Είναι στιγμές που καταλαβαίνει κανείς πως δεν μπορεί να σταθμίσει τα γεγονότα. Όχι από αντιληπτική στενότητα αλλά έμμεσα, από την εξαιρετικά αλγεινή εντύπωση που προκαλούν τα ίδια τα γεγονότα. Ο πόνος και η ντροπή που προκαλείται από τους πρωταγωνιστές αρνητικότατων γεγονότων, έχει συχνά τέτοια ένταση που είναι αδύνατο να περιγράψει ή να σχολιάσει κανείς.

Ανήμερα της θλιβερής επετείου της εν ψυχρώ δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, μέρας με ιδιαίτερη σημασία για την ελληνική κοινωνία αλλά κυρίως για το μαθητικό κίνημα και τις εναπομείνασες επιβιώσεις του, οι μαθητές σχεδόν σε όλα τα σχολεία, οργανώνουν καταλήψεις των σχολείων τους. Συμβολικά μεν αλλά με ιδιαίτερη φόρτιση για κάποιους από αυτούς. Η 6η Δεκεμβρίου είναι μία μέρα που τα θλιβερά γεγονότα την κατέστησαν ημέρα σύμβολο της διεκδίκησης των μαθητών στην ελεύθερη έκφραση και σε όσα θεωρούν πως θα έκαναν την εκπαίδευση τους, το σχολείο τους, ακόμα και τον κόσμο καλύτερα.

Ξέρω. Κάποιοι που διαβάζουν τις παραπάνω γραμμές ήδη κουνάνε το κεφάλι τους με απαξία, κυρίως κατά αυτού που περιγράφεται πιο πάνω ως μαθητικό κίνημα. Ενδεχομένως να θεωρούν πως το κείμενο και ο συγγραφέας του δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως το παρόν κείμενο το γράφει γονέας σημερινού μαθητή της Α’ Γυμνασίου και μάλιστα του σχολείου που αναφέρεται παρακάτω. Γνωρίζω από πρώτο χέρι πως μία κατάληψη ενίοτε ξεκινάει από την επιθυμία των παιδιών να χάσουν μια μέρα μάθημα. Μέσα στο σύνολο όμως των μαθητών που έχουν «ευτελή κίνητρα» κατά τους επαΐοντες, πλην όμως τραμπούκους -όπως θα δούμε παρακάτω-  γονείς, υπάρχουν και εκείνο που καίγονται από τη φλόγα της δίψας για αγώνα, της ανάγκης για διεκδίκηση.

Γονείς που δεν διεκδίκησαν ποτέ τίποτα, φυσικά αν τα παιδιά τους εκφράσουν την ανάγκη να απαιτήσουν ικανοποίηση θεμελιωδών αιτημάτων τους, απλά θα τα χαρακτηρίσουν χαβαλέδες, ανώριμα και ότι άλλο. Αλλά αυτό ευτυχώς δεν μεταβάλλει την αξία του δίκαιου αγώνα των συνειδητοποιημένων μαθητών. Οι ίδιοι γονείς αν δε λάβουν και μία άδικη ενθάρρυνση για την βίαιη καταστολή των κινητοποιήσεων των παιδιών, δεν το έχουν σε τίποτα να φερθούν στα παιδιά τους όπως τους δίδαξε η Πολιτεία, φερόμενη με την ίδια βαναυσότητα και δίνοντας πρώτη το κακό παράδειγμα.

Στο Γυμνάσιο του Πικερμίου, στις 6/12/2018 έγινε μία συμβολική κατάληψη όπως και σε τόσα άλλα σχολεία. Το σχολείο εκτός από τον εκπαιδευτικό του ρόλο σε εξειδικευμένα θέματα όπως τα Μαθηματικά, η Ελληνική ή οι άλλες ξένες γλώσσες, η Ιστορία, η Γεωγραφία κλπ, επιτελεί και μία άλλη σαφέστερα πιο σύνθετη παιδευτική λειτουργία. Είναι η λειτουργία που συνδέεται με τον χαρακτήρα του ως  μικρογραφία της κοινωνίας, κάτι σαν δοκιμαστικός σωλήνας ενός κοινωνικού εργαστηρίου ενσωμάτωσης των παιδιών, που διέρχονται πια την εφηβεία (μιλώντας για το Γυμνάσιο) στην κοινωνία (κοινωνικοποίηση).

