Η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας (ΚΠΑΜΡΡ) προχώρησε στη δημοσίευσση  της παρακάτω ανακοίνωσης, απαντώντας στις τερατολογίες του δημάρχου Ραφήνας Μπουρνούς, ο οποίος σε συνέντευξή του προπαγάνδισε την επικείμενη άνευ όρων παράδοση της πόλης σε σχέδια, τα οποία θα την καταστρέψουν και θα υποβαθμίσουν την ποιότητα  της  ζωής και της καθημερινότητας. Ακολουθεί η ανακοίνωση:

Το έγκλημα κατά του περιβάλλοντος και των ανθρώπων στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, δεν κρύβεται με  ψέματα

9/6/2021, Ανακοίνωση της “Κίνησης για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας” σχετικά με τη συνέντευξη του Ευ.Μπουρνού σε τοπικό ηλεκτρονικό περιοδικό

Ακούσαμε το δήμαρχο Ευ.Μπουρνούς σε συνέντευξή του, να καυχιέται για πακτωλό εκατομμυρίων και κατασκευή φαραωνικών έργων εντός των ορίων του δήμου Ρ-Π, μέσα στην ερχόμενη πενταετία. Έργα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, που θα μετατρέψουν την περιοχή σε απέραντο εργοτάξιο, με αμφιλεγόμενες συνέπειες στην ποιότητα ζωής και την καθημερινότητα των πολιτών και με σημαντικές απειλές για το φυσικό περιβάλλον της περιοχής. Ειδικότερα, ακούγοντας τα λεγόμενα του για το έργο που ετοιμάζεται στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας (facebook video 21:40’-24:30’), νιώθουμε την ανάγκη να αποκαταστήσουμε την αλήθεια. Ακούσαμε το δήμαρχο να μιλάει για τα παρακάτω:

ΟΙ «ΠΕΡΙΘΩΡΙΑΚΟΙ» ΚΑΙ ΟΙ «ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ» ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ !!!

Δε θα ζητήσουμε διευκρινήσεις για τους  χαρακτηρισμούς του δημάρχου «περιθωριακοί οικολόγοι», ούτε  για το ποιοί είναι οι «πραγματικοί οικολόγοι» που τον έχουν βραβεύσει.  Γιατί οι  χαρακτηρισμοί αυτοί προσπαθούν να καλύψουν ότι : 

• η ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ επιστημονική κοινότητα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό αντιτίθεται σε copy-paste πρακτικές εξαφάνισης όλων των φυσικών ρεμάτων (αυτό που γίνεται στο Μεγάλο Ρέμα), εξετάζει τα προβλήματα και τις ανάγκες του κάθε ρέματος ξεχωριστά και προτείνει λύσεις φυσικής διαχείρισης των ρεμάτων και ευρύτερων μέτρων αντιμετώπισης του πλημμυρικού κινδύνου (πχ. μείωση επιφανειακών απορροών). Θα παραπέμψουμε στις παρουσιάσεις τριών πανεπιστημιακών του Κων/νου Βουβαλίδη/καθηγητή ΑΠΘ, του Κων/νου Λουπασάκη/καθηγητή ΕΜΠ και του Jason Vogel/καθηγητή πανεπιστημίου Οκλαχόμα, στη διαδικτυακή  εκδήλωση που διοργάνωσε στις 22/4 η Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Σίγουρα αυτοί δεν μπορούν να χαρακτηριστούν «περιθωριακοί οικολόγοι»

• μια σειρά χώρες του εξωτερικού , έχοντας έρθει αντιμέτωπες με τις καταστροφικές συνέπειες των τεχνικών έργων σε ρέματα και ποτάμια (υποβάθμιση ποιότητας νερού, βιοποικιλότητας κλπ),  πασχίζουν και δαπανούν τεράστια ποσά για να τα επαναφέρουν στη φυσική τους κατάσταση , ενώ  το έργο στο Μεγάλο Ρέμα κινείται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.

• σωρεία Ευρωπαϊκών Οδηγιών κατευθύνουν τις χώρες-μέλη στην αποφυγή μετατροπής των ρεμάτων σε αγωγούς ομβρίων, η δε στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα στα πλαίσια του Green-Deal  στοχεύει μέχρι το 2030 στην αποκατάσταση  000 χιλιομέτρων ευρωπαϊκών ποταμών.

ΔΕ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΣΙΜΕΝΤΟ !!!

Το έργο που αδειοδοτήθηκε, με βάση τη Μελέτη Περιβαλλονικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), συνολικά προβλέπει (ΜΠΕ, κεφ 6.1.1):

• πλήρη σκυροδέτηση(στην καθομιλουμένη τσιμέντωμα) ή μετατροπή σε κλειστό οχετό (στην καθομιλουμένη κάλυψη) μήκους 3,5χιλιομέτρων (20% στο συνολικό μήκος που διευθετείται)
• επένδυση με συρματοκιβώτια και σκυροδετημένο (στην καθομιλουμένη τσιμεντωμένο) διάδρομο πλάτους 3μέτρων στο κέντρο της κοίτης, συνολικού μήκους 7χιλιομέτρων (40% στο συνολικό μήκος που διευθετείται)
• επένδυση μόνο με συρματοκιβώτια, συνολικού μήκους 7χιλιομέτρων (40% στο συνολικό μήκος που διευθετείται)

Παραθέτουμε παρακάτω απόσπασμα της ΜΠΕ , Κεφ.2.2.1.(για όσους δεν την έχουν διαβάσει,  σίγουρα ο δήμαρχος δε συγκαταλέγεται σε αυτούς):

«Οι διατομές που προβλέπονται είναι :

• ανοικτή τραπεζοειδής επενδεδυμένη με υλικά φιλικά προς το περιβάλλον /λιθοπλήρωτα συρματοκιβώτια, με βαθμιδωτή διάταξη στα πρανή

• Ορθογωνική διατομή με σκυρόδεμα και τοίχους αντιστήριξης αριστερά /δεξιά. Στις περιπτώσεις που υπάρχει περιορισμένος χώρος για τη κατασκευή των τοίχων αντιστήριξης προβλέπεται κατασκευή με πασσαλοστοιχία που απαιτεί μικρό εύρος κατάληψης λόγω απουσίας αναγκαίων εκσκαφών.»

ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΤΟΥ ΥΔΡΟΒΙΟΤΟΠΟΥ ΤΗΣ ΕΚΒΟΛΗΣ ΜΕ ΣΥΡΜΑΤΟΚΙΒΩΤΙΑ !!!

Ανάπλαση υδροβιοτόπων δεν προβλέπεται από καμία  νομοθεσία, παρά μόνο ΑΠΟΛΥΤΗ προστασία αυτών. Αν ωστόσο ο δήμαρχος εννοούσε «αποκατάσταση του υδροβιοτόπου»  από τα χορταράκια που ίσως φυτρώσουν ανάμεσα στα συρματοκιβώτια,  ενημερώνουμε ότι:

• στον υδροβιότοπο της εκβολής το έργο προβλέπει πλήρη τσιμεντοποίηση (σκυροδετημένη διατομή κατά τη μελέτη) και όχι συρματοκιβώτια και επιπλέον προβλέπει ανύψωση τοιχίου 1,4 μέτρων ώστε να μην είναι καν ορατός από τον περαστικό. Στο τσιμέντο δε φυτρώνει τίποτα, ούτε καν χορταράκια.

• ακόμη και συρματοκιβώτια να προέβλεπε, οι υδροβιότοποι δεν αποκαθίστανται με χορταράκια. Γιατί τα χορταράκια που ίσως φυτρώσουν σε κάποια σημεία ανάμεσα στα συρματοκιβώτια δε μπορούν να υποκαταστήσουν την υδρόφιλη βλάστηση και τα χιλιάδες δέντρα που θα χαθούν για πάντα, ούτε τα είδη που θα εξαφανιστούν για πάντα από το ρέμα (μεταξύ των οποίων προστατευόμενα και απειλούμενα του Παραρτήματος Ι της Ευρωπαϊκής Οδηγίας  2009/147/ΕΚ)

Επομένως, αποκατάσταση του υδροβιοτόπου δε θα υπάρξει.  

ΤΟ ΜΠΑΖΩΜΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΡΕΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΡΟ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ…

Το ρέμα είναι μπαζωμένο είπε ο δήμαρχος κι έφερε ως  παράδειγμα  το 4ο Νηπιαγωγείο που είναι χτισμένο μέσα στην παλαιά κοίτη του ποταμού.  Και άφησε να υπονοηθεί ότι,  επειδή το νερό πάντα βρίσκει το γνωστό του  δρόμο,  για να μην πλημμυρίσει χρειάζεται η κοίτη να εγκιβωτιστεί.

 Μα ακριβώς επειδή το νερό βρίσκει το δρόμο του, η νομοθεσία (ν.4258/2014) επιβάλλει την οριοθέτησή των ποταμών  βάσει της παλαιάς τους κοίτης, δηλαδή μετά την απελευθέρωση των ποταμών  από τα οποιαδήποτε μπαζώματα και παράνομες καταπατήσεις.

Αν λοιπόν το Μεγάλο Ρέμα οριοθετηθεί σε διαφορετική θέση (όπως  προτείνει η μελέτη οριοθέτησης που ο δήμαρχος υποστηρίζει), το νηπιαγωγείο και κάθε άλλη παράνομη κατασκευή στο ρέμα  θα εξακολουθούν να κινδυνεύουν από το νερό το οποίο, αν ξεφύγει από την κοίτη του, θα βρει τον παλαιό του δρόμο. Και οι πιθανότητες να ξεφύγει δεν είναι μικρές, δεδομένου ότι το έργο που αδειοδοτήθηκε είναι πολύ κατώτερο των νόμιμων  προδιαγραφών(Τ20 αντί Τ50).  Με στοιχεία  που υπέβαλε ο ίδιος ο Δήμος στο ΣτΕ, η πιθανότητα εμφάνισης πλημμύρας Τ50 (που δεν καλύπτεται από το έργο) μέσα στα επόμενα 10χρόνια είναι 18%, ενώ μέσα στα επόμενα 20χρόνια 33%!!! Εφιστούμε δε την προσοχή οτι, τυχόν πλημμύρα του εγκιβωτισμένου ρέματος δε θα έχει σχέση με τα μέχρι τώρα διαχειρίσιμα πλημμυρικά επεισόδια αλλά  θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα και πολύ μεγάλο κίνδυνο απώλειας ανθρώπινων ζωών, αφού  η παροχή και η ταχύτητα των υδάτων θα είναι κατά πολύ αυξημένες συγκριτικά με σήμερα.

Η ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΚΟΙΤΗ ΠΟΥ ΔΕ ΧΩΡΑΕΙ ΤΟ ΝΕΡΟ, ΟΙ ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΘΥΜΑΤΑ!

 Για τους παραπάνω λόγους λοιπόν,  η νομοθεσία (ν.4258/2014, ΚΥΑ140055/2017) επιβάλλει το ξεμπάζωμα των ποταμών και την οριοθέτησή τους στη θέση που βρισκόταν η ιστορική τους κοίτη και όχι στη θέση που βρίσκεται η  υπάρχουσα κοίτη όπως έχει διαμορφωθεί μετά από μπαζώματα και επιχώσεις. Αν λοιπόν ο δήμαρχος κρίνει ότι η υπάρχουσα κοίτη δε χωράει το νερό, όπως αναφέρει στη συνέντευξή του,  το νομικά και επιστημονικά ορθό είναι καταρχήν η απελευθέρωσή του από όλες τις καταπατήσεις και η ανακατασκευή των ανεπαρκών τεχνικών έργων(γέφυρες) που δημιουργούν στένωση. Τότε και μόνο μπορεί να κριθεί η επάρκεια ή μη της κοίτης για  διοχέτευση του πλημμυρικού νερού.

