Το Κυνήγι / The Hunt

Σκηνοθεσία: Thomas Vinterberg

Σενάριο: Tobias Lindholm, Thomas Vinterberg

Πρωταγωνιστούν: Mads Mikkelsen, Thomas Bo Larsen, Annika Wedderkopp

ώρα Παραγωγής: Δανία – Σουηδία

Έτος Παραγωγής: 2012

Διάρκεια: 115 λεπτά

Το «Κυνήγι» (The Hunt) έφυγε από το 65ο Φεστιβάλ Καννών, κατακτώντας το Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας, με τον εκπληκτικό πρωταγωνιστή του, Mads Mikkelsen. Αξίζει να προσθέσουμε πως η ταινία ήταν παράλληλα και υποψήφια για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.

Ο Lucas, ύστερα από ένα επώδυνο διαζύγιο, φαίνεται πως ξαναβρίσκει σιγά-σιγά το βηματισμό του. Μια νέα σχέση μπαίνει στη ζωή του, ενώ ο γιος του Marcus - που μέχρι τότε έμενε με τη μητέρα του που εμπόδιζε την επαφή του γιου με τον πατέρα - αποφασίζει να έρθει να μείνει μαζί του. Παράλληλα, έχει μια ευχάριστη και δημιουργική δουλειά σε παιδικό σταθμό, που τον γεμίζει και τον κάνει χαρούμενο.

Όλα φαίνονταν να κυλούν αρμονικά για τον Lucas , ώσπου ένα παιδικό ψέμα έρχεται να μετατρέψει τη ζωή του σε εφιάλτη. Η μικρή Klara, η κόρη του καλύτερου φίλου του που πηγαίνει σε αυτό τον ίδιο παιδικό σταθμό, θα κατηγορήσει τον Lucas για σεξουαλική παρενόχληση. Η μικρή λέει ψέματα, μπερδεμένη από την αγάπη της για τον δάσκαλο και από τα ακατανόητα ακόμη γι’ αυτήν συναισθήματα που νιώθει

Από κει και πέρα, όμως, η ζωή του Lucas μετατρέπεται σε κόλαση. Το παιδικό ψέμα υιοθετείται άκριτα από τους υπεύθυνους του παιδικού σταθμού και αρχίζει να εξαπλώνεται σαν μεταδοτικός ιός. Ο Lucas μένει σχεδόν μόνος του να παλέψει για τη ζωή και την αξιοπρέπειά του. Μόνο ο γιος του και η οικογένεια ενός φίλου του στέκονται δίπλα του, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός της μικρής πόλης πέφτει σε κατάσταση μαζικής υστερίας

 Η ταινία διαπραγματεύεται την ταχύτατη εξάπλωση ενός ψέματος, την υστερία που μπορεί να καταλάβει μια κοινωνία αλλά και τη σκληρότητα που μπορεί να επιδείξει αυτή στον αποδιοπομπαίο τράγο. Το μυστικό που ψιθυρίζεται στόμα με στόμα γίνεται κτήμα των πολλών και τότε είναι που μετατρέπεται σε «αλήθεια». Είναι πιο βολικό να πιστεύεις την αλήθεια των πολλών, παρά να αμφιβάλλεις για αυτήν. Είναι ο ευκολότερος τρόπος να ανήκεις. Αλλά και ο τρόπος με τον οποίο αντιδρά η κοινωνία είναι εντυπωσιακά σκληρός και εκδικητικός. Αυτά σε ένα πρώτο επίπεδο

Σε ένα δεύτερο επίπεδο, όμως, η ταινία καταπιάνεται με το παιδικό μυαλό. Με τη λεπτή γραμμή που διαχωρίζει τη φαντασία του παιδιού από την πραγματικότητα. Με το πόσο μπορεί να μπλεχτεί στο μυαλό του η αλήθεια με το ψέμα. Με την προσπάθεια που πρέπει να κάνει το παιδί προκειμένου να βάλει σε μια σωστή σειρά τις σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους. Με την αυξανόμενη υστερία της κοινωνίας σχετικά με την πιθανότητα σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών. Αλλά και με την πολύ απλοϊκή θεώρηση που έχει επικρατήσει στις σύγχρονες κοινωνίες πως το παιδί ταυτίζεται εξ ορισμού με την αθωότητα, με το απόλυτο καλό, και με την αλήθεια.

 Ο ήρωας θα παλέψει για την αλήθεια και, τελικά, φαίνεται πως δικαιώνεται. Μπορεί, όμως, ποτέ να σβηστούν όλα αυτά που προηγήθηκαν; Μάλλον όχι