Στην δυναμική και διαρκώς μεταβαλλόμενη κοινωνία, την οποία αύριο θα κληθούν και τα ίδια τα παιδιά να συνδιαμορφώσουν, καλούνται να αποκτήσουν την εμπειρία της κοινής ζωής, του κοινού αγώνα, της κοινής διεκδίκησης. Πως θα καταστούν ικανά να το κάνουν αν δεν κατανοούν το περιβάλλον μέσα στο οποίο βρίσκονται; Πως θα γίνουν μέλη μίας κοινωνίας, ικανά για να συμβάλλουν στην εξέλιξη της αν δεν διαθέτουν ενσυναίσθηση και δεν μοιραστούν την εμπειρία με τους συνανθρώπους τους, τους συμμαθητές τους;

Η κατάληψη της 6ης Δεκεμβρίου, πέρα από τον προφανή στόχο να πενθήσει για το μέλλον που έσβησε το κτήνος της ασυδοσίας, δεδομένων των συνθηκών λειτουργούσε και ως καταγγελία της κρατικής ωμότητας και της αστυνομικής βαναυσότητας. Στόχο είχε και έχει να γίνει πολιτική εμπειρία δράσης που μοιράζονται οι έφηβοι, λαβή για την γέννηση πολιτικής σκέψης στις υπό διαμόρφωση συνειδήσεις των νέων. Αυτό είναι που δεν αντέχει το σύστημα και η καταπολέμηση αυτής της πολιτικοποίησης της ανθρώπινης σκέψης, είναι που θα το κρατήσει ζωντανό. Και οι υπηρέτες του συστήματος, πολλοί και αυτόκλητοι. Γονείς που ανεβαίνουν στα κάγκελα και απειλούν τα παιδιά τους με αισχρά λόγια και υποσχόμενοι βία. Δοτοί δήμαρχοι που ορμάνε με κόφτες για να κόψουν την αλυσίδα των παιδιών και να φτιάξουν image «νοικοκυραίου» (καμία σχέση με τον νοικοκύρη) ενόψει  εκλογών.

Αηδιαστικός συρφετός ανθρωποειδών που θέλουν τα παιδιά υποταγμένα, όπως και οι ίδιοι. Υποβαθμίζουν στη γένηση της κάθε αντίδραση, κάθε διαφορετική φωνή που υψώνεται για να κραυγάσει πως «ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΙΚΟΝΑ ΣΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΟΥ ΜΟΙΑΣΩ». Μία φωνή που μόνο νέοι άνθρωποι μπορούν να υψώσουν. Οι δε νοικοκυραίοι που φωνάζουν το άσχετο (που καταδεικνύει και την πολιτική τους ταυτότητα) πως το σχολείο είναι για να μάθουν γράμματα και όχι πεζοδρόμιο, απλά τους κάνει να μοιάζουν με ψάρια που ανοιγοκλείνουν τα στόματα τους δίχως να παράγεται ήχος. Τουλάχιστον ήχος που να παραπέμπει στην έννοια των λέξεων «ανθρώπινη φωνή»

Όσο για τον φερόμενο ως δήμαρχο που θέλει να φέρεται και ως νοικοκυραίος γιατί στα θολά νερά το ψάρεμα ψήφων είναι ευκολότερο, αποτελεί την καλύτερη εικόνα για τα παιδιά, που θα κατανοήσουν τη βία και την ωμότητα της εξουσίας που τα θέλει άβουλα και άνοα όντα γιατί μόνο έτσι θα την βοηθούν να διαιωνίζει το χειρότερο πρόσωπο της.