Η απελευθέρωση της κοίτης από παράνομες ή «νόμιμες» καταπατήσεις είναι το βασικότερο μέλημα για την ασφάλεια των πολιτών, αφού αυτές οι κατασκευές θα είναι οι πρώτες που θα πλημμυρίσουν.  Οι καθαιρέσεις αυθαιρέτων και οι απαλλοτριώσεις τυχόν «νόμιμων» ιδιοκτησιών θα πρέπει φυσικά να γίνουν συνυπολογίζοντας  και κοινωνικά κριτήρια διασφάλισης εκείνων των ιδιοκτητών που αποδεδειγμένα έχουν ανάγκη.

Αναφορικά λοιπόν με τις πλημμύρες και τα ανθρώπινα θύματα (πράγματι υπήρξε ένα ανθρώπινο θύμα το 1977), ο δήμαρχος και οι μελετητές  θα έπρεπε να έχουν ενημερώσει τους πολίτες  για τους δραματικά μεγαλύτερους  κινδύνους που ελλοχεύει μία μεγάλη πλημμύρα σε ένα εγκιβωτισμένο Μεγάλο Ρέμα από ότι σε ένα φυσικό ρέμα, γεγονός  που αναγνωρίζει και το ΣτΕ (Α2145/2020, σκ.16): «Προκύπτει, τέλος, ότι ο πλημμυρικός κίνδυνος δεν είναι μόνον αποτέλεσμα της αύξησης της ταχύτητας ροής του ύδατος, η οποία πράγματι είναι σημαντική εξαιτίας των υλικών που θα χρησιμοποιηθούν στο έργο.»

ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΡΟΔΙΚΑΖΕΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΣτΕ!!! ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΤΙ;;;

 Ο δήμαρχος ανέφερε ότι όλες οι προσφυγές που έγιναν στο ΣτΕ από τους….περιθωριακούς οικολόγους απορρίφθηκαν.

Θυμίζουμε ότι ακόμη  εκκρεμεί  δεύτερη προσφυγή κατά της οριοθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, η οποία ήταν προγραμματισμένη να εκδικαστεί  9/6 και πήρε αναβολή για 22/9.  Για τη συγκεκριμένη προσφυγή, η πρώτη (μη οριστική) απόφαση του ΣτΕ(Α1360/2020) δικαιώνει τους προσφεύγοντες, δίνοντας προθεσμία 6 μηνών στη Διοίκηση να συμμορφωθεί  με την κατά το νόμο οριοθέτηση ενός ρέματος Ιδιαίτερου Περιβαλλοντικού Ενδιαφέροντος όπως είναι το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας και όλοι οι κλάδοι του.

Είναι η δεύτερη φορά που ο δήμαρχος προδικάζει απόφαση του ΣτΕ!!!  Το ίδιο είχε κάνει  και για την πρώτη προσφυγή  κατά της αδειοδότησης του έργου, με δηλώσεις του σε δημόσια εκδήλωση της περιβαλλοντικής ομάδας του γυμνασίου της Ραφήνας στις 27/4/2019. Γνωρίζει κάτι;;;  Μήπως γνωρίζει «εκ των έσω» ότι η πολιτικές αποφάσεις και τα επενδυτικά συμφέροντα στην Ελλάδα είναι πάντα ισχυρότερα των επιστημονικών μελετών και των νόμων;;;

Συνημμένη η απάντηση της Κίνησης σε pdf αρχείο, το οποίο μπορείτε να κατεβάσετε και να κοινοποιήσετε, αν το επιθυμείτε

;Αφιερωμένο στη δήλωση του δημάρχου Ραφήνας, που χαρακτηρίζει όσους αντιδρούν στην καταστροφή του Μεγάλου Ρέματος,  με πρόχειρες μελέτες, "περιθώριο"

Σοφές οι παροιμίες. Αποτελούν απόσταγμα εμπειρίας και οδύνης. Της οδύνης που προκαλεί η άσχημη εμπειρία. Όπως η εμπειρία του πως κατάντησε η Αθήνα και η Αττική. Όπως τις κατάντησαν τα μικρά και τα μεγάλα συμφέροντα, τα ακόμα μικρότερα εγώ, προβεβλημένα στον καθρέφτη της ατομικής μισαλλοδοξίας του κάθε εξουσιαστή. Της ατομικής μισαλλοδοξίας, που οι διαφημιστές αποκαλούν «φιλοδοξία».

Η εμπειρία της καταστροφής μας δίδαξε τα λάθη και τις καταστροφές που προκάλεσαν οι εξουσιαστές, με τη δική μας ανοχή ή (ακόμα χειρότερα) με τη δική μας έγκριση.

Από το «θάπτομεν τον Ιλισσό» του Μεταξά, στη σημερινή στάση ενός κράτους και μίας διοίκησης που ζούνε ακόμα στις μεσοπολεμικές δεκαετίες. 

Από την άγνοια της εποχής του Μεταξά στην προπαγάνδιση της καταστροφής με ψέματα.  Αγνοώντας ή παραβλέποντας ακόμα και την παγκόσμια πρακτική και έρευνα, που μιλάνε για ένα τεράστιο λάθος που πάνε να κάνουν με πρόχειρες μελέτες.

Τι και αν η επιστήμη και η τεχνική στην Ευρώπη, αλλά και υπερατλαντικά, προκρίνουν άνοιγμα των σκεπασμένων ποταμών και ρεμάτων. Αυτοί έμαθαν από τα λάθη τους και φροντίζουν να τα διορθώσουν. Εδώ, ακόμα θέλουμε να κάνουμε τα λάθη. Εκείνα που μας λένε πως είναι λάθη και γι’ αυτό τα αποκαθιστούν, αλλά εμείς, ζώντας πολλές δεκαετίες πίσω, επιμένουμε να συνεχίσουμε να τα εφαρμόζουμε στην πλάτη του λαού και του  μέλλοντος του.

Η εξουσία χρησιμοποιεί κάθε τρόπο. Θεμιτό ή αθέμιτο για να προκρίνει τον τζίρο των χαϊδεμένων της. Και στην πρόστυχη απόπειρα συμμετέχουν όλοι όσοι βρίσκονται  στην εξουσιαστική ιεραρχία.

