργήσαμε τον ιστό της ζωής, αλλά αποτελούμε μόνο μια ίνα μέσα σ’ αυτόν. Είμαστε κομμάτι της γης και αυτή πάλι ένα κομμάτι από μας.

Ακόμα και ο λευκός δε γίνεται να απαλλαχτεί από την κοινή μοίρα."

Πηγές : Ντοκιμαντέρ Nature’s Effect, Buijs, A., Jacobs, M. (2020). Avoiding negativity bias: Towards a positive psychology of human-wildlife relationships. Ambio. 50, 281–288 (2021). https://doi.org/10.1007/s13280-020-01394-w

Gidlow, C.J., Randall, J., Gillman, J., Smith, G.R., Jones, M. V. (2016) Natural environments and chronic stress measured by hair cortisol. Landscape and Urban Planning, 148, 61–67. http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0169204615002510

Kaplan, R., Kaplan, S. (1989). The Experience of Nature: A Psychological Perspective. Cambridge University Press. https://www.hse.ru/data/2019/03/04/1196348207/%5BRachel_Kaplan,_Stephen_Kaplan%5D_The_Experience_of_(b-ok.xyz).pdf

Mao, G. X., Lan, X. G., Cao, Y. B., Chen, Z. M., He, Z. H., Lv, Y. D., Wang, Y. Z., Hu, X. L., Wang, G. F., & Yan, J. (2012). Effects of short-term forest bathing on human health in a broad-leaved evergreen forest in Zhejiang Province, China. Biomedical and environmental sciences: BES, 25(3), 317–324. https://doi.org/10.3967/0895-3988.2012.03.010

McMahan, E. A. (2018). Happiness comes naturally: Engagement with nature as a route to positive subjective well-being. In E. Diener, S. Oishi, & L. Tay (Eds.), Handbook of well-being. Salt Lake City, UT: DEF Publishers. https://digitalcommons.wou.edu/fac_pubs/40/

Pluta, A. (2012). Integrated Well-being: Positive Psychology and the Natural World. Master of Applied Positive Psychology (MAPP) Capstone Projects. 37. https://repository.upenn.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1036&context=mapp_capstone

Rogers, K. (2019). Biophilia hypothesis. Encyclopedia Britannica. https://www.britannica.com/science/biophilia-hypothesis

Schmidt, G. (2005). Positive Ecology: Sustainability and the „Good Life“ (1st ed.). Routledge. https://doi.org/10.4324/9781351163682

Ulrich, R. S., Simons, R. F., Losito, B. D., Fiorito, E., Miles, M.A., Zelson, M. (1991). Stress recovery during exposure to natural and urban environments. Journal of Environmental Psychology, 11(3), 201–230. https://doi.org/10.1016/S0272-4944(05)80184-7

Li Q, Morimoto K, Nakadai A, Inagaki H, Katsumata M, Shimizu T, et al. Forest bathing enhances human natural killer activity and expression of anti-cancer proteins. Int J Immunopathol Pharmacol. 2007;20:3–8. [DOI] [PubMed]

Li Q, Morimoto K, Kobayashi M, Inagaki H, Katsumata M, Hirata Y, et al. Visiting a forest, but not a city, increases human natural killer activity and expression of anti-cancer proteins. Int J Immunopathol Pharmacol. 2008;21:117–28. [DOI] [PubMed]

Li Q, Morimoto K, Kobayashi M, Inagaki H, Katsumata M, Hirata Y, et al. A forest bathing trip increases human natural killer activity and expression of anti-cancer proteins in female subjects. J Biol Regul Homeost Agents. 2008;22:45–55. [PubMed]

Υamaguchi M, Deguchi M, Miyazaki Y. The effects of exercise in forest and urban environments on sympathetic nervous activity of normal young adults. J Int Med Res. 2006;34:152–9. [DOI] [PubMed]

Μorita E, Fukuda S, Nagano J, Hamajima N, Yamamoto H, Iwai Y, et al. Psychological effects of forest environments on healthy adults: Shinrin-yoku (forest-air bathing, walking) as a possible method of stress reduction. Public Health. 2007;121:54–63. [DOI] [PubMed]

Forestry Agency of Japan. Available at: http://www.rinya.maff.go.jp/toukei/genkyou/shinrin-jinkou.htm. (2002).

Li Q, Nakadai A, Ishizaki M, Morimoto K, Ueda A, Krensky AM, et al. Dimethyl 2, 2-dichlorovinyl phosphate (DDVP) markedly decreases the expression of perforin, granzyme A and granulysin in human NK-92CI cell line. Toxicology. 2005;213:107–16. [DOI] [PubMed]

Li Q, Kobayashi M, Kawada T. DDVP markedly decreases the expression of granzyme B and granzyme 3/K in human NK cells. Toxicology. 2008;243:294–302. [DOI] [PubMed]

Είναι Υφυπουργός Υγείας και θα έπρεπε να ντρέπεται για την κατάσταση που επικρατεί στη Δημόσια Υγεία. Αντί αυτού καμαρώνει και ανεβάζει βιντεάκια στο Tik Tok.

Όντας στη σκιά του Εθνικού Βλάκα, ο Μάριος Θεμιστοκλέους αποφάσισε επιτέλους να βγει στο φως και να αποκαλύψει με τον πιο τραγελαφικό τρόπο ποιος είναι το Νο2 στη Δημόσια Υγεία στη χώρα μας. Ο Θεμιστοκλέους, βεβαίως βεβαίως

Επιβεβαιώνει δε για μια ακόμη φορά πως δύο πράγματα κυβερνούν αυτή τη χώρα: η Διαφθορά και η Γελοιότητα

Ένας λαός μπορεί να ανεχθεί το πρώτο. Ίσως είναι υπεράνω των δυνάμεών του να τα βάλει με αποφασισμένους διεφθαρμένους. Είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο το Καλό να νικήσει το Κακό

Το να κυβερνάται όμως από γελοίους, γυρίζει καταπάνω του σαν τον καθρέφτη και τον χλευάζει. Γιατί δεν είναι δυνατό κάποιοι γελοίοι να κυβερνούν ένα λαό που δεν είναι κι αυτός γελοίος με τη σειρά του

ΥΓ. Το παρόν άρθρο μπήκε στη στήλη «Βίοι Αγρίων». Αμφιταλαντευτήκαμε αν έπρεπε να δημιουργήσουμε μια νέα στήλη με το όνομα «Βίοι Γελοίων». Τελικά δεν το κάναμε γιατί συνεχώς θα βρισκόμασταν στο αξεπέραστο δίλημμα σε ποια στήλη να εντάξουμε κάθε άρθρο που θα αφορούσε σε οποιοδήποτε μέλος αυτής της κυβέρνησης

Κάποτε υπήρχαν οι φεουδάρχες. Αλλού τους έλεγαν ευγενείς, αλλού τσιφλικάδες. Χρειάστηκαν αιώνες αγώνων για να εξαλειφθεί η φεουδαρχία. Και να καταφέρουν οι απλοί άνθρωποι να αποκτήσουν ένα μικρό χωράφι για να μπορούν να θρέφουν την οικογένειά τους χωρίς να είναι σκλάβοι του φεουδάρχη. Η γη άνοιξε και φτιάχτηκαν μονοπάτια για να μπορούν όλοι να φτάνουν στα χωράφια τους. Άλλα μονοπάτια ήταν απλές χωμάτινες διαδρομές, άλλα ήταν πιο περίτεχνα, φτιαγμένα με πέτρα και με τη λαϊκή σοφία  που πήγαζε από την παρατήρηση και από το σεβασμό προς τη φύση. Τα μονοπάτια αυτά τα σέβονταν και τα συντηρούσαν όλοι, ήταν κοινό κτήμα όλων. Πολλά από αυτά τα μονοπάτια έφταναν μέχρι τις παραλίες του νησιού

Αλλάξανε όμως οι εποχές και σιγά σιγά η γη εγκαταλείφθηκε. Άλλοι έφυγαν για πάντα από το νησί και οι υπόλοιποι στράφηκαν σε άλλα επαγγέλματα. Πιο προσοδοφόρα και λιγότερο κουραστικά. Η γη άρχισε να πουλιέται από τους πολλούς και να αγοράζεται από τους λίγους. Και από κει που ήταν ανοιχτή, άρχισε να κλείνει. Και μαζί με τη γη άρχισαν να κλείνουν και τα μονοπάτια. Αυτά που διέσχιζαν επί αιώνες οι χωρικοί για να πάνε στα χωράφια τους. Και μαζί με αυτά, πολλές φορές  έκλεισε και η πρόσβαση στη θάλασσα

Οι νεοφεουδάρχες είναι πλέον γεγονός. Δε θα χρησιμοποιήσουν τη γη για παραγωγή. Η γη αγοράστηκε από αυτούς είτε για τουριστική εκμετάλλευση είτε για τη στέγαση του διογκωμένου τους εγώ, είτε για επίδειξη μεγαλομανίας στους εκλεκτούς καλεσμένους τους.  Και έπεσε και πέφτει και θα πέσει πολύ τσιμέντο. Για δρόμους, για μάντρες, για ανάκτορα που πολλά από αυτά προορίζονται να στεγάσουν λίγους ανθρώπους για λίγες ημέρες. Και αυτό το σύστημα ταΐζει πολλούς και κλείνει στόματα

Κατεβήκαμε στη θάλασσα από το μικρό μονοπάτι που ξεκινούσε λίγο πριν από τη μεγάλη παραλία του Άσπρου Γιαλού με σκοπό να φτάσουμε μέχρι τη λεγόμενη Φωκότρυπα.  Ξέραμε ότι θα συναντούσαμε στη διαδρομή πολλές μικρές παραλίες, σε κάθε μία από τις οποίες γνωρίζαμε ότι κατέληγαν πανάρχαια μονοπάτια.

