Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Το πιο δύσκολο πράγμα για κάποιον ο οποίος πολιτεύεται, σε μικρή η μεγαλύτερη κλίμακα, είναι το ότι αισθάνεται την υποχρέωση να βρίσκεται πάντα στην επικαιρότητα. Μπορεί όχι ο ίδιος, αλλά μία φράση του, μία δράση του. Καλή ή κακή, δεν έχει σημασία.
«Any publicity is good publicity» (κάθε δημοσιότητα είναι καλή δημοσιότητα), λένε οι στοχαστές αλλά και οι διαφημιστές της Αγγλοσαξονικής σχολής. Ακόμα και εκείνοι που δεν ακολουθούν την κλασική της βάση, αλλά βρίσκονται στην πρωτοπορία της διαφήμισης, όπως οι Αμερικάνοι. Μας είναι οικείες οι εικόνες πολιτικών όλων των βαθμίδων αναγνώρισης ή αποστροφής, να κάνουν δηλώσεις, ειδικά μετά από οδυνηρά συμβάντα. Σαν τον Μητσοτάκη, ο οποίος μετά τις πυρκαγιές στα Γεράνεια, θυμήθηκε να μιλήσει για σχέδια της πολιτικής προστασίας ενόψει θέρους (!!!). Αμέσως μετά την καταστροφή 52.000 στρεμμάτων μοναδικού δάσους και 19.000 στρεμμάτων, δασικών και άλλων εκτάσεων, μήπως εκμεταλλευτεί και πάλι την κοντή μνήμη του ελληνικού λαού. Δεν έχει σημασία (για τον Μητσοτάκη, τον Χαρδαλιά ή όλους τους άλλους του θιάσου) το ότι καταστράφηκαν σε μία και μόνο πυρκαγιά, 71.000 στρέμματα Αττικής γης. Σημασία έχει να αναδειχθεί ως ο «πρωθυπουργός του νοιάζομαι». Ακόμα και κατόπιν «εορτής», όπως όλοι αυτοί που συνήθως δεν νοιάζονται για τίποτα, παρά μόνο για την εικόνα τους.
Το ίδιο και στον μικρόκοσμο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Διαβάζουμε «αυτοδιαφημιστική» ανάρτηση αντιδημάρχου καμένης περιοχής, σε τοπικό μέσο. Εκφράζει ο αντιδήμαρχος Βασιλόπουλος τη «λύπη» του, για την αναποτελεσματικότητα της Πολιτείας στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών. Από την άλλη, ως αντιδήμαρχος (που θεωρεί εαυτόν εκτός του σχήματος «Πολιτεία»), στηρίζει έναν δήμαρχο που με δηλώσεις του αποποιείται την ευθύνη που έχει για την προστασία των δασικών εκτάσεων εντός των ορίων αρμοδιότητας του. Και πως το κάνει; Αερολογώντας και αμφισβητώντας τα εδώ και δεκαετίες, υφιστάμενα όρια διοικητικής ευθύνης. Τα όρια που δέχονται ακόμα και οι όμοροι δήμοι. Αντί λοιπόν ο «λυπημένος» αντιδήμαρχος, να προωθήσει την προστασία των δασικών εκτάσεων, μέσα στο σύστημα διοίκησης του δήμου και να τιμήσει την ευθύνη που και ο ίδιος έχει, μένει άφωνος πίσω από έναν δήμαρχο, που απλά θέλει να αποφύγει τα …τρεχάματα.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ, 25/4/21
ΣΩΣΤΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΡΕΜΑ ΡΑΦΗΝΑΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΡΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Την Πέμπτη 22/4 πραγματοποιήθηκε η διαδικτυακή εκδήλωση που διοργάνωσε η Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας με θέμα: «Ρέμα Ραφήνας SOS: Διευθέτηση που απειλεί τη ζωή, την ιστορία και το μέλλον μας;»
Το πάνελ 9 ομιλητών, αποτελούμενο από τους
έδωσε μια σφαιρική εικόνα για τα παράδοξα του «αντιπλημμυρικού» έργου που προγραμματίζεται από το Υπουργείο Υποδομών, για το φυσικό και ιστορικό πλούτο του ρέματος που πρόκειται να χαθεί σε περίπτωση υλοποίησης του έργου, για την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας και τον αγώνα που δίνεται από τοπικούς φορείς, περιβαλλοντικούς φορείς και κατοίκους για τη διάσωσή του.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε το βίντεο https://fb.watch/53NoZ0ITel/
Εν όψει της δεύτερης προσφυγής φορέων και κατοίκων στο ΣτΕ στις 14/6 κατά της οριοθέτησης του ρέματος, που αποτελεί προϋπόθεση για την υλοποίηση του έργου μετατροπής 17 χιλιομέτρων φυσικού ρέματος σε τεχνητό αγωγό ομβρίων υδάτων, αλλά και όλων των κινήσεων που γίνονται προκειμένου να αποτραπεί αυτό το εγκληματικό έργο…
Δελτίο Τύπου, 6/2/2021
«ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ» ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ
ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΡΕΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΡΑΦΗΝΑΣ…
Παρά τις συχνότατες πλημμύρες που βιώνουμε τα τελευταία 3 χρόνια με ανυπολόγιστο κόστος σε περιουσίες και ανθρώπινες ζωές, οι οποίες οφείλονται στο συνδυασμό ραγδαίων βροχοπτώσεων μαζί με τη συστηματική πολιτική κακοποίησης και εξαφάνισης ρεμάτων, το ΣτΕ με την απόφαση 2145/20 δίνει το τελειωτικό χτύπημα στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, σε ένα από τα μεγαλύτερα ρέματα της Αττικής!
Η διευθέτηση του ρέματος Ραφήνας που κρίθηκε νόμιμη και Συνταγματική από το ΣτΕ:
Εναλλακτικές λύσεις βελτίωσης της αντιπλημμυρικής λειτουργίας του ρέματος με παράλληλη διατήρηση της φυσικής του κοίτης δεν εξετάστηκαν ποτέ.
Tο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας εμφάνισε πλημμυρικά φαινόμενα 3 φορές μέσα στα τελευταία 50 χρόνια. Οφείλονταν σε τοπικές στενώσεις που προκλήθηκαν από ανεπαρκείς γέφυρες διέλευσης, αυθαίρετα κτίσματα και επιχώσεις, μεταφορά φερτών από παρακείμενες εμπορικές δραστηριότητες κλπ. Δημιούργησαν τοπικές υπερχειλίσεις, που σε ορισμένες περιπτώσεις είχαν ήπιες επιπτώσεις σε ΛΑΘΟΣ χωροθετημένες δημόσιες υποδομές, όπως δρόμους και σχολεία (Ραφήνα- Παλλήνη) χτισμένα μέσα στην ιστορική κοίτη του ρέματος.
Δυστυχώς, η προαποφασισμένη τύχη της περιοχής των Μεσογείων που προβλέπει επέκταση/πώληση λιμανιού, επέκταση Αττικής Οδού και Προαστιακού, ανάπτυξη μεγάλων εμπορικών δραστηριοτήτων στην πεδιάδα των Σπάτων, μεγάλου Κέντρου Επεξεργασίας Λυμάτων κλπ, επέβαλλαν τη μη εξέταση ήπιων λύσεων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αντιπλημμυρική επάρκεια το ρέμα Ραφήνας. Τέτοιες θα ήταν, ενδεικτικά, η μελέτη και ανακατασκευή ανεπαρκών γεφυρών(Ευβοϊκού, Βελανιδιάς, Ανδριώτη κλπ), η απομάκρυνση αυθαίρετων κτισμάτων και επιχώσεων που στενεύουν την κοίτη, η απομάκρυνση κρίσιμων δημόσιων υποδομών από την ιστορική κοίτη, η στήριξη ευπαθών πρανών με επιστημονικά άρτιες φυσικές και σύγχρονες μεθόδους όπως αυτές της Βιώσιμης(SFM) ή Φυσικής(NFM) Διαχείρισης Πλημμύρας .
Αντίθετα, η μελέτη επέλεξε να εξετάσει 4 χειρότερες περιβαλλοντικά λύσεις με πιο εκτεταμένη τσιμεντοποίηση. Έτσι, η προτεινόμενη λύση που μετατρέπει 17Km φυσικού ρέματος σε ένα τεχνητό αγωγό ομβρίων επενδεδυμένο με σκυρόδεμα και συρματοκιβώτια εμφανίστηκε συγκριτικά ως η πιο φιλο-περιβαλλοντική λύση!
Στην πραγματικότητα δεν αποτελεί καν λύση, αφού αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο μιας καταστροφικής πλημμύρας τύπου Μάνδρας, Εύβοιας, Κρήτης κλπ, ιδιαίτερα μέσα στην επόμενη 10ετία.
Κι αυτό γιατί:
α/ Το αδειοδοτημένο έργο είναι πολύ κατώτερο των νόμιμων προδιαγραφών που επιβάλλουν σχεδιασμό για περίοδο επαναφορά Τ50, δλδ για προστασία από πλημμύρα που στατιστικά εμφανίζεται μία φορά στην 50ετία. Ακόμη και οι νόμιμες προδιαγραφές του Τ50 σήμερα θεωρούνται εξαιρετικά ανεπαρκείς , όταν μέσα στην τελευταία τριετία έχουν συμβεί πάνω από 6 φορές πλημμύρες 300ετίας, 500ετίας, ακόμη και 1000ετίας! Διαβάζουμε στην απόφαση του ΣτΕ (Σκ.5): «Κύριο κριτήριο για την επιλογή των έργων Α΄ φάσης είναι η εξασφάλιση διοχετευτικότητας καθ’ όλο το μήκος του ρέματος, έστω και για μικρότερη περίοδο από την περίοδο επαναφοράς σχεδιασμού, που θεωρείται κατ’ αρχήν ίση με Τ=50 έτη. Το κρισιμότερο τμήμα είναι το τμήμα εντός πόλεως και μάλιστα στην περιοχή της πεζογέφυρας Ευβοϊκού όπου υπάρχει έντονη στένωση. Ολοκλήρωση της αντιπλημμυρικής προστασίας θα επιτευχθεί με την κατασκευή του φράγματος ανάσχεσης στην πεδιάδα των Σπάτων και την ολοκλήρωση των λοιπών έργων διευθέτησης. Εκτιμάται ότι το φράγμα μπορεί να μελετηθεί σε οριστικό στάδιο και να κατασκευαστεί μετά από 10 χρόνια περίπου από την περαίωση των έργων διευθέτησης του ρέματος.»