Και λένε ψέματα ανερυθρίαστα. Και χωρίς να σκεφτούν, κατηγορούν ακαδημαϊκούς ως περιθωριακούς, όπως στην περίπτωση μας.

Πως να χαρακτηρίσει κανείς κάποιον που για μία μελέτη διευθέτησης ενός ρέματος, με τεχνικές περιγραφές, σχέδια,  προμετρήσεις ποσοτήτων σκυροδέματος, αδρανών, και εγκατάσταση συρματοκιβωτίων, ισχυρίζεται πως δεν υπάρχει «τσιμέντωμα»; Ψεύτη ή αδαή; Αν είναι το πρώτο, απλά μιλάμε για την τέχνη που γνωρίζουν καλά οι πολιτικοί αριβίστες. Αν είναι το δεύτερο, το πράγμα γίνεται επικίνδυνο. Πολύ πιο επικίνδυνο.

Πάντως το ψέμα δεν χρειάζεται καν αντίλογο. Μόνο δημοσίευση των σχετικών μελετών και όρεξη από όποιον ενδιαφέρεται πραγματικά,  να διαβάσει τις προτάσεις τους. Για να καταλάβει και την κοροϊδία του "ανθισμένου συρματοκιβωτιου" ή "συρματολιθρριπής" (sic) που λέει και ο "βραβευμένος" δήμαρχος Ραφήνας.

Μόνη ελπίδα για τους ανθρώπους και τον τόπο,  είναι το δεύτερο σκέλος της παροιμίας, που λέει πως οι δυο χαρακτήρες, ήτοι ο ψεύτης και ο κλέφτης, «τον πρώτο χρόνο χαίρονται».

Παρακολουθήστε και τις παρακάτω εισηγήσεις των «περιθωριακών» κατά τον ….»(δ)ήμαρχο Ραφήνας και την επιχειρηματολογία, στην εκδήλωση που είχε οργανωθεί υπό τον τίτλο: «Ρέμα Ραφήνας SOS: Διευθέτηση που απειλεί τη ζωή, την ιστορία και το μέλλον μας; (Facebook videos).

1. Ηλίας Ταρναράς, Πολιτικός Μηχανικός, μελετητής Υδραυλικών Έργων

2. Κωνσταντίνος Λουπασάκης, Αναπληρωτής Καθηγητής ΕΜΠ

3. Κωνσταντίνος Βουβαλίδης, Αναπληρωτής Καθηγητής, τμήμα Γεωλογίας  ΑΠΘ

4. Jason Vogel, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οκλαχόμα (Oklahoma U.S.A.)

5. Νίκος Σίμος,  Δασολόγος ΑΠΘ - Εργολήπτης

6. Θεμιστοκλής Λαζαρής, φοιτητής Ιστορικού Αρχαιολογικού τμήματος,  της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ

7.Ευάγγελος Νικολόπουλος, Διδάκτωρας Αρχαιολογίας της Εφορίας Αρχαιοτήτων Αν.Αττικής

8. Σπύρος Σκαρέας,  Γεωπόνος και Φωτογράφος Άγριας Φύσης

9. Εμμανουέλα Τερζοπούλου, χημικός και μέλος της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας

Τα συμπεράσματα δικά σας, περί του ποιος είναι τελικά το περιθώριο

Ο αγώνας κατά του πρασίνου καλά κρατεί στο Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου

Μετά το «πετσόκομμα μας από τον πρωθυπουργό Κυριάκο», η τοπική εξουσία αποφάσισε πως έπρεπε να πετσοκόψει κάτι, έστω συμβολικά και έτσι πετσόκοψε τους ευκαλύπτους απέναντι από την εκκλησία της Παντοβασίλισσας, στη Ραφήνα.

Γιατί να πετσοκόψει κάποιος ένα δέντρο; Φυσικά για τον ίδιο λόγο που μπορεί να θέλει να πετσοκόψει  4  δέντρα. Μάλλον πρόκειται για ακόμα ένα στιγμιότυπο της «μάχης με τη φύση» που έχει δηλώσει πως δίνει καθημερινά, ο δήμαρχος της Ραφήνας, Μπουρνούς.

Στην εθνική πανδημία των καρατόμησης  δέντρων, ο ευκάλυπτος αποτελεί το συνηθέστερο θύμα, χωρίς να υποεκτιμούμε τις εκατόμβες από ελιές, κατάλπες, χαρουπιές και κουτσουπιές, όπως και από άλλα δέντρα τα οποία συστηματικά υφίστανται την κακοποίηση από κάποιον δήμαρχο ή αντιδήμαρχο, αρμόδιο ή αναρμόδιο, ισορροπημένο ή ανισόρροπο, που αποφασίζει να «κλαδέψει». Και το αποφασίζει εύκολα, αφού το κλάδεμα των δέντρων θεωρείται «εύκολη» δουλειά από τους ανίδεους (συνήθως).

Το δε πεδίο της δόξας των ασχέτων, που μαρτυρά και κακεντρέχεια κορυφωμένη σε μίσος απέναντι στα δέντρα, είναι όταν «κλαδεύουν» κωνοφόρα και περισσότερο τα πεύκα. Αλλά αυτό είναι μία θλιβερή και απαίσια, ιστορία.

Σήμερα κακοποιήθηκαν βάναυσα ευκάλυπτοι στη Ραφήνα. Οι φωτογραφίες φρεσκότατες και αδιάψευστοι μάρτυρες

Η «καλή πρακτική» που θεωρείται σημείο επιτυχούς διαχείρισης και όλοι οι όψιμοι του management την επικαλούνται, θέλει για τους ευκαλύπτους να κλαδεύονται με συγκεκριμένο τρόπο.

Δεν πρόκειται για μουριές, οι οποίες κλαδεύονται αυστηρότατα, για πολύ συγκεκριμένους λόγους που αφορούν τη διαμόρφωση των δέντρων και την ένταξη τους σε δενδροστοιχίες ή σε μεμονωμένες διαμορφώσεις.

