" Οι ήττες μας δεν αποδεικνύουν
Τίποτα παραπάνω από το ότι
319205339 712219783586309 2265634222543469205 n  Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Και από τους θεατές περιμένουμε
Τουλάχιστον να ντρέπονται"
                                               Μπρεχτ

Ο Δράκος θεωρείται η πιο σημαντική ταινία του Νίκου Κούνδουρου και μία από τις πιο σημαντικές του ελληνικού κινηματογράφου. Ο Νίκος Κούνδουρος, δανειζόμενος στοιχεία από τον ιταλικό νεορεαλισμό και τα αμερικάνικα φιλμ νουάρ, φτιάχνει μια ταινία σκοτεινή, μα παράλληλα και σατιρική. Μια ταινία πρωτοποριακή για τον ελληνικό κινηματογράφο, που ξέφευγε από τα καθιερωμένα πρότυπα. Έτσι, δεν φαίνεται ανεξήγητη η απογοητευτική υποδοχή που συνάντησε η ταινία από το ελληνικό κοινό αλλά και από τους κριτικούς κινηματογράφου στην Ελλάδα. Η ταινία, παρόλα αυτά, κατορθώνει να πάει το 1956 στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Βενετίας και να αποσπάσει εγκωμιαστικές κριτικές. Σιγά-σιγά αρχίζει να αναγνωρίζεται και στην Ελλάδα η αξία της. Σήμερα θεωρείται μια από τις πιο σημαντικές ελληνικές ταινίες και έχει κάνει το Βασίλη Ραφαηλίδη – ο οποίος πέραν των άλλων πολύπλευρων ιδιοτήτων του ήταν και κριτικός κινηματογράφου - να πει πως με το Δράκο ο ελληνικός κινηματογράφος πέρασε από την προϊστορία στην ιστορία

 

Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Ντίνος Ηλιόπουλος πραγματοποιώντας ίσως την πιο σημαντική κινηματογραφική ερμηνεία του, έχοντας δίπλα του έναν επίσης καταπληκτικό Γιάννη Αργύρη. Το σενάριο είναι του Ιάκωβου Καμπανέλλη, ενώ την ταινία ντύνει μοναδικά η μουσική του Μάνου Χατζιδάκι. Όποιος δει την ταινία, δεν θα μπορεί πλέον να ακούει τον «Ιλισσό» χωρίς να έρχονται μπροστά του ο μυσταγωγικός χορός των πρωταγωνιστών της ταινίας και η μοναδική ερμηνεία της Μαργαρίτας Παπαγεωργίου. Δε θα μπορεί επίσης να ξεχάσει το μοναδικό ζεϊμπέκικο "Ο ήλιος έσβησε", που σαν χορός αρχαίας τραγωδίας προετοιμάζει το θεατή για το τραγικό τέλος

Η ταινία, πέρα από την ιστορία του ταλαίπωρου Θωμά που αφηγείται, βρίθει πλήθους συμβολισμών. Αν κάποιος έβλεπε την ταινία τη δεκαετία του ’80 ή του ’90 θα σημείωνε – και σωστά – πως η ταινία αποτυπώνει το κλίμα της μεταπολεμικής και μετεμφυλιακής Ελλάδας. Δε θα μπορούσε, όμως, να φανταστεί πως το κλίμα αυτό θα ζωντάνευε ξανά στην Ελλάδα του μέλλοντος και αυτό είναι που κάνει την ταινία τραγικά επίκαιρη. Βλέπουμε μια κοινωνία χωρίς ελπίδα και ένα πλήθος άβουλο στο ρόλο αμέτοχου παρατηρητή. Βλέπουμε την ξένη εξάρτηση και την αστυνομοκρατία. Την ασφυξία και τη φτώχεια. Και έναν αδιόρατο φόβο να πλανάται σε όλη την ατμόσφαιρα

 

 