Η εικόνα του φερόμενου ως δήμαρχος, με τον κόφτη να προσπαθεί να κόψει την αλυσίδα (με τη λαβή του!! Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) είναι η ευκρινέστερη εικόνα του κόσμου σήμερα. Του καλπάζοντος φασισμού στην Ευρώπη και της διαρκούς υποχώρησης των λαϊκών διεκδικήσεων. Ας την κρατήσουμε όλοι και ας τη μελετάμε κάθε φορά που αναρωτιόμαστε πως φτάσαμε ως εδώ

 Η φωτογραφία του κόφτη αντλήθηκε από το τοπικό ενημερωτικό ιστότοπο www.rpn.gr

Ειρωνεία, την επομένη της επίθεσης στην κατάληψη του Γυμνασίου Πικερμίου, αστυνομικοί στη Γαλλία μετέτρεψαν το χώρο που συνέλαβαν διαμαρτυρόμενους μαθητές σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Το όνειρο κάθε νοικοκυραίου και του «κόφτη» της Ραφήνας που κάποιοι τον λένε και δήμαρχο

Στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ  συνεχίζεται η σκύλευση της μνήμης των νεκρών των φονικών πυρκαγιών της ανατολικής Αττικής, της 23ης Ιουλίου 2018. Δεν πρόκειται μόνο για διασυρμό της μνήμης των νεκρών, ούτε για πολιτική καπηλεία του γεγονότος (πράγματα που μας έχει συνηθίσει ο σταθμός αλλά δεν ισχύουν στην περίπτωση μας). Πρόκειται για προβολή ανόητων, ανούσιων, λανθασμένων και τελικά φτηνών δικαιολογιών των συνενόχων του εγκλήματος, που κατ’ επέκταση αποτελεί προσβολή της μνήμης των νεκρών και της λογικής των ζώντων.

Αφού παρακολουθήσαμε το βίντεο που αναρτήθηκε στο web site του σταθμού στις 12/10/2018 και αποτελεί αποθηκευμένο τμήμα  του δελτίου ειδήσεων της ίδιας μέρας, ακούμε έναν από τους βασικότερους συνενόχους για το μεγάλο έγκλημα, τον δήμαρχο Ραφήνας Μπουρνούς να ισχυρίζεται πως :

Οι απόλυτα υπεύθυνοι δεν εμφανίστηκαν. Αυτοί που είχαν την επιχειρησιακή δυνατότητα είτε δεν εμφανίστηκαν ποτέ, είτε εμφανίστηκαν σαν κλέφτες

Ξεδιάντροπα, χωρίς ίχνος αιδούς και συναίσθησης πως αναφέρεται στον θάνατο 99 ανθρώπων, εκ των οποίων η πλειονότητα εντοπίστηκε στα όρια ευθύνης του δήμου που έχει την ατυχία να τον έχει δήμαρχο. Και σαν να πρόκειται για μία απλή διοικητική αστοχία, αναφέρεται σε μία έννοια που ούτε την καταλαβαίνει αλλά και ούτε θέλει να την καταλάβει. Την επιχειρησιακή δυνατότητα (τρομάρα του θα συμπλήρωνε η γιαγιά μου)

Κι εξηγούμαστε.

Η επιχειρησιακή δυνατότητα της Πυροσβεστικής εστιάζεται στην καταστολή μίας πυρκαγιάς. Για τον σκοπό αυτό έχει στελεχωθεί και οργανωθεί επιχειρησιακά.  Αυτή είναι υπεύθυνη για το σβήσιμο, ακόμα και μίας δασικής πυρκαγιάς (από το 1998 με την λανθασμένη απόφαση Σημίτη αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία). Ναι επιχειρησιακά, η Πυροσβεστική είναι υπόλογη γιατί δεν έδρασε αμέσως και δεν κατέστειλε την φονική πυρκαγιά, όσο αυτή μαινόταν ακόμα, στο ρέμα της Νταού και πάνω από την Καλλιτεχνούπολη.