Είναι μία αναδημοσίευση φίλου από το Facebook όπου αναρτά ένα απόσπασμα της εφημερίδας «ΕΜΠΡΟΣ». Ένα δημοσίευμα ηλικίας 100 ετών, όταν δεν είχαν γεννηθεί ακόμα οι  εγκληματίες που βεβήλωσαν με την παρουσία και τις πράξεις τους την Αττική. Τον τόπο με τις σάρκες του οποίου και το μέλλον του τόπου,  τρέφονται ακόμα.

«Εις την κοίτην του χειμάρρου Βαλανάρη, που κατεβαίνει από την ανατολικήν Πεντέλην και ρέει προς τη Ραφήνα, βλαστώνουν τα μεγάλα πλατάνια. (…) Νεοτέρας ανασκαφάς κάμνουν οι από καιρόν εις καιρόν επισκεπτόμενοι την πλατανοχαρή ρεματιάν, υποκομίζοντες ακόμη απολιθωμένα δόντια μεγαθήριων. Ημείς ηυτυχήσαμεν να βρούμε κατά την τελευταίαν επίσκεψίν μας ένα δακτυλάκι τις οίδε τινος γίγαντος του ζωικού βασιλείου. (…) Μιαν παράξενην εντύπωσιν όμως εδοκίμασα, καθώς εκύτταζα με προσοχήν το παλαιοντολογικόν εύρημα. Ο ήλιος, που το εφώτιζε, ήτο τόσο καινούριος και τα σπαρμένα χωράφια με κριθήν είχαν τόσην φρεσκάδα, τα πλατάνια εφαίνοντο σαν να είχαν βαφή ανοικτοπράσινα τώρα μόλις και δεν επρόφθασαν να στεγνώσουν, ενώ ένα κοτσύφι εις τους θάμνους απωτέρω εσφύριζε με δροσερούς τόνους, οι οποίοι ενόμιζες, πως πρώτη φορά ηκούσθηκαν εις τον μαλακόν αέρα. (…) Εν τω μεταξύ έβλεπα το χαριτωμένον εκείνο τοπίον και εσκεπτόμην. Αυτή, λοιπόν, η λεπτή αττική φύσις εποίησε εδώ τοιαύτας μορφολογικάς τερατωδίας; Το δεινοθήριον του οποίου μέλη ευρίσκονται εις το μουσείον μας; Το ελλαδοθήριο, τον πεντελικόν μεσοπίθηκον, τον ερυμάνθιον χοίρον, τον ιππαρίωνα, τον ρινόκερω, την καμηλοπάρδαλιν, το αμυλοθήριον, αντιλόπας, δυο είδη μασταδόντων, όλα αυτά τα εκπληκτικά μεγαθήρια, ενώ σήμερα, εις τα βουνά της Πεντέλης ζουν αθώα πρόβατα και ολίγον τι, ατίθασα γίδια, το πολύ δε και ένας λύκος, διά να τρώγη, χάριν του περί οικονομίας νόμου της φύσεως, μερικά αρνάκια, όταν οι Αθηναίοι δεν δύνανται να τα τρώγουν προς 14 δρ. την οκάν; Υπήρχε ποτέ αγρία ζούγκλα εις την λεπτήν αυτήν αττικήν γην και εζούσαν εις αυτήν ζώα προ των οποίων η πύλη του Αδριανού θα εφαίνετο άθυρμα;

Στην εικόνα η αίθουσα 10. Παράθυρα της  επικίνδυνης επέκτασης «αίθουσας» με δάπεδο την ψευδοροφή του κάτω ορόφου

H παρούσα ανάρτηση συντάσσεται ενώ την επικαιρότητα έχει επισκιάσει η βαριά οικολογική καταστροφή των Γερανείων, από την πυρκαγιά του Σχίνου, που εκδηλώθηκε την Τετάρτη 19 Μαΐου. Είχε προηγηθεί η αποστολή επιστολής από την ανεξάρτητη πρωτοβουλία πολιτών «Δασαμάρι S.O.S.» και την Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος προς τους αρμόδιους φορείς Πολιτικής Προστασίας, όπου εκφραζόταν η ανησυχία για την εκδήλωση καταστροφικής πυρκαγιάς εν όψει καλοκαιριού και δεδομένης της εξόφθαλμης απόπειρας αποποίησης, από πλευράς του δημάρχου Ραφήνας, των διοικητικών ευθυνών για την δασική περιοχή Δασαμάρι.

Πάπια: (Επιστ. ονομ.: Νήσσα, Anas), είναι η κοινή ονομασία που έχουν πτηνά της οικογένειας των Νησσιδών (Anatidae), που ανήκουν στην τάξη των Χηνόμορφων και δεν πετάνε. Αποτελούν υδρόβια κυρίως πτηνά, μικρότερα ως επί το πλείστον σε σύγκριση με τα συγγενικά τους πουλιά, τους κύκνους και τις χήνες. Είναι ζώο παμφάγο και ενίοτε αδηφάγο, ειδικά όταν βρίσκεται πλησίον της τροφής (της «μάσας» όπως αποκαλεί το slang.gr την τροφή του είδους.

-«Δεν περίμενα να δω έναν άνθρωπο, είναι η αλήθεια. Βλέπεις αυτό το Netflix έχει φτιάξει καινούργια στερεότυπα για τον κόσμο», είπε όρθιος και με στόμα ανοιχτό από την απορία ο Κ.

Ο B, που τον φώναζαν και «Μπι» από το αρχικό γράμμα του Bojack, του αλογοκέφαλου ήρωα της νέο-τηλεοπτικής σειράς, γέλασε.