«Απαγορεύεται η είσοδος», έγραφε η πινακίδα πάνω στα σκαλοπάτια που έφταναν μέχρι τη θάλασσα. Προφανώς δε θα απαγορευόταν η έξοδος. «Ο χώρος βιντεοσκοπείται» έγραφε μια άλλη πινακίδα, δυο μέτρα μόλις από τη θάλασσα. Πόση ασέβεια ανέδυε όλο αυτό το σκηνικό

Φτάσαμε στη Φωκότρυπα και για να μη γυρίσουμε από την ίδια διαδρομή, χωθήκαμε σε ένα άνοιγμα που ξέραμε από παλιά ότι ήταν η άκρη ενός μονοπατιού που θα μας έβγαζε στο δρόμο. Αντί για μονοπάτι όμως, συναντήσαμε τσιμέντο, απαγορευτικές πινακίδες και κάμερες παρακολούθησης. Συνειδητοποιήσαμε ότι το μονοπάτι πλέον δεν υπήρχε και ότι είχαμε μπει μέσα σε ένα μεγάλο ιδιόκτητο χώρο, τον ίδιο που είχε βγάλει τα σκαλοπάτια στη θάλασσα και που μας έδειχνε με κάθε τρόπο ότι ήμασταν ανεπιθύμητοι και παράνομοι

Η νεοφεουδαρχία είναι πλέον εδώ, αχόρταγη και κατακτητική. Αγοράζει γη και συνειδήσεις, κλείνει στόματα και μονοπάτια και πουλάει παραμύθια και φούμαρα

Κι εμείς, λίγοι και ίσως δακτυλοδεικτούμενοι, επιμένουμε να μιλάμε και να λέμε ότι αν δεν καταργηθεί η εκτός σχεδίου δόμηση, ο τόπος θα καταστραφεί. Κάποιοι, λίγοι, θα πλουτίσουν, κάποιοι άλλοι θα βρουν πιθανόν μια μερική κακοπληρωμένη απασχόληση, αλλά ο τόπος είναι βέβαιο πως θα καταστραφεί. Και μαζί με τον τόπο θα χαθούν για πάντα οι μνήμες, αυτό το αόρατο νήμα που συνδέει το παρόν με το παρελθόν και ζωντανεύει ένα τόπο

Μια άλλου τύπου ανάπτυξη είναι αναγκαία και εφικτή. Δυστυχώς όμως, φοβούμαστε πως λίγοι το συμμερίζονται αυτό και οι πολλοί αντιμετωπίζουν όσους μιλάνε έτσι, σαν τον «εχθρό του λαού» του Ίψεν.

Η ΕΛΜΕ Λασιθίου καταγγέλλει πως οπλισμένοι αστυνομικοί, έχοντας όπως υποστηρίζουν καταγγελία για  … αντεθνικό περιεχόμενο, εισέβαλλαν στην αίθουσα Μελίνα Μερκούρη στην Ιεράπετρα κατά τη διάρκεια θεατρικής παράστασης από μαθητές του 1ου ΕΠΑΛ Ρεθύμνου που  παρουσίαζαν το έργο «Ο Εχθρός της Τάξης» του Νάιτζελ Γουίλιαμς, στα πλαίσια του 1ου Πανελλήνιου Μαθητικού Φεστιβάλ Θεάτρου Ιεράπετρας.

Οι αστυνομικοί πήραν τα στοιχεία των υπεύθυνων καθηγητών και στη συνέχεια τα βίντεο της παράστασης των μαθητών αποσύρθηκαν από τη διαδικτυακή πλατφόρμα του φεστιβάλ!

Ακολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση της ΕΛΜΕ Λασιθίου:

«Από τις 7-11 Απριλίου στην πόλη της Ιεράπετρας διεξήχθη με τεράστια επιτυχία το 1ο Πανελλήνιο Μαθητικό Φεστιβάλ Θεάτρου, μια διοργάνωση που μας γεμίζει μόνο αισιοδοξία, ελπίδα και χαρά.

Μαθητές και μαθήτριες από όλη την Ελλάδα μαζί με συναδέλφους παρουσίασαν θεατρικές παραστάσεις που με κόπο και μεράκι κατάφεραν να στήσουν και να ανεβάσουν, αποδεικνύοντας έτσι πως η Τέχνη, και εν προκειμένω η δραματική, μπορεί να αποτελέσει έναν υπέροχο τρόπο έκφρασης και δημιουργικότητας για την νεολαία μας.

Η συγκίνηση που σκόρπισαν τα νέα παιδιά δυστυχώς όμως παραλίγο να αμαυρωθεί από ένα περιστατικό που δυστυχώς εκφράζει τον νεοσυντηριτισμό και τον σκοταδισμό μιας μερίδας της κοινωνίας μας.

Συγκεκριμένα, μετά από ανώνυμη καταγγελία κλήθηκε η αστυνομία στον χώρο του φεστιβάλ επειδή κάποιος / α «αγανάκτησε» λόγω του περιεχομένου, της σκηνοθεσίας και της όλης δράσης μιας συγκεκριμένης παράστασης, αυτής που ανέβασαν οι μαθητές και μαθήτριες του 1ου ΕΠΑΛ Ρεθύμνου.

Θα ήταν γελοίο, εάν δεν ήταν τόσο σοβαρό και επικίνδυνο.

Το γεγονός ότι η αστυνομία έσπευσε (!) στον χώρο του φεστιβάλ την ώρα της παράστασης και κατέγραψε τα στοιχεία των υπεύθυνων καθηγητών, σε συνδυασμό πως μετά το περιστατικό κατέβηκαν από την διαδικτυακή πλατφόρμα του φεστιβάλ τα βίντεο των παραστάσεων, προκαλεί αγανάκτηση.

Η θέα οπλισμένων αστυνομικών οργάνων σε ένα χώρο μαθητικής τέχνης αποτελεί ύβρις για την ίδια την δημοκρατία.

Η ελευθερία της ανθρώπινης έκφρασης μέσω της Τέχνης είναι προφανέστατα αδιαμφισβήτητη.

Όσο κι αν επιχειρούν ορισμένοι να επιστρέψει η κοινωνία σε εποχές γύψου και φίμωσης, όσο και αν οι νοσταλγοί της λογοκρισίας αρχίζουν να ξεθαρρεύουν, τολμώντας να βάλουν στο στόχαστρό τους ακόμα και μαθητικές παραστάσεις, δεν θα τους περάσει.

Ως ΕΛΜΕ Λασιθίου δηλώνουμε την απερίφραστη στήριξή μας στους συντελεστές της παράστασης και ξεκαθαρίζουμε πως θα είμαστε -εκ του ρόλου μας ορμώμενοι- πάντα αρωγοί της ανθρώπινης δημιουργικότητας και υπερασπιστές του ιερού δικαιώματος που έχει ο άνθρωπος στην ελεύθερη καλλιτεχνική έκφραση. Γνωρίζουμε καλά πως το επίπεδο της καλλιτεχνικής ελευθερίας αντικατοπτρίζει το επίπεδο ελευθερίας μιας δημοκρατίας.

Τελικά ο «Εχθρός της Τάξης» (τίτλος του έργου του Νάιτζελ Γουίλιαμς το οποίο ανέβασαν τα παιδιά) ίσως να βρίσκεται στον μαύρο κι άραχνο μεσαίωνα που κατοικεί στο μυαλό ορισμένων.

Θερμά συγχαρητήρια στους συντελεστές του Φεστιβάλ, σε όλα τα παιδιά και τους εκπαιδευτικούς που συμμετείχαν και κυρίως στα παιδιά και τους καθηγητές του 1ου ΕΠΑΛ Ρεθύμνου.

Το γεγονός ότι η επιτροπή του φεστιβάλ τίμησε την προσπάθεια της συγκεκριμένης ομάδας με τον έπαινο της ελεύθερης έκφρασης και της επιλογής έργου, αποτελεί παράδειγμα για όλους μας στήριξης και προστασίας της ελεύθερης καλλιτεχνικής έκφρασης».