Στην πραγματικότητα, το έργο που αδειοδοτήθηκε, βάσει των στοιχείων της μελέτης είναι περίπου Τ20. Αν λοιπόν, μέσα στην επόμενη δεκαετία συμβεί μία βροχόπτωση μεγαλύτερη της Τ20 που μπορεί να αντέξει το έργο διευθέτησης (πράγμα πολύ πιθανό, όταν βλέπουμε να συμβαίνουν Τ300 ή Τ500 σε μεγάλη συχνότητα πλέον!), η πλημμύρα που θα πλήξει τη Ραφήνα θα είναι δραματικά χειρότερη από αυτή που θα συνέβαινε αν δεν είχε γίνει καθόλου το έργο! Γιατί λόγω της διευθέτησης με σκληρά υλικά (τσιμέντα και συρματοκιβώτια) η ορμή του νερού θα είναι κατά πολύ αυξημένη και καταστροφική, όπως αυτές που είδαμε πρόσφατα σε Εύβοια, Κρήτη, Καρδίτσα κλπ. Τον κίνδυνο από την αύξηση της ταχύτητας του νερού στο διευθετημένο ρέμα, την παραδέχεται άλλωστε και το ίδιο το ΣτΕ (Σκ.16): «Προκύπτει, τέλος, ότι ο πλημμυρικός κίνδυνος δεν είναι μόνον αποτέλεσμα της αύξησης της ταχύτητας ροής του ύδατος, η οποία πράγματι είναι σημαντική εξαιτίας των υλικών που θα χρησιμοποιηθούν στο έργο.»
β/ Νομιμοποιεί καταπατήσεις και αυθαίρετα, τα οποία μάλιστα εκθέτει σε άμεσο κίνδυνο πλημμύρας. Επειδή με την κατασκευή έργων διευθέτησης οι γραμμές οριοθέτησης του ρέματος τοποθετούνται δίπλα στα έργα, αυτό στενεύει το χώρο που φυσικά ανήκει στο ρέμα. Το αποτέλεσμα είναι πλήθος αυθαίρετων κατασκευών και παράνομων επιχώσεων να βρίσκονται πλέον εκτός γραμμών οριοθέτησης και να νομιμοποιούνται! Αυτά είναι τα πρώτα που θα πάρει μια ενδεχόμενη πλημμύρα.
Στην περίπτωση του ρέματος Ραφήνας, που το έργο που θα υλοποιηθεί είναι για πλημμύρα 20ετίας, ενώ οι γραμμές οριοθέτησης έχουν σχεδιαστεί για πλημμύρα 50ετίας, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο επικίνδυνα. Καθόλου σύμπτωση λοιπόν, που στη μελέτη οριοθέτησης οι γραμμές πλημμύρας όπως διαμορφώνονται μετά την κατασκευή του αδειοδοτημένου έργου δεν επισημαίνονται καν στο χάρτη, όπως επιβάλλει η νομοθεσία για την οριοθέτηση!
γ/Ακυρώνει τη σωτήρια αντιπλημμυρική λειτουργία που επιτελούν τα φυσικά πλημμυρικά πεδία της πεδιάδας των Σπάτων και της εκβολής, παρόλο που αναγνωρίζει τον ευεργετικό αντιλημμυρικό τους ρόλο αναφέροντας : «Η περιοχή αυτή (πεδιάδα των Σπάτων) αποτελεί πεδίο ανάσχεσης πλημμυρών, πολύ ευνοϊκό για την αντιπλημμυρική προστασία της Ραφήνας».
Με έκπληξη διαπιστώνουμε ότι η απόφαση του ΣτΕ (Σκ.16), αντιμετωπίζει το πλημμυρικό πεδίο ως «εκφυλισμένη κοίτη» που πρέπει να…αποκατασταθεί: « …… Πλέον σημαντική είναι η κακή κατάσταση της κοίτης του ρέματος, όπως περιγράφεται στη μελέτη και δεν αμφισβητείται από τους αιτούντες, και το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του δεν διαθέτει διαμορφωμένη διατομή ή διαθέτει ανεπαρκή για την ασφαλή διοχέτευση των υδάτων διατομή. Η αποτροπή κατάκλυσης εξασφαλίζεται με τη δημιουργία ελεγχόμενου και συγκεκριμένου χώρου για τη διέλευση του ύδατος, δυνάμει των επίδικων έργων…… »
Το αποτέλεσμα της «δημιουργίας ελεγχόμενου και συγκεκριμένου χώρου για τη διέλευση του ύδατος» σημαίνει με απλά λόγια ότι θα ακυρωθεί η φυσική εκτόνωση της πλημμύρας στην αδόμητη περιοχή της πεδιάδας και όλο το νερό θα διοχετευθεί στα κατάντη δλδ στην κατοικημένη Ραφήνα!
Επιπλέον, το έργο διευθέτησης που ενέκρινε το ΣτΕ, καταστρέφει το οικοσύστημα του ρέματος Ραφήνας και τον υγρότοπο της εκβολής του, καταστρατηγώντας το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας (ν.4277/2014) και το ν.4559/2018 που ορίζει τα όρια του υγροτόπου και απαγορεύει «κάθε δραστηριότητα που υποβαθμίζει την οικολογική του κατάσταση». Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ(Σκ.18), το έργο διευθέτησης, που προβλέπει τις πλέον βαριές κατασκευές σκυροδέτησης στα τελευταία 800μ του,… «Δεν αδειοδοτεί δραστηριότητα απαγορευόμενη από τις ανωτέρω διατάξεις»!
Το ΣτΕ, χωρίς καν να ελέγξει αν αληθεύουν τα αναφερόμενα στη ΜΠΕ δλδ αν είναι σύμφωνη με το ν.4559/2018 και τις συντεταγμένες οριοθέτησης του υγροτόπου της εκβολής, αναφέρει (Σκ.18) « Σε κάθε περίπτωση, όπως προκύπτει από την Α.Ε.Π.Ο και την Μ.Π.Ε. του έργου, δεν προβλέπεται στην περιοχή των εκβολών του ρέματος Ραφήνας ούτε δόμηση ούτε επιχωμάτωση ούτε άσκηση οχλουσών δραστηριοτήτων»!!!
Τέλος η ΜΠΕ και η απόφαση του ΣτΕ, εισάγοντας την έννοια του τμηματικού χαρακτηρισμού του ρέματος Ραφήνας ως Ιδιαίτερου Περιβαλλοντικού Ενδιαφέροντος(!!!), παραβλέπουν την ουσία της προστατευτικής νομοθεσίας που αναφέρεται σε ολόκληρες τις υδρολογικές λεκάνες των ρεμάτων .
Τα συμπεράσματα δικά σας!
Περαιτέρω μπορείτε να διαβάσετε:
Αναλυτική Κριτική Αξιολόγηση της Απόφασης ΣτΕ2145/20
Απόφαση 2145/2020 Ε’ Τμήματος του ΣτΕ .
«Ας έμενε η Πεντέλη ανέγγιχτη από τους ανθρώπους, κι ας μην είχαμε ποτέ τον Παρθενώνα», εύχεται το ανέφικτο, σε ένα δραματικό δίλημμα -λυμένο από χρόνια- ο συγγραφέας του τρίτομου, μνημειώδους για την εποχή μας έργου, με τον κεντρικό τίτλο «ΠΕΝΤΕΛΗ». Είναι ένα έργο εμπνευσμένο από την Πεντέλη, το μικρότερο, αλλά ταυτόχρονα το πιο επιβλητικό βουνό της Αττικής γης. Είναι έργο – αποτέλεσμα της αγάπης για το βουνό, που νιώθει όποιος το επισκεφθεί και ίσως μέρος των δεινών του οφείλονται σε αυτή, τη διεστραμμένη κατά κάποιο τρόπο, αγάπη.
Από τα αρχαία χρόνια, μόλις τα εργαλεία των ανθρώπων της κλασικής αρχαιότητας το επέτρεψαν, εγκαταλείφθηκε η εξόρυξη πωρόλιθου από τα υψώματα του Πειραιά και τα νέα σιδερένια και πιο ισχυρά εργαλεία χτύπησαν πάνω στο αψεγάδιαστο λευκό, το ανέγγιχτο και λαμπερό, πεντελικό μάρμαρο. Κάπως έτσι ξεκίνησε ο διαμελισμός του βουνού.
Σήμερα εκχερσώσεις «νόμιμες», νομότυπες και παράνομες, πυρκαγιές, αναδασμοί υπέρ των «αξίων της πατρίδας τέκνων» -λες και η κάθε πατρίδα οφείλει «δώρα» στα τέκνα της- συνεταιρισμοί, οικοπεδικοί και οικοδομικοί, σύλλογοι εισβολέων με τη μηχανοκίνητη βαρβαρότητα, σχέδια χωροταξικά, πολεοδομικά, ρυμοτομικά και άλλα, φύσης και ανθρώπου εξευτελιστικά, έχουν υποβαθμίσει μεγάλο μέρος του βουνού. Ακόμα και εκεί που το βουνό αντιστέκεται, έρχεται η «φυσιολατρία της κατανάλωσης» να σπρώξει προς την περεταίρω υποβάθμιση.
Δεν χρειάζεται να κάνουμε ιδιαίτερη αναφορά για κάθε περίπτωση της καταναλωτικής φυσιολατρίας. Ο ποταμός Βαλανάρης με τους καταρράκτες του, το ρέμα και οι καταρράκτες της Ραπεντώσας, η Σπηλιά (παρά τα όσα έχει υποστεί από το 2004), ο Άγιος Πέτρος κ.ά είναι τα μέρη που υποφέρουν από τους εκδρομείς τα Σαββατοκύριακα και από τους δημοτικούς άρχοντες όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Αυτά είναι κάποια από τα ειδυλλιακά μέρη. Μέρη που άξεστοι και αμόρφωτοι στα περί της ύπαρξης και της αισθητικής, τα ονειρεύονται «αναπτυγμένα» που σημαίνει απογυμνωμένα από φύση και ενδεδυμένα οικονομικά προσοδοφόρο, σκυρόδεμα.
Eκτός από τα απαστράπτουσας ωραιότητας μέρη, υπάρχουν και άλλα. Όμορφες πλευρές του Πεντελικού, φορτωμένες Ιστορία και Μύθο. Μέρη που, κάποια από αυτά, κουβαλούν το ανθρώπινο αποτύπωμα μίας άλλης εποχής. Τα αρχαία λατομεία, ή τα εναπομείναντα, υψηλής συγκόμωσης δάση του Πεντελικού, είναι τέτοιοι τόποι.
