Η “παγωμένη θεατρίνα” είναι ένα έργο ποιημάτων που έγραψε ο Νίκος Γκάτσος στις αρχές της δεκαετίας του ’80 με σκοπό να μελοποιηθούν από τον  Μάνο Χατζιδάκι και να ερμηνευτούν από τον Γιώργο Μαρίνο.

Μια συνεργασία, όμως, που δεν έμελλε να πραγματοποιηθεί. Ώσπου, τέσσερεις δεκαετίες μετά, ένας νέος συνθέτης, ο Νίκος Χιώτογλου, τόλμησε το εγχείρημα και μας έδωσε δώδεκα τραγούδια που κάθε ένα από αυτά ερμηνεύεται από διαφορετικό καλλιτέχνη (Ρίτα Αντωνοπούλου, Μυρτώ Βασιλείου, Γλυκερία, Φοίβο Δεληβοριά, Βιολέτα Ίκαρη, Γιάννη Κότσιρα, Κώστα Λειβαδά, Θάνο Ματζίλη, Γιώτα Νέγκα , Μίλτο Πασχαλίδη Μπάμπη Στόκα , Vassilikos). Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών, είναι πως κανείς τους μέχρι τώρα δεν είχε ερμηνεύσει πρωτότυπο τραγούδι του Νίκου Γκάτσου.

Εμείς επιλέξαμε ν’ ακούσουμε τη «φυλακή της Αντιγόνης» σε ερμηνεία της Μυρτώς Βασιλείου … «Πιάσε με, πιάσε με / στον ουρανό σου φτάσε με / να δω τον ήλιο κι άσε με / στο φως του να χαθώ»

Ήταν Αύγουστος του 2020 όταν, τριγυρνώντας στα δρομάκια της Εξωγής, βρέθηκα έξω από το παλιό της καφενείο. Η ξεχαρβαλωμένη πόρτα του με προσκαλούσε να μπω μέσα και χωρίς να το σκεφτώ, τη δρασκέλισα και βρέθηκα μερικές δεκαετίες πίσω στο χρόνο. Αυτό όμως που μου κίνησε περισσότερο την προσοχή, ήταν μια μεγάλη αφίσα που απεικόνιζε το βόρειο ακρωτήρι της Ιθάκης και την περιοχή του Καθίσματος. Μια αφίσα που, όπως μπορούσα να εκτιμήσω, ήταν της δεκαετίας του ’90 και αναφερόταν σε ένα κάλεσμα του Δήμου Ιθάκης σχετικά με τις περιοχές Natura της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης. Στις περιοχές αυτές συγκαταλέγεται και η συγκεκριμένη περιοχή που απεικόνιζε η αφίσα. Το ανατριχιαστικό με την συγκεκριμένη αφίσα ήταν πως βρισκόταν κολλημένη ακριβώς δίπλα από το παράθυρο του καφενείου, ένα παράθυρο από το οποίο έβλεπες ακριβώς αυτό που έδειχνε και η αφίσα. Τη μοναδικής ομορφιάς περιοχή του Πλατυνάμμου και του Καθίσματος. Ένα σήμα κατατεθέν του νησιού, μια από τις πιο πολυφωτογραφημένες γωνιές του. Από την αφίσα έβλεπα το παρελθόν και από το παράθυρο το παρόν. Και αυτό που μου έβλεπα από το παράθυρο δεν υπήρχε στην αφίσα και δε μου άρεσε καθόλου. Ένας μεγάλος δρόμος έκοβε το βουνό, ως εφιαλτικό προοίμιο της «ανάπτυξης» της περιοχής. Αυτή ακριβώς η εικόνα μου έδωσε το ερέθισμα να ασχοληθώ με το θέμα. Προσοχή όμως! Το άρθρο αυτό δεν προσφέρεται για τους οπαδούς της ισοπεδωτικής ανάπτυξης και για όσους θεωρούν πως οι επικριτές της ανάπτυξης αυτής θέλουν να μας πισωγυρίσουν στην εποχή των λυχναριών. Αυτοί, μπορούν να το προσπεράσουν. Και μια αξιοσημείωτη αναφορά: Μπήκα και φέτος, τον Απρίλη του 2022, στο παλιό καφενείο. Όλα ήταν όπως τα είχα βρει τότε. Το μόνο που έλειπε ήταν η συγκεκριμένη αφίσα

Η πρόσφατη επίσκεψή μας στην Πασχαλινή Ιθάκη, μας έδωσε την ευκαιρία να περιπλανηθούμε και να θαυμάσουμε για μια ακόμη φορά τις ομορφιές αυτού του ευλογημένου τόπου. Ενός τόπου που κατόρθωσε να γλιτώσει από το πρώτο κύμα που κατέστρεψε ανεπανόρθωτα πολλά νησιά, αυτό του μαζικού τουρισμού. Πράγματι, η Ιθάκη κατόρθωσε να γλιτώσει από τη λαίλαπα αυτή, καθώς το 1978 χαρακτηρίστηκε παραδοσιακός οικι­σμός με περιορισμούς στον αριθμό των ορόφων, την εμφάνιση και τον χρωματισμό των κτηρίων.