Και η Αστυνομία και η Τροχαία είναι υπόλογες γιατί κατεύθυναν ανθρώπους που κινούνταν επί της λεωφόρου Μαραθώνος, προς το στόμα του λύκου. Στο φλεγόμενο Μάτι

Για την πρόληψη όμως; Για την κατάρτιση σχεδίου αντιμετώπισης φυσικών και μη, καταστροφών αλλά και για τη συνολική πολιτική προστασία στον δήμο, ούτε η Πυροσβεστική ούτε η Αστυνομία ή η Τροχαία είναι υπόλογες. Εκεί ο υπεύθυνος είναι αυτός που την έννοια «ευθύνη» την αντιλαμβάνεται ως αξίωμα και μόνο για τους καλούς καιρούς. Υπεύθυνος είναι ο Δήμαρχος, όπως αποφάσισαν οι δημότες (στην περίπτωση αυτή άλλον όρισαν οι δημότες αλλά άλλος βρέθηκε στο τιμόνι) Στα δύσκολα, σύμφωνα με τον συγκεκριμένο «δήμαρχο» η ευθύνη ανήκει σε οποιονδήποτε άλλο, εκτός από τον …δήμαρχο

Ο Ψινάκης, ένας από τους συνενόχους, φροντίζοντας να λειάνει λίγο τις εντυπώσεις αποφάσισε και δήλωσε πως δεν θα ξαναείναι υποψήφιος, Άλλωστε έχει και δικαστήρια μπροστά του μετά από την αδιαφορία και την αναισθησία που επέδειξε την ώρα της κρίσης.

Ο έτερος συνένοχος (με μεγαλύτερο φόρο αίματος να τον πνίγει) προφασίζεται ανοησίες και προσπαθεί να ρίξει την ευθύνη σε ξένες πλάτες. Ο ίδιος που την ώρα της κρίσης επέδειξε την ίδια αναισθησία με τον Ψινάκη, υποδυόμενος όμως τον ανταποκριτή καναλιών και ραδιοφωνικών σταθμών, κυνηγώντας σαν πεινασμένο σκυλί τα 15΄λεπτά δημοσιότητας που του αναλογούν (κατά McLuhan), Μιλάει για «επιχειρησιακή δυνατότητα» λες και ο ρόλος ενός δημάρχου είναι να πάει να σβήσει μία πυρκαγιά, παραγνωρίζοντας πως σαν δήμαρχος έπρεπε να έχει σχέδιο αντιμετώπισης πυρκαγιάς σε έναν δήμο με δασικές εκτάσεις. Την ώρα της κρίσης έπρεπε να πάρει τις κατάλληλες πρωτοβουλίες για την προστασία της ζωής των δημοτών, αντί να παριστάνει τον πολεμικό ανταποκριτή.

Αν ένας δήμαρχος δεν ξέρει τι πρέπει να κάνει την ώρα που κινδυνεύουν οι δημότες του, απλά δεν κάνει για δήμαρχος. Αν δεν ξέρει τον τόπο του με τρόπο τέτοιο ώστε να πάρει τις κατάλληλες αποφάσεις πιο αποτελεσματικά από την Πυροσβεστική, δεν κάνει για τίποτα τελικά.

Και αυτό είναι το σημείο που πρέπει να δώσει εξηγήσεις. Όχι μόνο στον Εισαγγελέα αλλά πρώτα από όλα, στους δημότες του.

Ο Εισαγγελέας και η Δικαιοσύνη δια των λειτουργών της θα τον δικάσουν  και ενδέχεται να τον καταδικάσουν (αν και η ανικανότητα δεν είναι αδίκημα δυστυχώς ούτε για τους ανεύθυνους δημάρχους). Οι δημότες όμως ζητούν απαντήσεις. Απαντήσει σοβαρές και όχι ανοησίες τύπου «έλλειψης επιχειρησιακής δυνατότητας». Εκεί ο φερόμενος ως δήμαρχος Ραφήνας δεν αντέχει να δικαιολογήσει τίποτα, γιατί πως να δικαιολογήσει κανείς τον θάνατο 99 ανθρώπων από ανευθυνότητα και αδιαφορία, μέρος των οποίων μοιράζεται και ο ίδιος μαζί με τους υπόλοιπους συνενόχους του; Αυτοδιοικητικούς και μη.