της Μαρίας Νάτση

"Υπάρχει μια βαναυσότητα, μία εμπορευματοποίηση της πολιτιστικής και  περιβαλλοντικής κληρονομιάς "

"Οι άστεγοι εκδιώχθηκαν από το λιμάνι  πριν την έναρξη της τουριστικής περιόδου, λες και ήταν περιβαλλοντικά απορρίμματα"

Η Δήμητρα Βήνη, Διευθύντρια στη Μονάδα Μεσογειακής Αναιμίας του Νοσοκομείου Νίκαιας και συνιδρύτρια του Παρατηρητηρίου Πειραϊκής, μιλάει στη Μαρία Νάτση για τους άστεγους του Πειραιά και την επέκταση του λιμανιού στην Πειραϊκή. Μια επέκταση τρομακτική, που προορίζεται να μετατρέψει τον Πειραιά από Πόλη σε Πύλη και να διώξει τους κατοίκους του

Ένα εκτενές μέρος της συνομιλίας, μπορείτε να διαβάσετε στο κείμενο που ακολουθεί

Ανατολικά του λιμανιού του Πειραιά, ξεδιπλώνεται η Πειραϊκή χερσόνησος με τα περίφημα βράχια της στο χρώμα της ώχρας. 

Μνήμες αιώνων συνυπάρχουν αρμονικά στους όρμους της.

Η εκκλησία της Παναγίτσας με το Χριστό βρέφος να κρατάει ένα ρόδο Αμάραντο, η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, ο τάφος του Θεμιστοκλή και τα Μακρά Τείχη.

Σε αυτόν τον τόπο μεγάλωσε η Δήμητρα Βήνη, Παιδίατρος, Διευθύντρια στο τμήμα Μεσογειακής Αναιμίας του Νοσοκομείου Νίκαιας, με σπουδές στη Δημόσια Υγεία και τα χρόνια νοσήματα. Συγγραφέας και συνιδρύτρια του Παρατηρητηρίου Πειραϊκής.

Ο λόγος της  χωρίς περιστροφές, ευθύς και διεισδυτικός. Μου θυμίζει τις ατίθασες ακτίνες του ηλίου που δε διστάζουν να τρυπήσουν τα σύννεφα και να βουτήξουν στη θάλασσα, μπολιάζοντας με φως αναρίθμητες σταγόνες νερού. 

Έτσι είναι κι ο λόγος κάποιων ανθρώπων,  μπόλιασμα φωτός.

Μας μίλησε για την ενασχόλησή της με τους άστεγους που έβρισκαν καταφύγιο μέσα στο λιμάνι.

«Οι άστεγοι εκδιώχθηκαν με εντολή του Εισαγγελέα προς τον Οργανισμό Λιμένος πριν την έναρξη της τουριστικής περιόδου, λες και ήταν περιβαλλοντικά απορρίμματα. Έχουν σκορπίσει σε διάφορα σημεία, με αποτέλεσμα οι ΜΚΟ να δυσκολεύονται να τους εντοπίσουν για να τους βοηθήσουν.

Οι περισσότεροι από αυτούς είναι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, λίγο πριν την σύνταξη, δεν είναι εξαρτημένοι από ουσίες και προσπαθούν κατά το δυνατόν να παραμένουν αόρατοι. Αρκετοί από αυτούς λαμβάνουν την πενιχρή εθνική σύνταξη των 390 ευρώ. Οι περισσότεροι δεν γίνονται δεκτοί στις δομές αστέγων καθώς υπάρχουν  συγκεκριμένα κριτήρια  όπως για παράδειγμα να είναι δημότης Πειραιά, να μην έχει προβλήματα υγείας, να μην λαμβάνει καμία απολύτως σύνταξη.

Κάτι που είναι εντυπωσιακό είναι ότι δεν ζητιανεύουν. Δε θα τους δεις ποτέ να στέκονται σε μια γωνιά και να ζητιανεύουν ...

Δυστυχώς δεν υπάρχει καμία μέριμνα από το Δήμο για  όσους δεν μπορούν να μπουν στις δομές. Κάποιες φορές το λιγοστό βιός τους  (κουβέρτες, ρούχα, έγγραφα), που το κουβαλούν σε καροτσάκι, πετιέται στα σκουπίδια όταν απομακρύνονται για λίγο για να πάρουν συσσίτιο.

Θα ήθελαν πολύ να μπορούν να βρουν ένα μικρό δωμάτιο ή έστω ένα χώρο, ένα παλιό μαγαζί να το νοικιάσουν και να μείνουν μέσα, όμως είναι αδύνατον. Αφενός μεν η σύνταξη αυτή δεν επαρκεί, αφετέρου υπάρχει μεγάλη στεγαστική κρίση στην περιοχή.

Στον Πειραιά υπάρχει η άνθηση του real estate. Γίνονται μεγάλες επενδύσεις ξενοδοχειακών ομίλων, ντόπιων και ξένων. Υπάρχει το Piraeus Gate και το project μετανάστευσης. Αυτές όμως  είναι κατ' ευφημισμόν λέξεις που κρύβουν άλλα πράγματα. Στο project μετανάστευσης, φέρνουν ψηφιακούς νομάδες, κάνοντας το λεγόμενο gentrification (= «εξευγενισμός»,  αναφέρεται στις χωρικές και κοινωνικές διαδικασίες αναδιάρθρωσης υποβαθμισμένων περιοχών της πόλης). Στους χώρους της παλιάς βιομηχανικής ζώνης γίνονται τεράστιες επενδύσεις με πολλές κατοικίες, καφέ, γυμναστήρια και άλλες  υπηρεσίες και εγκαθιστούν ψηφιακούς μετανάστες, δηλαδή άτομα που εργάζονται για εταιρείες και προτιμούν να μένουν σε μια χώρα σαν τη δική μας γιατί είναι πιο φθηνή η διαβίωση. Έτσι αποδομείται ο παλιός γνώριμος αστικός ιστός, δηλαδή ο Πειραιώτης με το μηχανουργείο του ή με το μαγαζάκι του που πουλούσε αγκίστρια. Αυτά πλέον έχουν τελειώσει»

Η Δήμητρα Βήνη είναι συνιδρύτρια στο Παρατηρητήριο Πειραϊκής, το οποίο είναι μια  πρωτοβουλία πολιτών με κύριο στόχο την προστασία  της πολιτισμικής κληρονομιάς και του Περιβάλλοντος. Εναντιώνεται σθεναρά στην επέκταση του λιμανιού στην Πειραϊκή. Όπως μας ανέφερε, σχεδιάζεται η χρήση της Πειραϊκής για τον ελλιμενισμό των κρουαζιερόπλοιων "Γκοτζίλα" , δηλαδή γιγαντιαίων κρουαζιερόπλοιων χωρητικότητας 7000 ατόμων . Οι βυθοκορήσεις, δηλαδή οι  εργασίες εκβάθυνσης του πυθμένα της θάλασσας  ελέγχονται στενά από το  παρατηρητήριο Πειραϊκής  καθώς απελευθερώνουν τοξικά απόβλητα και βαρέα μέταλλα που ήταν παγιδευμένα στον πυθμένα.  Ακτομηχανικές μελέτες για τις επιπτώσεις της επέκτασης  στις ακτογραμμές δεν υπάρχουν. Παράλληλα,  η πολιτιστική κληρονομιά κινδυνεύει. Ο χώρος  γύρω από το ταφικό μνημείο του Θεμιστοκλή απειλείται, καθώς γίνονται υποθαλάσσιες εκσκαφές σε σημεία αρχαιολογικού ενδιαφέροντος.

«Πρόκειται για βιασμό της φύσης. Η περιοχή είναι πανέμορφη και είναι και ο μοναδικός ελεύθερος χώρος που έχουμε. Ο Πειραιάς είναι τσιμεντοποιημένος, δεν έχει πάρκα ούτε πλατείες. Τη θάλασσα είχαμε για διέξοδο. Κανείς δεν ξέρει μέχρι πού θα φτάσει η επέκταση του λιμανιού. Πόσο θα συνεχίσει να επεκτείνεται;»

Στα πλαίσια της συμφωνίας παραχώρησης του λιμανιού στην Cosco, υπήρχαν υποσχέσεις  για μια σειρά ανταποδοτικών-εξισορροπιστικών έργων ( κυκλοφοριακά, περιβαλλοντικά) ως περιβαλλοντική και κοινωνική ανταπόδοση στον Πειραιά .