Στον άνθρωπο, ειδικά τον κάτοικο της Αττικής αρέσει η ασχήμια. Είτε είναι συνεπαγόμενο της χρηστικής θεώρησης της καθημερινότητας (πχ τα γνωστά απαίσια διώροφα με τις αναμονές, οι πολυκατοικίες χωρίς ελεύθερο χώρο) είτε η ασχήμια είναι εγγενής μας άποψη (πχ η ομορφιά που βρίσκουμε π.χ. στο μπιτσόμπαρο και τις φωταψίες, στη δυνατή μουσική στην παραλία τις καλοκαιρινές νύχτες). Οι οικονομικοί ανεγκέφαλοι, παίρνουν την κακογουστιά και μας τη σερβίρουν αφειδώς, ωφελούμενοι από την κακογουστιά μας. Η ασχήμια που επιβάλλουμε στον πλανήτη, είναι πάντα στα πλαίσια της άποψης μας, πως όλα μας ανήκουν, αφού είμαστε το κυρίαρχο είδος. Στο πνεύμα και τη λογική αυτή, τα δάση της Πεντέλης έχουν γεμίσει με «ορειβατικές διαδρομές» ή το χειρότερο ακόμα, πίστες μότο κρος κα εσχάτως, σε μία βόλτα στο Πεντελικό πουθενά, στα αρχαία λατομεία, διαπιστώσαμε πως οι ιδέες «αξιοποίησης» δεν στέρεψαν. Δεν εξαντλήθηκαν..
Μέσα στην "καρδιά" των αρχαίων λατομείων, κάποιοι «εξωραΐζουν», ανακαινίζουν ή αναπαλαιώνουν, παλιό νταμαροκάλυβο (=πρόχειρο τόπο διαμονής λατόμων). Οι σφραγισμένες πόρτες τα ολόκλειστα παράθυρα μαρτυρούν πως η χρήση του παλιού νταμαροκάλυβου είναι αυστηρά ιδιωτική. Δεν ξέρουμε αν πρόκειται για μία νέα αντίληψη περί αναψυχής ή αποτελεί βάση περεταίρω αξιώσεων διακατοχής, αλλά με όσα έχουν συμβεί τα τελευταία 30 και πλέον χρόνια στο Πεντελικό βουνό, είμαστε εξαιρετικά επιφυλακτικοί ως καχύποπτοι. Οι φωτογραφίες που πήραμε, ελπίζουμε να σας δώσουν μία εικόνα της κατάστασης στην οποία αναφερόμαστε.
Και αν αξιώσεις περί διακατοχής, γης και χρήσης, είναι ενδεχομενες, μία άλλη χρήση που σταθερά υποβαθμίζει επί χρόνια το Πεντελικό και τη φύση του, έδινε το παρόν μπροστά μας. Ή καλύτερα, δίπλα μας. Η βοσκή και μάλιστα η βοσκή από κοπάδια γιδιών, τα οποία δεν αφήνουν τίποτα να φυτρώσει και να μεγαλώσει, αφού δεν κόβουν την τροφή τους, αλλά την ξεριζώνουν αποκλείοντας κάθε πιθανότητα αναγέννησης.
Το κοπάδι των γιδιών δεν έχει μόνιμη «έδρα» τα αρχαία λατομεία. Σαν κοπάδι που είναι, περιφέρεται και εκχερσώνει τη φτωχή αναγέννηση που συναντάμε στο Πεντελικό. Περιφέρεται Και όχι μόνο αυτό το κοπάδι. Είναι και άλλα κοπάδια με επικεφαλής κάποιον ιδιοκτήτη ή τον τσοπάνη τους, στον ρόλο του επικεφαλής τράγου. Από Ανατολή, Νταού, Μαυρηνόρα, Δασαμάρι και όπου τολμήσει η γης και βλαστήσει. Άδικα παλεύουν τα -κηρυγμένα ως αναδασωτέες εκτάσεις- καμένα να ξεπεταχτούν και να ξαναγεννήσουν το δάσος που κάηκε, το δάσος που έκλεψαν από το μέλλον και από τα παιδιά. Τα γίδια εκτιμούν πολύ ως μεζέ τα αρτίφυτρα του μέλλοντος μας. Μαζί και ο ιδιοκτήτης τους, ο οποίος σίγουρα πιστεύει πως το βουνό, τα γίδια και το μέλλον είναι ιδιοκτησία του, βεβαιωμένη με συμβολαιογραφική πράξη, στο υποθηκοφυλακείο του άρρωστου μυαλού του
.
Δεν συνηθίζουμε να «δίνουμε φόρα παρτίδα» τα προσωπικά στοιχεία κανενός. Στις φωτογραφίες έχει θολώσει ο αριθμός κυκλοφορία του αυτοκινήτου του βοσκού – ιδιοκτήτη. Δεν είναι αυτός το θέμα. Το θέμα είναι το διπλό ή και τριπλό έγκλημα του. Και η δική μας ανοχή και σιωπή. Όπως απέναντι σε κάθε έγκλημα που ενώ το βλέπουμε να συμβαίνει, κλείνουμε τα μάτια και μετά, όταν πια τίποτα δεν διορθώνεται ….πέφτουμε από τα σύννεφα.
Αλλά είπαμε, ο τσοπάνης, ο ιδιοκτήτης, ο κάθε βιαστής του βουνού, θεωρεί εαυτόν ιδιοκτήτη και ασκεί δικαίωμα ιδιοκτήτη επί της γης τουA. Επί της Πεντέλης του παρελθόντος, του ανάπηρου παρόντος και του αμφίβολου μέλλοντος μας.
Η Πρωτοβουλία Κατοίκων Πεντέλης – Μελισσίων, εξέδωσε το παρακάτω κάλεσμα, στις 2/2/2021, με αφορμή την απαράδεκτη τροπολογία για τη δημιουργία Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων σε παραρεμάτιο χώρο, δίπλα στο νεκροταφείο των Μελισσίων. Σταθμό Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων, ο απαράδεκτος νόμος Χατζηδάκη, είχε φορτώσει και στο Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας.
Συνηθίζονται από την κυβερνητική «πλειοψηφία» των Κούληδων, των Χατζηδάκηδων, των Βορίδηδων και των Αδώνιδων, τα περιβαλλοντικά πραξικοπήματα. Η Πρωτοβουλία κατοίκων Πεντέλης Μελισσίων καλεί σε αντίσταση απέναντι στα σχέδια καταστροφής.
Ως Attica Voice καλούμε σε συμμετοχή στην συνάντηση στις 11 πμ στην πλ. Αγ. Γεωργίου Μελισσίων ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ.
Η Πεντέλη είναι το βουνό μας και κάθε πληγή που του ανοίγουν, σύντομα θα καταλάβουμε πως είναι και δική μας πληγή. Να βάλουμε φρένο στην παράνομη χωματερή στην Πεντέλη
(σημείωση της Attica Voice: Σε μία ακόμα παράνομη χωματερή στο βουνό μας)
Με εκπρόθεσμη τροπολογία και με τη γνωστή πλειοψηφία πέρασε πρόσφατα από τη βουλή απόφαση «αξιοποίησης» χώρου στην Πεντέλη για δημιουργία ΣΜΑ (σταθμού μεταφόρτωσης απορριμμάτων), συγκεκριμένα παραρεμάτιου χώρου που εφάπτεται στο νεκροταφείο Μελισσίων.
Με μια πρωτοφανή καταχρηστική διαδικασία, χωρίς επίσημη μελέτη, χωροθέτηση, ούτε καν επίσημη ανάθεση, παρακάμπτοντας κατοίκους και δημοτικό συμβούλιο, περιφέρεια και δημοτική αρχή επιχειρούν να φτιάξουν χωματερή στην Πεντέλη.
Παρότι όλες οι υπόλοιπες δημοτικές παρατάξεις έχουν καταδικάσει δημόσια το γεγονός και πλείστες συλλογικότητες και σύλλογοι της περιοχής έχουν από κοινού αντιταχθεί με κάθε πρόσφορο μέσο, περιφέρεια και δημοτική αρχή έχουν ξεκινήσει –ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΠΑΡΑΝΟΜΑ- τα έργα, με μπουλντόζες να δουλεύουν νύχτα κα σαββατοκύριακα!
Για την ιστορία, ο χώρος, που -σημειωτέον- ανήκει στην α΄ ζώνη προστασίας του Πεντελικού, χρησιμοποιείται τα τελευταία χρόνια από το Δήμο σαν χώρος απόθεσης-μεταφόρτωσης κλαδιών, αλλά ουδέποτε υπήρξε χωροθέτησή του ως ΣΜΑ, όπως –πάλι ψευδώς και καταχρηστικά- αναφέρει η τροπολογία. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, είναι χώρος που εφάπτεται στο νεκροταφείο και διασχίζεται από το ρέμα. Με απλά λόγια, πρόκειται για χώρο απολύτως ακατάλληλο για οποιουδήποτε τύπου σκουπίδια, πολύ δε μάλλον για σύμμικτα ή υγρά! Η επιλογή του συγκεκριμένου χώρου είναι εγκληματική και περιβαλλοντοκτόνα.
Καθώς η διαδικασία που πονηρά ακολούθησαν δεν επιτρέπει προσφυγή στο ΣΤΕ και καθώς δεν υπάρχει μέχρι στιγμής επίσημη ανάθεση από τη δημοτική αρχή, η οποία να μπορεί να προσβληθεί, είμαστε στο έλεος αυτής της παράνομης πρακτικής και διαδικασίας. Μόνο ο συντονισμένος αγώνας μας μπορεί να τους σταματήσει!
Συντονιζόμαστε με τις συλλογικότητες που δραστηριοποιούνται για τον ίδιο σκοπό και καλούμε τους κατοίκους της περιοχής να αγωνιστούμε μαζί για να ματαιώσουμε το εγκληματικό σχέδιο!