Και μπορεί, μεν, η Ιθάκη να σώθηκε από το πρώτο κύμα της «ανάπτυξης», κινδυνεύει όμως πολύ σοβαρά από το δεύτερο κύμα. Από τη νέα τάση που αναπτύσσεται ταχύτατα στην Ελλάδα και που είναι η δημιουργία τουριστικών δομών υψηλού επιπέδου για υψηλούς καλεσμένους. Για το σκοπό αυτό, μεγάλες εκτάσεις αγοράζονται, περιφράσσονται και λειτουργούν ως ανεξάρτητες επικράτειες εντός της περιοχής στην οποία ανήκουν. Οι πατρίκιοι θα απολαμβάνουν τουρισμό υψηλού επιπέδου, ενώ οι πληβείοι θα εισπράττουν στην καλύτερη περίπτωση κάποια ξεροκόμματα ίσα-ίσα για να μην ενοχλούν και για να κατηγορούν ως εχθρούς του λαού και του τόπου όσους δεν επιθυμούν ένα τέτοιο μέλλον

Το άρθρο αυτό αποτελεί συρραφή κειμένων που ανέβασα στον προσωπικό μου λογαριασμό στο facebook. Όπως ανέμενα, κάποια από αυτά τα κείμενα συνάντησαν αντιδράσεις από ανθρώπους που προσπαθούν να προωθήσουν τέτοια επιχειρηματικά σχέδια και οι οποίοι θεώρησαν πως έθιξα τη νομιμότητα των ενεργειών τους. Δεν πρόκειται όμως περί αυτού. Γνωρίζω άλλωστε πολύ καλά πως οι ανθρώπινοι νόμοι είναι ένα λάστιχο που, όσο πιο δυνατός είναι κάποιος, τόσο πιο πολύ μπορεί να το τεντώσει και να το φέρει στα μέτρα του. Γνωρίζω επίσης πως ό,τι είναι νόμιμο, δεν είναι απαραίτητα και ηθικό

Γι αυτό λοιπόν, ο προβληματισμός μου δεν έχει να κάνει να κάνει με τους ανθρώπινους νόμους, αλλά με κάτι πάνω από αυτούς. Έχει να κάνει με την υπέρβαση του μέτρου από τον άνθρωπο και την ύβρι που συντελείται εξαιτίας αυτού. Μια έννοια που απασχόλησε κατά κόρον τους αρχαίους τραγικούς ποιητές, αλλά φαίνεται πως δεν έχει θέση στον κόσμο του επελαύνοντος άκρατου καπιταλισμού και, ως εκ τούτου, δεν υπάρχουν οι θεοί που θα την τιμωρήσουν. Απομένει στον άνθρωπο, στον κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, να καταγγέλλει την ύβρι και να την πολεμάει. Ακόμη κι αν ξέρει πως ο αγώνας είναι άνισος.

Ίσως όμως και να μην είναι. Πριν από λίγες μόλις ημέρες, το Σ.τ.Ε ακύρωσε  τις αποφάσεις έγκρισης περιβαλλοντικών όρων και παραχώρησης αιγιαλού για την ανέγερση πεντάστερου τουριστικού χωριού στην Ίο, σε ένα από τα πιο άθικτα τοπία στο Αιγαίο που μέχρι πρότινος δεν είχε γνωρίσει ανθρωπογενείς παρεμβάσεις και σε μια αναγνωρισμένου φυσικού κάλλους περιοχή – η οποία μάλιστα αποτελεί σήμα κατατεθέν για την Ιο. Βέβαια για να συμβούν όλα αυτά, χρειάστηκαν κινητοποιήσεις και προσφυγές κατοίκων και περιβαλλοντικών φορέων.