Αναδημοσίευση αποκαλυπτικής ανάρτησης του ιστολογίου Δασαμάρι SOS 

Δημοσιεύθηκε πριν μερικές εβδομάδες στη Διαύγεια [ΑΔΑ 6ΖΓ9Ω16-4ΕΩ] το επικαιροποιημένο σχέδιο (ονόματι «Ιόλαος») του Δήμου Ραφήνας για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών στην περιοχή μας. Το σχέδιο ψηφίστηκε ομόφωνα από 26 «παρόντες» δημοτικούς συμβούλους σε «δια περιφοράς» συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου [απόφ. 51/6-4-2021] με τις γνωστές αντιδημοκρατικές διαδικασίες της ιντερνετικής/τηλεφωνικής επικοινωνίας, χωρίς να διεξαχθεί συζήτηση.*

Στο σχέδιο επιχειρείται να καθοριστούν οι ευθύνες και η συντονισμένη δράση όλων των θεσμικών φορέων που είναι αρμόδιοι για την προστασία μας από τις δασικές πυρκαγιές. Είναι ευνόητο ότι μια αναγκαία προϋπόθεση για την ορθή εφαρμογή του σχεδίου είναι να έχουν οριστεί με σαφήνεια τα όρια της χωρικής αρμοδιότητας του Δήμου ώστε να γνωρίζουν όλοι οι φορείς με ακρίβεια ποια είναι η περιοχή ευθύνης τους και πού επιχειρούν πριν από μια πυρκαγιά, κατά την πυρκαγιά και μετά την πυρκαγιά. Η χωρική παράμετρος των διοικητικών ορίων του Δήμου είναι καθοριστική και αναφέρεται επανειλημμένα στο σχέδιο. Για παράδειγμα:

«Ο Δήμος Ραφήνας-Πικερμίου ως φορέας πολιτικής προστασίας (αρθ. 3 του Ν.3013/2002 της ισχύει), μετά την εκδήλωση δασικών πυρκαγιών κινητοποιεί και δρομολογεί δράσεις εντός της χωρικής αρμοδιότητάς του που αποβλέπουν στην εκπλήρωση του σκοπού της πολιτικής προστασίας που συνδέεται κατά κύριο λόγο με την προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών από καταστροφές, στη διαχείριση των συνεπειών σε υποδομές αρμοδιότητάς του, καθώς και την υποστήριξη του έργου του Πυροσβεστικού Σώματος στην καταστολή των δασικών πυρκαγιών που διενεργείται υπό την ευθύνη, τον έλεγχο και τον συντονισμό του.

... ο Δήμαρχος κινητοποιεί δια του Γραφείου Πολιτικής Προστασίας του Δήμου, το επιχειρησιακά εμπλεκόμενο δυναμικό και τα μέσα πολιτικής προστασίας του Δήμου, προκειμένου να δρομολογήσουν δράσεις που συνδέονται με: ... την περαιτέρω συλλογή πληροφοριών σχετικά με την εξέλιξη του καταστροφικού φαινομένου και της επηρεαζόμενες περιοχές εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου σε επικοινωνία με της κατά τόπους υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ., του Π.Σ. και του Ε.Κ.Α.Β.

... Εντολή στο Γραφείο Πολιτικής Προστασίας του Δήμου για άμεση κινητοποίηση των υπαλλήλων του Γραφείου Πολιτικής Προστασίας του Δήμου, για συλλογή περαιτέρω πληροφοριών, μετά από σχετική ενημέρωση για έναρξη πυρκαγιάς εντός των διοικητικών ορίων από το Γραφείο Πολιτικής Προστασίας του Δήμου ή την αρμόδια Πυροσβεστική Υπηρεσία και σε συνεννόηση με αυτή.

... Το Κέντρο Επιχειρήσεων Πολιτικής Προστασίας του Δήμου ... συλλέγει τις πληροφορίες σχετικές με την εξέλιξη της πυρκαγιάς στα διοικητικά όρια του Δήμου, μέσω της άμεσης επικοινωνίας με ΕΛ.ΑΣ, Π.Σ, ΕΚΑΒ.»

____

Τον τελευταίο χρόνο έχει ξεκινήσει στο Πικέρμι μια συζήτηση για την προστασία του Βαλανάρη και των καταρρακτών του από τους επισκέπτες-τουρίστες. Οι καταρράκτες του Βαλανάρη βρίσκονται εντός της καμένης δασικής και αναδασωτέας έκτασης Δασαμάρι, μεταξύ των οικισμών Ντραφίου και Διώνης (πρώην Αγ. Σπυρίδωνα). Το Δασαμάρι αποτελεί το ευρύτερο οικοσύστημα των καταρρακτών και δ ι ο ι κ η τ ι κ ά  ανήκει στην Κοινότητα Πικερμίου. Με αφορμή αυτήν την συζήτηση και σχετικά αιτήματα δημοτών ο δήμαρχος Ραφήνας, Ευ. Μπουρνούς, εκτόξευσε πριν από μερικές εβδομάδες μια δήλωση-πυροτέχνημα ιδιαίτερα επικίνδυνη: «Ο καταρράκτης του Βαλανάρη δεν ανήκει στον Δήμο Ραφήνας Πικερμίου». Η δήλωσή του πήρε δημοσιότητα μέσω τοπικών φερεφώνων και μέσω της πλατφόρμας διοικητικής κοινωνικής δικτύωσης facebook...

«το οικοσύστημα αυτό [σ.σ. Δασαμάρι] ανήκει ξεκάθαρα στα διοικητικά όρια του Δήμου Πεντέλης και ουδεμία σχέση έχει με τη διαχείριση που ανήκει σε ευθύνη της διοίκησης Ραφήνας-Πικερμιου

... Τα διοικητικά όρια του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου σταματούν ξεκάθαρα στα όρια του εντός σχεδίου οικισμού του Ντραφίου και η εκτός σχεδίου περιοχή [σ.σ. Δασαμάρι] ανήκει στο Δήμο Πεντέλης

... Το οικοσύστημα καταρρακτών Βαλανάρη ανήκει στο Δήμο Πεντέλης

... Τα ορια στην εκτος σχεδιου περιοχη [σ.σ. Δασαμάρι] δεν εχουν οριστει ποτε

... Σιγουρα οι εντος σχεδιου περιοχες Ντραφι και Διωνη ανηκουν στο δημο Ρ-Π. Περαν τουτου ομιχλη...»