Πως να δικαιολογήσεις τον θάνατο 99 ανθρώπων αν δεν είσαι και  ο ίδιος μέσα σου, τόσο σάπιος τελικά;

Κάποτε η περιβαλλοντική εκπαίδευση θα είναι απλά μνήμες συγκεντρωμένες γύρω από την απουσία του ίδιου του περιβάλλοντος

 Οι μεγάλες πλημμύρες του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας συνέβησαν τον Δεκέμβριο του 1977 και τον Φεβρουάριο του 2013.

Το ότι έχουν πλήρη άγνοια των νόμων, είναι φανερό από τα λόγια και από τα έργα τους. Δεν έχουν ούτε γνώση ούτε συνείδηση της μαύρης ασχετοσύνης τους. Αυτό βέβαια γίνεται βολικό πολλές φορές, στα σχέδια τους. Επικαλούμενοι την προφανή άγνοια τους επιχειρούν να παρανομήσουν φωνάζοντας παράλληλα πως είναι δίκαιο, ότι απαίσιο πράττουν.

Από το ιστολόγιο Δασαμάρι SOS, αντλήσαμε δευτερογενώς, την παρακάτω πληροφορία που αφορά έναν από τους ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟΥΣ ΕΝΟΧΟΥΣ για την απώλεια τόσων ανθρώπινων ζωών  στο Μάτι, τον Νέο Βουτζά και τη Ραφήνα. Τον δήμαρχο Ραφήνας που ενώ στα διοικητικά όρια του δήμου του έχασαν τη ζωή τους τα περισσότερα θύματα των φονικών πυρκαγιών, αυτός «περίμενε SMS» για να κάνει κάτι ενώ καιγόταν ο δήμος του. Αυτός που όσο «περίμενε το SMS» έκανε τον ανταποκριτή ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών. Την ΄λωρα που η πόλη του καιγόταν….

Αυτός ο ένοχος λοιπόν, όπως όλοι οι ένοχοι, περνάει σε μία επικίνδυνη επικοινωνιακή επίθεση. Όταν την κρίσιμη ώρα δεν έκανε τίποτα παρά μόνο χαριεντίζονταν παριστάνοντας μία τον ρεπόρτερ και μία τον ειδικό, τώρα τον έπιασε το ενδιαφέρον να «διανοίξει αντιπυρικές ζώνες γύρω από τους οικισμούς». Να σε κάψω (κυριολεκτικά) Γιάννη, να σε αλείψω μέλι.

Πετάει τις ανοησίες κατά ριπάς. Αγνοεί πως οι αντιπυρικές ζώνες εγκαθίστανται για να διασπάσουν τη συνέχεια του δάσους, με συγκεκριμένο τρόπο και με συγκεκριμένο σκοπό.

Επίσης πως οι διαστάσεις τους είναι συναρτημένες με τα ύψη των δέντρων των κρασπέδων της ζώνης. Αμολάει τις κοτσάνες περί 50 μέτρων και όποιον πάρει ο χάρος. Όλα δείχνουν πως ο στόχος του είναι άλλος. Και προφανώς είναι αυτό το οποίο στην ουσία είναι η διάνοιξη του δάσους στα όρια του οικισμού. Δηλαδή αυτό που ζητάει ο δήμαρχος της πυρκαγιάς είναι η εκχέρσωση του δάσους! Και καλεί τη δασική υπηρεσία να παρανομήσει υπακούοντας στο κέλευσμα του.

Η απουσία της δασικής υπηρεσίας όμως είναι κραυγαλέα επίσης. Όχι για να εκχερσώσει το δάσος όπως θέλει ο «μικρούλης εκχερσωτής» αλλά για να του απαντήσει κατάλληλα και να τον προειδοποιήσει πως αν αποπειραθεί να εκχερσώσει δάσος θα βρεθεί αντιμέτωπος με μία ακόμα δίωξη. (Υπάρχουν μηνήσεις συγγενών θυμάτων από το Μάτι που τον περιλαμβάνουν γιατί δεν τυφλώθηκαν από την ακτινοβολία του άλλου ενόχου Ψινάκη, όπως έλπιζε ο μεγάλος ένοχος)