Ας αφήσουμε όμως την Ίο και ας επιστρέψουμε στην Ιθάκη

Κάθισμα Ιθάκης. Πάνω από τον επιβλητικό κόλπο των Αφαλών και δίπλα από την μοναδικής ομορφιάς παραλία του Πλατυνάμμου. Μια στέρνα, ένα πανέμορφο απομεινάρι μιας άλλης εποχής, στέκει ακόμη εκεί, τρανό δείγμα λαϊκής αρχιτεκτονικής, εναρμονισμένο απόλυτα με το περιβάλλον. Η φτωχική γη που ποτιζόταν από τη στέρνα, σιγά-σιγά εγκαταλείφθηκε και, χωρίς να το πολυκαταλάβει κανείς, βρέθηκε στα χέρια ενός ανδρός. (Από τις αντιδράσεις που σήκωσε η ανάρτηση αυτή, μάθαμε πως δεν είναι μόνο ένας ο άντρας. Ίσως είναι δύο). Από εργαλείο ζωής που έτρεφε κάποτε δεκάδες οικογένειες, μετατράπηκε σε επιχειρηματικό προϊόν. Το εμβληματικό Κάθισμα και μια πλαγιά βουνού έχουν αρχίσει να σκάβονται και είναι έτοιμα να θυσιαστούν στο βωμό του κέρδους και της ανθρώπινης πλεονεξίας. Ευτυχώς για την Περσεφόνη, κατά τις προτροπές του Νίκου Γκάτσου, εδώ και πολλές δεκαετίες κοιμάται στην αγκαλιά της Γης και δεν βλέπει τις ασχήμιες και την ασέβεια των ανθρώπων

Ηλιοβασίλεμα από την Παναγιά στη Σκάλα, πάνω από τον κόλπο των Αφαλών. Πρόκειται για ένα από τα λίγα μέρη στην Ιθάκη, από όπου μπορεί κανείς να απολαύσει το ηλιοβασίλεμα σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια. Στο συγκεκριμένο ύψωμα, μπορεί κάποιος να ανέβει περπατώντας πάνω σε τσιμεντόδρομο, από το χωριό των Αγίων Σαράντα. Είκοσι λεπτά περίπου διαρκεί η ανάβαση. Όποιος όμως θέλει να ανέβει με αυτοκίνητο, πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός. Ο δρόμος, φτιαγμένος εδώ και πάνω από σαράντα χρόνια, για να καλύπτει υπαρκτές- ακόμη και σήμερα- αγροτικές ανάγκες των κατοίκων της περιοχής, βρίσκεται από την αρχή της κατασκευής του σε μια μόνιμα απαράδεκτη κατάσταση. Στενός, κακοσυντηρημένος και επικίνδυνος, χωρίς μπάρες ασφαλείας πάνω από τους γκρεμούς , ο οδηγός παρακαλεί να μην διασταυρωθεί με άλλο αυτοκίνητο. Την ίδια στιγμή όμως, λίγα μέτρα πιο κάτω, ένας ιδιώτης ξεκοιλιάζει το βουνό και ανοίγει έναν ιδιωτικό δρόμο-λεωφόρο για προσδοκώμενα κέρδη. Από τη μια αγανακτείς για την ανικανότητα του κράτους να παρέχει στοιχειώδεις υποδομές και ασφάλεια στους πολίτες του και από την άλλη συνειδητοποιείς ότι το χρήμα είναι αυτό που κινεί τα πάντα. Και όλα αυτά, φωτογραφίζοντας ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα

Η υπέροχη παραλία του Ποντικού, στη νότια γωνία του Καθίσματος. Όσοι περπατούν στα βουνά της Ιθάκης, και δη της Βόρειας, γνωρίζουν πως υπάρχει ακόμη ένα μονοπάτι που οδηγεί στην παραλία αυτή και με λίγη προσοχή μπορούν να κατεβούν και να απολαύσουν ένα μπάνιο στα υπέροχα νερά αυτής της μαγευτικής αμμουδιάς. Παλιότερα, υπήρχαν και άλλα μονοπάτια στη γύρω περιοχή, που οδηγούσαν το ένα στη βόρεια παραλία του Καθίσματος και το άλλο στη μεγάλη παραλία του Πλατυνάμμου. Με την εγκατάλειψη της γης από τους καλλιεργητές, αυτά τα μονοπάτια έχουν κλείσει. Αυτό όμως που οδηγεί στην παραλία του Ποντικού υπάρχει ακόμη. Για πόσο όμως θα υπάρχει; Ήδη η πρόσβαση σε αυτό έχει διακοπεί μέσω περίφραξης. Θέλουμε να ελπίζουμε πως ο νέος μεγαλοϊδιοκτήτης του Καθίσματος και της ευρύτερης περιοχής, θα σεβαστεί το νόμιμο δικαίωμα των πολιτών να έχουν πρόσβαση στις παραλίες και θα φροντίσει για την ομαλή τους πρόσβαση στην υπέροχη παραλία του Ποντικού. Καλό θα ήταν να ενδιαφερθεί για το θέμα και ο Δήμος Ιθάκης και να εντάξει το μονοπάτι αυτό στο μεγάλο δίκτυο μονοπατιών που συντηρεί. Είναι βέβαιο πως αυτό θα είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και πιο εξωτικά.