Στο πλαίσιο αυτό σκεφτόμαστε να πραγματοποιήσουμε μια επιτόπια επίσκεψη την ερχόμενη την Κυριακή 7 Φεβρουαρίου. Για όποιον επιθυμεί, υπάρχει ραντεβού συνάντησης στις 11 πμ στην πλ. Αγ. Γεωργίου Μελισσίων, εννοείται ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΠΕΝΤΕΛΗΣ-ΜΕΛΙΣΣΙΩΝ
1/2/2021
Περισσότερο υλικό από το διαδίκτυο, στους παρακάτω συνδέσμους
ΣΜΑ Μελισσίων - Δήμου Πεντέλης (facebook page)
Η «Αμαρυσία» για τις παρανομίες στο νεκροταφείο
Η ΠΕΝΤΕΛΗ ΜΑΣ: «Παράνομες εργασίες για ΣΜΑ στο Κοιμητήριο Μελισσίων»
Αντίθετος στην νομοθέτηση ΣΜΑ ο Σύλλογος Ρεματιάς Πεντέλης - Χαλανδρίου
Όταν αρχαίο Πέρσες και Βαβυλώνιοι, εκεί στο 450 π.Χ. έβλεπαν να σχηματίζονται λιμνούλες από ένα μαύρο υγρό στα χωράφια τους, μάλλον δυσφορούσαν. Πάλευαν με τα μέσα της εποχής να εξασφαλίσουν τη σοδειά τους και να! Ξαφνικά μία μαύρη λιμνούλα από το πουθενά, κατέστρεφε και σοδειά και χωράφι. Αλήθεια και μάρτυς τους ο Ηρόδοτος. Ο Ηρόδοτος ήταν άλλωστε που τους είδε και να μαζεύουν το μαύρο υγρό και το κατακάθι του και να το χρησιμοποιούν σαν συγκολλητική και μονωτική ουσία σε κάστρα και τείχη. Ακόμα και σε σπίτια
Περίπου την ίδια εποχή, το ίδιο υγρό και το κατακάθι του, το μάζευαν και στην Κίνα. Για τους ίδιους σκοπούς. Επειδή οι Κινέζοι όμως –ειδικά οι αρχαίοι- ήταν και μεγάλοι εφευρέτες, αλλά και φρικτοί δουλοκτήτες, προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα. Έσκαψαν (οι δούλοι τους) στο μέρος που εμφανίζονταν οι μαύρες λιμνούλες, μέχρι και 240 μέτρα βάθος και με σύστημα από καλάμια (σωλήνες από μπαμπού) άρχισαν να αντλούν το μαύρο υγρό, χωρίς να χρειάζεται να περιμένουν πότε αυτό θα αναβλύσει στην επιφάνεια. Έφτιαξαν δηλαδή την πρώτη καταγεγραμμένη ιστορικά, πετρελαϊκή γεώτρηση. Μας το μαρτυράει το Ι Τσίνγκ, το βιβλίο των Αλλαγών που μετράει 5000 χρόνια ζωής και διαρκούς ενημέρωσης, προφανώς.
Η συνέχεια γνωστή. Έφτασε η εποχή που αφενός η βιομηχανική επανάσταση και αφετέρου η εφεύρεση του κινητήρα εσωτερικής καύσης, έκαναν το πετρέλαιο ρυθμιστή της ζωής στον πλανήτη. Πόλεμοι ξεκινούσαν με αιτία το πετρέλαιο. Οι αφορμές άλλαζαν και προσαρμόζονταν στις συνθήκες (πχ εθνικά θέματα, κατάλυση αυτοκρατοριών, προαιώνιες έχθρες, θρησκευτικές έριδες, πόλεμος φυλών κλπ) ανάλογα με το πολιτισμικό επίπεδο και την πολιτική και ταξική κατάρτιση κάθε λαού. Συνήθως οι λαοί που ήταν πιο εξελιγμένοι πολιτισμικά και μορφωτικά, καλλιεργούσαν «εθνικά μίση» και έριδες μεταξύ των «υποψηφίων νεκρών» ενός πολέμου, προκειμένου οι πρώτοι να καρπωθούν την -μαύρη σαν το πετρέλαιο που κατείχαν, τύχη των δεύτερων. Το πετρέλαιο. Έτσι οι πετρελαιοφόρες περιοχές γέμιζαν πτώματα ιθαγενών και μία διορισμένη ελίτ υποταγμένων στις πετρελαϊκές πολυεθνικές, που ουσιαστικά πια, κυβερνούσαν.
Οι χώρες που το πετρέλαιο ήταν στα πιο ανώτερα στρώματα της γεωλογίας του τόπου τους, ήταν και αυτές που οι λαοί τους είχαν την πιο μαύρη τύχη. Η τύχη τους ήταν πιο μαύρη και από το πετρέλαιο τους. Εξαίρεση δεν αποτελούν και οι ΗΠΑ, οι οποίες διέθεταν μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Οι πρώτοι αγρότες και παράλληλα ιδιοκτήτες πετρελαιοφόρων εκτάσεων δέχτηκαν αφόρητες πιέσεις από τα οργανωμένα συμφέροντα, ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα, με αποτέλεσμα το να γίνουν πρόσφυγες στην ίδια τους τη χώρα. Βλέπετε δεν είναι οι «κακοί Αμερικάνοι» ή οι «κακοί Εγγλέζοι» που παίρνουν το πετρέλαιο, αλλά οι «καλές πολυεθνικές με τις διαφημίσεις με χαμόγελα και ευτυχισμένες οικογένειες, που καλύπτουν με χρώμα τη δυστυχία που προκαλούν. Το Κεφάλαιο δεν είχε ποτέ ούτε πατρίδα ούτε εθνικότητα
Όσο εξαντλούνταν τα επιφανειακά αποθέματα πετρελαίου, οι γεωτρήσεις βάθαιναν και οι έρευνες εξαπλώνονταν πάνω στον πλανήτη. Έπρεπε να βρεθούν νέα εδάφη για να τρυπήσουν και νέοι λαοί για να γίνουν πρόσφυγες και να αφήσουν τον τόπο τους στο πιάτο των πολυεθνικών. Έτσι είναι άλλωστε το σύστημα. Στον καπιταλισμό ή εξαπλώνεσαι και μεγαλώνεις ή πεθαίνεις. Και κανείς από τους καλούς καπιταλιστές δεν θέλει να πεθάνει. Σπρώχνει άλλους στον θάνατο και οι ισορροπίες εξασφαλίζονται...
Η σειρά μας τώρα
Εσχάτως συστηματοποιήθηκαν οι έρευνες για υδρογονάνθρακες και στην γειτονιά μας. Ήρθε η σειρά μας, αφού οι πηγές υδρογονανθράκων μειώθηκαν πάνω στον παγκόσμιο χάρτη. Η γειτονιά που λέγεται Ανατολική Μεσόγειος, αυλή του αρχαίου παραδείσου και σημερινής Κόλασης, που εντοπίζεται στη Μέση Ανατολή, μπήκε στο μάτι των «καλών πολυεθνικών». Η παγκόσμια οικονομία ρυθμίζεται πάντα από τα ενεργειακά, ξεκάθαρα πετρελαϊκά, συμφέροντα. Και αφού από αυτούς ρυθμίζεται η οικονομία, ρυθμίζεται και η παγκόσμια πολιτική.
Η οικονομία διδάσκει πως είναι οικονομικότερο να πάρεις ένα εγκαταλελειμμένο οικόπεδο, που οι πρώην πια, ιδιοκτήτες του το παράτησαν και άρχισαν να τρέχουν για τη ζωή τους, παρά να διαπραγματευτείς την αγορά του. Και τα ξένα αυτά οικόπεδα είναι πια ολόκληρες χώρες. Με χιμαιρικά οράματα περί «εθνικής ανάπτυξης», που έχουν αντικαταστήσει τα καθρεφτάκια και τις χάντρες που μοίραζαν οι αποικιοκράτες πριν 400 χρόνια, βρίσκουν πρόθυμους συνεργάτες μέσα στον κάθε τόπο. Συνεργάτες στην καταστροφή και με αποστολή την απομάκρυνση των ενοχλητικών ιθαγενών. Και μόλις οι συνεργάτες εγκαταστήσουν το δικό τους τοπικό σύστημα εξουσίας, οι τόποι και οι χώρες παραδίδονται με χαρακτηριστική ευκολία στα χέρια των δημίων τους.
Αν δεν το κάνουν, υπάρχει και πόλεμος, ο θάνατος ή η προσφυγιά, γιατί βλέπετε όταν δεν παραδίδουν οι ιθαγενείς τον τόπο τους οικειοθελώς, φυτρώνουν «εθνικά θέματα» διεκδικήσεις και «εθνικές απειλές». Και αν οι απειλές δεν δουλέψουν υπέρ του προστάτη, έρχεται και ο πόλεμος
Η ίδια πάντα ιστορία. Με μόνες αλλαγές τα ονόματα των τόπων και των νεκρών.
Οι ντόπιοι συνεργάτες
Όταν ξεκινάει η διαδικασία εγκατάστασης του «φιλικού δικτύου για τις προστάτιδες δυνάμεις (τις πολυεθνικές του πετρελαίου), η ομάδα των προσώπων που αναλαμβάνει τη «βρώμικη δουλειά» ξεκινάει και τροφοδοτεί έναν ιδιότυπο εμφύλιο πόλεμο. Αφού διακηρύξει το «θαύμα» των ερευνών πετρελαίου και της «ανάπτυξης που έρχεται», αρχίζει τις εκκαθαρίσεις των ενοχλητικών που δεν αντιλαμβάνονται το «όραμα». Πρόσφατα, στις 17/12 στην ιστοσελίδα Candiadoc της Κρήτης δημοσιεύτηκε η περίπτωση της εξόφθαλμης αυθαιρεσίας της συντονίστριας της Αποκεντρωμένης Διοίκηση Κρήτης, η οποία καθαίρεσε τους προϊσταμένους της Δασικής Υπηρεσίας Λασιθίου που υπερασπίστηκαν την προστασία της νήσου Χρυσής!
Η Χρυσή (το Γαϊδουρονήσι) νότια από την Ιεράπετρα, ήταν και είναι ακόμα ένας παράδεισος. Μπορεί ασυνείδητοι να φόρτωσαν για οικοδομικά υλικά τα εκατομμύρια όστρακα που κάλυπταν τις παραλίες του, ξεπερνώντας σχεδόν, την άμμο. Μπορεί να έστησαν καντίνα πάνω στην παραλία και μέσα στο ευαίσθητο και ανεκτίμητης αξίας κεδροδάσος. Μπορεί να έβαλαν και ξαπλώστρες για τους «κουρασμένους» τουρίστες και νωθρούς κολυμβητές, αλλά η ομορφιά του είναι μοναδική ακόμα.