«Εκτός από κάποιες επιταγές που δίνει Χριστούγεννα και Πάσχα η Cosco - δίνουν κάποια κοτόπουλα, ίσως να ντύνουν και κάποια ομάδα, δίνουν και κάποιο ποσό για το φωτισμό  όπως έδινε πάντα ο ΟΛΠ και είναι αυτά που χρωστάει στο Δήμο - δεν υπάρχει κάτι άλλο. Πολιτισμικά επίσης, δεν υπήρξε  αναβάθμιση. Το αντίθετο, χαθήκανε πολλά πράγματα καθώς παραχωρήθηκε μια δημοτική περιουσία 140 στρεμμάτων που λέγεται "Παλατάκι". Εκεί βρίσκονται όλα τα ερείπια του αρχαίου κονώνειου τείχους, πλέον οι πόρτες κλείδωσαν και δεν έχουμε πρόσβαση στο χώρο. Η Cosco είχε αναλάβει την υποχρέωση να αναδείξει το τείχος και όχι μόνο δεν το έκανε,  αλλά το χρησιμοποίησε σαν προβλήτα διακίνησης των αυτοκινήτων. 3.500 αυτοκίνητα μεταφέρθηκαν το χειμώνα στο Αρχαίο Τείχος. Το έκαναν τρεις φορές. Ποτέ δεν παραιτούνται από ένα αίτημα, το αποσύρουν και το επαναφέρουν  αργότερα. Αν δεν είναι ώριμο σήμερα, θα είναι ώριμο αύριο ή μεθαύριο, έτσι σκέφτονται. Για αυτό πρέπει να είμαστε πάντα σε επαγρύπνηση»

Ποιά είναι όμως η θέση του Δήμου;

«Ο δήμαρχος Πειραιά συμμετέχει στο συμβούλιο της Cosco ως πρόσωπο, όχι ως δήμαρχος, χωρίς δικαίωμα ψήφου αλλά με μισθό. Πώς μπορεί να έχει ανεξάρτητη βούληση όταν υπάρχει κάτι τέτοιο; Είναι μια ισορροπία δύσκολη, δε συμφωνείτε;»

Στα πλαίσια παραχώρησης του λιμανιού, υπήρξε η υπόσχεση για 10.000 νέες θέσεις εργασίας.

«Αυτά είναι αστειότητες» μας απαντάει. «Όλοι γνωρίζουμε ότι οι συνθήκες εργασίας στο λιμάνι είναι συνθήκες γαλέρας. Όταν έγινε το τραγικό εργατικό δυστύχημα και  διαμελίστηκε ο εργάτης Δημήτρης Δαγκλής, η αντίδρασή τους ήταν, βάλτε τον σε σακούλα και συνεχίστε τη δουλειά. Μέσα σε μία ώρα υπήρξε μια πολύ μεγάλη απεργία, μία πολύ μεγάλη πορεία με τη συμπαράσταση όλου του κόσμου και από Αθήνα. Πραγματικά όταν κάτι αξίζει, η κοινωνία κινητοποιείται. Είναι εκπληκτικό το πόσο γρήγορα συνέρρευσε ο κόσμος στο Ικόνιο στις εγκαταστάσεις της Cosco. Μέρα νύχτα γινόταν η απεργία και υπήρχε κόσμος που συμπαραστεκόταν, γιατί ήταν δίκαιο."

Μας λέει επίσης  ότι στη γειτονική Δραπετσώνα -που παλαιότερα ήταν ένας δήμος με τον Πειραιά- έχει εγκατασταθεί από το 2005 μια εταιρεία πετρελαιοειδών, μέσα σε μια ζώνη που αρχικά είχε εξαιρεθεί από την πώληση του λιμανιού. Πλέον και ο δήμος Δραπετσώνας και ο δήμος Κερατσινίου με την επέκταση του λιμανιού, έχουν χάσει την πρόσβασή τους στη θάλασσα. Είναι παραθαλάσσιοι δήμοι χωρίς πρόσβαση στη θάλασσα! Η εταιρεία πετρελαιοειδών βρίσκεται μέσα στον οικιστικό ιστό και υπήρξαν έντονες αντιδράσεις των κατοίκων, ενώ πολλοί επιστημονικοί φορείς όπως το Αστεροσκοπείο το ΑΠΘ, το Πανεπιστήμιο Πειραιά έκαναν μετρήσεις, στις οποίες διαπιστώθηκαν ιδιαίτερα αυξημένες τιμές βενζολίου. Το βενζόλιο είναι μια ιδιαίτερα καρκινογόνος και λευχαιμιογόνος ουσία. Παρ' όλα αυτά η εταιρεία συνεχίζει τη λειτουργία της μέσα στον οικιστικό ιστό.

«Όπως καταλαβαίνετε, βράζουμε σε ένα τοξικό καζάνι στον Πειραιά»

Υπάρχουν δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι πρόσφατα η κυβέρνηση απελευθέρωσε νομικά την Cosco από τους  ευρωπαϊκούς όρους λειτουργίας  ως προς το περιβάλλον, την εργασία και τον ανταγωνισμό.

Οι Ευρωπαίοι δεν θεωρούν το λιμάνι του Πειραιά Ευρωπαϊκό λιμάνι, όπως μας λέει η Δήμητρα Βήνη. Σε Ευρωπαϊκό forum που πραγματοποιήθηκε για την εγκληματικότητα στα λιμάνια, τον Πειραιά δεν τον συμπεριέλαβαν.  Θεωρούν ότι είναι  λιμάνι της Cosco, κινέζικο.

«Ξέρετε, είμαστε πρώτοι στη διακίνηση κοκαΐνης στην Ευρώπη. Έχουν γίνει μελέτες από Πανεπιστήμια του εξωτερικού όπως για παράδειγμα από την ερευνήτρια εγκληματολόγο Anna Sergi»

Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, αρχικά η πλειοψηφία των κατοίκων του Πειραιά ήταν θετική προς την πώληση του λιμανιού και ειδικά οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι μικροεπιχειρηματίες και οι άνεργοι. Από το 2019 άρχισε η μεταστροφή αυτού του κλίματος με την κοινωνία, όχι μόνο του Πειραιά αλλά και της Δραπετσώνας και του Κερατσινίου, να αντιδρά τόσο στον τρόπο λειτουργίας όσο και στην επέκταση του λιμανιού. Πλέον υπάρχουν αντιδράσεις και από τους λιμενεργάτες και τους ναυπηγοεπισκευαστές.

«Να είμαστε ειλικρινείς, υπήρχε μια κακοδιαχείριση του ΟΛΠ, πολύ έντονη. Με συμμορίες, με μαφίες, με προνομιούχους κακοδιαχειριστές με μεγάλους μισθούς. Οι τοπικές κοινωνίες τα ήξεραν αυτά. Οπότε όταν είδαν ότι αυτό τελειώνει, χάρηκαν  και σκέφτηκαν ότι επιτέλους θα γλιτώσουμε από όλα αυτά. Και στο κάτω κάτω, ας έρθουν και κάποιοι νοικοκύρηδες όπως οι Κινέζοι, να γίνει μια νέα αρχή στο λιμάνι και να βρουν και κάποιοι άνθρωποι δουλειά που δεν ανήκαν στα γνωστά κυκλώματα. Όμως τι έγινε; Η Cosco πήρε μια τοπική εταιρεία, η οποία τοποθέτησε τους ίδιους ανθρώπους. Συνέχισε λοιπόν την ίδια γραμμή, με τους ίδιους ανθρώπους να διοικούν το λιμάνι. Η κοινωνία τα αντιλήφθηκε όλα αυτά όπως και την επέκταση του λιμανιού.

Εμείς αναδείξαμε την καταπάτηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, την μετατροπή της περιοχής σε βιομηχανική ζώνη, την καταστροφή της Πειραϊκής, το καρκινογόνο black carbon των πλοίων, το βενζόλιο της εταιρείας πετρελαιοειδών...μιλήσαμε και είπαμε την αλήθεια για το τι συμβαίνει και η κοινωνία άρχισε να αντιδρά.

Ο Δήμος κράτησε άλλη στάση. Όταν τέθηκε προς έγκριση  η μελέτη Περιβαλλοντικών όρων για το master plan του Πειραιά, όλοι οι παραλιμένιοι δήμοι το απέρριψαν, όμως ο δήμος Πειραιά, πονηρά σκεπτόμενος, πήρε μεν αρνητική θέση  για τα μάτια του κόσμου,  όμως την απόφαση που έλαβε δεν την έστειλε στη  διαβούλευση ως όφειλε, επικαλούμενος ολιγωρία των υπηρεσιών. Κατόπιν η μελέτη πηγαίνει στο Περιφερειακό Συμβούλιο το οποίο επίσης την καταψήφισε καθώς η απόφασή του είναι γνωμοδοτική και όχι εκτελεστική, οπότε είναι μια γνώμη που τη λένε με το αζημίωτο .

Όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση, προσφύγαμε πρόσφατα γιατί δύτες-μέλη του Παρατηρητηρίου Πειραϊκής βούτηξαν στη θάλασσα στο εργοτάξιο και διαπίστωσαν ότι όλα ήταν κατεστραμμένα, μπετά σπασμένα, σίδερα οξειδωμένα όλα μέσα σε δύο χρόνια και τα μπλόκια κεσόν (caisson) αδειασμένα από το περιεχόμενό τους, το οποίο είναι τοξικό.