Η ταινία αφηγείται την ιστορία του Θωμά. Ο Θωμάς είναι ένας τραπεζικός υπάλληλος που ζει μια άχαρη καθημερινότητα, μια πραγματική Καρυωτακική φιγούρα. Είναι ένας ντροπαλός, φοβισμένος και μοναχικός άνθρωπος που δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα και ετοιμάζεται να περάσει την Πρωτοχρονιά μόνος του. Ώσπου, γυρίζοντας από το σπίτι του, ανακαλύπτει πως μοιάζει καταπληκτικά με τον φοβερό «δράκο της Αθήνας», έναν αδίστακτο κακοποιό που καταζητείται από την αστυνομία.

Στη διαπίστωση αυτή, ο Θωμάς πανικοβάλλεται. Αμέσως αντιλαμβάνεται όλους τους ανθρώπους σαν μια τεράστια απειλή, όλο το τοπίο γύρω του γίνεται ένας καφκικός εφιάλτης. Νιώθει πως όλοι τον κοιτάνε, πως θα τον αναγνωρίσουν και θα τον καταδώσουν. Πάνω στον πανικό του τρέχει να ξεφύγει και πέφτει πάνω σε μια κοπέλα που τον περιμαζεύει. Η κοπέλα τον πηγαίνει στο καμπαρέ που δουλεύει, όπου γνωρίζεται με τους ανθρώπους του μαγαζιού. Αυτοί, νομίζοντας πως έχουν απέναντί τους τον περιβόητο καταζητούμενο, τον υποδέχονται με τιμές. Για πρώτη φορά ο Θωμάς θα νιώσει αναγνώριση για το πρόσωπό του, έστω και με αυτό τον τρόπο. Θα βρει συντρόφους, θα βρει κοπέλα, θα βρει σεβασμό. Δεν είναι πλέον το φοβισμένο ανθρωπάκι που δεν του έδινε κανένας σημασία. Δεν μπορεί – και δεν θέλει - λοιπόν να αρνηθεί την καινούργια του ταυτότητα. Με αυτή την ταυτότητα καλείται να συμμετάσχει σε μια επιχείρηση κλοπής αρχαίων.

 

drakos07

 

Κάποια στιγμή θα συλληφθεί από την αστυνομία, ως Δράκος. Η επιχείρηση σύλληψης είναι εντυπωσιακή. Ο Θωμάς γίνεται εκείνη τη στιγμή το επίκεντρο του κόσμου. Στο αστυνομικό τμήμα - μόλις διαπιστώνεται η πραγματική του ταυτότητα - οι πρώτοι που τον εξευτελίζουν, πριν τον αφήσουν ελεύθερο, είναι οι αστυνομικοί.

Ο Θωμάς απελευθερώνεται και φεύγει από το αστυνομικό τμήμα. Αυτές οι λίγες ώρες που θα ακολουθήσουν είναι οι μόνες πραγματικές ώρες ζωής γι αυτόν. Θα νιώσει ξανά την ελευθερία να περπατά ανάμεσα στο πλήθος, έχοντας μια γυναίκα στο πλευρό του και με την αυτοπεποίθηση που του έδωσε η περιπέτειά του.

Η ιστορία του Θωμά, όμως, δε θα μπορούσε να έχει happy end, όπως οι τόσες άλλες ελληνικές ταινίες της εποχής του. Ο Δράκος δεν φτιάχτηκε για να διασκεδάσει, αλλά για να προβληματίσει

 

 

 

 

 

 

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)
Τελευταία τροποποίηση στις Πέμπτη, 29 Φεβρουαρίου 2024 12:09

Προσθήκη σχολίου

Σιγουρευτείτε πως έχετε εισάγει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες με το σύμβολο (*). Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Youtube Playlists

youtube logo new

Χρήσιμα

farmakia

HOSPITAL

youtube logo new

© 2022 Atticavoice All Rights Reserved.