Μάρμακας Ιθάκης. Απομεινάρια από αγροτόσπιτα αιώνων. Σε κάποιο άλλο σύμπαν, τα σπιτάκια αυτά θα μπορούσαν να αγοραστούν από το Δήμο, να αναστηλωθούν και να αποτελέσουν ένα Μουσείο Λαϊκής Παράδοσης. Στο δικό μας σύμπαν όμως, αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Μόνο οι επενδυτές έχουν λόγο στο σύμπαν αυτό και μόνο η προοπτική κέρδους κινεί διαδικασίες. Στην αγροτική αυτή περιοχή της Ιθάκης, ένας από τους πιο γνωστούς εφοπλιστές αγοράζει μεθοδικά κομμάτι-κομμάτι την εγκαταλελλειμένη προγονική γη, προετοιμάζοντας την «ανάπτυξη». Το μέλλον είναι λίγο-πολύ γνωστό στους υποψιασμένους. Η γη θα περιφραχτεί και θα δημιουργηθεί μια κλειστή επικράτεια εντός του νησιού. Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες θα φτάνουν μέχρι τη θάλασσα με εγκαταστάσεις υποδοχής πολυτελών σκαφών και δημιουργία de facto ιδιωτικών παραλιών. Για τους πατρικίους προετοιμάζεται τουρισμός υψηλού επιπέδου, ενώ στους πληβείους στην καλύτερη περίπτωση θα πεταχτούν κάποια ξεροκόμματα ίσα-ίσα για να μην ενοχλούν και για να κατηγορούν ως εχθρούς του λαού και του τόπου όσους δεν επιθυμούν ένα τέτοιο μέλλον

Άγιοι Σαράντα Ιθάκης. Μπορεί τα αρπακτικά και οι αμετροεπείς να προσπαθούν να σαρώσουν τα πάντα, καμουφλάροντας τη βουλημία τους πίσω από την επίκληση μιας ψευδεπίγραφης ανάπτυξης, υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι, που έχουν οσμιστεί το πραγματικό νόημα της ζωής. Αυτούς τους ανθρώπους δεν θα τους συναντήσεις στα πρώτα τραπέζια. Ούτε θα τους ακούσεις να φωνάζουν. Ούτε θα τους δεις να μετέχουν στα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Οι άνθρωποι αυτοί θα κάθονται παράμερα, πίσω από τα φώτα και μακριά από το θόρυβο. Ευγενείς, λιτοί, χαμογελαστοί, καλαίσθητοι και πλήρεις, θα κάνουν πλάκα με την ανθρώπινη ματαιοδοξία. Μπορεί αυτοί οι άνθρωποι να μην είναι αυτοί που κινούν την ανθρώπινη ιστορία, τους ευχαριστούμε όμως που ομορφαίνουν τη ζωή μας.

Ανωγή Ιθάκης. Ένας ερειπωμένος μεσαιωνικός οικισμός - η Παλιά Ανωγή όπως ονομάζεται - επιμένει ακόμη να στέκει, σε πείσμα της εγκατάλειψης, αγναντεύοντας το πέλαγος. Η θέα μαγική. Λευκάδα, Μεγανήσι, Αρκούδι, Κάλαμος, Καστός, Άτοκος, ακτές Αιτωλοακαρνανίας ξεδιπλώνονται μαγευτικά μπροστά μας. Το τοπίο υποβλητικό, ειδικά την ώρα αυτή, λίγο πριν δύσει ο ήλιος. Ο ουρανός βάφεται με απίστευτα χρώματα. Οι σκέψεις φτερουγίζουν. Η μελαγχολία παραμονεύει. Δέος από το σάρωμα που προκαλεί ο χρόνος, δέος όμως και από την ομορφιά της φύσης που έχεις μπροστά στα μάτια σου. Δέος για την ίδια τη ζωή

Έφυγε σήμερα από τη ζωή, μια από τις πιο συμπαθείς φυσιογνωμίες του ελληνικού τραγουδιού. Αειθαλής, αεικίνητος, ευγενής και πάντα χαμογελαστός ο Δάκης, θα έχει πάντα μια θέση στην καρδιά μας. Η περσινή εμφάνιση του στο Μουσικό Κουτί της ΕΡΤ μας έκανε να εκτιμήσουμε ακόμη περισσότερο τη ζωντάνια και την ευγένειά του.  Και τραγούδια όπως το «Τόσα καλοκαίρια» ή «Εκείνο το πρωί στην Κηφισιά» θα μας τον θυμίζουν πάντα με μια γλυκιά νοσταλγία και θα συνοδεύουν τους έρωτές μας , εκπληρωμένους ή ανεκπλήρωτους