Κοχύλια σκέπαζαν τις παραλίες της Χρυσής
Τώρα τη Χρυσή απόκτησε γείτονα, το «ενεργειακό» οικόπεδο 15. Κατά την ψήφιση του ελεεινού νόμου Χατζηδάκη, ο αρμόδιος εισηγητής της ΝΔ ανέφερε ως κορυφαίο παράδειγμα εγκατάλειψης φυσικού περιβάλλοντος τη νήσο Χρυσή. Εγκατάλειψης που προωθήθηκε από τη συστηματική παρεμπόδιση της Δασικής Υπηρεσίας να κάνει τη δουλειά της. Προτεραιότητα δινόταν πάντα στους κατασκηνωτές, τους καντινιέρηδες, του ιδιοκτήτες ξαπλώστρας και πλαστικής ρύπανσης.
Διαβάζουμε απόσπασμα σχετικής ανάρτησης του καθαιρεμένου από τη «Συντονίστρια» Κοζυράκη πια, αναπληρωτή προϊσταμένου της Διεύθυνσης Δασών Λασιθίου, Ματθαίου Φιλιππάκη, δασολόγου που είχε επιδιώξει και είχε πετύχει άλλοτε την ένταξη της Χρυσής στο προστατευτικό καθεστώς της δασικής νομοθεσίας (dasarxeio.com 1/9/2020)
“Πρόσφατα τη νήσο επισκέφτηκε και ο υπουργός κος Χατζηδάκης συνοδεία της Συντονίστριας της Α.Δ.Κ. και λοιπών φορέων και η οποία δεν κάλεσε την Δ/νση Δασών Λασιθίου επειδή είχε διαφορετική άποψη για τα συζητούμενα, ήτοι επειδή πρόβαλε την διάσωση του οικοτόπου ως δημόσιο δάσος. Και ποια ήταν τα συζητούμενα που δεν ανακοινώθηκαν για τον οικότοπο αυτό που έχει ενθυλακωθεί στο ενεργειακό οικόπεδο 15, για το οποίο οι εταιρείες εκδηλώνουν το μέγιστο ενδιαφέρον, λόγω και της Χρυσής; Ας απαντήσουν. Για να αναπτυχθούν όμως «αναπτυξιακά» προγράμματα γνωρίζουμε πως θα πρέπει να αρθούν τα εμπόδια, θα πρέπει να απομονωθεί η σπεύδουσα κατά νόμο αρμοδιότητα της Δ/νσης Δασών Λασιθίου, να αλλάξει το αυστηρότατο πλαίσιο προστασίας ως δημόσιο δάσος αμμοθίνας, να μην ενεργοποιηθούν τα στοιχεία της έρευνάς μας που το καθιστούν δημόσιο, να επανέλθουν οι ιδιοκτήτες με οικόπεδα.
Και σήμερα η συντονίστρια της Α.Δ.Κ. ενεργοποιώντας συγκεκριμένο συνταγματικά νεκρό άρθρο Δ.Υ Κώδικα, κατάργησε επί της ουσίας του πράματος την οργανική αυτοτέλεια της Δ/νσης Δασών Λασιθίου, της απαγόρευσε να ενημερώσει τον Υπουργό, ξεκίνησε τη δίωξη των διαφορετικών απόψεων του Δ/ντου και Αναπληρωτού και εντελώς αναιτιολόγητα τους έπαυσε με αυταρχικό και μη σύννομο τρόπο, αφήνοντας την Υπηρεσία ακέφαλη. Εν κρυπτώ δε και με μεθόδευση επιδιώκει να ορίσει νέο Δ/ντη Δασών δασολόγο υπάλληλο του περιβάλλοντος του «Σκανδάλου» Πευκιανάκη εκθέτοντας τη μνήμη του και εγκαινίασε ούτως και το «σκάνδαλο» Χατζηδάκη εκθέτοντας τη φήμη του. Τα παραπάνω τα εκθέτω δημόσια ώστε και πάλι να απλωθεί από την κοινωνία ομπρέλα προστασίας των νήσων Χρυσής και Μικρονήσι και για λόγους επαπειλούμενου μέγιστου δημοσίου συμφέροντος. Υπηρετώ ήδη 36 χρόνια συνεχών διώξεων, δεν έχω ανάγκη από καμία προσωπικού χαρακτήρα στήριξη, πετώ τη καρέκλα στην εξουσία, κρατώ τα καρεκλοπόδαρα και προς το παρόν σιωπώ για τα χειρότερα.»
Τα ίδια περίπου συμβαίνουν παντού στην χώρα. Ποτάμια, ρέματα, βουνά, νησιά και σχηματισμοί ιδιαίτερου ενδιαφέροντος, όπως αμμοθίνες, ύφαλοι, κεδροδάση, παραλίες – φυσικά αποθέματα και ό,τι οι θιασώτες του χιμαιρικού οράματος της καταστροφής (της ψευδεπίγραφης ανάπτυξης) αντιμετωπίζουν σαν εμπόδιο, απειλούνται. Ο Ματθαίος Φιλιππάκης δεν έμεινε άπραγος απέναντι στην απειλή. Η δοτή συντονίστρια τον έπαυσε. Γιατί και η ίδια χρειάζεται το περιβάλλον της, από κόλακες και από υποχείρια δικά της.
Μένει στους συνειδητοποιημένους κατοίκους αυτής της χώρας, να δείξουν πως δεν τρέφονται με κουτόχορτο και δεν αφήνουν τον τόπο στο έλεος «οραματιστών επαγγελματιών ψευδολόγων» που στην πραγματικότητα στόχο τους έχουν τα κέρδη των λίγων μεγαλοεπιχειρηματιών –«ευεργετών», ως προϊόν της καταστροφής του τόπου των πολλών.
Μένει να αποδείξουμε πως διαθέτουμε το πολιτισμικό υπόβαθρο, την αξιοπρέπεια και την αγάπη για τον τόπο μας, που θα μας καταστήσουν προστάτες του.
Εκτός αν τελικά δεν διαθέτουμε τίποτα από αυτά.
Η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, ενόψει των καθαρισμών που σχεδιάζει η Περιφέρεια, στα πλαίσια ευρύτερης εργολαβίας που περιλαμβάνει τα εναπομείναντα ρέματα της Αττικής, έστειλε την ακόλουθη επιστολή στους
κ.κ. Ασπρουλάκη και Ψαρομιχαλάκη, της Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων της Περιφέρειας
στο γραφείο του Αντιπεριφερειάρχη Ανατολικής Αττικής και
στη Γενική Διεύθυνση Αναπτυξιακού Προγραμματισμού της Περιφέρειας Αττικής
Ραφήνα 15/10/2020
Ενόψει του επερχόμενου καθαρισμού του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας και προκειμένου να αποφευχθεί μια περαιτέρω υποβάθμιση του ποταμού που αποσταθεροποιεί το οικοσύστημα και θέτει σε μεγαλύτερο κίνδυνο τους κατοίκους αντί να τους προστατεύει από μία ενδεχόμενη μεγάλη/ασυνήθιστη βροχόπτωση, θα θέλαμε να επισημάνουμε ορισμένες ενέργειες που θεωρούμε ότι επιβάλλεται να γίνουν και ορισμένες που πρέπει να αποφευχθούν:
α/ Χρειάζεται να γίνει μία επιτόπια αυτοψία για να διαπιστωθεί αν υπάρχουν μέσα στην κοίτη ή στις όχθες μπάζα και ογκώδη φερτά υλικά που μπορεί να εμποδίσουν την ελεύθερη απορροή των υδάτων. Από την αυτοψία που κάναμε μέσα από την κοίτη στο τμήμα της εκβολής , δεν παρατηρήθηκε πουθενά να έχει γίνει ρίψη μπάζων ή ογκωδών μέσα στην κοίτη.
Ελλάδα, Νοέμβριος 2019.
Ιδιωτική εταιρεία ανακύκλωσης συσκευασιών με παρελθόν γεμάτο καταγγελίες, έπειτα από πολυετή κόντρα με τον αρμόδιο ελεγκτικό φορέα του Δημοσίου στη διάρκεια δύο κυβερνητικών θητειών, επανέρχεται δυναμικά στο προσκήνιο και γίνεται γνωστή σε ολόκληρο το πανελλήνιο.
Πώς;
Πρωτοκλασάτος υπουργός της κυβέρνησης συγκαλεί συνέντευξη Τύπου, ανακοινώνει πιλοτικό πρόγραμμα ανακύκλωσης με τη συμμετοχή πέντε δήμων, υιοθετεί τα βασικά σλόγκαν της εταιρείας, «υποκαθιστώντας» στην ουσία τα στελέχη της κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου και επιπλέον, εντάσσει την επιχειρηματική δραστηριότητα της εταιρείας σε έναν εθνικό περιβαλλοντικό στόχο.
(από την Εφημερίδα των Συντακτών 27.11.2019)
Ελλάδα 2019, επί κυβέρνησης Κυρ. Μητσοτάκη, που επιβεβαιώνει ότι δεν έχει… ταμπού και προκαταλήψεις στην προώθηση ιδιωτικών συμφερόντων. Βέβαια δεν έχει ούτε ταμπού ούτε προκαταλήψεις, όταν παρουσιάζει την ιδιωτική εταιρεία ως φορέα «μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα», εγκεκριμένο από το υπουργείο Περιβάλλοντος.
Ποια είναι αυτή η εταιρεία, αυτός ο «μη κερδοσκοπικός Φορέας» κατά τον ευλύγιστο, άλλοτε γραμματέα της ΚΝΕ, που σήμερα βρίσκεται επικεφαλής στο υπουργείο Εσωτερικών;
Είναι η γνωστή «Ανταποδοτική Ανακύκλωση ΑΕ», της οποίας η άδεια είχε ανακληθεί, αφού συστηματικά παρείχε πλαστά στοιχεία, όπως είχε αποκαλύψει το site aftodioikisi.gr, ήδη από το 2012.