Κάναμε καταγγελία στο Ευρωκοινοβούλιο με τη βοήθεια και την παρουσία  του Καθηγητή Θαλάσσιου Περιβάλλοντος  κ.Τσελέντη και υποστήριξη  του ΚΚΕ το οποίο κατέθεσε και δικό του ξεχωριστό έγγραφο, του κ. Φαραντούρη του ΣΥΡΙΖΑ και της Πλεύσης Ελευθερίας.

Ενώ αρχικά το Παρατηρητήριο Πειραϊκής ξεκίνησε προσπαθώντας να προστατέψει την Πειραϊκή, πλέον τα ζητήματα που προκύπτουν είναι πάρα πολλά .

Για παράδειγμα ο δήμος πήρε 25 εκατομμύρια για να αναπλάσει δύο χιλιόμετρα της Πειραϊκής.

Αλήθεια πώς σας φαίνεται το ποσό;

Μάλιστα ο μελετητής είχε την ιδέα  να βάλει πάνω στα περίφημα βράχια της Πειραϊκής μια σιδερένια πεζογέφυρα για τους τουρίστες. Κάναμε έναν μεγάλο αγώνα και το αποτρέψαμε. Έχουμε καταθέσει εργασίες και για την απειλή των ακτών καθώς δεν υπάρχει ακτομηχανική μελέτη. Όσον αφορά την ατμοσφαιρική ρύπανση τοποθετήσαμε οι ίδιοι, με σκάλα και με δικά μας έξοδα, μετρητές ρύπων (οξειδίων του αζώτου), σε διαφορετικά σημεία και τα αποτελέσματα τα παρουσιάσαμε σε συνέδριο. Αντίστοιχες μετρήσεις με το ίδιο πρωτόκολλο διενεργήθηκαν και σε άλλες 14 ευρωπαϊκές πόλεις, όμως αυτές ήταν επιδοτούμενες ενώ η δική μας έγινε με δικά μας έξοδα. Το αποτέλεσμα της συγκριτικής μελέτης είναι ότι ο Πειραιάς είναι το πιο ρυπασμένο λιμάνι με αυτά τα συγκεκριμένα οξείδια του αζώτου. Με την ίδια σκάλα, το ίδιο αυτοκινητάκι και με δική μας χρηματοδότηση, μετρήσαμε τους ρύπους του βενζολίου στη Δραπετσώνα.

Είναι αυτό που ονομάζουμε η Επιστήμη των πολιτών .

Επίσης η ηχορύπανση είναι κάτι που δεν μπορώ να σας περιγράψω, είναι τρομερό να προσπαθείς να κοιμηθείς το καλοκαίρι  με ανοικτά παράθυρα και να είναι αδύνατον εξαιτίας της φασαρίας και της μουσικής των κρουαζιερόπλοιων. Αναγκάζεσαι να τα σφραγίσεις όλα και να ανοίξεις air condition.

Υπάρχει αισθητική ρύπανση,  οπτική ρύπανση καθώς ανοίγεις  το πρωί το παράθυρό σου και  αντικρίζεις τα κρουαζιερόπλοια που είναι μεγάλα σαν πολυκατοικίες και φυσικά η φωτορύπανση.

 Όλα αυτά επηρεάζουν όχι μόνο τη φυσική υγεία αλλά και την ψυχική .

 Έπειτα υπάρχει το θέμα της κυκλοφορίας. Δεν μπορούμε να κυκλοφορήσουμε. Δεν  υπάρχουν κατάλληλοι δρόμοι και οι υπάρχοντες είναι γεμάτοι με πούλμαν και με mini van που σταθμεύουν παντού.

Επίσης η υπερθέρμανση....ξέρετε τι σημαίνει να ζεις σε μια γειτονιά που είναι δέκα κρουαζιερόπλοια ελλιμενισμένα; Καταστρέφεται το μικροκλίμα της περιοχής.

Όλα αυτά είναι μέσα στη γειτονιά μας.

Οι γειτονιές, έχουν διαλυθεί.

Ζούμε σε μια πόλη αβίωτη.

Σε αυτή την πόλη δεν μπορείς να ζήσεις. Για αυτό και τα ξενοδοχειακά project έχουν την ονομασία Piraeus  Gate (πύλη)

Την θέλουνε Πύλη, δεν την θέλουν Πόλη.

Για αυτό πλέον όλοι καταλαβαίνουν ότι δεν είμαστε υπερβολικοί αλλά έχουμε δίκιο. Το δίκιο μας είναι αναγνωρίσιμο από το σύνολο του κόσμου, ο οποίος  στηρίζει με όποιον τρόπο μπορεί, τις προσπάθειες»

Το κύριο επιχείρημα που προβάλλεται είναι η Ανάπτυξη και το Εθνικό Συμφέρον. Υπάρχει εθνικό συμφέρον όταν οι τοπικές κοινωνίες όχι απλά δεν ευημερούν, αλλά δυστυχούν; Και ποιο είναι το κίνητρο που σας ωθεί να δίνεστε με τόσο πάθος στα κοινά; ρωτήσαμε τη Δήμητρα Βήνη

«Η οικονομική ανάπτυξη λίγων, είναι η δυστυχία των άλλων .

Υπάρχει δυστυχώς μια βαναυσότητα, μια κακοποίηση, μια αδιαφορία, μια εμπορευματοποίηση της πολιτιστικής και της περιβαλλοντικής κληρονομιάς.

Το κίνητρο είναι να υπερασπιστείς την πατρίδα σου, τον τόπο σου, να υπερασπιστείς τη ζωή σου»

Όπως αποκαλύπτει σήμερα το inside story, η ιδιωτική εταιρεία Blue Skies έχει στο μισθολόγιό της από το 2018 τους διαχειριστές της «Ομάδας Αλήθειας», καθώς και εργαζόμενους στην επικοινωνία και στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας και του Μαξίμου. Αποτελεί με άλλα λόγια, το "ταμείο" της  προπαγάνδας της ΝΔ

Είναι γνωστό πως πολλά κόμματα στρατολογούν ανώνυμους λογαριασμούς στα social media που διαδίδουν το αφήγημα του κόμματος, διασπείρουν ψεύδη και εξαπολύουν επιθέσεις κατά των πολιτικών τους αντιπάλων.

Ωστόσο είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται ότι μία ιδιωτική εταιρεία που συνδέεται με πρόσωπα τα οποία διατηρούν στενούς δεσμούς με το κόμμα – εν προκειμένω τη ΝΔ – μισθοδοτεί κεντρικά στελέχη του μηχανισμού επικοινωνίας του κόμματος

Μέσα στους χρηματοδοτούμενους της Blue Skies φέρεται να βρίσκεται και η περιβόητη Έλια Ζερβού. Ήρθε η ώρα λοιπόν να μάθουν οι φανατικοί ακόλουθοί της πως η πνευματική τους ταγός πληρώνεται για τη δουλειά της. Ίσως έτσι κάποιοι από αυτούς που ίσως είναι άνεργοι, ίσως πληρώνονται με το βασικό μισθό, ίσως έχουν απλήρωτους λογαριασμούς, ίσως περιμένουν χρόνια σε μια λίστα δημόσιου νοσοκομείου, ίσως να νιώσουν λίγο κορόϊδα. Ποτέ δεν είναι αργά για συνειδητοποίηση

Λένε πως καμία δουλειά δεν είναι ντροπή. Και όμως, πολλές δουλειές είναι. Όπως το να είσαι έμμισθο troll του Μητσοτάκη

Εμείς σταχυολογήσαμε ένα μέρος του αποκαλυπτικού ρεπορτάζ και σας το παρουσιάζουμε. Ολόκληρο το ρεπορτάζ εδώ

Τα τελευταία χρόνια οικοδομήθηκε από ικανότατους content creators και ειδικούς στα social media ένας μηχανισμός προπαγάνδας, «πολιτικής τεκμηρίωσης» και επικοινωνίας, με αιχμή τη γνωστή σε όλους «Ομάδα Αλήθειας», για να υποστηρίξει τη Νέα Δημοκρατία και προσωπικά τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.

Η δράση του είναι εξαιρετικά συντεταγμένη, τα αντανακλαστικά του ταχύτατα και η στόχευσή του απόλυτα σαφής: η υπεράσπιση της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού ειδικά σε στιγμές πολιτικής κρίσης. Από την τραγωδία στα Τέμπη μέχρι το σκάνδαλο των υποκλοπών και από την μεταναστευτική κρίση στον Έβρο έως το ναυάγιο της Πύλου, η ψηφιακή αυτή φρουρά δίνει το πρόσταγμα – όχι απλώς απαντώντας, αλλά διαμορφώνοντας το αφήγημα προτού καν διατυπωθεί το ερώτημα.