Κόντρα στην ιδιώτευση και τον καταναλωτισμό, στέκουν υπερήφανες η συλλογική δράση και η αλληλεγγύη. Που αποδεικνύουν έμπρακτα πως μπορεί κάποιος να ζει και να περνά καλά και ταυτόχρονα να προσφέρει. Πως μπορεί να ζει, όχι μόνο για τον εαυτό του, μα και για τους άλλους. Πως πέρα από την πλαστή ευδαιμονία του καταναλωτισμού και της ατομικής καλοπέρασης, υπάρχει η ανεκτίμητη αξία της συντροφικότητας, της αλληλεγγύης και της προσφοράς.

Έντεκα άνθρωποι, από πέντε συλλογικότητες που αλληλεπιδρούν καθημερινά με κοινό τόπο την αλληλεγγύη, μιλούν στη Χρύσα Λύκου και δηλώνουν σίγουροι πως είναι εφικτή μια άλλη κοινωνία. Ένα ντοκιμαντέρ, που μιλάει για την ανάγκη της αυτοοργάνωσης και της δημιουργίας νησίδων ανθρωπιάς και αλληλεγγύης σε μια κοινωνία που δέχεται απανωτά χτυπήματα από τη βάρβαρη επέλαση του άκρατου καπιταλισμού. Ένα ντοκιμαντέρ που δείχνει το δρόμο που θα πρέπει να ακολουθήσουμε σε κάθε γειτονιά, όσοι ακόμη εξακολουθούμε να νιώθουμε άνθρωποι

Την Κυριακή 22/5 παραδόθηκαν στους Ουκρανούς πρόσφυγες που φιλοξενούνται στις κατασκηνώσεις του Δήμου Ζωγράφου στη Ραφήνα, τα είδη πρώτης ανάγκης που συλλέχθηκαν μετά από σχετικό κάλεσμα της atticavoice. Η ανταπόκριση του κόσμου ξεπέρασε κάθε προσδοκία, όμως η επίσκεψή μας στο χώρο όπου φιλοξενούνται οι πρόσφυγες και οι συζητήσεις που κάναμε εκεί, ανέδειξαν τη μεγάλη ανάγκη για επιπλέον βοήθεια.

Στο συγκεκριμένο χώρο φιλοξενούνται 37 άτομα, η πλειοψηφία των οποίων είναι ανήλικοι. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση ενός 17χρονου, ο οποίος έχασε όλη του οικογένεια κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών. Η απόφαση για τη φιλοξενία των Ουκρανών προσφύγων ήταν του Δήμου Ζωγράφου, ο οποίος είναι αδελφοποιημένος με τη Μαριούπολη.

Όπως αντιληφθήκαμε, η απουσία του κράτους είναι τρανταχτή και η βοήθεια έρχεται ασυντόνιστα από διάφορες άλλες πηγές. Από την εκκλησία που φροντίζει για τη σίτιση, από τους Δήμους Ζωγράφου και Ραφήνας, από διάφορες ΜΚΟ και από διάφορους εθελοντές αλληλέγγυους. Οι ανάγκες όμως είναι μεγάλες και το ασυντόνιστο της βοήθειας κάνει επιτακτική την εθελοντική και αλληλέγγυα προσφορά. Δεσμευόμαστε λοιπόν για ένα νέο κάλεσμα συλλογής ειδών πρώτης ανάγκης, σε χρόνο και τόπο που θα ανακοινώσουμε σύντομα

Ασύλληπτη για τον κοινό νου η χθεσινή νέα τραγωδία στις ΗΠΑ με τη δολοφονία 19 παιδιών και 2 δασκάλων σε δημοτικό σχολείο του Τέξας, απολύτως προβλέψιμη όμως για τη χώρα όπου ο καθένας μπορεί να προμηθευτεί οποιοδήποτε όπλο επιθυμεί. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ένας πατέρας που έχασε το παιδί του το 2018, σε μία παρόμοια επίθεση σε Λύκειο της Φλόριντα: «Η νομοθεσία ουσιαστικά ενθαρρύνει τέτοιες τραγωδίες. Ήταν ένα προαναγγελθέν γεγονός, που θα μπορούσαμε να αποφύγουμε. Δυστυχώς και το επόμενο που θα συμβεί θα είναι επίσης αναμενόμενο, αν συνεχίσουμε να μην κάνουμε τίποτα. Σας εκλιπαρώ να κάνουμε κάτι»