Τον προπερασμένο Ιούνιο (2019), η Ανταποδοτική Ανακύκλωση ΑΕ κάνει τη δυναμική επανεμφάνιση της, με την υποβολή 6ετούς επιχειρησιακού σχεδίου, στο πλαίσιο του Νόμου 4496/2017, το οποίο όμως χώλαινε σε πολλά σημεία και διαφαινόταν η απόρριψη του από τον Εθνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης, δηλαδή το αρμόδιο κρατικό όργανο εποπτείας όλων των Συλλογικών Συστημάτων Εναλλακτικής Διαχείρισης (ΣΣΕΔ). Τέσσερις συνεδριάσεις όπου θα εξεταζόταν το επιχειρησιακό σχέδιο εμποδίστηκαν με ευθύνη της εταιρείας, σύμφωνα με τον κ. τότε πρόεδρο του ΕΟΑΝ. Η Ανταποδοτική Ανακύκλωση ζητούσε να εξαιρεθούν από την επίμαχη συνεδρίαση συγκεκριμένα μέλη του ΕΟΑΝ (μεταξύ των οποίων ο πρόεδρος του οργανισμού και εκπρόσωποι της ΚΕΔΕ). Η «Ανταποδοτική Ανακύκλωση» ισχυριζόταν ότι τα συγκεκριμένα μέλη παραβίαζαν την αρχή της αμεροληψίας, επειδή σχετίζονταν με την Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης (ΕΕΑΑ), άλλη ιδιωτική εταιρεία (στην οποία συμμετέχει η ΚΕΔΕ με ποσοστό κοντά στο 40%) που σχεδόν μονοπωλεί τον τομέα της ανακύκλωσης συσκευασιών.
Στην συνεδρίαση η εταιρεία κάλεσε την αστυνομία, ζητώντας προσαγωγές μελών του ΕΟΑΝ για μήνυση που θα υπέβαλλε. «Νόμιμο» και «Επιστημονικό» bullying θα έλεγε κανείς.
Παρά το ότι η εταιρεία, θα έπρεπε να περιμένει πρώτα να εξεταστεί ο φάκελος, να εγκριθεί το νέο επιχειρησιακό σχέδιο και μετά να προβεί σε δράσεις, εκείνη προχώρησε σε δράσεις που ανακοινώθηκαν από το υπουργείο Εσωτερικών. Κανείς δεν ξέρει όμως αν θα εγκριθούν ή όχι από το διοικητικό συμβούλιο του ΕΟΑΝ. Βέβαια ο υπουργός Εσωτερικών, με την ανακοίνωση του πιλοτικού προγράμματος, ουσιαστικά δημιουργεί τετελεσμένα ενόψει της εξέτασης του σχεδίου της εταιρείας από τον ΕΟΑΝ.
Από το 2013
Τον Μάρτιο του 2013 ο ΕΟΑΝ είχε απευθυνθεί στον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια (με αφορμή εκδηλώσεις προβολής που εμφανίζονταν να τελούν υπό την αιγίδα του), ενημερώνοντάς τον ότι υπήρχε σοβαρή αντιδικία με το συγκεκριμένο σύστημα ανακύκλωσης αλλά και ότι εναντίον της Ανταποδοτικής Ανακύκλωσης είχαν κινηθεί νομικά μεγάλοι δήμοι της χώρας (ανάμεσά τους οι Δήμοι Αθηναίων και Θεσσαλονίκης), καθώς η εταιρεία τούς εμφάνιζε ως μετόχους της.
Σε ακόλουθη επιστολή του ΕΟΑΝ στην εταιρεία αναφερόταν ακόμη ότι, σε ελέγχους που έγιναν, «στον βαθμό που τους επιτρέψατε», προέκυψαν «σοβαρές αποκλίσεις μεταξύ των παρατηρηθέντων στοιχείων και εκείνων που περιλαμβάνονται στις εκθέσεις σας προς τις αρμόδιες αρχές». Είναι μία ακόμα χρήση των λεγόμενων Greek Statistics ή Δημιουργικής Λογιστικής, στα πιο λόγια ελληνικά.
Οι σωστές προωθητικές ενέργειες
Ο υπουργός Εσωτερικών, αντίθετα προς τον θεσμικό του ρόλο, έχει συγκεκριμένες προτιμήσεις. Αρχικά «καρφώνει» την ΕΕΑΑ και τους μπλε κάδους, για την αναποτελεσματικότητα του συστήματος τους. Απόδειξη το ότι στην Ελλάδα επιτυγχάνεται ανακύκλωση σε ποσοστό 18%, όταν υποχρεούται να πετύχει 50% έως το 2020, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος ανέρχεται σε 45%.
Επιπλέον το μεγάλο υπόλειμμα 40%-50% που οδηγείται σε ταφή, είναι άλλη μία παράμετρος κόλαφος για την ΕΕΑΑ. Μία ισχυρή απόδειξη της αναποτελεσματικότητας των μπλε κάδων.
Έτσι ο υπουργός δείχνει την προτίμηση του, ανάμεσα στις δύο εταιρείες.
Σύμφωνα με παλαιότερα στοιχεία του ΕΟΑΝ, η ΕΕΑΑ αντιπροσωπεύει το 85% της ανακύκλωσης συσκευασιών και η Ανταποδοτική Ανακύκλωση το 15%.
Ενώ ακόμη εκκρεμεί η εξέταση του εξαετούς επιχειρησιακού σχεδίου και της ΕΕΑΑ από τον ΕΟΑΝ, σύμφωνα με πληροφορίες από τον δημόσιο οργανισμό, σχέδια συμβάσεων συνεργασίας της εταιρείας με δήμους «περπατάνε» στα δημοτικά συμβούλια, ήδη από πέρυσι. «Οικολογικά πάρκα», «Πράσινα σπιτάκια» στήνονται, όλα σε κοινή θέα, σε προνομιακή θέση «βιτρινάτη». Φάτσα στον δρόμο, στην «πλατεία του χωριού» και ας την πληρώνει και κανένα δέντρο που και που. (Έλα μωρέ….θα τους πούμε πως θα το μεταφυτέψουμε, ότι εποχή και να ’ναι). Χωρίς άδεια ακόμα, χωρίς έγκριση από καμία επιτροπή, αλλά ποιος νοιάζεται γι’ αυτά;
Εξαιρετικά μεγάλη επιτυχία για μη αδειοδοτημένη εταιρεία, το να εξασφαλίζει συμβάσεις, δίχως οι δήμοι να εξετάζουν το αν διαθέτει ή όχι την απαραίτητη άδεια. Η σωστή προώθηση τελικά έχει τεράστια σημασία. Μπορεί να σου εξασφαλίσει το έργο, ακόμα και πριν αποκτήσεις άδεια λειτουργίας.
Αξίζει να διαβάσετε και το ποιοι δήμοι είναι αυτοί που έτρεξαν να δείξουν ευπείθεια στην επίσημη κυβερνητική προώθηση και τις παραινέσεις του υπουργού.
Πάντως μετά από τα παραπάνω, μάλλον δεν υπάρχει λόγος λειτουργίας ενός απαξιωμένου στην πραξη, οργανισμού, όπως ο Εθνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης.
Δράση της ΑΑ στη Ραφήνα. Οικολογικό πάρκο επί χάρτου. Ως καλοί και γαλαντόμοι άνθρωποι επαναλαμβάνουν 5 φορές μέσα στο κείμενο πως το προσφέρουν "άνευ ανταλλάγματος".
Προσέξτε τη φράση "Επιπλέον, δεν καταλαμβάνονται θέσεις parking στους δρόμους της πόλης (όπου υπάρχει ήδη πρόβλημα χώρου για την τοποθέτηση των κάδων απορριμμάτων)". Αυτο το λενε promotion! Το ξεριζωμα που εκαναν λεγεται Discredit!
Πηγές
Η Ναυτεμπορική Διεκόπη μετά από επέμβαση αστυνομικών το δ.σ. του ΕΟΑΝ
Η Εφημερίδα των Συντακτών Πριμ σε ιδιώτες με ανοιχτούς λογαριασμούς
Η Αυγή Έκθετος ο Γ. Πατούλης για την προνομιακή σχέση του με την «Ανταποδοτική Ανακύκλωση»
UPDATE 1/9/2020
Όσο περίεργη και αν φαντάζει η προνομιακή θέση της «Ανταποδοτική Ανακύκλωση ΑΕ» στις σχέσεις της με όσους συνεργάζονται μαζί της, ακόμα και αν είναι ΟΤΑ ή υπουργεία, τα πάντα ερμηνεύονται, με τον παραδοσιακό τρόπο. Τον τρόπο που ισχύει που εξηγεί τις σχέσεις εξουσίας μεταξύ «αφεντικού» και «υπαλλήλου» ή εκτελεστικού οργάνου.
Μία ιστορία που ξεκινάει από πιο παλιά, πριν ακόμα αναλάβει την προώθηση της ο πρώην γραμματέας της ΚΝΕ και νυν υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης συνασπισμού, δεξιάς και ακροδεξιάς. Η εκκίνηση δόθηκε στον χαιρετισμό του πρέσβη των ΗΠΑ Pyatt στα εγκαίνια της συνεργασίας του ελληνικού υπουργείου άμυνας και της Envipco Hellas*, ο οποίος ξεκινούσε με τη φράση
Thank you Minister Kammenos. It is a great honor for me to be here at the Ministry of Defense and to join you today in celebrating this partnership between the Ministry of Defense and Envipco Hellas.
*Ennvipco = Αμερικάνικη εταιρεία παραγωγής μηχανημάτων ανακύκλωσης. Συνεργάτης (και προφανώς προνομιακός εταίρος, της «Ανταποδοτική Ανακύκλωση ΑΕ»
Για να γίνει σαφέστερη η εικόνα του ποιοι μάχονται στα «χαρακώματα» ττηε αναξκύκλωσης στην Ελλάδα (και ίσως αποτελεί και την εξήγηση γιατί ποτέ δεν προχώρησε η ανακύκλωση στη χώρα μας ) σας ενημερώνουμε πως στην ΕΕΑΑ ( Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης-Ανακύκλωσης Α.Ε) μετέχουν από το 2001 με εναλλαγές, οι: ARTENIUS HELLAS SA,COCA – COLA 3Ε Ελλάδος, Ανώνυμος Βιομηχανική και Εμπορική Εταιρεία, COLGATE PALMOLIVE (HELLAS) AEBE, CROWN HELLAS CAN A.E., FRIESLANDCAMPINA HELLAS SA, ION A.E., NESTLE ΕΛΛΑΣ Α.Ε., PEPSICO – HBH ABE, VIVARTIA ABEE, ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙΙΑ ΑΕ, ΕΛΑΪΣ – UNILEVER HELLAS A.E., ΕΛΒΑΛ Α.Ε., ΜΕΒΓΑΛ Α.Ε., ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ ΑΒΕ ΣΙΓΑΡΕΤΤΩΝ, ΠΡΟΚΤΕΡ & ΓΚΑΜΠΛ ΕΛΛΑΣ ΕΠΕ, ΤΕΤΡΑ ΠΑΚ ΕΛΛΑΣ Α.Ε., ΥΑΛΟΥΡΓΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΓΙΟΥΛΑ Α.Ε., ΦΑΓΕ Α.Ε. και ΨΥΓΕΙΑ ΘΕΟΔ. ΚΛΙΑΦΑ
Για την Ανταποδοτική Ανακύκλωση ΑΕ, πέρα από τους δήμους που κάποτε και με σκοτεινές διαδικασίες, που οδήγησαν στην αποκάλυψη της «Ανταποδοτικής Απάτης», συμμετέχουν ή συμμετείχαν οι Καρφούρ - Μαρινόπουλος, Info Quest, Ανώνυμη εταιρεία εμφιάλωσης νερού «Σουρωτή», Σούπερ Μάρκετ «Ατλάντικ», Alfa Alfa Εnergy. Αλλά οι υπερατλαντικές συνεργασίες της, είναι εκείνες που όπως είδαμε πιο πάνω καθορίζουν πια το μέλλον της ανακύκλωσης στην Ελλάδα.