Δεν πρόκειται για κάποια πρωτοτυπία· ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κατηγορηθεί στο παρελθόν, αλλά και αρκετά πρόσφατα από τον Χρήστο Σπίρτζη, για κάτι αντίστοιχο και πιο συγκεκριμένα για τη στρατολόγηση δεκάδων τρολς (ανώνυμων λογαριασμών στα social media) που διαδίδουν το αφήγημα του κόμματος, διασπείρουν ψεύδη και εξαπολύουν επιθέσεις κατά των πολιτικών τους αντιπάλων.

Ωστόσο είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται ότι κεντρικά στελέχη ενός μηχανισμού κομματικής επικοινωνίας απασχολούνται από μια ιδιωτική εταιρεία, που συνδέεται με πρόσωπα τα οποία διατηρούν στενούς δεσμούς με το κόμμα – εν προκειμένω τη ΝΔ.

Ο κοινός εργοδότης

Το inside story αποκαλύπτει σήμερα ότι κομβικά μέλη της γαλάζιας «ομάδας κρούσης» μισθοδοτούνται τα τελευταία επτά χρόνια από μια συγκεκριμένη εταιρεία.

Πρόκειται για την Blue Skies Μονοπρόσωπη ΑΕ των Θωμά Βαρβιτσιώτη και Γιάννη Ολύμπιου που είναι ιδρυτικά στελέχη μιας από τις πιο γνωστές και καθιερωμένες εταιρείες στρατηγικής επικοινωνίας στην Ελλάδα, της V+O, η οποία λειτουργεί από το 2000.

[…]

Ο managing director στη V+O Θωμάς Βαρβιτσιώτης, γιος του ιστορικού στελέχους της ΝΔ Γιάννη Βαρβιτσιώτη και αδερφός του πρώην βουλευτή και υπουργού Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, ξεκίνησε την καριέρα του ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος και πλέον μετρά πάνω από 30 χρόνια εμπειρίας στον χώρο της διαφήμισης και της επικοινωνίας. Είναι ο άνθρωπος που έτρεξε τις προεκλογικές εκστρατείες της ΝΔ τόσο το 2018-2019 όσο και το 2023, με τα γνωστά επιτυχή αποτελέσματα. Πρόσφατα δημοσιεύματα σε προσκείμενα στην κυβέρνηση ΜΜΕ αναφέρουν ότι ο Θωμάς Βαρβιτσιώτης σκοπεύει να πολιτευτεί με τη Νέα Δημοκρατία, ενώ κατά καιρούς κυκλοφορούν φήμες για ενδεχόμενη αξιοποίησή του στην κυβέρνηση

Ο επίσης managing director και αντιπρόεδρος της V+O Γιάννης Ολύμπιος έχει πολυετή εμπειρία στον χώρο της στρατηγικής επικοινωνίας, των δημοσίων σχέσεων και της διαχείρισης κρίσεων, ενώ ξεκίνησε την καριέρα του στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ως εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών.

[…]

Η «Ομάδα Αλήθειας» στο μισθολόγιο

Σύμφωνα με επιβεβαιωμένες πληροφορίες του inside story, η εταιρεία Blue Skies το 2018 και το 2019 προσέλαβε στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και άτομα φίλα προσκείμενα στο κόμμα με γνώση της επικοινωνίας και των social media.

Μεταξύ των 15 εργαζομένων της Blue Skies συγκαταλέγονται οι Κίμωνας Μπένος και Κώστας Δογάνης, οι βασικοί πυλώνες της «Ομάδας Αλήθειας», της πλατφόρμας που έχει εξελιχθεί σε κομβικό όργανο προώθησης της κυβερνητικής γραμμής, παρουσιάζοντας τα μηνύματα της ΝΔ με επιδραστικό τρόπο – συχνά πριν αυτά καν φτάσουν στα παραδοσιακά ΜΜΕ.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας Αυγή του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο δημοσιεύθηκε το 2022 και παραθέτει τα σχετικά αποσπάσματα από τα ΦΕΚ (τα οποία διασταυρώσαμε), στο παρελθόν οι Μπένος και Δόγανης ήταν μετακλητοί υπάλληλοι. Συγκεκριμένα το 2012 μετά την εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας είχαν στελεχώσει το Γραφείο Τύπου της Γενικής Γραμματείας του τότε πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Ο Κίμωνας Μπένος είχε διοριστεί ως ειδικός συνεργάτης και ο Κώστας Δογάνης ως ειδικός σύμβουλος υπό τον Γιώργο Μουρούτη, που είχε διοριστεί προϊστάμενος.

Η «Ομάδα Αλήθειας» σύμφωνα με τους ίδιους, είναι ένας «ανεπίσημος μηχανισμός της Νέας Δημοκρατίας» που δημιουργήθηκε το 2012 ως «ένα εργαλείο, το οποίο με στοιχεία και τεκμηρίωση να απαντά στα fake news και τα ψέματα της εποχής».

Όπως λέει ο Κίμωνας Μπένος στο επετειακό βίντεο που ανέβασε με τον Κώστα Δογάνη το 2022 για τη συμπλήρωση 10 χρόνων της Ομάδας Αλήθειας, «αν ανατρέξουμε σε εκείνη την περίοδο θα δούμε τους λαϊκιστές να υπόσχονται τα πάντα στους πάντες, θα ακύρωναν τα μνημόνια σε ένα νόμο με ένα άρθρο, θα επανέφεραν μισθούς, συντάξεις [...]. Τότε το πρότζεκτ που στην ουσιαστικά ήταν ένα site “truthteam.gr” επιτέλεσε τον σκοπό του, η Νέα Δημοκρατία κέρδισε τις εκλογές, συγκυβέρνησε με το ΠΑΣΟΚ, κράτησε την Ελλάδα όρθια, στο ευρώ και έπειτα το εγχείρημα ατόνησε».

«Φτάνουμε αρχές του 2015 όταν και ουσιαστικά ξαναξεκινήσαμε την Ομάδα Αλήθειας από την αρχή», λέει ο Κώστας Δογάνης στο ίδιο βίντεο. «Την πήραμε αποκλειστικά στα χέρια μας και τη στήσαμε με ένα τρόπο πρωτοποριακό, δώσαμε έμφαση στα social media [...]», συμπληρώνει. «[...] έχουμε και τους δικούς μας ανθρώπους, φίλους και συνεργάτες που είναι δίπλα μας όλα αυτά τα χρόνια και τους ευχαριστούμε, κι εμείς οι ίδιο προφανώς κάνουμε κι άλλα πράγματα, έχουμε τη δική μας εταιρεία επικοινωνίας όμως η Ομάδα Αλήθειας παραμένει αυτό που τρώει τον περισσότερο χρόνο μέσα στη μέρα μας», λέει ο ίδιος.

Το 2022 που γυρίστηκε αυτό το βίντεο, οι δύο διαχειριστές της Ομάδας Αλήθειας –η οποία όπως έλεγαν τους «τρώει τον περισσότερο χρόνο μέσα στη μέρα» τους– είχαν ήδη παράλληλα εργασιακή σχέση με την Blue Skies. Το 2021 ίδρυσαν από κοινού και διατηρούν έως σήμερα την εταιρεία ADJUSTMENT ΙΚΕ, με κύρια δραστηριότητα την παραγωγή online εφημερίδων, στην οποίαν ανήκει η φιλοκυβερνητική ενημερωτική ιστοσελίδα Ellada24.gr

[…]

Απευθυνθήκαμε στους Κίμωνα Μπένο και Κώστα Δογάνη σε σχέση με τα καθήκοντά τους στη Blue Skies, τις πηγές χρηματοδότησης της «Ομάδας Αλήθειας» και τις τυχόν σχέσεις της ομάδας τους και της ενημερωτικής ιστοσελίδας που διατηρούν με τη Blue Skies, αλλά δεν λάβαμε κάποια απάντηση.

Οι υπόλοιποι εργαζόμενοι στη Blue Skies

Από το 2018 έως σήμερα, στη Blue Skies απασχολούνται επίσης στελέχη της ΝΔ και της κυβέρνησης. Στους εργαζομένους της εταιρείας συγκαταλέγεται η Ορσάκη Ρουσσέτου, πρώην στενή συνεργάτιδα του Γιώργου Γεραπετρίτη και απασχολούμενη στο Μαξίμου στο κομμάτι της στρατηγικής επικοινωνίας. Η 29χρονη σήμερα Ρουσσέτου από το 2018 εργάστηκε στην καμπάνια επικοινωνίας του Κυριάκου Μητσοτάκη και της ΝΔ για τις ευρωεκλογές και τις εθνικές εκλογές του 2019, ενώ στο επίσημο βιογραφικό της στο site της ΝΔ αναφέρεται πως είναι το νεότερο μέλος που έχει εκλεγεί στην Πολιτική Επιτροπή στην ιστορία της Νέας Δημοκρατίας.