Με αφορμή το νέο αυτό μακελειό, θυμηθήκαμε ένα συγκλονιστικό τραγούδι του Eminem, με το οποίο ο διάσημος ράπερ κάνει ευθεία παρέμβαση κατά της οπλοκατοχής. Το συγκλονιστικό βίντεο του τραγουδιού «Darkness» αναπαριστά επίθεση με πυροβόλα όπλα, παραπέμποντας στην αιματηρή επίθεση σε συναυλία στο Λας Βέγκας τον Οκτώβριο του 2017, την πιο αιματηρή επίθεση που έχει σημειωθεί στις ΗΠΑ, με 59 νεκρούς και 489 τραυματίες.. Στο τέλος του βίντεο, ο Eminem καλεί τους πολίτες της Αμερικής να πάνε να ψηφίσουν στις εκλογές ώστε να αλλάξει ο νόμος για τα όπλα.

«Πότε θα τελειώσουν όλα αυτά; Όταν θα υπάρξουν αρκετοί άνθρωποι που θα ενδιαφερθούν. Γραφτείτε στους εκλογικούς καταλόγους. Κάντε τη φωνή σας να ακουστεί και βοηθήστε να αλλάξει ο νόμος για τα όπλα στην Αμερική»

Σύμφωνα με καταγγελίες πολιτών, από τις εργασίες που πραγματοποιούνται αυτές τις ημέρες στα Lidl Ραφήνας, δεν λαμβάνεται από τα συνεργεία η απαραίτητη μέριμνα με αποτέλεσμα πολλά από τα υλικά που χρησιμοποιούνται, όπως φελιζόλ, να έχουν διασκορπιστεί σε όλο το μήκος της οδού Ευβοϊκού έξω από το νηπιαγωγείο και πολλά από αυτά να έχουν καταλήξει μέσα στο Μεγάλο Ρέμα. Αξιοσημείωτη είναι η παντελής αδιαφορία της δημοτικής αρχής, μια αδιαφορία με την οποία οι πολίτες της Ραφήνας είναι πλέον απολύτως εξοικειωμένοι

Απέναντι στην ιδιωτική ασυδοσία και τη δημοτική αδιαφορία, ο μόνος δρόμος είναι να πάρουν οι ενεργοί πολίτες την κατάσταση στα χέρια τους. Όπως πληροφορηθήκαμε, πλήθος επιστολών διαμαρτυρίας για το θέμα αυτό δέχτηκαν τα γραφεία της εταιρείας. Μία από αυτές προερχόταν από την Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας , την οποία και αναδημοσιεύουμε. Στην επιστολή αυτή γίνεται παράλληλη αναφορά και στο ξερίζωμα ενός αιωνόβιου αρμυρικιού και ζητείται από την εταιρεία να της σταλεί η σχετική άδεια κοπής του εν λόγω δέντρου. Ακολουθεί η επιστολή:

Προς αρμοδίους της επιχείρησης Lidl Ελλάς & Σία Ο. Ε. 

------------------------------

Κύριοι,

σας καλούμε να μεριμνήσετε άμεσα για την αποκατάσταση της περιβαλλοντικής ρύπανσης που έχει προκληθεί  λόγω των έργων ανακατασκευής/επέκτασης του καταστήματος σας στην Ραφήνα.

Ιδιαίτερα βλαπτικά είναι τα φελιζόλ και τα πλαστικά, τα οποία ο εργολάβος σας δε μερίμνησε να καλύψει τις ημέρες που έπνεαν άνεμοι 8 μποφόρ, με αποτέλεσμα να έχουν διασκορπιστεί στην εκβολή του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας (προστατευόμενος υγρότοπος Α' προτεραιότητας) και στον ευρύτερο περιβάλλοντα χώρο. 

Σας καλούμε να αποδείξετε έμπρακτα την εταιρική κοινωνική σας ευθύνη,  προβαίνοντας άμεσα σε καθαρισμό του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας και του περιβάλλοντος χώρου. 

Σας εφιστούμε την προσοχή ότι ο καθαρισμός μπορεί να γίνει μόνο χειρωνακτικά, καθώς η χρήση μηχανημάτων δεν επιτρέπεται μέσα στην προστατευόμενη ζώνη του Μ. Ρέματος (από πεζογέφυρα στην αρχή της οδού Ευβοϊκού μέχρι τη θάλασσα) . 

Επισυνάπτουμε σχετικές φωτογραφίες με υλικά που έχουν κατακλύσει τον υγρότοπο. 

Επιπλέον, σας επισυνάπτουμε φωτογραφίες από μία ακόμη περιβαλλοντική υποβάθμιση του περιβάλλοντος χώρου, λόγω των έργων ανακατασκευής του καταστήματός σας στη Ραφήνα. Ένα αιωνόβιο αρμυρίκι που ο εργολάβος σας ξερίζωσε τον περασμένο μήνα από το πεζοδρόμιο της οδού Αρφηνίδων Αλών, για το οποίο παρακαλούμε να μας στείλετε τη σχετική άδεια κοπής. 

Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας 

Με αφορμή το θάνατο του Βαγγέλη Παπαθανασίου, θυμόμαστε ένα από τα πιο σημαντικά έργα του μεγάλου Έλληνα συνθέτη από την περίοδο που ως μέλος των περίφημων Aphrodite’s Child κατακτούσε ολόκληρο τον κόσμο. Μιλάμε φυσικά για τον θρυλικό δίσκο «666» που κυκλοφόρησε το 1972, έναν από τους πιο σημαντικούς δίσκους της παγκόσμιας progressive rock σκηνής.

Η μουσική σύνθεση του δίσκου είναι του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Ο ίδιος φυσικά παίζει στα πλήκτρα, ο Λουκάς Σιδεράς στα κρουστά, ο Αργύρης Κουλούρης στην κιθάρα και ο Ντέμης Ρούσσος στα φωνητικά.

Η κεντρική ιδέα του δίσκου ήταν η μεταφορά του κύριου θέματος της Αποκάλυψης, δηλαδή της συνεχούς προσπάθειας του Κακού να επιβληθεί στον άνθρωπο. Την μεταφορά και τη διασκευή στα Αγγλικά ανέλαβε ο σκηνοθέτης Κώστας Φέρρης.Στο δίσκο συμμετείχε και η Ειρήνη Παπά στο "Infinity", το πιο σκανδαλώδες κομμάτι του δίσκου, ένα κομμάτι που σταδιακά κορυφώνεται σε έναν οργασμικό παροξυσμό.

Ο δίσκος «666» έχει πλέον πουλήσει περισσότερα από 20 εκατομμύρια δίσκους και αποτελεί ένα σημείο αναφοράς για το είδος του.

Από το δίσκο αυτό επιλέξαμε να ακούσουμε το επικό “The four horsemen”, τους τέσσερεις καβαλάρηδες της Αποκάλυψης που προμηνύουν την καταστροφή και εμφανίζονται ως προάγγελοι της Τελικής Κρίσης

Η αντιπεριβαλλοντική πρακτική της χωροθέτησης αντλιοστασίων σε προστατευόμενους  υγρότοπους και ρέματα της Ανατολικής Αττικής, πέρασε τα στενά όρια της περιοχής. Η εφημερίδα ΑΥΓΗ αποφάσισε να ασχοληθεί με το συγκεκριμένο θέμα αναμεταδίδοντας και συμμεριζόμενη τις καταγγελίες της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας

Αναδημοσιεύουμε το άρθρο της Αυγής με την αναγκαία επισήμανση πως η φωτογραφία του άρθρου δεν προέρχεται από τα έργα για την κατασκευή των αντλιοστασίων, αλλά από μια άλλη αγαπημένη «περιβαλλοντική» δραστηριότητα του δήμαρχου Ραφήνας Πικερμίου: να βάζει μέσα στην κοίτη του ποταμιού μπουλντόζες και να την οργώνει στην κυριολεξία παριστάνοντας πως πράττει αντιπλημμυρικά έργα

Σε αγωνιστική κινητοποίηση καλεί η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, που καταγγέλλει εκχερσώσεις στον παράκτιο υγρότοπο Μαρίκες

Την τοπική κοινωνία και όλους τους αρμόδιους περιβαλλοντικούς φορείς να δώσουν δυναμικό παρών στην εκδήλωση ενημέρωσης κατοίκων, που οργανώνει η ΕΥΔΑΠ την Πέμπτη 19 Μαΐου, ώρα 5:30 μ.μ. στο ΚΑΠΗ Ραφήνας (Ελευθ. Βενιζέλου 21), καλεί η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, ώστε «να αποτραπεί η παράνομη χωροθέτηση αντλιοστασίων σε προστατευόμενους  υγρότοπους και ρέματα της περιοχής». Επιπλέον, για να μπορέσει το έργο αποχέτευσης της ΕΥΔΑΠ, με το Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων Δήμων Ραφήνας - Πικερμίου και Σπάτων - Αρτέμιδας, «να συνεισφέρει στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, του τοπίου και της αρχαιολογικής αξίας της περιοχής και όχι στην περαιτέρω υποβάθμισή του».