Και θυμηθείτε πως όταν στον βάλτο τσακώνονται βουβάλια, στο τέλος την πληρώνουν τα βατράχια
Με την τραγική συγκυρία της απομάκρυνσης της Μανόλιας από την πλατεία του Πικερμίου, για να μπει ένας κάδος συλλογής της «Ανταποδοτική Ανακύκλωση ΑΕ», ας δούμε λίγο πιο βαθιά περί τίνος πρόκειται. Τι είναι αυτή η εταιρεία που υποκατέστησε ή αντικατέστησε ή συνεχίζει με άλλο όνομα, την ΕΕΕΑ (Ελληνική Εταιρεία Επαναχρησιμοποίησης και Ανακύκλωσης) με χαρακτηριστικό τους «μπλε κάδους».
Στο δημοτικό συμβούλιο Ραφήνας, που ψηφίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες η «συνεργασία» με τον Δήμο, οι συνοπτικές διαδικασίες που ακολουθήθηκαν δεν άφησαν περιθώρια για να φωτισθεί λιγάκι το σκοτεινό πρόσωπο της εταιρείας που κερδοσκοπεί από τα προϊόντα μειωμένης αξίας, τα οποία πετάμε ονομάζοντας τα «σκουπίδια». Μία υφαρπαγή πλούτου, από πολίτες και δήμους «απρόθυμους» να κερδίσουν από τη χρηστή διαχείριση απορριμμάτων.
Μία κατάσταση που διαρκεί χρόνια, από τότε που ξεκίνησε η ανακύκλωση στην Ελλάδα, όπως γίνεται και που συνήθως καταλήγει σε πυρκαγιές στους τόπους συγκέντρωσης (ΚΔΑΥ)
Ο Ριζοσπάστης της 19/10/2016, αφιερώνει άρθρο του με τίτλο «Σύμβαση εμπορευματοποίησης της διαχείρισης απορριμμάτων» στη δράση της «καλής εταιρείας». Επίσης το Δυτικό Μέτωπο έχει πλούσιο υλικό και πληροφορίες πάνω στους στόχους και τον τρόπο λειτουργίας του οικονομικού αυτού μοντέλου, των εταιριών διαχείρισης απορριμμάτων.
Κυριακή 23/8/2020. Μία ζεστή μέρα ακόμα για την Αττική. Επέτειος μίας άλλης τραγωδίας, της πυρκαγιάς του 2009 που κατέστρεψε 210.000 στρέμματα δάσους, από το Γραμματικό μέχρι την Παλλήνη. Είναι Κυριακή και η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας εξέδωσε ήδη τον σχετικό χάρτη εκτίμησης κινδύνου πυρκαγιάς. Για την Αττική, ο δείκτης είναι υψηλός. Ο ενδεχόμενος κίνδυνος πυρκαγιάς βάφει την Αττική κίτρινη και ο βαθμός που της αποδίδεται είναι 3 (υψηλός). Ευτυχώς δεν είναι 4 (πολύ υψηλός), ούτε και 5 (συναγερμός), αλλά βρισκόμαστε μέσα στο ελληνικό καλοκαίρι, μέσα στην επικίνδυνη περίοδο και σε έναν τόπο που οι άνεμοι αποκτούν ή χάνουν ένταση και αλλάζουν κατεύθυνση, με μεγάλη συχνότητα.
Δεν είναι πολύς καιρός που διαβάζαμε στο ιστολόγιο της ανεξάρτητης πρωτοβουλίας πολιτών «Δασαμάρι SOS», σχόλιο αναγνώστη σε δημοσίευση με τίτλο «Το έγκλημα ήταν προδιαγεγραμμένο», το οποίο έθετε σειρά ερωτημάτων, αυτονόητων, όπως άλλωστε τα τεκμηρίωνε και η σχετική έκθεση του πραγματογνώμονα Ανδριανού Γκουρμπάτση, για την τραγωδία της 23ης Ιούλη 2018, στο Μάτι. Όπως το ποιος είναι υπεύθυνος για τον έγκαιρο καθαρισμό των ξερόχορτων στην περιοχή, ή το ποιος είναι υπεύθυνος για την οργάνωση και στελέχωση του πυροφυλακείου της Διώνης.
Το πιο καυτό ερώτημα όμως που θέτει ο σχολιαστής, αλλά και η τεχνική έκθεση του πραγματογνώμονα Ανδριανού Γκουρμπάτση —η οποία επισυνάπτεται σε pdf αρχείο— είναι το ακόλουθο, που αναλύεται σε τρία υποερωτήματα:
Τα πυροσβεστικά μέσα της Πολιτικής Προστασίας Ραφήνας πού βρίσκονταν όταν ξέσπασε η πυρκαγιά;
Υπήρχε διασπορά των πυροσβεστικών μέσων στις δασικές εκτάσεις του Πικερμίου και της Ραφήνας που γειτνιάζουν με το Νταού Πεντέλης;
Πόσα λεπτά έκανε το κάθε πυροσβεστικό όχημα από το σημείο όπου βρισκόταν μέχρι το σημείο της φωτιάς;
Τα ερωτήματα αυτά είναι και αυτά που θα καταδείξουν τους υπεύθυνους για την τραγωδία. Κάποιοι υπεύθυνοι μπορεί να έκαναν πολλά συγκινητικά, μετά την καταστροφή, την οποία ενώ ήταν αρμόδιοι να προλάβουν, δεν πρόλαβαν. Αλλά αυτό είναι κάτι που βρίσκεται υπό δικαστική διερεύνηση και δεν επεκτεινόμαστε.
Το πόρισμα για την τραγωδία
Ο πραγματογνώμονας Α. Γκουρμπάτσης, τόσο στην προκαταρκτική του έρευνα όσο και στο πόρισμα του για την πυρκαγιά στο Μάτι, που δόθηκε στη δημοσιότητα (εν μέρει) τον Ιούλιο του 2020, καταγράφει το χρονικό της τραγωδίας
16:15 -16:30 έναρξη πυρκαγιάς
16:41 Αναγγελία
16:56 πρώτη επέμβαση από όχημα της πυροσβεστικής υπηρεσίας
Ειδικά για το θέμα της αναγγελίας της ήδη εξαπλούμενης πυρκαγιάς, ανατρέχουμε στην προκαταρκτική έκθεση του πραγματογνώμονα Γκουρμπάτση, όπου αναφέρει πως η πρώτη ειδοποίηση δόθηκε στο ΕΣΚΕ (Ενιαίο Συντονιστικό Κέντρο Επιχειρήσεων) από τον π ι σ τ ο π ο ι η μ έ ν ο εθελοντή Μανώλη Τσαλιαγκό , ο οποίος «είδε καπνό να εξέρχεται πίσω από λόφους....» (Γκουρμπάτσης 2018 σελ. 12).
Όπως προκύπτει και από την αποτίμηση των γεγονότων από τον Α. Γκουρμπάτση, σε συνδυασμό με τις κρατούσες μετεωρολογικές συνθήκες, για να εκπέμπονται καπνοί ήδη διακριτοί, πίσω από κάποιους απροσδιόριστους λόφους, η φωτιά πρέπει ήδη να έκαιγε πάνω από 10-15 λεπτά και να είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις.
«Υπήρξε μεγάλο χρονικό διάστημα και συγκεκριμένα περίπου 30 λεπτά της ώρας από την εκκίνηση της πυρκαγιά μέχρι και την κινητοποίηση των πρώτων πυροσβεστικών δυνάμεων»
(Γκουρμπάτσης 2018 σελ. 61)
Όλα δείχνουν λοιπόν πως δεν υπήρξε καμία διασπορά δυνάμεων, ειδάλλως δεν θα έφτανε τη μισή ώρα ο χρόνος αντίδρασης των δυνάμεων, σε μία μέρα που λόγω των ανέμων, ο χρόνος αντίδρασης έπρεπε να τείνει στο μηδέν (ακαριαία αντίδραση από κοντινές θέσεις).
Η έλλειψη δ ι α σ π ο ρ ά ς των δυνάμεων, για την όσο το δυνατό πιο έγκαιρη επέμβαση ήταν ένας από τους πιο σοβαρούς λόγους της τραγωδίας, σύμφωνα με τον πραγματογνώμονα αλλά και σύμφωνα με την απλή λογική. Άλλωστε στη σελίδα 75 της προκαταρκτικής έκθεσης του Ανδριανού Γκουρμπάτση αναφέρεται ρητά πως
«Ειδικότερα τα ως άνω σοβαρά εγκληματικά λάθη, ενέργειες, παραλείψεις, ολιγωρίες, αρρυθμίες και δυσλειτουργίες εντοπίζονται κυρίως στη ΓΓΠΠ, το ΠΣ, στην Ελληνική Αστυνομία και στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Περιφέρεια και Δήμους)»
(σελ. 75 Γκουρμπάτσης 2018).
Η πραγματογνωμοσύνη είναι αμείλικτη και ας έτρεχαν κατόπιν συμφοράς, όλοι οι συνένοχοι να επιδείξουν πνεύμα συμπαράστασης. Και ας πλημμύριζαν λεκάνες με τα δακρύβρεχτα σενάρια τους, κατάλληλα για σινερομάντζα, όσοι την κρίσιμη ώρα παρίσταναν του «δαιμόνιους ρεπόρτερ των ελληνικών ΜΜΕ, διψώντας για προβολή πάνω σε μία τραγική εκατόμβη.