Θαυμάστε το θράσος της ασημαντότητας που εγκαλεί την Δασική Υπηρεσία γιατί δεν εκχερσώνει το δάσος  (αντιγράφουμε εξολοκλήρου το σχόλιο του προαναφερθέντος ιστολογίου που εντόπισε τα σχέδια του δημάρχου της πυρκαγιάς)

 Το ηχητικό της ντροπής http://media.enikos.gr/data/podcasts/591093_3e28752c74-ae03b2b5efd9bd93.mp3

Ο κατήφορος της ανευθυνότητας δεν έχει τέρμα:

"Έχω ζητήσει επισήμως να δημιουργηθεί μία αντιπυρική ζώνη 50 μέτρων, ένα σεληνιακό τοπίο, από τα σύνορα των περιοχών εντός σχεδίου με το δάσος."
[Μπουρνούς στον Realfm, ακούστε το ηχητικό εδώ από το 8:52]

...κι από κοντά οι συνταξιούχοι αντιστράτηγοι:

"Σεις κύριε Δήμαρχε, έχετε ζητήσει επισήμως να δημιουργηθεί μία αντιπυρική ζώνη 50 μέτρων από τα σύνορα των περιοχών εντός σχεδίου από το δάσος. Η Διώνη είναι περιοχή εντός σχεδίου (ΒΔ 1970) που περιβάλλεται από δάση και δασικές εκτάσεις."
[Ν. Τσαγκαράκης, σύλλογος Διώνη, αρ.πρωτ. 16/10-9-2018]

Τι εστί Διώνη; Οικισμός αρχικά του οικοδομικού συνεταιρισμού «Ο Αγ. Σπυρίδων» ...παλαιών πολεμιστών και εφέδρων και ύστερα του Α.Ο.Ο.Α. που σχεδιάστηκε επί χούντας εντός της δασικής έκτασης Δασαμάρι και εντάχθηκε στο σχέδιο πόλης με βασιλοχουντικά διατάγματα, με τα "απεφασίσαμεν και διατάσσομεν... εν ονόματι του βασιλέως" [ΦΕΚ 130/Δ/30-6-1970].

Δεν έφτανε η καταστροφή που επέφερε η πολεοδόμηση, ρυμοτόμηση και οικοπεδοποίηση στις κάποτε κατάφυτες πλαγιές του Πεντελικού βουνού, έρχονται σήμερα κάτι ανεύθυνοι δήμαρχοι συνεπικουρούμενοι από κάτι απίθανους συλλόγους οικοπεδούχων και σχεδιάζουν την περαιτέρω καταστροφή του εναπομείναντος περιβάλλοντος δάσους της περιοχής, ζητώντας εκχερσώσεις βάθους 50μ. εντός τους δάσους. Τι έπεται ακόμα;
Αναγνωρίζουν άραγε, σήμερα, την ύπαρξη αυτού του δάσους; Διότι χρόνια τώρα κάνουν ό,τι μπορούν για να το αποχαρακτηρίσουν.

Ας ανοίξουν τον ασκό του Αιόλου, να τους πάρει και να τους σηκώσει...

Μετά την επίσκεψή του στο Μάτι στις 4 Σεπτέμβρη, ο Σ. Φάμελλος επανέλαβε για μια ακόμα φορά ότι η καμένη έκταση στο Μάτι θα κηρυχτεί αναδασωτέα, αλλά παράλληλα θα πολεοδομηθεί σε συνεργασία με το ΕΜΠ. Ο πρωθυπουργός δεσμεύτηκε ότι μέχρι την άνοιξη το Μάτι θα πρασινίσει και πάλι, είπε ο αναπληρωτής υπουργός με το γνωστό ύφος Μαυρογιαλούρου, που έχουν οι συριζαίοι

Μοιραίοι, άβουλοι και αναρμόδιοι αντάμα.

Συνέντευξη φερομένου ως δημάρχου στην Εφημερίδα των Συντακτών.

Αποσπάσματα. Παρακαλούμε απομακρύνετε τα παιδιά από τις οθόνες .