Η Κίνηση καταγγέλλει ότι ήδη έχουν εκχερσωθεί  με μπουλντόζες περίπου 150 τ.μ. του παράκτιου υγροτόπου Μαρίκες στην περιοχή Νηρέας Ραφήνας, για λογαριασμό της ΕΥΔΑΠ. Οι εργασίες σταμάτησαν μετά από παρέμβαση τοπικών και περιβαλλοντικών φορέων, αφού  απαγορεύεται η δόμηση, η χωροθέτηση οχλουσών δραστηριοτήτων και κάθε εργασία που υποβαθμίζει την οικολογική κατάσταση του υγροτόπου. Απαγόρευση που πιστοποιούν τόσο το Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων Υγροτόπων όσο και το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών. Η περιοχή Μαρίκες είναι ενταγμένη στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών του Σχεδίου Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Υδατικού Διαμερίσματος Αττικής (EL 06) της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ για τα νερά, ως περιοχή που προορίζεται για προστασία οικοτόπων και ειδών (υγρότοπος Α’ προτεραιότητας), και  περιλαμβάνει πέντε τύπους οικοτόπων κοινοτικής σημασίας (Οδηγία 92/43/ΕΟΚ). 

Πάγια τακτική

Αντίστοιχη παρέμβαση κατασκευής αντλιοστασίων προβλέπεται από τη μελέτη να γίνει και σε άλλους προστατευόμενους υγροτόπους και ρέματα, όπου έχουν χωροθετηθεί αντλιοστάσια ακαθάρτων της ΕΥΔΑΠ, αποκαλύπτει η Κίνηση. Εξηγεί δε ότι τέτοιες περιπτώσεις είναι τα αντλιοστάσια στην εκβολή του Μεγάλου Ρέματος (ΑΡ2), στον υγρότοπο Λούτσας Αρτέμιδας (ΑΛ2), καθώς και όσα έχουν χωροθετηθεί μέσα σε κοίτες ή σε πρανή ρεμάτων (π.χ. αντλιοστάσια Διώνης ΝΑΑ1, ΝΑΑ2, ΝΑΑ3). Παράλληλα, και «οι τρεις υγρότοποι που πρόκειται να συρρικνωθούν από τα έργα της ΕΥΔΑΠ (Μαρίκες, εκβολή Μεγάλου Ρέματος, Αρτέμιδας)  βρίσκονται σε διαδικασία οριοθέτησης, σύμφωνα με τις επιταγές της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ και του ν. 3937/2011 για την προστασία της βιοποικιλότητας και των οικοτόπων».

Καταγγέλλει ακόμη ότι το Κέντρο επεξεργασίας λυμάτων πρόκειται να κατασκευαστεί μέσα σε πλημμυρικό πεδίο του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας (σύνορα Σπάτων - Πικερμίου), περιοχή η οποία σκοπίμως εξαιρέθηκε από το Προεδρικό Διάταγμα οριοθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας (ΦΕΚ 498/Δ/2021), σε αντίθεση με την Οδηγία 2007/60/ΕΚ  για τη διαχείριση κινδύνων πλημμύρας και της Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου Μεσογείων (ΦΕΚ199/Δ/2003) που καθορίζει τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης. Η Οδηγία επιτάσσει τη διατήρηση των πλημμυρικών πεδίων ως αδόμητων εκτάσεων, ενώ η ΖΟΕ Μεσογείων επιτρέπει μόνο ήπιες χρήσεις  σε ζώνη 50 μ. εκατέρωθεν της ζώνης οριοθέτησης των ρεμάτων που είναι χαρακτηρισμένα ως Ιδιαίτερου Περιβαλλοντικού Ενδιαφέροντος.

Ο Monsieur Minimal επιστρέφει με νέο single στα Ελληνικά και μας καλεί όλους να κάνουμε μια «Νέα Αρχή». Την κάθε νέα αρχή που είναι υποχρεωμένος να κάνει κάθε άνθρωπος μετά από κάθε ατυχία. Μια νέα αρχή που θα γεννήσει ξανά νέες ελπίδες και όνειρα ώστε ο άνθρωπος να μπορέσει να ξανασηκωθεί και να συνεχίσει το δρόμο του σε αυτό το τόσο παράξενο πράγμα που αποκαλείται ζωή

Ο ήχος του Monsieur Minimal εξακολουθεί να είναι ο γνωστός – σε όσους παρακολουθούν την πορεία του συγκεκριμένου καλλιτέχνη - vintage ήχος μιας άλλης εποχής. Στο συγκεκριμένο τραγούδι έχουμε επιπλέον και jazz αναφορές χάρις στη συμμετοχή του Γιώργου Κοντραφούρη που έπαιξε πιάνο

«Μα η ζωή κοιτάει μπροστά

Προχωρά, σαν φωτιά

Χρόνια, ανθρώπους κι αιώνες ξέχνα

Και γυρίζει ξανά

Στα απλά»