Στο σήμερα (23/8/2020 - Καλοκαίρι 2020)
Το πάθημα, δυστυχώς και παρά τις διαπιστώσεις των ειδικών, δεν έγινε μάθημα. Μόλις στα τέλη Ιουλίου του 2020 συνετάχθη σχέδιο δράσης για την αντιμετώπιση καταστροφών από δασικές πυρκαγιές, για τον Δήμο Ραφήνας, ο οποίος στο ίδιο πόρισμα του Ανδριανού Γκουρμπάτση, κρίνεται ως συνυπεύθυνος, μαζί με την Περιφέρεια Αττικής, όπως είδαμε και παραπάνω.
Στο σχέδιο δράσης, το οποίο περιλαμβάνει και τα μέτρα πρόληψης, αναγνωρίζεται η ανάγκη διασποράς δυνάμεων για την πρόληψη και έγκαιρη καταστολή αναφλέξεων (σχέδιο Ιόλαος). Δεν ξέρουμε ακόμα για τον συντονισμό τον αρμοδίων υπηρεσιών ή τις παρατηρήσεις τους στην κατάρτιση του. Παρότι το αναρτούμε εδώ, δεν γνωρίζουμε ακόμα, αν αυτό είναι το σχέδιο δράσης για την προστασία του Δήμου από τα δασικές πυρκαγιές παρόλο που στην σχετική απόφαση 130/2020 του Δημοτικού Συμβουλίου αναφέρεται ότι «Τα σχέδια των Δήμων, μετά την έγκρισή τους από το Δημοτικό Συμβούλιο, θεωρούνται άμεσα εκτελεστά.» Δικαιολογημένα, αφού όπως λέει και ο υπεύθυνος (που δεν δηλώνει ποτέ υπεύθυνος). το σχέδιο δεν είναι για να το γνωρίζουν οι πολίτες, αφού μόνο οι επιτελείς πρέπει να το γνωρίζουν. Φυσικά για το πότε θα προλάβουν να το μάθουν οι πολίτες και να το «προβάρουν» για την κρίσιμη ώρα, ο «υπεύθυνος» δήμαρχος μάλλον υπολογίζει στη θεία επιφοίτηση.
Τα σχέδια δράσης είναι διαβαθμισμένα σύμφωνα με τον υπεύθυνο δήμαρχο
Αυτό το αυστηρά διαβαθμισμένο σχέδιο πρόσφατα αναρτήθηκε στη Διαύγεια ως σχέδιο αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών λόγω δασικών πυρκαγιών, του Δήμου Ραφήνας (κάποιοι επιμένουν «και Πικερμίου») με κωδική ονομασία «Ιόλαος» (ΑΔΑ 9ΚΡΧΩ16-ΑΡ3)
το οποίο στη σελίδα 98 αναφέρει επί λέξει
Δράσεις αυξημένης ετοιμότητας για της περιοχές που το επόμενο 24-ωρο είναι μεγάλη η επικινδυνότητα εκδήλωσης και εξάπλωσης δασικών πυρκαγιών:
Επανδρώνει και προχωρά σε διασπορά των πυροσβεστικών και υδροφόρων οχημάτων του Δήμου. Σε όλη την αντιπυρική περίοδο, το Γραφείο Πολιτικής Προστασίας, ειδικότερα το Επιχειρησιακό Κλιμάκιο του, επανδρώνει τα πυροσβεστικά και υδροφόρα οχήματα του Δήμου και σε περιόδους αυξημένου κινδύνου πρόκλησης, πυρκαγιάς, τα διασπείρει σε περιοχές με αυξημένη επικινδυνότητα του Δήμου, προς άμεση επέμβαση όταν απαιτηθεί, πάντα υπό τις οδηγίες του Πυροσβεστικού Σώματος. Η Εθελοντική Ομάδα (ΕΘ.Ο.Ρ.Π.) συνδράμει στην επάνδρωση των πυροσβεστικών και υδροφόρων οχημάτων του Δήμου, με πιστοποιημένο και εγκεκριμένο προσωπικό."
Σχέδιο "Ιόλαος" του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου, Ιούνιος 2020 [ΑΔΑ 9ΚΡΧΩ16-ΑΡ3]
Η εφαρμογή του σχεδίου ΙΟΛΑΟΣ σε φωτογραφίες, την Κυριακή 23/8/2020, με εκτίμηση βαθμού κινδύνου 3 (υψηλός)
23/8/2020 Πυροσβεστικά οχήματα της Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Ραφήνας, διάσπαρτα στους ορεινούς όγκους
Οι φωτογραφίες που ελήφθησαν την Κυριακή 23/8/2020 με βαθμό εκτίμησης κινδύνου πυρκαγιάς 3 (Υψηλός κίνδυνος) εμφανίζουν το σύνολο των οχημάτων που διαθέτει ο δήμος Ραφήνας, να είναι σταθμευμένα στο Οχυρό, στο πυροφυλάκειο αντί να βρίσκονται δ ι ά σ π α ρ τ α στο ορεινό δασώδες μέρος του δήμου (Δασαμάρι, Ντράφι, Διώνη, Καλλιτεχνούπολη, Περιβολάκια, Βουτζά κ.α.), εκεί που ελλοχεύει ο κίνδυνος ανάφλεξης, όπως επιτάσσει άλλωστε και ο «Ιόλαος»
Στο υποθετικό σενάριο της εμφάνισης ανάφλεξης, στο ίδιο σημείο της Νταού, την Κυριακή 23/8/2020, η πρώτη επέμβαση στην εστία δεν θα μπορούσε να είναι ταχύτερη από μισή ώρα και πάλι, παρά την τραγική εμπειρία του 2018.
23/8/2020 Υδροφορες του δήμου Ραφήνας, διάσπαρτες στους ορεινούς όγκους
Και η εκτίμηση κινδύνου πυρκαγιάς της 23ης Αυγούστου 2020. Τα σχόλια για τη "διασπορά δυναμεων και την εφαρμογή του σχεδίου ΙΟΛΑΟΣ δικά σας
- Έχοντας διαβάσει τις εκθέσεις του Ανδριανού Γκουρμπάτση,
- γνωρίζοντας τον χρόνο που θέλει ένα όχημα να μεταβεί από το Οχυρό στη Νταού, π.χ.,
- έχοντας την εμπειρία της αναγγελίας συμβάντος 15 λεπτά από την εκδήλωση του (κάτι καπνοί σε κάποιους λόφους) και
- πάντα γνωρίζοντας πως η δασική πυρκαγιά, αν δεν προσβληθεί στο πρώτο 15λεπτο, μπορεί να λάβει τραγικές διαστάσεις,
αναρωτιόμαστε τι επιτέλους έμαθαν οι «υπεύθυνοι» από την τραγωδία, την ευθύνη της οποίας μοιράστηκαν και με άλλους εξίσου αρμόδιους.
Η εικόνα που αντικρύσαμε την Κυριακή 23/8/2020, μας έκανε να αναρωτηθούμε πόσος χρόνος θα περάσει μέχρι την επόμενη τραγωδία, αφού αντικρύσαμε τα οχήματα άμεσης προσβολής της ενδεχόμενης φωτιάς, στο …Οχυρό της Ραφήνας, δίπλα στη θάλασσα και σε απόσταση τουλάχιστον 20 λεπτών από τις ορεινές δασικές εκτάσεις.
Σύμφωνα δηλαδή με τον κανόνα, που θέλει τις δασικές πυρκαγιές να αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά στα 15 πρώτα λεπτά, ενδεχόμενη ανάφλεξη κάπου μεταξύ Ντραφιού, Δασαμαριού, Διώνης, Καλλιτεχνούπολης, Βουτζά, Περιβολακίων, θα οδηγήσει σε νέα τραγωδία.
Τα οχήματα από το Οχυρό της Ραφήνας μέχρι την Νταού θα χρειαζόντουσαν τουλάχιστον 20 λεπτά, χωρίς να υπολογίσουμε τον επιπλέον χρόνο, περίπου 10 λεπτών, που απαιτείται από την ανάφλεξη μέχρι την πρώτη ειδοποίηση. Ο χρόνος αυτός οδηγεί μαθηματικά σε καταστροφή.
Για να μετριάσουμε την αλγεινή εντύπωση, πρέπει να αναφέρουμε ότι ένα πυροσβεστικό όχημα (αντλία) σταθμεύει σταθερά κοντά στον …χώρο των πρόσφατων παλαιοντολογικών ανασκαφών στο Πικέρμι. Ένα (1) όχημα και όχι πάνω στο βουνό. Ένα όχημα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας στα παλαιοντολογικά και 4 πυροσβεστικά οχήματα (συν 2 βυτία) της Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Ραφήνας, σταθμευμένα στο Οχυρό. Σε απόσταση 20+10 κρίσιμων λεπτών από ενδεχόμενη ανάφλεξη στους ορεινούς δασικούς όγκους του δήμου.
Η ζωή συνεχίζεται, σαν να μην έγινε ποτέ τίποτα….
Μέχρι την επόμενη φωτιά.
UPDATE - Ενημέρωση 10/9/2020
Απολογήθηκε ο κατηγορούμενος για τον εμπρησμό στη Νταού Πεντέλη απ' όπου ξεκίνησε η πυρκαγιά-εκατόμβη της 23ης Ιούλη 2018. Ανεξάρτητα από τις ευθύνες του οι οποίες θα διερευνηθούν δικαστικά, στην απολογία του —στο μικρό απόσπασμα που δόθηκε στη δημοσιότητα— δίνει κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες. Επαληθεύονται οι εκτιμήσεις μας για την εθελοντική ομάδα πολιτικής προστασίας του Δήμου Ραφήνας και πολύ περισσότερο επαληθεύεται το πόρισμα του Ανδριανού Γκουρμπάτση.
Μέχρι τις 16:49 (η φωτιά ξεκίνησε μεταξύ 16:15 και 16:30) κανένα πυροσβεστικό δεν είχε εμφανιστεί στο σημείο έναρξης της φωτιάς. Δηλαδή η φωτιά έκαιγε χωρίς καμία πυροσβεστική επέμβαση επί 19 λεπτά, τουλάχιστον!
Οταν κάποια στιγμή το πυροσβεστικό της εθελοντικής ομάδας πολιτικής προστασίας της Ραφήνας έφτασε στη Νταού, δεν είχε νερό!
Οι Δήμοι Πεντέλης και Ραφήνας δεν είχαν κάνει αποψίλωση των ξερόχορτων στους γύρω δρόμους αλλά μόνο στους κεντρικούς —για το φαίνεσθαι.
Σήμερα, όλοι ξεχνάνε και αυτοπροσδιορίζονται ως ..... "οι ήρωές".
Γι' αυτό και δεν πρόκειται να φτιάξει τίποτα σε αυτόν τον τόπο.
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