Κίνδυνος για τη διάπλαση του χαρακτήρα τους

 …………………………………………………

ΕΦΣΥΝ: Ωστόσο, θα γίνουν κάποια έργα ορεινής υδρονομίας, ώστε να συγκρατηθούν τα φερτά υλικά και να μην κατεβαίνει με δύναμη το νερό;

(Η ερώτηση αφορά την προστασία της πόλης από τις πλημμύρες μεττά τις πυρκαγιές και το θέαμα με τις μπουλντόζες της ΜΟΜΚΑ μέσα στο ρέμα)

Απάντηση (!): Δεν είμαι εγώ ο αρμόδιος που κάνω τις μελέτες. Είναι αρμόδιες  υπηρεσίες, οι οποίες έχουν συντάξει τις μελέτες και τις έχουν υπογράψει, είναι επιστήμονες και μάλλον οι υπόλοιποι τοποθετούμαστε εκτός αυτού του επιστημονικού πεδίου

Ραφήνα, 23 Αυγούστου 2018 

ΘΕΜΑ: ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΟΜΚΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΡΕΜΑ ΡΑΦΗΝΑΣ

 ΠΑΡΑΛΗΠΤΕΣ

 Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής

 α/ Δ/νση Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού

Μεσογείων 239 & Παρίτση 145

154 51, Ν.Ψυχικό

e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

β/ Δ/νση Υδάτων

Μεσογείων 239, 154 51, Αθήνα, Fax: 210 3725 728,

e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.">Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

γ/ Δ/νση Δασών Ανατολικής Αττικής

Αγίου Ιωάννου 65, 153 42, Αγία Παρασκευή, Τηλ. Κέντρο: 210 6395 280, 210 6391 252, Fax: 210 6011 092, e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

δ/ Δασαρχείο Πεντέλης

Κλεισθένους 403, 153 44, Γέρακας,

Τηλεφωνικό Κέντρο: 210 6135 010, Fax: 210 6137 920,

e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.">Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 "...έναρξη διαδικασίας μεταβολής δασικής μορφής εκτάσεων εντός οικισμών στερούμενης νόμιμης έγκρισης (όπως είναι οι περιοχές Διασταύρωσης, Περιβολάκια, Βγένα, Αύρα, περιοχή κτήμα Πασά, Δασαμάρι κλπ) ...ώστε να εξαιρεθούν από το δασικό χαρακτήρα"

 Ευάγγελος Μπουρνούς, Παναγιώτης Καλφαντής κ.α. [αίτηση προς το Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου, Μάρτης του 2012]

Το ρέμα μας σώζει, δεν μας πνίγει.

Δείτε χαρακτηριστικό βίντεο είναι από την ώρα της μεγάλης νεροποντής στα Βόρεια Προάστια (29/7/18). Οι σπάνιες υπερχειλήσεις του Μεγάλου Ρέματος οφείλονται στα τσιμεντοποιημένα τμήματά του, στις στενώσεις της κοίτης από αυθαίρετη δόμηση, πάντως όχι στη φυσική του κοίτη που είναι το καλύτερο αντιπλημμυρικό έργο της φύσης.

Ας σταματήσει λοιπόν η τρομοκράτηση της τοπικής κοινωνίας και ας βγούν οι μπουλντόζες από το ρέμα που προκαλούν καταστροφές στη φυσική του βλάστηση και το οικοσύστημά του.

Ήταν αναμενόμενο να ξεκινήσει η διευθέτηση ζητημάτων τα οποία ακολουθούν μεγάλες καταστροφές, όπως η έναρξη των εργασιών σταθεροποίησης των εδαφών και αντιδιαβρωτικής προστασίας, ο καθαρισμός των ιστάμενων καμένων δέντρων αλλά και θάμνων και φυσικά και πάνω απ’ όλα η οδυνητή και μακάβρια υποχρέωση της ταφής ή με άλλο τελετουργικό τρόπο κατευόδωσης, των θυμάτων της Αττικής Τραγωδίας. Επειδή δεν υπάρχει άφθονος χρόνος, η πρόσκληση για το Δ.Σ. της Κυριακής 29/7/2018 προς τους δημοτικούς συμβούλους, έπεσε λίγο άγαρμπα και απότομα.