Η Ορσάκη Ρουσσέτου έχει ακόμη ένα κοινό με τους εργοδότες της Θωμά Βαρβιτσιώτη και Γιάννη Ολύμπιο: ήταν και η ίδια θύμα του κατασκοπευτικού λογισμικού παρακολούθησης Predator. Έχει ενημερωθεί σχετικά από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων ήδη από το καλοκαίρι του 2023.

Στα ερωτήματά μας προς τη Ρουσσέτου ζητάμε μεταξύ άλλων να μας πει ποιος είναι ο ρόλος και οι αρμοδιότητές της στη Blue Skies, πώς διασφαλίζει την ανεξαρτησία της εργασίας της στην εταιρεία από την πολιτική επικοινωνία της ΝΔ και της κυβέρνησης και πώς διαχειρίζεται την πιθανότητα σύγκρουσης συμφερόντων μεταξύ του ρόλου της στην Blue Skies, της εργασίας της στην επικοινωνία της κυβέρνησης και της πολιτικής της συμμετοχής στη ΝΔ. Δεν λάβαμε απαντήσεις στα ερωτήματα που θέσαμε.

Εργαζόμενος στη Blue Skies είναι και ο συντονιστής των social media της ΝΔ την περίοδο Μαρτίου 2010- Δεκεμβρίου 2014, Γιώργος Τζανουδάκης, ο οποίος σύμφωνα με το προφίλ του στο Linkedin είναι επιστημονικός συνεργάτης βουλευτή από τον Ιούνιο του 2013 μέχρι σήμερα. Στις ερωτήσεις μας προς τον Γιώργο Τζανουδάκη μεταξύ άλλων ζητάμε να μας πει ποιος είναι ο ρόλος και οι αρμοδιότητές του στην Blue Skies, σε ποιον βουλευτή παρέχει τις υπηρεσίες του και πώς διαχειρίζεται την πιθανότητα σύγκρουσης συμφερόντων μεταξύ του ρόλου του στην Blue Skies και της εργασίας του ως επιστημονικού συνεργάτη βουλευτή. Δεν λάβαμε απαντήσεις.

[…]

Ο Χρήστος Τζέλης, ο οποίος επί σειρά ετών είχε την επιμέλεια των video της ΝΔ και της ΟΝΝΕΔ μαζί με τον Κωνσταντίνο Κυρανάκη και που όπως είδαμε ανήκει επίσης στο προσωπικό της Blue Skies, τον Νοέμβριο του 2016 ορίστηκε υπεύθυνος στη Γραμματεία Ψηφιακής Επικοινωνίας, Μηχανοργάνωσης και Εθνικού Μητρώου Μελών ΟΝΝΕΔ, όταν αντιπρόεδρος της Οργάνωσης Νέων της ΝΔ είχε οριστεί ο σημερινός κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης. Ούτε ο Χρήστος Τζέλης απάντησε στις ερωτήσεις που του θέσαμε για τα καθήκοντά του στην Blue Skies.

[…]

Στους μισθοδοτούμενους της Blue Skies εμφανίζεται και η Ευαγγελία (Έλια) Ζερβού, η οποία σύμφωνα με το βιογραφικό της στην σελίδα ishow είναι στιχουργός, κειμενογράφος και σεναριογράφος, ενώ στο facebook δηλώνει digital creator. Με τις ως επί τω πλείστον πολιτικού περιεχομένου αναρτήσεις της στους δύο δημόσιους επώνυμους και δημοφιλείς λογαριασμούς που διατηρεί στο facebook υποστηρίζει την κυβέρνηση και τον Κυριάκο Μητσοτάκη –κάποιες φορές εξαπολύοντας ανυπόστατες επιθέσεις (όπως όταν υποστήριξεγια τρεις καταξιωμένες δημοσιογράφους ότι είναι «Συριζαίες»)– και αναπαράγει συχνά περιεχόμενο από την Ομάδα Αλήθειας και το Ellada24.gr των δύο συναδέλφων της στη Blue Skies.

Επιπλέον, πρόκειται για το πρόσωπο που φέρεται να βρίσκεται πίσω από τον λογαριασμό Lexotanil στο Χ– έναν αρκετά δραστήριο ανώνυμο λογαριασμό που τον τελευταίο καιρό έχει διασπείρει πλήθος ψευδών και συκοφαντικών πληροφοριών και κατά συγγενών θυμάτων των Τεμπών, υποστηρίζει με ζέση τη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη και αναπαράγει τακτικά περιεχόμενο της Ομάδας Αλήθειας και της ιστοσελίδας Ellada24.gr.

Σε στιγμιότυπο οθόνης με ημερομηνία 14 Αυγούστου 2022, που μοιράστηκε μαζί μας η βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ Έλενα Ακρίτα (που έχει αντιδικήσει με τη Ζερβού στο παρελθόν και έχει κερδίσει αγωγή σε βάρος της για επώνυμες αναρτήσεις της στο facebook), η Έλια Ζερβού εμφανίζεται να απαντά σε χρήστρια του facebook που τη ρωτά –κάτω από ανάρτησή της– αν έχει twitter, δίνοντας το λινκ του επίμαχου λογαριασμού Lexotanil.

Η Έλια Ζερβού πάντως αρνείται κατηγορηματικά και επανειλημμένα τη σύνδεσή της με τον λογαριασμό Lexotanil στο X.

Απευθυνθήκαμε στην Έλια Ζερβού και τη ρωτήσαμε για τις αρμοδιότητές της στη Blue Skies και αν όσα αναρτά στο facebook σχετίζονται με τα καθήκοντά της στην εταιρεία. Ακόμα ζητήσαμε να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει την ενδεχόμενη σύνδεσή της με τον λογαριασμό Lexotanil. Η Έλια Ζερβού δεν απάντησε στα ερωτήματά μας.

του Αλέξη Κροκιδά

Ένα πολύ σύντομο, κάπως τηλεγραφικό σχόλιο για την ανάρτηση του ψυχολόγου Αντώνη Ανδρουλιδάκη όπως την αναδημοσίευσε η Attica Voice.

Η επίκληση της "πραγματικής πραγματικότητας" (sic) μπροστά σε όντως άθλιες, εξόφθαλμες, συστηματικές (και συστημικές) απόπειρες διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, είναι κατανοητή μεν, πολιτικά αφελής δε.

Να το θέσουμε κάπως αφοριστικά εδώ. Η πραγματικότητα δεν είναι και δεν ήταν ποτέ στην ιστορία κοινωνικών σχηματισμών, αδιαμεσολάβητη από συγκεκριμένες σχέσεις και μηχανισμούς εξουσίας. Καμία επιστημολογία δεν μπορεί ανενόχλητη και ανέμελη να ανακαλύψει την πραγματικότητα. Η πραγματικότητα είναι πάντα-ήδη (always-already ή Γερμανιστί για όποιον το προτιμά, immer schon) διαστρεβλωμένη, πολιτικά διαμορφωμένη και υπό περαιτέρω διαμόρφωση. Χωρίς να ισοπεδώνουμε τις ιστορικές διαφορές, μπορούμε να διακρίνουμε από την αρχαία Αίγυπτο, την αρχαία Ελλάδα, την Ευρώπη του μεσαίωνα (που δεν υπήρχε ως τέτοια βέβαια) μέχρι τις μέρες μας, τους τρόπους με τους οποίους κατασκευάζεται η πραγματικότητα.

Δείτε, ας πούμε, τον ρόλο της εξουσίας της εκκλησίας τον 14ο αιώνα στο να τρομοκρατεί τον κόσμο την περίοδο της πανώλης. Θα σας πρότεινα επίσης να δείτε και το σχετικό απόσπασμα από τους Monty Python, καθώς και την συγκλονιστική ταινία του Ingmar Bergman “Η Έβδομη Σφραγίδα”

Ο Μαρξ και αργότερα ο Γκράμσι και αργότερα ο Αλτουσέρ, επεξεργάστηκαν την προβληματική, αλλά προσεγγιστικά χρήσιμη, έννοια της κυρίαρχης ιδεολογίας. Χωρίς να υπεισέλθουμε εδώ στην ενδιαφέρουσα Μαρξιστική βιβλιογραφία, και, για μένα τουλάχιστον, την πιο ενδιαφέρουσα αναρχική βιβλιογραφία, αρκεί ίσως να σημειώσουμε εδώ ότι το ολοκληρωτικό gaslighting στο οποίο αναφέρεται ο Ανδρουλιδάκης, δεν είναι κάτι καινούργιο. Δεν είναι εφεύρεση του καθάρματος Μητσοτάκη και των συνεργατών του.

Θα έπρεπε, φρονώ, να σταματήσουμε να επικαλούμαστε την "πραγματική πραγματικότητα" και να παλέψουμε πρωτίστως συλλογικά, όπως μπορεί ο καθένας, ακόμα και μοναχικά, για την δική μας εκδοχή της πραγματικότητας κι ας μη φοβόμαστε την έννοια "εκδοχή". Πρόκειται για πάλη, για σύγκρουση. Κοινωνική-πολιτική-ηθική.