Προς επίρρωση των ισχυρισμών του επικαλείται μια μη πλήρη απάντηση-έγγραφο της Δ/νσης Οικονομικών Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Υπουργείου Εσωτερικών που τον ενημερώνει ότι στα Αρχεία της συγκεκριμένης υπηρεσίας δεν υπάρχουν εκθέσεις ή αποφάσεις που να ορίζουν τα διοικητικά όρια μεταξυ Πεντέλης και Πικερμίου. Αυτό βέβαια δεν αποκλείει να υπάρχει σχετική έκθεση σε κάποια άλλη δημόσια υπηρεσία ή σε πρώην νομαρχία ή η έκθεση να έχει εκδοθεί προ δεκαετιών και σήμερα να έχει χαθεί. Οι σύγχρονοι διοικητικοί χάρτες Υπουργείων, της Περιφέρειας Αττικής και των Δήμων προσδιορίζουν, εν τούτοις, με εγκυρότητα και ακρίβεια τα διοικητικά χωρικά όρια.**

Το πυροτέχνημα του δημάρχου Ραφήνας στήριξε facebookικά με ανάλογους ομιχλώδεις και έωλους ισχυρισμούς και ο μηχανικός της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου Ραφήνας. «Μύλος δηλαδή» !!!;;;

----

Σημειώνουμε ότι εδώ και πολλά χρόνια στον Δήμο Ραφήνας έχουν ληφθεί πλήθος αποφάσεων για ποικίλα θέματα, που συνοδεύονται από επίσημους διοικητικούς χάρτες, όπου προσδιορίζονται εμφανώς τα σύνορα του Πικερμίου με την Πεντέλη και, επακόλουθα, το βόρειο σύνορο της δασικής έκτασης Δασαμάρι με την Πεντέλη. To όριο αυτό είναι η οδός Βεργίνας που συνδέει το Ντράφι με τον οικισμό Νταού Πεντέλης. Από εκεί και πάνω είναι ο Δήμος Πεντέλης, από εκεί και κάτω είναι η Κοινότητα Πικερμίου και το δασικό Δασαμάρι.

Πριν λίγους μήνες, άλλωστε, ο ίδιος ο δήμαρχος Ραφήνας κυκλοφόρησε έναν χάρτη του δήμου για να προωθήσει ένα Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (ΣΒΑΚ). Σ' αυτόν τον χάρτη, που υπάρχει μέχρι σήμερα στην ιστοσελίδα του Δήμου, είναι ευδιάκριτο το όριο του δήμου Πεντέλης και του Πικερμίου, βόρεια της δασικής έκτασης Δασαμάρι: η οδός Βεργίνας.

Πάνω αριστερά διακρίνεται η οδός Βεργίνας, βόρειο σύνορο της δασικής έκτασης Δασαμάρι της Κοινότητας Πικερμίου με τον Δήμο Πεντέλης.

Και ο Δήμος Πεντέλης τι λέει για τα διοικητικά όρια του; Οι χάρτες που είναι αναρτημένοι στην ιστοσελίδα του Δήμου Πεντέλης είναι πεντακάθαροι και χωρίς «ομίχλες». Διοικητικό όριο του Δήμου Πεντέλης με την Κοινότητα Πικερμίου είναι η οδός Β ε ρ γ ί ν α ς.

Προκειμένου να έχουμε την επίσημη θέση του Δήμου Πεντέλης, υποβάλαμε αίτημα να μας προσδιορίσει τα διοικητικά όριά του στην περιοχή. Ο Δήμος Πεντέλης απάντησε άμεσα και θεσμικά, όχι μέσω διαμεσολαβητών και facebook... Παραθέτουμε το σχετικό έγγραφο:

Ο Δήμος Πεντέλης επιβεβαιώνει, λοιπόν, ότι η περιοχή που βρίσκεται μεταξύ του Ντραφίου (οικισμός Συνεταιρισμού ο Παν) και της Διώνης (πρώην οικισμός Συνεταιρισμού ο Αγ. Σπυρίδων) και νότια της οδού Βεργίνας, δηλ. το δασικό Δασαμάρι, βρίσκεται ΕΚΤΟΣ διοικητικών ορίων του Δήμου Πεντέλης και άρα ανήκει στην Κοινότητα Πικερμίου. Μπορεί για τον οποιοδήποτε λόγο να μην υπάρχει συγκεκριμένη διοικητική απόφαση ορισμού των διοικητικών ορίων, ΟΜΩΣ τα όρια προκύπτουν σαφώς από τα ρυμοτομικά σχέδια των οικισμών Ντραφίου και Διώνης και μάλιστα είναι όμοια. Αρα το διοικητικό όριο μεταξύ Πεντέλης και Πικερμίου στην περιοχή είναι όντως η οδός Βεργίνας.

☲

Μετά από όλα τα προαναφερθέντα, ας συνοψίσουμε. Σήμερα ξεκινάει η αντιπυρική περίοδος και μπαίνει σε εφαρμογή το σχέδιο του Δήμου Ραφήνας για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών («Ιόλαος»). Αναγκαία προϋπόθεση για την εφαρμογή του σχεδίου είναι να γνωρίζει η Πολιτική Προστασία του Δήμου Ραφήνας τα διοικητικά όρια εντός των οποίων παρεμβαίνει. Σύμφωνα με τον Δήμο Πεντέλης, η δασική έκταση Δασαμάρι είναι ε κ τ ό ς  των διοικητικών ορίων του Δήμου Πεντέλης. Σύμφωνα με τον δήμαρχο Ραφήνας (και την Τ.Υ. του Δήμου), η δασική έκταση Δασαμάρι είναι  ε ν τ ό ς  των διοικητικών ορίων του Δήμου Πεντέλης και «ουδεμία σχέση έχει με τη διαχείριση που ανήκει σε ευθύνη της διοίκησης Ραφήνας-Πικερμίου». Τα συμπεράσματα είναι ανησυχητικά και αποκαρδιωτικά. Το δασικό Δασαμάρι μένει ακάλυπτο και απροστάτευτο. Ο αρμόδιος φορέας πολιτικής προστασίας αποσείει και δεν αναλαμβάνει τις δ ι ο ι κ η τ ι κ έ ς  ε υ θ ύ ν ε ς για την προστασία του από την απειλή πυρκαγιάς σε μια περίοδο που, μετά την  πρόσφατη ανάρτηση των δασικών χαρτών, έχουν αναζωπυρωθεί παλιές διεκδικήσεις παλαιοτσιφλικάδων της περιοχής.*** Τελικά, μήπως η «ομίχλη» που βλέπει ο δήμαρχος Ραφήνας προέρχεται από καπνό;