Αν και προσωπικά λειτουργώ ως μοναχικότητα και το αναγνωρίζω ανεπιφύλακτα αυτό ως ένας είδος πολιτικής αναπηρίας, συμφωνώ με τον συγγραφέα ότι το πιο βασικό είναι το κάλεσμα που απευθύνει να συναντήσουμε τον διπλανό μας Άλλο "στην πορεία κοινωνικής και πολιτικής διαμόρφωσης ενός ακηδεμόνευτου κινήματος που θα μας απελευθερώσει."

Τα άλλα, περί διατήρησης μιας νηφάλιας και αμερόληπτης ματιάς της πραγματικότητας, τα θεωρώ ανακουφιστικά φύλλα συκής.

Αλέξης Κροκιδάς

Έλαια σιλικόνης … Αναφλέγονται ή δεν αναφλέγονται; Σε πρωϊνή εκπομπή του MEGA, ο καθηγητής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Μιχάλης Χάλαρης, σε σχετική ερώτηση που του έγινε, είπε πως για να αναφλεγούν απαιτούνται τρεις ταυτόχρονες προϋποθέσεις: α) θερμοκρασία πάνω από 300⁰C  (που είχαμε)    β) ισχυρή πηγή ανάφλεξης (που είχαμε από τη δημιουργία του ηλεκτρικού τόξου) και γ) υψηλή πίεση (που δεν είχαμε).

Δεν συνέτρεχαν λοιπόν και οι τρεις απαραίτητες προϋποθέσεις. Ωστόσο, οι υπεύθυνοι της εκπομπής βιάστηκαν να βάλουν υπότιτλο «Τα έλαια σιλικόνης αναφλέγονται σε θερμοκρασία πάνω από 300⁰C». Είναι βέβαιο πως αν οι υπεύθυνοι της εκπομπής ήταν μαθητές του συγκεκριμένου καθηγητή, θα κόβονταν στο συγκεκριμένο μάθημα. Αλλά προφανώς δεν είναι και δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια

Δυστυχώς, όλη η συζήτηση για τα Τέμπη έχει μετατοπιστεί στο αν αναφλέγονται τα έλαια σιλικόνης και όχι στο έγκλημα αυτό καθ’ εαυτό (που είναι η σύγκρουση των δύο τρένων που κινούνταν αντίθετα στην ίδια τροχιά) και στο έγκλημα που έγινε στη συνέχεια (αυτό του μπαζώματος του χώρου του εγκλήματος).

Είναι σα να έχει γίνει δολοφονία και ο κατηγορούμενος να προσπαθεί να αποδείξει ότι δεν έκλεψε τον δολοφονημένο. Και κάτι τέτοιο να αρκεί για την αθώωσή του

Εν πάσει περιπτώσει, και άσχετα με τα προηγούμενα - έτσι είναι το ανθρώπινο μυαλό, πετάει από θέμα σε θέμα όπως οι μέλισσες από λουλούδι σε λουλούδι - αυτή η επίμονη επανάληψη της φράσης «Έλαια σιλικόνης»… «έλαια σιλικόνης» είχε κολλήσει στο μυαλό μας. Κάτι μας θύμιζε. Και όχι από τη Χημεία. Μετά από καιρό το θυμηθήκαμε και το παρουσιάζουμε

Μόνο που δεν ήταν τα «έλαια σιλικόνης» αλλά τα «όνειρα σιλικόνης» από τον πρώτο δίσκο των Υπόγειων Ρευμάτων που κυκλοφόρησε το 1994.

"Ο μάγος που κοιτάζει την πόλη" ήταν μια ευχάριστη έκπληξη, γέννημα μιας εποχής που ανέδειξε πλήθος ελληνόφωνων ροκ συγκροτημάτων

Ανάμεσα στα τραγούδια του δίσκου ήταν και οι μελοποιήσεις δύο ποιημάτων. Τα «Ανδρείκελα» του Κώστα Καρυωτάκη και η «Βροχή» του Χ.Λ.Μπόρχες. Ένα από τα τραγούδια του δίσκου ήταν και το «όνειρα σιλικόνης» …που δεν παν πουθενά

Προτεινόμενες λύσεις, φιλικές συμβουλές

η ζωή σου περνάει από οθόνες θολές

Το παρόν που ήταν μέλλον είναι πια παρελθόν

αναδεύω τις κοίτες των αρχαίων ποταμών

Όνειρα σιλικόνης που δε παν πουθενά

Όνειρα σιλικόνης που δε παν πουθενά

Κατακόμβες της Ρώμης και κεριά ζωντανά

ό, τι πέρασε πάει στο βαθύ πουθενά

οι χορδές μου που τρίζουν και ζητούν γιατρειά

θα χαθούνε με μένα στις βραδιές του μετά

Με τον διεθνή αγγλικό όρο gaslighting αποδίδεται η μέθοδος ψυχολογικής χειραγώγησης με την οποία ο θύτης προσπαθεί να σπείρει αμφιβολίες στο θύμα, έτσι ώστε να μην είναι βέβαιο για την ίδια του τη μνήμη, την αντίληψη και τη λογική.

Με άλλα λόγια, το gaslighting είναι μια μορφή συναισθηματικής κακοποίησης, όπου κάποιος χειραγωγείται ώστε να «αμφισβητήσει τις αντιλήψεις, τις εμπειρίες ή την κατανόηση των γεγονότων», σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση (APA).

Ήταν ανθρώπινο το λάθος … υπήρχε τηλεδιοίκηση …. δεν υπήρξε μπάζωμα …. τα έλαια σιλικόνης ήταν αυτά που προκάλεσαν την πυρόσφαιρα … οι πραγματογνώμονες των οικογενειών των θυμάτων δεν έχουν τα κατάλληλα προσόντα … η Καρυστιανού έχει πολιτικές βλέψεις … η κοπέλα που σήκωσε το δάχτυλο στην αύρα της αστυνομίας ήταν Γερμανίδα και 55χρονη

Ένα ολοκληρωτικό  gaslighting εξαπολύεται εναντίον όλης της ελληνικής κοινωνίας με μοναδικό σκοπό να συσκοτίσουν το μεγάλο έγκλημα της ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ των δύο τρένων και το δεύτερο μεγάλο έγκλημα του ΜΠΑΖΩΜΑΤΟΣ και της ΣΥΓΚΑΛΥΨΗΣ. Στην υπηρεσία αυτού του ολοκληρωτικού gaslighting τα περισσότερα συστημικά Μέσα αλλά και τα Hellenic Hoaxes

Σε αυτό το gaslighting αναφέρεται με ανάρτησή του ο ψυχολόγος Αντώνης Ανδρουλιδάκης. Ας τον διαβάσουμε

H ελληνική κοινωνία δέχεται τις ημέρες αυτές ένα από τα ισχυρότερα gaslighting που έχουν εξαπολυθεί ποτέ ενάντια σε συλλογικότητες.

Οι συστημικοί μηχανισμοί με την συνεπικουρεία ή την αιδήμονα σιωπή του συνόλου του πολιτικού συστήματος επιχειρούν την ψυχολογική χειραγώγηση και την συναισθηματική κακοποίηση του Λαού μας, προσπαθώντας να ανατρέψουν την αντίληψή μας για την πραγματικότητα.

Ό,τι ορίζουμε ως πολιτικό σύστημα, με τα διάφορα θεσμικά και αντιθεσμικά εξαπτέρυγα του, επιχειρεί να μας μπερδέψει, να αντικρούσει την ολοφάνερη αλήθεια, να μας πει ψέματα και να μας υποτιμήσει.

Η διαστρέβλωση της πραγματικότητας που επιχειρούν είναι τέτοια ώστε να μας αναγκάσουν να αναρωτιόμαστε αν είμαστε με τα καλά μας, αν βλέπουμε καλά ή να μπορούμε να δούμε την πραγματική πραγματικότητα. Όπως το λέει ο Λαός μας κυριολεκτικά είναι σαν να "θέλουν να μας τρελάνουν" και να μας οδηγήσουν για μια ακόμη φορά να τα στραφούμε ενάντια στον ίδιο το συλλογικό μας εαυτό.

Μπροστά στην κατάσταση αυτή, όπως και σε κάθε περίπτωση gaslighting, η απάντηση μας δεν μπορεί να είναι άλλη από την ενίσχυση της συλλογικής και ατομικής μας αυτοπεποίθησης, η διεκδικητικότητα, η απεμπλοκή μας από το συναισθηματικό παιχνίδι των εξουσιαστών μας, η διατήρηση μιας νηφάλιας και αμερόληπτης ματιάς της πραγματικότητας και, το πιο βασικό, η συνάντηση μας με τον διπλανό Άλλο στην πορεία κοινωνικής και πολιτικής διαμόρφωσης ενός ακηδεμόνευτου κινήματος που θα μας απελευθερώσει.