---

Υποσημειώσεις:

* Η προχειρότητα με την οποία έχει γραφεί το σχέδιο είναι εμφανής από τα πολλά συντακτικά λάθη και τα copy/paste που περιέχει. Αποκορύφωμα της προχειρότητας είναι η αναφορά σε χάρτη με τα όρια των δασικών υπηρεσιών και των δήμων της Περιφέρειας Αττικής όπου ο χάρτης που παρατίθεται είναι της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης! [Ιόλαος, σελ. 20] Μάλλον οι δημοτικοί σύμβουλοι έχουν μπερδευτεί με τον όρο «δια περιφοράς» συνεδρίαση κι έτσι ψηφίζουν εισηγήσεις που τις διαβάζουν «δια της περιφερειακής» όρασης, όταν τις διαβάζουν.

** Τις εξηγήσεις αυτές μας έδωσε η υπηρεσία που εξέδωσε το έγγραφο που επικαλείται ο Μπουρνούς.

*** Θεωρούμε ύποπτη την αναφορά στο σχέδιο «Ιόλαος» (σελ. 128) σε 15 σπίτια εκτός σχεδίου στο νότιο Δασαμάρι, ως «οικισμό εκτός σχεδίου» και μάλιστα με το όνομα εφοπλιστικής οικογένειας.

(πηγή)

Ο Καραγκιόζης ζωντανεύει αυτές τις μέρες στη Ραφήνα και γιορτάζει τα 200 χρόνια του ελληνικού Θεάτρου Σκιών

Το Θέατρο Σκιών, αυτή η ξεχασμένη μορφή διασκέδασης των παλαιότερων γενεών, αναβιώνει φέτος στη Ραφήνα και έρχεται να αποδείξει πως παραμένει ακόμη ζωντανή, ανανεώνοντας και προσαρμόζοντας τους χαρακτήρες της στη σύγχρονη πραγματικότητα.

Το Θέατρο Σκιών αποφάσισε να αφήσει για λίγο τους άδειους τοίχους των δημοτικών κτιρίων της μικρής μας πόλης και τις δια περιφοράς τηλεδιασκέψεις και να βγει έξω στον κόσμο

Έτσι, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της πόλης, προεξάρχοντος του δημάρχου, άρχισε να στήνεται στους τοίχους του δημοτικού σταδίου ένας υπέροχος μπερντές του Καραγκιόζη, αντάξιος της αισθητικής των πολυχρονεμένων μας αρχόντων.

Ήδη, οι πρώτες φιγούρες που θα αποτελέσουν το σκηνικό για τη μεγάλη παράσταση, έχουν αρχίσει να παίρνουν τη θέση τους στον κάτασπρο τοίχο του γηπέδου της Ραφήνας. Οι άλλες φιγούρες, οι ζωντανές, αυτές που θα παίξουν στην παράσταση, θα έρθουν μόνες τους και θα στηθούν μπροστά στον τοίχο… πασχίζοντας να κλέψουν κάτι από τη δόξα ενός Κολοκοτρώνη ή ενός Κανάρη

Έτσι … αν την 25η Μαρτίου δείτε κάποιους μπροστά από τον τοίχο του σταδίου της Ραφήνας να φωτογραφίζονται, να αλληλοσυγχαίρονται και να δίνουν συνεντεύξεις, μην εκπλαγείτε  … κάποιοι πρωταγωνιστές του Θεάτρου Σκιών,  θα είναι

Στην Attica Voice φτιάξαμε μία μικρή βίντεο - παρουσίαση του σύγχρονου  μπερντέ, που δεν αποτυπώνεται σε τοίχους γηπέδων και σταδίων, αλλά στην πραγματική ζωή. Παραπλήσιοι μπερντέδες ανά τόπο, συνθέτουν την ελληνική κοινωνία που μετά την καμπή της Ιστορίας το ’21, εξελίχθηκε σε αυτό που είναι σήμερα.

Η εξέλιξη της σίγουρα δεν ήταν αυτή που θα ονειρευόταν ένας λαός που προσπαθεί να πείσει εαυτόν και αλλήλους, πως ξέφυγε από τον κόσμο της Ανατολής και ανήκει πλέον στη Δύση, αλλά τα πάντα δείχνουν πως η καμπή του ’21 τον έπιασε απροετοίμαστο να δεχτεί και να αφομοιώσει τους όρους και τις επιδιώξεις της νεωτερικότητας. Κάτι που ακόμα δεν έχει καταφέρει μάλλον.

Οι ηγεσίες αυτού του λαού ήταν και είναι επίσης απρόθυμες για τη μετάβαση σε μία νεωτερικότητα, εφόσον βέβαια δεν συντρέχουν και οι απαραίτητες προϋποθέσεις, όπως η μακρά δημοκρατική παράδοση και η συνείδηση πως οι ηγεσίες υπηρετούν και δεν υπηρετούνται από τον λαό.

Με όλα αυτά, το ξαναζωντάνεμα της λαϊκής τέχνης του Θεάτρου Σκιών είναι μία σύντομη ενδοσκόπηση της κοινωνίας μας. Μία κλεφτή ματιά στον καθρέφτη μας, που πάει λίγο βαθύτερα. Αν είναι αλήθεια πως οι επιλογές μας μας χαρακτηρίζουν, ίσως από τη ματιά αυτή να πάρουμε κάτι. Ίσως να πάρουμε και τη δική μας εικόνα, η οποία - κρίνοντας από τους πρωταγωνιστές του μπερντέ-  δεν πρέπει να μας κάνει και πολύ υπερήφανους 

Για τους χαρακτήρες του θεάτρου σκιών που τυχαίνει να μη γνωρίζετε, ακολουθει σε PDF μικρός συνοπτικός οδηγός